Professional Documents
Culture Documents
Badania Fizykalne Treść Wykładu
Badania Fizykalne Treść Wykładu
Badania Fizykalne Treść Wykładu
OGLĄDANIE
1. Skóra
Blizny – ich lokalizacja.
Rozstępy – kiedy powstały. Różowo- purpurowe rozstępy w zespole
Cushinga( wydzielanie hormonów przez
Nadnercza- kobiety w okresie rozrodczym,
Czasami w alkoholizmie)
2. Pępek
Jego kontur, lokalizacja
Objawy zapalenia, przepukliny.
3. Kontur brzucha
Jest płaski lub wklęsły. Czy nie ma Nadłonowe wybrzuszenie może
miejscowych wybrzuszeń. świadczyć o wypełnionym pęcherzu
Zaobserwować trzeba również okolicę lub ciężarnej macicy.
pachwinową.
1
4. Powiększenie narządów
Podczas oddychania zaobserwować, Asymetria powiększonych organów.
czy powiększona wątroba lub śledziona
widoczna jest poniżej łuku żebrowego
5. Guzy
6. Perystaltyka
Należy obserwować przez kilka minut,
jeżeli podejrzewana jest niedrożność
jelitowa. U osób bardzo szczupłych może
być widoczna.
7. Pulsacje
Normalna pulsacja aorty jest często Zwiększona pulsacja- w tętniaku aorty
widoczna w nadbrzuszu lub przy zwiększonym ciśnieniu
pulsacyjnym.
W górnym lewym kwadracie znajduje się: śledziona, żołądek (trzon i część wpustowa),
trzustka (trzon i ogon), jelito cienkie, jelito grube: część poprzeczna, zstępująca, nerka lewa
W dolnym prawym kwadracie znajduje się: jelito grube, w tym kątnica, wyrostek
robaczkowy, moczowód prawy, część pęcherza moczowego, u kobiet jajnik prawy, przydatek
prawy, jajowód prawy, część macicy.
W dolnym lewym kwadracie znajduje się: prawie wszystkie narządy jak w kwadracie
dolnym prawym oprócz wyrostka robaczkowego.
OSŁUCHIWANIE
2
Dźwięki perystaltyczne mogą być zaburzone przez biegunkę, niedrożność oraz zapalenie
otrzewnej. W rozwiniętym zapaleniu otrzewnej szmery perystaltyczne ustają, słychać
wówczas, dobrze przewodzone przez znajdujące się w jelitach płyn i gaz, tętnienie aorty
brzusznej.
OPUKIWANIE
Opukiwanie jest przydatne dla ogólnej orientacji w jamie brzusznej, dla wykonania
orientacyjnego pomiaru wątroby, czasem śledziony, identyfikacji wodobrzusza lub twardych
guzów, mas, oraz powietrza w żołądku i jelitach.
Opukiwanie stosowane dla ogólnej orientacji – opukujemy brzuch we wszystkich czterech
kwadratach i oceniamy ogólne rozmieszczenie wypuku bębenkowego oraz stłumienia.
Na ogół odgłos bębenkowy dominuje. Wypełniony pęcherz powoduje stłumienie wypuku w
okolicy nadłonowej.
Wątroba –
Opukiwanie należy rozpocząć w linii środkowo – obojczykowej na poziomie nieco poniżej
pępka – przesuwając się do góry w kierunku wątroby.
Dolny brzeg wątroby – pierwsze stłumienie wypuku.
Górny brzeg wątroby – zaczynając nad płucami w linii środkowo – obojczykowej słyszymy
najpierw rezonans ( w płucach znajduje się dużo powietrza) przesuwając się w kierunku
wątroby pierwsze stłumienie wypuku określa górny brzeg. Większa rozpiętość stłumienia
świadczy o powiększeniu wątroby.
Niepowiększona wątroba mieści się pod łukiem żebrowym.
Śledziona –
Stłumienie znad śledziony możemy wykryć, jako małą owalną powierzchnię w okolicy
dziesiątego międzyżebrza w linii środkowo – pachowej. Aby określić wielkość śledziony,
opukujemy w różnych kierunkach, wsłuchując się w stłumienie wypuku.
PALPACJA
Palpacja lekka – jest pomocna w określeniu oporu, tkliwości brzucha oraz umiejscowienia
narządów położonych powierzchniowo i guzów. Badanie to wymaga delikatności. Brzuch
obmacujemy ciepłą dłonią, trzymając palce złączone razem, badamy paliczkami, zagłębiając
3
je nieco w brzuch. Unikamy gwałtownych ruchów. Pace przesuwamy płynnie, badając
wszystkie cztery kwadraty. Rozpoznajemy narządy, oraz jeżeli istnieje jakiś opór ( obrona),
tkliwość.
