Professional Documents
Culture Documents
Notatki II Kolokwium Psychometria Skompresowany
Notatki II Kolokwium Psychometria Skompresowany
KSIĄŻKI
KOLOKWIUM II
ROZDZIAŁY 5.2, 5.3, 6.1, 6.2
Bibliogra a: Fronczyk, K. (2009),
„Psychometria podstawowe
zagadnienia”
SKŁAD NOTATEK:
- wyróżnienia w tekście na która zwraca uwagę również prowadzący zajęcia
(podpowiedź czego można się spodziewać na kolokwium)
- Pojęcia na które zwrócono uwagę w podsumowaniu rozdziałów
- Teoria
- Wklejone fragmenty książki, które tłumaczą praktykę stosowania teorii
LEGENDA:
- kursywa- przykłady
- Kolory:
- Czerwony- istotne informacje
- Zaznaczenie- wyróżnione w tekście pojęcia + zabrane z podsumowania działu
fi
ROZDZIAŁ 5.2
TRAFNOŚĆ POMIARU TESTEM
Trafność pomiaru testem- właściwość wskazująca, czy test istotnie mierzy, do mierzenia czego
został skonstruowany
- stopień w jakim interpretacja jego wyników jest zgodna ze stanem faktycznym
- Informuje o tym jakie wnioski mogą być wyciągane na jego podstawie
- Chodzi o zastosowanie testu
- Oraz o możliwości interpretacyjne
- Np: „w jakim stopniu wyniki testu A mierzą zdolności matematyczne ?”
- jest najważniejszą własnością testu- zależy ona od innych właściwości, na które autorowi
testu łatwiej jest wpływać
Rodzaje trafności:
1. Trafność teoretyczna
2. Trafność kryterialna
3. Trafność treściowa
Problem: na ile zebrane pozycje testowe rzeczywiście są reprezentatywne dla de nicji badanej
cechy
Sędziowie kompetentni- niezależni eksperci w danej dziedzinie, którzy oceniają stopień w jakim
każda z pozycji testowych odpowiada de nicji cechy, którą ma mierzyć test.
1B
- należy udowodnić również, że test NIE KORELUJE ZE ZMIENNYMI Z KTÓRYMI NIE POWINIEN
- Pojęcie trafności różnicowej = dywergencyjna
Prościej mówiąc
1A- testy/ zmienne korelują ze zmiennymi z którymi powinny korelować
1B- test nie koreluje ze zmiennymi z którymi nie powinien
fi
fi
fi
fi
3 PRZYKŁADY ANALIZY
MACIERZ WIELU CECH- polega ona na wyliczeniu korelacji pomiędzy kilkoma (min.2 )
wielkoskalowymi narzędziami (test, kwestionariusz, wywia, obserwacja) , badającej te same cechy
( min.2)
TERAZ UWAGA !
a) to miara trafności zbieżnej
b) to miara trafności różnicowej
c) to miara trafności różnicowej
WARUNKI, które muszą spełniać korelacje zawarte w macierzy wielu cech wielu metod, aby
można było mówić, że analizowane narzędzia są trafne:
1. Wszystkie korelacje powinny być istotne statystycznie
2. Korelacje dotyczące trafności zbieżnej powinny być większe > niż korelacje dotyczące
trafności różnicowej
Badane skale:
- agresja zyczna
- Agresja słowna
Założenie: jeśli narzędzia są trafne, to ich skale przeznaczone do pomiaru tych samych aspektów
agresji powinny być skorelowane
fi
O czym mówi nam tabela ?
- podkreślone są korelacje trafności zbieżnej- są to korelacje dotyczące tych samych cech, ale
mierzonych za pomocą różnych metod
- Są korelacje trafności różnicowej- korelacje między różnymi metodami i różnymi cechami
- Są tu również współczynniki korelacji dotyczącej różnych cech
Istotnie statyczne- różne od 0
Analiza czynnikowa- umożliwia wyodrębnienie grup pozycji testowych bądź skal silnie
skorelowanych między sobą wewnątrz grupy i relatywnie słabo między grupami.
