Odkrycie penicyliny

Penicylina i jej odkrycie z całą pewnością dokonało olbrzymiego przełomu w medycynie,

wpływając na rozwój nauki i tym sam całego społeczeństwa. Do momentu jej odkrycia,
ówczesna medycyna i lekarze nie dysponowali skutecznym lekiem, który pomagał w leczeniu
infekcji chorób zakaźnych, które były przyczyną śmierci stek milionów ludzi. Penicylina jest
pierwszym odkrytym na świecie antybiotykiem, czyli substancji, które likwidują bakterii oraz
i działanie, i hamują konkurencyjne gatunki drobnoustrojów Antybiotyki są związkami
wytwarzanymi przez grzyby i bakterie. Źródła podają, że w starożytności Egipcjanie
korzystali z leczniczych właściwości grzybów, stosowali na rany okłady ze spleśniałego
chleba. Były to jedynie początki dobroczynnych aspektów, które zawarte były w grzybach.
Historycznym momentem, stało się wynalezienie przez Profesora Alexandra Fleminga w
1928r. penicyliny, był to pierwszy prawdziwy antybiotyk, jednak nie była jeszcze w taki
postaci w jakiej jest znana obecnie. Odkrycia dokonał w Londynie w szpitalu St Mary ‘s,
Profesor Fleming przypadkiem zwrócił uwagę obserwując Szalki Perttiego, były na nich
kolonie gronkowca, jest to bakteria, która wywołuje bóle gardła, ropnie i czyraki, ale na
jednym z preparatów pojawiła się pleśń, a wokół niech wszystkie bakterie zostały
zneutralizowane, pozostawiając obszar wokół czysty. Nietypowe zjawisko jakie spostrzegł,
skłoniło go przeprowadzenia dokładnych badań. Profesor doszedł do wniosku, że pleśń
wydzieliła substancję hamującą rozwój bakterii i nie pozwala na ich namnażanie. Alexander
Fleming odkrył, iż owa substancja ta jest w stanie zneutralizować wiele szkodliwych bakterii,
w tym Streptococcus, Neisseria meningitidis i Clostridium diphtheriae, a więc asystentom
zlecił wyizolowanie czystej penicyliny. Niestety przeprowadzone, potwierdziły że substancja
jest nie stabilna a prace umożliwiły wyizolowanie jedynie roztwór surowca. W 1929r prace
przedstawił i opisał w jednej z brytyjskich gazet branżowych, British Journal of Experimental
Patholog, po krótce jedynie wspominając o wartościach leczniczych i terapeutycznych
penicyliny. Miało to swoje przełożenie na utrzymanie zainteresowanie naukowców działaniem
penicyliny samej w sobie. Uważano wówczas, że celem głównym penicyliny jest oddzielenie
bakterii niewrażliwych na penicylinę od bakterii wrażliwych na penicylinę w kulturach
mieszanych. W późniejszym czasie badania nad penicyliną. Badania nad penicyliną
rozpoczęły się na Uniwersytecie Oksfordzkim i zostały przeprowadzone przez Howarda
Floreya, Ernsta Chaina i ich współpracowników. Zamienili penicylinę w lek ratujący życie.
Prace nad oczyszczeniem penicyliny rozpoczęły się w 1939 roku. W 1940 roku Flory
przeprowadził ważne eksperymenty wykazujące, że penicylina może chronić myszy przed
infekcją i śmiercionośnymi bakteriami paciorkowcowymi. Natomiast skuteczności na
ludziach dowiedziono w 1941 roku, kiedy 43-letni policjant Albert Alexander zadrapał się i
nabawił infekcji, co w konsekwencji doprowadziło do pojawienia się ropni zagrażających
życiu, były one na twarzy oczach oraz w pluchach. Pacjent otrzymał zastrzyk penicyliny, po
czym jego stan uległ znacznej poprawie, jednak brak wystarczającej ilości penicyliny
doprowadziły do jego śmierci. Zastosowanie penicyliny miało kolosalny wpływ podczas II
wojny światowej, przyczyniając się do poprawy stany zdrowia rannych na polu walki
żołnierzy. Cała produkcja penicyliny uległa znacznemu zwiększeniu w roku 1943r. Brytyjski
zarząd produkcji wojennej przejął odpowiedzialność za zwiększenie produkcji penicyliny.
Pierwszych firmy, które rozpoczęły produkcję na dużą skalę to Wraz z Lederle, Merck, Pfizer
i Squibb, Abbott Laboratories. Firmom tym przyznano najwyższy priorytet w pozyskiwaniu
materiałów budowlanych i innych materiałów niezbędnych do osiągnięcia celów
produkcyjnych. W Wielkiej Brytanii penicylina została po raz pierwszy sprzedana ogółowi
społeczeństwa jako lek na receptę 1 czerwca 1946 roku. W Anglii Cheyne i Abraham
kontynuowali badania struktury cząsteczki penicyliny, opierając się na pracach Dorothy
Hodgkin, również na Uniwersytecie Oksfordzkim. Penicylina jest obecnie jedną z
najstarszych i największych grup antybiotyków. Odkrycie penicyliny stało się zdecydowanie
kamieniem milowym w kierunku zrewolucjonizowaniu medycyny.