Palpacja głęboka – jest na ogół potrzebna do opisania narządów jam brzusznej i mas
położonych głębiej. Badamy podobnie jak w palpacji lekkiej naciskając mocniej. Należy
zidentyfikować masy, określić ich lokalizację, rozmiar, kształt, tkliwość, pulsowanie i
ruchomość.
Jeżeli palpacja głęboka jest trudna z powodu otyłości lub oporu mięśniowego należy użyć obu
rąk, nakładając jedną na drugą.
Palpacja wątroby
Należy umieścić lewą rękę równolegle do pleców na wysokości 11-12 żebra. Przez lewą ręką
do przodu wątroba pacjenta jest łatwiej wyczuwalna od przodu. Umieścić swą prawą rękę na
brzuchu pacjenta równolegle do mięśnia prostego brzucha z końcami palców dobrze poniżej
granicy stłumienia nad wątrobą. Należy polecić pacjentowi nabrać głęboki wdech. Należy
wyczuć brzeg wątroby jak zbliża się do dołu w kierunku palców badającego.
Normalna wątroba wykazuje twardy, ostry o regularnym zarysie z gładką powierzchnią brzeg.
Jeżeli nie uda się wyczuć za pierwszym razem, należy zwiększyć siłę ucisku do środka i
powtórzyć manewr.
Palpacja śledziony
Za pomocą prawej ręki należy sięgnąć przez pacjenta i podtrzymać jego plecy na wysokości
11-12 żebra uciskając do przodu jego lewy łuk żebrowy. Za pomocą lewej ręki poniżej
lewego łuku żebrowego ucisnąć w kierunku śledziony. Należy zacząć palpację dość nisko,
aby upewnić się, że jest niżej niż powiększona śledziona.
Palpacja nerek
Przy badaniu nerek podkłada się lewą rękę pod okolicę lędźwiową badając prawą stronę, a
prawą rękę przy badaniu po lewej stronie. Drugą rękę kładzie się poniżej łuku żebrowego.
Opuszkami palców ręki podłożonej pod lędźwie wykonuje się bardzo słabe, delikatne ruchy
unoszące. Druga ręka leżąca na brzuchu odczuwa, jako przemieszczenie się nerki w
płaszczyźnie strzałkowej, tzw. balotowanie. W czasie badania chory powinien wstrzymać
oddech
Powiększenie spowodowane może być obecnością wodonercza, raka, torbieli.
Tkliwość występuje w infekcjach nerek.
Objaw Blumberga – powoli ucisnąć tkliwy obszar brzucha, a następnie szybko odjąć dłoń.
Większy ból przy odjęciu dłoni potwierdza występowanie objawu Blumberga.
Ból po nagłym zwolnieniu ucisku brzucha sugeruje zapalenie otrzewnej.
4
Objaw Chełmońskiego – występuje w chorobach wątroby, polega na występowaniu
bolesności w trakcie uderzenia w okolicę łuku żebrowego prawego. Położyć dłoń na łuku
żebrowym prawym, pięścią drugiej ręki uderzyć w dłoń leżącą płasko.
W przypadku wystąpienia bólu uznaje się objaw za dodatni i świadczy o istnieniu procesu
zapalnego pęcherzyka żółciowego.
