UNIWERSYTET

PRZYRODNICZO-HUMANISTYCZNY
W SIEDLCACH
WYDZIAŁ NAUK SPOŁECZNYCH
INSTYTUT NAUK O BEZPIECZEŃSTWIE

Andżelika Popławska

POZIOM NIEPRZYSTOSOWANIA SPOŁECZNEGO WŚRÓD

MŁODZIEŻY NA TERENIE GMINY ŁUKÓW

PRACA ZALICZENIOWA Z PRZEDMIOTU METODOLOGIA BADAŃ

Z ELEMENTAMI STATYSTYKI NA KIERUNKU KRYMINOLOGIA
I STOPNIA, NIESTACJONARNE

Siedlce, 2023

1
Spis treści

Wstęp 3
Rozdział 1. Nieprzystosowanie społeczne wśród młodzieży 3
1.1. Nieprzystosowanie społeczne – definicje i pojęcia 3
1.2. Rodzaje nieprzystosowania społecznego 3
1.3. Przyczyny nieprzystosowania społecznego 3
Rozdział 2. Założenia metodologiczne 3
2.1 Cel, przedmiot i podmiot badania. 3
2.2 Pytania i hipotezy badawcze. 4
2.3 Metody oraz techniki badawcze. 4
2.4 Zmienne i wskaźniki zmiennych 5

Zakończenie

2
Wstęp
Rozdział 1. Nieprzystosowanie społeczne wśród młodzieży

1.1. Nieprzystosowanie społeczne – definicje i pojęcia

1.2. Rodzaje nieprzystosowania społecznego

1.3. Przyczyny nieprzystosowania społecznego

Rozdział 2. Założenia metodologiczne

2.1 Cel, przedmiot i podmiot badania.

Cel badania: określenie poziomu nieprzystosowania społecznego wśród młodzieży na

terenie gminy Łuków.

Przedmiot badania : nieprzystosowanie społeczne wśród młodzieży na terenie gminy

Łuków.

Podmiot badania: młodzież mieszkająca na terenie gminy Łuków

2.2 Pytania i hipotezy badawcze.

Problem badawczy w mojej pracy stanowi pytanie pytanie:

1. Jaki jest poziom nieprzystosowania społecznego wśród młodzieży na terenie gminy

Łuków?

W oparciu o przedstawione problemy badawcze sformułowano następującą hipotezę:

1. Poziom nieprzystosowania społecznego wśród młodzieży na terenie gminy Łuków

występuje w stopniu umiarkowanym.

Ze względu na ogólny charakter problemu wyróżniłam problemy szczegółowe:

1. Jaki jest poziom nieprzystosowania społecznego wśród młodzieży ze względu na

płeć?

Hipoteza: Większy poziom nieprzystosowania społecznego występuje u płci męskiej.

3
2.3 Metody oraz techniki badawcze.

Warunkiem koniecznym do prawidłowego przeprowadzenia badań naukowych jest dobranie

odpowiedniej metody. Metodą wykorzystaną w moich badaniach będzie technika ankiety, a
dokładniej “Skala wykolejenia społecznego” w tłumaczeniu Mieczysława Radochońskiego.
Narzędzie zbudowane jest z trzech skal:

● Skala I dotyczy wandalizmu (8 pozycji) - mierzy skłonność do niszczenia mienia,

● Skala II odnosi się do ataku na inne osoby (8 pozycji) - mierzy częstotliwość ataków
kierowanych wobec innych osób,
● Skala III dotyczy kradzieży (5 pozycji) - służy do pomiaru przywłaszczania sobie
cudzego mienia

Pytania wskaźnikowe wyposażone są w 5- stopniową skalę typu częstotliwości i mają

charakter listy zachowań nieaprobowanych społecznie.

