A oraz an

Tych przedimków używamy przed rzeczownikami policzalnymi i w liczbie pojedynczej.

Uwaga, rzeczownik musi spełniać OBYDWA warunki.

 This is a girl from my class. – To jest dziewczynka z mojej klasy.

 Bring me a pen and two pencils. – Przynieś mi długopis i dwa ołówki.
Jeżeli rzeczownik jest niepoliczalny lub w liczbie mnogiej (czyli nie spełnia któregoś z
warunków) użyjemy some lub pominiemy w ogóle przedimek.

 There are some ducks in the pond. – Są jakieś kaczki w stawie.

 There are ducks in the pond. – Są kaczki w stawie.
Używamy też a i an jeżeli wspominamy o czymś po raz pierwszy i nasz rozmówca nie wie o
czym konkretnie mówimy.

 Thomas works at a restaurant. – Thomas pracuje w (jakiejś) restauracji.

  I have a black cat. – Mam czarnego kota.
Bardzo ważne jest też użycie a i an przed nazwą zawodu lub gdy mówimy o tym, czym coś
jest lub kim ktoś jest.

 My wife is a teacher. – Moja żona jest nauczycielką.

 “Inception” is an interesting film. – “Incepcja” to ciekawy film.
 A lion is a cat. – Lew jest kotem.

A czy An?
To proste, a używamy przed spółgłoskami a an przed samogłoskami. Ale uwaga, liczy się
wymowa, a nie pisownia. Spójrzcie na poniższe przykłady:

 a uniform – mundur
 an umbrella – parasol
 a yellow car – żółty samochód
 an hour – godzina

The
W odróżnieniu od a i an, tego przedimka używamy, gdy coś jest konkretne, wiadome lub
jedyne. Nasz rozmówca wie o czym lub o kim mówimy.

 Repeat the question, please. – Powtórz proszę pytanie (to, które zadałeś)
 I have a dog. The dog’s name is Reksio. – Mam psa. Ten pies ma na imię Reksio.
 Open the door. – Otwórz te drzwi. (jedyne w tym pokoju)
 I wish I could travel to the moon. – Chciałbym podróżować na księżyc. (mamy jeden
księżyc)
Pod tę zasadę można też podpiąć użycie the przed stopniem najwyższym przymiotników i
przysłówków. Przecież jak coś jest naj- to jest jedyne.

 Ben is the tallest boy in my class. – Ben jest najwyższym chłopcem w mojej klasie.

Kiedy the, a kiedy — (zero article, czyli nic)?

Niektóre użycia przedimka the (lub jego braku) trzeba po prostu zapamiętać, bo trudno
jest je podpiąć pod jakąś zasadę.

Kiedy mówimy o graniu w jakąś grę przedimek pomijamy, ale gdy mówimy o
instrumentach to już należy użyć the:

 He often plays tennis on Saturdays. – On często gra w tenisa w soboty.

 Can you play the piano? – Czy umiesz grać na pianinie?
Z kolei przed miejscami takimi jak kościół lub szkoła nie stawiamy the, gdy odnosimy się
do celu jakiemu to miejsce służy:

 My grandma goes to church every Sunday. – Moja babcia chodzi do kościoła co

niedzielę.
 I don’t want to go to school today. – Nie chcę dziś iść do szkoły.

Ale jak już mamy na myśli tylko budynek, to już użyjemy the:

 I visited my friend at the hospital. – Odwiedziłem przyjaciela w szpitalu.

 My mom went to the school to talk to my teacher. – Moja mam poszła do szkoły
porozmawiac z moim nauczycielem.

W niektórych wyrażeniach stosuje się the bez jakiegoś wyraźnego powodu:

 on the radio – w radiu

 at the cinema – w kinie
 call the police – zadzwoń na policję
Możemy też użyć the przed przymiotnikiem. Wtedy tworzymy wyrażenie, które oznacza
grupę ludzi dzielących pewną cechę:

 the poor – osoby biedne

 the blind – niewidomi