5
Rozwój płciowy według skali Tannera – płeć męska
Faza 1 Zachodzące zmiany Wiek
Przyrost wzrostu Na poziomie 5 – 6 cm/ rok
Jądra Rozmiar poniżej 4 ml lub dłuższy promień
< 2,5 cm
Owłosienie łonowe Brak widocznego owłosienia
zawierającego pigment
Prącie Brak wzrostu
Inne zmiany brak
Faza 2 Zachodzące zmiany Wiek
Przyrost wzrostu Na poziomie 5 – 6 cm/ rok
Jądra Rozmiar 4 ml lub dłuższy promień 2,5 cm 11,5 roku
do 3,2 cm (9,5 – 13,5 roku życia)
Owłosienie łonowe Minimalny wzrost, pigmentacja u podstaw 12 lat
prącia ( 9,9 – 14,0 roku życia)
Prącie Wczesny, nieznaczny wzrost 11,5 roku
( 10,5 – 14,5 roku życia)
Inne zmiany brak
Faza 3 Zachodzące zmiany Wiek
Przyrost wzrostu Na poziomie 7 – 8 cm/ rok
Jądra Rozmiar 12 ml lub dłuższy promień 3,6 14 lat
cm (11,5 – 16,5 roku życia)
Owłosienie łonowe Wzrost ciemnych, kręcących się włosów 13,1 lat
na wzgórku łonowych ( 11,2 – 15,0 roku życia)
Prącie Zwiększona długość i grubość 12,4 roku
( 10,1 – 14,6 roku życia)
Inne zmiany Możliwa ginekomastia 13,2 lat
Łamanie się głosu 13,5 lat
Przyrost tkanki mięśniowej
Faza 4 Zachodzące zmiany Wiek
Przyrost wzrostu Na poziomie życiowym 10 cm/ rok 13,8 lat
Jądra Długość 4,1 cm do 4,5 cm 14 lat
(11,5 – 16,5 roku życia)
Owłosienie łonowe Dojrzałe owłosienie ograniczone do 13,9 lat
miejsca styku ud i krocza ( 12,0 – 15,3 roku życia)
Prącie Dalszy wzrost długości i grubości 13,2 roku
( 11,2 – 15,3 roku życia)
Inne zmiany Owłosienie pod pachą 14,0 lat
Mutacja głosu 14,1 lat
Trądzik 14,3
6
Faza 5 Zachodzące zmiany wiek
Przyrost wzrostu Zahamowanie wzrostu z osiągnięciem 17
roku życia
Jądra Długość > 4,5 cm 14 lat
(11,5 – 16,5 roku życia)
Owłosienie łonowe Poszerzenie dojrzałego owłosienia 15,3 lat
Rozrost owłosienia w kierunku
wewnętrznych części ud .
Nieznaczny rozrost owłosienia na wyższe
partie podbrzusza i brzuch
Prącie Osiągnięcie pełnego rozmiaru prącia do 13,2 roku
16,5 roku życia ( 11,2 – 15,3 roku życia)
Inne zmiany Owłosienie na bokach twarzy
Dojrzała, męska postura
Zanik ginekomastii
Badanie fizykalne
Prącie
Należy obejrzeć:
- Stopień rozwoju prącia oraz skórę i owłosienie u jego podstaw.
Sprawdzane są tu: dojrzałość płciowa, a także możliwość wystąpienia wszawicy
- Napletek
Sprawdzamy obecność stulejki
- Żołądź
Zapalenie żołędzi, wrzód weneryczny, opryszczka, rak
7
Badanie palpacyjne
- widoczną zmianę
Wrzód weneryczny, rak
- trzon prącia
Zwężenie prącia, rak prącia
Należy obejrzeć
- zarys moszny
Możliwość wystąpienia przepukliny, wodniaka, niezstąpienie jądra
- skórę moszny
Zmiany skórne
Badanie palpacyjne
Jądra
- obecność guzków rak jądra
- tkliwość zapalenie jądra, skręt jądra
Należy obejrzeć
- Owłosienie łonowe, aby ocenić dojrzałość płciową – prawidłowe lub opóźnione dojrzewanie
- Wargi sromowe – czy nie m stanu zapalnego
8
- Łechtaczkę – powiększona w przypadku maskulinizacji
Rozwój płciowy według skali Tannera – płeć żeńska
Faza 1 Zachodzące zmiany Wiek
Przyrost wzrostu Na poziomie 5 – 6 cm/ rok
Piersi Nieznaczne uwypuklenie wyłącznie
brodawek sutkowych
Owłosienie łonowe Brak widocznego owłosienia
zawierającego pigment
Inne zmiany brak
Faza 2 Zachodzące zmiany Wiek
Przyrost wzrostu Na poziomie 7-8 cm/ rok
Piersi Minimalne uwypuklenie, powiększenie 10,9 roku
otoczki brodawek sutkowych (8,9 – 12,9 roku życia)
Owłosienie łonowe Nieznaczne zabarwione owłosienie w 11,2 lat
okolicy warg sromowych ( 9,0 – 13,4 roku życia)
Inne zmiany Przypadki wcześniejszego pokwitania
Faza 3 Zachodzące zmiany Wiek
Przyrost wzrostu Na najwyższym życiowym poziomie 8
cm/ rok
Piersi Uwypuklenie konturów piersi, dalsze 11,9 roku
powiększenie otoczki brodawek (9,9 – 14,1 roku życia)
sutkowych
Owłosienie łonowe Dalszy rozrost ciemnych, kręcących się 11,9 lat
włosów na wzgórku łonowych ( 9,9 – 13,9 roku życia)
Inne zmiany Owłosienie pod pachami 13,1 lat
Trądzik 13,2 lat
9
Podsumowanie rozwoju wzrostu
Najsilniejszy przyrost ( skok pokwitaniowy) w wieku 13,5 roku ( 11,5 – 15,3 roku
życia)
Największy sumaryczny wzrost w fazach do trzeciej włącznie ( 5,0 cm – 6,0cm)
Wzrost w okresie pokwitania
- u dziewcząt dojrzewających wcześnie: 9,0 cm / rok ( 7,0 cm/rok – 11,0 cm/rok)
- u dziewcząt dojrzewających przeciętnie 8,3 cm / rok ( 6,1 cm / rok – 10,4 cm / rok)
- u dziewcząt dojrzewających późno 7,5 cm / rok ( 5,4 cm / rok – 9,6 cm/ rok)
GRUCZOŁY PIERSIOWE
Badanie przedmiotowe sutków jest niezwykle ważnym i niezbędnym elementem oceny tego
narządu. U kobiet w okresie przedmenopauzalnym najlepiej wykonywać w kilka dni po
miesiączce.
