Professional Documents
Culture Documents
Romeo I Julia Opracowanie Lektury
Romeo I Julia Opracowanie Lektury
William Szekspir
Romeo i Julia
Spis treści
1. Sprawdzian na początek Czy znam lekturę? Grupa A ______________________________ 2
4. Scenariusz lekcji „Czemuż, zdając się niebianką, miłość jest w gruncie tak srogą tyranką?”
Obraz miłości w tragedii Szekspira ______________________________________________ 9
Wszystkie cytaty z Romea i Julii według tłumaczenia Józefa Paszkowskiego, Państwowy Instytut
Wydawniczy, Warszawa 1975.
www.dlanauczyciela.pl
© Copyright by Nowa Era Sp. z o.o.
SPRAWDZIAN NA POCZĄTEK
Klucz odpowiedzi
1. ojciec Laurenty – sprzyja Romeowi, pragnie jego szczęścia i zgody rodów, dlatego udziela młodym
ślubu; książę Werony – sprawiedliwie osądza Romea po zabójstwie Tybalta i skazuje go jedynie na
wygnanie; Merkucjo – najlepszy przyjaciel Romea, gdy ten nie chce się pojedynkować z Tybaltem,
Merkucjo staje do walki z przedstawicielem wrogiego rodu
2. Pokochała Romea od pierwszego wejrzenia; Nie ukończyła jeszcze czternastu lat; Cierpiała po
śmierci Tybalta; Wzięła ślub z Montekim.
3. 1 – Miłość Romea do Rozaliny; 2 – Pojedynek Merkucja z Tybaltem; 3 – Wygnanie Romea
z Werony; 4 – Wypicie przez Julię magicznego napoju; 5 – Śmierć Parysa
4. pierwszy pocałunek Romea i Julii – bohaterowie całują się na balu zorganizowanym przez rodzinę
Kapuletich; śmierć Merkucja – Merkucjo wdaje się w pojedynek z Tybaltem i ginie w chwili, gdy
Romeo próbuje rozdzielić walczących; ślub Romea i Julii – młodym potajemnie udziela ślubu ojciec
Laurenty; zgoda Montekich i Kapuletich – zwaśnione rody godzą się dopiero, gdy giną śmiercią
tragiczną młodzi kochankowie
5. Julia – przed wypiciem magicznego eliksiru, co stanowi element planu, który pozwoli dziewczynie
połączyć się ze świeżo poślubionym małżonkiem; Romeo – młodzieniec skarży się, że banicja, na
którą został skazany przez księcia po tym, jak zabił Tybalta, jest dla niego porównywalna z wyrokiem
śmierci
Propozycja punktacji
1) 3 pkt – właściwy opis wszystkich bohaterów; 2 pkt – właściwy opis 2 bohaterów; 1 pkt – właściwy
opis 1 bohatera; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
2) 1 pkt – właściwe podkreślenie wszystkich informacji; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
3) 2 pkt – ustalenie właściwej chronologii; 1 pkt – popełnienie 1 błędu; 0 pkt – brak właściwej
odpowiedzi
4) 4 pkt – właściwy opis wszystkich wydarzeń; 3 pkt – właściwy opis 3 wydarzeń; 2 pkt – właściwy
opis 2 wydarzeń; 1 pkt – właściwy opis 1 wydarzenia; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
5) 2 pkt – właściwe rozpoznanie wszystkich cytatów; 1 pkt – właściwe rozpoznanie 1 cytatu; 0 pkt –
brak właściwej odpowiedzi
SPRAWDZIAN NA POCZĄTEK
Klucz odpowiedzi
1. Parys – kocha Julię, chce się z nią ożenić, cierpi po jej śmierci; Marta – jest piastunką Julii i
najlepszą powiernicą, pomaga młodym; ojciec Laurenty – lubi Julię i sprzyja uczuciu kochanków,
wymyśla intrygę, aby pomóc jej uniknąć ślubu z Parysem
2. Idzie na bal, by spotkać Rozalinę. Popełnia samobójstwo z miłości. Woli śmierć niż wygnanie
z Werony. Nie chce walczyć z Tybaltem.
3. 1 – Wyznanie sobie uczuć przez kochanków; 2 – Ślub w celi ojca Laurentego; 3 – Decyzja o ślubie
Julii i Parysa; 4 – Kupienie przez Romea trucizny; 5 – Samobójcza śmierć Julii.
4. poznanie się Romea i Julii – Romeo idzie na bal maskowy organizowany przez rodzinę Montekich
w nadziei, ze spotka tam ukochaną Rozalinę; banicja Romea – Romeo łamie zakaz wydany przez
księcia i wdaje się w pojedynek z Tybaltem, by pomścić śmierć przyjaciela Merkucja; śmierć Parysa –
ginie z rąk Romea, którego nakrył przy grobie Julii i omyłkowo wziął za sprawcę jej śmierci;
samobójstwo kochanków – Romeo wypija truciznę na grobie Julii, która jedynie zapadła w sen, aby
uniknąć ślubu z Parysem; kiedy dziewczyna budzi się i odkrywa zwłoki Romea, przebija się sztyletem
5. Julia – na widok martwego Romea; Romeo – dowiedziawszy się, że pokochał córkę Kapuletich
Propozycja punktacji
1) 3 pkt – właściwy opis wszystkich bohaterów; 2 pkt – właściwy opis 2 bohaterów; 1 pkt – właściwy
opis 1 bohatera; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
2) 1 pkt – właściwe podkreślenie wszystkich informacji; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
3) 2 pkt – ustalenie właściwej chronologii; 1 pkt – popełnienie 1 błędu; 0 pkt – brak właściwej
odpowiedzi
4) 4 pkt – właściwy opis wszystkich wydarzeń; 3 pkt – właściwy opis 3 wydarzeń; 2 pkt – właściwy
opis 2 wydarzeń; 1 pkt – właściwy opis 1 wydarzenia; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
5) 2 pkt – właściwe rozpoznanie wszystkich cytatów; 1 pkt – właściwe rozpoznanie 1 cytatu; 0 pkt –
brak właściwej odpowiedzi
SCENARIUSZ LEKCJI
Cele lekcji
Uczeń: poznaje życie i twórczość Szekspira; poznaje genezę powstania dramatu Romeo i Julia;
przypomina sobie cechy dramatu antycznego i dokonuje porównania z dramatem szekspirowskim na
przykładzie Romea i Julii; odnajduje w tekście Romea i Julii cechy gatunkowe tragedii
Metody nauczania
mapa mentalna, pogadanka heurystyczna, praca indywidualna i w grupie
Środki dydaktyczne
tekst źródłowy, podręcznik Ponad słowami 1.2, prezentacja o życiu i twórczości Szekspira
przygotowana przez uczniów, karta pracy
Przygotowanie do lekcji
Uczniowie w kilkuosobowych zespołach przygotowują prezentacje o życiu i twórczości Szekspira.