Czynniki- grupy pozycji testowych bądź skal wyróżnione dzięki tej metodzie
- interpretowane są jako najważniejsze zmienne odpowiedzialne za zróżnicowanie wyników
poszczególnych skal bądź pozycji testowych, składających się na dany czynnik
- badane grupy mogą być wyodrębnione w dowolny sposób (inny niż na podstawie wyników
testu np: danych demogra cznych )
Jeśli test jest trafną miarą badanej zmiennej i jednocześnie oczekiwano zmiany jej nasilenia
pod wpływem wprowadzonej manipulacji- powinny się zmienić wyniki testu
Jak wnioskuje się stosując tę metodę ? (Obserwacja badanych podczas rozwiązywania testu)
- na podstawie kolejności wykonywanych czynności
- Na podstawie składników zadań sprawiających najwięcej trudności
- Rodzaju popełnianych błędów
- Pomijanych elementów/ pozycji testowych itp.
Np: co badani myślą o stwierdzeniu „mam tylu przyjaciół, na ilu zasługuje” w jeden ze skal
badających depresję.
W intencji autora osoby depresyjne czują się osamotnione- mają odpowiadać przecząco. W
rzeczywistości wielu badanych odpowiada twierdząco wyjaśniając „nie mam przyjaciół, bo na nich
nie zasługuje”- rzuca to światło jak poszczególne propozycje mogą być rozumiane przez badanych
(* myślniki poniżej warto doczytać po skończeniu omawiania trafności kryterialnej, w celu lepszego
zrozumienia materiału)
- dotyczy wyłącznie korelowania testu z kryterium
- Przedmiot pomiaru: zmienna kryterialna (nie wewnętrzne cechy psychiczne)
- Orzeka jak dobrą miarą jest kryterium
- Badając trafność kryterialną staramy się ustalić i zwery kować wartość progu wyników, który
umożliwia optymalne podejmowanie decyzji diagnostycznych
- Wynik testu jest zwykle zmienną ciągłą
- Kryterium- zmienną dwukategorialną (np: chory na depresję- zdrowy)
Zewnętrzne kryterium- miara badanej zmiennej inna niż test; zewnętrzne czyli całkowicie różne
od testu, którego trafność się szacuje
Kryterium- zachowanie lub właściwość, o której chcemy wnioskować z wyniku ocenianego testu
Np: jeśli chcemy sprawdzić trafność testu przeznaczonego do diagnozy depresji, musimy znaleźć
pewne kryterium, które byłoby inną miarą depresji. Taką zmienną może być np: diagnoza
psychologiczna lub psychiatryczna.
Test jest trafny jeśli z testu i diagnozy wyjdzie depresja
- ! Zmienne stanowiące kryterium nie są całkowicie rzetelne i trafne ! (Np: wystawianie oceny
końcowo rocznej na podstawie własnej opinii)
Prawidłowe postępowanie :
- gromadzenie wyników skali X, niezależnie od postawienia rozpoznania. Samo rozpoznanie
powinno być w całości sformułowane na podstawie innych przesłanek, takich jak wywiad,
obserwacja, czy inne testy, niż test, którego trafność chcemy określić. Następnie można
porównywać wyniki skali X z niezależnie ustalonym rozpoznaniem depresji
Prościej mówiąc Jest to sytuacja, w której znajomość wyników danej osoby w teście wpływa
na ocenę jej wyniku zmiennej kryterialnej
Trafność fasadowa- test jest trafny fasadowo jeśli robi na badanym wrażenie zgodne z
oczekiwaniami badacza ( wrażenie profesjonalnego narzędzia- wpływa na mobilizację badanego
do rozwiązani testu)
! Trafność fasadowa jest trafnością tylko z nazwy !- nie dotyczy tego co test rzeczywiście mierzy !
