Επίδοση των μαθητών στο σχολείο σε συνδυασμό με την άσκηση σε

επαγγελματικό επίπεδο
 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1.Εισαγωγή

2.Θεωρία

2.1 .Σκοπός της έρευνας

2.2 Υποθέσεις της έρευνας

3. Μεθοδολογία της έρευνας

3.1 Συλλογή δεδομένων

3.2 Το δείγμα της έρευνας

3.3 Μέθοδος ανάλυσης των ερευνητικών δεδομένων

4. Παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας

5. Τελικά συμπεράσματα της έρευνας

6. Βιβλιογραφία
1.Εισαγωγή

Πολλοί μαθητές αναφέρουν ότι η ενασχόληση τους με κάποιο άθλημα επηρεάζει

την απόδοση τους στο σχολείο. Στις συζητήσεις γύρω από τη συμμετοχή στον
αθλητισμό και τις ακαδημαϊκές επιδόσεις υπάρχουν απόψεις που υποστηρίζουν ότι
αφού ο χρόνος που αφιερώνεται στον αθλητισμό μειώνει τον χρόνο που
αφιερώνεται στο σχολείο, η συμμετοχή έχει αρνητικό αντίκτυπο στις επιδόσεις των
μαθητών/τριών( Pfeifer, Cornelissen 2010). Ιδιαίτερα, οι γονείς των μαθητών/τριών
με χαμηλές επιδόσεις αποθαρρύνουν τα παιδιά να συμμετέχουν σε αθλητικές
δραστηριότητες (Lindner, 2002). Κατά τον Basch (2011), η επιστημονική και
εκπαιδευτική κοινότητα συνηγορούν ότι τα υγιέστερα παιδία μαθαίνουν καλύτερα.
Αναγνωρίζουν τη σημαντικότητα της σωματικής υγείας μαζί με αυτή της γνωστικής
στη διαδικασία της μάθησης. Τα αθλήματα είναι συνδεδεμένα με τη σωματική
δραστηριότητα που όπως υποστηρίζουν οι Janssen και LeBlanc (2010) έχει πολλά
οφέλη στην υγεία. Συγκεκριμένα, στη συστηματική τους έρευνα αναφέρουν ότι η
σωματική δραστηριότητα δρα ευεργετικά στα επίπεδα παχυσαρκίας και
χοληστερόλης, στο υπερβολικό βάρος, στην αρτηριακή πίεση, και στη μυοσκελετική
υγεία. Επιπροσθέτως, επισημαίνουν ότι για να επιτευχθούν και να μεγιστοποιηθούν
τα παραπάνω οφέλη, τα παιδιά θα πρέπει να αφιερώνουν καθημερινά κατά μέσο
όρο πάνω από 60 λεπτά σε ασκήσεις τουλάχιστον μέτριας έντασης. Την ίδια
σύσταση κάνει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO, 2020) αφού όπως
τονίζει η σωματική δραστηριότητα έχει τεράστια συμβολή στη βελτίωση της
φυσικής κατάστασης (καρδιοαναπνευστική ικανοτητα – Cardiorespiratory Fitness
(CRF), καρδιομεταβολικό, μυϊκή αντοχή και δύναμη, ευκινησία, συντονισμός, και
σύνθεση σώματος). Στη μελέτη LOOK των Telford et al. (2016) για την επίδραση της
συμμετοχής σε αθλητικούς συλλόγους στη σωματική δραστηριότητα
υπογραμμίζεται πως πολλές μελέτες παρουσιάζουν ότι οι νέοι που συμμετέχουν σε
αθλητικούς συλλόγους τείνουν να αποκτούν υψηλότερα επίπεδα φυσικής
κατάστασης από τους μη συμμετέχοντες. Σε ένα σημαντικό αριθμό ερευνών από το
1990 έως το 2016 σε παιδιά και εφήβους, που συγκέντρωσαν σε μελέτη
ανασκόπησης, οι Santana et al. (2017) επεσήμαναν ότι η φυσική κατάσταση
σχετίζεται θετικά με την ακαδημαϊκή επίδοση.