Przebieg lekcji
1. Uczniowie prezentują swoje prace, wymieniają się brakującymi informacjami oraz ciekawostkami
na temat Szekspira. Nauczyciel uzupełnia biografię dramaturga o kontekst historyczny – omawia
zjawisko teatru elżbietańskiego (teatru powstałego w czasach panowania Elżbiety I, 1558–1603, kiedy
pod rządami królowej nastąpił w Anglii złoty wiek kultury).
2. Korzystając z podręcznika, uczniowie zapoznają się z genezą dramatu Romeo i Julia (s. 167).
3. Uczniowie czytają prolog wprowadzający do dramatu i porównują jego rolę do partii chóru
w dramacie antycznym.
5. Nauczyciel cytuje fragment prologu w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka: „Dwa równie stare
i szlachetne rody / W Weronie, gdzie się rozgrywa ta sztuka, / Wskrzeszają zamęt przycichłej
niezgody: / Znów w czas pokoju krew chodniki bruka. / Gdy w sercach ojców nienawiść szaleje, /
Dzieciom, wiedzionym przez los ku zagładzie, / Miłość podsuwa daremną nadzieję – / Śmierć ich
dopiero koniec waśniom kładzie”. Cytat inicjuje dyskusję na temat przeznaczenia w życiu Romea
i Julii. Uczniowie rozważają, czy można mówić o przeznaczeniu w historii kochanków. A jeśli tak, to
w jakim stopniu wpłynęło ono na ich losy w porównaniu do roli ich własnych działań.
Praca domowa
Przeczytaj wybrany przez Ciebie fragment dramatu Romeo i Julia w tłumaczeniu Stanisława
Barańczaka i wyjaśnij, w jaki sposób Szekspir łamie w tekście zasadę decorum. Zacytuj przykłady
ukazujące zróżnicowanie stylistyczne języka bohaterów.
jedność miejsca
jedność akcji
budowa: stasimony
i epejsodia
zasada decorum
bohater statyczny
źródło tragizmu:
konflikt racji
brak przyrody
bohaterowie
szlachetnie urodzeni
brak drastycznych,
krwawych scen
brak scen
zbiorowych (maks.
3 aktorów)
SCENARIUSZ LEKCJI
Cele lekcji
Uczeń: analizuje i interpretuje fragmenty dramatu; odkrywa, w jaki sposób bohaterowie Romea i Julii
traktują miłość; charakteryzuje bohaterów jako kochanków tragicznych; rozwija umiejętność
budowania argumentacji podczas dyskusji oraz tworzenia wypowiedzi argumentacyjnej
Metody nauczania
mapa mentalna, burza mózgów, dyskusja, praca indywidualna i w parach
Środki dydaktyczne
tekst źródłowy, podręcznik Ponad słowami 1.2, karta pracy
Przebieg lekcji
1. Uczniowie podzieleni na 5 grup wypełniają kartę pracy. Każda grupa opracowuje inny fragment
dramatu – na jego podstawie charakteryzuje sposób przedstawienia miłości w utworze. Następnie
uczniowie wymieniają się odpowiedziami (ewentualnie fotografują uzupełnione strony).
4. Uczniowie dzielą się na dwa zespoły. Jeden zespół szuka argumentów w tragedii Szekspira na to, że
miłość jest pozytywnym, słodkim uczuciem, drugi zespół – że jest destrukcyjna i gorzka (np. z jednej
SCENARIUSZ LEKCJI
strony miłość daje siłę, pozwala przetrwać przeciwności losu, zbuntować się przeciw ograniczeniom,
zmienić siebie i swoje życie, daje rozkosz i poczucie pełni, sprawia, że człowiek staje się wrażliwy,
lepszy; z drugiej strony – jest źródłem cierpień, zwłaszcza gdy nieodwzajemniona, wzbudza skrajne
emocje, także negatywne, jak tęsknota, rozpacz, desperacja, poczucie braku sensu, w ostateczności
może pchnąć do samobójstwa).
5. Oglądanie fragmentu filmu Romeo i Julia w reż. Franca Zeffirellego – sceny w grobowcu. Uczniowie
dyskutują nad kwestią, czy warto kochać, jeśli miłość prowadzi do śmierci. Na poparcie swoich tez
formułują argumenty i ilustrują je przykładami z dramatu Szekspira oraz innych tekstów kultury.
Praca domowa
Napisz wypowiedź argumentacyjną na temat: Czy człowiek XXI wieku jest w stanie zrozumieć
postępowanie Romea i Julii? Uzasadnij swoją odpowiedź, odwołując się do dramatu Romeo i Julia
oraz innych, współczesnych tekstów kultury.
2.