- testy nigdy X NIE MOGĄ BYĆ jedynym ani dominującym źródłem wiedzy o badanym
- Test ma wspomagać, a nie zastępować psychologa
Np: psycholog zastosował podtest Powtarzanie Cyfr z testu WAIS choć instrukcja nakazuje zawsze
stosować test w całości. Czy psycholog może wykorzystać informacje ? Istnieje taka możliwości
ALE nie może powoływać się na test i jego ustaloną trafność. Nie może odnosić się do norm
testowych. Jego argumentacja w formułowaniu diagnozy MUSI uwzględnić fakt nietypowego
użycia.
fl
5.2.5 Szacowanie trafności
Wybrane metody:
1. Współczynnik zgodności sędziów
2. Współczynnik korelacji
3. Analiza czynnikowa
4. Analiza różnic międzygrupowych
5. Test t-studenta
6. Jednoczynnikowa analiza wariancji
5.3. Analiza właściwości pozycji testowych
- właściwości pomiaru testem (rzetelność, trafność,..) informują nas jak „dobry jest test
jako całość”
- Właściwości pozycji testowych informują o „dobroci” poszczególnych pozycji
Trudność pozycji testowej- stosunek liczby osób, które udzieliły na tę pozycję prawidłowej
odpowiedzi ( zgodnej z kluczem i diagnostycznej odpowiedzi), do ogółem przebadanej liczby
osób. Jest to proporcja odpowiedzi poprawnych
Sposób matematyczny:
Moc dyskryminacyjna- wskaźnik jakości pozycji testowych informujących o tym, w jaki stopniu
dana pozycja różnicuje daną populację, ze względu na mierzoną cechę
Moc dyskryminacyjna powinna przekraczać wartość 0,20 aby uzasadnione było włączenie
pozycji do skali
Anomalie rozkładu wyników powodują, że test jako narzędzie pomiarowe nie odzwierciedla
badanej cechy na skali
1. Rozkład normalny
- modelowy rozkład w psychometrii co wynika z założenia o rozkładzie normalnym cech
- Dąży się aby rozkład empiryczny wyników testowych był jak najbardziej zbliżony do
normalnego
- Aby to osiągnąć test powinien
1. Możliwość- zbudowany z:
- Pozycji o przeciętnych trudnościach
- Pozycji przeciętnie dodatnio ze sobą skorelowanych
2. Możliwość- zbudowanie testu z pozycji o różnym poziomie trudności, które jednocześnie
przeciętnie dodatnio są ze sobą skorelowane
Kurtoza rozkładu- stopień skupienia wyników wokół średniej, o czym decyduje skorelowanie
pozycji testowych
3. Rozkład dwumodalny
Rozkład dwumodalny- w przypadkach skrajnie wysokich korelacji rozkład może stać się
dwumodalny czy też przyjmować kształt litery „U”. Tę właściwość rozkładu opisuje kurtoza, która
w omawiane sytuacji przyjmuje bardzo małe wartości i znajduje się poniżej -1
4. Rozkład leptokurtyczny
Rozkład leptokurtyczny- gdy korelacje pozycji są niskie lub wręcz ujemne, to rozkład wyników
zaczyna być nadmiernie skoncentrowany wokół średniej (staje się leptokurtyczny)
W sytuacji skrajnego braku korelacji pomiędzy pozycjami testowymi rozkład staje się
jednomianowy ( wszyscy uczestnicy badania uzyskują identyczny wynik). W tej sytuacji wartość
kurtozy jest duża, znacznie przekraczająca 1
5. Rozkład prawoskośny
Rozkład prawoskośny- jeśli test zawiera zbyt wiele trudnych pytań, czyli trudności wielu pozycji
testowych są niskie, to otrzymujemy niesymetryczny prawoskośny rozkład.