2. Θεωρία

Η κοινωνία μας είναι μια κοινωνία επιδόσεων, το αποτέλεσμα των προσπαθειών

των παιδιών στο σχολείο πολλές φορές επηρεάζει τη συναισθηματική,
επαγγελματική και κοινωνική τους εξέλιξη (Κωνσταντίνου, 2018). Ο αθλητισμός και
όλες οι αθλητικές δραστηριότητες από τις οποίες αποτελείται, είναι διαχρονικά ο
καλύτερος σύμμαχός μας. Ο αθλητισμός στις μέρες μας ξεπερνά όλα τα σύνορα, τις
εθνικότητες, τις θρησκείες, τον ρατσισμό και έχει συμβάλλει στην ανάπτυξη των
πολιτών όλου του κόσμου (Daud et al., 2013). Η άσκηση μέσα από δραστηριότητες
φυσικής αγωγής και η σωματική άθληση αποτελούν κοινωνική επένδυση καθώς
βελτιώνουν την ποιότητα ζωής, τα επίπεδα υγείας, την παραγωγικότητα των
πολιτών, ενώ συμβάλλουν στην πρόληψη χρόνιων παθήσεων προάγοντας
ταυτόχρονα την ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων (Κουστέλιος.2013).Στην Ελλάδα
υπάρχουν πολλοί αθλητές πρότυπα για τα παιδιά. Ιδιαίτερα στο άθλημα της
κολύμβησης με το οποίο θα ασχοληθούμε είναι άθλημα κίνησης μέσα στο νερό. Ως
άθλημα, το κολύμπι, είναι από τα πιο παλιά και συνηθέστερα. Οι αρχαίοι Έλληνες
του έδιναν πολλή προσοχή και θεωρούσαν άσχημο πράγμα το να μην μπορεί
κάποιος να κολυμπά. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 περιλήφθηκε ως
ιδιαίτερο άθλημα και το κολύμπι κι από τότε έγινε ένα από τα πιο αγαπητά
αγωνίσματα. Η κολύμβηση δεν έχει όριο στην ηλικία καθώς ένα παιδί μπορεί να
ξεκινήσει την ενασχόλησή του με το άθλημα από την ηλικία των 6 μηνών σε ειδικές
πισίνες μαζί με κάποιον γονέα και μπορεί να το συνεχίσει για όλη του τη ζωή. Το
κολύμπι είναι ίσως το μόνο άθλημα που μπορεί να γίνεται σε όλο το εύρος της ζωής
ενός ατόμου με αποτελεσματικότητα. Από τους πρώτους κιόλας μήνες της ζωής του
ένα μωρό μπορεί να εξασκηθεί στην κολύμβηση μέσω προγραμμάτων baby
swimming. Στη συνέχεια, παίρνει διάσταση εκμάθησης στην παιδική ηλικία και
αθλητισμού ή πρωταθλητισμού από την εφηβεία και μετά. Οι ενήλικοι μπορούν να
βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους με την ενασχόληση με το άθλημα της
κολύμβησης, συμμετέχοντας σε προγράμματα εκμάθησης, ομάδες κολύμβησης και
προγράμματα aqua aerobic. Η κολύμβηση ενδείκνυται για άτομα που βρίσκονται
στην τρίτη ηλικία, καθώς και υπερήλικες, λόγω της ιδιαίτερης φύσης της και του
ασφαλούς περιβάλλοντος όπου διενεργείται. Σε αγώνες που διοργανώνονται στην
Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο συμμετέχουν άνθρωποι ηλικίας άνω των 80 ετών
καθώς αυτό τους προσφέρει διασκέδαση και δίνουν το σωστό παράδειγμα στα νέα
παιδιά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και να ανακαλύψουν νέα πράγματα.Τα
οφέλη της κολύμβησης είναι πολλά καθώς βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος,
ενδυναμώνει το αναπνευστικό σύστημα, μειώνει τους πόνους στις αρθρώσεις,
βοηθάει στο αδυνάτισμα, βελτιώνει τη δύναμη και την μυϊκή γράμμωση, μειώνει
τον κίνδυνο για διαβήτη , αυξάνει την αυτοπεποίθηση και μειώνει το στρες. Ο
επίκαιρος χαρακτήρας του επιστημονικού ενδιαφέροντος για τη σχολική άθληση και
τον υψηλό αθλητισμό στηρίζεται στο γεγονός ότι η σωματική άσκηση βρίσκεται
πλέον σήμερα στο επίκεντρο όχι μόνο των πολιτικών για τον αθλητισμό, αλλά και
εκείνων που αφορούν την εκπαίδευση, την κοινωνική πολιτική και τις πολιτικές
υγείας (Council of European Union, 2016· European Union, 1996 · European
Commission Green Paper, 2005· World Forum on Physical Activity and Sport,
1995).Οι γονείς ξεκινούν τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία κάποια δραστηριότητα
για να αθληθούν και να αξιοποιήσουν τον ελεύθερο τους χρόνο. Όσο περνάει ο
καιρός οι απαιτήσεις και από το σχολείο και από τους προπονητές ανεβαίνουν και
τείνει να γίνεται πιο δύσκολο το έργο του μαθητή-αθλητή. Παρατηρείται ότι πολλά
παιδιά λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων στο σχολείο ή ακόμα και σε εκμάθηση
ξένης γλώσσας εγκαταλείπουν τον αθλητισμό. Βασικός σκοπός της μελέτης είναι η
ανάλυση για το αν είναι εφικτό να επιτευχθεί η ισορροπία μεταξύ της μάθησης και
της άθλησης σε επαγγελματικό επίπεδο.

