1

El Don De La Terapia:

Iruzkin Kritikoa Eta Gai Garrantzitsuen Garapena

Amaia Aguado Rubio

Osasun Zientzien Fakultatea, Deustuko Unibertsitatea

Psikologiako hirugarren maila: Esku-hartze eta tratamendu psikologikoa I

Ainara Echezarraga Porto

2023ko abenduaren 12a, Bilbon

 2

1. ARIKETA. Enpatia, baldintzarik gabeko onarpena, eta kongruentzia. 3

pasarte/istorio hautatu liburutik, kopiatu textu zati hori eta azaldu zergatik eta
nola lantzen diren aldaketa terapeutikoa eman dadin horietako aspektu
bakoitza.

Lehenengo pasartea: "Anna llegó a mi consulta con una profunda sensación de soledad y
desesperación. Mientras compartía su historia, pude percibir su dolor y angustia. Me conecté
emocionalmente con ella y mostré una empatía genuina hacia su situación" (Yalom, 2018).

Terapeutak dioenez, "Anna llegó a mi consulta con una profunda sensación de

soledad y desesperación”. Hori da enpatiarako abiapuntua, terapeuta hasieratik ari baita
bezeroaren sentimenduekin sintonizatzen.

Terapeutak Annaren mina eta larritasuna hautemateak (“pude percibir su dolor y

angustia”) lotura emozionala iradokitzen du. Enpatiak, bezeroaren esperientzia kanpotik
ulertzeaz gain, sentitzen ari diren emozioak, ahal den neurrian, sentitzea ere esan nahi du.

Terapeutak berarekin emozionalki konektatzean (“me conecté emocionalmente con

ella”) ezartzen duen lotura emozionala erabakigarria da. Konexio hori funtsezkoa da bezeroa
ulertua eta lagundua senti dadin, giro terapeutiko segurua sortuz.

“Mostré una empatía genuina hacia su situación" aipamenak terapeutaren

adierazpenaren benetakotasuna nabarmentzen du. Benetako enpatiak bezeroaren
ongizatearekiko benetako kezka sentitzea eta haren esperientziak ondo ulertzea dakar.

Laburbilduz, pasarte honek enpatia praktika terapeutikoan nola agertzen den

erakusten du. Terapeutak Annaren istorioa entzuteaz gain, emozionalki ere harekin
konektatzen da, harreman terapeutikoan eta aldaketa-prozesuan nabarmen lagun dezakeen
benetako enpatia edo “empatía genuina” erakutsiz.
 3

Bigarren pasartea: "Laura tenía dificultades para aceptar sus emociones y expresar su
verdadero yo. A lo largo de las sesiones, mantuve una congruencia constante, siendo
auténtica y transparente en mi comunicación con ella" (Yalom, 2018).

Testuak dioenez, "Laura tenía dificultades para aceptar sus emociones y expresar su
verdadero yo”. Horrek Laurak aurrez aurre duen erronka emozional eta benetakotasunezkoa
adierazten du, eta hori ohikoa da terapian bezeroek autoonarpenarekin eta benetako
adierazpenarekin borrokatzen dutenean.

Terapeutak nabarmendu du kongruentzia konstantea izan duela (“a lo largo de las

sesiones, mantuve una congruencia constante”). Terapiaren kongruentzia terapeutaren
benetakotasunari eta zintzotasunari dagokio. “Siendo auténtica y transparente mi
comunicación con ella"; komunikazioa benetazkoa eta gardena denez, terapeuta
konfiantzazko oinarri bat eraikitzen ari da Laurarekin.

Kongruentea denez, terapeuta benetakotasun-eredu bat islatzen ari zaio Laurari.

Ikuspegi hori bereziki onuragarria izan daiteke Laura bezalako bezeroentzat, beren emozioen
eta benetako niaren benetako adierazpenarekin borrokatzen baitute.

Laburbilduz, terapeuta, kongruentzia konstanteari eustean, Laurari giro terapeutiko

bat ematen ari zaio, non seguru senti daitekeen bere emozioak eta bere benetako izatea
esploratu eta adierazteko. Kongruentziak harreman terapeutiko sendo bat eraikitzen laguntzen
du, eta funtsezko faktorea izan daiteke Lauraren esperientzia aldatzeko.
 4

Hirugarren pasartea: "Carlos luchaba con la aceptación de sí mismo debido a su baja

autoestima. A lo largo de las sesiones, me enfoqué en mostrarle una aceptación
incondicional, resaltando sus fortalezas y ayudándolo a reconocer su valor intrínseco"
(Yalom, 2018).

Testuak adierazten duenez, "Carlos luchaba con la aceptación de sí mismo debido a

su baja autoestima”. Erronka hori ohikoa da terapian, bezeroek zailtasunak izan baititzakete
beren burua onartzeko eta era positiboago batean baloratzeko.