• człowiek nie wybiera obiektu miłości, uczucie spada na niego – A więc strzała / Miłości nawet przez
odbitkę działa? (odwołanie do Amora)
• jest źródłem smutku – Dość mi już ciężył mój smutek; Morze łez, w którym nieszczęśliwy tonie
• jest też źródłem szczęścia i namiętności – To żar, co w oku szczęśliwego płonie
• nie da się jej jednoznacznie zdefiniować, jest pełna sprzeczności – Istnym amalgamem, / Żółcią
trawiącą i zbawczym balsamem
3.
SCENARIUSZ LEKCJI
• wyznawanie miłości zwiększa siłę uczucia – Im więcej ci jej udzielam, tym więcej / Czuję jej w sercu
• powinna prowadzić do małżeństwa – jeśli twoja skłonność / Jest prawą, twoim zamiarem
małżeństwo
• zakochana osoba rezygnuje z siebie, oddaje się kochanej osobie – Całą mą przyszłość u nóg twoich
złożę
• zakłada absolutne zaufanie – I w świat za tobą pójdę
4.
• uskrzydla człowieka, inspiruje go do działania – Na skrzydłach miłości / Lekko, bezpiecznie mur ten
przesadziłem
• zakochany pokona wszelkie trudności, by być z ukochaną – Bo miłość nie zna żadnych tam i granic
• zakochany jest gotów na wszystko w imię miłości – Lecz niech mię znajdą, jeśli ty mię kochasz. /
Lepszy kres życia skutkiem ich niechęci
• brak odwzajemnienia to śmierć za życia – Lepszy kres życia [...] Niż przedłużony zgon w braku twych
uczuć
5.
• jest źródłem radości – O! Julio, jeśli miara twej radości / Równa się mojej
• obecność kochanej osoby daje szczęście – osłódź twym tchnieniem / Powietrze i niech muzyka ust
twoich / Objawi obraz szczęścia
• nie da się jej wyrazić słowami – Czucie bogatsze w osnowę niż w słowa / Pyszni się z swojej wartości,
nie z ozdób
• jest totalna, silniejsza i większa ponad wszystko – Mojej miłości skarb jest tak niezmierny, / Że i pół
sumy tej nie zdołam zliczyć
KARTA PRACY
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
3. Przeanalizuj wyznanie miłości Julii do Romea. Na podstawie tekstu sformułuj co najmniej
trzy cechy miłości i do każdej wypisz odpowiednie cytaty.
JULIA Jest prawą, twoim zamiarem małżeństwo:
Moja miłość równie jest głęboka To mię uwiadom jutro przez osobę,
Jak morze, równie jak ono bez końca; Którą do ciebie przyślę, gdzie i kiedy
Im więcej ci jej udzielam, tym więcej Zechcesz dopełnić obrzędu; a wtedy
Czuję jej w sercu. […] Całą mą przyszłość u nóg twoich złożę
Jeszcze słów parę, a potem dobranoc, I w świat za tobą pójdę w imię boże.
Drogi Romeo! jeśli twoja skłonność
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
4. Przeanalizuj dialog kochanków. Na podstawie tekstu sformułuj co najmniej trzy cechy
miłości i do każdej wypisz odpowiednie cytaty.
JULIA Na skrzydłach miłości
Jak żeś tu przyszedł, powiedz, i dlaczego? […] Lekko, bezpiecznie mur ten przesadziłem,
ROMEO Bo miłość nie zna żadnych tam i granic;
KARTA PRACY
A co potrafi, na to się i waży; Lecz niech mię znajdą, jeśli ty mię kochasz.
Krewni więc twoi nie trwożą mię wcale. […] Lepszy kres życia skutkiem ich niechęci
Ciemny płaszcz nocy skryje mię przed nimi. Niż przedłużony zgon w braku twych uczuć.
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
5. Przeanalizuj dialog kochanków. Na podstawie tekstu sformułuj co najmniej trzy cechy
miłości i do każdej wypisz odpowiednie cytaty.
ROMEO JULIA
O! Julio, jeśli miara twej radości Czucie bogatsze w osnowę niż w słowa
Równa się mojej, a dar jej skreślenia Pyszni się z swojej wartości, nie z ozdób;
Większy od mego: to osłódź twym tchnieniem Żebracy tylko rachują swe mienie.
Powietrze i niech muzyka ust twoich Mojej miłości skarb jest tak niezmierny,
Objawi obraz szczęścia, jakie spływa Że i pół sumy tej nie zdołam zliczyć.
Na nas oboje w tym błogim spotkaniu.
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
SCENARIUSZ LEKCJI
Cele lekcji
Uczeń: rozwija umiejętność interpretacji i analizy tekstu literackiego; wzbogaca słownictwo służące
do opisu uczuć (np. afekt, psychosomatyka); utrwala wiedzę o bohaterach Romea i Julii; doskonali
umiejętność pracy w grupie
Metody nauczania
burza mózgów, metoda problemowa, heureza, praca z tekstem, praca w grupach i indywidualna
Środki dydaktyczne
karta pracy, słownik języka polskiego, tekst Szekspir – doskonały znawca psychosomatyki, podręcznik
Ponad słowami 1.2 (s. 168–171)
Przebieg lekcji
1. Uczniowie próbują zdefiniować pojęcia emocja, uczucie, afekt. Nauczyciel wyświetla lub umieszcza
na tablicy definicje ze słownika języka polskiego i zadaje pytanie o ich zakres znaczeniowy.
• uczucie – stan psychiczny odzwierciedlający stosunek do zdarzeń, do innych ludzi, otaczającego
świata i siebie samego lub synteza wszystkich stanów emocjonalnych, stanowiąca główną motywację
ludzkiego postępowania, zwykle przeciwstawiana logice i rozsądkowi
• emocja – silne uczucie wywołane jakąś sytuacją
• afekt – stan silnego wzburzenia
2. Burza mózgów. Uczniowie wymieniają stany uczuciowe, w które popadają bohaterowie dramatu
(np. cierpienie, tęsknota, zazdrość, szczęście, strach), i charakteryzują okoliczności ich wystąpienia.
