KOSMOS

Oblicz działania, a następnie ułóż wyniki od najmniejszego do największego. Odczytaj hasło.

4∙7 3∙8 27:9 30:6 4∙3 21:3

S O K O M S

4∙7=

3∙8=

27:9=

30:6=

4∙3=

21:3=

HASŁO:
Z czym kojarzy Ci się kosmos?
K
O
S
M
O
S
Wywiad ze sławnym astronomem
Dzieci w grupach wcielają się w rolę
reporterów. Ich zadaniem jest
wymyślenie jak największej liczby
pytań do słynnego astronoma.
PRZYKŁADY ZABAW
„Start rakiety” – zabawa ruchowa z wyskokiem.

Dzieci, naśladując ruchy nauczyciela, rytmicznie

klaszczą w dłonie, następnie coraz szybciej w uda,
jednocześnie tupią i wydają dźwięk startu zzz…,
podskakują w górę, krzycząc Hurra!, i machają rękami
 Klasowe układanie planet
Na dywanie rozkładamy taśmy- orbity oraz duże kule lub makiety symbolizujące
i odzwierciedlające wyglądem słońce
i planety.
Zadaniem grup jest ułożenie
w jak najkrótszym czasie
planet na orbitach w prawidłowej
kolejności.
 Grawitacja - zabawa ruchowa
Na podłodze są rozłożone kawałki folii
aluminiowej (pola grawitacyjne), kiedy
muzyka gra dzieci swobodnie latają po
kosmosie, cisza oznacza pojawienie się
czarnej dziury, więc trzeba jak najszybciej
znaleźć się w polu grawitacyjnym, żeby nie
odlecieć za daleko od statku.
 Kosmiczne zadania - zabawa ruchowa
Dzieci szukają na sali paczuszek zawiniętych w
błyszczący papier, po odnalezieniu wszystkich, po
kolei otwieramy je by sprawdzić jakie się kryją w
nich zadania:
- przejście przez kosmiczną planetę - przejście przez
falującą chustę animacyjną.
- porządkowanie planety- dzielimy dzieci na dwie
grupy, jedna grupa kładzie się na ziemi i udaje
meteoryty, które spadły na planetę, a druga jest
drużyną porządkową. Dzieci mają za zadanie
przeturlać meteoryty na drugą stronę, potem
następuje zamiana ról.
- deszcz meteorytów- dzieci robią kulki z papieru lub
folii aluminiowej, następnie kładą je na chuście.
Wszyscy ustawiają się dookoła chusty i mocno nią
machają tak, aby wszystkie spadły tworząc w ten
sposób błyszczący deszcz.
 Lecimy w kosmos - opowieść ruchowa
Czy nie chcielibyście wybrać się teraz w kosmiczną podróż?.... zanim wystartujemy musimy najpierw odpowiednio się ubrać, a więc
wkładamy kosmiczny kombinezon - najpierw prawa, teraz lewa noga...gotowe?....jeśli tak to ...szuuuu.....zapinamy w naszych
kosmicznych kombinezonach suwak...to jednak nie koniec naszej kosmicznej garderoby - nie mamy jeszcze butów, rękawic i
kosmicznego hełmu... prawda?...od czego więc zaczniemy?...oczywiście od butów - uwaga wkładamy: prawy but, teraz lewy but i
gotowe. ..teraz prawa i lewa rękawica i na końcu hełm…

Uwaga! Włączamy silnik: najpierw jedną, potem drugą ręką, zapinamy pasy, wyglądamy przez okno i 10, 9,8,7,6,5,4,3,2,1,0 -
startujemy...lecimy wysoko, coraz wyżej i powoli „wchodzimy” w przestrzeń kosmiczną....uwaga turbulencje...zobaczcie z lewej strony
mijamy burzę kosmiczną, w naszym kierunku leci mnóstwo odłamków skalnych...więc „gaz do dechy”!...uciekamy!.. musimy mocno
skręcić w prawą stronę...udało się, możemy odetchnąć z ulgą – uff. Wyjrzycie przez okno z prawej strony z pewnością zobaczycie
planetę - przyjrzyjcie się jej uważnie, to Mars, może zobaczycie na niej jakiegoś ufoludka? O, jest! Lądujmy na tej pięknej planecie,
może uda nam się z nim przywitać. Trzy- czte-ry lądujemy! Podejdźmy do niego powoli, żeby się nie przestraszył! Może się z nim
ładnie przywitamy? Co należy powiedzieć, jak się z kimś wita? ( dzień dobry). Czy macie jakieś pytania do kosmity? On powiedział, że
nazywa się Ufuś i miło mu was poznać.

