Professional Documents
Culture Documents
Gramatyka Angielska I Niemiecka W Opisie Rownoleglym
Gramatyka Angielska I Niemiecka W Opisie Rownoleglym
Zygmunt Tęcza
W OPISIE RÓ WNOLEGŁYM
i różnic pomiędzy obydwoma językami. Do kluczowych atutów książki należą jej systema-
tyczny i przejrzysty układ, jasny i precyzyjny język opisu oraz bardzo duża liczba oryginalnych
przykładów. Cennym jej uzupełnieniem jest też aneks obejmujący 750 angielsko-niemiec-
ANGIELSKA I NIEMIECKA
kich kognatów, tj. par wyrazów o takiej samej lub mocno zbliżonej formie i takim samym
znaczeniu. W OPISIE RÓ WNOLEGŁYM
Po raz pierwszy Gramatyka ukazała się w 2010 r. Wkrótce potem uhonorowana została
wyróżnieniem na XIV Targach Książki w Krakowie w konkursie na najlepszy podręcznik aka-
demicki 2010 roku, jej autor zaś – nagrodą indywidualną Ministra Nauki i Szkolnictwa
Wyższego za rok 2011.
Książka Zygmunta Tęczy, stanowiąca pierwszy tak obszerny i dogłębny opis dwóch języków
obcych z konfrontatywnego punktu widzenia, znakomicie wpisuje się w aktualny model
nauczania języków obcych w Polsce i w Unii Europejskiej. (...) Sposób prezentacji materiału
dostosowany jest do szerokiego grona odbiorców, a jednocześnie charakteryzuje go duża
precyzja i jasność wywodu.
[z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Kątnego]
Gramatyka Zygmunta Tęczy stanowi pozycję bardzo potrzebną na polskim rynku wydaw-
niczym. Prezentuje ona w niezwykle solidny sposób podobieństwa i różnice między językami
angielskim i niemieckim, a przy tym cechuje ją godna uwagi przystępność, której sprzyja
prosty i klarowny język. Nie ulega wątpliwości, że książka ta jest godna polecenia zarów-
no studentom-filologom, jak i osobom po prostu uczącym się obydwu języków w sposób
Zygmunt Tęcza
paralelny.
[z recenzji dr hab. Zofii Chłopek]
Książka dostępna
także jako e-book
www.universitas.com.pl universitas
GRAMATYKA
ANGIELSKA I NIEMIECKA
W OPISIE RÓ WNOLEGŁYM
Zygmunt Tęcza
GRAMATYKA
ANGIELSKA I NIEMIECKA
W OPISIE RÓ WNOLEGŁYM
Kraków
Publikacja dofinansowana przez Uniwersytet Rzeszowski
ISBN 978-83-242-3719-7
e-ISBN 978-83-242-6566-4
TAiWPN UNIVERSITAS
Opracowanie redakcyjne
Agnieszka Sabak
Skład i łamanie
Pracownia Słowa
Na okładce
Obraz Dagmary Owsiejczyk z Pixabay
www.universitas.com.pl
SPIS TREŚCI
SPIS TREŚCI
WSTĘP..................................................................................................................................... 11
1. CZASOWNIK.................................................................................................................. 19
1.1. Informacje wstępne.............................................................................................. 19
1.2. Bezokolicznik, imiesłów, forma osobowa........................................................ 19
1.3. Czasowniki regularne i nieregularne................................................................ 24
1.4. Kategorie gramatyczne czasownika.................................................................. 25
1.5. Czasowniki posiłkowe......................................................................................... 29
1.6. Podstawowa odmiana czasownika: strona czynna, tryb oznajmujący....... 35
1.7. Odmiana w trybie przypuszczającym.............................................................. 46
1.8. Odmiana w trybie warunkowym
(ang. would + infinitive, niem. würde + Infinitiv)........................................... 53
1.9. Odmiana w stronie biernej................................................................................. 55
1.10. Użycie czasów....................................................................................................... 64
1.11. Użycie trybu przypuszczającego........................................................................ 86
1.12. Użycie form would + infinitive / würde + Infinitiv........................................ 96
1.13. Tryb rozkazujący: formy i ich użycie................................................................ 102
1.14. Użycie strony biernej........................................................................................... 106
1.15. Czasowniki modalne: formy i znaczenia obiektywne................................... 117
1.16. Czasowniki modalne: znaczenia subiektywne................................................ 139
1.17. Czasowniki paramodalne.................................................................................... 152
1.18. Czasownik let / lassen.......................................................................................... 163
1.19. Czasowniki zwrotne............................................................................................. 169
1.20. Czasowniki złożone.............................................................................................. 176
1.21. Przegląd funkcji bezokolicznika........................................................................ 186
1.22. Przegląd funkcji imiesłowów.............................................................................. 199
1.23. Możliwości nominalizacji czasownika.
Gerund czasowników angielskich..................................................................... 212
3. ZAIMEK............................................................................................................................ 311
3.1. Informacje wstępne.............................................................................................. 311
3.2. Zaimki osobowe i forma grzecznościowa........................................................ 312
3.3. Zaimek it / es i jego specjalne funkcje gramatyczne...................................... 315
3.4. Zaimki dzierżawcze.............................................................................................. 319
3.5. Zaimki wskazujące............................................................................................... 325
3.6. Zaimki pytające..................................................................................................... 344
3.7. Zaimki względne................................................................................................... 354
3.8. Zaimki zwrotne i wzajemne............................................................................... 357
3.9. Zaimko-przysłówki (Pronominaladverbien) w języku niemieckim........... 360
3.10. Zaimki nieokreślone............................................................................................ 364
4. PRZYMIOTNIK.............................................................................................................. 389
4.1. Informacje wstępne.............................................................................................. 389
4.2. Klasy przymiotników. Przymiotniki oznaczające narodowość i język....... 389
4.3. Odmiana przymiotników niemieckich............................................................. 399
4.4. Stopniowanie przymiotników............................................................................ 402
4.5. Możliwości nominalizacji przymiotnika.......................................................... 413
5. PRZYSŁÓWEK................................................................................................................ 417
5.1. Informacje wstępne.............................................................................................. 417
5.2. Klasy przysłówków właściwych......................................................................... 417
5.3. Tworzenie przysłówków odprzymiotnikowych w języku angielskim........ 423
5.4. Stopniowanie przysłówków................................................................................ 427
5.5. Modalizatory i partykuły modalne.................................................................... 433
6. LICZEBNIK...................................................................................................................... 439
6.1. Informacje wstępne.............................................................................................. 439
6.2. Liczebniki główne................................................................................................. 440
6.3. Liczebniki porządkowe........................................................................................ 449
6.4. Sposoby podawania godziny i daty................................................................... 453
6
SPIS TREŚCI
6.6. Liczebniki nieoznaczone..................................................................................... 472
ANEKS I
Czasowniki nieregularne w porównaniu.................................................................... 711
ANEKS II
Wspólne słownictwo....................................................................................................... 735
SACHREGISTER................................................................................................................... 771
BIBLIOGRAFIA.................................................................................................................... 791
12 Zygmunt Tęcza
.. e zdanie okoliczni-
adverbial clause r Adverbialsatz, –
kowe
article r Artikel, - rodzajnik, przedimek
attribute s Attribut, -e przydawka
.. e
attributive clause r Attributsatz, – zdanie przydawkowe
auxiliary verb s Hilfsverb, -en czasownik posiłkowy
cardinal numbers Kardinalia liczebniki główne
comparative (degree) r Komparativ stopień wyższy
comparison e Komparation stopniowanie
zdanie złoż. pod-
complex sentence s Satzgefüge, -
rzędnie
zdanie złoż. współ-
compound sentence e Satzverbindung, -en
rzędnie
compound word s Kompositum, -a wyraz złożony
conjugation e Konjugation koniugacja
conjunction e Konjunktion, -en spójnik
koordinierende Kon-
coordinating conjunction spójnik współrzędny
junktion
łącznik,
copula / copular verb s Kopulaverb, -en czasownik łączni-
kowy
.. e
declarative sentence r Aussagesatz, – zdanie oznajmujące
declination e Deklination deklinacja 13
przedimek / rodzaj-
definite article bestimmter Artikel
nik określony
s Demonstrativprono
demonstrative pronoun zaimek wskazujący
men, -
direktes Objekt / dopełnienie bliższe
direct object
s Akkusativobjekt, -e (w bierniku)
embedded clause + .. e zdanie poboczne /
subordinate clause r Nebensatz, – podrzędne
feminine gender rodzaj żeński
s Femininum, -a
rzeczownik rodz. żeń-
feminine (noun)
skiego
osobowa (odmienna)
finite verb finites Verb
forma czasownika
imperative (mood) r Imperativ tryb rozkazujący
.. e
imperative sentence r Aufforderungssatz, – zdanie rozkazujące
przedimek / rodzaj-
indefinite article unbestimmter Artikel
nik nieokreślony
indefinite pronoun s Indefinitpronomen, - zaimek nieokreślony
indicative (mood) r Indikativ tryb oznajmujący
indirektes Objekt / dopełnienie dalsze
indirect object
s Dativobjekt, -e (w celowniku)
indirect speech / report-
indirekte Rede mowa zależna
ed speech
infinitive r Infinitiv, -e bezokolicznik
inflection e Flexion fleksja, odmiana
interrogative pronoun s Interrogativpronomen, - zaimek pytający
..