2.1 Σκοπός της έρευνας

Σκοπός της έρευνας ήταν να διερευνήσει και να συγκρίνει τις απόψεις των μαθητών
δημοτικού και γυμνασίου που ασχολούνται είτε με ατομικό είτε με ομαδικό άθλημα
σχετικά με τις επιδόσεις τους στο σχολείο και πόσο επηρεάζεται η επίδοσή τους
από τις ώρες που αφιερώνουν στο άθλημα.

2.2 Υποθέσεις της έρευνας

Σύμφωνα με μελέτες, η φυσική δραστηριότητα διευρύνει τη λειτουργία του

εγκεφάλου, βοηθά στη συγκέντρωση και την κατανόηση, δηλαδή στις βασικές αρχές
επίδοσης ενός παιδιού στην εκπαίδευση. Λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων στις
καθημερινές ανάγκες του σχολικού περιβάλλοντος, ένα παιδί είναι πιθανό να
φανερώσει υψηλά επίπεδα στρες. Η προσφυγή του στην άσκηση συμβάλει
αποτελεσματικά, εκτός από τη σωματική υγεία και στην ψυχική ευεξία του παιδιού.
Η σωματική υγεία έχει άμεση επαφή με την αποτελεσματική λειτουργία του
εγκεφάλου με κύριο στόχο την εκπαιδευτική αποτελεσματικότητα. Επιπλέον,
βασικός παράγοντας σε συνδυασμό με την καλή επίδοση του μαθητή στο
εκπαιδευτικό μέρος του σχολείου, αποτελεί και η κοινωνικοποίησή του. Η
συμμετοχή του σε ενδοσχολικές ή εξωσχολικές δραστηριότητες αυξάνει την
ικανότητα συνεργασίας και τις κοινωνικές δεξιότητες. Αν ο χρόνος που δαπανούν σε
φυσικές δραστηριότητες επηρεάζει αρνητικά την συνολική τους επίδοση στο
σχολείο , μπορεί να έχει αρνητική επίδραση.Οι σχέσεις μεταξύ φυσικής
δραστηριότητας , χρόνου που αφιερώνουν οι μαθητές, συμμετοχής σε αθλήματα
και επίδοση στα μαθήματα εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες. Είναι σημαντικό
να εξετάζονται αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό.

