<p>Böyle mutlaka bir şeyler yapmıya azmettikten sonra ibret gözü ile etrafıma

baktım.
Bir alay saçlı sakallı adamlar mektep çocukları gibi art arda dizilmiş,
bir acayip
sürüye katılmış, yerimizde sayıyoruz... Bulunduğun yerde ne kadar çalışıp
çabalasan
önündekini, yanındakini ne kadar itip kakıştırsan nafile… Bilmem kaç yıl
geçecek te
aylığın bilmem kaç kuruş artacak. Biri kovulacak, ölecek te iki adım ileri
gideceksin.
Onun için “ya devlet başa, ya kuzgun leşe” dedim, kendimi bu kafileden,
yani “Altınyaprak
anonim şirketin”den dışarı attım… (s.5)

Gene düşündüm ki bu memurluk denen şeyin esasında hayır yok. (Masadan

atlayıp taklidini
yaparak.) Bir alay saçlı sakallı adam mektep çocukları gibi sıraya girmiş,
ardarda
birbirinin kuyruğuna yapışmış yerinde sayıyor. Bulunduğun yerde ne kadar
tepinsen,
önündekini ne kadar kakışlasan nafile… Bilmem kaç yıl geçecek, bilmem kim
atılacak
veya ölecek, bilmem kimin keyfi yerine gelecek ve sen bir adım
ilerliyeceksin. Ölme
eşeğim hikâyesi… Onun için ya devlet başa ya kuzgun leşe dedim kendimi bu
sürüden,
yani (Etrafını göstererek.) İçinde bulunduğumuz bu Altınyaprak anonim
tütün şirketinden
sokağa kapıp koyuverdim…
(s.6)
</p>