interrogative sentence r Fragesatz, – e zdanie pytające
czasownik nieprze-
intransitive verb intransitives Verb
chodni
czasownik nieregu-
irregular verb unregelmäßiges Verb
larny
.. e
main clause r Hauptsatz, – zdanie główne
masculine gender rodzaj męski
s Maskulinum, -a
rzeczownik rodz. mę-
masculine (noun)
14 skiego
15
UWAGI DODATKOWE:
Zastosowany w książce symbol Ø oznacza formę zerową, czyli brak pewnego kon-
kretnego wyrazu w miejscu, w którym należałoby się go teoretycznie spodziewać.
W grę może przy tym wchodzić:
1. tzw. rodzajnik zerowy – wówczas, gdy pozycja przed rzeczownikiem, typowa dla
rodzajnika określonego, nieokreślonego czy innego determinatora, pozostaje nie
obsadzona (rozdz. 2.6–2.8);
2. tzw. spójnik zerowy – przede wszystkim wówczas, gdy w zdaniu złożonym pomi-
nięto ang. spójnik that lub niem. dass (rozdz. 10.4).
16
P O D S TA W O W E T E R M I N Y G R A M AT Y C Z N E
wencję przyjęto w bieżącym tekście książki.
Dotyczy to również nazw czasów angielskich, których pisownia nie jest generalnie
ustabilizowana: W zależności od autora i źródła spotyka się zapis albo małą, albo też
charakterystyczną dla nazw własnych dużą literą (np. present simple, past perfect con-
tinuous vs. Present Simple, Past Perfect Continuous).
Z kolei w niemieckim obowiązuje jak wiadomo reguła pisania dużą literą wszystkich
rzeczowników, a ponieważ zdecydowaną większość terminów gramatycznych stano-
wią właśnie pojedyncze rzeczowniki, to dla większości tej naturalna jest siłą rzeczy
pisownia dużą literą (np. Verb, Attribut vs. transitives Verb, prädikatives Attribut).
Natomiast zapis dużą literą ang. i niem. terminów, który niezależnie od powyższej za-
sady zastosowano w tej książce w różnego typu tabelach, służy wyłącznie wyróżnieniu
i odpowiada konwencji spotykanej zwłaszcza w gramatykach jęz. angielskiego.
17
Czasownik (ang. the verb, niem. das Verb) jest częścią mowy, która służy do opisy- § 1
wania czynności, procesów i stanów. Tworząc lub współtworząc tzw. orzeczenie (zob.
rozdz. 8.2), pełni w zdaniu najważniejszą funkcję:
Barbara drinks a lot of tea.
Barbara trinkt viel Tee.
[ Barbara pije dużo herbaty. ]
Ang. bezokolicznik jest tożsamy z te- Niem. bezokolicznik powstaje przez do-
matem danego czasownika. W wielu danie do tematu czasownika końcówki
kontekstach – choć nie zawsze – roz- ‑en. Końcówka ta zredukowana jest do -n
poznać go można po charakterystycz- w przypadku czasowników sein i tun oraz
nej poprzedzającej go partykule to. o tematach kończących się na -el, -er.
UWAGA: Temat oznacza w gramatyce wyraz w postaci czystej, a więc pozbawionej ja-
kichkolwiek końcówek odmiany. W przypadku czasowników prostych temat jest iden-
tyczny z rdzeniem wyrazu, czyli jego niepodzielnym trzonem, wspólnym dla całej
rodziny wyrazów (np. ang. pack-, stand-, niem. pack-, steh-). W przypadku czasow-
ników pochodnych, tj. utworzonych od jakiegoś prostszego wyrazu, temat obejmuje nie
19
BEZOKOLICZNIK
ZNACZENIE
ANGIELSKI NIEMIECKI
to go gehen iść
to have haben mieć
to lie lügen kłamać
to drop tropfen kapać
to lisp lispeln seplenić
to ensure sichern zapewnić
IMIESŁÓW CZYNNY
(ang. the present participle, niem. das Partizip Präsens / Partizip I )
§4
20
IMIESŁÓW BIERNY
(ang. the past participle, niem. das Partizip Perfekt / Partizip II )
§5
21
Jednak nie wszystkie czasowniki tworzą swój imiesłów bierny zgodnie z powyższymi
zasadami. Wyjątek stanowią tzw. czasowniki nieregularne, których szczególne właści-
wości opisano w rozdz. 1.3.
gekocht haben
Perfect Infinitive to have cooked Infinitiv Perfekt
[ gekommen sein ]*
Perfect Continuous
to have been cooking ---
Infinitive
22
STRONA BIERNA
Infinitiv Präsens
gekocht werden
Passive Vorgangspassiv
to be cooked
Present Infinitive Infinitiv Präsens
gekocht sein
Zustandspassiv
Infinitiv Perfekt
gekocht worden sein
Passive Vorgangspassiv
to have been cooked
Perfect Infinitive Infinitiv Perfekt
gekocht gewesen sein
Zustandspassiv
Podobnie jak pojedynczy bezokolicznik oraz imiesłów czynny i bierny, grupy bezo-
kolicznikowe i imiesłowowe mogą współtworzyć większe czasownikowe struktury,
w szczególności formy czasów złożonych oraz strony biernej. W zdaniach złożonych
ang. grupy imiesłowowe występują też jednak dosyć często same, tj. bez osobowej for-
my czasownika. Więcej na ten temat w rozdz. 1.22, § 477–481.