Συμπεραίνουμε ότι, η σχέση μεταξύ επίδοσης του σχολείου και φυσικής

δραστηριότητας εξισορροπεί σώμα και μυαλό για τη συνολική ανάπτυξη του
μαθητή. Υπάρχουν και οι μαθητές που λόγω της ενασχόλησής τους με τον
αθλητισμό από πολύ μικρή ηλικία, ωθούν τον εαυτό τους να προχωρήσουν
επαγγελματικά σε αυτό αμελώντας τις υποχρεώσεις του σχολείου.
Διατυπώθηκαν τα εξής ερευνητικά ερωτήματα που καλούμαι να αναλύσω:

α) Πώς συσχετίζεται το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας των μαθητών με την

ακαδημαϊκή τους επίδοση;

β) Πώς επηρεάζει ο χρόνος που οι μαθητές δαπανούν σε φυσικές δραστηριότητες

την ακαδημαϊκή τους πρόοδο;

γ) Ποια είναι η συσχέτιση μεταξύ της συμμετοχής σε ομαδικά αθλήματα και των
βαθμών στο σχολείο;

3. Μεθοδολογία της έρευνας

3.1 Συλλογή δεδομένων

Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε έγινε με ποσοτική μέθοδο μέσω

ερωτηματολογίου. Το ερωτηματολόγιο χρησιμοποιήθηκε καθώς δίνει τη
δυνατότητα συλλογής απόψεων των ερωτηθέντων που μπορούν να
ποσοτικοποιηθούν, ενώ μπορεί να συλλέξει πληροφορίες από πολλά άτομα
ταυτόχρονα ( Tharenou, P., et.al., 2007). Επιλέχθηκε συγκεκριμένη δειγματοληψία,
καθώς τα μέλη του πληθυσμού πληρούν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που είναι
σημαντικά για την έρευνα.

3.2 Το δείγμα της έρευνας

Πίνακας 1.

Συχνότητα Ποσοστό
Φύλο
Αγόρι 9 60%
Κορίτσι 6 40%

Κατηγορία σχολικής
μονάδας
Δημοτικό 8 53,33%
Γυμνάσιο 7 46,67%

Άθλημα
Ατομικό 15 100%
Ομαδικό 0 0%
Έτη ενασχόλησης με το
άθλημα
2-3 3 20%
4-5 4 26,67%
5 και άνω 8 53,33%

