‫ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ‪-‬ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﻠﯿﻪ ﻣنت دروس ﻋﺮﺑﯽ ﻫﺸﺘﻢ‪ -‬درس‪١‬ﺗﺎ‪)١٢‬ﮐﻞ ﮐﺘﺎب(‬

‫اﻟﺴﺎ ِﺑ ِﻊ‪:‬دوره درس ﻫﺎی ﮐﻼس ﻫﻔﺘﻢ‬ ‫ﻒ ّ‬ ‫اﻟﺼ ﱢ‬‫روس ﱠ‬ ‫اﺟ َﻌ ُﺔ ُد ِ‬ ‫درس اول ﻋﺮﺑﯽ ﻫﺸﺘﻢ ‪ُ -‬ﻣﺮ َ‬
‫اﻟﺴﻼ ُم َﻋﻠﯿﮑُﻢ أ ّﯾﻬﺎ اﻟﻄﱡﻼب؛ﺳﻼم ﺑﺮﺷام ﺑﺎد داﻧﺶ آﻣﻮزان)داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺳﻼم ﻋﻠﯿﮑﻢ(‬ ‫ّ‬
‫ﻒ اﻟﺜّﺎ ِﻣ ِﻦ؛ﺧﻮش آﻣﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﻼس ﻫﺸﺘﻢ‬ ‫اﻟﺼ ﱢ‬ ‫أَ ْﻫﻼً َو َﺳ ْﻬ ًﻼ ِﻓﯽ ﱠ‬
‫ﻒ ﺣﺎﻟُﮑ ُْﻢ؟‪:‬ﺣﺎل ﺷام ﭼﻄﻮراﺳﺖ)ﭼﻄﻮرﯾﺪ(‬ ‫ﮐَ ْﯿ َ‬
‫اﻟﺴ َﻨﺔ ُ اﻟﺪّ راﺳ ّﯿﺔ اﻟ َﺠﺪﯾﺪ ُة َﻣﱪوﮐَ ٌﺔ‪.‬ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺟﺪﯾﺪ ﻣﺒﺎرک‬ ‫ّ‬
‫ات اﻟْ َﺒﺴﯿﻄَ ِﺔ‪.‬ﺳﭙﺎس ﺧﺪارازﯾﺮا ﮐﻪ ﺷامﻗﺎدرﺑﺮﻓﻬﻤﯿﺪن ﻋﺒﺎرات ﺳﺎده ﻫﺴﺘﯿﺪ‬ ‫هلل ِﻷﻧﱠﮑُﻢ ﻗﺎ ِدرونَ َﻋﻠَﯽ َﻓ ْﻬ ِﻢ اﻟْ ِﻌﺒﺎر ِ‬ ‫ّ‬
‫اﻟْ َﺤ ْﻤﺪُ ِ ِ‬
‫درس دوم ﻋﺮﺑﯽ ﻫﺸﺘﻢ ‪ -‬أ َﻫ ّﻤ ﱠﯿ ُﺔ اﻟﻠﱡ َﻐ ِﺔ اﻟْ َﻌ َﺮﺑ ﱠﯿ ِﺔ‪:‬اﻫﻤﯿﺖ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ‬
‫اﻟﺴ َﻨ ِﺔ اﻟْامﺿ َﯿ ِﺔ‪:‬ﺳﭙﺎس ازآن ﺧﺪاوﻧﺪﺟﻬﺎﻧﯿﺎن اﺳﺖ‪.‬زﯾﺮاﮐﻪ ﻣﺎدرﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﯾﻢ‪).‬ﻗﺒﻮل ﺷﺪﯾﻢ(‬ ‫هلل َر ﱢب اﻟْﻌﺎﻟَﻤﯿ َﻦ﴾ ِﻷﻧﱠﻨﺎ ﻧَ َﺠ ْﺤﻨﺎ ِﻓﯽ ﱠ‬ ‫﴿اﻟْ َﺤﻤﺪُ ِ ّ ِ‬
‫ﺼﻮص اﻟْ َﻌ َﺮﺑ ﱠﯿ ِﺔ ا ْﻟ َﺒﺴﯿﻄَ ِﺔ‪:.‬ﻗﺎدرﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﻋﺒﺎرت ﻫﺎ وﻣﺘﻮن ﺳﺎده ﻋﺮﺑﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬ ‫ات َو اﻟ ﱡﻨ ِ‬ ‫َو ﻗﺎ ِدرونَ َﻋﻠَﯽ ِﻗﺮا َء ِة اﻟْ ِﻌﺒﺎر ِ‬
‫ﻧَﺤ ُﻦ ﺑِﺤﺎ َﺟ ٍﺔ إِﻟَﯽ ﺗَ َﻌﻠ ِﱡﻢ اﻟﻠﱡ َﻐ ِﺔ اﻟْ َﻌ َﺮﺑ ﱠﯿ ِﺔ‪ِ ،‬ﻻَﻧﱠﻬﺎ ﻟُ َﻐ ُﺔ دﯾ ِﻨﻨﺎ‪ ،‬و اﻟﻠﱡﻐ َُﺔ اﻟْﻔﺎرِﺳ ﱠﻴ ُﺔ َﻣﺨﻠﻮﻃَ ٌﺔﺑِﻬﺎ‪ .‬ﮐَﺜرياً‬
‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﯾﺎدﮔﺮﻓنت زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪﯾﻢ‪،‬زﯾﺮاﮐﻪ ﻋﺮﺑﯽ زﺑﺎن دﯾﻦ ﻣﺎ اﺳﺖ وزﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﺎ آن ﺑﺴﯿﺎر آﻣﯿﺨﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﱡﻐﺎت اﻟْﻌﺎﻟَﻤ ﱠﯿ ِﺔ‪:.‬ﻫامﻧﺎ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ اززﺑﺎن ﻫﺎی ﺟﻬﺎﻧﯽ) ﺑﯿﻦ اﳌﻠﻠﯽ (اﺳﺖ‬ ‫إنﱠ اﻟﻠﱡ َﻐ َﺔ اﻟْ َﻌ َﺮﺑ ﱠﯿ َﺔ ِﻣ َﻦ اﻟﻠ ِ‬
‫ﺒﯿﻦ﴾‪.‬ﻗﺮان واﺣﺎدﯾﺚ ﺑﻪ زﺑﺎن روﺷﻦ)آﺷﮑﺎر(ﻋﺮﺑﯽ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﯽ ُﻣ ٍ‬ ‫ﺣﺎدﯾﺚ ﴿ ِﺑﻠِﺴﺎنٍ َﻋ َﺮ ﱟ‬ ‫ُ‬ ‫اﻟْﻘُﺮآنُ َو ْاﻷ‬
‫ﱡﻐﺎت اﻟ ﱠﺮﺳﻤ ﱠﯿ ِﺔ ﻓﯽ ُﻣ َﻨﻈﱠ َﻤ ِﺔ ْاﻷُ َﻣ ِﻢ اﻟْ ُﻤ ﱠﺘ ِﺤﺪَ ِة‪:.‬ﻋﺮﺑﯽ اززﺑﺎن ﻫﺎی رﺳﻤﯽ درﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻟْ َﻌ َﺮﺑ ﱠﯿ ُﺔ ِﻣ َﻦ اﻟﻠ ِ‬
‫ْاﻹﯾﺮاﻧ ّﯿﻮنَ ﺧَﺪَ ﻣﻮا اﻟﻠﱡ َﻐ َﺔ اﻟْ َﻌ َﺮﺑ ﱠﯿﺔ َﺜﯿ َﺮاً‪:‬اﯾَﮐﺮاﻧﯿﺎن ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﺑﺴﯿﺎرﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮدﻧﺪ‬
‫ﺤﯿﻂ «‪:‬‬‫ْﻘﺎﻣﻮس اﻟْ ُﻤ ُ‬ ‫ُ‬ ‫ْﻔﯿﺮوزآﺑﺎدی « ﮐَ َﺘ َﺐ ُﻣﻌ َﺠامً ِﻓﯽ اﻟﻠﱡ َﻐ ِﺔ اﻟْ َﻌ َﺮﺑ ﱠﯿ ِﺔ ْاﺳ ُﻤﻪُ »اﻟ‬
‫ﱡ‬ ‫»اﻟ‬
‫ﻓﯿﺮوزآﺑﺎدی ﻟﻐﺘﻨﺎﻣﻪ ای ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﻧﻮﺷﺖ ‪.‬اﺳﻢ آن )ﻗﺎﻣﻮس اﳌﺤﯿﻂ( اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺘﺎب ﮐﺎ ِﻣﻞٍ ﻓﯽ َﻗﻮا ِﻋ ِﺪ اﻟﻠﱡ َﻐ ِﺔ اﻟْ َﻌ َﺮﺑ ﱠﯿ ِﺔ ْاﺳ ُﻤﻪُ »اﻟْ ِﮑ ُ‬
‫ﺘﺎب«‪:‬‬ ‫و»ﺳﯿ َﺒ َﻮﯾْ ِﻪ « ﮐَ َﺘ َﺐ أ ﱠو َل ِﮐ ٍ‬
‫و)ﺳﯿﺒﻮﯾﻪ(اوﻟﯿﻦ ﮐﺘﺎب ﮐﺎﻣﻠﯽ در)ﺑﺎره(ﻗﻮاﻋﺪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﻧﻮﺷﺖ‪ .‬ﻧﺎﻣﺶ)اﻟﮑﺘﺎب( اﺳﺖ‬
‫ﺑﯽ‪.‬ﺑﯿﺸﱰ ﻧﺎم ﻫﺎی ﭘﴪان ودﺧﱰان درﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻋﺮﺑﯽ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺳﻼﻣﯽ َﻋ َﺮ ﱞ‬
‫ﱢ‬ ‫ﻨﺎت ِﻓﯽ اﻟْﻌﺎﻟ َِﻢ ْاﻹ‬ ‫أﮐرث أﺳام ِء ْاﻷوﻻ ِد َو ا ْﻟ َﺒ ِ‬ ‫َُ‬
‫امت اﻟْ َﻌ َﺮﺑ ﱠﯿ ُﺔ‪ ،‬ﮐَﺜﯿ َﺮ ٌة ِﻓﯽ اﻟْﻔﺎرِﺳ ﱠﯿ ِﺔ َو ٰﻫﺬا ﺑ َِﺴ َﺒ ِﺐ ا ْﺣ ِﱰ ِام ْاﻹﯾﺮاﻧ ّﯿﯿ َﻦ ﻟِﻠُ َﻐ ِﺔ اﻟْﻘُﺮآنِ‬ ‫اﻟْ َﮑﻠِ ُ‬
‫‪.‬واژﻩ ﻫﺎی ﻋﺮﺑﯽ درﻓﺎرﺳﯽ زﯾﺎداﺳﺖ واﯾﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﺣﱰام اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﺑﻪ زﺑﺎن ﻗﺮآن اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻟﺴ َﻨ ِﺔ اﻟْامﺿ َﯿ ِﺔ‪:‬‬ ‫امت ﮐَﺜﯿ َﺮ ٍة َو أذﮐُ ُﺮ ﮐ ﱠُﻞ ﮐَﻠِام ِت ﱠ‬ ‫أﻧَﺎ أﻋﺮ ُِف َﻣﻌ َﻨﯽ َﮐﻠِ ٍ‬
‫ﻣﻦ ﻣﻌﻨﯽ واژﻩ ﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎری را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ)ﻣﯽ داﻧﻢ( وﻫﻤﻪ ﮐﻠامت ﺳﺎل ﭘﯿﺶ راﯾﺎدﻣﯽ آورم‪.‬‬
‫ﺼﻮص اﻟْ َﺒﺴﯿﻄ ِﺔ‪ :‬وﻗﺎدرﻫﺴﺘﻢ ﺑﺮ ﺧﻮاﻧﺪن ﻣنت ﻫﺎی ﺳﺎده ﻫﺴﺘﻢ‬ ‫َو أﻗ ِﺪ ُر َﻋﻠَﯽ ِﻗﺮا َء ِة اﻟ ﱡﻨ ِ‬
‫ﻘﺶ ِﻓﯽ اﻟْ َﺤ َﺠ ِﺮ ‪«.‬در ﻣﺜﻞ ﻫﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ)ﻋﻠﻢ درﮐﻮﭼﮑﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﺶ ﺑﺮﺳﻨﮓ اﺳﺖ(‬ ‫اﻟﺼ َﻐ ِﺮ ﮐَﺎﻟ ﱠﻨ ِ‬ ‫ﺟﺎ َء ِﻓﯽ اﻟْﻤﺜﺎلِ »اﻟْ ِﻌﻠ ُْﻢ ِﻓﯽ ﱢ‬
‫ﺘﺎب ْاﻷ ﱠولِ أﯾﻀﺎً؟ای ﺑﺮدارم‪،‬آﯾﺎﻣﻌﻨﯽ ﮐﻠامت ﮐﺘﺎب اول را ﻣﯽ داﻧﯽ؟‬ ‫امت اﻟْ ِﮑ ِ‬ ‫أﻧﺖ ﺗَﻌﺮ ُِف َﻣﻌ َﻨﯽ َﮐﻠِ ِ‬ ‫ﯾﺎ أﺧﯽ‪ ،‬أ َ‬
‫اﻟﺴ ْﻬﻠَ ِﺔ؟ای ﺧﻮاﻫﺮم‪،‬آﯾﺎ ﻣﻌﻨﯽ آﯾﺎت واﺣﺎدﯾﺚ آﺳﺎن را ﻣﯽ داﻧﯽ؟‬ ‫ﺣﺎدﯾﺚ ﱠ‬ ‫ِ‬ ‫ﯾﺎت َو ْاﻷ‬ ‫أﻧﺖ ﺗَﻔ َﻬﻤﯿ َﻦ َﻣﻌ َﻨﯽ ْاﻵ ِ‬ ‫ﯾﺎ أُﺧﺘﯽ‪ ،‬أ ِ‬
‫درس ﺳﻮم ﻋﺮﺑﯽ ﻫﺸﺘﻢ ِﻣ ْﻬ َﻨ ُﺘﮏَ ِﻓﯽ ا ْﻟ ُﻤﺴ َﺘﻘ َﺒﻞِ ‪:‬ﺷﻐﻞ ﺗﻮ)ﺣﺮﻓﻪ ﺗﻮ( درآﯾﻨﺪه‬
‫ﻮم َﺣ َﻮل ِﻣ ْﻬ َﻨ ِﺔ اﻟْ ُﻤﺴ َﺘﻘ َﺒﻞِ »ﻣﻌﻠﻢ داﺧﻞ)وارد( ﮐﻼس ﺷﺪ وﮔﻔﺖ‪:‬درس اﻣﺮوزدرﺑﺎره ﺷﻐﻞ آﯾﻨﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫رس اﻟْ َﯿ ِ‬‫ﻗﺎل‪َ »:‬د ُ‬ ‫ﻒ َو َ‬ ‫اﻟﺼ ﱠ‬ ‫َدﺧ ََﻞ ا ْﻟ ُﻤﺪَ ﱢر ُس ﱠ‬
‫أی ِﻣﻬ َﻨ ٍﺔ ﺗُ ِﺤ ﱡﺐ؟ ﺳﭙﺲ ﭘﺮﺳﯿﺪ‪:‬ﭼﻪ ﺷﻐﻠﯽ را دوﺳﺖ داری؟‬ ‫ﻓ ََﺴ َﺄل ﱠ‬
‫ﻮف أﺻﯿ ُﺮ ُﻣ َﻬﻨ ِﺪﺳﺎً ِزراﻋ ّﯿﺎً‪.‬‬ ‫ﺻﺎدق‪ :‬أﻧَﺎ أُ ِﺣ ﱡﺐ اﻟ ﱢﺰرا َﻋ َﺔ‪ِ .‬ﻻﻧﱠﻬﺎ َﻋ َﻤ ٌﻞ ُﻣﻬ ﱞِﻢ ﻟِ َﺘ َﻘﺪﱡ ِم اﻟْﺒِﻼ ِد َ‪.‬ﺳ َ‬ ‫ٌ‬