Aby móc wypełniać swe najważniejsze funkcje zdaniowe, czasownik posiada pew- § 8
ną ilość form samodzielnych, tzw. osobowych, których gramatyczne właściwości
uzależnione są od tego, co dokładnie chcemy bądź musimy w danym zdaniu wyrazić.
Oto przykłady takich form: 23
Osobowe formy czasownika mogą występować w zdaniu same, ale niektóre z nich
mogą też łączyć się z bezokolicznikiem lub imiesłowem (względnie grupą bezo-
kolicznikową lub imiesłowową) innego czasownika i tworzyć w ten sposób tzw.
orzeczenie złożone (por. § 1208). Spójrzmy na poniższe przykłady (uwaga: formy ang.
i niem. nie są tutaj swymi odpowiednikami):
am writing, will be writing, should have been writing,
ANG.
had written, can have been written
werde schreiben, habe geschrieben, kann geschrieben haben,
NIEM.
hattet schreiben müssen.
UWAGA: Formę osobową określa się również, zwłaszcza w odniesieniu do jęz. nie-
mieckiego, mianem formy odmiennej.
Temu, w jaki sposób kategorie gramatyczne osobowej formy czasownika (oraz więk-
szych grup czasownikowych tworzonych z jej udziałem) mogą ulegać zmianie – czy
też, mówiąc językiem gramatyki: odmianie – poświęcone są rozdziały 1.6–1.9.
Pomiędzy listą ang. oraz niem. czasowników nieregularnych można dostrzec sporo
podobieństw, często daleko idących. Wynikają one z faktu, że czasowniki te należą
w obu językach do najstarszej części słownictwa, wspólnej ongiś dla wszystkich języ-
ków germańskich. Tymczasem tzw. czasowniki regularne (słabe), czyli te, które za-
równo czas przeszły prosty, jak i imiesłów bierny tworzą w sposób typowy, regularny
(por. § 5, 31–32), są zjawiskiem historycznie młodszym.
Pełne zestawienie podstawowych form ang. i niem. czasowników nieregularnych wraz
z ich polskimi odpowiednikami zamieszczono w aneksie (część I) na końcu książki.
Oznacza to, że każdy czasownik użyty w zdaniu w formie osobowej musi wystąpić
w określonej osobie i liczbie, czasie gramatycznym, trybie oraz stronie. Czasownik
angielski dysponuje ponadto kategorią aspektu (aspect). Przyjrzyjmy się nieco bliżej
wszystkim tym kategoriom.
25
ANGIELSKI NIEMIECKI
Barbara goes. She goes. Barbara geht. Sie geht.
Zarówno rzeczownik Barbara, jak i zaimek she / sie to 3. os. l. pojedynczej; z tego
właśnie powodu czasownika go / gehen użyto tu również w 3. os. l. pojedynczej. Każda
inna forma osobowa byłaby niepoprawna.
CZASY GRAMATYCZNE
ANGIELSKI NIEMIECKI
Present Simple Present Continuous Präsens
Past Simple Past Continuous Präteritum (Imperfekt)
Present Perfect Present Perfect Continuous Perfekt
Past Perfect Past Perfect Continuous Plusquamperfekt
Future Simple (Future Tense) Future Continuous Futur I
Future Perfect Future Perfect Continuous Futur II
UWAGA: Zestawienie to nie uwzględnia ang. czasów typu future in the past (tzw.
,przyszłych w przeszłości’), wymienianych często w gramatykach jęz. angielskiego.
Należą do nich Future in the Past, Future Continuous in the Past, Future Perfect in
the Past oraz Future Perfect Continuous in the Past. Ze względu na ich formalną
tożsamość ze strukturami trybu warunkowego oraz na specyfikę ich zastosowań
omówiono je w rozdz. 1.8 (formy) oraz 1.12 (użycie).
Wystarczy rzut oka na powyższą tabelę, aby wysnuć z niej dwa zasadnicze wnioski. Po
pierwsze, dla oddania trzech czasów rzeczywistych, zwanych również obiektywnymi,
tj. teraźniejszości, przeszłości i przyszłości, obydwa języki dysponują większą liczbą
26 czasów gramatycznych. I po drugie, z czysto formalnego punktu widzenia każdemu
CZASOWNIK
simple i present continuous, niem. Präteritum – ang. past simple i past continuous itd.).
Ta ,nadwyżka’ czasów angielskich wynika z faktu, iż ang. czasownik posiada – w prze- § 13
ciwieństwie do czasownika niemieckiego – dodatkową kategorię aspektu. Każdy ang.
czas może być zatem realizowany w formie podstawowej, prostej, oraz w tzw. for-
mie ciągłej, określanej terminem continuous bądź progressive. Nazwy typu present
continuous z jednej strony i present progressive z drugiej oznaczają dokładnie to samo;
dla przejrzystości w dalszej części książki korzystać będziemy wyłącznie z określeń
z przymiotnikiem continuous.
Warto już w tym miejscu przestrzec, że formalne analogie pomiędzy ang. i niem.
systemem czasów gramatycznych nie zawsze idą w parze z podobieństwami w użyciu
tychże czasów. Niekiedy bywa wręcz przeciwnie: różnice w stosowaniu na pozór ,bliź-
niaczych’ struktur, jak np. ang. present perfect i niem. Perfekt, mogą być daleko idące.
Sposób tworzenia form ang. i niem. czasów gramatycznych przedstawiono w rozdz. 1.6,
a dokładne zasady ich użycia w rozdz. 1.10.
KATEGORIA TRYBU
§ 14
TRYBY CZASOWNIKA
tryb przypuszczający
(Subjunctive / Konjunktiv) tryb rozkazujący
tryb oznajmujący
(Imperative /
(Indicative / Indikativ) tryb warunkowy Imperativ)
(Conditional / Konditional)
KATEGORIA STRONY
§ 15
STRONY CZASOWNIKA
strona czynna (Active Voice / Aktiv) strona bierna (Passive Voice / Passiv)
Podobnie jak tryb oznajmujący, również stronę czynną czasownika możemy uznać za
podstawową, w pewnym sensie ,domyślną’. W zdaniu zawierającym orzeczenie (cza-
sownik) w stronie czynnej podmiot gramatyczny określa niemal zawsze wykonawcę
czynności (ang. the agent, niem. das Agens):
Felix visits a neighbour.
Felix besucht einen Nachbarn.
[ Feliks odwiedza sąsiada. ]
Opis sposobu tworzenia form strony czynnej znajdziemy w rozdz. 1.6–1.8, a strony
biernej – w rozdz. 1.9. O dokładnych zasadach użycia strony biernej traktuje roz-
dział 1.14.
28
CZASOWNIK
Jak już wcześniej wspomniano, forma osobowa czasownika opisującego w zdaniu okre- § 16
śloną czynność, proces lub stan, często składa się z dwóch lub więcej wyrazów. W takich
przypadkach sam ów czasownik będący nośnikiem znaczenia (= czasownik leksykalny
albo pełnoznaczny) występuje w postaci bezokolicznika lub imiesłowu. Aby pomimo
to można było wyrazić wszystkie jego gramatyczne kategorie, niezbędny jest dodat-
kowy czasownik, tzw. posiłkowy (ang. the auxiliary verb, niem. das Hilfsverb), który
ma postać odmienioną. Stosunkowo nieistotne jest przy tym leksykalne (tj. słownikowe)
znaczenie czasownika posiłkowego; rola, jaką ma on do odegrania w tego rodzaju kon-
strukcjach, jest bowiem natury ściśle gramatycznej:
Barbara has lost her keys.
