Ang Batang Mangangaso
Isang Kuwentong Pambata
Noong unang panahon sa isang malayong lugar sa
Pilipinas.may isang batang lalaki na nagngangalang Junjun.
Si Junjun ay isang mabait at matapang na batang
mangangaso.Simula pa ng siya ay maliit,natutunan na niyang
mahalin ang kalikasan at ang mga hayop na naninirahan
dito.Lumaki si Junjun sa isang tribo na nakatira malapit sa
kagubatan.Sa bawat kasama ng kanyang ama,inihahanda niya
ang mga kagamitan pra sa kanilang pangangaso.Subalit sa
puso ni Junjun lagi niyang naiisip kung paano
mapapangalagaan ang mga hayop at ang kanilang
tahanan.Isang araw habang nasa gubat sila ng kanyang ama
natagpuan nila ang isang malaking puno,nabahala si Junjun sa
nakita niya.Sa halip na ipagpatuloy ang
pangangaso,binulungan niya ang kanyang ama. Ama hindi ba
t kailangan nating pangalagaan ang kalikasan?Napatingin ang
ama kay Junjun at napansin ang malalim na kahulugan sa mga
salita ng kanyang anak.Tumango siya at snabi Anak tama ang
iyong sinabi.Dapat nating pangalagaan ang kalikasan pram
aging maayos an gating mundo.
Matapos ang kanilang makahulugang pag-uusap ng
kanyang ama,nagkaroon ng malaking pagbabago sa puso ni
Junjun.Naisip niya na hindi lamang siya dapat maging
mangangaso.Kung di maging tagapangalaga rin ng kalikasan.
Nagsimula si Junjun sa pamamagitan ng pagbabahagi
ng kanyang kalaman sa tribo,nagturo siya sa mga bata
tungkol sa kahalagahan ng pag –iingat sa kalikasan.Itinuro
niya kung paano pangangalagaan ang mga hayop at ang
kanilang tirahan.Nakarating sa tenga ni Junjun ang balita na
may mga taong nais sirain ang kagubatan pra sa pagtatayo ng
isang malaking kumpanya.Naging malungkot si Junjun dahil
ang kagubatan ay nagging bahagi na ng kanilang
kabuhayan.Hindi pumayag si Junjun na hayaang mangyari
ito .Nag-isip siya ng paraan kung paano maiiwasan ang
pagkasira ng kagubatan.Nagtungo siya sa kanyang tribo at
ibinahagi ang kanyang plano.Nagkaisa sila upang ipagtanggol
ang kanilang lupang ninuno .Sa pamamagitan ng kanilang
sama-samang pagkilos nagging malakas ang kanilang tinig
laban sa pagkasira ng kagubatan.Nag-ipon sila ng mga
petisyon,nag-organisa ng mga pagkilos at humingi ng tulong
sa ibat ibang organisasyon na mangangalag sa kalikasan.
Dahil sa kanilang determinasyon na ipagbawal ang
pagtatayo ng kumpanya sa kanilang lugar pinasalamatan nila
si Junjun sa kanyang tapang at liderato.
Ngunit hindi lang yan ang katapusan ng kanyang
laban nagging bayani si Junjun sa kanilang tribo at sa ibang
komunidad.Itinuloy niya ang pagtuturo sa mga kabataan at
ipakita ang halaga ng pangangalaga sa kalikasan.Sa kanyang
pangunguna nagging aktibo ang buong tribo at ang iba pang
komunidad.Dahil sa pagsisikap ni Junjun at ng kanyang tribo
nagkaroon ng malaking pagbabago sa kanilang lugar,dumami
ang mga puno at ibat ibang mga hayop ,nabuhay ang
kalikasan at ang mga tao ay masiglang naglakbay sa mga
gubat at sapa.Sa bawat paglisan ni Junjun mula sa kanilang
tahanan nararamdaman niya ang kaligayahan sa kanyang
puso.Malaki ang naitulong niya sa kalikasan at ang laban niya
ay nagbunga ng magandang bukas pra sa lahat.
Si Junjun Ay patuloy na nagtanggol sa kalikasan at
nagpamalas ng pagmamahal sa kapaligiran. Ang kanyang
kuwento ay patuloy na magbibigay ng inspirasyon sa mga
batang Pilipino na maging tagapagtanggol ng kalikasan at mga
hayop na siyang tunay na kayamanan ng bansa.