Badanie przedmiotowe składa się z oglądania i badania palpacyjnego.
Oglądanie
Pacjentka rozebrana do pasa, siedzi w dobrze oświetlonym pomieszczeniu, naprzeciw osoby
badającej.
I etap - Ramiona opuszczone swobodnie wzdłuż tułowia.
Zwrócić uwagę na:
Symetrię i zarys sutków – naturalne różnice w wielkości obu sutków występują często
i jako jedyny objaw nie stanowią powodu do niepokoju.
Wciągnięcia, zaczerwienienia, pogrubienia lub owrzodzenia skóry
Obecność tzw. guzków satelitarnych
Położenie, kształt i wciągnięcia brodawek sutkowych
Wszelkie inne zmiany w obrębie brodawek
III etap – Ręce oparte na biodrach, polecane jest uciskanie bioder, w celu uzyskania napięcia.
Badanie palpacyjne
Badanie można przeprowadzać w pozycji pionowej i poziomej na plecach.
Zwłaszcza przy dużym biuście dokładniejsze jest badanie w pozycji leżącej, pod łopatki
podkłada się podkładkę lub niewielką poduszkę.
W czasie palpacji kobieta trzyma rękę po stronie badanej pod głową, podczas gdy druga ręka
spoczywa wzdłuż ciała lub na brzuchu.
Badanie – płaskimi dłońmi, dokładnie i delikatnie uciskając palcami poszczególne części
sutków.
Na końcu sprawdzamy czy nie ma wycieku z sutka.
Badanie mężczyzn przebiega w bardzo podobny sposób jak u kobiet, ponieważ mężczyźni
również chorują na raka piersi choć w znacznie mniejszym stopniu 100x rzadziej niż kobiety.
10
SKÓRA
Skóra stanowi najbardziej powierzchowna warstwę ciała ludzkiego. Jest bardzo rozciągliwa i
elastyczna. Składa się z naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej.
Zbadać należy wszystkie okolice ciała.
PAZNOKCIE
Są zrogowaciałą płytką ochraniającą od strony grzbietowej opuszki palców. Paznokcie na
palcach rąk są lepiej wykształcone niż na palcach stóp. Kształt i wielkość paznokci są różne,
11
na ogół proporcjonalne do wielkości opuszki. Grubość ich wynosi około 0,4 mm. Barwa
zależy od przeświecających przez nie naczyń krwionośnych.
2. Kształt pałeczkowaty
WŁOSY
GŁOWA
Należy zbadać
1. Włosy – ich ilość, rozmieszczenie i strukturę w dotyku
3. Czaszka - jej rozmiar, kształt. Czy jest wodogłowie, wgniecenia czaszki po urazie?
OCZY
WYWIAD
12
METODOLOGIA BADANIA OKA
2. Badanie pól widzenia metodą konfrontacji. Należy usiąść lub stanąć naprzeciw
pacjenta, około 1 meta od siebie.
a. Poproś pacjenta, aby zakrył jedno oko
b. Zamknij własne oko przeciwne do zakrytego oka pacjenta
c. Poproś pacjenta, aby patrzył na twoje oko
d. Wprowadź przedmiot (nieznany pacjentowi) do jego pola widzenia z ośmiu
kierunków
e. Poproś pacjenta, aby zidentyfikował przedmiot po jego pojawieniu się
f. Porównaj jego pole widzenia z własnym
UCHO
WYWIAD – pytamy o:
1. Słuch
2. Urazy
3. Infekcje
4. Wydzieliny
5. Przyjmowane leki
6. Schorzenia układowe
7. Ból ucha, dzwonienie w uszach
13
BADANIE
1. Obejrzyj i obmacaj każde ucho – zaobserwuj:
Zniekształcenia, guzki i uszkodzenia skóry, ból,
Woskowinę, ciała obce lub wydzielinę w kanale słuchowym, zaczerwienienie
lub obrzęk
Rozmiar przewodu słuchowego
2. Z pomocą OTOSKOPU:
Obejrzyj kanał ucha
Rozpoznaj części znamienne
Refleks świetlny
Kolor membrany
Test Rinnego
Ma udowodnić, że przewodzenie dźwięku przez powietrze jest 3x dłuższe niż przez kość.