Barbara hat ihre Schlüssel verloren.
[ Barbara zgubiła swe klucze. ]
29
§ 18
L. POJEDYNCZA L. MNOGA
OSOBA ANG. NIEM. ANG. NIEM.
Present Simple Präsens Present Simple Präsens
L. POJEDYNCZA L. MNOGA
OSOBA ANG. NIEM. ANG. NIEM.
Past Simple Präteritum Past Simple Präteritum
L. POJEDYNCZA L. MNOGA
OSOBA ANG. NIEM. ANG. NIEM.
Present Simple Präsens Present Simple Präsens
30
CZASOWNIK
L. POJEDYNCZA L. MNOGA
OSOBA ANG. NIEM. ANG. NIEM.
Past Simple Präteritum Past Simple Präteritum
W jęz. niemieckim bardzo istotne funkcje pełni również czasownik posiłkowy wer‑
den. W formie osobowej współtworzy on struktury czasów przyszłych (Futur I,
Futur II) oraz strony biernej procesu (tzw. Vorgangspassiv) we wszystkich czasach
gramatycznych.
31
§ 21
he Do wypełniania wspomnia-
3 she does they do nych wyżej zadań stosowane
it są tu inne środki gramatycz-
ne, a niekiedy również środki
CZAS PRZESZŁY PROSTY (PAST SIMPLE) leksykalne.
forma did we wszystkich osobach i liczbach
32
UWAGA: Należy pamiętać, że formy he’s, she’s oraz it’s mają dwie różne funkcje:
he’s = he has lub he is, she’s = she has lub she is, it’s = it has lub it is.
33
§ 25
§ 26
34
CZASOWNIK
tryb oznajmujący
35
Ang. czas present continuous powstaje przez zestawienie osobowej formy czasow-
nika posiłkowego to be w czasie teraźniejszym prostym (present simple) z imiesło-
wem czynnym, czyli tzw. formą -ing, wybranego czasownika:
am
are + xxxx -ing
is
Przykład:
36
CZASOWNIK
§ 31
Ang. czas past simple posiada tyl- Niem. czas Präteritum (określany też
ko jedną formę dla wszystkich osób jako Imperfekt), tworzony w sposób regu-
i liczb. Forma ta, tworzona w sposób larny, powstaje przez dodanie do tematu
regularny, składa się z tematu cza- czasownika następujących końcówek:
sownika oraz zakończenia -ed (pa-
[ ich ] -(e)t-e [ wir ] -(e)t-en
int – painted). Zakończenie to zre-
dukowane jest do -d w przypadku [ du ] -(e)t-est [ ihr ] -(e)t-et
czasowników o temacie kończącym [ er/sie/es ] -(e)t-e [ sie ] -(e)t-n
się w piśmie na literę -e (love – loved).
Z kolei litera -y poprzedzona w za- Jak widać z powyższego zestawienia, for-
kończeniu tematu spółgłoską ulega my Präteritum tworzone są zasadniczo
zamianie na -ie (cry – cried). Jeżeli na bazie czasu Präsens, poszerzonego
zaś temat kończy się sekwencją zło- o morfem -(e)t-.
żoną z pojedynczej samogłoski oraz Samogłoska -e- pojawia się przed -t- we
pojedynczej spółgłoski, to ta ostatnia, wszystkich osobach l. poj. oraz mn., jeżeli
a ściślej rzecz biorąc odpowiadająca bez owego -e- powstałaby trudna do wy-
jej litera, zostaje w piśmie podwojona mówienia zbitka spółgłoskowa (dotyczy
(drop – dropped); wyjątek stanowią to przede wszystkim, choć nie tylko, cza-
czasowniki dwusylabowe z akcentem sowników o temacie zakończonym na -d
na pierwszej sylabie (admit – admit- lub -t); mówimy i piszemy więc np.
ted, ale: visit – visited). Forma czasu ich mache – ich machte, ale:
past simple czasowników regular- ich bade – ich badete,
nych jest w jęz. angielskim identyczna ich arbeite – ich arbeitete.
z formą ich imiesłowu biernego.
§ 32
Z kolei czasowniki nieregularne mają w obu językach tak nietypowe formy rdzenia § 33
czasu przeszłego past simple / Präteritum (por. § 9, Aneks 1), że należy je po prostu
zapamiętać.
37
§ 34
Ang. czas past continuous powstaje przez zestawienie osobowej formy czasownika
posiłkowego to be w czasie przeszłym prostym (past simple) z imiesłowem czyn-
nym, czyli tzw. formą -ing, wybranego czasownika:
was
+ xxxx -ing
were
Przykład:
38
CZASOWNIK
§ 36
Ang. czas present perfect tworzymy, Niem. czas Perfekt tworzymy, zesta-
zestawiając osobową formę czasow- wiając osobową formę czasownika po-
nika posiłkowego to have w czasie te- siłkowego haben lub – rzadziej – cza-
raźniejszym prostym (present simple) sownika posiłkowego sein w czasie
z imiesłowem biernym wybranego teraźniejszym (Präsens) z imiesłowem
czasownika. Zasada powyższa dotyczy biernym wybranego czasownika. Zasa-
zarówno czasowników regularnych, da powyższa dotyczy zarówno czasow-
jak i nieregularnych. ników regularnych, jak i nieregularnych.
habe / bin
hast / bist
have
+ past participle hat / ist + Partizip II
has
haben / sind
habt / seid
§ 37
UWAGA: Pewne szczątkowe analogie do niem. Perfektu z sein można jednak w an-
gielskim znaleźć. Są to konstrukcje zdaniowe w rodzaju Barbara is gone (por. niem.
Barbara ist gegangen), czy nieco rzadsze: The time is come (niem. Die Zeit ist
gekommen), The bird is flown (niem. Der Vogel ist ausgeflogen). Po polsku odpo-
wiednio: Barbara poszła, Nadszedł czas, Ptak wyfrunął.
39
fekt:
§ 38
CZASOWNIK go / gehen
L. POJEDYNCZA L. MNOGA
OSOBA
bin sind
1 I have gone ich we have gone wir
gegangen gegangen
bist seid
2 you have gone du you have gone ihr
gegangen gegangen
he er
ist sind
3 she has gone sie they have gone sie
gegangen gegangen
it es
Ang. czas present perfect continuous powstaje przez zestawienie osobowej formy
czasownika posiłkowego to be w czasie present perfect (= have been lub has been)
z imiesłowem czynnym, czyli tzw. formą -ing, wybranego czasownika:
have
been + xxxx -ing
has
Przykład:
I, you, we, they have been cooking he, she, it has been cooking
40
CZASOWNIK
Ang. czas past perfect tworzymy, ze- Niem. czas Plusquamperfekt tworzy-
stawiając osobową formę czasownika my, zestawiając osobową formę cza-
posiłkowego to have w czasie prze- sownika posiłkowego haben lub – rza-
szłym prostym (past simple), która dziej – czasownika posiłkowego sein
brzmi had i jest jednakowa dla wszyst- w czasie przeszłym prostym (Präteri-
kich osób i liczb, z imiesłowem bier- tum) z imiesłowem biernym wybranego
nym wybranego czasownika. Zasada czasownika. Zasada powyższa dotyczy
powyższa dotyczy zarówno czasowni- zarówno czasowników regularnych, jak
ków regularnych, jak i nieregularnych. i nieregularnych.
hatte / war
hattest / warst
had + past participle + Partizip II
hatten / waren
hattet / wart
Oto dwa przykłady odmiany (koniugacji) czasownika w czasie past perfect / Plus-
quamperfekt:
§ 41
had cooked
41
CZASOWNIK go / gehen
OSOBA L. POJEDYNCZA L. MNOGA
ANG. NIEM. ANG. NIEM.