4. Uczniowie pracują w grupach. Każda grupa pracuje nad innym fragmentem tekstu tragedii –
analizuje go pod kątem przedstawienia emocji bohaterów i objawów fizycznych, które im towarzyszą.
SCENARIUSZ LEKCJI
Podczas gdy wybrane osoby prezentują odpowiedzi, nauczyciel może wyświetlić odpowiednie
fragmenty tekstu literackiego za pomocą rzutnika. Reszta klasy dodaje własne spostrzeżenia.
5. Praca z tekstem. Uczniowie analizują fragment dramatu zamieszczony w podręczniku (s. 168–171)
i omawiają emocje, które targają bohaterami. Oceniają wiarygodność opisu.
Praca domowa
Opisz obraz Fredericka Leightona Pojednanie Montekich i Kapuletich nad ciałami Romea i Julii
(podręcznik, s. 172). Zwróć uwagę na sposób przedstawienia emocji ukazanych postaci.
Tekst źródłowy
Aby lepiej zrozumieć, jak zaburzenia emocjonalne objawiają się w ciele, należy sięgnąć do literackich
dzieł sprzed 400 lat autorstwa Williama Szekspira. Okazuje się, że był on mistrzem w portretowaniu
fizycznych objawów wewnętrznych rozterek swoich bohaterów.
Dr Kenneth Heaton, lekarz i znawca dzieł Szekspira, w artykule opublikowanym w „Medical
Humanities” przeanalizował 42 teksty mistrza i 46 stworzonych przez niego bohaterów literackich.
Odkrył, że jego opisy chorobowych objawów, takich jak zawroty głowy, omdlenia, stępiona lub
podwyższona wrażliwość na dotyk i ból, które wyrażają głębokie, często wyparte emocje, jest
znacznie bardziej trafna i świadoma niż w pracach innych autorów tamtych czasów.
Na zawroty głowy cierpiało aż pięciu mężczyzn powołanych do życia na kartach dzieł
Szekspira (m.in. Poskromienie złośnicy, Romeo i Julia, Henryk VI). Opisał aż 11 przypadków duszności
związanych z przeżywaniem ekstremalnych emocji (m.in. Dwóch panów z Werony, Gwałt na Lukrecji,
Wenus i Adonis). Chroniczne zmęczenie w wyniku bólu i cierpienia to też znana dolegliwość wśród
bohaterów Szekspira (m.in. Hamlet, Kupiec wenecki, Ryszard II, Henryk IV). Silny niepokój podczas
trudnych przeżyć pojawia się równie często (Król Lear, Ryszard II, Wiele hałasu o nic, Wenus i Adonis).
Szekspir zauważył też, że drętwienie ciała, a także jego wyziębianie ma szerokie psychologiczne
podłoże. Żaden jemu współczesny pisarz nie był w temacie psychosomatyki tak wnikliwy.
Dr Heaton stwierdza, że Szekspir „był wyjątkowo świadomy reakcji ciała na emocje”. Wiedzę
tę mistrzowsko wykorzystał do stwarzania postaci, które wydają się „bardziej ludzkie”, a ich losy
wywołują u czytelników większą empatię. Dzięki temu „temperatura emocjonalna” jego sztuk jest
wysoka. – Dzisiaj wielu lekarzy lekceważy emocjonalne podłoże fizycznych dolegliwości, co powoduje
opóźnienie diagnozy i niewłaściwe leczenie – mówi Heaton. – Mogą się tego nauczyć poprzez
studiowanie dzieł Szekspira.
Szekspir – doskonały znawca psychosomatyki, „Zwierciadło” z 6 grudnia 2011
https://zwierciadlo.pl/psychologia/rozwoj/szekspir-doskonaly-znawca-psychosomatyki
SCENARIUSZ LEKCJI
2.
a) Wobec perspektywy rozstania kochankowie odczuwają skrajne i ambiwalentne emocje: przed
rozstaniem odczuwają ból, rozpacz, nadzieję na ponowne spotkanie, przeczucie nieszczęścia,
niepokój.
b) Julię drażni śpiew skowronka. Oboje są bladzi, prześladuje ich myśl o nieszczęściu i śmierci.
c) np. zdrobnienia mój milutki!, apostrofy O, śmierci, przybywaj!, powtórzenia o mój drogi! mój
milutki!, epitety: słodkich rozmów, porównania twoja także twarz jak pogrobowa
3.
a) Julia jest przerażona, rozpacza. Jej ojciec wpada w gniew, wścieka się, nie rozumie oporu córki, jest
rozczarowany jej odmową zamążpójścia, grozi córce wyrzuceniem z domu.
b) Julia płacze, szlocha, wzdycha, błaga o litość na klęczkach. Kapulet krzyczy, nie panuje nad sobą,
ma ochotę ją uderzyć, wpada w szał.
c) np. wykrzyknienia Na kościół / Świętego Piotra i Piotra samego!, wyrazy nacechowane
pejoratywnie, wyzwiska Precz, wszetecznico!, dziewko nieposłuszna!, Mazgajowata gęś, tryb
rozkazujący Nic nie mów, ani piśnij, ani trunij, pytania retoryczne Nie chcesz iść za mąż?,
frazeologizmy bicz boży
4.
a) Romeo cierpi z powodu nieodwzajemnionej miłości, pogrąża się w nieszczęściu, rozpacza, mówi
o śmierci.
b) Ciężko mu na sercu, w nogach. Jest apatyczny, zmęczony, bez sił. Czuje, że coś go przygniata. Jest
wypalony, odczuwa pustkę.
c) np. hiperbole Mnie ołów serce tłoczy, metafory Nie mnie, tkniętemu srodze jego strzałą, kontrasty
Nazywasz miłość rzeczą delikatną? / Zbyt, owszem, twarda, szorstka i koląca, peryfraza Niech trzpioty
SCENARIUSZ LEKCJI
łechcą nieczułą posadzkę!, zdanie parenetyczne (z całem winnym / Uszanowaniem dla twojej miłości),
metafory Nieszczęście, jeszcze wpośród gwiazd wiszące
5.