Ώρες ενασχόλησης με το
άθλημα σε καθημερινή
βάση
1 7 46,67%
2 8 53,33%

Ώρες διαβάσματος
Κάτω από 2 2 13,33%
2-3 13 86,67%

Το πλήθος αποτελείται από 15 μαθητές δημοτικού και γυμνασίου, τo 60% αγόρια

και το 40% κορίτσια, οι οποίοι είναι σε προαγωνιστικά και αγωνιστικά τμήματα
κολύμβησης. Το 53,3% αυτών είναι μαθητές σε δημοτικό σχολείο και το 46,67%
μαθητές γυμνασίου. Οι ηλικιακές κατηγορίες που ανήκει το πλήθος είναι 20% 8-10
ετών, 6,66% 6-8 ετών, 26,67% 10-12 ετών και 46,67% 12 ετών και άνω. Το 100% του
πλήθους ασχολούνται ατομικά στο άθλημα της κολύμβησης. Η ενασχόλησή τους με
το άθλημα ξεκινάει από 3 ετών στο 13,33%, 4 ετών στο 33,33%, 5 ετών στο 6,66% , 6
ετών στο 33,33%, 8 ετών στο 6,66% και 10 ετών 6,66%. Το 20% του πλήθους
ασχολείται με το άθλημα για 2-3 χρόνια, το 26,67% για 4-5 χρόνια και το 53,33% για
5 χρόνια και άνω. Οι μέρες που αφιερώνουν στις προπονήσεις τους είναι 2-3 για το
66,67% και 4-5 για το 33,33%, ενώ οι ώρες ενασχόλησης με το άθλημα είναι 1 ώρα
για το 46,67% και 2 ώρες για το 53,33%. Η επίδοση στο σχολείο είναι καλή για το
66,67% , μέτρια για το 20% και πολύ καλή για το 13,33%. Η μελέτη των μαθημάτων
τους σε ώρες αποτελείται από λιγότερο από 2 ώρες σε ποσοστό 13,33% και σε 2-3
ώρες για το 86,67%. Η σχέση της άσκησης με την επίδοσή τους στο σχολείο
επηρεάζεται για το 26,67% , ενώ το 73,33% φάνηκε ότι δεν επηρεάζεται στο
συνδυασμό των δύο. Η απόδοσή του πλήθους στο σχολείο επηρεάζεται λίγο για το
26,66%, καθόλου για το 46,67% και πολύ για το 26,66%. Σε διοργανώσεις αγώνων
επαγγελματικού επιπέδου συμμετέχει το 80% και το 20% δεν έχει συμμετάσχει. Η
καλή ή κακή απόδοση των μαθητών αγωνιστικού επιπέδου επηρεάζει την επίδοσή
τους στο σχολείο για το 40%, ενώ το 60% δεν επηρεάζεται.

Πίνακας 2.

Παράγοντες
Κακή Μέτρια Καλή Πολύ καλή
Επίδοση στο σχολείο 0% 20% 66,67% 13,33%
ΝΑΙ ΟΧΙ
Επηρεάζεται η 26,67% 73,33%
επίδοση στο σχολείο
με την ενασχόληση
με το άθλημα
Καθόλου Λίγο Πολύ Πάρα πολύ
Πόσο επηρεάζεται η 46,67% 26,66% 26,66% 0%
επίδοση στο σχολείο
με την ενασχόληση
με το άθλημα
ΝΑΙ ΟΧΙ
Συμμετοχή σε αγώνες 80% 20%
ΝΑΙ ΟΧΙ
Επηρεάζεται η 40% 60%
επίδοση σας στο
σχολείο από την
συμμετοχή σας σε
αγώνες

3.3 Μέθοδος ανάλυσης ερευνητικών δεδομένων

Η μέθοδος ανάλυσης ερευνητικών δεδομένων έγινε με περιγραφική στατιστική

όπου παρουσιάζονται βασικά χαρακτηριστικά των δεδομένων και συσχέτιση όπου
εξετάζονται οι διαφορετικές σχέσεις των μεταβλητών με τη χρήση στατιστικών
δεικτών.

4.Παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας

Από τη στατιστική ανάλυση που διεξήχθη παρατηρούμε ότι

 Το 100% των μαθητών ασχολούνται με ατομικό άθλημα

  το 53,33% αφιερώνει ασχολείται πάνω από 5 χρόνια στο άθλημα
 Το 66,67% συμμετέχει 2 έως 3 φορές την εβδομάδα στο άθλημα
 Το 53,33% αφιερώνει 2 ώρες ημερησίως στο άθλημα
 Το 66,67% θεωρεί ότι η επίδοσή του στο σχολείο είναι καλή
 Το 86,67% αφιερώνει 2 έως 3 ώρες ημερησίως για τις σχολικές υποχρεώσεις
 Το 73,33% θεωρεί ότι δεν επηρεάζεται η επίδοσή του στο σχολείο με την
ενασχόληση με το άθλημα
 Το 46,67% δεν επηρεάζεται καθόλου από την ενασχόλησή του με το άθλημα
 Το 80% συμμετέχει σε αγώνες
 Το 60% θεωρεί ότι δεν επηρεάζεται η επίδοση τους από την συμμετοχή
στους αγώνες

5. Τελικά συμπεράσματα της έρευνας

Βάσει της στατιστικής ανάλυσης που προηγήθηκε καταλήγουμε στο συμπέρασμα

ότι για την πλειοψηφία των παιδιών δεν επηρεάζεται η επίδοση τους στο σχολείο
από:

