Zasady udzielania

pierwszej pomocy
Czym jest pierwsza pomoc?

Pierwszą pomocą nazywamy czynności podejmowane w celu ratowania

osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, wykonywane przez ludzi
znajdujących się w miejscu zdarzenia (świadków). Udzielający pierwszej
pomocy nie muszą mieć żadnych kwalifikacji, ukończonych szkoleń czy
kursów. Każdy, kto zauważy osobę lub osoby znajdujące się w stanie nagłego
zagrożenia zdrowotnego, ma obowiązek udzielenia pomocy. Za nieudzielenie
pomocy Kodeks karny przewiduje karę pozbawienia wolności do lat 3.
Oczywiście, udzielając pierwszej pomocy, nie musimy narażać swojego życia
i zdrowia.
Wzywanie służb ratunkowych
Wezwanie służb ratunkowych określa się jako czynność, którą powinien
wykonać każdy z nas, widząc osobę potrzebującą pomocy. Ustawa o
Państwowym Ratownictwie Medycznym w art. 4 stwierdza, że każdy, kto
zauważy osobę lub osoby znajdujące się w stanie nagłego zagrożenia
zdrowotnego lub jest świadkiem zdarzenia powodującego taki stan, w miarę
posiadanych możliwości i umiejętności ma obowiązek niezwłocznego
podjęcia działań zmierzających do skutecznego powiadomienia o tym
zdarzeniu podmiotów ustawowo powołanych do niesienia pomocy osobom w
stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Numer 112 - najważniejszy numer
Numer 112 jest jednolitym numerem alarmowym obowiązującym na terenie Unii Europejskiej.
Służy do powiadamiania w sytuacjach zagrożenia zdrowia, życia lub mienia. Kierowanie połączeń
na numer alarmowy 112 jest bezpłatne (zarówno dla telefonów stacjonarnych, jak i komórkowych) i
można go wybrać nawet w telefonie komórkowym bez karty SIM. Numer ten służy wyłącznie do
powiadamiania w nagłych sytuacjach zagrożenia zdrowia, życia lub mienia, takimi jak:

● pożary,
● wypadki drogowe,
● kradzieże i włamania,
● użycie przemocy,
● rozpoznanie osoby poszukiwanej przez policję,
● nagła utrata przytomności,
● zatrzymanie krążenia i oddechu,
● inne nagłe sytuacje zagrażające zdrowiu, życiu lub bezpieczeństwu i porządkowi
publicznemu.
Pierwsza pomoc – główne zasady

Główna zasada pierwszej pomocy brzmi: „nie szkodzić”. Osoba pomagająca

powinna zadbać o bezpieczeństwo zarówno swoje, jak i poszkodowanego oraz
chronić osoby znajdujące się w pobliżu. W związku z tym początkowe czynności,
jakie należy podjąć, to dokładna ocena sytuacji i wyeliminowanie zagrożeń.
Bardzo ważną rolę odgrywa zabezpieczenie miejsca udzielania pierwszej
pomocy i stosowanie środków ochrony osobistej typu maseczka do sztucznego
oddychania czy jednorazowe rękawiczki.
 Pierwsza pomoc - krok po kroku
● 1.Zapewniamy bezpieczeństwo - zacząć należy od zapewnienia bezpiecznego miejsca
zarówno poszkodowanemu, jak i osobie udzielającej pierwszej pomocy.
● 2.„Czy wszystko w porządku?" - nim przejdziemy do wykonania sztucznego oddychania,
warto upewnić się czy poszkodowany na pewno tego potrzebuje. W tym celu należy
delikatnie potrząsnąć jego ramię. Jeżeli osoba poszkodowana jest przytomna, można ją
zostawić w pozycji, w której się znajduje (pod warunkiem, że nie zagraża ona jego
życiu). Następnie trzeba wezwać pogotowie i do przyjazdu karetki monitorować stan
poszkodowanego.
● 3.Osoba poszkodowana jest nieprzytomna – zasady udzielania pierwszej pomocy jasno
precyzują co w takiej sytuacji należy zrobić. Nieprzytomną osobę należy odwrócić na
plecy, jego głowę odgiąć (jedną rękę kładzie się na czole i w ten sposób odgina się
głowę poszkodowanego, kciuk i palec wskazujący powinny być wolne by w razie
konieczności wykonania sztucznego oddychania zatkać nimi nos) i unieść żuchwę. W
ten sposób udrożni się drogi oddechowe.
● 4.Sprawdzamy czy nieprzytomny oddycha - pierwsza pomoc zaczyna się od
znalezienia oddechu. Należy zwrócić uwagę na ruchy klatki piersiowej, na
szmer oddechu przy ustach. Żeby sprawdzić, czy poszkodowany oddycha,
należy przybliżyć policzek do jego twarzy. Jeżeli wyczujemy oddech, możemy
ułożyć osobę poszkodowaną w pozycji bezpiecznej, a następnie wezwać
pogotowie.
● 5.Osoba nieprzytomna nie oddycha – najpierw wezwij pogotowie, następnie
przejdź do udzielania pomocy. Sprawdź czy w jamie ustnej poszkodowanego
nie ma ciał obcych, jeśli są, usuń je. Wykonuj 30 uciśnięć klatki piersiowej i
dwa oddechy ratownicze. Resuscytację wykonuj do momentu odzyskania
przez nieprzytomnego oddechu lub do przyjazdu karetki.
Na czym polega resuscytacja krążeniowo – oddechowa (RKO)?