W tym przypadku stosunkowo mało osób badanych uzyskuje wyniki wysokie, a dość dużo-
wyniki niskie
6. Rozkład lewoskośny
Rozkład lewoskośny- test zawiera zbyt wiele łatwych pytań, czyli dużó jest wysokich wyników, a
mało- niskich, otrzymujemy lewoskośny rozkład
6. Jakich informacji o osobie badanej dostracza
testowanie ?
Wynik w teście= wynik otrzymany - jest pewnego rodzaju estymatorem wyniku prawdziwego
- dokładność jest raczej mała = czasem wynik otrzymany może leżeć powyżej wyniku
prawdziwego, a czasem trochę poniżej
Błąd pomiaru- sprawia, że diagnosta nigdy nie może być pewien wniosków formułowanych na
podstawie wyników badań testowych.
Im większy ⬆ standardowy błąd pomiaru tym ⬆ dalej od wyniku prawdziwego może leżeć
wynik otrzymany przez osobę
Klasyczna teoria Gulliksena-Przy opisie różnych osób będziemy wykorzystywali ten sam
standardowy błąd pomiaru, pod warunkiem, że pomiarów dokonamy tym samym testem
Przedział ufności- forma estymacji parametrów, czyli wyznaczania ich przybliżonej wartości
- taką formą estymacji posługują się statystycy chcąc oszacować np: średnie spożycie cukru
prze małą próbę Polaków (jest to wartość estymatora)
- Posługują się nią również psychometrzy chcąc oszacować wynik prawdziwy opisujący osobę
(wartość parametru) na podstawie pojedynczego wyniku otrzymanego (wartość estymatora)
Teoria
- przedział ufności zawsze budujemy symetrycznie względem wyniku otrzymanego
Wzór opisujący przedział:
Praktyka
6.1.2.2. Interpretacja przedziału ufności dla wyniku otrzymanego
Teoria
- wynik prawdziwy może znajdować się z jednakowym prawdopodobieństwem równy 1-α w
każdym miejscu przedziału ufności włącznie z jego granicami
- Przedział ufności jest więc przedziałem obustronnie domkniętym
3. Poziom istotności
Im wyższy poziom ⬆ α , tym ↔ węższy przedział ufności
Teoria
- konstruuje się go na podstawie specjalnie de niowanego błędu standardowego
Standardowy błąd różnicy i przedziału ufności dla różnicy- dotyczy sytuacji gdy badamy
dwoma testami jedną osobę, jak i jednym testem dwie osoby. W obu przypadkach porównujemy
dwa wyniki otrzymane
- średnia takiego rozkładu to różnica prawdziwa- czyli różnica między wynikami prawdziwymi
dla jednej osoby z dwóch testów (Td= T1-T2)
- W tym przypadek błąd różnicy między wynikami otrzymanymi- jest to odległość między
różnicą otrzymaną i różnicą prawdziwą
- błąd różnicy miedzy pomiarami to różnica błędów pomiaru
fi
- jeśli rozkłady wyników otrzymanych z każdego z tych pomiarów będą normalne (podpunkt a)
zobacz niżej) to różnice między wynikami otrzymanymi również utworzyłyby rozkład normalny
(podpunkt b na rysunku poniżej)
Błąd różnicy miedzy wynikami otrzymanymi- to odległość między różnicą otrzymaną (np:
różnicą między wynikami otrzymanymi z dwóch testów) a różnicą prawdziwą (różnicą między
wynikami prawdziwymi w tych testach). Błąd różnicy mozna sprowadzić do prostej różnicy
między błędami pomiaru w dwóch badaniach
Wariancja błędów różnicy- wariancja różnicy błędów pomiaru w dwóch testach to suma
wariancji błędów pomiaru w tych testach pomniejszona o podwojoną kowariancję tych błędów
pomiaru
Standardowy błąd różnicy między wynikami otrzymanymi- przeciętna odległość, w jakiej leżą