( dz. zadają pytania, a nauczycielka udaje, że kosmita szepcze jej do uch odpowiedzi).......ioioio...to ostrzeżenie, że kończy nam się tlen
w kombinezonach, musimy więc wracać na Ziemię! Pożegnajmy się z naszym nowym przyjacielem. Znów wsiadamy do rakiet.
Lecimy…spójrzcie przez okno czy widzicie Ziemię?...tak, to właśnie ta niebieska planeta ... uwaga trzymajcie się mocno za chwilę będą
turbulencje...uwaga zbliżamy się do Ziemi...lądujemy...uff...udało się ...mamy za sobą pierwszy lot w kosmos...rozpinamy pasy,
zdejmujemy rękawice, hełm, buty, kosmiczny skafander... Dziękuję Wam za wspólną kosmiczną podróż.
 Jak powstają galaktyki?- eksperyment w grupach
Doświadczenie do którego zainspirowała nas książka “Kosmos” Tomasza Rożka, to zobrazowanie tego, jak
powstawały galaktyki. Myślenie abstrakcyjne rozwija się u dzieci w różnym wieku, dlatego trudno czasem
pewne rzeczy sobie wyobrazić i zrozumieć. Jednak, gdy możemy czegoś doświadczyć, zobaczyć i przeżyć to
zapada nam to znacznie lepiej w pamięci i tak było przy tej zabawie.

Tym razem potrzebujecie: miskę, wodę, olej oraz łyżeczkę do nalewania i mieszania. Opcjonalnie
przydadzą się też barwniki.

Przy tym eksperymencie rozmawiamy na temat poruszony w drugim rozdziale książki, czyli: Galaktyki.
Obserwujemy na plamach oleju wylanego na wodzie jak powstawały galaktyki, jak się łączyły i poruszały.
Omawiamy też co to jest grawitacja, materia, droga mleczna i wiele innych ciekawych naukowych tematów.
W miskę wypełnioną wodą wkropiliśmy krople oleju. Następnie zauważyliśmy jak mniejsze krople
łączą się w skupiska i tworzą większe krople. Po chwili wprowadziliśmy wodę w ruch i również
obserwowaliśmy co się dzieje z plamami oleju, które w naszym eksperymencie były komicznymi
masami materii. Taki gromady materii tworzą właśnie galaktyki.
 Dla urozmaicenia zabawy dodaliśmy do wody jeszcze barwniki i ponownie obserwowaliśmy
kosmiczne obrazy i tworzenie się kolorowych, pięknych galaktyk.
Eksperyment- kosmos w słoiku
Opowiadanie “Podróż w kosmos”
Był sobie kiedyś chłopiec, który marzył o podróży kosmicznej. Chciał polecieć na Marsa.
Pewnego dnia wziął udział w konkursie wiedzy o kosmosie i zajął w nim pierwsze miejsce.
Wygraną była wycieczka na jego ulubioną planetę Mars. W czasie podróży statkiem
kosmicznym podziwiał planety i gwiazdy. Po wylądowaniu przywitał go mały Marsjanin,
który nazywał się Piksi. Dowiedział od niego, że Marsjanie żyją podobnie jak ludzie na
Ziemi. Zakupy robią w sklepach, wieczorami chodzą do kina i teatru, a małe dzieci do szkoły,
i tak jak on uczą się dodawania, odejmowania czy tabliczki mnożenia. Najbardziej spodobały
mu się ich samochody, które nie jeżdżą po ulicach, tylko latają w powietrzu. Na koniec jego
wyprawy pożegnał się z Piksim i zaprosił go do siebie na Ziemię. Podróż ta długo pozostanie
w jego pamięci będzie czekał na swojego przyjaciela Piksiego.