Resuscytacja krążeniowo – oddechowa (RKO) to szereg czynności

mających na celu przywrócenie krążenia poszkodowanej osoby. W
przypadku nagłego zatrzymania krążenia tak zwane sztuczne oddychanie
może uratować życie – już po kilku minutach od ustania krążenia krwi w
mózgu zachodzą nieodwracalne zmiany. Zalecenia dotyczące sposobu
udzielania pierwszej pomocy w nagłej sytuacji (w tym resuscytacji
krążeniowo – oddechowej) bardzo często się zmieniają.
Resuscytacja u dorosłych

„Sztuczne oddychanie” rozpoczyna się w tym przypadku od uciskania klatki piersiowej. W tym celu:

● ułóż nadgarstek na środku klatki piersiowej i spleć palce obu dłoni,

● wyprostuj ręce w łokciach i pochyl się nad poszkodowanym,
● wykonaj 30 głębokich (5-6cm) i szybkich uciśnięć
●
● Kolejnym etapem resuscytacji są tak zwane oddechy ratunkowe:
●
● odchyl głowę poszkodowanego i podnieś żuchwę ku górze,
● zaciśnij skrzydełka nosa a usta pozostaw lekko odchylone,
● udrożnij drogi oddechowe,
● po upewnieniu, że nie ma przecieku powietrza weź oddech i wdmuchuj powietrze do ust
poszkodowanego (przez ok. 1 s)
●
● Następnie rozpocznij kolejną serię 30 uciśnięć klatki piersiowej.
Resuscystytacja u dzieci i niemowląt

Resuscytacja zarówno w przypadku starszych dzieci, jak i niemowląt rozpoczyna się od 5 wdechów
ratowniczych, a nie od 30 uciśnięć jak w przypadku dorosłych. Już wykonanie tych 5 wdechów może
przywrócić krążenie dziecka. Kolejną różnicą jest 15 uciśnięć klatki piersiowej w resuscytacji dzieci. Jak
prawidłowo przeprowadzić resuscytację u dzieci?

● Po sprawdzeniu własnego bezpieczeństwa i ocenie stanu przytomności poszkodowanego

wezwij pogotowie ratunkowe lub poproś kogoś o pomoc.
● Wykonaj 5 wdechów ratunkowych. Zwróć uwagę na pojawienie się kaszlu lub innych odruchów.
● Ułóż nadgarstek nad dolną połową mostka i jedną ręką wykonaj 15 uciśnięć. W przypadku
niemowląt uciśnięcia wykonuj dwoma palcami.
● Odchyl głowę dziecka i udrożnij drogi oddechowe. Wdmuchuj powietrze do ust dziecka przez ok.
1 s. Podczas resuscytacji niemowląt sztuczne oddychanie przeprowadza się metodą
usta-usta-nos – usta osoby reanimującej obejmują zarówno usta, jak i nos niemowlęcia. Po
wykonaniu 2 oddechów przystąp do kolejnych uciśnięć.
Pierwsza pomoc przy krwotoku wewnętrznym

Na skutek urazu brzucha, urazu klatki piersiowej, złamania lub zwichnięcia może
dojść do pęknięcia naczyń krwionośnych organizmu. Krwotok wewnętrzny objawia
się bólem w okolicy stłuczenia, zimną i wilgotną skórą, omdleniem i wystąpieniem
nudności, bladością, rozszerzonymi źrenicami, bezdechem, nieregularnym pulsem,
opuchlizną i sinieniem. Udzielanie pierwszej pomocy w przypadku krwotoku
wewnętrznego powinno zacząć się od zapewnienia bezpieczeństwa osobie
poszkodowanej. Następnie należy wezwać pogotowie, a jeżeli poszkodowany jest
nieprzytomny, można rozpocząć resuscytację oddechowo-krążeniową.
Udzielanie pierwszej pomocy przy zwichnięciu i
złamaniu

Zwichnięcie rozpoznaje się gdy palec, ramię, nadgarstek lub noga zaczynają puchnąć. Przez skórę
będzie można zauważyć przemieszczoną kość, miejsce zwichnięcia stanie się bolące i wrażliwe,
zmieni się kolor skóry. Pierwsza pomoc w przypadku zwichnięcia polega na usztywnieniu
zwichniętego miejsca i utrzymywaniu go uniesionego lekko do góry.

Zasady udzielenia pierwszej pomocy przy złamaniach informują, że należy zatamować krwawienie i
przykryć miejsce otwartego złamania gazą lub chusteczką. Złamana kończynę należy unieruchomić.
W tym celu można przybandażować ją do ciała lub drugiej nogi. Poszkodowany może doznać szoku
pourazowego, dlatego należy go uważnie obserwować.
Dziękuję za uwagę!
https://www.youtube.com/watch?v=xvIO9t0MxIM
( krótki filmik przypominający RKO u dorosłych)

Julia Januszczyk kl 2e1