‫ﺻﺎدق‪ :‬ﻣﻦ ﮐﺸﺎورزی را دوﺳﺖ ﻣﯽ دارم‪.‬زﯾﺮاآن ﮐﺎری ﻣﻬﻢ ﺑﺮای ﭘﯿﴩﻓﺖ ﮐﺸﻮرﻫﺎﺳﺖ‪.‬ﻣﻬﻨﺪس ﮐﺸﺎورزی ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﷲ َﻋ ْﻨﻬﺎ‪:‬اﻟْﮑُ ُﺘ ُﺐ َﺑﺴﺎﺗﯿ ُﻦ اﻟْ ُﻌﻠَام ِء» ‪.‬‬ ‫ﺳﻮل ّ ِ‬ ‫ﻗﺎل َر ُ‬ ‫ﻧﺎﴏ‪ :‬أﻧَﺎ أُ ِﺣ ﱡﺐ ﺑَ ْﯿ َﻊ اﻟْﮑُ ُﺘ ِﺐ؛ ِﻻنﱠ اﻟْﮑُ ُﺘ َﺐ ﮐُﻨﻮزٌ‪.‬و َ‬ ‫ِ‬
‫ﻧﺎﴏ‪:‬ﻣﻦ ﮐﺘﺎﺑﻔﺮوﺷﯽ رادوﺳﺖ ﻣﯽ دارم‪.‬زﯾﺮا ﮐﺘﺎب ﻫﺎ ﮔﻨﺞ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ورﺳﻮل ﷲ)ص( ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ‪:‬ﮐﺘﺎب ﻫﺎ ﺑﻮﺳﺘﺎن ﻫﺎی‬
‫داﻧﺸﻤﻨﺪان)ﻋﻠام(اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻮف أَ ْﺻ َﻨ ُﻊ َﺟ ّﻮاﻻً َﺟﺪﯾﺪاً‪.‬ﻗﺎﺳﻢ‪:‬ﻣﺨﱰع ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ واﺧﱰاع ﻣﻦ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه )ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﯽ(ﺟﺪﯾﺪی اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺨﱰِﻋﺎً َو َﺳ َ‬ ‫ﻗﺎﺳ ٌﻢ‪َ :‬ﺳﺄَﺻﯿ ُﺮ ُﻣ َ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﻨﺼﻮ ٌر‪ :‬أﻧَﺎ أُ ِﺣ ﱡﺐ اﻟ ّﺮﯾﺎﺿَ َﺔ‪ .‬أﻧَﺎ ﻻ ِﻋ ٌﺐ ُﻣﻤﺘﺎ ٌز ﻓﯽ ﮐُ َﺮ ِة اﻟْ َﻘﺪَ ِم‪.‬ﻣﻨﺼﻮر‪:‬ﻣﻦ ورزش را دوﺳﺖ دارم‪.‬ﻣﻦ ﺑﺎزﯾﮑﻨﯽ ﻣﻤﺘﺎزدرﻓﻮﺗﺒﺎل ﻫﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫ﺎس‪.‬أﻣﯿﻦ‪:‬ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﭘﺰﺷﮑﯽ رادوﺳﺖ دارم‪.‬ﺑﺮای ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ‬ ‫ﻮف أﺻﯿ ُﺮ ﻃَﺒﯿﺒﺎً ﻟِ ِﺨﺪ َﻣ ِﺔ اﻟ ّﻨ ِ‬ ‫أﻣﯿ ٌﻦ‪ :‬أﻧَﺎ أُ ِﺣ ﱡﺐ ِﻃ ﱠﺐ اﻟْ ُﻌﯿﻮنِ ‪َ .‬ﺳ َ‬
‫ْﻮاﻧﯽ َو اﻟْﺒﺎﺋِ ِﻊ َو اﻟْ ُﻤ َﻤ ﱢﺮ ِض َو اﻟْ َﺤﺪّ ا ِد َو َﻏ ْﯿ ِﺮ ِﻫ ْﻢ‪.‬‬‫ﻃﯽ َو اﻟْ َﺤﻠ ﱢ‬ ‫ْﴩ ﱢ‬ ‫أﺻﺤﺎب اﻟْ ِﻤ َﻬ ِﻦ ﮐَﺎ ْﻟ ُﻤﺪَ ﱢر ِس َو اﻟْ َﺨ ّﺒﺎ ِز َو اﻟ ﱡ ْ‬
‫َ‬ ‫اﻟﻄﱡﻼ ُّب َذﮐَﺮوا‬
 ‫داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺷﻐﻞ ﻫﺎ راﻣﺎﻧﻨﺪ‪:‬ﻣﻌﻠﻢ وﻧﺎﻧﻮا وﭘﻠﯿﺲ وﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﻓﺮوش وﻓﺮوﺷﻨﺪه وﭘﺮﺳﺘﺎر وآﻫﻨﮕﺮ وﻏﯿﺮ آن ﻫﺎ راذﮐﺮﮐﺮدﻧﺪ)ﺑﺮﺷﻤﺮدﻧﺪ(‬
‫ﺨﺎب اﻟﺸﱡ ﻐﻞِ ؟ﻣﻌﻠﻢ‪:‬ﻫﺪف ﺷام ازاﻧﺘﺨﺎب ﺷﻐﻞ ﭼﯿﺴﺖ؟‬ ‫اﻟْ ُﻤﺪَ ﱢر ُس‪ :‬ﻣﺎ ﻫ َﻮ ﻫَﺪَ ُﻓﮑُﻢ ِﻣ ِﻦ اﻧْ ِﺘ ِ‬
‫ﺎس‪ِ .‬ﻷنﱠ ﮐ ﱠُﻞ وا ِﺣ ٍﺪ ِﻣ ّﻨﺎ ﺑِﺤﺎ َﺟ ٍﺔ إﻟَﯽ ْاﻵﺧَﺮﯾ َﻦ‪ .‬ﻋﺎرف‪:‬ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدم‪.‬زﯾﺮاﻫﺮﯾﮏ ازﻣﺎ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪﯾﻢ‪.‬‬ ‫ﻋﺎرف‪ِ :‬ﺧﺪ َﻣ ُﺔ اﻟ ّﻨ ِ‬ ‫ٌ‬
‫اﻟْ ُﻤﺪَ ﱢر ُس‪ :‬أ ﱡی ﺷُ ﻐﻞٍ ُﻣﻬ ﱞِﻢ؟ﻣﻌﻠﻢ‪:‬ﮐﺪام ﺷﻐﻞ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ؟‬ ‫َ‬
‫ﺣﺎ ِﻣﺪٌ ‪ :‬ﮐ ﱡُﻞ ِﻣﻬ َﻨ ٍﺔ ُﻣ ِﻬ ﱠﻤ ٌﺔ َو اﻟ ِْﺒﻼد ﺑِﺤﺎ َﺟ ٍﺔ إﻟَﯽ ﮐ ﱢُﻞ ا ْﻟ ِﻤ َﻬ ِﻦ‪ .‬ﺣﺎﻣﺪ‪:‬ﻫﺮﺷﻐﻠﯽ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺖ وﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ی ﺷﻐﻞ ﻫﺎﻧﯿﺎزﻣﻨﺪﻫﺴﺘﻨﺪ‬
‫اﻟْ ُﻤﺪَ ﱢر ُس‪َ :‬ﻋﻠَﯿﻨﺎ ﺑِﺎ ْﺣ ِﱰ ِام ﮐ ﱢُﻞ اﻟْ ِﻤ َﻬ ِﻦ‪.‬ﺑﺎﯾﺪﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺷﻐﻞ ﻫﺎ اﺟﱰام ﺑﮕﺬارﯾﻢ‪ ).‬ﻣﻌﻠﻢ‪:‬ﺑﺮﻣﺎﻻزم اﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ی ﺷﻐﻞ ﻫﺎ اﺣﱰام ﺑﮕﺬارﯾﻢ(‪.‬‬
‫ﺎس‪«.‬رﺳﻮل ﷲ)ص( ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪):‬ﺑﻬﱰﯾﻦ ﻣﺮدم ﺳﻮدﻣﻨﺪﺗﺮﯾﻨﺸﺎن ﺑﺮای ﻣﺮدم اﺳﺖ‪(.‬‬ ‫ﺎس أﻧ َﻔ ُﻌ ُﻬﻢ ﻟِﻠ ّﻨ ِ‬ ‫ﷲ ‪َ » :‬ﺧ ْﯿ ُﺮ اﻟ ّﻨ ِ‬ ‫ﺳﻮل ّ ِ‬ ‫ﻗﺎل َر ُ‬ ‫َ‬
‫درس ﭼﻬﺎرم ﻋﺮﺑﯽ ﻫﺸﺘﻢ‪ -‬اﻟ ﱠﺘﺠ ِﺮﺑَ ُﺔ اﻟْ َﺠﺪﯾﺪَ ُة‪:‬ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺟﺪﯾﺪ‬
‫ﮐﺎنَ َﻓ َﺮ ٌس َﺻﻐﯿ ٌﺮ َﻣ َﻊ أُ ﱢﻣ ِﻪ ﻓﯽ َﻗﺮ َﯾ ٍﺔ‪.‬اﺳﺐ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﺎﻣﺎدرش درروﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﻮد‬
‫ﻗﺎﻟ َْﺖ أُ ﱡم اﻟْ َﻔ َﺮ ِس ﻟِ َﻮ َﻟ ِﺪﻫﺎ‪:‬ﻣﺎدراﺳﺐ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪش)ﭘﴪش(ﮔﻔﺖ‪:‬‬
‫َﻌﯿﺶ َﻣ َﻊ ْاﻹﻧﺴﺎنِ َو ﻧَﺨ ِﺪ ُﻣﻪُ ؛ﻣﺎﻫﻤﺮاه ﺑﺎاﻧﺴﺎن)آدﻣﯽ(زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ وﺑﻪ او ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬ ‫ﻧَﺤ ُﻦ ﻧ ُ‬
‫ﻟِﺬا أﻃﻠ ُُﺐ ِﻣ ْﻨﮏَ ﺣ َﻤ َﻞ ٰﻫ ِﺬ ِﻩ ا ْﻟ َﺤﻘﯿ َﺒ ِﺔ إﻟَﯽ اﻟْﻘَﺮ َﯾ ِﺔ اﻟْ ُﻤﺠﺎ ِو َر ِة‪.‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ازﺗﻮﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ اﯾﻦ ﮐﯿﻒ راﺑﻪ روﺳﺘﺎی ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ)ﻣﺠﺎور(ﺑﱪی‪.‬‬
‫ﻫ َﻮ ﯾَﺤ ِﻤ ُﻞ اﻟْ َﺤﻘﯿ َﺒ َﺔ َو ﯾَ ْﺬ َﻫ ُﺐ إﻟَﯽ اﻟْﻘَﺮﯾَ ِﺔ اﻟْ ُﻤﺠﺎ ِو َر ِة‪.‬اوﮐﯿﻒ را ﻣﯽ ﺑﺮد وﺑﻪ روﺳﺘﺎی ﻣﺠﺎور ﻣﯽ رود‬
‫‪.‬ﻓﯽ ﻃَﺮﯾ ِﻘ ِﻪ ﯾُﺸﺎ ِﻫﺪُ ﻧَ ْﻬﺮاً‪ .‬درراه رودﺧﺎﻧﻪ ای را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ‬
‫ﺴﺄل َﺑ َﻘ َﺮ ًة وا ِﻗ َﻔ ًﺔ َﺟ ْﻨ َﺐ اﻟ ﱠﻨﻬ ِﺮ‪:‬اﺳﺐ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺪ وازﮔﺎوﻣﺎده ای ﮐﻪ درﮐﻨﺎررودﺧﺎﻧﻪ اﯾﺴﺘﺎده اﺳﺖ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪:‬‬ ‫ﺨﺎف اﻟْ َﻔ َﺮ ُس َو َﯾ ُ‬ ‫َﯾ ُ‬
‫َﻫ ْﻞ أﻗ ِﺪ ُر َﻋﻠَﯽ اﻟْ ُﻌﺒﻮرِ؟آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ رد ﺑﺸﻮم)آﯾﺎ ﻗﺎدرﺑﻪ ﻋﺒﻮر ﮐﺮدن ﻫﺴﺘﻢ؟(‬
‫َﯿﺲ اﻟ ﱠﻨ ْﻬ ُﺮ َﻋﻤﯿﻘﺎً ‪«.‬ﮔﺎوﻣﺎده ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪:‬ﺑﻠﻪ‪،‬رودﺧﺎﻧﻪ ﻋﻤﯿﻖ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬ ‫َﻘﻮل ‪» :‬ﻧَ َﻌﻢ؛ ﻟ َ‬ ‫اﻟْ َﺒ َﻘ َﺮ ُة ﺗ ُ‬
‫ﻘﻮل‪:‬ﺳﻨﺠﺎب ﺳﺨﻨﺸﺎن)ﺳﺨﻦ آن دو( راﻣﯽ ﺷﻨﻮد وﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ‪:‬‬ ‫ﻨﺠﺎب ﮐَﻼ َﻣ ُﻬام َو ﯾَ ُ‬ ‫ﯾَ ْﺴ َﻤ ُﻊ ِﺳ ٌ‬
‫أﻧﺖ َﺳ َﺘﻐ َﺮ ُق ِﻓﯽ اﻟْام ِء‪،‬ﺧﯿﺮ‪،‬ای اﺳﺐ ﮐﻮﭼﮏ‪،‬ﺗﻮدرآب ﻏﺮق ﺧﻮاﻫﯽ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﻟﺼﻐﯿ ُﺮ‪َ ،‬‬ ‫ﻻ؛ أﯾﱡ َﻬﺎ اﻟْ َﻔ َﺮ ُس ﱠ‬
