NEWTON RAPSHON YÖNTEMİ KULLANILARAK YÜK AKIŞ ANALİZİNİNİN

YAPILMASI VE ÖDEVLER

G S D 2  0.1  j 0.5

V1  10o V2
S D1  1.0  j 0.2
ZL=j0.5 pu

ZL=j0.5 pu ZL=j0.5 pu

V3

S D3  1.0  j 0.8

1. Yukarıda verilen üç baralı bir güç sisteminde,

a) Newton-Rapshon yöntemi yardımıyla sadece bir iterasyon uygulayarak 2. ve 3. baraların
gerilimlerini elde ediniz.
b) Aşağıda verilen kodu MATLAB ortamında, probleme uygun olarak düzenleyiniz ve her bir
baranın gerilimini Newton-Rapshon yöntemine göre bulunuz. (Elde edilen çıktıların verilmesi
yeterli olacaktır.)
% Bara admitans matrisinin hesaplanması.
format short
% from to R X
z=[1 2 0 0.4
1 3 0 0.4
2 3 0 0.4];
Zbara1=z(:,1);
Zbara2=z(:,2);
R=z(:,3);
X=z(:,4);
Zbara=length(z(:,1));
nbara=max(max(Zbara1),max(Zbara2));
Z=R+j*X;
y=ones(Zbara,1)./Z;
Y=zeros(nbara,nbara);
for k=1:Zbara
if Zbara1(k)>0 & Zbara2(k)>0
Y(Zbara1(k),Zbara2(k))=Y(Zbara1(k),Zbara2(k))-y(k);
Y(Zbara2(k),Zbara1(k))=Y(Zbara1(k),Zbara2(k));
end
end
for n=1:nbara
for k=1:Zbara
if Zbara1(k)==n | Zbara2(k)==n
Y(n,n)=Y(n,n)+y(k);
else
end
end
end
YB=Y;
% NEWTON RAPHSON YÖNTEMİNİ KULLANARAK 2 VE 3 NOLU BARALARIN GERİLİM
HESABI.
delta1=0; delta2=0; delta3=0;
V1=1; V2=1; V3=1;
teta=angle(YB);
fprintf('\n\nBara admitans matrisi aşağıda...')
Y=abs(YB)
P2bas=-0.2; P3bas=-1.0; Q2bas=0.5; Q3bas=-0.6;
eps=1; eps1=1; eps2=1;
iter=0;
format long
while eps1>1e-4 | eps2>1e-4
iter=iter+1;
E2=abs(V2);
E3=abs(V3);
% PQ barasına ait yeni değerlere göre
% her bir iterasyonda hesaplanması gereken güç değerleri.
P2=((V2*V1*Y(2,1)*cos(teta(2,1)-
delta2+delta1))+(V2*V2*Y(2,2)*cos(teta(2,2)))+(V2*V3*Y(2,3)*cos(teta
(2,3)-delta2+delta3)));
P3=((V3*V1*Y(3,1)*cos(teta(3,1)-
delta3+delta1))+(V3*V2*Y(3,2)*cos(teta(3,2)-
delta3+delta2))+(V3*V3*Y(3,3)*cos(teta(3,3))));
Q2=((-V2*V1*Y(2,1)*sin(teta(2,1)-delta2+delta1))-
(V2*V2*Y(2,2)*sin(teta(2,2)))-(V2*V3*Y(2,3)*sin(teta(2,3)-
delta2+delta3)));
Q3=((-V3*V1*Y(3,1)*sin(teta(3,1)-delta3+delta1))-
(V3*V2*Y(3,2)*sin(teta(3,2)-delta3+delta2))-
(V3*V3*Y(3,3)*sin(teta(3,3))));
% Jacobi matrisinin elde edilmesi
J(1,1)=((V2*V1*Y(2,1)*sin(teta(2,1)-
delta2+delta1))+(V2*V3*Y(2,3)*sin(teta(2,3)-delta2+delta3)));
J(1,2)=-(V2*V3*Y(2,3)*sin(teta(2,3)-delta2+delta3));
J(1,3)=((V1*Y(2,1)*cos(teta(2,1)-
delta2+delta1))+(2*V2*Y(2,2)*cos(teta(2,2)))+(V3*Y(2,3)*cos(teta(2,3
)-delta2+delta3)));
J(1,4)=(V2*Y(2,3)*cos(teta(2,3)-delta2+delta3));
J(2,1)=-(V3*V2*Y(3,2)*sin(teta(3,2)-delta3+delta2));
J(2,2)=((V3*V1*Y(3,1)*sin(teta(3,1)-
delta3+delta1))+(V3*V2*Y(3,2)*sin(teta(3,2)-delta3+delta2)));
J(2,3)=(V3*Y(3,2)*cos(teta(3,2)-delta3+delta2));
J(2,4)=((V1*Y(3,1)*cos(teta(3,1)-
delta3+delta1))+(V2*Y(3,2)*cos(teta(3,2)-
delta3+delta2))+(2*V3*Y(3,3)*cos(teta(3,3))));
J(3,1)=((V2*V1*Y(2,1)*cos(teta(2,1)-
delta2+delta1))+(V2*V3*Y(2,3)*cos(teta(2,3)-delta2+delta3)));
J(3,2)=-(V2*V3*Y(2,3)*cos(teta(2,3)-delta2+delta3));
J(3,3)=((-V1*Y(2,1)*sin(teta(2,1)-delta2+delta1))-
(2*V2*Y(2,2)*sin(teta(2,2)))-(V3*Y(2,3)*sin(teta(2,3)-
delta2+delta3)));
J(3,4)=-(V2*Y(2,3)*sin(teta(2,3)-delta2+delta3));
J(4,1)=(-V3*V2*Y(3,2)*cos(teta(3,2)-delta3+delta2));
J(4,2)=((V3*V1*Y(3,1)*cos(teta(3,1)-
delta3+delta1))+(V3*V2*Y(3,2)*cos(teta(3,2)-delta3+delta2)));
J(4,3)=(-V3*Y(3,2)*sin(teta(3,2)-delta3+delta2));
J(4,4)=((-V1*Y(3,1)*sin(teta(3,1)-delta3+delta1))-
(V2*Y(3,2)*sin(teta(3,2)-delta3+delta2))-
(2*V3*Y(3,3)*sin(teta(3,3))));
% eps hatalarının bulunması
blnmyn=[delta2;delta3;V2;V3];
DP2=P2bas-P2; DP3=P3bas-P3; DQ2=Q2bas-Q2; DQ3=Q3bas-Q3;
deltaguc=[DP2;DP3;DQ2;DQ3];
Jx=inv(J);
blnmyn=(Jx*deltaguc)+blnmyn;
delta2=blnmyn(1);
delta3=blnmyn(2);
V2=abs(blnmyn(3));
V3=abs(blnmyn(4));
eps1=abs(E2-V2);
eps2=abs(E3-V3);
% her bir iterasyonda hesaplanan gerilim değerlerinin ekranda
gösterilmesi
fprintf(' iter |V2| |V3|\n')
disp([iter, abs(V2), abs(V3),])
end
 G G
V1  1.050o pu P2  200 MW
1 2

