ANG AKLASAN

Amado V. Hernandez

I. Nangatigil sa makisig,
ang gawain walang damit.
sa bukirin. Ang yumari
Napahinga ng salapi'y
ang makina nanghihingi.
sa pabrika. Ang gumawa
Natiwangwang ng dambana'y
ang daunga't hampas-lupa.
pamilihan. Ang bumungkal
At sa madla niyang yaman,
ay nagbanta nangungutang.
ang dalita.
Nanglupaypay
ang puhunan
at kalakal.
Nangasara II. Bakit ? Bakit ?
ang lahat na... laging lupig
Welga ! Welga ! ang matuwid ?
Bawat sipag, 'Di nasunod
bawat lakas pati Diyos
ay umaklas. na nag-utos.
Diwang dungo't 'Di tinupad
ulong yuko'y binaligtad
itinayo. pati batas.
Ang maliit Ah, kawawa
na ginahis ang paggawa
ay nagtindig. at ang dukha.
Pagkat bakit Laging huli
'di kakain laging api
ang nagtanim? laging bigti !
Ang naglitson May lunas bang
nang malutong hihigit pa
patay-gutom. sa sandata ?
Ang nagbihis Ang aklasa'y
'di tagumpay
kung sabagay.
Nalilibid
ng panganib
dusa't sakit.
Pagkat ito III. NGUNIT habang may
ay simbuyong pasunod
sumusubo. na ang tao'y parang hayop
Pagkat ningas samantalang my pasahod
na nagliyab na anaki'y isang limos,
at sumiklab. habang yaong lalong
Pagbabangon subsob
ng ginutom at patay sa paglilingkod
at inulol. at siyang laging
Himagsikan dayukdok,
ng nilalang habang pagpapabusabos
at pinatay. ang magpaupa ng pagod.
Buong sumpa, habang daming
poot, luha, nanananghod
ng paggawa. sa pagkaing nabubulok
Katapusan ng masakim at maramot,
ng kasamaan't habang laging
pangangamkam. namimintog
At sa wakas sa labis na pagkabusog
bagong batas, ang hindi nagpawis halos,
bagong palad ! at habang may walang
takot
sa lipunan at sa Diyos,
at may batas na baluktot
na sa ila'y tagkupkop,
ang aklasan ay sisipot
at magsasabog ng poot,
ang aklasa'y walang lagot
unos, apoy, kidlat, kulog,
mag-uusig,
manghahamok
na parang talim ng gulok,
hihingi ng pagtutuos
hanggang lubusang
matampok,
kilalani't mabantayog
ang katwirang inaayop,
hanggang ganap na
matubos
ang Paggawang bagong
Hesus
na ipinako sa krus.