Past Perfect Plusquamperfekt Past Perfect Plusquamperfekt
had gone
he er
3 she sie war gegangen they sie waren gegangen
it es
Ang. czas past perfect continuous powstaje przez zestawienie osobowej formy cza-
sownika posiłkowego to be w czasie past perfect (= had been) z imiesłowem czyn-
nym, czyli tzw. formą -ing, wybranego czasownika:
Przykład:
werde
wirst
will + present infinitive wird + Infinitiv Präsens
werden
werdet
42
will cook
he er
3 she sie wird kochen they sie werden kochen
it es
Ang. czas future continuous powstaje przez zestawienie osobowej formy czasowni-
ka posiłkowego to be w czasie future simple (= will be) z imiesłowem czynnym, czyli
tzw. formą -ing, wybranego czasownika:
Przykład:
Forma ang. czasu future perfect złożo- Forma niem. czasu Futur II złożona
na jest z wyrazu will (znacznie rzadziej jest z czasownika posiłkowego werden
shall) oraz z bezokolicznika czasu prze- w postaci odmienionej w czasie teraź-
szłego (tzw. perfect infinitive) wybra- niejszym (por. § 20) oraz z bezokolicz-
nego czasownika. Perfect infinitive ze nika czasu przeszłego (tzw. Infinitiv Per-
swej strony składa się z czasownika have fekt) wybranego czasownika. Infinitiv
w bezokoliczniku oraz z imiesłowu bier- Perfekt ze swej strony składa się z imie-
nego danego czasownika. słowu biernego danego czasownika
Forma czasu future perfect jest iden- oraz z czasownika posiłkowego haben
tyczna dla wszystkich osób i liczb. lub sein w bezokoliczniku.
43
werde
wirst
perfect infinitive Infinitiv Perfekt
will + wird +
(= have + past participle ) (= Partizip II + haben / sein )
werden
werdet
UWAGA: Szczególnie w 1. os. l. pojedynczej oraz mnogiej ang. czasu future per-
fect czasownik will może zostać zastąpiony przez shall. Należy jednak zauważyć,
że ten ostatni bywa we współczesnej angielszczyźnie coraz rzadziej stosowany do
tworzenia czasów przyszłych.
werde werden
1 I ich we wir
gekocht haben gekocht haben
will have cooked
wirst werdet
2 you du you ihr
gekocht haben gekocht haben
he er
wird werden
3 she sie they sie
gekocht haben gekocht haben
it es
44
CZASOWNIK
§ 49
Ang. czas future perfect continuous powstaje przez zestawienie osobowej formy cza-
sownika posiłkowego to be w czasie future perfect (= will have been) z imiesłowem
czynnym, czyli tzw. formą ‑ing, wybranego czasownika:
Przykład:
45
§ 51 Tryb przypuszczający (ang. the subjunctive, niem. der Konjunktiv) stosowany bywa we
współczesnym jęz. angielskim, zwłaszcza mówionym, znacznie rzadziej aniżeli w nie-
mieckim. Również zasób form tego trybu jest w gramatyce angielskiej nieporównanie
skromniejszy.
Odrębne formy trybu przypusz- Niem. tryb przypuszczający, czyli der Kon‑
czającego występują w jęz. an- junktiv, posiada własne formy we wszystkich
gielskim wyłącznie w czasach czasach gramatycznych (choć niekiedy pokry-
present simple oraz past simple wają się one z formami trybu oznajmującego).
(w tym ostatnim tylko dla cza- Tryb przypuszczający czasów, w których oso-
sownika be). Formy te nazywa- bowa forma czasownika występuje w czasie
my odpowiednio present sub‑ teraźniejszym, tj. Präsens, Perfekt, Futur I oraz
junctive i past subjunctive. Futur II, określamy jako Konjunktiv I.
Wyróżniany także niekiedy past Tryb przypuszczający czasów, w których oso-
perfect subjunctive ma formy bowa forma czasownika występuje w czasie
w 100% identyczne z formami przeszłym prostym, tj. Präteritum oraz Plus-
czasu past perfect. quamperfekt, określamy jako Konjunktiv II.
L. POJEDYNCZA L. MNOGA
OSOBA ang. Present niem. Konjunktiv ang. Present niem. Konjunktiv
Subjunctive Präsens Subjunctive Präsens
46
CZASOWNIK
PROSTY
L. POJEDYNCZA L. MNOGA
OSOBA ang. Past niem. Konjunktiv ang. Past niem. Konjunktiv
Subjunctive Präteritum Subjunctive Präteritum
L. POJEDYNCZA L. MNOGA
OSOBA ang. Present niem. Konjunktiv ang. Present niem. Konjunktiv
Subjunctive Präsens Subjunctive Präsens
L. POJEDYNCZA L. MNOGA
OSOBA ang. Past niem. Konjunktiv ang. Past niem. Konjunktiv
Subjunctive Präteritum Subjunctive Präteritum
47
§ 54
Jak nietrudno się zorientować, tworzeniem form ang. trybu przypuszczającego rzą-
dzą bardzo proste reguły.
Present subjunctive posiada tylko jedną formę dla wszystkich osób i liczb; forma ta
jest zawsze równa bezokolicznikowi. Dla czasownika to be brzmi ona zatem be, dla
czasownika to have – po prostu have, również w 3. os. l. pojedynczej.
Past subjunctive jest generalnie identyczny z formą czasu przeszłego prostego –
past simple. Jedyny wyjątek stanowi czasownik to be, którego past subjunctive
brzmi were we wszystkich osobach i liczbach, w tym także w 1. i 3. os. l. pojedyn-
czej.
Past perfect subjunctive to dla wszystkich osób i liczb konstrukcja złożona: had +
past participle, tożsama ze strukturą czasu past perfect.
Pozostaje zatem tylko omówić dokładniej sposób tworzenia oraz inwentarz niemiec-
kich form trybu przypuszczającego w poszczególnych czasach gramatycznych. Różni-
ce w stosunku do form trybu oznajmującego oznaczono w tabelach tłustym drukiem.
48
CZASOWNIK
§ 56
49
50
hätte / wäre
Konjunktiv Plusquamperfekt two-
hättest / wärest rzymy, zestawiając osobową formę
+ Partizip II
hätten / wären czasownika posiłkowego haben lub
hättet / wäret (rzadziej) sein w trybie przypuszcza-
jącym czasu przeszłego prostego, tj.
Model powyższy dotyczy zarówno cza-
Konjunktiv Präteritum, z imiesłowem
sowników regularnych, jak i nieregular-
biernym wybranego czasownika.
nych.
51
§ 62
52
würde
würdest
would + present infinitive + Infinitiv Präsens
würden
würdet
53
UWAGA: Niem. struktura würde + Infinitiv traktowana jest na ogół jako forma opi-
sowa trybu przypuszczającego, bo też w takiej właśnie funkcji się jej używa.
