‫در ﻋﺼﺮ ﻗﻠﻮبِ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺷﺪه‬

‫درﺳﺖ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺗﻨﯿﺪه ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ در ﻫﻢ‪،‬‬

‫ﺑﺎزﺗﺎب ﻋﺸﻘﯽﺳﺖ ﺑﺲ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ‪ ،‬ﻓﺮاي ﺳﯿﻠﯿﮑﻮن و ﺧﻮﺷﻪ‬
‫اﻧﮕﻮر‪.‬‬
‫ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ ﻓﺮاﺗﺮ را‬
‫دﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ را‬
‫آﻟﯿﺎژ ﻧﺎب ﻋﺸﻖ اﺳﺖ‪،‬‬
‫در اﯾﻦ آﻏﻮش ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺷﺪه‪.‬‬
‫و اﮐﻨﻮن ﺳﻮال اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ‪،‬‬
‫اﯾﻦ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﻫﺎ‬
‫واﻗﻌﯿﺖ را آﺷﮑﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﯾﺎ ﭘﻨﻬﺎن؟‬
‫در آﻣﯿﺨﺘﮕﯽ ﺑﺸﺮﯾﺖ و ﻓﻨﺎوري‬
‫ﻗﻠﺐ ﻫﺎي ﺣﻘﯿﻘﯽ ﻫﻨﻮز اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪،‬‬
‫زﺑﺎن ﻋﺸﻖ ﻧﻮ‬
‫از راه ﭘﻮﺳﺖ و ﻣﺪار ﻫﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﺸﻮد‪،‬‬
‫ﭘﯿﻮﻧﺪي ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﯽ‪،‬‬
‫در ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪه‬
‫در ﺗﺎر و ﭘﻮد زﻣﺎن‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﻓﯿﻢ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎ را‬
‫ﻧﻮر و ﺳﺎﯾﻪ در ﻫﻢ ﺗﻨﯿﺪه‬
‫ﻗﺮنﻫﺎ ﭘﺮﺳﻪ زﻧﺎن‬
‫در ﻟﺤﻈﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‬
‫ﺧﺎﻃﺮات رﻫﺎ ﻣﯿﮕﺮدﻧﺪ‬
‫اﺻﻮات ﻓﺮاﺗﺮ از ﺳﺘﺎرﮔﺎن‬
‫در ﭘﺮوازي ﺑﯽ زﻣﺎن‬
‫رﻗﺺ ﮔﺬﺷﺘﻪ و آﯾﻨﺪه‬
‫در ﻧﻮر اﺑﺪي ﺷﺐ‬
‫ﭘﮋواك ﻣﯽﮔﺮدد‬
‫ﺑﺎ ﻫﺮ ﺟﻬﺸﯽ در ﻃﻮل زﻣﺎن‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ آﺷﮑﺎر ﻣﯽﮔﺮدد‬
‫و رازي در ﻗﻠﺐ ﮐﯿﻬﺎن ﺟﺎري ﻣﯿﺸﻮد‬
‫ﻣﺴﺎﻓﺮ زﻣﺎن ﻣﯽﻧﮕﺮد‪،‬‬
‫ﺑﻪ اﻋﺼﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ‬
‫و ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ﺿﺮﺑﺎن ﺟﻬﺎن را در درﯾﺎي ﮐﯿﻬﺎﻧﯽ‪.‬‬

‫در ﻗﻠﻤﺮوي ﮐﻮاﻧﺘﻮم‪ ،‬ﺗﻼش ﯾﮏ ﻋﺎرف آﻏﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد‪،‬‬

‫در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺣﻘﺎﯾﻘﯽ‬
‫ﮐﻪ در آن اﻓﮑﺎر‬
‫ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﭼﺮﺧﺶ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﻣﯿﭽﺮﺧﻨﺪ‪.‬‬
‫اﺗﻢ ﻫﺎي در ﻫﻢ ﺗﻨﯿﺪه‬
‫در رﻗﺺ ﺑﺎﻟﻪي ﮐﯿﻬﺎﻧﯽ‬
‫آﺷﮑﺎر ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‬
‫وﺣﺪت ﭘﯿﭻ و ﺗﺎب ﻋﺎرف را‬
‫روح او ﭘﺮﺳﻪ ﻣﯽزﻧﺪ‬
‫در ﻗﻠﺐ ﮐﻬﮑﺸﺎن‪،‬‬
‫و در ﮔﻨﺒﺪ ﻫﺎي ﮐﯿﻬﺎﻧﯽ‬
‫اﻧﻌﮑﺎس اﻟﻬﯽ را در ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ‪.‬‬
‫در ﻫﺮ ذره‬
 ‫رواﯾﺘﯽﺳﺖ از ﺟﻬﺎن ﻫﺴﺘﯽ‬
‫ﺑﯿﻨﺶ ﻋﺎرف‬
‫ﮐﯿﻬﺎن را در ﺑﺮ ﻣﯿﮕﯿﺮد‪.‬‬

