PAKIET 2 (prawo rzeczowe, obligacyjne, spadkowe, publiczne, procesowe,

wnioskowanie)

1. Absentem in criminibus damnari non oportet ( nie należy skazywać za

przestępstwo nieobecnego).
2. Accessio cedit principali (rzecz przyłączona przypada głównej)
3. Actor rei forum sequitur (dla powoda właściwy jest sąd pozwanego)
4. Alterius contractu nemo obligatur (umowa nie zobowiązuje osoby trzeciej)
5. Ambulatoria enim est voluntas defuncti usque ad vitae supremum exitum
(wola spadkodawcy może być zmieniona aż do jego śmierci)
6. Argumenta non numeranda, sed ponderanda sunt (dowody należy ważyć a
nie liczyć)
7. Audiatur et altera pars (należy wysłuchać także strony przeciwnej)
8. Bis de eadem re agere non licet (nie wolno procesować się dwa razy w tej
samej sprawie)
9. Casus est maior vis cui humana infirmitas resistere non potest (siłą wyższa
jest zdarzenie, któremu słabość ludzka nie może się oprzeć)
10. Clara non sunt interpretanda (to, co jasne, nie wymaga dowodu)
11. Cogitationis poenam nemo patitur (nikogo nie karze się za jego myśli)
12. Confusione extinguitur obligatio (zjednoczenie się długu i wierzytelności
powoduje wygaśnięcie zobowiązania)
13. Contractus ab initio voluntatis est, ex post facto necessitatis (zawarcie
kontraktu jest dobrowolne, ale wykonanie przymusowe)
14. Corruptissima republica plurimae leges ( najwięcej ustaw w skorumpowanym
państwie)
15. Crimina morte extinguntur (przestępstwa wygasają wraz ze śmiercią sprawcy)
16. Cui ius est donandi, eidem et vendendi, et concedendi ius est (kto ma prawo
do darowania rzeczy, ten ma także prawo do jej sprzedania i przyznania)
17. Cum reus moram facit, et fideiussor tenetur (gdy dłużnik popada w zwłokę,
odpowiada także poręczyciel)
18. Delicta parentium liberis non nocet (przestępstwa rodziców nie szkodzą
dzieciom)
19. Ei incumbit probatio qui dicit, non qui negat (ciężar przeprowadzenia
dowodu spoczywa na tym kto twierdzi, nie tym, kto przeczy)
20. Expedit enim rei publice, ne quis re sua male utatur (w interesie państwa
leży, aby nikt nie używał źle swojej rzeczy)
21. Facta non praesumuntur, sed probantur (faktów się nie domniemywa, lecz
dowodzi)
22. Facta probantur, iura novit curia (fakty wymagają udowodnienia, prawo zna
sąd)
23. Fiscus semper idoneus successor sit, et solvendo (skarb państwa jest zawsze
zdolny do dziedziczenia i wypłacalny)
24. Genus perire non censetur/ genera non pereunt (uważa się, że gatunek nie
ginie)
25. Graviore culpa, gravior poena (im większa wina, tym surowsza kara)
26. Hereditas viventis non datur (nie dziedziczy się po osobie żyjącej)
27. Impossibilium nulla obligatio est (zobowiązanie do wykonania świadczenia
niemożliwego jest nieważne)
28. In dubio pro reo (w razie wątpliwości należy orzec na korzyść oskarżonego)
29. In poenam heres non succedit (spadkobierca nie dziedziczy kary)
30. In toto et pars continentur (w całości mieści się także część)
31. Is fecit, cui prodest (ten uczynił komu przyniosło korzyść)
32. Mora debitoris perpetuat obligationem (zwłoka dłużnika przedłuża
zobowiązanie)
33. Mora trahit periculum (zwlokła pociąga za sobą ryzyko)
34. Ne quis absens puniatur (nieobecny niech nie będzie karany)
35. Nemo invitus compellitur ad communionem (nikt nie może być zmuszony
wbrew woli di pozostawania we współwłasności)
36. Nemo est iudex in propria causa (nikt nie może być sędzią we własnej
sprawie)
37. Nomina ipso iure divisa (zobowiązania dzielą się z mocy prawa)
38. Nulli res sua servit (nikomu rzecz własna nie jest służebną)
39. Pacta sunt servanda (umów należy dotrzymywać)
40. Pretium in numerata pecunia consistere debet (cena powinna być wyrażona
w pieniądzach)
41. Prior tempore potior iure (kto lepszy co do czasu, ten lepszy co do prawa)
42. Pignoris causa est indivisa (podstawa zastawu jest niepodzielna)
43. Reformatio in peius iudici appellato non licet (sędziemu apelacyjnemu nie
wolno zmieniać wyroku na niekorzyść odwołującego się)
44. Res iudicata pro veritate accipitur (rozstrzygnięcia sądowe przyjmuje się za
prawdziwe)
45. Res nullis cedit primo occupanti (rzecz niczyja przypada temu, kto pierwszy ją
zawłaszczył)
46. Semel heres semper heres (kto raz zostanie dziedzicem pozostanie nim na
zawsze)
47. Sententia ius facit inter partes (wyrok tworzy prawo między stronami)
48. Servitus in faciendo consistere nequit (służebność nie może polegać na
działaniu)
49. Servitus servitutis esse non potest (nie może istnieć służebność na
służebności)
50. Servitutibus civiliter utendum est (służebność należy wykonywać w sposób
oględny)
51. Si in ius vocat, ito (jeśli ktoś pozywa ciebie do sądu, idź)
52. Superficies solo cedit (to, co znajduje się na powierzchni przypada gruntowi)
53. Vanae voces populi non sunt audiendae (nie należy dawać posłuchu czczym
głosom tłumu)