V2(0)  1.040o pu
ZL=0.01+j0.03 pu

ZL=0.0125+j0.025 pu
ZL=0.02+j0.04 pu

3 V3
V3(0)  1.00o pu
S3  400  j 250 MVA
2. Yukarıda verilen üç baralı bir güç sisteminde, 100MW’lık baz güç değeri dikkate alınarak
a) Newton-Rapshon yöntemi yardımıyla sadece bir iterasyon uygulayarak 2. ve 3. baraların
gerilimlerini elde ediniz.
b) Aşağıda verilen kodu MATLAB ortamında, probleme uygun olarak düzenleyiniz ve her bir
baranın gerilimini Newton-Rapshon yöntemine göre bulunuz. (Elde edilen çıktıların verilmesi
yeterli olacaktır.)
%bara admitans hesabı
format short
% from to R X
z=[1 2 0.01 0.007
2 3 0.01 0.007];
Zbara1=z(:,1);
Zbara2=z(:,2);
R=z(:,3);
X=z(:,4);
Zbara=length(z(:,1));
nbara=max(max(Zbara1),max(Zbara2));
Z=R+j*X;
y=ones(Zbara,1)./Z;
Y=zeros(nbara,nbara);
for k=1:Zbara
if Zbara1(k)>0 & Zbara2(k)>0
Y(Zbara1(k),Zbara2(k))=Y(Zbara1(k),Zbara2(k))-y(k);
Y(Zbara2(k),Zbara1(k))=Y(Zbara1(k),Zbara2(k));
end
end
for n=1:nbara
for k=1:Zbara
if Zbara1(k)==n | Zbara2(k)==n
Y(n,n)=Y(n,n)+y(k);
else
end
end
end
YB=Y;
teta=angle(YB);
Y=abs(YB)
% başlangıç değerlerin girilmesi
V1=1.0; V2=1; V3=1;
Py2=-2; Qy2=-1;
Pg3=1; Qg3=0;
Pt3=Pg3-2; Qy3=1;
delta3=0; delta2=0; delta1=0;
format long
iter =0;
Q3=0; iter=0;