różnice otrzymane od różnicy prawdziwej. Jest to odchylenie standardowe w rozkładzie
wszystkich potencjalnych różnic między wynikami otrzymanymi przez osobę w dwóch różnych
testach lub w rozkładzie nieskończenie wielu błędów różnicy między wynikami otrzymanymi
Teoria
- podłoże teoretyczne takie samo jak w przypadku przedziału ufności dla pojedynczego wyniku
otrzymanego
- Należy wziąć pod uwagę jednak X NIE rozkład wynikow otrzymanych dla pojedynczej osoby,
ale rozkład różnic między dwoma wynikami otrzymanymi dla tej osoby, przedstawione na
rysunku 6.3
- jeśli przedział symetryczny względem różnicy prawdziwej ( na rysunku zaznaczony linią ciągłą)
obejmuje znaczny procent wszystkich możliwych różnic między wynikami dla pojedynczej
osoby, to przedział ufności zbudowany symetrycznie względem dowolnej różnicy otrzymanej
(linia przerywana) ze znacznym prawdopodobieństwem będzie obejmował różnicę protetyczną
- Przedział ze znacznym prawdopodobieństwem równym poziom ufności (1-α) będzie
obejmował różnicę prawdziwą
- Jeśli diagnosta otrzyma w konkretnym badaniu dwoma testami różnicę taką jak Xd1, to jego
przedział ufności bedzie w rzeczywistości obejmował różnicę prawdziwą
- Jeśli diagnosta otrzyma różnicę otrzymaną taką jak Xd2 to różnica prawdziwa będzie
POZA przedziałem
- Poziom istotności ( czyli α)- to prawdopodobieństwo tego, że wnioski będą błędne tzn.
Różnica prawdziwa będzie w rzeczywistości leżała POZA przedziałem ufności
- Poziom α jest prawdopodobieństwem błędnej diagnozy
6.1.4.1 Obliczanie przedziału ufności dla różnicy między wynikami
Teoria
Jak otrzymać wzór pozwalający obliczyć taki przedział ufności ?
- konstruujemy go symetrycznie względem wartości uzyskanej empirycznie, którą w tym
przypadku jest różnica otrzymana
- Dolną granicę otrzymujemy odejmując od różnicy otrzymanej tzw. Półprzedział , który tutaj
jest iloczynem wystandaryzowanej wartości zα i standardowego błędu różnicy między
wynikami otrzymanymi SEMD.
- Górną granicę uzyskujemy dodając półprzedział + różnicy otrzymanej
Praktyka
6.1.4.2 Istotność różnicy między wynikami otrzymanymi
Teoria
- zastosowanie- do oceny tzw. Statystycznej istotności różnicy wyników
- Wg koncepcji Gulliksena Dwie osoby o identycznych poziomach cechy ( czyli o identycznych
wynikach prawdziwych) mogą uzyskać w tym samym teście różne wynik otrzymane.
- Jest to związane z losowym i nieprzewidywalnym błędem pomiaru
- Aby móc formułować wnioski o różnym nasileniu cech u tych osób, różnica między ich
wynikami otrzymanymi musi być WYSTARCZAJĄCO DUŻA = ISTOTNA STATYSTYCZNIE
Praktyka
6.1.6 Standardowy błąd estymacji wyniku prawdziwego
Błąd estymacji wyniku prawdziwego (E’)- różnica między estymowanym wynikiem prawdziwym
i wynikiem prawdziwym
Standardowy błąd estymacji wyniku prawdziwego (SEE)- przeciętna odległość, w jakiej leżą
estymowane wyniki prawdziwe od wyniku prawdziwego. Jest to odchylenie standardowe w
rozkładzie wszystkich możliwych dla osoby estymowanych wyników prawdziwych lub w
rozkładzie błędów estymacji wyniku prawdziwego
Teoria
Standardowy błąd estymacji wyniku prawdziwego (SEE)- jest odchyleniem standardowym w
rozkładzie wszystkich potencjalnych estymowanych wyników prawdziwych dla jednej osoby.
