ANG BAYAN KONG SINILANGAN (TIMONG COTABATO) BY ASIN

TEORYANG PORMALISMO
Tumutukoy sa isang uri ng kritisismo na nagbibigay-diin sa porma ng isang teksto at hindi sa
nilalaman nito. Binibigyan nito ng markadong atensyon ang kaayusan,istilo,o paraang artistiko
ng teksto. Iniiwasan nito ang pagtatalakay ng mga elementong labas sa teksto mismo,tulad ng
histori,politika,at talambuhay.

LAYUNIN

Ang kantang "Ang Bayan Kong Sinilangan" ni Timong Cotabato ay may layuning ipahayag ang
pagmamahal at pagmamalasakit sa kanyang sinilangang bayan o lugar. Ang awit ay naglalaman
ng mga saloobin at damdamin ng awtor tungkol sa kanyang pook, kasaysayan, at kultura nito.
1. Nilalaman:
Ang nilalaman ng kantang ito ay naglalarawan ng kagandahan at yaman ng bayang sinilangan ng
awtor. Binabanggit nito ang likas na ganda ng kalikasan, kasaysayan, at kultura ng lugar.
Isinasaad din nito ang pagmamalasakit at pagmamahal ng awtor sa kanyang bayan.
2. Kaanyuan o Kayarian:
Ang kantang ito ay isang uri ng panitikan na tinatawag na tula sa anyo ng awit. Ito ay binubuo ng
mga taludtod na may tugma at sukat. Karaniwang ginagamitan ito ng mga salitang may malalim
na kahulugan at damdamin upang maipahayag ang mensahe ng awtor.
3. Paraan ng pagkakasulat:
Ang paraan ng pagkakasulat ng kantang ito ay nagpapakita ng tuwirang damdamin at
pagmamalasakit ng awtor sa kanyang bayan. Ginamit niya ang maayos na pagpapahayag ng
saloobin at damdamin upang maiparating ang kanyang mga mensahe sa mga tagapakinig.
Sa kabuuan, ang kantang "Ang Bayan Kong Sinilangan" ay isang pagpapahayag ng pagmamahal,
pagmamalasakit, at pangarap para sa bayan ng awtor. Ginamit niya ang anyo ng tula sa anyo ng
awit upang maipahayag ang kanyang mga saloobin at damdamin ng tuwiran sa kanyang mga
tagapakinig.

MAHAHALAGANG ANG KONTEKSTO PARA MASURI ANG TEMA O PAKSA SA

AKDA.

Ang sensibilidad ng mga tauhan:

Sa taludtod na "May bundok at ilog, na sagana sa isda, / May mga puno ng niyog, at nipa't
niyog" ay makikita ang sensibilidad ng mga tauhan sa kalikasan ng kanilang bayan. Ang
paglalarawan ng mga natural na yaman ng lugar ay nagpapakita ng pagpapahalaga at
pagmamalasakit ng mga tauhan sa kanilang sinilangan.
Pag-uugnayan ng mga salita:
Ang pag-uugnay ng mga salita tulad ng "May araw at ulap, na nagbibigay liwanag" ay
nagpapakita ng pagkakaisa at pagkakabuklod ng mga elemento ng kalikasan. Ito ay
nagpapahayag ng tema ng pagkakaisa at harmoniya sa bayan ng awtor.
Istruktura ng wika:
Ang paggamit ng malalalim na salitang tulad ng "timug at habagat, kanluran at silangan" ay
nagpapakita ng istruktura ng wika na sumasalamin sa kultural at geograpikal na katangian ng
lugar. Ito ay nagbibigay ng diwa at kahulugan sa mga salita na nagpapalalim sa pag-unawa sa
tema ng kantang ito.
Metapora:
Sa taludtod na "May bayan sa Katagalugan, na lupang sakdal dilag" ay nagamit ang metapora
upang ilarawan ang ganda at kahalagahan ng bayan ng awtor. Ang pagtawag sa bayan bilang
"lupang sakdal dilag" ay nagpapahiwatig ng pagmamalaki at pagpapahalaga sa kanyang lugar.
Imahen:
Ang paglalarawan ng mga imahen tulad ng "malalayang kabukiran, may himig na palasyo't
tahanan" ay nagbibigay ng masining na larawan ng bayan. Ang mga imaheng ito ay
nagpapalaganap ng tema ng kasaganaan at kagandahan ng kalikasan at kultura ng bayan.
Organic Unity o Kabuuang Kaisahan:
Ang kantang ito ay nagtataglay ng organic unity o kabuuang kaisahan sa pamamagitan ng
pagkakaugnay-ugnay ng mga elemento ng kalikasan, kultura, at pagmamahal sa bayan. Ang
bawat bahagi ng tula ay nagdudulot ng kabuuan at nagpapahayag ng iisang mensahe ng
pagmamahal at pagmamalasakit sa bayan.