Kreowanie własnego wizerunku- to świadome działanie, które służyć ma takiemu przedstawieniu

naszej osoby, by inni postrzegali nas w określony sposób. Sam wizerunek nie zależy od nas , jest tym
jak inni odbierają naszą osobę. Zależny jest od wielu czynników m.in.: od percepcji, możliwości
postrzegania , oceny rozmówcy. To proces mający na celu stworzenie takiego postrzegania własnej
osoby, który będzie satysfakcjonujący dla nas.

Savoir-vivre- zasady dobrego wychowania

Bon Ton- zachowywanie się według przyjętych reguł towarzyskich, dobry ton

Dobre maniery- sposób bycia i zachowywania się

Etykieta- ustalony i obowiązujący sposób zachowania się w pewnych środowiskach

Gafa- niezręczny postępek (nietakt, niestosowna mowa)

Afront- lekceważące i obraźliwe zachowanie się , którego celem jest ubliżenie komuś, zniewaga

Precedencja – ustalenie hierarchii osób

 Osoba stojąca ma przewagę nad idącymi lub jadącymi

 Zasada płci- kobieta otrzymuje przewagę za płeć
 Zasada wieku- starszy jest ważniejszy od pozostałych pokoleń
 Hierarchia służbowa- bezpośredni przełożony ma przewagę nad podwładnymi

Taktyki atrybucyjne- mówienie o atrybutach, o tym jaki się ma cechy lub jaka się jest osoba
Taktyki repudiajcyjne- mówienie o cechach , których nie mamy , o tym kim nie jesteśmy,
zaprzeczenia

Taktyki autoprezentacyjne:
 Opisywanie siebie -werbalny opis siebie, swoich upodobań , zainteresowań, dokonań,
rodzinie, pracy itp.( wyłączająca taktyka autoprezentacji, czyli omijanie pewnych faktów ze
swojego życia, które mogą być niekorzystne dla własnego wizerunku.
 Wyrażanie postaw- dotyczy przekonań osoby na określone tematy służące autoprezentacji
 Publiczne atrybucje- atrybucja to wniosek człowieka na temat jakiejś przyczyny ,bronienie
własnej wartości , tłumaczenie pewnych zachowań sukcesów i porażek a czasem przyznanie
się do błędu.
 Pamięć i zapominanie- pamięciowe manipulacje- przekształcanie , retuszowanie faktów i
informacji w interakcji z druga osobą aby osiągnąć cel. Rzeczywiste lub udawane
zapamiętywanie lub zapominanie
Zachowania niewerbalne
 Wyrażanie emocji- gesty, mimika, postawa ciała, oczy , reakcje emocjonalne stosowane w
celu przedstawienia pożądanego wizerunku
 Wygląd zewnętrzny- ludzi atrakcyjni są lepiej postrzegani przez społeczeństwo, są
inteligentni, towarzyscy i dominujący , ubiór
 Gesty i poruszanie się – prosta postawa, pewność siebie, brak drżenia rąk
 Kontakty społeczne- towarzystwo z którym się zadajemy może wzmocnić bądź osłabić nasz
wizerunek , ludzie pragną być kojarzeni z osobami , które odnoszą sukcesy i są znane
  Pławić się w odbitym blasku- ludzie chwalą się , że posiadają kontakty z osobami wyższej
rangi , opowiadają o swoich powiązaniach
 Blask padający na miasto lub region- miasta i ich społeczeństwa wspominają o swoich
miejscowościach jako miejscu ważnym ponieważ np. urodziła się tam znana osoba
 Usuwanie się z cienia porażki -odcinanie się od osób, które straciły reputację
 Polerowanie- wyolbrzymianie, wychwalanie swoich zalet, ludzi , miejsc i instytucji
 Retuszowanie- minimalizowanie zalet, miejsc, ludzi i instytucji
 Efekt psst -unikanie przenoszenia złych informacji , plotek , wiadomości ponieważ odbiorca
mógłby ocenić nas negatywnie jako informatora
 Konformizm i uleganie- zachowywanie się zgodnie ze społecznymi normami i preferencjami
innych ludzi
 Otoczenie- rekwizyty dekoracje służące autoprezentacji np. ciepłe kolory, wybór miejsca do
siedzenia
 Zachowania prospołeczne- pomaganie tylko dla dobrej opinii a nie ze szczerego serca
 Agresja- aby sprawić wrażenie osoby groźnej
 Sport i ćwiczenia fizyczne- uprawianie sportu bo to jest modne lub jest ten sport popularny
 Jedzenie- w towarzystwie jemy inaczej niż samemu w domu
 Ponoszenie ryzyka- szybka jazda aby przypodobać się rówieśnikom , sięganie po używki aby
osiągnąć uznanie w oczach innych

Autoprezentacja grupowa:

 Operowanie wizerunkiem osoby dla jej dobra, Nie krytykowanie się nawzajem w obecności
klientów czy gości
 Operowanie wizerunkiem członka grupy po to by pośrednio przekazać określony wizerunek
samego siebie
 Wspólne przekazywanie pozytywnego wizerunku grupy

Norma- stanowi zasadę , wzorzec, działania, nie są na ogół zapisane, formułowane, dotyczące
publicznego wizerunku oraz działania człowieka jakie powinien bądź nie powinien prezentować