a) Romeo znajduje pocieszenie w miłości, jest szczęśliwy i ufa, że wszystko się dobrze ułoży, bo
przyśniła mu się Julia. Dowiedziawszy się o śmierci ukochanej, natychmiast podejmuje decyzję
o samobójstwie. Jest zdecydowany i przystępuje do działania.
b) Na początku serce mu bije spokojnie, ma spokojny oddech. Po otrzymaniu wieści staje się blady,
ponury, zmienia się jego wzrok.
c) np. epitety wieść radosna, peryfraza król mego łona – serce, zdanie parenetyczne (dziwny / Sen, co
pozwala myśleć umarłemu!), wykrzyknienia Ach, jakże słodką jest miłość naprawdę, Drwię sobie
z was, gwiazdy!, słownictwo nacechowane emocjonalnie Zły zamiar wnika w myśl zrozpaczonego!
KARTA PRACY
2. JULIA
ROMEO Już idziesz; o mój drogi! mój milutki! [...]
Niech mię schwytają, na śmierć zaprowadzą, Jak myślisz, czy się znów ujrzymy kiedy?
Rad temu będę, bo Julia chce tego. [...] ROMEO
O, śmierci, przybywaj! Nie wątpię o tym, najmilsza, a wtedy
Chętnie cię przyjmę, bo Julia chce tego. Wszystkie cierpienia nasze kwiatem tkaną
Cóż, luba? prawda, że jeszcze nie dnieje? Kanwą do słodkich rozmów nam się staną.
JULIA JULIA
O, dnieje, dnieje! Idź, spiesz się, uciekaj! Boże! przeczuwam jakąś ciężką dolę:
Głos to skowronka brzmi tak przeraźliwie Wydajesz mi się teraz tam na dole,
I niestrojnymi, ostrymi dźwiękami Jak trup, z którego znikły życia ślady.
Razi me ucho. Mówią, że skowronek Czy mię wzrok myli? Jakiżeś ty blady!
Miło wywodzi; z tym się ma przeciwnie, ROMEO
Bo on wywodzi nas z objęć wzajemnych. [...] I twoja także twarz jak pogrobowa.
ROMEO (wychodząc przez okno). Smutek nas trawi. Bądź zdrowa! bądź zdrowa!
Bądź zdrowa! Jeszcze jeden uścisk krótki.
KARTA PRACY
Cele lekcji
Uczeń: poznaje konteksty literackie tragedii Romeo i Julia; rozwija umiejętność interpretacji utworu
poetyckiego; pracuje z przekładem intersemiotycznym
Metody nauczania
metoda problemowa, heureza, metoda impresyjna, dyskusja, praca z tekstem
Środki dydaktyczne
karta pracy, interpretacje muzyczne utworów poetyckich inspirowanych tragedią Szekspira
Przebieg lekcji
1. Nauczyciel prosi uczniów, aby podali przykłady współczesnych postaci Romea i Julii jako symbolu
miłości zakazanej i skazanej na tragiczny finał (np. główni bohaterowie filmu Titanic Jamesa
Camerona, miłość do wroga w Małej Moskwie Waldemara Krzystka).
3. Uczniowie odpowiadają na pytanie, co w dramacie Szekspira sprawia, że historia Romea i Julii jest
wiecznie żywa i nadal stanowi źródło inspiracji artystycznej (wzorzec pierwszej, idealnej miłości).
Praca domowa
Znajdź przykłady dzieł artystycznych różnego typu nawiązujących do Romea i Julii Szekspira. Wybierz
jedno dzieło i opisz je w notatce.
SCENARIUSZ LEKCJI
2.
a) podmiot liryczny – bezpośrednie wyznanie współczesnej Julii – porzuconej kobiety cierpiącej po
odejściu kochanka
b) wiersz przedstawia obraz młodej kobiety – najpierw zakochanej, później opuszczonej, na skraju
samobójstwa z powodu nieszczęśliwej miłości, a w końcu – patrzącej z dystansem (mam tysiąc lat) na
miłość i swoje cierpienia
c) miłość jako źródło cierpień, rozpala zmysły, niebezpiecznie pobudza rytm serca (Poświatowska
chorowała i zmarła na serce w wieku 32 lat), kiedy jest nieodwzajemniona – prowadzi człowieka na
skraj rozpaczy (upokorzona dziewczyna błaga mężczyznę, by wrócił, jest o krok od samobójstwa –
skoczenia z balkonu, który u Szekspira był, odwrotnie, symbolem miłosnego spełnienia)
d) współczesna Julia poznaje ciemną stronę miłości, jest jej ofiarą; wiersz ukazuje bohaterkę, która
przeszła drogę od miłosnego uniesienia, szaleństwa zmysłów, przez dno rozpaczy po porzuceniu,
piekło myśli samobójczych, aż po wypalenie i spokojne pogodzenie się z losem, docenienie życia jako
takiego – nawet jeśli jest samotne, a może właśnie szczególnie takie (wyizolowany wers żyję
podkreśla wartość egzystencji pierwszoosobowego „ja”, które posiadło mądrość tysiąca lat i nie
potrzebuje „drugiej połówki”)
SCENARIUSZ LEKCJI
3.
