Malarstwo

Jednym z charakterystycznych elementów malarstwa barokowego były obrazy alegoryczne. Dzieła te

często przedstawiały abstrakcyjne idee, wartości lub koncepty w formie ludzi, postaci mitologicznych lub
symbolicznych elementów. Obok obrazów alegorycznych, malarstwo baroku zawierało także sceny
rodzajowe.

Najważniejsze założenia baroku to: ruch, dynamika, łączenie elementów, oryginalność, wzrost rola koloru
i światła, teatralność, no i głównie tematyka religijna i mitologiczna. Właśnie w malarstwie baroku to
ostatnie założenie jest najbardziej widoczne. Jeśli ktoś pokaże nam obraz przedstawiający biblijne sceny,
na którym w dużej mierze nastrój buduja półmroki, to w ciemno można strzelać, że namalowany jest w
stylu barokowym.

W Polsce barok w malarstwie pojawił się w jego schyłkowej fazie i nie odegrał wielkiej roli. Był ulubionym
stylem króla Jana III Sobieskiego. Barok w sztuce polskiej łączony jest z sarmatyzmem, czyli obrazy to
głownie portrety szlacheckie.
Rzezba

Rzeźba barokowa wyróżniała się swoją siłą ekspresji. Była wykonywana w marmurze, drewnie, brązie i
stiuku. Często tworzono figury monumentalne i kompozycje wielopostaciowe. Ich forma była często
spiralna, co nadawało im jeszcze więcej lekkości i dynamizmu.Mistrzem takich dzieł był doskonały
rzeźbiarz, architekt i malarz Gianlorenzo Bernini. Główne cechy sztuki baroku to: odejście od
renesansowej estetyki (choć wciąż sięgano po tematykę mitologiczną i biblijną), ekspresja, przesada,
teatralność, iluzjonizm, kontrast.