Wstęp

SLAJD 1
Wczesne życie
Giuseppe Garibaldi urodził się w 1807 roku w Nicei. Jego rodzina
była blisko związana z morzem, a zarówno dziadek jak i ojciec
trudnili się armatorstwem oraz byli właścicielami i kapitanami
statków handlowych. Krążą legendy o nordyckim rycerskim
pochodzeniu Garibaldiego, lecz są one wątpliwe
Młodość i wykształcenie
Giuseppe uczył się pod okiem swego nauczyciela Arena, który
wpoił mu miłość do historii kraju i starorzymskich korzeni.
Później rozpoczął pełną pracę na morzu.

SLAJD 2
Służba na morzu
12-ego listopada 1821 roku, Garibaldi został żeglarzem. 2 lata
spędził na pokładach statków „Constanza” i „Santa Reparata”
W 1825 roku odwiedził z ojcem Rzym. Kolejne 9 lat spędził na
niewielkich żaglowcach. Na statku „Cortese” dotarł do Grecji,
gdzie zachorował.
W Stambule był nauczycielem dzieci wdowy Timon, nauczył się
wówczas języka greckiego i niezwykle upodobał sobie ten kraj.
W 1831 otrzymał patent kapitana marynarki handlowej.

Wojny
W 1834 roku brał udział w powstaniu sabaudzkim w Piemoncie,
za co został skazany na kare śmierci. Wkrótce – aby uciec od
kary - wyruszył do Marsylii, a stamtąd również do Afryki.

Trafiając do Ameryki południowej włączył się w powstanie

Farrapos. Tam również poznał swoją przyszłą żonę – Anę Marię
de Jesus Ribeiro da Silvę.

3 SLAJD
Ameryka południowa
Giuzeppe Garibaldi brał udział w powstaniach w Brazylii. Po
przeprowadzce do Urugwaju wziął ślub i kontynuował działania
wojskowe w walkach o niepodległość tego kraju.
W 1842 roku objął dowodzenie nad niewielką flotą Urugwajską,
która później przekształcona została w legion Czerwonych
Koszul.
W latach 1842 –18 48 Garibaldi brał udział w obronie
Montevideo przed silami argentyńskiego dyktatora Juana
Manuela de Rosasa. Odniósł zwycięstwa m.in. pod Cerro i Sant
Antonio

4 – 5 SLAJD
CZERWONE KOSZULE

W 1842 roku Garibaldi objął dowodzenie nad niewielką

flotą urugwajską i powołał do życia legion „czerwonych
koszul, złożony z licznie zamieszkujących te strony
emigrantów z Włoch.
Nowa formacja miała czarny sztandar z wulkanem
pośrodku, gdzie czerń miała symbolizować smutek
Włochów pozbawionych ojczyzny, zaś wulkan siłę
drzemiącą w tym narodzie.
To właśnie w Urugwaju ludzie Garibaldiego założyli po raz
pierwszy czerwone koszule, bowiem takie otrzymali od
właściciela fabryki w Montevideo, który uszył je dla
pracowników argentyńskich rzeźni. Te koszule wkrótce
stały się symbolem Garibaldiego i jego wojska, zaś
czerwień kolorem rewolucji
6 SLAJD
Po powrocie do kraju, dowódca brał udział w rewolucjach
europejskich, podczas których zmarła jego żona.
W 1859 roku miejsce miała druga wojna o niepodległość Włoch
– wojna francusko Austryjacka. Garibaldi otrzymał wówczas
stopień generalski i uformował oddział wojsk ochotniczych.
Oddział ten nazwano Legionem myśliwców alpejskich. Wkrótce
odniósł on zwycięstwa nad austryjakami – m.in. pod Varese i
Como .

Wyprawa tysiąca
W Kwietniu 1860 roku wybuchło powstanie w Messynie i
Palermo.
Garibaldi rozpoczął wtedy wyprawę tysiąca, dążąc do obalenia
dynastii Burbonów i włączenia królestwa obojga Sycylii do
niepodległych Włoch.
SLAJD – ODBICIE SYCYLII
Podczas tych walk Garibaldi odniósł swoje najświetniejsze
zwycięstwo pod Teano, doprowadzając do powstania państwa
Włoskiego . 17 marca 1861 roku Wiktor Emanuel został królem
Włoch

SLAJD MARSZ NA RZYM

do zjednoczenia Włoch brakowało Wenecji i Państwa
Kościelnego. Pomimo zapału Garibaldiego, król Wiktor Emanuel
zabronił atakowania Rzymu.
Nie zniechęciło to jednak dowódcy, który w 1862 roku ruszył
ku Cieśninie Mesyńskiej, jednak dowódca wojsk włoskich
w Kalabrii nie pozwolił na przeprawę.
Garibaldi popłynął więc do Melito w Kalabrii, gdzie
wylądował 14 sierpnia i pod hasłem „Rzym albo śmierć!”
ruszył poprzez góry ku swemu celowi.
Rząd potraktował go jako awanturnika. doszło do strzelaniny z
wojskiem rządu u stop masywu Gorskiego aspromonte
Aspromonte było szokiem dla całego kraju. W tradycji
narodowej jest postrzegane jako krwawa tragedia. Rząd
natychmiast podał się do dymisji. Ranny Garibaldi został
więźniem, lecz wkrótce uwolniono go na rozkaz króla.
SLAJD ZJEDNOCZENIE WŁOCH
W 1866 roku Garibaldi wziął jeszcze udział w wojnie prusko-
austriackiej, walcząc przeciw Austriakom. Chcąc odzyskać
Wenecję, stoczył zwycięską bitwę pod Bezzecca. Wkrótce
otrzymał królewski rozkaz wstrzymania działań, ponieważ
Austria zaproponowała rozejm. W ten sposób Wenecja
została włączona do Włoch.
Po tej wojnie zasiadł w parlamencie, opowiadając się za
wkroczeniem do Rzymu.
Rok później wkroczył do Państwa Kościelnego, lecz odniósł
klęskę pod Mentaną, po której znów został uwięziony. Po
kilku miesiącach zwrócono mu wolność.
Ostatecznie – w wyniku wojny francusko-pruskiej - Rzym
został oddany w ręce króla.

Po klęsce wojsk pod Sedanem wygłosił przemówienie, w

którym zachęcał do ratowania Francji
Po wojnie został ponownie wybrany do parlamentu.
OSTATNI SLAJD
Dzialanosc polityczna
Po zakończeniu działań wojennych, Garibaldi zachęcał
Włochów do emigracji, propagując ideę nacjonalizmu oraz
walczył o prawa kobiet.
Podczas powstania styczniowego wstawił się również za
Polakami do innych narodów, apelując aby nie opuszczały
Polski w walce.
W 1879 roku założył Ligę Demokratyczną, której celem było
np. wspieranie projektów powszechności prawa
wyborczego, likwidacja kościelnej własności ziemskiej, czy
też powołanie stałej armii.