a) podmiot liryczny – nie ujawnia się w tekście, opisuje z dystansu i ocenia mieszkańców ulicy
Kamiennej
b) wiersz przedstawia konkretną przestrzeń – proletariacką ulicę Kamienną w Łodzi i jej mieszkańców;
obraz szarej, nędznej scenerii koresponduje z nędzną egzystencją bohaterów
c) miłość w wydaniu mieszkańców ulicy Kamiennej jest zwyczajna, przyziemna, banalna, budzi litość,
daleko jej do romantyzmu i siły uczucia opiewanego przez Szekspira; randki na ulicy Kamiennej są
trywialne i pospolite – kochankowie idą na piwo i chowają się po bramach przed przedstawicielami
władzy (boją się gliny i stróża), trudno się dopatrzeć tam wyższych potrzeb (mężczyźni nie adorują
kobiet, kobiety są brzydko ubrane, szczytem finezji jest pójście do kina, nikt nie czyta książek, nie
podróżuje); w pewnym momencie dochodzi do buntu, ludzie protestują, mają dość beznadziei, swojej
marnej egzystencji i żądają zmiany – chcą miłości, piękna, romantyzmu, jednak bunt wygasa
i wszystko wraca do normy
d) wiersz przedstawia szarą, przygnębiającą rzeczywistość kochanków ze środowisk robotniczych,
których na moment porywa bunt, jednak tęsknota za lepszym życiem i miłością jak z kart Szekspira
muszą ulec beznadziei, marzenia o odmianie losu się nie spełniły
KARTA PRACY
Cele lekcji
Uczeń: rozwija umiejętność interpretowania tekstu nieliterackiego – plakatu teatralnego –
w odniesieniu do dramatu Romeo i Julia Williama Szekspira; poznaje specyfikę i historię plakatu
teatralnego; kształci umiejętność argumentowania
Metody nauczania
metoda problemowa, burza mózgów, praca z tekstem indywidualna i zbiorowa
Środki dydaktyczne
definicja plakatu teatralnego w opracowaniu Agnieszki Koecher-Hensel, reprodukcje plakatów do
spektakli i filmów inspirowanych dramatem Romeo i Julia (wyświetlane na rzutniku multimedialnym)
Przebieg lekcji
1. Uczniowie zapoznają się z tekstem Agnieszki Koecher-Hensel o plakacie teatralnym i wykonują
zadania w karcie pracy.
2. Nauczyciel prezentuje (z rzutnika) plakaty teatralne. Uczniowie analizują wybrany przez siebie
plakat, który – ich zdaniem – najtrafniej oddaje przesłanie dramatu Romeo i Julia. Opisują jego
kompozycję i interpretują użyte symbole. Prezentują i porównują swoje odpowiedzi. Jeśli pewne
projekty pozostaną niewybrane, nauczyciel inspiruje uczniów do ich wspólnego omówienia (burza
mózgów).
Propozycje plakatów:
• plakat Wiesława Wałkuskiego do baletu Romeo i Julia Siergieja Prokofiewa w Teatrze Wielkim z
1996 roku
https://archiwum.teatrwielki.pl/baza/-/o/plakat--romeo-i-julia-siergiej-prokofiew-1996-05-18-359-
83/57097/20181
– twarze kochanków ukazane jakby we śnie, z przymkniętymi powiekami, zapowiadają ich
samobójczą śmierć
– głowy wyłaniają się z róży – kwiatu symbolizującego piękno miłości, ale też cierpienie (zakrwawiony
kolec)
– cała kompozycja sprawia wrażenie wykutej w kamieniu, co przywodzi na myśl rzeźbę nagrobną,
oddającą hołd zmarłym i będącą ich pożegnaniem
SCENARIUSZ LEKCJI
Praca domowa
Stwórz własny plakat do spektaklu Romeo i Julia Williama Szekspira.
przebudowie Teatru Wielkiego w 1891 roku. Rozkwit dziedziny przyniosła po 1956 roku polska szkoła
plakatu, która zawdzięcza sukces stosowaniu przez artystów skrótów myślowych, symboli i metafor
oraz swobodnemu interpretowaniu dzieł dramatycznych.
2. np. Artyści dążą do tego, by plakat teatralny oprócz informowania o wydarzeniu artystycznym
i zachęcania do jego obejrzenia wyrażał również stosunek grafika do dzieła dramatycznego, o którym
mówi. Plakat jest formą plastycznej interpretacji utworu, komentarzem do niego. Ponadto dzieło –
przez zastosowanie odpowiednich środków artystycznych – ma wzbudzać określone odczucia
w odbiorcy, pobudzać do myślenia, inspirować.
2. Sformułuj najważniejsze cele, którymi kierują się artyści przy tworzeniu plakatów.
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
3. Jesteś artystą, który ma za zadanie stworzyć plakat do przedstawienia Romeo i Julia. Opisz
koncepcję, którą będziesz się kierować podczas projektowania plakatu.
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
PROJEKT EDUKACYJNY
Cele projektu
rozwijanie kreatywności, wyobraźni uczniów, wdrażanie do współdziałania w grupie, wzajemnej
inspiracji, doskonalenie kompetencji komunikacyjnych, motywowanie do działań artystycznych,
rozwijanie kultury żywego słowa przez działania teatralne, poznanie impresji filmowej jako gatunku
filmowego i jej środków wyrazu, integracja społeczności szkolnej i klasowej, przygotowanie do
aktywnego uczestnictwa w kulturze, popularyzacja osiągnięć uczniów, nauka wykorzystywania
technik informatycznych
Rodzaj projektu
zbiorowy, klasowy
Zadania
Uczniowie przygotowują kilkuminutowe impresje filmowe (mpeg, avi lub mp4) inspirowane tragedią
Szekspira. Po zaprezentowaniu ich w klasie można je umieścić na szkolnej stronie internetowej.
Przykładowe źródła
filmy przygotowane na konkurs MEN Nowele Henryka Sienkiewicza
Krzysztof Kiwerski Myśliciel https://ninateka.pl/film/mysliciel-krzysztof-kiwerski
Agata Gorządek Reszta świata https://ninateka.pl/film/reszta-swiata-agata-gorzadek
Dorota Kędzierzawska Początek https://ninateka.pl/film/dorota-kedzierzawska-poczatek
Jerzy Skolimowski Hamleś https://www.youtube.com/watch?v=AA546WtLGgc
Harmonogram prac
2. W musicalu Romeo i Julia w reż. Janusza Józefowicza w tekście Jana Wermera padają
poniższe słowa. Kto je wypowiada? Swoją odpowiedź uzasadnij dwoma argumentami,
odwołując się do cytatu i całego dramatu Szekspira. [0–3]
W jeden płomień dwie świece złączył Pan.
