int org.

leesbare teksten

Losse belangrijke info:

Plenair orgaan van een IGO -

Kan verschillende namen hebben: ‘General Council (WTO), General Assembly (VN), Council of
Ministers’ (EU) etc.

Hier zijn de namen van de oprichtingsverdragen of handvesten van de genoemde organisaties:

1. VN (Verenigde Naties): Handvest van de Verenigde Naties

2. WB (Wereldbank): Overeenkomst betreffende de oprichting van de Internationale Bank voor

Wederopbouw en Ontwikkeling (IBRD)

3. IMF (Internationaal Monetair Fonds): Artikel van Overeenkomst van het Internationaal Monetair
Fonds

4. WTO (Wereldhandelsorganisatie): Marrakesh-akkoorden (totstandkoming van de WTO als

opvolger van de GATT)

5. ILO (Internationale Arbeidsorganisatie): Verdrag van Versailles (Oprichtingsverdrag van de ILO, dat
deel uitmaakt van het Verdrag van Versailles na de Eerste Wereldoorlog)

6. RvE (Raad van Europa): Statuut van de Raad van Europa

7. OVSE (Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa): Helsinki-slotakte

8. EU (Europese Unie): Verdrag betreffende de Europese Unie (Verdrag van Maastricht)

9. NAVO (Noord-Atlantische Verdragsorganisatie): Noord-Atlantisch Verdrag (Verdrag van

Washington)

HC 2
What kills IOs? (Eilstrup-Sangiovanni)

Vraag: onder welke omstandigheden verdwijnen IGOs?

Exogene factoren en institutionele kenmerken van de organisatie zijn bepalend, zoals:

Exogene schokken (bv oorlog, geopolitieke veranderingen, economische veranderingen) -
Klein aantal leden (weinig steun in numerieke zin en risico van exogene schokken kunnen niet
verspreid worden) -
Specifiek mandaat (kunnen zich minder goed aanpassen) -
Weinig centralisatie (minder efficiënt in het bestrijden van cises) -
Jonge organisaties (hebben nog niet kunnen leren hoe zich aan te passen) -

Technische IGOs zijn minder kwetsbaar dan ‘politieke’ IGOs Maar nog te weinig inzicht om een
theorie op te stellen over waarom IGOs eindigen.

CH 3

Hoe zit een IO in elkaar? (Rittberger, Zangl and Kruck 2012)

Constitutionele structuur: oprichtingsverdrag

Institutionele structuur: de organen

Artikel van Scharf (2023)

1) Uniting for Peace resolution

2) International, Impartial and Independent Mechanism to Assist in the Investigation and

Prosecution of those Responsible for the Most Serious Crimes under International Law Committed in
the Syrian Arab Republic since March 2011 (IIM) Tekenen van een machtsverschuiving van de VNVR
naar de AVVN.

CH 4

Hervorming van de VNVR

Ondanks soms grote ambities zijn de hervormingen in de VN vaak zeer beperkt van aard.
Status quo domineert: om stabiliteit te waarborgen zijn sterke instituties over het algemeen moeilijk
te veranderen (Pierson, 2000)

Path Dependency: beslissingen gemaakt in het verleden beïnvloeden beslissingen in het heden
(North, 1990)

Why is change so slow (Hosli and Dörfler, 2019) Path dependency, veto player analysis, and social
choice theory. ‘We conclude that not only diverging preferences, but that hurdles established early
on combined with membership growth have ‘locked in’ the current institutional arrangement.

HC 5

Short. (1999). The Role of NGOs in the Ottawa Process to Ban Landmines. INER, 4(3), 483-502.
https://doi.org/10.1163/15718069920848589 Bolton,

M., & Nash, T. (2010). The Role of Middle Power-NGO Coalitions in Global Policy: The Case of the
Cluster Munitions Ban. Global Policy, 1(2), 172-184. https://doi.org/10.1111/j.1758-
5899.2009.00015.x

Kuyper, J. W., Linnér, B. O., & Schroeder, H. (2018). Non‐state actors in hybrid global climate
governance: justice, legitimacy, and effectiveness in a post‐Paris era. Wiley interdisciplinary reviews.
Climate change, 9(1), n/a. https://doi.org/10.1002/wcc.497

Short: circumstances under which NGOs might participate in international organizations. Related to
the Ottawa case.

Bolton: coalition of middle-powers and NGOs. Related to the Oslo case.

Kuyper et.al.: multifaceted roles played by nonstate actors within the UNFCCC (hybrid
multilateralism).

HC 8

Crisis pressures and European integration (Maria Ferrara and Kriesi 2022)

Jean Monnet: ‘Europe will be forged in crises’

No single integration theory can fully account for the variety of policymaking settings generated by
the crises faced by the EU over the past decade.
Different theories have varying explanatory power: neofunctionalism, intergovernmentalism,
postfunctionalism and federalism
HC 9
HC 10

Dijk, R. van and Stanley R. Sloan (2020).

NATO’s inherent dilemma: strategic imperatives vs. value foundations. Journal of Strategic Studies
43 (6-7), 1014-1038.

Dit artikel problematiseert de combinatie van de NAVO als militaire alliantie gebaseerd op materiële
veiligheidsbelangen en de NAVO als waardengemeenschap.
Conclusie: materiële veiligheidsbelangen zijn historisch gezien altijd voorgegaan

George, J., & Sandler, T. (2022).

NATO defense demand, free riding, and the Russo-Ukrainian war in 2022. Journal of Industrial and
Business Economics. https://doi.org/10.1007/s40812-022-00228-y

In hun artikel laten George en Sandler zien dat de budgetten van de NAVO tussen 1991 en 2020
afnamen, terwijl die van Rusland juist toenam. Budgetten zeggen echter niet alles, zoals blijkt uit het
relatief slechte verloop van de oorlog voor Rusland tot nu toe.

Marten K (2020).
NATO enlargement: evaluating its consequences in Russia. International politics (Hague,
Netherlands) 57(3): 401-426.

Veel gemaakte aanname: ‘De uitbreiding van de NAVO bedreigde Russische veiligheidsbelangen en is
de oorzaak van de verslechterde relatie tussen de NAVO en Rusland.’
Marten (2020) weerlegt die aanname met drie argumenten:
1) De uitbreiding maakt de NAVO zwakker. Rusland wist dat en reageerde dan ook niet militair (tot
2014).
2) De verslechterde relatie met het Westen is vooral ingegeven door de verzwakte positie van
Rusland op het wereldtoneel
3) De negatieve reactie van Rusland op de NAVO-uitbreiding is vooral door binnenlandse politiek
factoren in Rusland te verklaren.