‫ﻤﯿﻖ ﺟِ ﺪّ اً‪َ .‬ﻋﻠ ْﯿ َ ﺑ َِﺎﻟ ﱡﺮﮏَﺟﻮعِ ‪ .‬أ ﺗَﻔ َﻬ ُﻢ ؟اﯾﻦ رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﯿﻘﯽ اﺳﺖ‪.‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﮔﺮدی)ﺑﺮﺗﻮﻻزم اﺳﺖ ﺑﺮﮔﺮدی(‪.‬آﯾﺎ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ؟‬ ‫ٰﻫ َﺬا اﻟ ﱠﻨﻬ ُﺮ َﻋ ٌ‬
‫ﻘﻮل ﻓﯽ ﻧَﻔ ِْﺴ ِﻪ‪:‬ﻓﺮزﻧﺪاﺳﺐ ﺳﺨﻦ ﺑﯿﻦ دوﺣﯿﻮان را ﻣﯽ ﺷﻨﻮد وﺑﺎ ﺧﻮدش ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪:‬‬ ‫َﯿﻦ َو ﯾَ ُ‬ ‫َوﻟَﺪُ اﻟْ َﻔ َﺮ ِس ﯾَﺴ َﻤ ُﻊ ﮐَﻼ َم اﻟْ َﺤ َﯿﻮاﻧ ِ‬
‫ﻣﺎذا أﻓ َﻌ ُﻞ ﯾﺎ إﻟٰﻬﯽ؟ای ﺧﺪای ﻣﻦ!ﭼﻪ ﮐﺎر ﮐﻨﻢ؟ َﻓ َﯿ ْﺮﺟِ ُﻊ إﻟﯽ وا ِﻟﺪَ ﺗِ ِﻪ َو ﯾَ ْﺒ َﺤ ُﺚ َﻋ ِﻦ اﻟْ َﺤ ﱢﻞ‪.‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﺎدرش ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد ودﻧﺒﺎل راه ﺣﻞ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ْاﻷُ ﱡم ﺗ َْﺴﺄﻟُﻪُ ‪ » :‬ﻟِامذا َر َﺟ ْﻌ َﺖ؟!ﻣﺎدراز اوﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪:‬ﺑﺮای ﭼﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ؟‬
‫ﴩ ُح اﻟْ َﻔ َﺮ ُس اﻟْ ِﻘ ﱠﺼ َﺔ َو ﺗَﺴ َﻤ ُﻊ ْاﻷُ ﱡم ﮐَﻼ َﻣﻪُ ‪.‬اﺳﺐ داﺳﺘﺎن راﺗﻮﺿﯿﺢ)ﴍح( ﻣﯽ دﻫﺪ وﻣﺎدر ﺳﺨﻨﺶ راﻣﯽ ﺷﻨﻮد‬ ‫ﯾَ َ‬
‫َﺴﺄل َوﻟَﺪَ ﻫﺎ‪»:‬ﻣﺎ ﻫ َﻮ َرأ ُﯾﮏَ ؟ﻣﺎدرازﻓﺮزﻧﺪش ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪:‬ﻧﻈﺮ ﺗﻮﭼﯿﺴﺖ؟‬ ‫ْاﻷُ ﱡم ﺗ ُ‬
‫أ ﺗَ ْﻘ ِﺪ ُر َﻋﻠَﯽ اﻟْ ُﻌﺒﻮ ِر أ ْم ﻻ؟آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﻋﺒﻮری ﮐﻨﯽ؟ﯾﺎ ﻧﻪ؟‬
‫َﻣ ْﻦ ﯾَ ْﺼﺪُ ُق؟ َو َﻣ ْﻦ ﯾَﮑْ ِﺬ ُب؟ﭼﻪ ﮐﺴﯽ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ؟وﭼﻪ ﮐﺴﯽ دروغ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ؟‬
‫اﻟﺼﻐﯿ ُﺮ َﻋ ْﻦ ﺳﺆاﻟِﻬﺎ‪.‬اﺳﺐ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻪ ﺳﺌﻮاﻟﺶ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪاد‬ ‫أﺟﺎب اﻟْ َﻔ َﺮ ُس ﱠ‬ ‫ﻣﺎ َ‬
‫ﯿﻦ‪:‬وﻟﯽ اوﺑﻌﺪازدودﻗﯿﻘﻪ ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﻗﺎل َﺑﻌﺪَ َدﻗﯿ َﻘ َﺘ ِ‬ ‫‪.‬ﻟٰ ِﮑ ﱠﻨﻪُ َ‬
‫ﻘﻮل َرأﯾَﻪُ ‪َ .‬ﻓﻬ ُ‬
‫ِﻤﺖ اﻟْ َﻤﻮﺿﻮ َع ‪.‬‬ ‫ﺠﺎب َﺻﻐﯿ ٌﺮ‪ .‬ﮐ ﱞُﻞ ِﻣﻨ ُﻬام ﯾَ ُ‬‫اﻟﺴ ْﻨ ُ‬ ‫ﻨﺠﺎب ﯾَﺼﺪُ ُق أﯾﻀﺎً‪ .‬اﻟْ َﺒ َﻘ َﺮ ُة ﮐَﺒﯿ َﺮ ٌة َو ﱢ‬ ‫اﻟﺴ ُ‬ ‫اﻟْ َﺒ َﻘ َﺮ ُة ﺗَﺼﺪُ ُق َو ﱢ‬
‫ﮔﺎو ﻣﺎده راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ وﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﻨﺠﺎب راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮔﺎوﺑﺰرگ اﺳﺖ وﺳﻨﺠﺎب ﮐﻮﭼﮏ‪.‬ﻫﺮ ﯾﮏ ازآﻧﺎن ﻧﻈﺮش را ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪.‬ﻣﻮﺿﻮع را‬
‫ﻓﻬﻤﯿﺪم‬
‫َﯿﻦ ﺑِﺎﻟْ َﺠﺪَ لِ ‪.‬‬
‫ﻨﺠﺎب َﻣﺸﻐﻮﻟ ِ‬ ‫اﻟﺴ َ‬ ‫اﻟﺼﻐﯿ ُﺮ ﮐَﻼ َم أُ ﱢﻣ ِﻪ َو ﯾَﺬ َﻫ ُﺐ إﻟَﯽ اﻟ ﱠﻨﻬ ِﺮ َو ﯾُﺸﺎ ِﻫﺪُ اﻟْ َﺒ َﻘ َﺮ َة َو ﱢ‬ ‫ﯾَﻔ َﻬ ُﻢ اﻟْ َﻔ َﺮ ُس ﱠ‬
‫اﺳﺐ ﮐﻮﭼﮏ ﺳﺨﻦ ﻣﺎدرش را ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ وﺑﻪ رودﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽ رودو ﮔﺎو وﺳﻨﺠﺎب را درﺣﺎل ﺑﺤﺚ(ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﺟﺮ وﺑﺤﺚ( ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ‪.‬‬
‫أﻧﺖ ﺗَﮑ ِﺬ ُب ‪«.‬ﮔﺎو‪:‬ﻣﻦ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ وﺗﻮدروغ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ‪.‬‬ ‫اﻟ َﺒ َﻘ َﺮ ُة‪» :‬أﻧﺎ أﺻﺪُ ُق َو َ‬
‫أﻧﺖ ﺗَﮑ ِﺬﺑﯿ َﻦ«ﺳﻨﺠﺎب‪:‬ﻣﻦ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ وﺗﻮدروغ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ‪.‬‬ ‫ﻨﺠﺎب‪» :‬ﻻ؛ أﻧَﺎ أﺻﺪُ ُق َو ِ‬ ‫اﻟﺴ ُ‬ ‫ﱢ‬
‫ﻌﱪ اﻟْ َﻔ َﺮ ُس ٰذﻟِﮏَ اﻟ ﱠﻨﻬ َﺮ ﺑ ُِﺴﻬﻮ َﻟ ٍﺔ ﺛُ ﱠﻢ ﯾ َﺮﺟِ ُﻊ َو َﯾﻔ َﺮ ُح ﻟِﻠ ﱠﺘﺠ ِﺮ َﺑ ِﺔ اﻟْ َﺠﺪﯾﺪَ ِة‪:.‬‬ ‫َﯾ ُ ُ‬
‫اﺳﺐ ازآن رودﺧﺎﻧﻪ ﻋﺒﻮر ﺑﻪ آﺳﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺳﭙﺲ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد وﺑﺨﺎﻃﺮﺗﺠﺮﺑﻪ ﺟﺪﯾﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﷲ ﺻﻞ ﷲ ﻋﻠﯿﻪ وﺳﻠﻢ‪:‬ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻓﮑﺮﮐﺮدن ﺑﻬﱰازﻫﻔﺘﺎدﺳﺎل ﻋﺒﺎدت اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺳﻮل ّ ِ‬ ‫ﺗَ َﻔﮑﱡ ُﺮ ﺳﺎ َﻋ ٍﺔ َﺧ ْﯿ ٌﺮ ِﻣ ْﻦ ِﻋﺒﺎ َد ِة َﺳ ْﺒﻌﯿ َﻦ َﺳ َﻨ ًﺔ‪َ .‬ر ُ‬
‫اﻟﺼﺪا َﻗ ُﺔ‪:‬راﺳﺘﯽ‬‫درس ﭘﻨﺠﻢ ﻋﺮﺑﯽ ﻫﺸﺘﻢ‪ -‬ﱠ‬
‫ﻒ اﻟﺜّﺎﻧﯽ اﻟْ ُﻤ َﺘ َﻮ ﱢﺳ ِﻂ‪.‬أﴎﯾﻦ داﻧﺶ آﻣﻮزﮐﻼس دوم ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻟﺼ ﱢ‬ ‫»أَ ْﴎﯾﻦ « ﻃﺎ ِﻟ َﺒ ٌﺔ ِﻓﯽ ﱠ‬
‫ﻫﯽ ﺟﺎ َء ْت ِﻣ ْﻦ » َﺳ َﻨﻨﺪَج « إﻟَﯽ»ﻃﻬﺮان «‪.‬اوازﺳﻨﺪج ﺑﻪ ﺗﻬﺮان آﻣﺪه اﺳﺖ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻫﯽ ﻃﺎﻟ َﺒ ٌﺔ َﺟﺪﯾﺪَ ٌة ﻓﯽ اﻟْ َﻤﺪ َر َﺳﺔاوداﻧﺶ آﻣﻮز ﺟﺪﯾﺪی درﻣﺪرﺳﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫‪َ .‬‬
‫ﯿﻦ َوﺣﯿﺪَ ًة‪.‬وﻣﺪت دوﻫﻔﺘﻪ ﺗﻨﻬﺎﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ‬ ‫ُ‬
‫َو ﺑَ ِﻘ َﯿ ْﺖ ُﻣﺪﱠ َة أﺳﺒﻮ َﻋ ِ‬
 ‫ِﺎﺳ ِﻢ »آﯾﻼر «‬ ‫اﻟﺴ ْﺒ ِﺖ ﺟﺎ َء ْت إﻟَﯿﻬﺎ إ ْﺣﺪی زَﻣﯿﻼﺗِﻬﺎ ﺑ ْ‬ ‫ﻮم ﱠ‬ ‫اﻷﺳﺒﻮعِ اﻟﺜّﺎﻟِ ِﺚ ﻓﯽ ﯾَ ِ‬ ‫ِﻓﯽ ُ‬
‫درﻫﻔﺘﻪ ﺳﻮم درروزﺷﻨﺒﻪ ﯾﮑﯽ ازﻫﻢ ﮐﻼﺳﯽ ﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻧﺎم آﯾﻼرﺑﻪ ﻧﺰدش آﻣﺪ‪.‬‬
‫أت ﺑِﺎﻟْ ِﺤﻮا ِر َﻣ َﻌﻬﺎ ﻓﯽ ﺳﺎ َﺣ ِﺔ اﻟْ َﻤﺪ َر َﺳ ِﺔ‪.‬ودر ﺣﯿﺎط ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﺎاوﴍوع ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮد‬ ‫َوﺑَﺪَ ْ‬
‫ﯿﻦ »آﯾﻼر « َو » ْأﴎﯾﻦ«‬ ‫اﻟْ ِﺤﻮا ُر َﺑ ْﯿ َﻦ اﻟﻄّﺎ ِﻟ َﺒ َﺘ ِ‬
‫ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯿﺎن دو داﻧﺶ آﻣﻮز )آﯾﻼر وأﴎﯾﻦ(‬