Będę błagał byś chciał pokazać im swą łaskę
Miłosierdzia dar największy, co objawi wolę Twą,
Lecz powstrzyma łzy, a mnie znowu uczyni sługą Twym.
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
4. Czy Romeo jest bohaterem dynamicznym? Zajmij stanowisko i udowodnij swoje zdanie,
odwołując się do treści dramatu. [0–1]
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
6. Podaj przykład dzieła literackiego lub artystycznego, które zawiera motyw zakazanej
miłości, i opisz, w jaki sposób został on zrealizowany. [0–5]
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
SPRAWDZIAN NA KONIEC
Klucz odpowiedzi
1. bunt – Julia buntuje się przeciw rodzicom. Przeciwstawia się nienawiści rodowej i zakochuje się
w Romeo, w konsekwencji nie spełnia woli ojca i nie wychodzi za hrabiego Parysa; samotność –
Romeo skazany na banicję ucieka do Mantui i cierpi tam z powodu samotności i tęsknoty za Julią;
pożegnanie – Kochankowie po spędzonej razem nocy muszą się rozstać. Przychodzi im to z trudem,
spierają się, czy już naprawdę świta; gniew – W gniew wpada ojciec Julii, gdy Julia odmawia
zamążpójścia za hrabiego Parysa
2. ojciec Laurenty – wspomina o ślubie Romea i Julii, który jest trzymany w tajemnicy; zwraca się do
Boga, nazywa siebie Jego sługą
3. brak jedności miejsca – akcja dzieje się w Weronie i Mantui, w domu Kapuletich, w ogrodzie, na
cmentarzu; złamanie zasady decorum – treści poważne i dramatyczne (śmierć bohaterów) mieszają
się z komicznymi (wypowiedzi Benwolia); obecność scen drastycznych – widz ogląda pojedynki,
w których giną Tybalt, Merkucjo, Parys; ukazana jest śmierć Romea i Julii
4. np. Romeo jest bohaterem dynamicznym, ponieważ widać, jak miłość do Julii go zmienia. Na
początku utworu jest lekkomyślny, szybko się zakochuje i odkochuje, potem staje się odpowiedzialny,
poważnieje, żeni się z Julią. Wyłamuje się z tradycyjnego konfliktu między rodzinami, usiłuje
powstrzymać od pojedynków.
5. Romeo deklaruje, że wolałby szybką śmierć z rąk swoich wrogów – Kapuletich niż powolne konanie
z powodu odrzucenia przez Julię. Tym kontrastem podkreśla swoją miłość do dziewczyny.
6. indywidualne odpowiedzi uczniów
Propozycja punktacji
1) 3 pkt – właściwe uzasadnienie obecności wszystkich motywów; 2 pkt – właściwe uzasadnienie
obecności 3 motywów; 1 pkt – właściwe uzasadnienie obecności 2 motywów; 0 pkt – właściwe
uzasadnienie obecności mniej niż 2 motywów
2) 3 pkt – właściwa odpowiedź uzasadniona 2 argumentami; 2 pkt – właściwa odpowiedź
uzasadniona 1 argumentem; 1 pkt – właściwa odpowiedź, ale brak uzasadnienia; 0 pkt – brak
właściwej odpowiedzi
3) 3 pkt – właściwe uzasadnienie obecności 3 cech; 2 pkt – właściwe uzasadnienie obecności 2 cech;
1 pkt – właściwe uzasadnienie obecności 1 cechy; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
4) 1 pkt – zajęcie stanowiska i jego uzasadnienie oparte w tekście; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
5) 2 pkt – właściwe rozpoznanie kontrastu i jego funkcji; 1 pkt – właściwe rozpoznanie kontrastu bez
określenia jego funkcji; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
6) 5 pkt – podanie właściwego przykładu i pełny, poprawny pod względem językowym opis motywu;
4 pkt – niepełny opis i nieliczne błędy językowe; 3 pkt – niepełny opis i błędy; 2 pkt – błędy językowe i
próba opisu; 1 pkt – poważne błędy językowe i próba opisu; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
SPRAWDZIAN NA KONIEC
2. W musicalu Romeo i Julia w reż. Janusza Józefowicza w tekście Jana Wermera padają
poniższe słowa. Kto je wypowiada? Swoją odpowiedź uzasadnij dwoma argumentami,
odwołując się do cytatu i całego dramatu Szekspira. [0–3]
Całe noce myślę, jak za mąż wydać ją...
Wszędzie patrzę, który najlepszy byłby mąż...
Dla niej całe życie poświęcam się.
Tyle pracy w noc i dzień.