 Την καθημερινή ενασχόληση τους με το άθλημα

 Την συμμετοχή τους στους αγώνες
 Τις ώρες που αφιερώνουν καθημερινά στο άθλημα

Ο χρόνος που αφιερώνουν οι μαθητές στις φυσικές δραστηριότητες μπορεί να

επηρεάσει την ακαδημαϊκή τους πρόοδο ανάλογα με το πώς ταξινομούν τον χρόνο
τους στην μελέτη των μαθημάτων τους. Η ισορροπία μεταξύ σπουδών και φυσικής
δραστηριότητας είναι σημαντική για την ακαδημαϊκή εξέλιξη και για την υγεία τους.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο χρόνος που αφιερώνουν στις φυσικές

δραστηριότητες δεν επηρεάζει τη συνολική επίδοση τω μαθητών στο σχολείο. Πιο
συγκεκριμένα φαίνεται να επιδρά θετικά η ενασχόληση τους με το άθλημα καθώς η
πλειοψηφία των παιδιών έχουν καλή επίδοση στο σχολείο. Τα αποτελέσματα της
έρευνας καταδεικνύουν ότι τα παιδιά επιθυμούν συμμετέχουν σε φυσικές
δραστηριότητες και ότι μπορούν να τις συνδυάσουν και με τα μαθήματά τους. Η
φυσική δραστηριότητα μπορεί να βελτιώσει τη συνολική ευεξία , προάγοντας την
υγεία και την καλή διάθεση που επηρεάζουν θετικά την ακαδημαϊκή επίδοση

Ωστόσο σε αυτό το πλαίσιο θα ήταν ενδιαφέρον να διεξαχθεί και μία άλλη έρευνα
σε μαθητές μεγαλύτερης ηλικίας, προκειμένου να δούμε και τις δικές τους απόψεις
σχετικά με το πόσο τους επηρεάζει στο σχολείο η ενασχόληση τους με το άθλημα.
Θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί και έρευνα σε μαθητές που ασχολούνται με
άλλα αθλήματα είτε αυτά είναι ομαδικά είτε ατομικά για να παρουσιάσουν και
αυτοί τις δικές τους απόψεις.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1)Tharenou, P., Donohue, R. & Cooper, B. (2007), Management research methods,

New York: Cambridge University Press, σ. 102

2)World Health Organization. WHO.(2020). WHO guidelines on physical activity and

sedentary behaviour: at a glance. World Health Organization

3)Basch, C. E. (2011). Physical activity and the achievement gap among urban
minority

youth [Special issue]. Journal of School Health, 81(10), 626–634

4)Janssen, I., & LeBlanc, A.G. (2010). Systematic review of the health benefits of

physical activity and fitness in school-aged children and youth. The International

Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 7(1), 40 – 40

5)Lindner, K. J. (2002). The physical activity participation-academic performance

relationship revisited: Perceived and actual performance and the effect of

banding (Academic Tracking). Pediatric Exercise Science, 14(2), 155-169

6)Telford, R. M., Telford, R. D., Cochrane, T., Cunningham, R. B., Olive, L. S., & Davey,

R. (2016). The influence of sport club participation on physical activity, fitness

and body fat during childhood and adolescence: The LOOK longitudinal study.

Journal of Science and Medicine in Sport, 19(5), 400–406.

7)Santana, C. C. A., Azevedo, L. B., Cattuzzo, M. T., Hill, J. O., Andrade, L. P., & Prado,

W. L. (2017). Physical fitness and academic performance in youth: A systematic

review. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 27(6), 579–603

8) Pfeifer, C., & Cornelissen, T. (2010). The impact of participation in sports on

educational attainment--New evidence from Germany. Economics of Education

Review, 29(1), 94-103.

9) Council of the European Union (2016) Education, Youth, Culture and Sports,
Brussels,

21-22/11/2016

10) Κουστέλιος, Α. (2013). "Άθληση για Όλους" Οδηγός Διαχείρισης Προγραμμάτων,

Τρίκαλα.