‫أﻧﺖ؟‪-‬ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻄﻮراﺳﺖ؟ ‪ -‬ﺧﺪاراﺳﭙﺎس؛ﺧﻮﺑﻢ‪.‬وﺗﻮﭼﻄﻮری؟‬ ‫َﯿﻒ ِ‬ ‫هلل؛ َﺟ ﱢﯿﺪَ ٌة َو ﮐ َ‬ ‫ُﮏ؟ ‪ -‬اﻟْ َﺤ ِﻤﺪُ ِ‬ ‫َﯿﻒ ﺣﺎﻟ ِ‬ ‫‪-‬ﮐ َ‬
‫ﮏ؟ ‪ -‬اِ ْﺳﻤﯽ أَﴎﯾﻦ‪.-‬ﻣﻦ ﺧﻮﺑﻢ‪.‬ﻧﺎم ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺖ؟ ‪ -‬ﻧﺎم ﻣﻦ أﴎﯾﻦ اﺳﺖ‬ ‫‪-‬أﻧَﺎ ِﺑﺨَﯿﺮٍ‪َ .‬ﻣﺎ ْاﺳ ُﻤ ِ‬
‫ﮏ؟‬ ‫ﻤﯿﻞ‪ .‬ﻣﺎ َﻣ ْﻌﻨﺎهُ؟ ‪ْ » -‬أﴎﯾﻦ « ﺑِﺎ ْﻟﮑُﺮدﯾﱠﺔ مبِ َﻌ َﻨﯽ اﻟﺪﱠ ْﻣﻊ‪َ .‬و َﻣﺎ ْاﺳ ُﻤ ِ‬ ‫ﺳﻢ َﺟ ٌ‬ ‫‪-‬ا ِ ٌ‬
‫‪-‬ﻧﺎم زﯾﺒﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﻣﻌﻨﺎی آن ﭼﯿﺴﺖ؟‪-‬أﴎﯾﻦ ﺑﻪ ﮐﺮدی ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی اﺷﮏ اﺳﺖ وﻧﺎم ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺖ؟‬
‫ﮏ؟اﺳﻢ ﻣﻦ آﯾﻼر اﺳﺖ‪ -.‬ﻣﻌﻨﯽ اﺳﻢ ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺖ؟‬ ‫‪-‬اِﺳﻤﯽ آﯾﻼر‪ - .‬ﻣﺎ َﻣﻌ َﻨﯽ ْاﺳ ِﻤ ِ‬
‫ﻤﯿﻞ أﯾﻀﺎً‬ ‫ﻤﯿﻞ ﺟِ ﺪّ اً َو َﻣﻌﻨﺎ ُه َﺟ ٌ‬ ‫ِﺎﻟﱰﮐ ﱠﯿَ ِﺔ مبَﻌ َﻨﯽ ْاﻷ ْﻗامرِ‪ - .‬اِ ْﺳ ٌﻢ َﺟ ٌ‬ ‫‪-‬آﯾﻼر ﺑ ﱡ‬
‫‪-‬آﯾﻼرﺑﻪ ﺗﺮﮐﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎه ﻫﺎ‪ -‬ﻧﺎم ﺑﺴﯿﺎرزﯾﺒﺎﺋﯽ اﺳﺖ وﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻌﻨﺎی آن زﯾﺒﺎﺳﺖ‬
‫أﻧﺖ ِﻣ ْﻦ ﻃﻬﺮان؟ازﮐﺪام ﺷﻬﺮ ﻫﺴﺘﯽ؟‪ -‬ﻣﻦ ازﺳﻨﺪج ﻫﺴﺘﻢ‪.‬آﯾﺎ ﺗﻮ از ﺗﻬﺮاﻧﯽ؟)ﺗﻬﺮاﻧﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟(‬ ‫أﻧﺖ؟ ‪ -‬أﻧَﺎ ِﻣ ْﻦ ﺳﻨﻨﺪج‪ .‬أ ِ‬ ‫أی َﻣﺪﯾ َﻨ ٍﺔ ِ‬ ‫‪ِ -‬ﻣ ْﻦ ﱢ‬
‫َﺄﻧﺖ ِﻣﺜْﻠﯽ أﯾﻀﺎً‪.‬ﺧﯿﺮ؛ﻣﻦ از ﺗﱪﯾﺰﻫﺴﺘﻢ)ﺗﱪﯾﺰﯾﻢ(وﺳﺎﮐﻦ اﯾﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﻢ‪-‬ﭘﺲ ﺗﻮﻧﯿﺰﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ‬ ‫‪-‬ﻻ؛ أﻧَﺎ ِﻣ ْﻦ ﺗﱪﯾﺰ َو ﺳﺎ ِﮐ َﻨ ٌﺔ ُﻫﻨﺎ‪ - .‬ﻓ ِ‬
‫‪-‬ﻟِامذا ﺟِ ْﺌ ُﺘﻢ إﻟَﯽ ﻃﻬﺮان؟ ‪ِ -‬ﻷنﱠ واﻟِﺪی ﻓﯽ ُﻣ ِﻬ ﱠﻤ ٍﺔ إدارﯾﱠ ٍﺔ‪ .‬ﺑﺮای ﭼﻪ ﺑﻪ ﺗﻬﺮان آﻣﺪه اﯾﺪ؟‪-‬زﯾﺮاﭘﺪرم درﻣﺎﻣﻮرﯾﺖ اداری اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﯿﻦ‪ .‬ﻣﺎﻣﻮرﯾﺖ ﭘﺪرت ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺳﺖ؟‪ -‬دوﺳﺎل‬ ‫‪-‬ﮐ َْﻢ َﺳ َﻨ ًﺔ ُﻣ ِﻬ ﱠﻤ ُﺔ واﻟِ ِﺪ ِک؟ ‪َ -‬ﺳ َﻨ َﺘ ِ‬
‫‪ -‬أﯾ َﻦ ﺑَﯿ ُﺘﮑُﻢ؟ ‪ -‬ﻓﯽ ﺳﺎ َﺣ ِﺔ ُﺧﺮاﺳﺎن‪.‬ﺧﺎﻧﻪ ﺷام ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‪-‬درﻣﯿﺪان ﺧﺮاﺳﺎن‪.‬‬
‫‪َ -‬ﻋ َﺠﺒﺎً‪ .‬ﺑَﯿ ُﺘﻨﺎ ﻓﯽ ﻧَﻔ ِْﺲ اﻟْ َﻤﮑﺎنِ ‪ - .‬أ ﺗَﺼﺪُ ﻗﯿ َﻦ؟!ﺷﮕﻔﺖ اﺳﺖ‪.‬ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ درﻫامن ﺟﺎﺳﺖ‪-‬آﯾﺎ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ؟!‬
‫‪-‬ﻧَ َﻌﻢ؛ ﺑِﺎﻟ ﱠﺘﺄﮐﯿ ِﺪ؛ َﻣﺘﯽ ﺟِ ْﺌ ُﺘﻢ؟ ‪ -‬ﺟِ ْﺌﻨﺎ َﻗ ْﺒ َﻞ ﺷَ ْﻬ ٍﺮ‪.‬ﺑﻠﻪ؛اﻟﺒﺘﻪ؛ﮐﯽ آﻣﺪه اﯾﺪ؟‪-‬ﯾﮏ ﻣﺎه ﭘﯿﺶ آﻣﺪه اﯾﻢ‪.‬‬
‫ﮏ َﺣ ﱠﺘﯽ ْاﻵنَ ؟ﭘﺲ ﻣﺎ دوﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ودوﻫﻢ ﮐﻼﺳﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ‪-.‬ﭘﺲ ﭼﻄﻮرﺗﺎاﻻن ﺗﻮراﻧﺪﯾﺪه ام؟‬ ‫َﯿﻒ ﻣﺎ َرأﯾْ ُﺘ ِ‬ ‫‪َ -‬ﻓ َﻨﺤ ُﻦ ﺟﺎ َرﺗﺎنِ َو زَﻣﯿﻠَﺘﺎنِ ‪َ - .‬ﻓﮑ َ‬
‫أﺑﯿﮏ؟ ‪ -‬ﻫ َﻮ ُﻣ َﻬﻨ ِﺪ ُس ‪.‬ﺷﮕﻔﺖ اﺳﺖ‪.‬ﺷﻐﻞ ﭘﺪرت ﭼﯿﺴﺖ؟‪-‬اوﻣﻬﻨﺪس اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺠﯿﺐ‪ .‬ﻣﺎ ِﻣﻬ َﻨ ُﺔ ِ‬ ‫‪َ -‬ﻋ ٌ‬
‫ﻫﻞ ﺗَﺄﺗﯿ َﻦ إﻟَﯽ ﺑَﯿ ِﺘﻨﺎ؟ ‪ -‬ﺑ ِﮑ ﱢﻞ ُﴎور‪ٍ.‬آﯾﺎﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎن ﻣﯽ آﯾﯽ؟‪ -‬ﺑﺎﮐامل ﻣﯿﻞ‬ ‫‪ْ -‬‬
‫‪َ -‬ﻣﺘﯽ؟ ‪ -‬ﺑَﻌﺪَ ﻣﺎ ﯾَﺴ َﻤ ُﺢ ﻟﯽ وا ِﻟﺪی َو ﺗَﻘ َﺒ ُﻞ وا ِﻟﺪَ ﺗﯽ‪.‬ﮐﯽ؟‪-‬ﺑﻌﺪازاﯾﻨﮑﻪ ﭘﺪرم اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﺪ وﻣﺎدرم ﻗﺒﻮل ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﷲ‪َ .‬ﺳﺄَ ْﺳﺄَ ُﻟ ُﻬام‪.‬‬ ‫ﮏ؟ ‪ -‬إنْ ﺷﺎ َء ّ ُ‬ ‫أﺑﻮک؟ َو َﻫ ْﻞ ﺗﺄَﺗﯽ أُ ﱡﻣ ِ‬ ‫‪َ -‬و َﻫ ْﻞ ﯾﺄَﺗﯽ ِ‬
‫وآﯾﺎ ﭘﺪرت ﻣﯽ آﯾﺪ؟وآﯾﺎ ﻣﺎدرت ﻣﯽ آﯾﺪ؟‪-‬اﮔﺮﺧﺪاﺑﺨﻮاﻫﺪ‪.‬ازاﯾﺸﺎن ﺳﺌﻮال ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد‬
‫ﻠﯽ )ع(ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دوﺳﺘﯽ ﻧﺪارد‪.‬‬ ‫ﺒﯿﺐ‪ْ .‬اﻻﻣﺎ ُم َﻋ ﱞ‬ ‫َﺮﯾﺐ َﻣ ْﻦ ﻟَ ْﯿ َﺲ ﻟَﻪُ َﺣ ٌ‬ ‫اﻟْﻐ ُ‬
‫اﻟﺴ َﻔ ِﺮ‪:‬درﺳﻔﺮ‬ ‫درس ﺷﺸﻢ ‪ِ -‬ﻓﯽ ﱠ‬
‫ْﮑﺎﻇﻤ ﱠﯿ ِﺔ َو ﺳﺎ َﻣ ّﺮا َء‪.‬‬
‫ﴩ ِف َو ﮐَﺮﺑَﻼ َء َو اﻟ ِ‬ ‫ﺎﺣﯽ ِﻣ ْﻦ ِﮐﺮﻣﺎن إﻟَﯽ اﻟْ ِﻌﺮاقِ ﻓﯽ ﻗﺎ ِﻓﻠَ ِﺔ اﻟ ﱡﺰ ّوا ِر ﻟِﺰﯾﺎ َر ِة اﻟْ ُﻤﺪُ نِ ا ْﻟ ُﻤ َﻘﺪﱠ َﺳ ِﺔ ‪:‬اﻟ ﱠﻨ َﺠ ِ‬
‫ﻒ اﻟْ َ‬ ‫اﻟﺴ ﱢﯿ ِﺪ َﻓ ّﺘ ّ‬
‫ﴎ ُة ﱠ‬ ‫ﺳﺎ َﻓ َﺮ ْت أُ َ‬
‫ﺧﺎﻧﻮاده آﻗﺎی ﻓﺘﺎﺣﯽ ﺑﺮای زﯾﺎرت ازﮐﺮﻣﺎن ﺑﻪ ﻋﺮاق ﺑﺮای زﯾﺎرت ﺷﻬﺮﻫﺎی ﻣﻘﺪس ﻧﺠﻒ اﴍف وﮐﺮﺑﻼ وﮐﺎﻇﻤﯿﻦ درﮐﺎروان زاﺋﺮان ﺳﻔﺮﮐﺮد‪.‬‬
‫ُﻫ ْﻢ ﺳﺎﻓَﺮوا ِﻓﯽ اﻟْ َﻤ ﱠﺮ ِة ْاﻻُوﻟﯽ ﺑِﺎﻟﻄّﺎﺋِ َﺮ ِة َو ِﻓﯽ اﻟْ َﻤ ﱠﺮ ِة اﻟﺜّﺎﻧ َﯿ ِﺔ ﺑِﺎﻟْﺤﺎ ِﻓﻠَ ِﺔ‪: .‬آن ﻫﺎ ﺑﺎراول ﺑﺎﻫﻮاﭘﯿام وﺑﺎردوم ﺑﺎاﺗﻮﺑﻮس ﻣﺴﺎﻓﺮت ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﴎ ِة ِﺳ ﱠﺘ ُﺔ أوﻻد‪:‬آﻗﺎی ﻓﺘﺎﺣﯽ ﮐﺎرﻣﻨﺪ اﺳﺖ وﺧﺎمنﺶ ﭘﺮﺳﺘﺎراﺳﺖ‪.‬اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮاده‪٦‬ﻓﺮزﻧﺪدارد‪.‬‬ ‫ﻒ َو زَو َﺟﺘُﻪُ ُﻣ َﻤ ﱢﺮﺿَ ٌﺔ‪ .‬ﻟِ ٰﻬ ِﺬ ِﻩ ْاﻷُ ْ َ‬ ‫ﺎﺣﯽ ﻣ َﻮﻇﱠ ٌ‬ ‫اﻟﺴ ﱢﯿﺪُ َﻓ ّﺘ ّ‬ ‫ﱠ‬
‫ﴎ ِة‪:‬ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯿﺎن ﺧﺎﻧﻮاده‬ ‫ُ‬
‫ٌ َ َ َْ‬‫ْ‬
‫اﻷ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﯿ‬‫ﺑ‬ ‫ر‬ ‫ﻮا‬ ‫ﺣ‬‫ِ‬
‫ﺎﺣﯽ ‪ :‬أﯾ َﻦ ﺗَ ْﺬ َﻫﺒﻮنَ ﯾﺎ أوﻻدی؟‪-‬آﻗﺎی ﻓﺘﺎﺣﯽ‪ :‬ای ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ روﯾﺪ؟‬ ‫اﻟﺴ ﱢﯿﺪُ َﻓ ّﺘ ّ‬ ‫ﱠ‬
‫ﯿﻦ ‪).‬ع(‪:‬ﻓﺮزﻧﺪان‪ :‬ﺑﻪ زﯾﺎرت ﻣﺮﻗﺪاﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ ﻣﯽ روﯾﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﺎم اﻟْ ُﺤ َﺴ ِ‬ ‫ْاﻻوﻻد‪ ُ:‬ﻧَ ْﺬ َﻫ ُﺐ ﻟِﺰﯾﺎ َر ِة َﻣﺮ َﻗ ِﺪ ْاﻹ ِ‬
‫ﺎﺣﯽ‪ :‬أﯾ َﻦ ﺗَ ْﺬ َﻫ ْ َنب ﯾﺎ ﺑَﻨﺎﺗﯽ؟‪-.‬آﻗﺎی ﻓﺘﺎﺣﯽ‪:‬ای دﺧﱰاﻧﻢ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ روﯾﺪ؟‬ ‫اﻟﺴ ﱢﯿﺪُ َﻓ ّﺘ ّ‬ ‫ﱠ‬
‫ﻨﺎت ‪ :‬ﻧَ ْﺬ َﻫ ُﺐ َﻣ َﻊ إ ْﺧ َﻮﺗِﻨﺎ ﻟِﻠ ّﺰﯾﺎ َر ِة‪:‬دﺧﱰان‪:‬ﺑﺎﺑﺮادرامنﺎن ﺑﻪ زﯾﺎرت ﻣﯽ روﯾﻢ‪.‬‬ ‫اﻟْ َﺒ ُ‬