Ang Batang Mangangaso
Isang Kuwentong Pambata
Noong unang panahon sa isang malayong lugar sa
Pilipinas.may isang batang lalaki na nagngangalang Junjun.
Si Junjun ay isang mabait at matapang na batang
mangangaso.Simula pa ng siya ay maliit,natutunan na niyang
mahalin ang kalikasan at ang mga hayop na naninirahan
dito.Lumaki si Junjun sa isang tribo na nakatira malapit sa
kagubatan.Sa bawat kasama ng kanyang ama,inihahanda niya
ang mga kagamitan pra sa kanilang pangangaso.Subalit sa
puso ni Junjun lagi niyang naiisip kung paano
mapapangalagaan ang mga hayop at ang kanilang
tahanan.Isang araw habang nasa gubat sila ng kanyang ama
natagpuan nila ang isang malaking puno,nabahala si Junjun sa
nakita niya.Sa halip na ipagpatuloy ang
pangangaso,binulungan niya ang kanyang ama. Ama hindi ba
t kailangan nating pangalagaan ang kalikasan?Napatingin ang
ama kay Junjun at napansin ang malalim na kahulugan sa mga
salita ng kanyang anak.Tumango siya at snabi Anak tama ang
iyong sinabi.Dapat nating pangalagaan ang kalikasan pram
aging maayos an gating mundo.
Matapos ang kanilang makahulugang pag-uusap ng
kanyang ama,nagkaroon ng malaking pagbabago sa puso ni
Junjun.Naisip niya na hindi lamang siya dapat maging
mangangaso.Kung di maging tagapangalaga rin ng kalikasan.
Nagsimula si Junjun sa pamamagitan ng pagbabahagi
ng kanyang kalaman sa tribo,nagturo siya sa mga bata
tungkol sa kahalagahan ng pag –iingat sa kalikasan.Itinuro
niya kung paano pangangalagaan ang mga hayop at ang
kanilang tirahan.Nakarating sa tenga ni Junjun ang balita na
may mga taong nais sirain ang kagubatan pra sa pagtatayo ng
isang malaking kumpanya.Naging malungkot si Junjun dahil
ang kagubatan ay nagging bahagi na ng kanilang
kabuhayan.Hindi pumayag si Junjun na hayaang mangyari
ito .Nag-isip siya ng paraan kung paano maiiwasan ang
pagkasira ng kagubatan.Nagtungo siya sa kanyang tribo at
ibinahagi ang kanyang plano.Nagkaisa sila upang ipagtanggol
ang kanilang lupang ninuno .Sa pamamagitan ng kanilang
sama-samang pagkilos nagging malakas ang kanilang tinig
laban sa pagkasira ng kagubatan.Nag-ipon sila ng mga
petisyon,nag-organisa ng mga pagkilos at humingi ng tulong
sa ibat ibang organisasyon na mangangalag sa kalikasan.
Dahil sa kanilang determinasyon na ipagbawal ang
pagtatayo ng kumpanya sa kanilang lugar pinasalamatan nila
si Junjun sa kanyang tapang at liderato.
Ngunit hindi lang yan ang katapusan ng kanyang
laban nagging bayani si Junjun sa kanilang tribo at sa ibang
komunidad.Itinuloy niya ang pagtuturo sa mga kabataan at
ipakita ang halaga ng pangangalaga sa kalikasan.Sa kanyang
pangunguna nagging aktibo ang buong tribo at ang iba pang
komunidad.Dahil sa pagsisikap ni Junjun at ng kanyang tribo
nagkaroon ng malaking pagbabago sa kanilang lugar,dumami
ang mga puno at ibat ibang mga hayop ,nabuhay ang
kalikasan at ang mga tao ay masiglang naglakbay sa mga
gubat at sapa.Sa bawat paglisan ni Junjun mula sa kanilang
tahanan nararamdaman niya ang kaligayahan sa kanyang
puso.Malaki ang naitulong niya sa kalikasan at ang laban niya
ay nagbunga ng magandang bukas pra sa lahat.
Si Junjun Ay patuloy na nagtanggol sa kalikasan at
nagpamalas ng pagmamahal sa kapaligiran. Ang kanyang
kuwento ay patuloy na magbibigay ng inspirasyon sa mga
batang Pilipino na maging tagapagtanggol ng kalikasan at mga
hayop na siyang tunay na kayamanan ng bansa.