Jako technika badawcza ankieta „jest czynnością dwustronną, tym różniącą się od wywiadu,
że nie wymaga kontaktu bezpośredniego; informator jest tu respondentem, który sam
pisemnie odpowiada na pytania kwestionariusza”1 W realizacji badań własnych posłużę się
kwestionariuszem ankiety, składającym się z pytań 23 pytań zamkniętych.

2.4 Zmienne i wskaźniki zmiennych

Zmienne zależne są to „zmienne losowe, a więc takie, których rozkładu wartości w zbiorze
badanych obiektów badacz nie może przewidzieć2. W moim badaniu zmienną zależną
stanowi poziom nieprzystosowania społecznego wśród młodzieży na terenie gminy Łuków.

zmienna zależna wskaźnik

poziom nieprzystosowania społecznego poszczególne cechy badawcze agresja,

gniew, wrogość),
wynik skali wykolejenia społecznego

zmienna niezależna wskaźnik

młodzież

płeć kobieta
mężczyzna

wiek 15-16 lat

17-18 lat

Tabela nr 1. Zmienne i wskaźniki

1
W. Goriszowski, Badania pedagogiczne w zarysie, Warszawa 2003, s. 71.
2
3 Ibidem, s. 45.

4
Z kolei zmienne niezależne to zmienne, „których rozkład wartości w zbiorze badanych
obiektów ustala sam badacz”3W moim badaniu są to wiek oraz płeć badanych.

2.5. Charakterystyka badanej populacji

W niniejszej pracy posłużono się kwestionariuszem ankiety zawierającym 23

pytania. Badaniem objęto 32 osoby w przedziale wiekowym 15-18,
mieszkające na terenie gminy Łuków. Wybór grupy badawczej był celowy.

Wykres nr 1. Badania według płci

Większość badanych osób to mężczyźni, którzy stanowią 53,1% wszystkich

badanych. Nie ma jednak zbyt dużej dysproporcji w rozkładzie płci, ponieważ
kobiety stanowią 46,9% próby badawczej.

Największą grupę badanych stanowiły osoby w wieku 17-18 lat, ponieważ aż

56,3% próby badawczej. Nieco mniej badanych, ponieważ 43,8% to osoby w
wieku 15-16 lat.

3
Ibidem, s. 45.

5
Wykres nr 2. Przedział wiekowy badanych

Rozdział 3. Wyniki badań własnych.

3.1.1. Przebywanie na terenie zamkniętym, należącym do kogoś, kto sobie

tego nie życzył (np. prywatna posesja, sad)

6
Wykres nr 3. Przebywanie na terenie zamkniętym, należącym do kogoś, kto sobie tego nie
życzył (np. prywatna posesja, sad).

Pierwsze pytanie wymagało od badanych wskazania, czy kiedykolwiek i ile razy przebywali
na terenie zamkniętym, należącym do kogoś, kto sobie tego nie życzył (np. prywatna poseja,
sad). 47 % ankietowanych kobiet, czyli prawie połowa odpowiedziało, że nie robiły tego
wcale. Odnosząc się do płci męskiej, tylko 7% badanych dało taką odpowiedź. 20 % kobiet
odpowiedziało, że uczyniło to 1-2 razy, to dwa razy mniej niż mężczyźni których wynik
wyniósł 41%. 20% respondentek odpowiedziało, że na terenie prywatnym osoby, która sobie
tego nie życzy przebywały 3-4 razy. Te same odpowiedzi kształtowały się u mężczyzn na
poziomie 24%. 7% kobiet udzieliło odpowiedzi 5-10 razy, przy czym takiej odpowiedzi
udzieliło 12% mężczyzn. Odpowiedzi więcej niż 10 razy udzieliło 12% mężczyzn i 0%
kobiet.

3.2 Wnioski i hipotezy

Z przeprowadzonych badań wynika, że poziom nieprzystosowania społecznego

klasyfikuje się na poziomie umiarkowanym. Można zaobserwować większą
tendencję do nieprzystosowania społecznego u płci męskiej. Hipotezy uważam
za potwierdzone.