Podatność naturalna-jest definiowana jako odporność ładunków na warunki

przemieszczania wynikające z fizycznych, chemicznych oraz biologicznych cech i

właściwości przewożonych produktów. Niską podatność mają np. warzywa i owoce, a
wysoką piasek lub żwir.
Podatność techniczna-to odporność na warunki i skutki przemieszczania wynikające
z ich kształtu, wielkości i przestrzenności. Niską podatnością techniczną będą się
charakteryzowały ładunki ponadnormatywne, jak np. kilkuset tonowa turbina
przeznaczona dla elektrowni. Wysoką podatnością transportową wykażą się m.in.
ładunki skonteneryzowane oraz ładunki pół-masowe, mające jednolity kształt i
rozmiar.
Podatność ekonomiczna-jest określana przez wartość przewożonego ładunku.
Większa wartość produktów ma wpływ na zmniejszenie podatności ekonomicznej
ładunków, gdyż wymagają one troskliwej opieki w trakcie transportu. Mówimy
zatem, że ładunki o wysokiej wartości ładunkowej (np. telewizory, komputery itp.) są
bardzo podatne na transport, natomiast ładunki o niskiej wartości jednostkowej (np.
piasek) mają niską ekonomiczną podatność transportową.
Podatność ładunkowa-czyli podatność wynikająca z odporności na spiętrzenie,
istotną w przewozach kombinowanych z wykorzystaniem jednostek ładunkowych.
Wskazuje ona na stopień wykorzystania powierzchni środków transportu oraz
powierzchni magazynowych. Niską podatność ładunkową mają towary, których nie
piętrzymy, a wysoką mają te które piętrzymy.

Chłodzenie i Mrożenie: Przechowywanie produktów w kontrolowanych warunkach

temperatury, czy to przez chłodzenie, czy mrożenie, pomaga zatrzymać procesy
rozkładu i utrzymać świeżość.
Pakowanie Atmosferyczne: Zmiana atmosfery wewnątrz opakowania, na przykład
zastosowanie modyfikowanej atmosfery (MAP), może opóźnić utlenianie i zachować
jakość świeżości produktu.
Suszenie: Usuwanie wilgoci z produktów, zwłaszcza żywności, może znacznie
przedłużyć ich trwałość, ponieważ bakterie i pleśnie potrzebują wilgoci do wzrostu.
Konserwanty: Dodawanie substancji konserwujących do żywności lub innych
produktów może zahamować rozwój bakterii i mikroorganizmów.
Fermentacja: W przypadku niektórych produktów spożywczych, takich jak kiszone
warzywa, proces fermentacji może przedłużyć ich trwałość.
Zamrażanie: Szybkie zamrażanie produktów spożywczych może zatrzymać procesy
starzenia się i utrzymać ich świeżość na dłużej.
Technologie Ochrony Żywności: Zastosowanie nowoczesnych technologii, takich
jak promieniowanie UV, pasteryzacja, czy technologie barierowe, może pomóc w
przedłużaniu trwałości produktów spożywczych.
Odpowiednie Przechowywanie: Zapewnienie odpowiednich warunków
przechowywania, takich jak wilgotność i temperatura, może istotnie wpłynąć na
przedłużenie jakości towarów.
Innowacyjne Opakowania: Wykorzystanie opakowań zaprojektowanych specjalnie
do przedłużania trwałości produktów, na przykład opakowań z barierą światła, może
być skuteczną metodą

Wiele osób myli pojęcie „masy” z pojęciem „ciężaru”. Wynika to z błędnego oznaczania
danej wielkości (ciężaru nie opisujemy za pomocą kilogramów) oraz języka potocznego
właśnie. Ciężar jest stosunkiem masy do siły grawitacji i wyraża się w Newtonach. Nie jest
zatem wagą danego obiektu. Tę wagę wyraża masa. Wynika z tego, że ciężar jest wielkością
zmienną, a masa stałą. Poza tym masa jest wielkością skalarną, a ciężar wektorową

