Vertaald door: Petra van der Burg

Nagekeken door: Christel Foncke

[TEDxNewYork | Onafhankelijk
georganiseerd evenement in TED-stijl]

[Gedeeld door appnexus]

Hoor je dat?

Dat is niks.

Dat heb ik jullie vandaag

op de conferentie

te bieden.

Ik heb niks.

Nada.

Nop.

Niente.

Noppes.

Niks slims. Niks inspirerends.

Niks ook maar in de verste

verte onderzocht.

Ik heb absoluut helemaal

niks te zeggen.

En toch zal het zo lijken

door de manier waarop ik spreek.

Alsof wat ik zeg, briljant is.

Misschien, heel misschien, krijg je

het gevoel, dat je wat hebt geleerd.

[Hoe klink je slim in je TEDx Talk]

Ik start met het openingsgedeelte.

Ik ga veel handgebaren maken.

Ik ga dit doen met mijn rechterhand,

en dit met mijn linker.

Ik zet mijn bril recht

en dan stel ik jullie allen een vraag.

Steek je hand op: wie van jullie

is eerder een vraag gesteld?
(Gelach)

Oké, top, ik zie wat handen.

En Ik herhaal:
ik heb hier niks.

Ik ga daarop reageren,

door te doen of ik jullie

een persoonlijk verhaal vertel.

Iets spanningverlagends.

Iets om mezelf wat schattiger

te laten lijken.

Iets gênants.

Jullie maken vervolgens een 'aw'-geluid.

Het is waar. Het is echt gebeurd.

(Gelach)

Dan trek ik het wat breder open.

Ik ga er verder op in.

Ik ga het intellectueel maken.

Ik ga het over deze man hier hebben.

Nu, wat deze man deed,

was belangrijk, zeker weten.

(Gelach)

Maar ik heb zelf geen idee wie hij is.

Ik heb gewoon afbeeldingen

gegoogeld op: 'wetenschapper'.

(Gelach)

Ik wil het laten lijken,

of ik een punt maak,

dat ik een zaak beargumenteer,

dat ik je inspireer je leven te veranderen,

terwijl wat werkelijk gebeurt:

ik ...

rek ...

tijd ...
Nu, als je me niet gelooft,
laten we naar de cijfers kijken.

Dit is echt,
wat hier nu gebeurt.

Het aantal lezingen dat ik geef, is één.

Interessante feiten tot dusver

in deze lezing gebezigd, dat zal nul zijn.

Mijn lengte is 1,7907.

Let op de ,0007.

2x6 is 12.

En dan, interessant genoeg:

6x2 is ook 12.

Dat is wiskunde.

352 is een driecijferig getal.

1, 2, 3, 4, 5 en dan bijna direct

volgend hierop, krijgen we 6, 7, 8, 9, 10.

Om voor meer opvulling te zorgen,

geef ik je nog wat getallen in overweging,

uh ... 18

237

5.601

2,6 miljoen

24. Onthutsend!

(Gelach)

Dit zijn echte getallen, allemaal.

Laten we hierop aansluitend

wat grafieken bekijken.

Als je goed naar deze

cirkeldiagram kijkt, zul je zien,

dat de meerderheid véél groter is

dan de minderheid.

Ziet iedereen dat?

Gaaf, nietwaar?

Laten we deze staafdiagram bekijken,

want die toont vergelijkbare,

irrelevante gegevens.

Ik doe dit, omdat ik

het graag laat lijken,

of ik me heb voorbereid.

Als je dit bijvoorbeeld op YouTube

zou kijken, zonder geluid,

kon je denken, "Ha, oké,

deze man weet waar hij het over heeft."

Maar dat weet ik niet.

Ik weet niet wat ik wil zeggen,

panikeer, ik heb niks.

Ik ben een totale nepperd.

Maar weet je?

Ik mocht een TED Talk geven.

En verdorie, ik ga die afmaken.

(Gelach)

Als je achter me kijkt,

dit zijn gewoon woorden, gepaard met vaag

tot nadenken stemmende standaardfoto's.

Ik ga ze aanwijzen,

alsof ik zowel mijn, als jouw tijd benut,

maar in realiteit, weet ik nog niet

de helft van hun betekenis.

En ik begin brabbeltaal te praten.

Wagga wah, gabba gabba.

Kalkoen, mond en een mond.

Schilfer, trip, mijn hond Skip.

Scheur het en doop het, Richard.

Ik ben een piepkleine babybopper

en ik heb honger in mijn buikje.

Brad Pitt, Uma Thurman.

Namen, dingen.

Woorden, woorden en meer dingen.

En zie je? Het voelt, alsof

het ergens op kan slaan, nietwaar?

Alsof misschien, slechts misschien,

ik toewerk naar een soort

van bevredigend einde,

ik bedoel, ik gebaar alsof ik dat doe.

Ik ijsbeer, mijn intensiteit groeit.

Ik zet mijn bril af,

die trouwens alleen een montuur is.

(Gelach)

Ik droeg hem, om er slim uit te zien,

ondanks dat mijn zicht ... perfect is.

En nu ga ik een beetje gas terugnemen.

Ik ga van toon veranderen.

Ik ga het laten lijken,

of ik naar een moment opbouw.

En stel dat dat zo was?

(Gelach)

Geweldig, niet? Wat doe je eraan?

Het leven is een achtbaan.

Weet je, als er iets is,

wat je van mijn lezing meeneemt,

zou ik je graag laten denken

aan wat je in het begin hoorde,

en zou ik je graag laten denken

aan wat je nu hoort.

Want het was niks

en het is nog steeds niks,

denk daaraan.

Of niet, dat is prima.

Ik ga nu stoppen met praten.

Bedankt.

(Applaus)