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
4. Czy Julia jest bohaterką dynamiczną? Zajmij stanowisko i udowodnij swoje zdanie,
odwołując się do treści dramatu. [0–1]
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
6. Podaj przykład dzieła literackiego lub artystycznego, które zawiera motyw zakazanej
miłości, i opisz, w jaki sposób został on zrealizowany. [0–5]
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________
SPRAWDZIAN NA KONIEC
Klucz odpowiedzi
1. zabawa – Bohaterowie spotykają się i zakochują od pierwszego wejrzenia na balu maskowym;
ogród – Romeo, skrywając się w ogrodzie, podsłuchuje miłosne wyznanie Julii; przyjaźń – Merkucjo
jest wiernym przyjacielem Romea, kiedy ginie, Romeo zabija Tybalta, by pomścić przyjaciela; władza
– Władca Werony usiłuje powstrzymać zwaśnione rody i zagasić konflikt, zakazuje pojedynków w
mieście i skazuje Romea na banicję za załamanie książęcego zakazu
2. ojciec Julii – Parys od pewnego czasu naciskał Kapuleta, aby ten oddał mu rękę córki, zamążpójście
Julii było więc tematem rozmów Kapuletich; ojciec odmowę Julii traktuje jak osobistą zniewagę,
czarną niewdzięczność dziecka, dla którego się poświęca
3. brak jedności czasu – akcja przekracza czas 24 godzin; występowanie scen zbiorowych –
przykładem takich scen są bal, sceny uliczne; obecność konfliktu tragicznego – bohaterowie
niezależnie od tego, co zrobią, nieubłaganie przybliżą się do katastrofy; porzucenie marzeń i rozstanie
unieszczęśliwiłoby ich na zawsze, walka o spełnienie w miłości przyniesie śmierć obojga
4. np. Julia jest bohaterką dynamiczną, ponieważ widać, jak miłość do Romea ją zmienia.
Na początku utworu jest spokojną, posłuszną córką, gdy zakochuje się w Montekim, zaczyna łamać
obowiązujące zasady: nie odrzuca zakazanej miłości do wroga, buntuje się, sprzeciwia woli ojca,
wybiera samobójczą śmierć.
5. np. Zestawieniem bezbrzeżnego smutku z radością, którą sprawia Romeowi choćby chwila
przebywania z Julią, bohater wyraża swoją miłość do dziewczyny.
6. indywidualne odpowiedzi uczniów
Propozycja punktacji
1) 3 pkt – właściwe uzasadnienie obecności wszystkich motywów; 2 pkt – właściwe uzasadnienie
obecności 3 motywów; 1 pkt – właściwe uzasadnienie obecności 2 motywów; 0 pkt – właściwe
uzasadnienie obecności mniej niż 2 motywów
2) 3 pkt – właściwa odpowiedź uzasadniona 2 argumentami; 2 pkt – właściwa odpowiedź
uzasadniona 1 argumentem; 1 pkt – właściwa odpowiedź, ale brak uzasadnienia; 0 pkt – brak
właściwej odpowiedzi
3) 3 pkt – właściwe uzasadnienie obecności 3 cech; 2 pkt – właściwe uzasadnienie obecności 2 cech;
1 pkt – właściwe uzasadnienie obecności 1 cechy; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
4) 1 pkt – zajęcie stanowiska i jego uzasadnienie oparte w tekście; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
5) 2 pkt – właściwe rozpoznanie kontrastu i jego funkcji; 1 pkt – właściwe rozpoznanie kontrastu bez
określenia jego funkcji; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
6) 5 pkt – podanie właściwego przykładu i pełny, poprawny pod względem językowym opis motywu;
4 pkt – niepełny opis i nieliczne błędy językowe; 3 pkt – niepełny opis i błędy; 2 pkt – błędy językowe i
próba opisu; 1 pkt – poważne błędy językowe i próba opisu; 0 pkt – brak właściwej odpowiedzi
BIBLIOGRAFIA
Literatura podmiotu
William Shakespeare, Romeo i Julia, tłum. Józef Paszkowski, Państwowy Instytut Wydawniczy,
Warszawa 1975. Dostępny: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/romeo-i-julia.html
Literatura przedmiotu
William Shakespeare, Romeo i Julia, tłum. Stanisław Barańczak, Kraków 2006.
Szekspir – doskonały znawca psychosomatyki, „Zwierciadło” z 6 grudnia 2011. Dostępny:
https://zwierciadlo.pl/psychologia/rozwoj/szekspir-doskonaly-znawca-psychosomatyki
Encyklopedia teatru polskiego, hasło: Plakat teatralny, oprac. Agnieszka Koecher-Hensel. Dostępny:
http://www.encyklopediateatru.pl/hasla/256/plakat-teatralny
Warto przeczytać
Anna Bielska, Język Szekspira w wybranych polskich przekładach sztuki „Romeo i Julia”, [w:]
Neofilologia dla przyszłości, red. Jan Nosowicz, t. 1, Warszawa 2016. Dostępny:
https://lingwistyka.edu.pl/wp-content/uploads/2016/11/LSW_Neofilologia.tom1_.pdf
Katarzyna Bomba, Gdy mit staje się... papierkiem po cukierku. „Romeo i Julia” Szekspira w gimnazjum,
„Nowa Polszczyzna” 2002, nr 4, s. 32–44.
Izolda Bonarek, Ku inscenizacji „Romea i Julii”, „Polonistyka” 2004, nr 3, s. 35–39.
Katarzyna Droga, Dwa teatry: antyk i Szekspir, „Cogito” 2006, nr 22, s. 45–49.
Barbara Gajda, Najsłynniejsza miłość świata – Romeo i Julia, „Język Polski w Gimnazjum” 2002/2003,
nr 1, s. 4–5.
Stephen Greenblatt, Shakespeare. Stwarzanie świata, tłum. Barbara Kopeć-Umiastowska, Warszawa
2007.
Anthony Holden, William Szekspir, Warszawa 2018.
Jarosław Komorowski, „Romeo i Julia” Williama Shakespeare’a, Warszawa 1990.
Jan Kott, Szekspir współczesny, Kraków 1990.
Aneta Kyzioł, Życia i śmierć Williama S., „Polityka” 2016, nr 12, s. 90. Dostępny:
https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1654096,1,co-wiemy-o-szekspirze.read
Małgorzata Pawłowska, Muzyczne narracje o kochankach z Werony, Toruń 2016.
Danuta Polańczyk, „Romeo i Julia” Williama Szekspira, Lublin 1999.
Grażyna Ratajczak, Kochając kogoś, rezygnujemy... William Szekspir „Romeo i Julia”, „Język Polski
w Gimnazjum” 2002/2003, nr 2, s. 61–62.
BIBLIOGRAFIA