Autorka: Dominika Sadlińska, uczennica klasy 3c SP18 w Elblągu

“Życie na innej planecie” - tworzenie opowiadań

Dzieci w zespołach naradzają się i układają opowieści o

życiu na obcej planecie, czerpiąc pomysły z własnej
wyobraźni. Następnie prezentują w klasie wymyślone
opowieści, zwracając uwagę na jasność wypowiedzi,
związki logiczne, właściwy początek i zakończenie.
PRACE PLASTYCZNE
 Własna galaktyka
Potrzebne rzeczy:
● farby plakatowe lub barwniki
● wata
● woda
● olej
● brokat (w kleju lub sypki)
● woreczek strunowy
Do woreczka strunowego wkładamy kawałki waty,
następnie kilka kropli barwnika, olej, wodę i brokat.
Woreczek należy szczelnie zamknąć. Następnie
delikatnie naciskamy palcami w różnych miejscach.
Obserwujemy jak wszystko się barwi, przemieszcza i
tworzy kosmiczny obraz galaktyki.
 „Rakieta kosmiczna lub planety” – modele z surowców
wtórnych (praca zespołowa).

Dzieci w grupach konstruują statki

kosmiczne i przestrzenne modele planet z
różnych opakowań plastikowych,
aluminiowych oraz pudełek sklejonych
taśmą i ozdobionych kolorowym papierem
samoprzylepnym.
Prezentacja i omówienie prac.
 Pojazd kosmiczny- forma
przestrzenna

Dzieci w grupach konstruują pojazd

kosmiczny z kartonów.
Takich rozmiarów, aby zmieścił się
do niego przynajmniej
jeden członek zespołu.
Uczniowie muszą wykazać się
kreatywnością, innowacyjnością
i umiejętnościami technicznymi.
PRACA PLASTYCZNA- UKŁAD SŁONECZNY
Z masy solnej wykonujemy kulki (planety). Malujemy je farbami. Aby stworzyć Słońce
formujemy największą kulę, malujemy ją na żółto i posypujemy brokatem. Na podłodze
układamy ze wstążeczek 8 orbit i rozmieszczamy na nich planety, a w środku kładziemy
Słońce. Do Słońca wbijamy zimne ognie i obserwujemy "wybuchy na Słońcu".

Materiały: masa solna, farby, pędzelki, złoty brokat, wstążeczka, zimne ognie
Pokaz mody- nowy strój astronauty
Dzieci w grupach wybierają swojego
przedstawiciela- modela, który będzie
rywalizował na wybiegu z innymi modelami.

Zadaniem dzieci jest zaprojektowanie

i stworzenie innowacyjnego, kosmicznego,
nowoczesnego i niepowtarzalnego
stroju dla astronauty z pomocą
kawałków materiałów, folii, papieru,
farb, kartonów itd.
Pamiątkowe zdjęcie- tworzenie kosmicznego tła do zdjęć
Dzieci w grupach tworzą niezapomniane tło do zdjęć z “kosmicznej przygody”.
Następnie tworzą pamiątkowe zdjęcia.
 Lapbook
Dzielimy klasę na kilkuosobowe grupy. Dzieci po zajęciach dotyczących kosmosu otrzymują zadanie stworzenia lapbooka.
GWIAZDOZBIORY
Wymyśl, ułóż i nazwij swój własny gwiazdozbiór
“MÓJ WŁASNY
KOSMOS”-
projektowanie
w “Scratch”
 d k i : )
Za ga
Grzeje Ziemię wciąż, bez końca,
Zimno byłoby tu nam bez…
SŁOŃCA
Krąży wiernie wokół Ziemi,
w nocy blaskiem swym zachwyca,
A niektórzy, zwłaszcza wilki,
chętnie wyją do…
KSIĘŻYCA
Zawsze jest nad nami,
to płacze czasami deszczem,
to śmieje się słońcem albo
gwiazd tysiącem.
NIEBO
Nocą na niebie są ich tysiące
W dzień widać tylko najbliższą – Słońce
Mały i wielki wóz się z nich składa
Pomyśl życzenie, gdy któraś spada
GWIAZDY
Są we wszechświecie porozrzucane
Te wokół Słońca najbardziej znane
Wśród nich jest Ziemia, na niej żyjemy
Czy ktoś na innych mieszka, nie wiemy
PLANETY
Co to za okrągła planeta,
na której bez wody,
tlenu i Słońca
nie byłoby życia?
ZIEMIA
 KOSMICI
Spróbujcie teraz w grupach, przedstawić w sposób ciekawy waszego kosmitę. Nazwijcie go i
opiszcie, czym się zajmuje, skąd pochodzi i jakie są jego niezwykłe zdolności.
 CIEKAWOSTKI O KOSMOSIE
1. Stajesz się wyższy w przestrzeni, ponieważ grawitacja nie popycha cię w dół. Na Stacji Kosmicznej możesz być
nawet do 5 cm wyższy.
2. Jeden milion planet takich jak Ziemia mógłby się zmieścić w jednym słońcu, a Słońce jest uważane za gwiazdę
tylko średniej wielkości.
3. Przez lata uważano, że Ziemia była jedyną planetą w naszym układzie słonecznym z płynną wodą. Niedawno
NASA ujawniła dowody na to, że na Marsie jest także sporadycznie płynąca woda.
4. Gdybyś mógł polecieć samolotem do Plutonu, podróż trwałaby ponad 800 lat.
5. Mars wykazuje skrajne zmiany temperatury w tym samym dniu. Wenus jest
pięciokrotnie gorętszy niż wrząca woda. Neptun ma najszybszą w historii prędkość
wiatru, która osiąga zdumiewającą prędkość 2500 kilometrów na godzinę.