Kamerton wprawić w ruch (drgania), przyłożyć trzon do wyrostka sutkowatego. Pacjent ma
powiedzieć, kiedy przestanie słyszeć dźwięk, wtedy dotykamy nogami kamertonu do ucha i
pacjent ponownie powinien słyszeć dźwięk.
Test Webera
Kamerton wprawić w ruch, trzon dotknąć do czubka głowy i pytać pacjenta, gdzie słyszy.
Prawidłowo powinien słyszeć dźwięk w obu uszach.
Jeżeli słyszy tylko w jednym, może to świadczyć o zaczopowaniu kanału słuchowego lub o
uszkodzeniu nerwu słuchowego ( dźwięk przesuwa się w stronę chorego ucha)
NOS
OGLĄDANIE
2. Za pomocą wziernika
Błonę śluzową pokrywającą przegrodę i małżowiny nosowe, należy zwrócić
uwagę na ich kolor i występowanie obrzęku.
Obrzmiała i czerwona błona śluzowa występuje przy wirusowym nieżycie nosa,
obrzmiała i biała przy alergicznym nieżycie.
Sprawdzamy obecność polipów, owrzodzenia mogą być spowodowane
używaniem kokainy.
14
BADANIE PALPACYJNE
Należy zbadać tkliwość zatok czołowych i szczękowych.
Tkliwość występuje przy ostrym zapaleniu zatok.
OGLĄDANIE
1. Wargi - sinica, bladość, zajady.
Sinica może być spowodowana chorobami układu krążenia
Zajady – czyli zapalenie kątów ust, polega na bolesnym pękaniu w kącikach ust. Może
być spowodowane źle dopasowaną protezą i gromadzeniem się śliny w kącikach ust,
niedoborem żelaza, ryboflawiny.
6. Język
Brodawki - zapalenie języka
Język gładki, czerwony z wyraźnymi brodawkami – następstwo leczenia
antybiotykami
Symetria - porażenie XII nerwu czaszkowego (podjęzykowy)
Wysuwanie języka – niewielki stopień wysunięcia – skrócenie wędzidełka,
bolesność języka
7. Gardło
Zabarwienie lub obecność jakiegokolwiek wysięku - zapalenie gardła
Symetria podniebienia miękkiego przy wymawianiu ,,aa’’ - porażenie X
nerwu czaszkowego ( błędny)
SZYJA
Zniekształcenia
Nieprawidłową ruchomość lub ograniczenie ruchów
15
BADANIE PALPACYJNE
Węzły chłonne - powiększenie szyjnych węzłów chłonnych spowodowane może być
przez zapalenie, chorobę nowotworową.
Guzy
TARCZYCA
W spoczynku
Podczas przełykania np. wody.
BADANIE PALPACYJNE
Badający stoi za plecami badanego, do badania używa trzech palców środkowych obydwu
rąk.
Wyczuwamy cieśń tarczycy
Wyczuwamy płaty boczne
PIŚMIENNICTWO
1. B. Bates, L.S. Bickley, R.A.Hoekelman ,,Wywiad i badanie fizykalne’’ Kieszonkowy
przewodnik W-wa SpringerPWN 1997
2. J. Munro, C. Edwards ,,Badania Kliniczne” Wydawnictwo Lekarskie PZWL 1993
3. J. Jassem ,,Rak sutka” Podręcznik dla studentów i lekarzy W-wa SpringerPWN 1998
4. J Nielubowicz ,, Ostre schorzenia jamy brzusznej” W-wa 1988 PZWL
5. B. Gołąb, W.Z. Traczyk ,,Anatomia i fizjologia człowieka” PZWL
6. B.Ślusarska, D, Zarzycka, K. Zahradniczek ,,Podstawy pielęgniarstwa, tom II”
CZELEJ 2004
7. J. Daniluk, G. Jurkowska ,,Zarys chorób wewnętrznych dla studentów
pielęgniarstwa’’ CZELEJ 2005
8. Materiały wydane przez Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych - Centrum
Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych.
16