§ 66
would cook
2 you du würdest kochen you ihr würdet kochen
he er
3 she sie würde kochen they sie würden kochen
it es
Aspekt ciągły (continuous) ang. formy would + present infinitive powstaje przez
zestawienie struktury would be (= would + present infinitive czasownika to be)
z imiesłowem czynnym, czyli tzw. formą ‑ing, wybranego czasownika:
Przykład:
UWAGA: Niem. struktura würde + Infinitiv Perfekt traktowana jest na ogół jako
forma opisowa trybu przypuszczającego.
§ 69
Aspekt ciągły (continuous) ang. formy would + perfect infinitive powstaje przez ze-
stawienie struktury would have been (= would + perfect infinitive czasownika to be)
z imiesłowem czynnym, czyli tzw. formą ‑ing, wybranego czasownika:
Przykład:
bowiem angielską stronę bierną tworzymy zawsze przy użyciu czasownika posiłko-
wego to be, to niemiecką możemy tworzyć albo z czasownikiem werden, albo z sein.
W zależności od tego, który z nich został w danym wypadku użyty, mówimy w grama-
tyce niemieckiej o stronie biernej procesu (tzw. Vorgangspassiv) lub stronie biernej
stanu (Zustandspassiv).
§ 72
Modele te mają charakter uniwersalny, tzn. odnoszą się do wszystkich czasów gra-
matycznych, w których występują formy strony biernej. Dotyczą przy tym w równym
stopniu czasowników regularnych i nieregularnych.
§ 73
Stronę bierną mogą tworzyć wszystkie ang. Formy niem. strony biernej (zarówno
czasy w aspekcie podstawowym (niecią- Vorgangspassiv, jak i Zustandspas‑
głym). Natomiast w aspekcie ciągłym, czyli siv) można tworzyć we wszystkich
continuous, formy strony biernej posiadają czasach gramatycznych, choć nie-
w praktyce jedynie dwa czasy: teraźniejszy które z form czasowych używane są
(present) oraz przeszły prosty (past). znacznie rzadziej aniżeli pozostałe.
CZASOWNIK
UWAGA: Choć imiesłów bierny czasownika werden brzmi geworden, to w kon-
strukcjach strony biernej używamy go zawsze w formie skróconej do worden. Po-
wiemy zatem: Er ist Arzt geworden, ale: Er ist geweckt worden.
UWAGA: Niem. konstrukcja sein (Präs.) + Partizip II, określana tutaj jako Zustands
passiv czasu Präsens, może mieć także inny status gramatyczny: dla czasowników nie-
przechodnich, tworzących czasy przeszłe złożone z czasownikiem posiłkowym sein,
stanowi ona strukturę czasu Perfekt w stronie czynnej. Porównajmy: Sie ist geheilt
(Präsens Zustandspassiv) oraz Sie ist gerannt (Perfekt Aktiv). Zob. też § 234, § 383.
Strona bierna ang. czasu present continuous powstaje, zgodnie z opisanym wcze-
śniej ogólnym modelem, przez zestawienie osobowej formy czasownika posiłkowe-
go to be w czasie present continuous (= am being, are being, is being) z imiesłowem
biernym wybranego czasownika:
am
are + being + past participle
is
57
UWAGA: Niem. konstrukcja sein (Prät.) + Partizip II, określana tutaj jako Zu-
standspassiv czasu Präteritum, może mieć także inny status gramatyczny: dla cza-
sowników nieprzechodnich, tworzących czasy przeszłe złożone z czasownikiem
posiłkowym sein, stanowi ona strukturę czasu Plusquamperfekt w stronie czynnej.
Porównajmy: Sie war geheilt (Präteritum Zustandspassiv) oraz Sie war gerannt
(Plusquamperfekt Aktiv). Zob. też § 234, § 383.
Strona bierna ang. czasu past continuous powstaje, zgodnie z opisanym wcześniej
ogólnym modelem, przez zestawienie osobowej formy czasownika posiłkowego
to be w czasie past continuous (= was being, were being) z imiesłowem biernym
wybranego czasownika:
was
+ being + past participle
were
Przykład:
I, he, she, it was being healed we, you, they were being healed
58
CZASOWNIK
§ 80
I have been healed ich bin geheilt worden bin geheilt gewesen
you have been healed du bist geheilt worden bist geheilt gewesen
he … has been healed er … ist geheilt worden ist geheilt gewesen
we have been healed wir sind geheilt worden sind geheilt gewesen
you have been healed ihr seid geheilt worden seid geheilt gewesen
they have been healed sie sind geheilt worden sind geheilt gewesen
59
§ 83
Passive
OS. OS. Vorgangspassiv Zustandspassiv
Voice
I will have been healed ich werde geheilt worden sein werde geheilt gewesen sein
you du wirst geheilt worden sein wirst geheilt gewesen sein
he … er … wird geheilt worden sein wird geheilt gewesen sein
we wir werden geheilt worden sein werden geheilt gewesen sein
you ihr werdet geheilt worden sein werdet geheilt gewesen sein
they sie werden geheilt worden sein werden geheilt gewesen sein
60
PAST PERFECT
KONJUNKTIV PLUSQUAMPERFEKT
SUBJUNCTIVE
Passive
OSOBA OSOBA Vorgangspassiv Zustandspassiv
Voice
61
would + present
würde + Infinitiv Präsens
infinitive
OS. Passive Voice OS. Vorgangspassiv Zustandspassiv
62
Poniższe tabele mają ułatwić porównanie form strony biernej najpierw w trybie § 87
oznajmującym, a następnie przypuszczającym i warunkowym we wszystkich czasach
gramatycznych. Dla przejrzystości zestawienie ogranicza się do 3. os. l. pojedynczej;
formy czasowe pozostałych osób i liczb zostały w tym rozdziale już wcześniej szcze-
gółowo omówione.
63
podobieństwa
§ 88 1. Zarówno ang. present simple, jak i niem. Präsens użyjemy, gdy mowa jest o zdarze-
niach (czynnościach, procesach, stanach), mających miejsce i trwających w szeroko
rozumianej teraźniejszości – ale niekoniecznie w chwili mówienia o nich:
Felix works in a hospital.
Felix arbeitet in einem Krankenhaus.
[ Felix pracuje w szpitalu. ]
64
CZASOWNIK
z pewnością od jakiegoś już czasu, i że zapewne przez czas jakiś nadal nim pozostanie.
Niewykluczone przy tym, że w momencie, gdy owa wypowiedź pada, Felix wcale nie
pracuje, lecz przebywa np. w swym domu i odpoczywa.
Podobnie szeroko rozumianej teraźniejszości dotyczą zdania w czasie present simple /
Präsens, opisujące zdarzenia, które się regularnie, rutynowo powtarzają:
Barbara always gets up at 6 o’clock.
Barbara steht immer um 6 Uhr auf.
[ Barbara wstaje zawsze o szóstej. ]
3. Obydwa czasy mogą też opisywać zdarzenia minione. Ten specyficzny wariant § 90
znaczeniowy czasu present simple / Präsens nazywamy odpowiednio historic(al)
present względnie historisches Präsens. Służy on głównie do tego, aby przeszłość
ożywić, nadać jej znamiona świeżości (w spontanicznych opowiadaniach, opisach,
dowcipach, reportażach sportowych itp.):
I hear you’ve found a new job.
Ich höre, du hast eine neue Arbeit gefunden.