- średnia takiego rozkładu to wynik prawdziwy
- Im ⬆ większy standardowy błąd estymacji, tym większa ⬆ przeciętna odległość
estymowanych wyników prawdziwych od wyniku prawdziwego
E’= T’- T
fi
Kontynuacja teorii
- współczynnik rtt - jest zwykle wartością < mniejszą niż 1
- Standardowy błąd estymacji (SEE) będzie mniejszy niż standardowy błąd pomiaru (SEM)
- To właśnie sprawia, że w tym samym teście i dla tej same osoby przedział ufności
wyznaczony na podstawie standardowego błędu estymacji będzie węższy niż przedział
wyznaczony na podstawie błędu pomiaru
Jak to wytłumaczyć ?
—> charakterystyką estymowanego wyniku prawdziwego
Zgodnie z jego de nicją leży on zwykle bliżej średniej niż wynik otrzymany
fi
6.1.7 Przedział ufności dla estymowanego wyniku prawdziwego
Teoria:
Norma diagnostyczna- to nasilenie cechy, które w populacji występuje najczęściej
- Norma nie może ograniczać się tylko do pojedynczej wartości równej średniej arytmetycznej
- Jest to przedział zawsze symetryczny względem średniej, ale jego szerokość jest raczej
uznaniowa
- Przedział musi być szeroki i obejmować znaczną cześć osób z populacji
- Przedział wyników
- Rola systematyzująca- w obszarach psychologii, które nie zajmują się zagadnieniami
klinicznymi norma może mieć zakres nieco węższy. Diagnosta może ocenić, że ma do czynienia
z osobą typową na tle populacji
- W przypadku normy nie ma podziału zdrowy- chory. raczej przedział wyników przeciętnych
aby uniknąć określenia „norma” i „nienormalny”
- Znając granice przedziału uznanego za normę można powiedzieć, że nasilenie cechy jest:
- Typowe
- Niższe
- Wyższe
Norma elitarna- tylko stosunkowo nieduża grupa osób zostanie uznana za typową
Jeśli interesuje nas o ile wynik jest wyższy od normy, używamy standaryzacji
Np: wynik osoby jest wyższy od średniej o 2 odchylenia standardowe
Normy- statystyczny układ odniesienia, a proces, który umożliwia stworzenie systemu norm to
normalizacja
6.2.2. Standaryzacja
Teoria
Próba reprezentatywna- wyniki testowe uzyskanych przez próbę osób reprezentujących
populacje
- tylko czyste losowanie wystarczająco dużej liczby osób daje próbę reprezetatywną
Populacja- zbiorowość wszystkich osób, które spełniają określone kryterium (np: wszyscy Polacy
płci męskiej w wieku 20-40 lat)
- populacja nie musi być duża (np: wszyscy Polacy w wieku powyżej 110 lat) ale statystyka
zajmuje się tylko populacjami bardzo dużymi, w których pomiar Bezposredni jest trudny do
realizacji
Wynik wystandaryzowany- pokazuje nam, jak daleko od średniej i w którym kierunku leży wynik
otrzymany osoby
Kolumna 1- wyniki otrzymane w teście; na jej podstawie widać że przebadane osoby wykazują
małą wariancję wyników, ponieważ nikt w grupie nie rozwiązał mniej niż 24 ani więcej niż 33 zadań
Kolumna 2- zapisana jest liczebność poszczególnych wyników ( jak dużo osób uzyskało
konkretny wynik)
Kolumna 3- liczebność skumulowana- liczba osób które uzyskały dany wynik lub niższy
Liczebność skumulowana 18 dla wyniku 27 oznacza, że w sumie 18 osób uzyskało wynik 27 lub
niższy niż 27. Ostatnia wartość to całkowita liczebność próby
