Malugod na pagbati ang handog ko sa inyong lahat,. Karamihan sa inyu ay hindi alam kung ano nga ba ang tunay na kabuluhan ng salitang soberanya. Maaring ang inyong mga isipan ay hindi pa lubusang nauunawaan kung ano nga ba ang tunay nitong kahulugan. Ang inyong mga utak ay puno pa ang agam-agam sa papel nitong ginagampnan, kaya natawag nito ang aking atensyon upang bigyang kapaliwanagan ang lahat ng mga katanungan na isip nyo’y nagdudulot ng pagaalinlangan. Isa sa mga bagay na nagbibigay ng tibay, dangal at kakaibang liyab sa isang bansa ay ang kaniyang soberanya. Ang soberanya ay ang konsepto ng ganap na awtonomiya at karapatan ng isang bansa na magkaroon ng kontrol sa sarili nitong teritoryo, gobyerno, at mga desisyon na may kaugnayan sa pambansang interes. Ito'y naglalarawan ng independiyensiya at kalayaan ng isang estado na hindi iniimpluwensiyahan ng ibang mga bansa. Ito ay isang pangunahing prinsipyo sa pambansang kasarinlan at pamahalaan. Sa pangunahing konteksto, ang soberanya ay sumasaklaw sa apat na pangunahing aspeto: teritoryo, populasyon, gobyerno, at awtoridad. Ito ang nagbibigay daan para sa pagbuo ng sariling mga batas at regulasyon, pagpaplano ng ekonomiya, at pagsasagawa ng sariling polisiya na tumutugon sa pangangailangan ng mamamayan. Sa kabila ng pangangailangan ng pakikipagtulungan sa ibang bansa at pandaigdigang komunidad, ang soberanya ay nagiging pundasyon ng pambansang identidad at pagkilala. Ito'y naglalarawan ng kakayahan ng isang bansa na magpasya para sa sarili nitong kapakanan, nang hindi apektado ng ibang panlabas na puwersa. Gayunpaman, ang kahulugan ng soberanya ay maaaring magbago depende sa konteksto at panahon. Sa kasalukuyang globalisadong mundo, ang mga bansa ay nagtutulungan sa iba't ibang paraan, at ito'y nagbubukas ng pinto para sa mas malawakang pagsasanib-puwersa habang pinanatili ang integridad ng bawat bansa. Sa pag-unlad ng kasaysayan, ang kahulugan ng soberanya ay nagbago at naging batayan ng maraming diskusyon. Ngunit sa kabila ng iba't ibang konsepto ng soberanya, mahalaga na maunawaan natin ito bilang pundasyon ng isang matatag at malayang lipunan. Sa araw-araw na buhay, itinataas natin ang bandila ng soberanya sa pamamagitan ng pagrespeto sa batas, pagganap ng tungkulin, at pagsusulong ng katarungan.
Sa panahon ng globalisasyon, mas lalong naging mahalaga ang pagpapahalaga sa
soberanya. Hindi ito nangangahulugang pagtutol sa pakikipagtulungan sa ibang bansa, kundi ang pagpapahalaga sa sariling identidad at kapangyarihan. Sa pagharap sa pandaigdigang hamon, kinakailangan nating maging bukas sa ugnayan ngunit hindi natin dapat isakripisyo ang ating sariling dangal at integridad para sa kapakinabangan. Ang mga lider ng isang bansa ay may malaking papel sa pagpapalakas ng soberanya. Dapat nilang itaguyod ang pambansang interes at protektahan ang karapatan ng mamamayan. Ang responsibilidad na ito ay dapat isakatuparan nang may malasakit at integridad, upang ang bansa ay mapanatili ang kanyang dignidad at pagkakakilanlan sa pandaigdigang komunidad. Subalit, ang soberanya ay may kasamang tungkulin. Hindi ito dapat gamitin bilang kapangyarihan ng iilang tao lamang, kundi dapat itong magsilbing daan tungo sa mas makatarungan at makatarungan lipunan. Ang pagkakaroon ng soberanya ay nagdudulot ng responsibilidad sa pamahalaan na itaguyod ang kapakanan ng lahat, hindi lamang ng iilang pribilehiyadong sektor. Sa ating pagkilala sa kahalagahan ng soberanya, nawa'y maging tanglaw ito sa ating landas tungo sa mas progresibong kinabukasan. Sa tulong ng pagpapahalaga sa sariling kakanyahan at kapangyarihan na nagbibigay daan sa mas malalim na pag-unlad at pagkakaisa ng ating bayan. Nawa’y ang talumpating ito ang magsilbing gabay upang ang lahat ng mga agam-agam ay mapalitan ng matinding pagsinta sa natatanging soberanya ng bansang ating kinikilala bilang tahanan ng mga taong ang puso ay pinagbukbuklod ng pagkakaisa tungo sa pagunlad, kapaypaan at bayan na may matayog na kalayaan.