[ Słyszę, że znalazłeś nową pracę. ]
4. Zarówno ang. present simple, jak i niem. Präsens może wyrażać przyszłość: § 91
Jednak zakres użycia czasu angielskiego i niemieckiego w tej funkcji jest bardzo różny
(por. § 94–95). 65
różnice
b) oznaczające uczucia, odczucia i życzenia, np. feel (,czuć, odczuwać’), like (,lu-
bić’), adore (,uwielbiać’), care (,przejmować się czymś’), love (,kochać’), dislike (,nie
lubić’), hate (,nienawidzić’), want (,chcieć’), wish (,życzyć sobie’), desire (,pragnąć’),
prefer (,woleć’), refuse (,wzbraniać się, odmawiać’):
Felix dislikes spinach.
[ Felix nie lubi szpinaku. ]
d) oznaczające posiadanie bądź zawieranie się czegoś w czymś, np. have (tylko
w znaczeniu ,posiadać’), own (,być właścicielem czegoś, posiadać’), possess (,po-
siadać’), belong (,należeć do’), contain (,zawierać’), consist of (,składać się z czegoś’)
itp.:
The Wolfs own two cars.
[ Wolfowie posiadają dwa samochody. ]
66
Ponieważ niem. czasownik nie dysponuje kategorią aspektu ciągłego, to czas Prä-
sens wyraża teraźniejszość w każdej postaci – opisuje zatem również wszelkie zda-
rzenia mające miejsce w chwili, gdy o nich mówimy (podobnie zresztą jak czas te-
raźniejszy w jęz. polskim). Przykład:
Felix rasiert sich gerade.
[ Felix właśnie się goli. ]
Present simple może opisywać zdarzenia przyszłe – ale tylko w ściśle określonych
przypadkach:
a) gdy mówimy o czynnościach i zdarzeniach zaplanowanych, a przy tym od nas
niezależnych:
Barbara leaves on Saturday.
[ Barbara wyjeżdża w sobotę. ]
Niem. czas Präsens używany jest do wyrażania przyszłości bardzo często – częściej
nawet aniżeli ,właściwy’ czas przyszły Futur I. Jego użycie w tej funkcji nie podlega
większym ograniczeniom, o ile tylko odpowiedni okolicznik czasu bądź kontekst
jednoznacznie sytuuje dane zdarzenie w przyszłości:
Meine Gäste kommen erst am Abend.
[ Moi goście przyjdą dopiero wieczorem. ]
67
§ 96
1. Generalnie rzecz biorąc, form present continuous używamy dla opisania czynno-
ści, która odbywa się (trwa) właśnie w momencie mówienia o niej:
Where is Felix? – He is washing his car.
[ Gdzie (jest) Felix? – Myje (właśnie) swój samochód. ]
§ 97
Tzw. forma be going to, czyli am going / are going / is going + to + bezokolicznik,
jest w jęz. angielskim jednym z najważniejszych instrumentów wyrażania przyszło-
ści – zwłaszcza przyszłości bliższej, nieodległej. Konstrukcja ta używana bywa nie-
co częściej w języku mówionym niż w pisanym.
Jeżeli podmiot zdania oznacza osobę, to forma be going to może wyrażać zamiar
względnie plan owej osoby:
Barbara and Felix are going to spend Christmas in Detroit.
[ Barbara i Felix spędzą / zamierzają spędzić Boże Narodzenie w Detroit. ]
69
podobieństwa
§ 103 W obu językach czas przeszły prosty (past simple / Präteritum) służy w trybie oznaj-
mującym niemal wyłącznie, poza przypadkami bardzo wyjątkowymi, do przedstawia-
nia zdarzeń minionych. Może on przy tym opisywać czynności i procesy jednorazowe,
następujące po sobie lub też powtarzające się w przeszłości:
Last summer we travelled to Amsterdam.
Letzten Sommer reisten wir nach Amsterdam.
[ Zeszłego lata odbyliśmy podróż do Amsterdamu. ]
różnice
§ 104 Ang. czas past simple dzieli swój zakres użycia w odniesieniu do przeszłości z czasem
present perfect z jednej strony (§ 105) oraz własną formą aspektu ciągłego, tj. past con-
tinuous, z drugiej strony (§ 107).
Tymczasem użycie niem. Präteritum w opisach zdarzeń przeszłych nie podlega po-
ważniejszym ograniczeniom.
70
UWAGA: Jak z powyższego wynika, zakresy użycia ang. czasów past simple oraz
present perfect są ściśle określone i praktycznie się nie pokrywają.
§ 106
Niem. czasy Präteritum oraz Perfekt można w większości wypadków stosować za-
miennie, a wybór jednego czy drugiego nie pociąga za sobą poważniejszych różnic
znaczeniowych.
Różne może być natomiast prawdopodobieństwo użycia każdego z tych czasów
w określonych kontekstach i typach zdań, bądź przez określonych użytkowników
języka. Ogólnie rzecz biorąc, Präteritum spotkamy częściej w tekstach pisanych niż
w mowie i częściej na północy Niemiec niż na południu. I odwrotnie: Perfekt bywa
pereferowany w języku mówionym, a z geograficznego punktu widzenia – na połu-
dniu Niemiec, w Austrii i niemieckojęzycznej Szwajcarii (zob. też § 116).
Czasu past simple nie użyjemy raczej, jeżeli zależy nam na podkreśleniu przebiegu
bądź trwania określonego zdarzenia w danym momencie lub okresie w przeszło-
ści. Funkcję taką znacznie lepiej wypełnia forma past continuous, o której mowa
poniżej.
Ponieważ niem. czasownik nie dysponuje kategorią aspektu ciągłego, to czas Präteri-
tum stanowi odpowiednik zarówno dla past simple, jak i past continuous.
71
§ 108
72
Pomimo analogicznej nazwy oraz podobieństwa struktur (ang. have + past participle, § 113
niem. haben / sein + Partizip II) zakres użycia czasów present perfect oraz Perfekt po-
krywa się tylko częściowo, a różnice na tym polu są bardzo znaczące. Należy zwrócić
na nie szczególną uwagę.
podobieństwa
Czasu present perfect / Perfekt użyjemy w obu językach, mówiąc o zdarzeniu, które § 114
miało miejsce w przeszłości i już się zakończyło, lecz którego rezultaty bądź następ-
stwa odczuwalne są w chwili obecnej:
Barbara has broken her leg.
Barbara hat sich ein Bein gebrochen.
[ Barbara złamała nogę. (= teraz noga jest w gipsie, Barbara nie może chodzić itd.) ]
73
UWAGA: Choć niem. czasów Perfekt i Präteritum można na ogół używać za-
miennie, to w funkcji tutaj opisanej, kiedy to obecny rezultat minionej czynności
ważniejszy jest niż sama owa czynność, zdecydowanie preferuje się właśnie czas
Perfekt.
różnice
Jeżeli jakieś zdarzenie, które miało miejsce w przeszłości, już się zakończyło i nie
pozostaje w bezpośrednim związku z chwilą obecną, użyjemy zawsze czasu past
simple.
§ 118
Niem. Perfekt jest z definicji czasem przeszłym (choć posiada również wariant zna-
czeniowy odnoszący się do przyszłości, zob. § 121). Może on opisywać nie tylko
te zdarzenia przeszłe, których rezultaty odczuwamy w teraźniejszości, ale także
wszelkie inne zdarzenia przeszłe, nawet jeżeli nie pozostają one w żadnym związku
z teraźniejszością:
Vor fünf Jahren hat Martha kurz als Krankenschwester gearbeitet.
