75․ Օստեոսարկոմա

Դասվում է չարորակ ուռուցքների շարքին։ Օստեոսարկոման աճում է ոսկրային

հյուսվածքից։
Լինում է
1․ոստեոկլաստիկ կամ ոստեոլիտիկ ուռուցք ՝ակտիվ են օստեոկլաստները
2․ օստեոբլաստիկ՝ ակտիվ են օստեոբլաստները
3․խառը՝ երկուսն էլ ակտիվ են և օստեոբլաստիկը և օստեոկլաստիկը։
Ոսկրային ուռուցքների ամենահաճախ հանդիպող ձևն է, վաղ փուլում
տալիս են մետաստազներ, չարորակ են։ Բուժման եղանակներից է բարձր
ամպուտացիան։ Ռ-աբանական հատկանիշներ՝
1․ոսկրի մետադիաֆիզար հատվածի ախտահարում, առավելապես երկար
խողովակավոր ոսկրերի , առավել հաճախ ախտահարում է ազդրի (մեծ
ոլոքի և ծնկան շրջանը)։ Հաճախ ախտահարում է ազդոսկրի դիաստալ
մետաֆիզը , մեծ ոլոքի պրոքսիմալ մետաֆիզը։ 2․դեստրուկտիվ
հատված ոսկրում
3․առկա է փափուկ հյուսվածքային գոյացություն պերիօստալ ռեակցիայով
4․կորտիկալ շերտը վնասվում է
5․վերնոսկրն անջատվում է ախտահարված հատվածում՝ Կոդմանի
հովհար, բնորոշ է լիտիկ ձևին,այսինքն օստեոկլաստիկին
6․ փափուկ հյուսվածքներում ոսկրային ներառուկներ
Օստեոկլաստիկ ձևի դեպքում ոսկրում երևում են սկլերոզի զոնաներ։
Օստեոբլաստիկին բնորոշ է գերոսկրացումը և փափուկ հյուսվածքային
կոմպոնենտը։ Ասեղանմանը Ռ-բանորեն բնորոշ է օստեոբլաստիկ ձևին։
Խառը ձևի դեպքում լինում է և սկլերոզ և դեստրուկցիա ։ Տարբերակելու
համար կատարում են պունկցիոն բիոպսիա և ՄՌՏ։ Տարբերակոսւմ ենք
Յուինգի սարկոմայից ,իոզինոֆիլային գրանուլոմայից , միելոմայից,
մետաստազներից, փափուկ հյուսվածքային գոյացություններից։