BODY ART

AKCJONIZM
ANTROPOMETRIE
Gabrysia Nowak
Maja Burda
 Body art — z ang.: sztuka ciała, kierunek
w sztuce, w którym materiałem i
środkiem ekspresji jest ciało artysty.
Pojawił się w drugiej połowie lat 60. XXw.
Co to jest w takich działaniach artystycznych, jak
performans czy happening. Artysta body
body art? artu nie wyraża swoim ciałem przeżyć
fikcyjnej postaci jak robi to aktor, ale
bada granice własnej fizyczności i
psychiki, traktuje działania artystyczne
jak źródło samopoznania.
Instalacja Body Art-
Baletcolor
Kim Joon y el Body Art, el cuerpo co
mo lienzo
Animal body-
art
AKCJONIZM
Akcjonizm uznawany jest za rodzaj
„teatru guerilla”, który powstał pod
wpływem akcjonizmu wiedeńskiego.
Był to ruch negujący opresyjne
kulturowe struktury, zwłaszcza
związane z płcią. Nurt silnie
feministyczny.
Termin utworzony przez Valie Export,
performerkę związaną również z
body artem.
AKCJNIZM
WIEDEŃSKI
Akcjonizm wiedeński – ruch artystyczny
działający w latach 60. i 70. XX wieku,
wyrastający ze sprzeciwu wobec katolicko-
mieszczańskiego stylu życia w powojennej
Austrii.
Działania akcjonistów wpłynęły z jednej
strony wyraźnie na sztukę body art i
performance, z drugiej były najważniejszym
w Austrii społecznym wyrazem 1968 roku.
Akcjoniści wiedeńscy
przeprowadzili ponad 150 akcji w
latach 1962-1969
Pierwszą z akcji były Krwawe
organy. 4 czerwca 1962 roku
Muehl, Nitsch i Frohner
zamurowali się w piwnicy w
Wiedniu. Postanowili przebywać
tam wolni od ograniczeń, aby
swoje odczucia przełożyć na
kompozycje ze złomu, krwi, mięsa,
śmieci. Działanie zostało
przerwane przez policję. Akcja ta
wyznacza rzeczywisty moment
Herman Nitsch, "Stacja drogi krzy żowej", 1989, olej,
narodzin akcjonizmu wiedeńskiego koszula malarska na płótnie, fotografia: archiwum
Hermanna Nitscha, fot. Muzeum Sztuki Współczesnej
w Krakowie
 Przykłady akcjonizmu wiedeńskiego

Otto Muehl, "Ćwiczenia paramilitarne. Akcja nr 40", 1966, C-Print, Rudolf Schwarzkogler, z teczki: "4 akcje Wiede ń",1965/1966, "Teatr Orgii Misteriow",1965, "3.
dokumentacja fotograficzna: Ludwig Hoffenreich, fotografia: Stefan Aktion O.T., Sommer", 1965, fotografia czarno-biała, dokumentacja fotograficzna: Ludwig
Fiedler-Salon Iris, Wiedeń, fot. Muzeum Sztuki Współczesnej w Hoffenreich, fot.: Stefan Fiedler-Salon Iris, Wiede ń, fot. Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakow
Krakowie
 Günter Brus, z 13-częściowej serii: "Akcja z Dianą", 1967/2005, fotografia czarno-biała,
dokumentacja fotograficzna: Kurt Kren, fotografie, dzi ęki uprzejmo ści Galerie Heike Curtze,
fot. Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie
Yves Klein
francuski artysta intermedialny, malarz i
rzeźbiarz.
Uczęszczał do Szkoły Marynarki
Handlowej, nie uzyskując żadnego
wykształcenia o charakterze
artystycznym.
Na początku lat 50. mieszkał w
Japonii. Pomimo krótkiej – trwającej
zaledwie osiem lat kariery
artystycznej, należy dziś do
najważniejszych protagonistów
powojennej awangardy.
Yves Klein
Tworzył obrazy, rzeźby, instalacje,
fotografie, scenografie teatralne i
filmowe, napisał kilka ważnych
tekstów, w których zakwestionował
tradycyjną koncepcję sztuki, jej
tworzenia i prezentacji.
Międzynarodowe uznanie zdobył jako
pierwszy twórca monochromów].
Klein swój ulubiony malarski kolor –
ultramarynę opatentował pod nazwą
International Klein Blue. IKB to
niezwykle intensywny, jaśniejący
błękit, uzyskany według receptury,
którą Klein opracował samodzielnie
TECHNIKA JEGO PRACY
Artysta używał różnych barw, ale od końca lat 50. stosował
już praktycznie tylko wynaleziony przez siebie błękit. Zasłynął
jako autor obrazów malowanych bez użycia pędzla. Za
„narzędzie” służyły mu ciała nagich modelek, które po
pomalowaniu farbą pozostawiały odciski na papierze albo
płótnie. Inne dzieła Klein tworzył przy użyciu ognia – wzory
powstawały z osiadającej na płótnach sadzy.
ANTROPOMETRI
E
W 1958 roku powstały słynne
Antropometrie Kleina. Antropometrie
Kleina to obrazy tworzone przez
nagie kobiety, które pokrywały swoje
ciała barwą błękitną. W ten sposób
stawały się przedłużeniem pędzla
artysty, pozostawiając odciski swych
ciał na płótnach rozpostartych na
ścianach lub podłodze.
 Historia mody w obrazach: Yves Klein
Przykłady
antropometrii w
modzie
CIEKAWOSTKI
Artystyczna postawa Kleina w dużej
mierze wynikała z jego skłonności do
mistycyzmu i ezoteryzmu.
Hasłem przewodnim akcjonistów, było
uprawianie sztuki bezpośredniej, czyli
takiej, która stanowi nierozerwalną
część życia samego twórcy.
BIBLIOGRAFIA
https://zacheta.art.pl/pl/mediateka-i-publikacje/body-art
https://pl.wikipedia.org/wiki/Yves_Klein

https://www.graffus.com/artykuly/w-graffusie/sztuka-w-blekitnej-tonacji/strona/2

https://www.trinamerry.com/trinamerryblog/animalbodypaint
https://www.vogue.pl/a/historia-mody-w-obrazach-yves-klein