[ Przed pięcioma laty Martha pracowała krótko jako pielęgniarka. ]
74
Niem. Perfekt nie może w sposób bezpośredni wyrażać teraźniejszości. Stąd też
zdania takie jak powyższe często oddamy w jęz. niemieckim, podobnie jak w pol-
skim, za pomocą czasu teraźniejszego:
Felix arbeitet im Krankenhaus seit 1995.
[ Felix pracuje w szpitalu od roku 1995. ]
Ang. czas present perfect nigdy nie bywa stosowany w odniesieniu do przyszłości.
Niem. Perfekt może wyrażać przyszłość; w funkcji tej zastępuje on coraz częściej
czas Futur II. Form Perfektu użyjemy, mówiąc o czynnościach, co do których jeste-
śmy przekonani, iż w określonym momencie w przyszłości będą już zakończone:
Bis zum Abend haben wir den Rasen gemäht.
[ Do wieczora przystrzyżemy trawnik. (= wieczorem trawnik będzie już przystrzyżony) ]
75
W jęz. angielskim istnieje szereg określeń czasu, które szczególnie często towa-
rzyszą w zdaniu strukturom czasu present perfect. Jeżeli zatem użyjemy któregoś
z tych określeń, to zachodzi spore prawdopodobieństwo, że czasownik pojawi się
właśnie w formie present perfect. Oto najważniejsze z nich:
a) grupy przyimkowe z for (przedział czasu) oraz since (punkt wyjścia w czasie):
Julia has been here for two hours.
[ Julia jest tutaj od dwóch godzin. ]
b) przysłówki pytające how long (przedział czasu) oraz since when (punkt wyjścia
w czasie):
How long has she been here?
[ Jak długo ona tu (już) jest? ]
UWAGA: Zarówno grupy przyimkowe z for i since, jak też odnośne pytania (how
long, since when) mogą wystąpić w czasie past simple – wówczas mianowicie, gdy
mowa o zdarzeniach odizolowanych w przeszłości, tzn. nie sięgających aż po teraź-
niejszość ani nie mających na nią bezpośredniego wpływu. Porównajmy:
Yesterday Julia was here for two hours.
[ Wczoraj Julia była tutaj przez dwie godziny. ]
c) okoliczniki typu this morning (,dziś rano, tego przedpołudnia’), this afternoon
(,dziś po południu, tego popołudnia’), this evening (,dziś wieczór, tego wieczora’),
this week (,w tym tygodniu’), this month (,w tym miesiącu’), this year (,w tym roku’),
these days (,w tych dniach’), today (,dzisiaj’):
Barbara has drunk three cups of coffee this morning.
[ Barbara wypiła tego przedpołudnia (póki co) trzy filiżanki kawy. ]
UWAGA: Czasu present perfect użyjemy tutaj jedynie wówczas, gdy dana pora dnia
jeszcze się nie skończyła. Pierwsze z powyższych zdań mogło zatem zostać wypo-
wiedziane np. o godz. 10-tej (niewykluczone, że Barbara wypije tego przedpołudnia
jeszcze więcej filiżanek kawy), drugie zaś o godz. 20-tej (być może tego wieczoru
zdarzy się jednak jeszcze coś miłego).
76
d) dalsze okoliczniki czasu: just (,właśnie, dopiero co’), lately (,ostatnio’), recently
(,niedawno’), already (,już’), (not) yet (,jeszcze /nie/’), up to now = till now = until
now (,do tej pory’), up to the present (,dotychczas’), so far (,jak dotąd’), meanwhile
(,w międzyczasie’), ever (,kiedykolwiek’), never (,nigdy’), in my life (,w życiu’) itp.:
Felix has just opened a window.
[ Felix właśnie / dopiero co otworzył okno. ]
W jęz. niemieckim nie istnieją tak silne związki pomiędzy czasem gramatycznym
i elementami leksykalnymi o znaczeniu czasowym.
77
I odwrotnie: pewne czasowniki, takie jak be, know, see, hear, own itd., bardzo rzad-
ko bywają stosowane w aspekcie continuous. O przyczynach tego stanu rzeczy była
mowa już wcześniej (zob. § 92).
§ 125
3. Present perfect continuous może również opisywać czynność, która trwała przez
jakiś czas w przeszłości, bardzo niedawno się zakończyła, a jej efekty są w chwili
obecnej bezpośrednio odczuwalne:
podobieństwa
§ 126 Czas ten wyraża w obu językach przeszłość. Jest on ze swej istoty czasem relatywnym,
co oznacza, że określone zdarzenie w przeszłości opisuje w relacji (= w odniesieniu) do
innego, późniejszego, ale również przeszłego zdarzenia. Istnieją przy tym zasadniczo
dwie możliwości:
a) zdarzenie wcześniejsze (Z1) miało miejsce w przeszłości i zakończyło się przed wy-
stąpieniem zdarzenia późniejszego (Z2);
b) zdarzenie wcześniejsze (Z1) rozpoczęło się w przeszłości i trwało jeszcze w mo-
mencie wystąpienia zdarzenia późniejszego (Z2), a niekiedy nawet dłużej.
Past perfect / Plusquamperfekt przedstawia zawsze zdarzenie wcześniejsze (Z1). Zda-
rzenie następujące po nim, stanowiące dlań swoisty punkt odniesienia (Z2), określane
jest w sposób ogólny przez odpowiedni okolicznik czasu (ang. by that time, until then,
78
CZASOWNIK
razem w czasie past simple / Präteritum. Oto przykłady:
a)
By that time Julia had left the house.
Bis dahin hatte Julia das Haus verlassen.
[ W owym czasie / do tamtej pory Julia opuściła już dom (= już jej tam nie było). ]
Felix had driven for three hours before he stopped to have a rest.
Felix war drei Stunden lang gefahren, bevor er anhielt, um sich auszuruhen.
[ Felix jechał trzy godziny zanim zatrzymał się na odpoczynek. ]
b)
After Julia had told us the whole story we called her teacher.
Nachdem Julia uns die ganze Geschichte erzählt hatte, riefen wir ihre Lehrerin an.
[ Po tym jak Julia opowiedziała nam całą historię, zadzwoniliśmy do jej nauczycielki.]
When Felix first met Barbara, she had studied in Memphis for two years.
Als Felix Barbara kennen lernte, hatte sie schon seit zwei Jahren in Memphis stu‑
diert.
[ Gdy Felix poznał Barbarę, ona już od dwóch lat studiowała w Memphis. ]
UWAGA: Jak pokazują przytoczone przykłady, szyk zdania może, lecz wcale nie musi § 127
odzwierciedlać chronologii zdarzeń. Innymi słowy zdarzenie wcześniejsze może być
opisane przed zdarzeniem późniejszym – ale też równie dobrze po nim (i tak w ostat-
nim przykładzie Barbara najpierw studiowała przez dwa lata w Memphis, a dopiero
potem poznał ją Felix; tymczasem kolejność opisu tych zdarzeń w zdaniu jest odwrot-
na).
Jako czas relatywny past perfect / Plusquamperfekt używany bywa przede wszystkim
w zdaniach złożonych: czasowych, warunkowych, a także w mowie zależnej. Więcej
na ten temat w rozdz. 10.6, 10.12 oraz 12.2.
różnice
79