Funkcje opakowania
ochronne-Opakowania chronią produkty przed uszkodzeniem, wilgocią i innymi
czynnikami zewnętrznymi podczas transportu i przechowywania. Logistyczne
informacyjne-Opakowania zawierają informacje o produkcie, jego ilości, składzie, i
sposobie użycia.
marketingowe-Estetyczne opakowania przyciągają uwagę klientów, stanowiąc
ważny element identyfikacji marki.
ekologiczne-Projektowanie opakowań z myślą o ochronie środowiska, stosowanie
materiałów przyjaznych dla natury. Recykling, wielokrotny użytek, materiały
pochodzenia naturalnego, z jednorodnych materiałów ekonomiczne-koszty
opakowań: zakup, magazynowanie, amortyzacja, robocizna, utylizacja
użytkowe-Opakowania projektowane są tak, aby ułatwiały korzystanie z produktów i
ich dozowanie przez konsumentów

Etapy rozwoju normalizacji:

A. Normalizacja pierwotna -
B. Normalizacja zakładowa - Początkowy etap (XIX wiek): Przedsiębiorstwa
dostosowywały wymiary i standardy produkcji, dążąc do korzyści skali.
Standardyzacja części umożliwiła uproszczenie i automatyzację procesów, obniżając
jednocześnie wymagania kwalifikacyjne pracowników.
B. Normalizacja branżowa - Rozwój etapu formalizacji (II połowa XIX wieku):
Zauważono potrzebę standaryzacji między producentami, szczególnie w przypadku
części łączonych z wyrobami innych producentów. Rozwój norm branżowych miał
usuwać bariery techniczne w handlu, przyspieszając rozwój giełd towarowych.
C. Normalizacja państwowa - Normalizacja krajowa (początek XX wieku): Szybki
rozwój przemysłu i niedobór wykwalifikowanych pracowników skłoniły do
powstania uregulowań krajowych. Organizacje normalizacyjne, takie jak BSI, DIN i
ANSI, powstały w tym okresie, a w Polsce pierwsze kroki stawiano w
dwudziestoleciu międzywojennym.
D. Normalizacja międzynarodowa - Powstanie międzynarodowych organizacji
normalizacyjnych (początek XX wieku): Pierwszą była IEC w 1904 roku, a później
ISO w 1947 roku, która miała koordynować tworzenie norm międzynarodowych,
dostosowywanych potem przez jednostki krajowe. Obecnie ISO zrzesza ponad 80
jednostek normalizacyjnych z różnych krajów

Rozwój towaroznawstwa
1. Prehistoria i starożytność → pierwotne: wymiany barterowe, tj. towar na towar
2. Średniowiecze → encyklopedyczne: rozpowszechnienie wymiany handlowej,
pierwsze cechy rzemieślnicze, pierwsze manufaktury; handel wymienny
3. XVI i XVII w. → surowcowe: skok rozwoju nauki o towarach; okres zamorskich
podbojów, sprowadzanie nowych towarów np. kawy, przypraw czy bawełny i
sprzedaż ich za metale szlachetne
4. Od przełomu XVIII i XIX w. → technologiczne: produkcja przemysłowa
wynalazków(maszyny parowej, silnika wysokoprężnego),
5. Od lat 40. XX w. → strategiczne: ewolucja organizacji systemów wytwarzania
towarów; od lat 50 podejście logistyczne, wprowadzenie gospodarki na tory
wolnorynkowe, mechanizmy koncepcji marketingowych 6. koniec XX w. i początek
XXI w. → globalne: globalizacja rynków towarowych; optymalizacja postaci
towarów, dynamiczny rozwój towaroznawstwa jako nauki nierozerwalnie związanej z
funkcjonowaniem społeczeństwa.