Normy autoprezentacyjne- normy określające wrażenie jakie jednostka powinna wywierać

 Charakter preskryptywny- nakazuje jakie wrażenie należy wywierać np. pogrzeb lub urodziny
 Charakter restrykcyjny- ograniczają zakres wizerunku, jakie człowiek może zaprezentować,
nie określając jednak wrażenia , które powinno się wywrzeć

Dobre obyczaje- podporządkowanie się określonym standardom właściwego zachowania

Duża skromność- niska samoocena, brak wglądu we własne możliwości

Skromność= pomniejszanie własnych zasług i pozytywnych cech

Norma stopnia pozytywności= powinniśmy przedstawiać się tak samo pozytywnie jak inne osoby
biorące udział w interakcji

Norma odsłaniania się = nakazuje jednostce dostosować stopień własnej szczerości do tego jak
dalece odsłania się jej rozmówca

Norma konsekwencji=zasada ta nakazuje ludziom postępować zgodnie z ich przekonaniami i

postawami oraz w miarę możliwości wykazywać się konsekwencją w zachowaniu rozmaitych
sytuacjach

Norma uprzejmej uwagi- nakazuje wykazywać minimalne zainteresowanie podczas interakcji

społecznej

Norma niezwracania uwagi- nie powinniśmy niepotrzebnie zwracać uwagi na nie swoje sprawy

Rola społeczna- to zestaw zachowań kojarzonych z określoną pozycją w systemie społecznym ,

oczekuje się postępowania odpowiadającego zajmowanej roli

 Zgodność z prototypem- dostosowywanie się do pewnych wzorców osób i ich cech

 Rola przywódcy- kompetentny, sympatyczny i atrakcyjny, osoby moralne i prowadzące
przykładny styl życia, potężny, stanowczy i opanowany, zniecierpliwianie aby wymusić
pewne zachowania
 Zachowanie dystansu wobec swojej roli
 Zachowanie za kulisami

Funkcje autoprezentacji na poziomie jednostki

1. Oddziaływanie interpersonalne- wywieranie wpływu na innych, utrzymywanie lub
wzmacnianie własnego wizerunku podczas interakcji z innymi osobami
2. Budowa i podtrzymanie poczucia własnej wartości- niepowodzenia i porażka nadwyrężają
poczucie własnej wartości i wywołuje negatywne reakcje emocjonalne , natomiast sukces
sprawia , że czujemy się lepiej . angażowanie się we własną autoprezentację pomaga
człowiekowi stworzyć i utrzymać własną tożsamość, jest to nawyk. Wzmacnia tożsamość
jednostki
3. Regulowanie emocji- może redukować negatywne emocje i nasilać pozytywne , wywołuje
pozytywne emocje

Motywy autoprezentacji
 Wrażenie wywierane na innych z możliwością realizacji własnych celów
 Wartość pożądanego celu
 Rozbieżność między wizerunkiem pożądanym a rzeczywistym
1. Zależność- polega na zależności człowieka od innych odnośnie odniesienia sukcesu. Ludzie
chcą się lepiej prezentować przed osobami wyższymi, cenionymi
2. Przyszłe interakcje- chęć wywarcia dobrego wrażenia na osobie, z którą przewidujemy
przyszłe interakcje, nie odnosi się to do jednorazowych interakcji
 3. Wartość pożądanych celów-konkretny cel sprawia, że chcemy osiągnąć go konkretna
autoprezentacją :obfitość zasobów= im bardziej ograniczona jest nagroda, cel tym bardziej
jest ona pożądana , cechy adresata – bardziej cenimy reakcje osób posiadających pożądane
cechy , którzy są dla nas atrakcyjni
4. Uzyskanie akceptacji – silny strach przed negatywną ocena oraz potrzeba aprobaty
społecznej, dążenie do akceptacji i unikanie odrzucenia
5. Wizerunek pożądany- wizerunek, który sami chcemy zaprezentować
6. Wizerunek rzeczywisty- wizerunek , który spostrzega o nas osoba z boku, porażka i poczucie
wstydu nasilają motywacje do manipulowania wizerunkiem

Poziomy autoprezentacji :

1. Nieświadome wywieranie wrażenia -Człowiek na żadnym poziomie nie jest świadomy , jak
postrzegają go inni , nie zdaje sobie sprawy z tego , ze inni kształtują jakieś wyobrażenia na
jego temat

Deindywidualizacja - utrata zdolności do myślenia o sobie , trudności z obserwowaniem i

regulowaniem własnego zachowania i mniej przejmują się cudzymi opiniami

2. Podświadomie sprawdzanie wywieranego wrażenia - człowiek kontroluje przekazywany

przez siebie wizerunek na poziomie podświadomym i nieświadomym , za to świadomie
koncentruje się na innych sprawach
3. Świadomość wywieranego wrażenia - człowiek jest świadomy ze inni kształtują sobie jakieś
wyobrażenia na jego temat i może brać je pod uwagę
4. Koncentrowanie się na wywieranym wrażeniu - wszystkie myśli człowieka poświęcone są
wywieranemu przez niego wrażeniu oraz jego konsekwencjom