Правопис ја претставува правилната употреба на графичките знаци и на
интерпункција во еден јазик, како и законите според кои се пишуваат тие правила. Има три принципи: 1. Фонетски (фонолошки) принцип 2. Морфолошки принцип 3. Етимолошки принцип Правописот во македонскиот јазик е фонолошки, бидејќи има 31 букви и 31 гласови кои се пишуваат како се читаат, и се читаат како се пишуваат. 1. Согласките групи :МН, ВН, БН различно се озговарат: одамна, рамна, рамнотежа, внук, плевна 2. Гласот З преминува во С во зборови со префиксите без-, из-, раз-: Расцути, исцеди, бесцутен, расчепка 3. Согласката С или З преминува во В пред суфиксите -че , -це, -ца: Лист-ливче, мост-мовче, воз-вовче, месо-мевце 4. Согласката Ш преминува во В пред суфиксот -че: Круша-крувче, опашка-опавче 5. Почетната група ПШ преминала во ПЧ: Пченка, пченица, пченкарен 6. Групите ШТ и ЖД се изговараат во зборовите: Маштеа, маштеница, општина, дожд, глужд 7. Меѓу С и Р се пишува Т, а меѓу З и Р се пишува Д: Сестра, страв, страна, здрав, здравје Правоговор претставува правилен изговор на гласовите и зборовите. Самогласната Р се пишува: 1. Меѓу две согласки Дрво, крв, прв, црн 2. На почеток на зборот пред согласка ‘рџа, ‘рши, ‘рти, ‘вет Ј се пишува: 1. меѓу самогласките И и А: хемија, историја, материја, илија, Италија, спијат, мијат и др 2. меѓу самогласките О и А: моја, твоја, бројам, Бојан, која, никоја, бројач и др 3. меѓу две А (А и А) : Маја, одаја, Трајанка 4. меѓу Е и А: идеја, алеја, ономатагеја, турнеја Ј не се пишува: 1. меѓу самогласки, ако втората е И: обичај-обичаи, судија-судии, идеја-идеи 2. на почеток на збор пред Е: еден, еж, Елена, езеро 3. на средина меѓу самогласки: лае, знае, вее, пее, мое, чуе, 4. пред наставките -ство, -ствен, -ски Согласката Ќ: 1. цвеќе, цвеќарница, цвеќарка, свеќа, куќа, домаќи, куќен 2. -ЈЌИ: ќе учам, ќе дојдам, викајќи, зборувајќи Согласката Ѓ: 1. Беѓа-веѓи, меѓа-меѓи, туѓ-туѓина 2. ЛУЃЕ 3. Најде-наоѓа, дојде-доаѓа, зајде-заоѓа Согласката Ѕ: 1. Ѕид, ѕида, ѕидар, ѕидарство, заѕида, ѕирка, ѕуни, ѕуница, ѕемне 2. Ѕвезда, ѕвезден, ѕвони, ѕвончето, ѕвер, јанѕа Согласката Џ: 1. Филџан, манџа, џунџуле 2. Џаде, џамија, џем, џеб, џемпер, џентлмен, џин, џуџе, џамбаз Согласката Њ: 1. Коњ, троњ, дење 2. Бања, дуња, диња, молња 3. -ЊЕ (глаголска имена) :јадење, спиење, одење Согласката Љ: 1. ЉУБ- : љубов, љубен/а, љубичица, , Љубица, Љупчо, љубезен 2. Тељо, биљбиљ, детаљ – детали 3. Фељтон, Иљчо Согласката Х: 1. Воздух, восхит, поход , дух 2. Харем, хартија, хемија, Хасан, хигиена, Хајне, Хималаи, Минхен, Мухамед 3. Не се употребува во зборовите: ајвар, леб, историја, ладно, ајдук Согласката В: 1. Меѓу две самогласки: глава, девојка, живот, невеста, човек, изговор, договор 2. Во завршетоците -вина, -ови, -еви, во членските форми (-во, -ва, - ве): убавина, ладовина, броеви, половина, врвови, женава, детево, куќиве 3. На почеток на зборот пред согласките б, т, ч, л, н : вторник, вчера, вдовица, внук, влегува, внука 4. Пред безвучна согласка изговорот на В се обезвучува: тивок, во тифка, иако се пишува тивка, со в, кое пред безвучното К минува во својот парник Ф 5. Презимињата можат да се пишуваат на два начина: на -вски или на -ски : Стојан Стојковски е од Велес. Иван Петрески е од Прилеп. Согласката Ф: 1. Хв -> Ф : хвала-фала, хврла-фрла, фрла, фаќа, фалбаџија, зафаќа 2. Кафе, филџан, софра, фурна, фар 3. Фатмир, Филип, Фатим
Nikodinovski, Zvonko - Etnonimite Vo Frazemskite I Vo Paremiskite Edinici Vo Makedonskiot Jazik, in Iminjata I Frazeologijata, Filološki Fakultet Blaže Koneski", Skopje, 2018, Pp. 233-250.