ANG PAGHAHANGAD NI SADDARTHA

NARRATOR:Isinilang sa isang marangyang buhay si Siddarth aanak ng

isang Brahmin, na uri ng mga tao sa antigong lipunang Hindu na mula sa
angkan ng mga pari, alagad ng sining, guro, at iba pa

(dula dula kunohay uban si govinda)

Angela: oh saddartha tama na yan, palubog na ang araw mag aaral ka pa

govinda umuwi kana nang makapag pahinga
Sophia: mauna na ako saddartha, paalam!
Marbhie: mag ingat ka.

Narrator: Lumaki rin siyang babad sa pag-aaral, sa pakikisangkot sa mga

ritwalmaging sa pakikipagtagisan sa katuwiran kasama si Govinda.

Skye: gawin ninyo ang mga binigay kung gawawin ha, at tsaka pala
saddartha at govinda may paparating na patimpalak sa susunod na linggo
inaanyayaan ko kayong sumali
Marbhie: Ano tara?
Sophia: sige tara sumali tayo.
Skye: oh sya mauna na ako, mag ingat kayo sa pag uwi
(lakaw lakaw kunohay)
Sophia: may ritwal ds ilog ngsyon diba?
Marbhie: oo meron, pupunta ka ba?
Sophia: oo naman, tinatanong pa ba yan.

Narrator:Marami na siyang natutunan hinggil sa pagninilay, at

nagkakamalay, lumalaki siyang isang malusog at matalinong binatilyo.
Para sa kaniyang ama, itinakda na siyang maging isang mahusay na
Brahmin.

Gab: Pag butihin mo ang iyong pag-aaral, dahil ikaw ang susunod sa
aking mga yapak ikaw ay magiging isang mahusay na brahmin
Marbhie: pero ama…
Gab: Wala ng pero pero, susunod ka sa akin saddarthapara ito sa iyong
kinabukasan mahal ka namin kaya namin ito ginagawa

(nag ritwal si saddartha)

Ang matalik niyang kaibigang si Govinda, na lubos na humahanga sa

kaniya ay nakadama na hindi magiging karaniwang Brahmin si
Siddartha
 (paduol si marbhie kay govinda)

Sophia: Sa tingin mo magiging mahusay kaya tayong brahmin?

Marbhie: alam mo govinda sa totoo lang hindi ko rin alam, sa palagay
ko’y hindi pagiging brahmin ang makakabuo saakin.
Sophia: Ngunit yun ang gusto ng iyong ama, at yun ay nakatakda na para
saatin
Marbhie: pakiramdam ko’y may kulang saakin govinda, at hindi pagiging
isang brahmin ang makakabuo dito.
Sophia: kulang? Nasayo na nga ata lahat, mayaman ang iyong panilya,
mahal kana madla at higit sa lahat ikaw ay matalinong tao

Narrator:May kabatiran din sa Govinda na kapuwa sila hindi magiging

ordinaryong Brahmin. Halos panginoon niya ang kaibigang si Siddartha,
kapara ng mataas na pagtingin ng madla. Ang kabaligtaran nito, walang
ligayang nadarama si Siddartha sa kaniyang sarili.

(emote emote kunohay)

marbhie: ano nga ang kulang saakin? Tama nga si govinda nasaakin na
ang lahat ngunit bakit parang may kulang?

Tila ba may hinahanap siya sa kaniyang buhay. Sa kabila ng rikit ng

kaniyang paligid, kaginhawahan sa kaniyang pag-aaral at pagsasaya sa
tabi ng ilog, katuwaan sa pag-aaral ng mga sinaunang teksto, tumibok
nang tumibok sa kaniyang loob ang paghahangad na hagilapin ang kung
ano man na magpapaganap sa kaniya.unti -unti niyang nadama na hindi
sapat ang pagmamahal ng kaniyang mga magulang

Gab: Saddartha mag usap nga tayo

marbhie: bakit ho ama?
Gab: napapansin namin ng iyong ina na matamlay ka nitong mga
nakaraang araw may problema ka ba?
Angela: oo nga anak, tila ba’y ang dami mong iniisip
Marbhie: wala ho ito ama’t ina, ayus lng ho ako wag po kayong mag alala

Narrator:no nga ba ang mga natutuhan niya sa buhay? Ang mga guro'y
puno ng karunungan at naibigay na nila sa kaniya ang lahat ng maaaring
pinakaakmang katuruan. Napakarami niyang mga tanong, at tila ba hindi
naman naiibsan ng mga pag-aalay ang kaniyang kalungkutan. Nais
niyang malaman, matamasa ang atman, ang kaibuturan at kaluluwa,
 ngunit parang napakailap ng mga ito sa kaniyaNapakasaklap sapagkat
hindi niya ito matagpuan sa mga klase niya't pagdadalubhasa, sa kaniyang
pagninilay, sa pagbabasa.

Sophia: saddartha basahin mo itong librong mula Upanishad, narinig kita

noong isang gabi baka makatulong ayan ay tungkol sa kaluluwa nati’y
kaisa ng daigdig
Marbhie: salamat govinda, alam na alam mo kung pano ako tulungan.

Narrator: ngunit Kahit ang binasa niyang mula sa Upanishad na ang

kaluluwa mo'y kaisa ng daigdig ay walang kahulugan sa kaniya Mula sa
kalungkutan higit niyang nadamang sa gitna ng rangya at kariwasaan, sa
pagmamahal at pagkatubog sa karunungan, naroroon siya sa isang uri ng
pagkauhaw, ng pagdurusa.

(ritwal angela, gab,sophia,ug skye sa ilog)

Narrator:takang-taka siya sa mga kasamahang kung maghapon ay

nagtutungo sa ilog upang maglinis ng kaluluwa. Naligalig siyang maisip
na…

Marbhie: kung tunay ngang kaisa ng daigdig ang bawat kaluluwa, bakit
kailangan pa nitong malinis araw-araw?

Narrator: Napuno siya hindi lamang ng mga tanong kundi ng ibayong

bagabag. Ito ay sa kabila ng pagtitiyak niya sa sarili, gamit ang mga
sagradong tekstong binabasa niya magha-maghaponna nababatid na
niyang lahat.
Isang araw, niyaya niya ang kaibigang si Govinda na magnilay sa ilalim
ng punong Banyan Naglayo sila

Marbhie: govinda pwede mo ba akong samahan?

Sophia: saan?
Marbhie: basta, gusto ko muna mag pahinga
Sophia: kung umuwi kana lang kaya
Marbhie: Ang dami mong sinasabi ano? Sasama ka ba?
Sophia: hays sige na nga

Narrator: nang may akmang ouwang para sa isa't isa.

(tan- aw si marbhie kay govinda pag mutan aw si govinda kang marbhie

kay mu iwas si saddartha naka luhod ni sila)
Nang magsimula sila, binigkas ni Siddartha ang katagang
 Marbhie: Om ay ang arkoang On ay ang pana. Ang Brahmin ang
asintahin. Ito ang kailangang tamaan

Narrator: atapos ang pagninilay nila kinagabihan at tumayo na si Govinda

upang makapaglinis at makapag-alay. Ilang ulit niyang tinawag si
Siddartha ngunit tila ba may iba itong kinalalagyan, ibang daigdig

Sophia: saddatha, saddartha? Saddartha!

Narrator: pang hindi ito ginawin, binalabalan niya ito

Kinabukasan, kinausap ni Siddartha ang kaibigan upang sabihing
ninanasa niyang hagilapin ang kaniyang mga paghahangad sa
pamamagitan ng pagsunod sa mga
Samana

Marbhie: