Ustrój państwa według konstytucji francuskiej 1791
Konstytucja francuska została uchwalona przez Konstytuantę we wrześniu 1791r. Konstytucja
opierała się na założeniach Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela z 1789 r. Konstytucja wprowadzała we Francji monarchię konstytucyjną. Dzięki niej król przestał być jedynym wszechwładnym organem, a stał się jednym z podmiotów reprezentujących naród. Konstytucja wprowadziła trójpodział władzy jako jedną z głównych norm, zaraz po suwerenności kraju. Władza była podzielona na: władzę ustawodawczą, wykonawczą, sądownicza. ● władza ustawodawcza- została powierzona Zgromadzeniu Prawodawczemu, w jego skład wchodziło 745 deputowanych, wybranych na 2 lata w wyborach. Na zgromadzeniach wybierano elektorów, jednego na 100 obywateli. Zgromadzenie Prawodawcze miało wyłączne prawo do inicjatywy ustawodawczej oraz posiadało uprawnienia legislacyjne. Elektorzy: tworzyli zgromadzenie wyborcze drugiego stopnia. Na zgromadzeniach elektorów wybierano deputowanych do Zgromadzenia Prawodawczego, żeby zostać deputowanym trzeba było być obywatelem czynnym, płacić podatki w wysokości co najmniej 50 liwrów, posiadać nieruchomość. Uchwalało także dekrety, które następnie przedstawiało królowi do zatwierdzenia. Do uprawnień Zgromadzenia należało także: decydowanie o wojnie i pokoju, ratyfikowanie traktatów miedzynarodowych, stawianie najwyższych urzędników przed Trybunał Stanu, ustalanie wielkości armii i floty. ● Władza wykonawcza - sprawował ją król, przy pomocy mianowanych przez siebie ministrów. Król był osobą nietykalną, wszystkie jego decyzje (akty królewskie) wymagały podpisania dokumentu przez właściwego ministra. Ministrów powoływał i odwoływał król, i posiadali oni odpowiedzialność polityczną. Król posiadał prawo veta wobec ustaw Zgromadzenia Prawodawczego. Król nie posiadał inicjatywy ustawodawczej i nie mógł rozwiązać Zgromadzenia Prawodawczego. Ministrowie nie mogli być członkami tego Zgromadzenia. ● Władza sądownicza - utworzono system jednolitego sądownictwa powszechnego, ustanowiono oddzielną organizację sądownictwa w sprawach karnych i cywilnych. Sędziowie wybierani byli przez obywateli, wyeliminowanie dziedziczenie i wykupowanie stanowisk sędziowskich. Podział administracyjny Francji: najwyższa jednostka terytorialną był departament, łącznie było ich 83. Jednostką niższą niż departament był dystrykt, później Kanton, a najmniejszą jednostką podziału terytorialnego była wówczas gmina.