‫ﻒ‪.‬‬ ‫ﻮﺻ ِ‬ ‫أ َﺣﺪُ اﻷوﻻد‪ :‬أﯾ َﻦ ﺗَﺬ َﻫﺒﺎنِ ﯾﺎ أﺑﯽ َو ﯾﺎ أُ ّﻣﯽ؟ اﻟْﻮاﻟِﺪُ ‪ :‬ﻧَ ْﺬ َﻫ ُﺐ إﻟَﯽ اﻟْ ُﻤﺴ َﺘ َ‬
‫ﯾﮑﯽ ازﭘﴪان‪:‬ای ﭘﺪر وﻣﺎدرم ﮐﺠﺎﻣﯽ روﯾﺪ؟‪-‬ﭘﺪر‪ :‬ﺑﻪ درﻣﺎﻧﮕﺎه ﻣﯽ روﯾﻢ‪.‬‬
‫ِﺎﻟﺼﺪا ِع‪ -.‬ﺑﯿامرﮐﯿﺴﺖ؟‪-‬ﻣﺎدرﺗﺎن ﴎش درد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺮﯾﺾ؟ ‪ -‬أُ ﱡﻣﮑ ُْﻢ ﺗَﺸ ُﻌ ُﺮ ﺑ ﱡ‬ ‫‪َ -‬ﻣ ِﻦ اﻟْ َﻤ ُ‬
‫ﻒ‪:‬ﮔﻔﺘﮕﻮدردرﻣﺎﻧﮕﺎه‬ ‫ِﺣﻮا ٌر ِﻓﯽ ا ْﻟ ُﻤ ْﺴ َﺘ ْﻮ َﺻ ِ‬
‫ﻓﺎﻃ َﻤﺔ‪-.‬ﭘﺰﺷﮏ‪ :‬اﺳﻢ ﺑﯿامرﭼﯿﺴﺖ؟آﻗﺎی ﻓﺘﺎﺣﯽ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ‪.‬‬ ‫اﻟﺴ ﱢﯿﺪَ ُة ِ‬ ‫ﺎﺣﯽ‪ :‬ﱠ‬ ‫اﻟﺴ ﱢﯿﺪُ َﻓ ّﺘ ّ‬ ‫ﺮﯾﺾ؟ ﱠ‬ ‫ﺒﯿﺐ‪َ :‬ﻣﺎ ْاﺳ ُﻢ اﻟْ َﻤ ِ‬ ‫اﻟﻄﱠ ُ‬
‫ِﺎﻟﺼﺪاعِ‪-.‬ﭘﺰﺷﮏ‪:‬ای ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺗﻮراﭼﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ؟ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ‪:‬ﴎم درد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻓﺎﻃ َﻤ ُﺔ‪ :‬أﺷ ُﻌ ُﺮ ﺑ ﱡ‬ ‫اﻟﺴ ﱢﯿﺪَ ُة ِ‬ ‫ﻓﺎﻃ َﻤﺔ؟ ﱠ‬ ‫ِﮏ ﯾﺎﺳ ﱢﯿﺪَ ُة ِ‬ ‫ﺒﯿﺐ‪:‬ﻣﺎ ﺑ ِ‬ ‫اﻟﻄﱠ ُ‬
‫‪-‬ﮐ َْﻢ ُﻋ ْﻤ ُﺮ ِک؟ ‪ -‬أر َﺑﻌﻮنَ َﺳ َﻨ ًﺔ‪)- :.‬ﭘﺰﺷﮏ(‪ :‬ﭼﻨﺪ ﺳﺎل داری؟ ‪ -‬ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ‪٤٠:‬ﺳﺎل‬
‫ِﺎﻟﺼﺪاعِ َﻓﻘَﻂ‪-.‬‬ ‫اﻟﺴﮑﱠﺮِ؟ ‪ -‬ﻻ؛ أﺷ ُﻌ ُﺮ ﺑ ﱡ‬ ‫ْﻂ اﻟﺪﱠ ِم أ ْو َﻣ َﺮ ُض ﱡ‬ ‫ﺪَک ﻐ ُ‬ ‫‪-‬أ ِﻋ ْﻨ ﺿَِ‬
 ‫)ﭘﺰﺷﮏ(‪:‬آﯾﺎﻓﺸﺎرﺧﻮن داری؟ﯾﺎ ﺑﯿامری ﻗﻨﺪ؟ )ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ(‪:‬ﻧﻪ‪،‬ﻓﻘﻂ ﴎم درد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫َﮏ َو ْﺻ َﻔ ًﺔ‪ - .‬ﻣﺎذا ﺗَﮑ ُﺘ ُﺐ ﻓﯽ اﻟْ َﻮ ْﺻ َﻔ ِﺔ؟)ﭘﺰﺷﮏ(‪:‬ﺑﺮاﯾﺖ ﻧﺴﺨﻪ ای ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ‪) .‬ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ(‪:‬درﻧﺴﺨﻪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﯽ؟‬ ‫‪-‬أﮐْ ُﺘ ُﺐ ﻟ ِ‬
‫َﯿﻒ اﻟِ ْﺴ ِﺘﻔﺎ َد ُة ِﻣ ْﻨﻬﺎ ؟)ﭘﺰﺷﮏ(‪ :‬ﻗﺮص ﻫﺎی ُﻣﺴﮑّﻦ وﴍﺑﺖ‪).‬ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ(‪:‬اﺳﺘﻔﺎده از آﻧﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟‬ ‫اب‪ - .‬ﮐ َ‬ ‫اﻟﴩ َ‬‫ﺒﻮب اﻟْ ُﻤ َﺴ ﱢﮑ َﻨ َﺔ َو ﱠ‬ ‫‪-‬اﻟْ ُﺤ َ‬
‫ﻮم‪.‬‬
‫َﯿﻦ ﻓﯽ ﮐ ﱢُﻞ ﯾَ ٍ‬ ‫اب َﻣ ﱠﺮﺗ ِ‬ ‫اﻟﴩ َ‬‫‪:‬ﺻﺒﺎﺣﺎً َو ﻇُﻬﺮاً َو َﻣﺴﺎ ًء َو ﱠ‬ ‫ﻮم َ‬
‫ﺒﻮب ﻓﯽ ﮐ ﱢُﻞ ﯾَ ٍ‬ ‫‪َ -‬ﺛﻼﺛَ ُﺔ ُﺣ ٍ‬
‫‪)-‬ﭘﺰﺷﮏ(‪:‬ﺳﻪ ﻗﺮص درﻫﺮروز‪:‬ﺻﺒﺢ وﻇﻬﺮ وﺷﺐ وﴍﺑﺖ درﻫﺮروزدوﺑﺎر‪.‬‬
‫واﺳ َﻌﺔ‪ ﴾...‬اﻟﻨﺴﺎء‪:٩٧‬زﻣﯿﻦ ﷲ ﮔﺴﱰده اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﷲ ِ‬ ‫ﱣ‬
‫درس ﻫﻔﺘﻢ‪... ﴿-‬أ ْر ُض ِ‬
‫ﮐﺎﻧ َْﺖ َﻣ ْﺠﻤﻮ َﻋ ٌﺔ ِﻣ َﻦ اﻟْ ِﻐ ْﺰﻻنِ ﻓﯽ ﻏﺎﺑَ ٍﺔ ﺑَﯿ َﻦ اﻟْﺠِ ﺒﺎلِ َو ْاﻷﻧﻬﺎ ِر‪.‬ﮔﺮوﻫﯽ ازآﻫﻮﻫﺎدرﺟﻨﮕﻠﯽ ﻣﯿﺎن ﮐﻮه ﻫﺎ وردﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‬
‫ﺋﺎب َﻋﻠَﯽ اﻟْ ِﻐﺰﻻنِ ‪.‬درروزی ازروزﻫﺎ ﭘﻨﺞ ﮔﺮگ ﺑﻪ آﻫﻮﻫﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫َﻤﺴ ُﺔ ِذ ٍ‬ ‫ﻮم ِﻣ َﻦ ْاﻷﯾّ ِﺎم َﻫ َﺠ َﻤ ْﺖ ﺧ َ‬ ‫ﻓﯽ ﯾَ ٍ‬
‫اﻟْ َﻐﺰ ُال ْاﻷ ﱠو ُل‪ :‬إﻟٰﻬﯽ‪ ،‬ﻣﺎذا ﻧَﻔ َﻌ ُﻞ؟آﻫﻮی اوﻟﯽ‪:‬ﭘﺮوردﮔﺎرم‪،‬ﭼﻪ ﮐﺎرﮐﻨﯿﻢ؟‬
‫اﻟْ َﻐﺰ ُال اﻟﺜّﺎﻧﯽ‪ :‬ﻻ ﻧَﻘ ِﺪ ُر َﻋﻠَﯽ اﻟﺪﱢ ﻓﺎعِ‪.‬آﻫﻮی دوﻣﯽ‪ :‬منﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ دﻓﺎع ﮐﻨﯿﻢ‪).‬ﻗﺎدرﺑﻪ دﻓﺎع ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ(‬
‫ﻗﺎﻟ َْﺖ َﻏﺰاﻟَ ٌﺔ َﺻﻐﯿ َﺮ ٌة ﻓﯽ ﻧَﻔ ِْﺴﻬﺎ‪» :‬ﻣﺎ ﻫ َﻮ اﻟْ َﺤ ﱡﻞ؟ َﻋﻠ ﱠَﯽ ﺑِﺎﻟ ﱠﺘ َﻔﮑﱡﺮِ‪َ .‬ﺳﺄﻧ َﺠ ُﺢ‪:‬‬
‫آﻫﻮی ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ‪ :‬راه ﺣﻞ ﭼﯿﺴﺖ؟ﺑﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮﮐﻨﻢ‪.‬ﻣﻮﻓﻖ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ْﻒ ﺗِﻠْﮏَ اﻟْﺠِ ﺒﺎلِ ﻋﺎﻟ ٌَﻢ آ َﺧ ُﺮ؟ َ‬
‫أﺟﺎب اﻟْ ُﻌ ْﺼﻔﻮ ُر‪» :‬ﻻ«‪:‬‬ ‫اﻟﺼﻐﯿ َﺮ ُة ﺷﺎﻫَﺪَ ْت ُﻋ ْﺼﻔﻮراً ؛ ﻓ ََﺴﺄَﻟَﺘْﻪُ ‪َ » :‬ﻫ ْﻞ َﺧﻠ َ‬ ‫اﻟْ َﻐﺰاﻟَ ُﺔ ﱠ‬
‫آﻫﻮی ﮐﻮﭼﮏ ﮔﻨﺠﺸﮑﯽ راﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮد؛ﭘﺲ ازاو ﭘﺮﺳﯿﺪ‪:‬آﯾﺎ ﭘﺸﺖ آن ﮐﻮه ﻫﺎ ﺟﻬﺎن دﯾﮕﺮی اﺳﺖ؟ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺟﻮاب داد‪:‬ﻧﻪ‬
‫اﻟﺼﻐﯿ َﺮ ُة ﻣﺎ َﯾ ِﺌ َﺴ ْﺖ ﻓَﺸﺎﻫَﺪَ ْت َﺣام َﻣ ًﺔ َو َﺳﺄَ َﻟ ْﺘﻬﺎ‪ :‬آﻫﻮی ﮐﻮﭼﮏ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﻧﺸﺪﭘﺲ ﮐﺒﻮﺗﺮی دﯾﺪ وازاوﭘﺮﺳﯿﺪ‪:‬‬ ‫اﻟْ َﻐﺰاﻟَ ُﺔ ﱠ‬
‫ْﺲ اﻟْ َﺠ ِ‬
‫ﻮاب‬ ‫َﯿﻦ‪َ ،‬ﻫﻞ َورا َء ﺗﻠِﮏَ اﻟْﺠِ ﺒﺎلِ ﻋﺎﻟ ٌَﻢ ﻏَﯿ ُﺮ ﻋﺎﻟَ ِﻤﻨﺎ؟ َﺳ ِﻤ َﻌ ْﺖ ِﻣﻨﻬﺎ ﻧَﻔ َ‬ ‫»ﯾﺎ أُ ﱠم اﻟْﻔَﺮﺧ ِ‬
‫ای ﻣﺎدردوﺟﻮﺟﻪ‪:‬آﯾﺎ ﭘﺸﺖ آن ﮐﻮه ﻫﺎ ﺟﻬﺎﻧﯽ دﯾﮕﺮ ﻏﯿﺮاز ﺟﻬﺎن ﻣﺎ ﻫﺴﺖ؟ازاوﻫامن ﺟﻮاب راﺷﻨﯿﺪ‬
‫أﺟﺎب اﻟْ ُﻬ ُ‬
‫ﺪﻫ ُﺪ‪» :‬ﻧَ َﻌ«ﻢ‬ ‫ْﻒ اﻟْﺠِ ﺒﺎلِ ﻋﺎﻟ ٌَﻢ ﻏَﯿ ُﺮ ﻋﺎﻟَ ِﻤﻨﺎ؟ َ‬ ‫اﻟْ َﻐﺰاﻟَ ُﺔ ﺷﺎﻫَﺪَ ْت ُﻫﺪ ُﻫﺪاً َو َﺳﺄَﻟَﺘْﻪُ ‪َ » :‬ﻫ ْﻞ َﺧﻠ َ‬
‫آﻫﻮ ﻫﺪﻫﺪی رادﯾﺪ وازاو ﭘﺮﺳﯿﺪ‪:‬آﯾﺎ ﭘﺸﺖ ﮐﻮﻫﻬﺎ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻏﯿﺮازﺟﻬﺎن ﻣﺎ ﻫﺴﺖ؟ﻫﺪﻫﺪﺟﻮاب داد‪:‬ﺑﻠﻪ‬
‫واﺳ َﻌ ًﺔ؛ ﺛُ ﱠﻢ َر َﺟ َﻌ ْﺖ‬ ‫ﻓ ََﺼ ِﻌﺪَ ت اﻟْ َﻐﺰاﻟَ ُﺔ اﻟْ َﺠ َﺒ َﻞ اﻟْ ُﻤﺮﺗَ ِﻔ َﻊ َو َو َﺻﻠ َْﺖ ﻓَﻮ َﻗﻪُ ﻓَﺸﺎﻫَﺪَ ْت ﻏﺎ َﺑ ًﺔ ِ‬
‫ﭘﺲ آﻫﻮازﮐﻮه ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ وﺑﻪ ﺑﺎﻻی ان رﺳﯿﺪﭘﺲ ﺟﻨﮕﻞ وﺳﯿﻌﯽ رادﯾﺪ‪،‬ﺳﭙﺲ ﺑﺮﮔﺸﺖ‬
‫ْﻒ اﻟْﺠِ ﺒﺎلِ ﻋﺎﻟَامً آ َﺧ َﺮ؟!‬ ‫َو ﻗﺎﻟ َْﺖ ِﻵﺑﺎ ِء اﻟْ ِﻐﺰﻻنِ أ‪ » :‬ﺗَ ْﻌﺮِﻓﻮنَ أنﱠ َﺧﻠ َ‬
‫وﺑﻪ ﭘﺪرآﻫﻮﻫﺎ ﮔﻔﺖ‪:‬آﯾﺎﻣﯽ داﻧﯿﺪﭘﺸﺖ ﮐﻮﻫﻬﺎ ﺟﻬﺎن دﯾﮕﺮی اﺳﺖ؟‬
‫ْﻒ اﻟْﺠِ ﺒﺎلِ ﻋﺎﻟَامً آ َﺧ َﺮ؟!وﺑﻪ ﻣﺎدران آﻫﻮﻫﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬آﯾﺎﻣﯽ داﻧﯿﺪﭘﺸﺖ ﮐﻮﻫﻬﺎ ﺟﻬﺎن دﯾﮕﺮی اﺳﺖ؟‬ ‫ﻬﺎت اﻟْ ِﻐﺰﻻنِ أ‪ » :‬ﺗَ ْﻌ ِﺮ ْﻓ َﻦ أنﱠ َﺧﻠ َ‬ ‫َو ﻗﺎﻟ َْﺖ ِ ُﻻ ﱠﻣ ِ‬