for I=1:5;
iter=iter+1;
% PQ ve PV barasına ait yeni değerlere göre
% her bir iterasyonda hesaplanması gereken güç değerleri.
P2=((V2*V1*Y(2,1)*cos(teta(2,1)-
delta2+delta1))+(V2*V2*Y(2,2)*cos(teta(2,2)))+(V2*V3*Y(2,3)*cos(teta
(2,3)-delta2+delta3)));
P3=((V3*V1*Y(3,1)*cos(teta(3,1)-
delta3+delta1))+(V3*V2*Y(3,2)*cos(teta(3,2)-
delta3+delta2))+(V3*V3*Y(3,3)*cos(teta(3,3))));
Q2=((-V2*V1*Y(2,1)*sin(teta(2,1)-delta2+delta1))-
(V2*V2*Y(2,2)*sin(teta(2,2)))-(V2*V3*Y(2,3)*sin(teta(2,3)-
delta2+delta3)));
% Jacobi matrisinin elde edilmesi
J(1,1)=((V2*V1*Y(2,1)*sin(teta(2,1)-
delta2+delta1))+(V2*V3*Y(2,3)*sin(teta(2,3)-delta2+delta3)));
J(1,2)=-(V2*V3*Y(2,3)*sin(teta(2,3)-delta2+delta3));
J(1,3)=((V1*Y(2,1)*cos(teta(2,1)-
delta2+delta1))+(2*V2*Y(2,2)*cos(teta(2,2)))+(V3*Y(2,3)*cos(teta(2,3
)-delta2+delta3)));
J(2,1)=-(V3*V2*Y(3,2)*sin(teta(3,2)-delta3+delta2));
J(2,2)=((V3*V1*Y(3,1)*sin(teta(3,1)-
delta3+delta1))+(V3*V2*Y(3,2)*sin(teta(3,2)-delta3+delta2)));
J(2,3)=(V3*Y(3,2)*cos(teta(3,2)-delta3+delta2));
J(3,1)=((V2*V1*Y(2,1)*cos(teta(2,1)-
delta2+delta1))+(V2*V3*Y(2,3)*cos(teta(2,3)-delta2+delta3)));
J(3,2)=-(V2*V3*Y(2,3)*cos(teta(2,3)-delta2+delta3));
J(3,3)=((-V1*Y(2,1)*sin(teta(2,1)-delta2+delta1))-
(2*V2*Y(2,2)*sin(teta(2,2)))-(V3*Y(2,3)*sin(teta(2,3)-
delta2+delta3)));
blnmyn=[delta2;delta3;V2];
DP2=Py2-P2; DP3=Pt3-P3; DQ2=Qy2-Q2;
deltaguc=[DP2;DP3;DQ2];
Jx=inv(J);
blnmyn=(Jx*deltaguc)+blnmyn;
delta2=blnmyn(1);
delta3=blnmyn(2);
V2=abs(blnmyn(3));
end
format short
%PV barasına ait reaktif gücün bulunması
Q3=-V3*V1*Y(3,1)*sin(teta(3,1)-delta3+delta1)-
V3*V2*Y(3,2)*sin(teta(3,2)-delta3+delta2)-
(V3^2)*Y(3,3)*sin(teta(3,3))
Qg3=Q3+Qy3
V2=abs(V2)
Qpv=Q3
V3