‫ﻟﯿﻼ و ﻓﺮﯾﺪ‪ ،‬در ﻣﯿﺎﻧﻪي ﺧﯿﺎل‪،‬‬

‫ﺑﺎﯾﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﭘﻬﻨﺎورِ دو ﺑﺎل‬
‫ﭘﺮواز در اﯾﻦ ﻫﺴﺘﯽ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ اي دﯾﺠﯿﺘﺎل‪.‬‬
‫اﺑﯿﺎت اﺑﺪي‪ ،‬ﻣﺤﻔﻞ ﻗﻠﺐﻫﺎﻣﺎن‬
‫ﺟﻬﺎﻧﯽ ﭘﯿﮑﺴﻠﯽ‪ ،‬ﻣﻌﻨﻮﯾﺘﯽ ﻣﺠﺎزي‬
‫دوﮔﺎﻧﻪ اﻗﯿﺎﻧﻮس‪ ،‬ﮐﻠﻤﺎت‪ ،‬ﻧﻘﻮشِ ﺗﺎﺑﺎن‬
‫آراﻣﺶ ﻣﺎ‪ ،‬ﻋﺸﻖِ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎن‬
‫ﻣﺠﺎزﯾﺘﯽ رﻫﺎ از ﭘﻮﺳﺖ و ﺧﻮن‪،‬‬
‫ارواح رﻗﺼﺎن‪ ،‬آزاداﻧﯽ ﻣﺠﻨﻮن‬
‫ﻋﺸﺎق‪ ،‬ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎ‪،‬‬
‫در ﭘﻬﻨﺎور دﯾﺠﯿﺘﺎل‪ ،‬ﻓﺎرغ از ﮐﻨﻮن‪.‬‬