6. Słońce jest ponad 300 000 razy większe niż ziemia.

7. Kometa Halleya została ostatnio widziana w wewnętrznym układzie słonecznym w

1986 roku, będzie ona widoczny ponownie z Ziemi już w 2061 roku.

8. Wenus jest najgorętszą planetą w naszym układzie słonecznym o temperaturze

powierzchni ponad 450 stopni celsjusza.

9. We wszechświecie jest więcej gwiazd niż ziaren piasku na wszystkich plażach na

Ziemi. czyli co najmniej miliard bilionów.

10. Zachód słońca na Marsie wydaje się niebieski.

11. Nie będziesz mógł chodzić po Jowiszu, Saturnie, Uranie czy Neptunie, ponieważ nie
posiadają solidnej powierzchni. Jedyną planetą, która kręci się do tyłu w stosunku do
innych, jest Wenus.
 KRZYŻÓWKA
KRZYŻÓWKA
KOSMOS
KOSMOS
Karty pracy
 Gra memory
https://eduzabawy.com/gry-online/memory/kosmos/?fbclid=IwAR0UdpFWUFnCZi
Asc_6fzWbezmnqc3An7c8Qus4kgxPgnmGdYDQ1IxnJU_8
 Odznaka “Małego kosmonauty”

Nauczyciel zwraca się do dzieci:

● Czy chcecie zostać małymi kosmonautami?

● Aby zostać małym kosmonautą i otrzymać
odznakę “Małego kosmonauty” musicie przejść
kilka prób.
Próba pierwsza
Dzieci siedzą w rozsypce na dywanie, mają zawiązane oczy chustami. Nauczyciel
przemieszczając się cicho po sali uderza w trójkąt (lub inny instrument muzyczny).
Zadaniem dzieci jest pokazanie ręką kierunku, skąd dobiega dźwięk.

Próba druga
Każde dziecko otrzymuje kartę pracy. Zadaniem dzieci jest znaleźć drogę kosmity do jego
statku kosmicznego. (Karta pracy na kolejnym slajdzie)

Próba trzecia
Każde dziecko robi kulę z gazety (meteoryt), którą przerzuca z ręki do ręki. Na hasło:
Deszcz meteorytów – wszyscy jednocześnie podrzucają swoje meteoryty jak najwyżej,
jednocześnie próbując uniknąć trafienia przez spadające na podłogę meteoryty innych
osób.
Próba czwarta
Dzieci leżą na plecach na podłodze. Próbują wytrzymać nieruchomo, nie wydając żadnego
dźwięku, nasłuchują odgłosów z kosmosu przez około minutę.

Próba piąta
Dzieci biegają z rękami wyciągniętymi na boki. Na hasło: Lądowanie – zatrzymują się i
nisko kucają.

Próba szósta
Umieszczamy na podłodze wycięte z papieru ponumerowane gwiazdy (np. od 1 do 6), na
tyle duże, aby zmieściły się na nich stopy dzieci. Zadaniem każdej osoby jest przejść po
gwiezdnej drodze, głośno lub cicho licząc. Następnie rozkładamy gwiazdy po całym
pomieszczeniu, a zadaniem dzieci jest ponowne ułożenie gwiezdnej drogi w odpowiedniej
kolejności.
Nauczyciel chwali dzieci, mówi im że dobrze wykonały wszystkie zadania. Nauczyciel
rozdaje dzieciom odznakę “Małego kosmonauty”.