TÜRKÇE KONU SAYFA DİĞER
CİLD
KONU FİHRİSTİ
ÜÇÜNCÜ CİLD FİHRİST
ÜÇÜNCÜ CİLD, 1. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 3. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 7. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 9. cu MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 11. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 13. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 15. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 17. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 22. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 24. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 27. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 31. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 34. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 35. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 36. cı MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 38. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 39. cu MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 41. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 44. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 45. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 47. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 50. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 52. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 54. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 57. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 59. cu MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 62. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 63. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 67. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 68. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 77. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 84. cü MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 86. cı MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 90. cı MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 92. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 98. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 101. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 105. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 116. cı MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 121. ci MEKTÛB
ÜÇÜNCÜ CİLD, 122. cü MEKTÛB
AHLÂK / TASAVVUF
AHLÂK - TASAVVUF MEKTÛBÂT-I ŞERÎFE 3.
ÜÇÜNCÜ CİLD, 17. ci MEKTÛB 008 TR
ÜÇÜNCÜ CİLD, 17. ci MEKTÛB
Bu mektûb, dînine çok bağlı olan bir hânıma yazılmış olup, i’tikâdları
bildirmekde, ibâdetlere teşvîk etmekdedir:
Görünen, görünmiyen, bilinen, bilinmeyen bütün ni’metleri gönderen, bizlere
kurtuluş yolunu gösteren ve çok sevdiği Muhammed aleyhisselâmın ümmeti yapmakla
şereflendiren Allahü teâlâya hamd-ü senâlar olsun!
Bütün mahlûklara her ni’meti, iyilikleri veren yalnız Allahü teâlâdır. Herşeyi var eden,
var olmak ni’metini veren Odur. Her ân, varlıkda durduran da Odur. Kâmil, iyi sıfatlar,
insanlara, Onun rahmeti ile, acıması ile verildi. Hayât, ilm, sem’, basar, kudret ve kelâm
sıfatlarımız hep Ondandır. Sayılamıyan ni’metleri hep O vermekdedir. İnsanları sıkıntıdan
kurtaran Odur. Düâları kabûl eden, belâlardan kurtaran hep Odur. Öyle bir Razzakdır ki,
kullarının rızklarını, günâhlarından dolayı kesmiyor. Afvı ve merhameti o kadar boldur ki,
günâh işliyenlerin yüz karalarını meydâna çıkarmıyor. Hilmi o kadar çokdur ki, kullarının
cezâlarını vermekde acele etmiyor.
Öyle bir ihsân sâhibidir ki, kerem ve ihsânlarını dost ve düşman, herkese saçıyor.
Bütün ni’metlerinin en şereflisi, en kıymetlisi, en üstünü olarak da, kullarına müslimânlığı
açıkca bildiriyor ve beğendiği yolu gösteriyor. Mahlûkların en iyisine uyarak se’âdet-i
ebediyyeye kavuşmağı emr buyuruyor. İşte, Onun ni’metleri, ihsânları Güneşden dahâ açık
ve Aydan dahâ âşikârdır. Başkalarından gelen ni’metleri de gönderen Odur. Başkalarının
ihsân etmesi, bir emânetcinin, birisine emânet vermesi gibidir. Başkasından birşey
istemek, fakîrden birşey beklemekdir. Câhil de, bunu âlim gibi bilir. Kalın kafalı da, zekî
kimse gibi anlar.
Nazm:
Vücûdümün her zerresi, gelse de dile,
şükrünün binde birini yapamaz bile.
İyilik yapana teşekkür edileceğini, herkes bilir. Bu, insanlık îcâbıdır. İyilik edenlere
hurmet edilir. Ni’met sâhibleri, büyük bilinir. O hâlde, her ni’metin hakîkî sâhibi olan Allahü
teâlâya şükr etmek, insanlık îcâbıdır. Aklın lüzûm gösterdiği bir vazîfe, bir borcdur. Fekat,
Allahü teâlâ, her ayb ve kusûrdan uzak, insanlar ise, ayb kirlerine ve noksanlık lekelerine
bulaşmış olduğundan, Onunla hiç münâsebetleri, alâkaları yokdur. Onu nasıl büyük
bileceklerini, nasıl şükr edeceklerini anlıyamazlar. Ona karşı söylenmesini güzel sandıkları
şeyler, Ona çirkin gelebilir. Onu büyültmek, hurmet etmek sandıkları, hakâret ve küçültmek
olabilir. Ona hurmet ve şükr şeklleri, yine Ondan bildirilmedikce, Ona lâyık olacağına
güvenilemez ve Onun kabûl edeceği bir ibâdet olamaz. Çünki, insanların hamd etmeleri,
Ona belki hakâret olur. İşte, Onun tarafından bildirilen, ta’zîm, hurmet ve şükr şekli,
Peygamberlerin “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” bildirdikleri dinlerdir. Ona kalb ile
yapılacak hurmetler, dinde bildirilmiş, dil ile yapılacak şükrler, orada gösterilmişdir. Her
uzvun yapacağı işleri, açık ve geniş olarak, beyân buyurmuşlardır. O hâlde, Allahü teâlâya
inanmak ile ve kalbin ve bedenin yapması ile şükr etmek, ancak dîne uymakla olur. Allahü
teâlâya, dînin dışında yapılacak hurmete ve ibâdete güvenilemez. Çok def’a tersine olup,
sevâb sanılan, günâh olur. Bu söylenilenlerden anlaşılıyor ki, dîne uymak, insanlık îcâbıdır
ve aklın istediği ve beğendiği birşeydir. Allahü teâlâya, Onun dîninin dışında şükr edilemez.
Allahü teâlânın bildirdiği her din, iki kısmdır: İ’tikâd ve amel. Ya’nî îmân ve ahkâm.
Bunlardan i’tikâd, her dinde aynıdır. İ’tikâd, dînin aslı ve temelidir. Din ağacının gövdesidir.
Amel ise, ağacın dalları, yaprakları gibidir. [Eski dinlerde bildirilmiş olan i’tikâdlar zemânla
bozulmuşdur. Şimdi doğru i’tikâd, yalnız islâm dîninin bildirdiği i’tikâddır. Bu doğru] İ’tikâdı
olmıyan, Cehennemden kurtulamaz. Kıyâmetde azâbdan kurtulmasına imkân yokdur.
Ameli olmıyanların kurtulması umulur. Bunların işi, Allahü teâlânın irâdesine kalmış olup,
isterse afv eder, isterse, günâhları kadar azâb ederek, sonra Cehennemden çıkarır.
Cehennemde ebedî kalmak, islâm dîninin bildirdiği doğru i’tikâdı olmayanlar, ya’nî,
Muhammed aleyhisselâmın bildirdiği islâm dîninden olan şeylere inanmıyanlar içindir. Bu
i’tikâdı olup da, ameli olmıyanlar, ya’nî kalb ile beden ahkâmını yerine getirmiyenler,
Cehenneme girseler bile, sonsuz kalmıyacaklardır.
İ’tikâd edilecek şeyler, dînin esâsı, müslimânlığın zarûrî, lâzım temeli olduğundan,
bunları bildirmek ve öğrenmek herkese lâzımdır. [Bunları öğrenmek, her insanın birinci
vazîfesidir. Îmân ve ahkâm bilgilerini öğrenmiyen ve çocuklarına öğretmiyen, insanlık
vazîfesini yapmamış olur Bunları öğrenmek herkesin hakkıdır İnsan haklarının birincisidir ]
ÇİFT SAYFA MEKTÛBÂT-I RABBÂNÎ-3 (TÜRKÇE)