"ANG ALAMAT NG HARDIN"

Noong unang panahon, sa isang malayong bayan ng Capiz, may

isang magandang dalaga na nagngangalang Maria. Siya ay isang
matalinong estudyante sa paaralan ng Capiz High National High School. Sa
kanyang pag-aaral, natuklasan ni Maria ang isang lihim na hardin na puno
ng kagandahan at kahanga-hangang mga halaman.

Tuwing hapon, pagkatapos ng klase, pumupunta si Maria sa hardin

upang magrelaks at mamangha sa kanyang mga natatagpuang mga
bulaklak at puno. Ang hardin ay isang napakagandang lugar na puno ng
buhay at kulay. Ang mga bulaklak ay naglalagay ng saya at ligaya sa
kanyang puso. Sa bawat pagdalaw niya sa hardin, nadarama niya ang
kapayapaan at kagandahan ng kalikasan.

Isang araw, habang siya ay naglalakad sa hardin, nakita niya ang

isang kakaibang liwanag na sumisilip sa pagitan ng mga dahon. Ang
liwanag ay tila may misteryo at kahit na takot na sumagi sa kanyang isip,
napahinto si Maria at lumapit sa liwanag. Doon, siya ay nagulat nang makita
ang isang magandang diwata na nagngangalang Isabel. Si Isabel ay
tagapag-ingat ng hardin at siya ang nagbibigay ng kagandahan at buhay
sa mga halaman.

Si Isabel ay may mahiwagang kapangyarihan na nagbibigay-buhay sa

mga halaman. Sa bawat paghawak niya sa mga halaman, sila ay nagiging
mas malusog at mas malalago. Dahil sa kanyang pagmamahal sa kalikasan,
ang mga halaman sa hardin ay parang mga obra ng sining na puno ng
kulay at buhay.

Nagkaroon ng malalim na pagkakaibigan sina Maria at Isabel.

Tuwing sila ay nagkikita, ibinabahagi ni Isabel ang mga kaalaman sa pag-
aalaga ng mga halaman kay Maria. Tinuruan niya si Maria kung paano
mahalin at alagaan ang mga halaman. Ipinakita ni Isabel sa kanya ang
tamang paraan ng pagdidilig, pagpuputol ng mga dahon, at pag-aalaga
sa mga bulaklak.

Sa tulong ni Isabel, mas lalo pang lumago at gumanda ang mga

halaman sa hardin. Ang mga bulaklak ay nagiging mas malalaki at mas
matingkad ang kulay. Ang mga puno naman ay lumalago nang malusog at
nagbibigay ng sapat na lilim at kagandahan sa buong hardin.
 Ang kwento ng magandang hardin ni Maria at Isabel ay kumalat sa
buong bayan ng Capiz. Ang mga tao ay nainspire sa kagandahan ng hardin
at naisipan nilang bumisita at masaksihan ang mga halaman na pinapalago
ni Isabel. Ang hardin ay naging isang lugar ng kapayapaan at inspirasyon
para sa mga taong nagpupunta roon.

Sa paglipas ng panahon, ang kwento ng hardin ni Maria at Isabel ay

naging isang alamat. Ang mga susunod na henerasyon ay patuloy na
nagpapalaganap ng kwento at nag-aasam na makita ang kagandahan ng
hardin na pinangalagaan ni Isabel.

Sa bawat pagdalaw sa hardin, ang mga tao ay nag-aambag ng

kanilang pagmamahal at pag-aalaga sa kalikasan. Ang hardin ay naging
simbolo ng pagkakaisa at pagmamahal sa kalikasan. Ipinapakita nito na ang
bawat isa sa atin ay may kakayahan na mag-alaga at magbigay-buhay sa
mga halaman at sa mundo ng kalikasan.

Ang alamat ng hardin ni Maria at Isabel ay patuloy na nagbibigay-

inspirasyon sa mga tao na pangalagaan ang kalikasan at mahalin ang mga
halaman. Ito ay isang paalala na ang bawat isa sa atin ay may mahalagang
papel sa pag-aalaga ng ating kapaligiran. Dapat nating ipagpatuloy ang
pagmamahal at pangangalaga sa kalikasan upang mapanatili natin ang
kagandahan at kahalagahan ng mga halaman sa ating mundo.
 AWTPUT
SA
FILIPINO-9
.

IPINASA KAY:

CHRISTINE BALGOS

IPINASA NINA:

BRITZ AMIEL SINGULAR & JUDE MARY BORJA

GRADO 9 FUENTES