Kolumna 4- liczebność skumulowane liczone dla środka przedziału
Im większa ⬆ jednostka pomiaru tym ⬅ ➡ szerszy przedział
Kolumna 5 proporcja jaką stanowi zapisana w kolumnie 4 liczebność skumulowana dla środka
przedziału względem całej próby
Aby ją policzyć należy:
- liczebność z kolumny 4 / podzielić przez liczebność próby znajdującą się w ostatnim wierszu
kolumny 3. Dla wyniku 28 ta proporcja to 24/50= 0,48
Kolumna 6 zapisane wartości Zi odpowiadajcie prawdopodobieństwom z kolumny 5 w
teoretycznej dystrybuancie rozkładu normalnego
Zmienna ciągła- to zmienna, która może przyjmować nieskończenie wiele wartości;
- pomiędzy dwiema dowolnymi wartościami zmiennej ciągłej znajduje się zawsz co
najmniej jedna wartość pośrednia
ROZKŁAD WYNIKÓW jest NIESYMETRYCZNY- gdy średnia wyników surowych nie będzie
pokrywała się z medianą
RYSUNEK POKAZUJE DOPASOWANIE ROZKŁADU LICZEBNOŚCI WYNIKOW SUROWYCH
(SŁUPKI) DO ROZKŁADU PRAWDOPODOBIEŃSTW ODPOWIADAJĄCYCH IM WYNIKÓW
ZNORMALIZOWANYCH (LINIA)
Wykres a)
-najlepsze dopasowanie rozkładów
-Wyniki surowe tworzą w próbie rozkład
prawie normalny
-Normalizacja stanowi nieznaczne
zniekształcenie obrazu rzeczywistości
-Średnia wyników znormalizowanych (z=0) jest
idealnie równa średniej wyników surowych
(x=5)
-Prawdopodobieństwa wystąpienia
poszczególnych wyników znormalizowanych są
proporcjonalne do liczebności dla
odpowiednich wyników surowych
Wykres b)
-wyniki surowe przyjmują rozkład
prawoskośny- w próbie było więcej wyników
niskich niż wysokich
-Średnia wyników surowych o rozkładzie
skośnym- to średnia wyników
znormalizowanych będzie = równa medianie
wyników surowych, ale nie będzie równa ich
średniej
-Na rozkladzie znormalizowanymi (linia)
najbardziej prawdopodobny jest wynik równy
średniej (z=0)
-Najliczniejsze wyniki równe modalnej (x=2)
Wykres c)
- dwuwierzchołkowy rozkład wyników surowych- powstaje najczęściej gdy próba nie jest
jednolita pod względem istotnego dla mierzonej zmiennej czynnika ( przedmiotem pomiaru jest
inteligencja a badaniu biorą udział 7 i 14 Latkowie. 7 latkowie mają niższy jej poziom)
- Normalizacja wyników surowych o rozkładzie dwuwierzchołkowym daje znaczne
niedopasowanie norm do obrazu rzeczywistości
- Średnia rozkładu (z=0) odpowiada w tym przypadku średniej rozkładu empirycznego (x=5)
- Rozkład dwuwierzcholkowy jest tutaj symetryczny, ale prawdopodobieństwa wcale nie są
proporcjonalne do liczebności
6.2.4. Skale znormalizowane
Skala tetronowa:
- od 0-20
- Średnia = 10 tetronowi
- Odchylenie standardowe =4
- Zakres użytkowy od -2,5z do +2,5z
- Przedział wyników przeciętnych 6-14 lub 7-13
Normy centylowe:
- mają charakter % procentowy (X brak zastosowania odchylenia standardowego)
- Pozycję osoby ocenia się na podstawie jej lokalizacji w uporządkowanym szeregu
- Skala przedziałów centylowych ma charakter porządkowy
- Odległość między dwoma rzadkimi wynikami w próbie będzie MAŁA
- Odległość między wynikami częstymi DUŻE
- X brak uwzględnienia kształtu rozkładu wyników
- Układem odniesienia jest nieduża próba X a nie populacja
- Normy lokalne- sporządzone na podstawie dużej reprezentacyjnej próby