‫َﯿﻒ ﺗَﻘﻮﻟﯿ َﻦ ٰﻫ َﺬا اﻟْﮑَﻼ َم؟!ﭘﺲ آﻫﻮی اوﻟﯽ ﺑﺎﻧﺎراﺣﺘﯽ)ﺧﺸﻢ( ﮔﻔﺖ‪:‬ﭼﮕﻮﻧﻪ اﯾﻦ ﺳﺨﻦ راﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ؟‬ ‫َﻘﺎل اﻟْ َﻐﺰ ُال ْاﻻ ﱠو ُل ِﺑﻐَﻀَ ٍﺐ‪ :‬ﮐ َ‬ ‫ﻓ َ‬
‫ﻗﺎل اﻟْ َﻐﺰ ُال اﻟﺜّﺎﻧﯽ‪ :‬ﮐَﺄﻧ ِﱠﮏ َﻣ ْﺠﻨﻮﻧ ٌَﺔ! وآﻫﻮدوﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ دﯾﻮاﻧﻪ ﻫﺴﺘﯽ!‬ ‫َو َ‬
‫أﻧﺖ ﺗَﮑ ِﺬﺑ َ‬
‫ﯿﻦ‪.‬‬ ‫ﻫﯽ ﺗَﮑ ِﺬ ُب‪َ .‬و ﻗﺎﻟَﺖ اﻟْ َﻐﺰاﻟَ ُﺔ اﻟ ّﺮا ِﺑ َﻌ ُﺔ‪ِ :‬‬ ‫ﻗﺎل اﻟْ َﻐﺰ ُال اﻟﺜّﺎﻟِ ُﺚ‪َ :‬‬ ‫َو َ‬
‫وآﻫﻮﺳﻮﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪:‬اودروغ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪.‬وآﻫﻮﭼﻬﺎرﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺗﻮدروغ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ‪.‬‬
‫ﻫﯽ ﺻﺎ ِدﻗ ٌﺔ ﻻ ﺗَﮑ ِﺬ ُب؛ رﺋﯿﺲ آﻫﻮﻫﺎ ﺳﺨﻨﺸﺎن راﻗﻄﻊ ﮐﺮد وﮔﻔﺖ‪:‬اوراﺳﺘﮕﻮاﺳﺖ ودروغ منﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪.‬‬ ‫ﻗﺎل‪َ :‬‬ ‫ﺋﯿﺲ اﻟْ ِﻐﺰﻻنِ ﮐَﻼ َﻣ ُﻬﻢ َو َ‬ ‫َﻗﻄَ َﻊ َر ُ‬
‫ْﻒ اﻟْﺠِ ﺒﺎلِ ﻋﺎﻟ ٌَﻢ آ َﺧ ُﺮ‬ ‫ﻗﺎل ﻟﯽ ﻃﺎﺋِ ٌﺮ ﻋﺎ ِﻗ ٌﻞ‪َ :‬ﺧﻠ َ‬ ‫ِﻋ ْﻨﺪَ ﻣﺎ ُﮐ ْﻨ ُﺖ َﺻﻐﯿﺮاً؛ َ‬
‫ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮدم؛ﭘﺮﻧﺪه ای ﻋﺎﻗﻞ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬ﭘﺸﺖ ﮐﻮه ﻫﺎ ﺟﻬﺎن دﯾﮕﺮی اﺳﺖ‬
‫َﻼﻣﯽ و ﺿَ ِﺤﮏَ ‪.‬وآن راﺑﻪ رﺋﯿﺴامن ﮔﻔﺘﻢ وﻟﯽ اوﺳﺨﻦ ﻣﻦ راﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺖ وﺧﻨﺪﯾﺪ‪.‬‬ ‫ﺋﯿﺴﻨﺎ ﻟٰﮑ ﱠﻨﻪُ ﻣﺎ َﻗ َِﻞ ِﮐ ِﺒ‬ ‫َو ُﻗﻠ ُْﺖ ٰذﻟِﮏَ ﻟِ َﺮ ِ‬
‫دامئﺎً؛ َﻓ َﻌﻠَﯿﻨﺎ ﺑِﺎ ْﻟ ُﻤﻬﺎ َﺟ َﺮ ِة ‪.‬ﻫامﻧﻄﻮرﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﻣﻦ ﺻﻼح)ﺧﻮﺑﯽ( ﺷامراﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬ ‫ﮐَام ﺗَﻌﺮِﻓﻮنَ أﻧَﺎ أﻃﻠ ُُﺐ َﺻﻼ َﺣﮑُﻢ ِ‬
‫ﻤﯿﻊ اﻟْ َﺠ َﺒ َﻞ َو َو َﺟﺪوا ﻋﺎﻟَامً َﺟﺪﯾﺪاً َو َﻓﺮِﺣﻮا ﮐَﺜﯿﺮاً‪.‬ﻫﻤﮕﯽ ازﮐﻮه ﺑﺎﻻرﻓﺘﻨﺪ وﺟﻬﺎن ﺟﺪﯾﺪی راﯾﺎﻓﺘﻨﺪ وﺑﺴﯿﺎرﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫َﺻ ِﻌﺪَ اﻟْ َﺠ ُ‬
‫درس ﻫﺸﺘﻢ‪ِ -‬اﻹ ْﻋ ِﺘام ُد َﻋﻠَﯽ اﻟ ﱠﻨﻔ ِْﺲ‪:‬اﻋﺘامدﺑﻪ ﻧﻔﺲ‬
‫َﻘﻮل ﻟِ ِﻔﺮا ِﺧﻬﺎ‪:‬ﮔﻨﺠﺸﮑﯽ ازﻣﺰرﻋﻪ ﺑﺰرﮔﯽ ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد وﺑﻪ ﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪.‬‬ ‫ﺗَﺨ ُﺮ ُج ُﻋ ْﺼﻔﻮ َر ٌة ِﻣ ْﻦ ﻋﺸﱡ ﻬﺎ ﻓﯽ َﻣﺰ َر َﻋ ٍﺔ ﮐَﺒﯿ َﺮ ٍة َو ﺗ ُ‬
‫ﻘﻮل َو ﯾَﻔ َﻌ ُﻞ ؟‬ ‫ﮐﺎت ﺻﺎ ِﺣ ِﺐ اﻟْ َﻤﺰ َر َﻋ ِﺔ‪ .‬ﻣﺎذا ﯾَ ُ‬ ‫ﯾﺎ ِﻓﺮاﺧﯽ‪َ ،‬ﻋﻠَﯿ ُﮑ ﱠﻦ مبِ ُﺮا َﻗ َﺒ ِﺔ َﺣ َﺮ ِ‬
‫ای ﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎی ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪﻣﺮاﻗﺐ ﺣﺮﮐﺎت ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪.‬ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ وﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬
‫َﯿﻦ َو َﯾﺠﻠِﺴﺎنِ َﺑﯿ َﻨ َﻬ ُﻢ‪.‬‬ ‫اﻟْ َﻔ ْﺮخُ اﻷ ﱠو ُل‪ :‬ﺻﺎ ِﺣ ُﺐ اﻟْ َﻤﺰ َر َﻋ ِﺔ َﻣ َﻊ ﺟﺎر ِِﻩ َﯾﺬ َﻫﺒﺎنِ إﻟَﯽ ﺷَ َﺠ َﺮﺗ ِ‬
‫ﺟﻮﺟﻪ اول‪:‬ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﺎﻫﻤﺴﺎﯾﻪ اش ﺑﻪ ﻃﺮف دودرﺧﺖ ﻣﯽ روﻧﺪ وﺑﯿﻨﺸﺎن ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻨﺪ‬
‫َﯿﻦ‪.‬‬‫اﻟْ َﻔ ْﺮخُ اﻟﺜّﺎﻧﯽ‪ :‬زَو َﺟ ُﺔ ﺻﺎ ِﺣ ِﺐ ا ْﻟ َﻤﺰ َر َﻋ ِﺔ َو ﺟﺎ َرﺗُﻬﺎ ﺗَﺬ َﻫﺒﺎنِ إﻟﯽ َﻧﻔ ِْﺲ اﻟﺸﱠ َﺠ َﺮﺗ ِ‬
‫ﺟﻮﺟﻪ دوم‪:‬زن ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺰرﻋﻪ وﻫﻤﺴﺎﯾﻪ اﺷﺒﻪ ﻃﺮف ﻫامن دو درﺧﺖ ﻣﯽ روﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻤﯿﻦ‪ .‬ﺟﻮﺟﻪ ﺳﻮم‪:‬ﻫﻤﺴﺎﯾﮕﺎن ﻣﺮد درﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻟْ َﻔ ْﺮخُ اﻟﺜّﺎﻟِ ُﺚ‪ :‬اﻟْﺠﯿﺮانُ ﯾَﺠﻠِﺴﻮنَ َﻋﻠَﯽ اﻟْ َﯿ ِ‬
‫ات ﯾَ ْﺠﻠِ ْﺴ َﻦ َﻋﻠَﯽ اﻟْ َﯿﺴﺎ ِر‪ .‬ﺟﻮﺟﻪ اول‪:‬ﻫﻤﺴﺎﯾﮕﺎن زن درﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻟْ َﻔ ْﺮخُ اﻷ ﱠو ُل‪ :‬اﻟْﺠﺎر ُ‬
 ‫َﱪ؟ ﻣﺎذا ﯾَﻔ َﻌﻠﻮنَ ؟ أ ﻫ ِﺬ ِﻩ ﺿﯿﺎ َﻓ ٌﺔ؟ﺟﻮﺟﻪ دوﻣﯽ‪:‬ﭼﻪ ﺧﱪاﺳﺖ؟ﭼﻪ ﮐﺎرﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ؟‬ ‫ا ْﻟ َﻔ ْﺮخُ اﻟﺜّﺎﻧﯽ‪َ :‬ﻣﺎ اﻟْﺨ َ ُ‬
‫اﻟْ َﻔ ْﺮخُ اﻟﺜّﺎﻟِ ُﺚ‪ :‬اﻟ ﱢﻨﺴﺎ ُء َﯾﺠﻠِ ْ َنب اﻟﻄﱠﻌﺎ َم َو اﻟْ ُﺨ ْﺒ َﺰ َو َﯾﺠﻠِ ْﺴ َﻦ َﺟ ْﻨ َﺐ اﻟْامﺋِﺪَ ِة‪.‬ﺟﻮﺟﻪ ﺳﻮم‪:‬زﻧﺎن ﻏﺬاوﻧﺎن ﻣﯽ آورﻧﺪ وﮐﻨﺎرﺳﻔﺮه ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺟﺎل ﯾَﺠ َﻤﻌﻮنَ اﻟْ َﺤﻄَ َﺐ َو ﯾَﺠﻠِﺒﻮنَ اﻟْام َء َو ﺑَ ْﻌﺪَ ٰذﻟِﮏَ ﯾَﻠ َْﻌﺒﻮنَ ‪.‬‬ ‫اﻟْ َﻔ ْﺮخُ ْاﻻ ﱠو ُل‪ :‬اﻟ ﱢﺮ ُ‬
‫ﺟﻮﺟﻪ اول‪:‬ﻣﺮدان ﻫﯿﺰم ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ وآب ﻣﯽ آورﻧﺪ وﺑﻌﺪازآن ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫َﺴﺄل ِﻓﺮاﺧَﻬﺎ‪» :‬ﻣﺎذا َﺣﺪَ َث ؟«ﻣﺎدرﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد وازﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ‪:‬ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ؟‬ ‫ﺗَﺮﺟِ ُﻊ ْاﻷُ ﱡم َو ﺗ ُ‬
‫اﻟْ َﻔ ْﺮخُ اﻟﺜّﺎﻧﯽ‪ :‬ﺻﺎ ِﺣ ُﺐ ا ْﻟ َﻤﺰ َر َﻋ ِﺔ ﻃَﻠ ََﺐ اﻟْ ُﻤﺴﺎﻋَﺪَ َة ِﻣ ْﻦ ﺟﯿﺮاﻧِ ِﻪ ِﻟ َﺠ ْﻤﻊِ اﻟْ َﻘ ْﻤﺢِ‪َ .‬ﻋﻠَﯿﻨﺎ ﺑِﺎﻟْ ِﻔﺮا ِر‪.‬‬
‫ﺟﻮﺟﻪ دوم‪:‬ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺰرﻋﻪ ازﻫﻤﺴﺎﯾﮕﺎﻧﺶ ﺑﺮای ﺟﻤﻊ آوری ﮔﻨﺪم ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﺳﺖ‪.‬ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺮارﮐﻨﯿﻢ‬
‫أ ﱡم اﻟْ ِﻔﺮاخِ‪ :‬ﻻ؛ ﻧَ ْﺤ ُﻦ ﻓﯽ أﻣﺎنٍ ﻓﯽ ُﻋﺸﱢ ﻨﺎ‪.‬ﻣﺎدرﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎ‪:‬ﻧﻪ‪،‬ﻣﺎ درﻻﻧﻪ ﯾامن دراﻣﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ‬
‫َﻘﻮل ﻟِ ِﻔﺮا ِﺧﻬﺎ‪:‬درروز دوم ﮔﻨﺠﺸﮏ از ﻻﻧﻪ ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد وﺑﻪ ﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪:‬‬ ‫ﻮم اﻟﺜّﺎﻧﯽ ﺗَ ْﺨ ُﺮ ُج اﻟْ ُﻌ ْﺼﻔﻮ َر ُة ِﻣ َﻦ اﻟْ ُﻌ ﱢﺶ َو ﺗ ُ‬ ‫ِﻓﯽ ْ َﯿ ِ‬