Metody badania właściwości towarów:

Metody organoleptyczne - Dokonywane za pomocą zmysłów - są podstawą do
podjęcia decyzji o zakupie - metoda jest szybka, tania i prosta, - zastosowanie
głównie do cech niemierzalnych, - ma charakter subiektywny Ocena organoleptyczna
a analiza sensoryczna - wyniki analizy sensorycznej są powtarzalne, - wykonywana
przez osoby o odpowiedniej wrażliwości sensorycznej Co decyduje o rzetelności
badań organoleptycznych?
a) stan zdrowia i stan psychiczny
b) zmęczenie
c) warunki zewnętrzne, temperatura
d) czas trwania badania
e) sposób wykonywania badania
f) wrażliwość sensoryczna badającego
g) oświetlenie
Jak zwiększyć efektywność badań organoleptycznych?
a) korzystanie z wzorców porównawczych
b) aparatura pomocnicza
c) odczynniki chemiczne
d) W tabeli orgaanoleptycznej porównuje się barwe, zapach, konsystencje i smak
Metody laboratoryjne : - są wyrażane liczbowo - ich wyniki są powtarzalne -
dokładna i ścisła charakterystyka - wiele badanych zmiennych Dzielimy je na metody
fizyczne, chemiczne i mikrobiologiczne
Metody fizyczne - biorą pod uwagę: wielkość, masę, gęstość temperaturę topnienia,
lepkość, strukturę materiału, załamanie światła, zawartość substancji barwnych,
badanie mechaniczne
Metody chemiczne - badają skład chemiczny towaru, określają podstawowe
składniki, szukają zanieczyszczeń, badają świeżość, poszukują dodatków
Metody mikrobiologiczne - są przydatne do celów spożywczych, zajmują się oceną
materiałów niespożywczych
Wyróżniamy jeszcze:
a) Metody ogólne- są one wspólne dla pewnych grup towarów np. gęstość,
kwasowość, lepkość
b) Metody specjalne - są to metody dostosowane do konkretnych towarów np.
zawartość tłuszczu w mleku Badania techniczno i praktyczno użytkowe
a) Podczas naturalnego (praktyczne) bądź stymulowanego (techniczne) użytkowania
np. testowanie sprzętu sportowego
b) nowe wyroby lub z nowych surowców
c) wykorzystujące nowe technologie np. systemy podtrzymywania kostki w bucie
d) nowe konstrukcje np. buty z palcami

Dlaczego ładunkoznawstwo jest interdyscyplinarną dziedziną wiedzy?

Ładunkoznawstwo jest interdyscyplinarną dziedziną wiedzy, ponieważ łączy różne
dziedziny nauki w celu zrozumienia i skutecznego zarządzania ładunkami oraz
procesami związanymi z ich transportem. Oto dwa przykłady dziedzin, z których
korzysta ładunkoznawstwo, wraz z obszarami ich zastosowań:
Inżynieria transportu: W inżynierii transportu ładunkoznawstwo jest używane do
projektowania efektywnych i bezpiecznych systemów transportowych, zarządzania
przepływem towarów oraz optymalizacji tras. Przykładowo, inżynierowie transportu
wykorzystują wiedzę z ładunkoznawstwa do zoptymalizowania logistyki dostaw,
minimalizowania kosztów transportu, czy projektowania efektywnych sieci
dystrybucji.
Ekonomia: W dziedzinie ekonomii, ładunkoznawstwo jest używane do analizy
kosztów związanych z transportem, prognozowania popytu na usługi transportowe,
oraz oceny wpływu transportu na rozwój gospodarczy. Przykładowo, ekonomiści
mogą korzystać z danych z ładunkoznawstwa do badania wpływu efektywności
logistyki na konkurencyjność przedsiębiorstw oraz analizy globalnych łańcuchów
dostaw.
Ładunkoznawstwo integruje zatem wiedzę z różnych dziedzin, takich jak inżynieria,
ekonomia, logistyka czy technologie informatyczne, aby skutecznie zarządzać
ładunkami w procesach transportowych. Ta interdyscyplinarna natura pozwala na
holistyczne podejście do problemów związanych z transportem, co jest kluczowe dla
efektywnego i zrównoważonego funkcjonowania systemów logistycznych i
transportowych.