Śmierć jest jednym z nieodłącznych elementów życia człowieka.

Bez względu na
status społeczny, bogactwo czy wiedzę, każdy z nas kiedyś umrze. Przedstawia to
motyw danse macabre, bardzo popularny w średniowieczu. Obrazował on śmierć
jako okrutną kobietę, która traktuje wszystkich równo - wobec wszystkich jest tak
samo bezwzględna.
Motyw tańca śmierci pojawił się w „Rozmowie Mistrza Polikarpa ze Śmiercią”.
Polikarp zagorzale modlił się do Boga o możliwość spotkania ze Śmiercią i w końcu
dochodzi do ich konfrontacji. Mistrz przestraszył się jej, mimo że był zdrowy i nie był
to jego czas na umieranie. W końcu jednak zebrał się na odwagę i zaczął rozmawiać z
kobietą, która wymieniła różne grupy społeczne, które uśmierca. Autor pokazuje w
ten sposób, że śmierć dotyczy każdego, nikt nie może od niej uciec, niezależnie od
tego, czy ma władzę, pieniądze czy inne dobra. Mimo to Śmierć wspomina, że jest
bardziej okrutna dla oszustów, a chwali mnichów, którzy nie boją się umrzeć,
ponieważ zdają sobie sprawę, że pójdą do nieba, gdzie czeka na nich wieczne
szczęście blisko Boga. Tu zawarta jest nauka płynąca z tekstu - ma on przestraszyć
czytelników, skłonić ich do nawrócenia, bo w każdej chwili mogą umrzeć, a wtedy
będą musieli odpowiedzieć za swoje grzechy przed Bogiem.
Motyw danse macabre przedstawiał na swoich pracach także Hans Holbein. Na
jednym z jego drzeworytów widzimy, jak Śmierć ciągnie za sobą modlącą się kobietę,
za którą krzyczy najprawdopodobniej jej córka, próbując zatrzymać ją przed
odejściem. Śmierć nic sobie z tego nie robi, nie zatrzymuje się ani nawet nie ogląda
na drugą postać. W rogu drzeworytu umieszczona została klepsydra, symbol
przemijającego życia, co oznacza, że czas kobiety się skończył i Śmierć nie zamierza
dać jej go ani odrobiny więcej, nawet na pożegnanie się z córką.
Jak wynika z tych przykładów, śmierć jest okrutna i przychodzi w niespodziewanych
momentach. Motyw danse macabre ma pokazać ludziom, że należy żyć uczciwie i być
dobrą osobą, a także trzeba być przygotowanym na jej przybycie, nie bać się tego
momentu.