Είναι ώρα να σταματήσεις το παιχνίδι και να κάνεις τα

μαθήματά σου.
Το όνομα μου είναι ……………………… και είμαι καλό παιδί.

Μερικές φορές η μαμά ή ο μπαμπάς ή ο δάσκαλός μου λένε να

καθαρίζω ή να κάνω τα μαθήματά μου.

Μερικές φορές μου λένε να σταματήσω να παίζω και να έρθω

μέσα.
Μερικές φορές μου λένε……………………………………………….

Σε παρακαλώ βοήθησε με να μαζέψουμε το τραπέζι.

Μερικές φορές η μαμά ή ο μπαμπάς ή ο δάσκαλός μου λένε να

κάνω πράγματα που με βοηθάνε, ή που με κάνουν καλύτερο
μαθητή ή που με προστατεύουν. Μερικές φορές μου λένε να
κάνω πράγματα για να βοηθάω τους άλλους.
Δεν θέλω να το κάνω αυτό.

Μερικές φορές μου λένε να κάνω πράγματα που δεν μου

αρέσουν. Σε όλους λένε να κάνουν πράγματα που δεν τους
αρέσουν. Ακόμη και στην μαμά ή στον μπαμπά ή στον δάσκαλο
λένε να κάνουν κάτι που δεν τους αρέσει.
Κάποιες φορές που μου λένε να κάνω κάτι που δεν μου αρέσει,
αρχίζω να θυμώνω. Θυμώνω κάπως έτσι:

Η φωνή μου γίνεται δυνατή. Μπορεί και να φωνάζω.

Μπορεί να νιώσω θυμό και να έχω νευράκια.

Όχι δεν θέλω!

Γιατί δεν μπορώ να κάνω ότι θέλω;

Μερικές φορές μπορεί να πω «Όχι, δεν θέλω» ή
«………………………………………………».

Μερικές φορές μπορεί να σκέφτομαι πως «Θέλω να κάνω ότι

μου αρέσει.»

Εντάξει.
Όταν θυμώνω στην μαμά μου ή στον μπαμπά μου ή στον
δάσκαλό μου τους στεναχωρώ. Μερικές φορές μπορεί να έχω
μπελάδες.

Όταν η μαμά ή ο μπαμπάς ή ο δάσκαλός μου λένε να κάνω κάτι

που δεν θέλω, μπορώ να πάρω μια βαθιά ανάσα και να πω
«εντάξει» θα κάνω ότι μου πεις.
Όταν κάνω τα πράγματα που μου λένε, δεν θα έχω μπελάδες.
Αυτό θα κάνει την μαμά ή τον μπαμπά ή τον δάσκαλο
χαρούμενους. Θα είμαι και εγώ χαρούμενος.