Γιώργος Ζαμπέτας

Το ξέρω πια δε μ’ αγαπάς ( Έρημοι δρόμοι )

Γιώργος Ζαμπέτας / Λευτέρης Παπαδόπουλος
1977


Έρημοι δρόμοι γερμένοι ώμοι
και σπίτια ξένα σαν φυλακές
πριν από λίγο μου `πες να φύγω
και γίναν στάχτη οι Κυριακές
και περπατώ, και περπατώ
κι ούτε ένα χέρι να πιαστώ

Το ξέρω πια δε μ’ αγαπάς |x2

μα πιο πολύ με νοιάζει |x2
χωρίς αγάπη που θα πας |x2
στη μπόρα και στ’ αγιάζι. |x2


Έρημοι δρόμοι χωρίς συγγνώμη
για μια γυναίκα μεσ’ τη νυχτιά
πριν από λίγο μου `πες να φύγω
σε μια σου λέξη τόση φωτιά
και περπατώ, και περπατώ
κι ούτε ψυχή να τυλιχτώ.

Το ξέρω πια δε μ’ αγαπάς |x2

μα πιο πολύ με νοιάζει |x2
χωρίς αγάπη που θα πας |x2
στη μπόρα και στ’ αγιάζι. |x2