‫ُﺮﺻﺔ ﻏ ﱠُﺼ ٌﺔ ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪.‬ازدﺳﺖ دادن ﻓﺮﺻﺖ ﻏﻢ واﻧﺪوه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫َﻋﻠَﯿ ُﮑ ﱠﻦ ﺑِﺎﻟْ ُﻤﺮا َﻗ َﺒ ِﺔ؛ إﺿﺎ َﻋ ُﺔ اﻟْﻔ َ‬
‫ﻗﺎل اﻟْ َﻔ ْﺮخُ اﻟﺜّﺎ ِﻟ ُﺚ‪:‬ﺑﻌﺪازﺑﺮﮔﺸﺖ ﻣﺎدرﺟﻮﺟﻪ ﺳﻮم ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺑَ ْﻌﺪَ ُرﺟﻮعِ ْاﻻ ﱢم َ‬
‫ﺻﺎ ِﺣ ُﺐ اﻟْ َﻤﺰ َر َﻋ ِﺔ ﻃَﻠ ََﺐ اﻟْ ُﻤﺴﺎﻋَﺪَ َة ِﻣ ْﻦ أ ْﻗﺮِﺑﺎﺋِ ِﻪ ﻟِ َﺠ ْﻤﻊِ اﻟْ َﻤﺤﺼﻮلِ ‪َ .‬ﻋﻠَﯿﻨﺎ ﺑِﺎﻟْ ِﻔﺮا ِر‬
‫‪ .‬ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺰرﻋﻪ ازﻧﺰدﯾﮑﺎﻧﺶ ﺑﺮای ﺟﻤﻊ ﻣﺤﺼﻮل ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪﻓﺮارﮐﻨﯿﻢ‬
‫أ ﱡم اﻟْ ِﻔﺮاخِ ‪ :‬ﻧَﺤ ُﻦ ﻓﯽ أﻣﺎنٍ ‪.‬ﻣﺎدرﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎ‪:‬ﻣﺎ در اﻣﻨﯿﺖ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬
‫ﻮم اﻟﺜّﺎﻟِ ِﺚ‪:‬درروزﺳﻮم‬ ‫ِﻓﯽ اﻟْ َﯿ ِ‬
‫ﻘﻮل َﺳﺄﺑﺪَ أُ ِﺑ َﺠ ْﻤ ِﻊ اﻟْﻘَﻤ ِﺢ ِﺑ َﻨﻔْﺴﯽ ﻏَﺪاً‪.‬‬ ‫اﻟْ ِﻔﺮاخُ ‪َ :‬ﺳ ِﻤ ْﻌﻨﺎ أنﱠ ﺻﺎ ِﺣ َﺐ ا ْﻟ َﻤﺰ َر َﻋ ِﺔ َﯾ ُ‬
‫ﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎ‪:‬ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺰرﻋﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﻓﺮداﺧﻮدم ﺟﻤﻊ آوری ﮔﻨﺪم راﴍوع ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد‬
‫ﺧﺎﻓ َْﺖ أ ﱡم اﻟْ ِﻔﺮاخِ َو ﻗﺎﻟ َْﺖ‪ْ » :‬اﻵنَ َﻋﻠَﯿﻨﺎ ﺑِﺎﻟْ ُﻤﻬﺎ َﺟ َﺮ ِة‪.‬اﻟْ ِﻔﺮاخُ ﯾَ ْﺴﺄ ْﻟ َﻦ أُ ﱠﻣ ُﻬ ﱠﻦ‪» :‬ﻟِامذا َﻋﻠَﯿﻨﺎ ﺑِﺎﻟْ ُﻤﻬﺎ َﺟ َﺮ ِة ؟!‬
‫ﺪﯾﻖ ‪.‬ﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎ ازﻣﺎدرﺷﺎن ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ‪:‬ﭼﺮاﺑﺎﯾﺪﻣﻬﺎﺟﺮت ﮐﻨﯿﻢ؟اوﺗﻨﻬﺎ وﺑﺪون دوﺳﺖ اﺳﺖ!‬ ‫ﻫ َﻮ َوﺣﯿﺪٌ َو ﺑِﻼ َﺻ ٍ‬
‫اﻷُ ّم‪ِ :‬ﻋﻨﺪَ ﻣﺎ ﯾَ ْﻌ َﺘ ِﻤﺪُ اﻹﻧﺴﺎنُ َﻋﻠَﯽ ﻏَﯿﺮ ِِﻩ؛ ﻻ ﯾَﻔ َﻌ ُﻞ ﺷَ ﯿﺌﺎً ُﻣﻬ ٍِّﻢ؛ َو ِﻋ ْﻨﺪَ ﻣﺎ ﯾَ ْﻌ َﺘ ِﻤﺪُ َﻋﻠَﯽ ﻧَﻔ ِْﺴ ِﻪ؛ ﯾَﻘ ِﺪ ُر َﻋﻠَﯽ ﮐ ﱢُﻞ ﺷَ ﯽ ٍء‬
‫ﻣﺎدر‪:‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺮدﯾﮕﺮان اﻋﺘامدﻣﯿﮑﻨﺪﭼﯿﺰﻣﻬﻤﯽ رااﻧﺠﺎم منﯽ دﻫﺪ‪.‬وﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻮدش اﻋﺘامدﻣﯽ ﮐﻨﺪ)ﺗﮑﯿﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(ﺑﺮﻫﺮﭼﯿﺰی‬
‫ﺗﻮاﻧﺎ اﺳﺖ)ﻗﺎدراﺳﺖ(‬
‫اﻟﺴ ْﻔ َﺮ ُة اﻟْ ِﻌﻠْﻤ ﱠﯿ ُﺔ‪:‬ﺳﻔﺮﻋﻠﻤﯽ)ﮔﺮدش ﻋﻠﻤﯽ(‬ ‫درس ﻧﻬﻢ‪ -‬ﱠ‬
‫ﻮف ﯾَ ْﺬ َﻫ ْ َنب ِﻟ َﺴﻔْﺮ َة ِﻋﻠْﻤ ﱠﯿ ٍﺔ ِﻣ ْﻦ ﺷﯿﺮاز إﻟَﯽ ﯾﺎﺳﻮج‪.‬‬ ‫ات َﻻﻧﱠ ُﻬ ﱠﻦ َﺳ َ‬ ‫ﺒﺎت ا ْﻟ َﻤﺪ َر َﺳ ِﺔ َﻣﴪور ٌ‬ ‫ﻃﺎﻟِ ُ‬
‫داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﺪرﺳﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻫﺴﺘﻨﺪزﯾﺮاآﻧﺎن ﺑﺮای)ﺑﻪ( ﺳﻔﺮﻋﻠﻤﯽ ازﺷﯿﺮازﺑﻪ ﯾﺎﺳﻮج ﺧﻮاﻫﻨﺪرﻓﺖ‬
‫َﻤﯿﺲ ِﻓﯽ اﻟ ُْﺴﺒﻮعِ اﻟْﻘﺎ ِد ِم‪.‬ﻣﺪﯾﺮ‪:‬درﻫﻔﺘﻪ ی آﯾﻨﺪه روز ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﺑﻪ ﮔﺮدش ﻋﻠﻤﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ رﻓﺖ‪.‬‬ ‫اﻟْ ُﻤﺪﯾ َﺮ ُة ‪َ :‬ﺳ َﻨ ْﺬ َﻫ ُﺐ إﻟَﯽ َﺳ ْﻔ َﺮ ٍة ِﻋﻠْﻤ ﱠﯿ ٍﺔ ﯾَﻮ َم اﻟْﺨ ِ‬
‫َﻋﻠَ ْﯿ ُﮑ ﱠﻦ مبِ ُﺮاﻋﺎ ِة ﺑَ ْﻌ ِﺾ ْاﻻُﻣﻮ ِر‪:‬ﺑﺎﯾﺪﺑﻌﻀﯽ ازﮐﺎرﻫﺎ رارﻋﺎﯾﺖ ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬
‫ﻨﺎﺳ َﺒ ِﺔ؛ ِﻻنﱠ اﻟْ َﺠ ﱠﻮ ﻓﯽ ﯾﺎﺳﻮج ﺑﺎ ِر ٌد‪.‬ﺗﻬﯿﻪ ﻟﺒﺎس ﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ‪،‬زﯾﺮاﻫﻮادرﯾﺎﺳﻮج ﴎداﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪-‬ﺗَﻬﯿ َﺌ ُﺔ ا ْﻟ َﻤﻼﺑ ِِﺲ اﻟْ ُﻤ ِ‬
‫‪-‬ﺗَﻬﯿ َﺌ ُﺔ ِﻣ ْﻨﺸَ َﻔ ٍﺔ َﺻﻐﯿ َﺮ ٍة َو ﮐَﺒﯿ َﺮ ٍة َو ِﻓﺮﺷﺎ ٍة َو َﻣﻌﺠﻮنِ أﺳﻨﺎنٍ ‪.‬ﺗﻬﯿﻪ ﺣﻮﻟﻪ ﮐﻮﭼﮏ وﺑﺰرگ وﺧﻤﯿﺮدﻧﺪان‬
‫اﻟﺴﺎ ِﺑ َﻌ ِﺔ َﺻﺒﺎﺣﺎً‪.‬ﺣﺎﴐﺷﺪن درﺣﯿﺎط ﻣﺪرﺳﻪ درﺳﺎﻋﺖ‪٧‬ﺻﺒﺢ‬ ‫اﻟﺴﺎ َﻋ ِﺔ ّ‬‫‪-‬اﻟْ ُﺤﻀﻮ ُر ﻓﯽ ﺳﺎ َﺣ ِﺔ اﻟْ َﻤﺪ َر َﺳ ِﺔ ﻓﯽ ّ‬
‫ﺒﺎت َﯾ ْﺴﺄﻟْ َﻦ اﻟْ ُﻤﺪﯾ َﺮ َة‪:‬داﻧﺶ آﻣﻮزان ازﻣﺪﯾﺪرﻣﺪرﺳﻪ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻄّﺎﻟِ ُ‬
‫ْاﻻُوﻟَﯽ‪ :‬ﯾﺎ َﺳ ﱢﯿﺪَ ﺗﯽ ‪،‬إﻟَﯽ أﯾْ َﻦ ﻧَ ْﺬ َﻫ ُﺐ ؟اوﻟﯽ‪:‬ﺑﻪ ﮐﺠﺎﻣﯽ روﯾﻢ ای ﺧﺎﻧﻢ‬
‫اﻟْ ُﻤﺪﯾ َﺮ ُة‪ :‬إﻟَﯽ ﯾﺎﺳﻮج َو َﺣﻮﻟَﻬﺎ‪.‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺪﯾﺮ‪:‬ﺑﻪ ﯾﺎﺳﻮج واﻃﺮاف آن‬
‫ﻏﺎﺑﺎت َو أﻧْﻬﺎ ٌر َو أزﻫﺎ ٌر َو َﺑﺴﺎﺗﯿ ُﻦ َو ُﻋﯿﻮنٌ َو ﺷﻠ َّﻼت َﺟﻤﯿﻠ ٌَﺔ‪.‬‬ ‫ٌ‬ ‫ﻓﯽ ﻫ ِﺬ ِﻩ اﻟْ ُﻤﺤﺎ َﻓﻈَ ِﺔ‬
‫دراﯾﻦ اﺳﺘﺎن ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺎ ورودﺧﺎﻧﻪ وﮔﻞ ﻫﺎ وﺑﻮﺳﺘﺎن ﻫﺎ وآﺑﺸﺎرﻫﺎی زﯾﺒﺎﯾﯽ اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻟﺴ ْﺒ ِﺖ‪:.‬دوﻣﯽ‪:‬ﭼﻨﺪروزﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﯿﻢ؟ﻣﺪﯾﺮ‪٣:‬روزازﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﺗﺎﺷﻨﺒﻪ‬ ‫َﻤﯿﺲ إﻟَﯽ ﱠ‬ ‫اﻟﺜّﺎﻧﯿ ُﺔ‪ :‬ﮐ َْﻢ ﯾَ ْﻮﻣﺎً ﻧَ ْﺒﻘَﯽ؟ ا ْﻟ ُﻤﺪﯾ َﺮ ُة‪ :‬ﺛَﻼﺛَ َﺔ أﯾّ ٍﺎم ِﻣ َﻦ اﻟْﺨ ِ‬
‫اﻟﺴﺎ ِﺑ َﻌ ِﺔ‪.‬ﺳﻮﻣﯽ‪:‬ﮐﯽ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدﯾﻢ؟ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺪﯾﺮ‪:‬ﺻﺒﺢ روزﯾﮑﺸﻨﺒﻪ درﺳﺎﻋﺖ‪٧‬ﺻﺒﺢ‬ ‫اﻟﺴﺎ َﻋ ِﺔ ّ‬
‫اﻻ َﺣ ِﺪ ِﻓﯽ ّ‬ ‫ﻮم ْ َ‬ ‫اﻟﺜّﺎ ِﻟ َﺜ ُﺔ‪َ :‬ﻣ َﺘﯽ ﻧَ ْﺮﺟِ ُﻊ؟ اﻟْ ُﻤﺪﯾ َﺮ ُة‪َ :‬ﺻ َ‬
‫ﺒﺎح ﯾَ ِ‬
‫اﻟ ّﺮا ِﺑ َﻌ ُﺔ‪ :‬ﺑ َِﻢ ﻧَﺬ َﻫ ُﺐ إﻟَﯽ ُﻫﻨﺎکَ ؟ اﻟْ ُﻤﺪﯾ َﺮ ُة‪ :‬ﺑِﺎﻟْﺤﺎ ِﻓﻠَ ِﺔ‪.‬ﭼﻬﺎرﻣﯽ‪:‬ﺑﺎﭼﻪ ﭼﯿﺰی ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﻣﯽ روﯾﻢ؟ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺪﯾﺮ‪:‬ﺑﺎاﺗﻮﺑﻮس‪.‬‬
‫اﻟْﺨﺎ ِﻣ َﺴ ُﺔ‪ :‬أﯾ َﻦ ﻧﺄﮐ ُُﻞ اﻟﻔَﻄﻮ َر َو اﻟْﻐَﺪا َء َو اﻟْ َﻌﺸﺎ َء؟ ﭘﻨﺠﻤﯽ‪:‬ﮐﺠﺎ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ‪،‬ﻧﻬﺎروﺷﺎم ﻣﯽ ﺧﻮرﯾﻢ‪.‬‬
‫َﻈﯿﻒ َو َﺟ ﱢﯿ ٍﺪ‪.‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺪﯾﺮ‪:‬دردررﺳﺘﻮران متﯿﺰ ی وﺧﻮﺑﯽ‬ ‫اﻟْ ُﻤﺪﯾ َﺮ ُة‪ :‬ﻓﯽ َﻣﻄْ َﻌ ٍﻢ ﻧ ٍ‬