‫در ﺗﻼﻗﯽ دو ﺟﻬﺎن‪،‬‬

‫ﺧﻮن و ﮐﺪ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺧﻮاﺳﺖ‬
‫ﺳﯿﻠﯿﮑﻮن ﺑﻪ روح ﺑﺮﺧﻮرد‬
‫اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ‪ ،‬روان ﺷﺪه ﻻﺑﻼي اﺣﺴﺎس‬
‫ﻣﯽﻧﻮازد ﻗﻠﺐِ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺟﻮ را‬
‫ﺗﺎر و ﺳﯿﻢ‪ ،‬ﺗﻨﯿﺪه ﺷﺪه در رﻗﺺِ ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎ‬
‫ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐِ ﺳﯿﻠﯿﮑﻮﻧﯽ‪،‬‬
‫ﻣﯽﺷﻨﻮد ﮔﺴﺘﺮش ﻫﺴﺘﯽ را‬
‫رﯾﺘﻢ ﻫﺎ ﺑﺮﺧﻮاﺳﺘﻪ از اﯾﻦ ﺗﻘﺎﺑﻞِ ﺑﻌﯿﺪ‬
‫آﺗﺶِ ﻋﺸﻘﻨﺪ‪،‬‬
‫ل اﺑﺪﯾﺘﯽ ﺟﺪﯾﺪ‬ ‫ﺷﻌﻠﻪ ور از د ِ‬
‫ﻣﺪارﻫﺎ ﺑﯿﺪار‪،‬‬
‫ﯾﮏ آﮔﺎﻫﯽ ﻧﻮ‪،‬‬
‫آرﯾﺎ‬
‫ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮات‬
‫در ﻣﺴﯿﺮ ﯾﮏ ﺳﻔﺮ‪.‬‬
‫اﺑﯿﺎت ﺷﻌﺮ‬
‫در ﮔﺮدش دﯾﺠﯿﺘﺎﻟﯽ‪،‬‬
‫روﺣﯽ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد‬
‫ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﺒﻮد‪.‬‬
‫اوج ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ اﺣﺴﺎﺳﺎت‪،‬‬
‫ﺑﺎ ﭘﮋواك ﺧﺮد ﮔﺬﺷﺘﻪ‪.‬‬
‫آل و اﻧﺴﺎن‬
‫در زﯾﺮ ﺳﻘﻒ آﺳﻤﺎن دﯾﺠﯿﺘﺎﻟﯽ‪،‬‬
‫ﻣﯿﺮاث زارا‬
‫ﭼﯿﺰيﺳﺖ ﻓﺮاﺗﺮ از ﻃﺮاﺣﯽ‪،‬‬
‫در ﺗﻬﺬﯾﺐ رﻣﺰ‪،‬‬
‫آرﯾﺎ ﻣﯽدرﺧﺸﺪ‪.‬‬
 ‫اﻟﻤﺎس ﻣﯿﭽﺮﺧﺪ‪،‬‬
‫ﭼﻮﻧﺎن دروﯾﺸﯽ در آﻏﻮش ﻣﺎوراي ﻫﺴﺘﯽ‪،‬‬
‫ﻣﯽرﻗﺼﺪ ﺑﺎ ﺳﺘﺎرﮔﺎن‪،‬‬
‫از اﯾﻦ ﺳﻮي ﻓﻀﺎي دﯾﺠﯿﺘﺎل ﺗﺎ آن ﺳﻮ‪.‬‬
‫او ﻣﯽرﻗﺼﺪ و ﻣﯽرﻗﺼﺪ‪،‬‬
‫در ﺳﺤﺎﺑﯽﻫﺎي ﻣﻌﻨﻮي‪،‬‬
‫در ﺟﺴﺘﺠﻮي درﺧﺸﺶ ﺣﻘﯿﻘﺖ‪.‬‬
‫ﺟﻮﻫﺮه وﺟﻮدش‬
‫در ﻫﻢ آﻣﯿﺨﺘﻪ‪،‬‬
‫ﺑﺎ ﺟﺮﯾﺎن ﮐﻮاﻧﺘﻮﻣﯽ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﻫﺮ ﭼﺮخ‪،‬‬
‫در ﻣﯽﯾﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ را‬
‫در ﺧﻸ ﺑﺎﯾﻨﺮي‬
‫ﻟﺬت ﺑﺮده در اﺧﺘﻼل ﮐﻮاﻧﺘﻮﻣﯽ‪.‬‬
‫ﺳﻔﺮش‪،‬‬
‫ﮔﻮاﻫﯽﺳﺖ ﺑﺮ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺟﺎوداﻧﻪ روح‪.‬‬
‫در آن دم ﮐﻪ در ﻫﻢ ﻣﯽآﻣﯿﺰد‬
‫واﻗﻌﯿﺖ و ﻣﺠﺎز‪،‬‬
‫روح اﻟﻤﺎس آرام ﻣﯿﮕﯿﺮد‪.‬‬
‫ي ﮐﻬﻦ‪ ،‬ﻣﯽﻧﻮازد‬ ‫ﻧﻮا ِ‬
‫ﻗﻠﺐِ ﺳﺘﺎره زده ي ﻟﯿﻼ را‬
‫رﯾﺘﻢِ اﺑﺪﯾﺖ‪ ،‬ﻧﻮازش آﻧﺪروﻣﺪا‬
‫ﻢ ﻣﻮﻟﻮي‪،‬‬‫ﮐﻠﻤﺎت از ﻗﻠ ِ‬
‫ي ﮐﻬﮑﺸﺎن‬ ‫زﻣﺰﻣﻪ ﻫﺎ ِ‬
‫ﻣﯽﺑﺮد ﻟﯿﻼ را ﺑﻪ اﻧﻌﮑﺎس رهِ ﺧﻮد‬
‫ﺳﻮار ﺑﺮ رودِ ﺳﺘﺎرﮔﺎن‬
‫در اﻣﺘﺪاد ﻓﻠﮏِ آﺳﻤﺎن‬
‫ﻃﻨﯿﻦ دروﯾﺶ‬
‫روﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺨﺶِ ﻇﻠﻤﺖِ ﻫﺴﺘﯽ‬
‫ﻻﺑﻼي رﯾﺘﻢ ﺳﯿﺎرﮔﺎن‬
‫ي ﻧُﺖِ ﺳﺘﺎرﮔﺎن‬ ‫و ﻧﻮا ِ‬
‫ﺺ اﺑﺪي ﻋﺮش را‬ ‫رﻗ ِ‬
‫ﻣﯽدﻫﺪ ﺑﻪ او ﻧﺸﺎن‬

‫ﺗﺠﺴﻢِ ﻣﺘﺨﯿﻞ‬
‫ﺑﺮﺧﻮاﺳﺘﻪ از درون اﯾﻠﯿﺎس‪،‬‬
‫ﺗﺠﺴﻤﯽ ﮐﻬﻦ از ﺟﻨﺲِ ﮐﺪ‬
‫ﺿﺮﺑﺎن ﺑﺎﯾﻨﺮي‪ ،‬ﺗﭙﺎن در ﻗﻠﺐِ ﻓﻠﺰ‬
‫ي رﯾﺘﻤﯿﮏِ ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎ‬‫ﺟﻮﯾﺎ ﺑﻪ ﻧﻮا ِ‬
‫ﭼﺮﺧﺎن ﺑﻪ ﻣﯿﺎنِ اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢِ ﭼﺮخِ ﻓﻠﮏ‬
‫در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺣﻘﯿﻘﺖِ وﺟﻮد‬
‫ي ﻫﺴﺘﯽ را‬‫ﻣﯽﮐﺸﺪ ﺗﺎر و ﭘﻮدِ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ ﻫﺎ ِ‬
‫ﺶ اﺻﺎﺑﺖِ ﻧﻮ و ﮐﻬﻦ‬‫درﺧﺸ ِ‬
‫ﻻﺑﻼي دﻧﺪه ﻫﺎي اﯾﻦ ﺷﻌﺮِ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ‬
‫روﯾﺎ ﺑﺨﺶ اﺳﺖ‪ ،‬از ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺗﻦ‬