Temat: Realistyczna warstwa „Wesela” - charakterystyka relacji między wybranymi bohaterami.

Początkowa część dramatu ma charakter realistyczny, późniejsza ma charakter symboliczny. Druga część zaczyna się, kiedy
promienie słońca padają na chochoła (wiązkę słomy). Żartobliwie, zapraszają go na wesele. Kiedy wszedł, zaczyna się druga
symboliczna część „Wesela”.

1. Charakterystyka relacji pomiędzy następującymi bohaterami:

 Czepiec i Dziennikarz (scena 1)

Dziennikarz traktuje Czepca lekceważąco, nie chce udzielić mu odpowiedzi na pytanie o Chińczykach. Przyszedł się tylko pobawić.
Czepiec, jednak się nie poddaje i próbuje kontynuować rozmowę. Dziennikarz jest zdziwiony i nie rozumie jego determinacji i
motywacji. Nie zmienia to faktu, że zaczyna z niego drwić. Odmawia chłopom prawa do interesowania się wielką polityką,
światem, bo to ich przerasta - to nie jest ich zadanie.
Czepiec nie daje sobie pomiatać, ma godność i dumę. Jest prostym człowiekiem, ale jest także oczytany i chętny do poznania
świata. Chłop od zawsze był ograniczony, nie świadomy swojej narodowości, zapatrzony w swoją ziemię i zaślepiony walką o
pożywienie, przeżycie. W tym przypadku, po raz pierwszy, są świadomi - biliby się za kraj, za wolność. Oskarża dziennikarza o
bezczynność, apatię, lenistwo - nie chce im się nic robić, jest im dobrze, wygodnie.
Inteligencja ma mylne wyobrażenie o chłopach. Sądzą, że są niewyedukowani. Uważa ich za gorszych, jest widoczny podział
społeczeństwa na grupy. Sytuacja jest zgoła inna, odwrotna.

 Radczyni i Klimina (scena 4, 7)

Klimina jest zwykła wiejską kobietą, natomiast Radczyni żoną radcy w Krakowie. Klimina posługuje się gwarą, natomiast druga
kobieta używa języka literackiego. Obie próboują zrozumieć siebie nawzajem, prowadzić szczerą rozmowę. Klimina na
przywitanie używa sformułowania, które jest połączeniem zwyczajnego powitania na wsi z miejskim, natomiast druga używa
obcego dla siebie słowa „pochwalony”.
Radczyni nie ma pojęcia o życiu na wsi, o zwyczajach, poczuciu humoru, czy pracy wiejskiej. Pyta o sianie na roli w listopadzie,
zadaje idiotyczne i trywialne pytania. Czuje się niekomfortowo, słysząc przepełnione podtekstami żart od wiejskiej kobiety. Czuje
niechęc do wsi - jest w niej zbyt tłoczno, za dużo się dzieje. Nie wyobraża sobie życia w takich warunkach, wydaje się jej, że jest
lepsza od chłopów.

 Pan Młody i Pani Młoda (scena 8, 9, 12)