‫ﻤﻮح ﻟَﻨﺎ؟ اﻟْ ُﻤﺪﯾ َﺮ ُة‪ :‬ﻧَ َﻌ ْﻢ‪.‬ﺷﺸﻤﯽ‪:‬آﯾﺎﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه ﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﺠﺎز اﺳﺖ؟ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺪﯾﺮ‪:‬ﺑﻠﻪ‬ ‫اﻟﺴﺎ ِد َﺳ ُﺔ‪َ :‬ﻫﻞِ اﻟْ َﺠ ّﻮ ُال َﻣ ْﺴ ٌ‬ ‫ّ‬
‫ﱢﻤﯿﻦ‪.‬ﻫﻔﺘﻤﯽ‪:‬ﮐﺠﺎﺑﺮای اﺳﱰاﺣﺖ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﯿﻢ؟ﻣﺪﯾﺮ‪:‬درﻫﺘﻞ ﻣﻌﻠامن‬ ‫اﻟﺴﺎ ِﺑ َﻌ ُﺔ‪ :‬أﯾ َﻦ ﻧَﺒﻘَﯽ ﻟِ ِﻺ ْﺳ ِﱰا َﺣ ِﺔ؟ اﻟْ ُﻤﺪﯾ َﺮ ُة‪ :‬ﻓﯽ ُﻓﻨﺪُ قِ اﻟْ ُﻤ َﻌﻠ َ‬ ‫ّ‬
‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫اﻟﺜّﺎﻣ َﻨﺔ‪َ :‬ﻫ ْﻞ ُﻫﻨﺎکَ َﻣﻠْ َﻌ ٌﺐ؟ اﻟْ ُﻤﺪﯾ َﺮة‪ :‬ﻧَ َﻌ ْﻢ؛ ﺛﻼﺛﺔ َﻣﻼﻋ َﺐ‪.‬ﻫﺸﺘﻤﯽ‪:‬آﯾﺎ آﻧﺠﺎورزﺷﮕﺎه)زﻣﯿﻦ ﺑﺎزی(ﻫﺴﺖ؟ﻣﺪﯾﺮ‪:‬ﺑﻠﻪ؛‪٣‬ورزﺷﮕﺎه اﺳﺖ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ِ‬
‫اﻟﺴﻔْﺮ ِة اﻟْ َﺠﻤﯿﻠَ ِﺔ‪.‬ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺮای اﯾﻦ ﺳﻔﺮﻋﻠﻤﯽ زﯾﺒﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻤﯿﻊ ﻟِ ٰﻬ ِﺬ ِﻩ ﱠ‬ ‫َﻓﺮ َِح اﻟْ َﺠ ُ‬
 ‫درس دﻫﻢ‪ -‬اﻟْ ِﺤﮑ َُﻢ‪:‬ﺣﮑﻤﺖ ﻫﺎ‬
‫َﺳ َﺄل ُﻣ َﻌﻠ ُﱢﻢ اﻟﻠﱡ َﻐ ِﺔ اﻟْ َﻌ َﺮﺑ ﱠﯿ ِﺔ‪:‬ﻣﻌﻠﻢ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ‪:‬‬
‫‪َ -‬ﻫ ْﻞ ﺗَ ْﻌﺮِﻓﻮنَ ِﺣ َﮑامً؟ اﻷْ ﱠو ُل‪ :‬ﻧَ َﻌﻢ؛ ﻧَﻌﺮ ُِف ﮐَﺜﯿﺮاً‪.‬آﯾﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﻫﺎ )ﺳﺨﻨﺎن ﺣﮑﯿامﻧﻪ(راﻣﯽ داﻧﯿﺪ)ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺪ(؟اوﻟﯽ‪:‬ﺑﻠﻪ زﯾﺎد ﻣﯽ داﻧﯿﻢ‬
‫‪َ -‬ﻣ ْﻦ ﯾَ ْﻌﺮ ُِف َﺣﺪﯾﺜﺎً َﺣ ْﻮ َل ﻗﯿ َﻤ ِﺔ اﻟْ ِﻌﻠ ِْﻢ؟ اﻟﺜّﺎﻧﯽ‪ :‬اﻟْ ِﻌﻠ ُْﻢ ﮐَ ْﻨ ٌﺰ‪.‬ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺳﺨﻨﯽ درﺑﺎره ارزش داﻧﺶ ﻣﯽ داﻧﺪ؟دوﻣﯽ‪ :‬داﻧﺶ ﮔﻨﺞ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﷲ َﻣ َﻊ اﻟْ َﺠام َﻋ ِﺔ‪.‬ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺳﺨﻨﯽ درﺑﺎره اﺗﺤﺎد ﺑﻪ ﯾﺎدﻣﯽ آورد؟ﺳﻮﻣﯽ‪:‬دﺳﺖ ﺧﺪا ﺑﺎﺟامﻋﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪َ -‬ﻣ ْﻦ َﯾ ْﺬﮐُ ُﺮ َﺣﺪﯾﺜﺎً َﻋ ِﻦ ِاﻻﺗﱢﺤﺎ ِد؟ اﻟﺜّﺎﻟِ ُﺚ‪َ :‬ﯾﺪُ ﱣ ِ‬
‫ُﺮﺻ ِﺔ ﻏ ﱠُﺼ ٌﺔ‪.‬‬
‫ُﺮﺻ ِﺔ؟ اﻟ ّﺮاﺑ ُِﻊ‪ :‬إﺿﺎ َﻋ ُﺔ اﻟْﻔ َ‬ ‫‪َ -‬ﻣ ْﻦ ﯾَ ْﻌﻠ َُﻢ ِﻣﻨﮑُﻢ ِﺣﮑ َﻤ ًﺔ َﺣ َﻮل اﻟْﻔ َ‬
‫ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ازﺷام ﺣﮑﻤﺘﯽ درﺑﺎره ﻓﺮﺻﺖ ﻣﯽ داﻧﺪ؟ﭼﻬﺎرﻣﯽ‪:‬ازدﺳﺖ دادن ﻓﺮﺻﺖ ﻏﺼﻪ اﺳﺖ‬
‫ﯾﻦ‪.‬‬
‫ﻒ اﻟﺪّ ِ‬ ‫ﻘﻮل َﺣﺪﯾﺜﺎً َﺣ ْﻮ َل ْاﻷﺧْﻼقِ اﻟْ َﺤ َﺴ َﻨ ِﺔ؟ اﻟْﺨﺎ ِﻣ ُﺲ‪ُ :‬ﺣ ْﺴ ُﻦ ا ْﻟ ُﺨﻠ ُِﻖ ﻧِ ْﺼ ُ‬ ‫‪َ -‬ﻣ ْﻦ َﯾ ُ‬
‫ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ازﺷام ﺳﺨﻨﯽ درﺑﺎره اﺧﻼق ﻧﯿﮑﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ؟ﭘﻨﺠﻤﯽ‪ :‬ﺧﻮش اﺧﻼﻗﯽ ﻧﯿﻤﯽ ازدﯾﻦ اﺳﺖ‬
‫اﻟﺴﺎ ِد ُس‪َ :‬ﺳﻼ َﻣ ُﺔ اﻟْ َﻌ ْﯿ ِﺶ ِﻓﯽ اﻟْ ُﻤﺪارا ِة‪.‬‬ ‫ﺎس؟ ّ‬ ‫‪َ -‬ﻣ ْﻦ ﯾَ ْﻌﺮ ُِف ِﺣﮑْﻤ ًﺔ َﺣ ْﻮ َل ُﻣﺪارا ِة اﻟ ّﻨ ِ‬
‫ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺣﮑﻤﺘﯽ درﺑﺎره ﻣﺪاراﮐﺮدن ﺑﺎﻣﺮدم ﻣﯽ داﻧﺪ)ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ(؟ﺷﺸﻤﯽ‪:‬ﺳﻼﻣﺘﯽ زﻧﺪﮔﯽ درﻣﺪاراﮐﺮدن اﺳﺖ‪.‬‬
‫َﻼم ﮐَﺜﯿ ُﺮ اﻟْ َﻌ َﻤﻞِ ‪.‬‬
‫ﻠﯿﻞ اﻟْﮑ ِ‬ ‫اﻟﺴﺎ ِﺑ ُﻊ‪ :‬اﻟْﻤﺆ ِﻣ ُﻦ َﻗ ُ‬
‫‪َ -‬ﻣ ْﻦ ﯾَ ْﻌﺮ ُِف َﻣ َﺜﻼً َﺣ ْﻮ َل ِﺻ َﻔ ِﺔ اﻟْﻤﺆ ِﻣ ِﻦ؟ ّ‬
‫ﭼﻪ ﮐﺴﯽ َﻣﺜَﻠﯽ ﭘﯿﺮاﻣﻮن وﯾﮋﮔﯽ ﻣﻮﻣﻦ ﻣﯽ داﻧﺪ؟ﻫﻔﺘﻤﯽ‪:‬ﻣﻮﻣﻦ ﮐﻢ ﺳﺨﻦ وﭘﺮﮐﺎراﺳﺖ‪.‬‬
‫ﯾﻦ‪.‬ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺳﺨﻨﯽ درﺑﺎره اﻫﻤﯿﺖ منﺎزﻣﯽ داﻧﺪ؟ﻫﺸﺘﻤﯽ‪:‬منﺎزﺳﺘﻮن دﯾﻦ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻟﺼﻼ ُة َﻋﻤﻮ ُد اﻟﺪّ ِ‬ ‫اﻟﺼﻼ ِة؟ اﻟﺜّﺎ ِﻣ ُﻦ‪ :‬ﱠ‬ ‫‪َ -‬ﻣ ْﻦ َﯾ ْﻌﺮ ُِف َﺣﺪﯾﺜﺎً َﺣ ْﻮ َل أ َﻫ ّﻤ ﱠﯿ ِﺔ ﱠ‬
‫‪َ -‬ﻣ ْﻦ ﯾَﺬﮐُ ُﺮ َﺣﺪﯾﺜﺎً َﺣ َﻮل اﻟ ﱠﺘ َﻔﮑﱡﺮِ؟ اﻟ ّﺘ ِﺎﺳ ُﻊ‪ :‬ﺗَ َﻔﮑﱡ ُﺮ ﺳﺎ َﻋ ٍﺔ َﺧ ْﯿ ٌﺮ ِﻣ ْﻦ ِﻋﺒﺎ َد ِة َﺳ ْﺒﻌﯿ َﻦ َﺳ َﻨ ًﺔ‪.‬‬
‫ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺳﺨﻨﯽ درﺑﺎره ﻓﮑﺮﮐﺮدن ﺑﻪ ﯾﺎد ﻣﯽ آورد؟ﻧﻬﻤﯽ‪:‬ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻓﮑﺮﮐﺮدن ازﻫﻔﺘﺎدﺳﺎل ﻋﺒﺎدت ﺑﻬﱰ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﴍ‪ :‬ﮐُﻨﻮ ُز اﻟﻠﱡ َﻐ ِﺔ‪.‬ﻓﺎﯾﺪه َﻣﺜَﻞ ﻫﺎ وﺣﮑﻤﺖ ﻫﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟دﻫﻤﯽ‪:‬ﮔﻨﺞ ﻫﺎی زﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪-‬ﻣﺎ ﻓﺎﺋِﺪَ ُة ْاﻷﻣﺜﺎلِ َو اﻟْ ِﺤﮑ َِﻢ؟ اﻟْﻌﺎ ِ ُ‬
‫اث أ ْﺟﺪا ِدﻧﺎ‪.‬‬ ‫ﻣﺜﺎل َواﻟْ ِﺤﮑ َُﻢ ﻣﯿﺮ ُ‬ ‫ﴩ‪ :‬ﻧَ َﻌﻢ؛ ْاﻷ ُ‬ ‫‪َ -‬ﻫ ْﻞ ﺗَ ْﻌﺮِﻓﻮنَ إﺟﺎﺑَ ًﺔ أُ ْﺧ َﺮی؟ اﻟ َ‬
‫ْﺤﺎدی َﻋ َ َ‬
‫آﯾﺎﭘﺎﺳﺦ دﯾﮕﺮی ﻣﯽ داﻧﯿﺪ؟ﯾﺎزدﻫﻤﯽ‪ :‬ﺑﻠﻪ ﻣﺜﻞ ﻫﺎ وﺣﮑﻤﺖ ﻫﺎ ﻣﯿﺮاث ﻧﯿﺎﮐﺎن ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﺟﺎﺑﺎت َﺻﺤﯿ َﺤ ٌﺔ‪.‬ﻣﺎﺷﺎءﷲ!متﺎم ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎ درﺳﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﷲ ﱡُﻞ ُ! ْاﻻ ُﮐ ِ‬ ‫‪-‬ﻣﺎ ﺷﺎ َء ﱣ‬
 ‫ﻧﻤﺮه ﺑﺮﺗﺮ‬
‫‪NOMREBARTAR.COM‬‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﺟﻊ آﻣﻮزﺷﯽ و ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺳﻮااﻟﺖ درﺳﯽ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻘﺎﻃﻊ‬

‫‪:‬‬ ‫ﺑﯿﺸﺘﺮ )ﮐﻠﯿﮏ ﮐﻨﯿﺪ(‬ ‫ﺟﺰوه ﻫﺎی‬

‫|‬ ‫ﺟﺰوه ﻫﺎی ﻫﺸﺘﻢ‬ ‫||‬ ‫ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺳﻮاﻻت ﻫﺸﺘﻢ‬ ‫||‬ ‫ﮔﺎم ﺑﻪ ﮔﺎم راﯾﮕﺎن ﻫﺸﺘﻢ‬ ‫|‬

‫ﺟﻬﺖ داﻧﻠﻮد ﺟﺪﯾﺪ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺑﺮ روی ﭘﺎﯾﻪ ﺧﻮد روی ﻟﯿﻨﮏ ﻫﺎی زﯾﺮ ﮐﻠﯿﮏ ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫اﺑﺘﺪاﯾﯽ‬

‫ﺷﺸﻢ‬ ‫ﭘﻨﺠﻢ‬ ‫ﭼﻬﺎرم‬ ‫ﺳﻮم‬ ‫دوم‬ ‫اول‬

‫ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ اول‬

‫ﻧﻬﻢ‬ ‫ﻫﺸﺘﻢ‬ ‫ﻫﻔﺘﻢ‬

‫ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ دوم‬

‫دوازدﻫﻢ‬ ‫ﯾﺎزدﻫﻢ‬ ‫دﻫﻢ‬