Terapeutak baldintzarik gabeko onarpena erakusten dio Karlosi (“a lo largo de las
sesiones, me enfoqué en mostrarle una aceptación incondicional”). Ikuspegi horrek esan nahi
du bezeroa iritzirik eta kritikarik gabe onartzen dela, bere buruarekiko dituen zirkunstantziak
eta pertzepzio negatiboak alde batera utzita. Funtsezko elementua da terapietan; hala nola,
pertsonarengan oinarritutako terapian.

Terapeutak nabarmendu duenez, bere indarguneak nabarmentzea izan zuen helburu

(“resaltando sus fortalezas”). Ikuspegi positibo horrek autoestimu txikia indargabetzen lagun
dezake, Carlosi bere ezaugarri eta trebetasun positiboak aitortzen eta balioesten laguntzen
baitio.

Indarguneak nabarmentzeaz gain, terapeutak Carlosi bere berezko balioa aitortzen

laguntzen ere lan egin zuen (“ayudándolo a reconocer su valor intrínseco"”). Urrats hori
funtsezkoa da Carlosek bere buruari buruzko ikuspegi positiboagoa eta osasungarriagoa gara
dezan.

Laburbilduz, terapeuta, baldintzarik gabeko onarpena azaltzean eta Carlosen

indarguneak eta berezko balioa azpimarratzean, aktiboki ari da lanean bere autoestimu
baxuari heltzeko. Ikuspegi horrek aldaketa terapeutikoaren prozesuan lagun dezake, Carlosen
autoonarpen eta autobalorazio handiagoa sustatzen baitu.
 5

2. ARIKETA. Iruzkin kritikoa

"El don de la terapia", Irvin Yalomek idatzia, liburua garrantzitsutzat hartzen da

psikologiaren esparruan. Egileak, psikiatra eta psikoterapeuta ospetsuak, bere lan-esperientzia
zabala eta giza izaerari buruzko informazio interesgarria eskaintzen dizkigu bere orrialdeetan.
Lanak hiru atal ditu: "Topaketa terapeutikoa", "Gai terapeutikoak" eta "Terapiaren artea".

Lehenengo atalean, Yalomek prozesu terapeutikoa bi gizabanakoren arteko benetako

topaketa gisa azaltzen du.

Bigarrenean, terapian landutako gai ohikoenak aztertzen ditu; hala nola heriotza,
maitasuna, errua eta bizitzaren helburua.

Hirugarrenean, terapeutentzako eta laguntza profesionala bilatzen dutenentzako

aholku erabilgarriak ematen ditu.

Irakurketa gomendagarri eta oso balioagarri izan arren, hala ere, kritika batzuk egin
ahal zaizkio. Horietako bat sakontze teknikorik eza da. Yalomek praktika terapeutikoari
buruzko ideia baliotsuak aurkezten baditu ere, ez du beti irakurleek beren praktikan
aplikatzeko behar duten xehetasun-maila ematen. Horrek irakurle batzuk utz ditzake
aurkezten diren kasuetan erabiltzen diren estrategia terapeutiko espezifikoen inguruan
gehiago jakin nahian.

Beste kritika posible bat oinarri enpiriko sendorik eza izan lizatteke. Yalomek
ikuspegi humanista batetik azalpen eta ikuspegi baliotsuak eskaintzen dituen arren, irakurle
batzuek, bereziki ebidentzian oinarritutako ikuspegietara jotzen dutenek normalean, lanak
oinarri zientifiko sendorik ez duela argudia dezakete. Ikerketa espezifikoei buruzko
erreferentziarik ez egoteak, irakurle horien artean zalantzak eta galderak egotea eragin
dezake.

Gainera, obra bere ikuspegian klinikoa baino filosofikoagoa dela uler daiteke. Erronka
terapeutiko espezifikoei aurre egiteko gida praktiko eta zehatz bat bilatzen dutenek ikus
dezakete obrak ez duela orientazio teknikoagorik, eta haren erabilgarritasuna mugatuko
lukete praktika hobetzeko tresna zehatzak bilatzen dituzten profesionalentzat.
 6

"El Don de la Terapia" obra zirraragarria da, praktika terapeutikoari buruzko ikuspegi
baliotsuak eskaintzen dituena. Hala ere, funtsezkoa da kritika posibleak aintzat hartzea, hala
nola kontzeptuen sinplifikazioa, babes enpirikorik eza eta orientazio filosofikoa klinikoa
beharrean, psikoterapiaren esparruan ikuspegi eta behar desberdinak dituzten irakurleentzat
duten erabilgarritasuna ebaluatzean.

Laburbilduz, liburu hau, irakurketa gomendagarria da psikoterapian interesa duen

edonorentzat, baina funtsezkoa da bere mugak kontuan hartzea bere onurak ahalik eta gehien
aprobetxatzeko.
 7

Erreferentziak

Yalom, I. D. (2018). El don de la terapia (J. Salvetti, Trans.). Ediciones Destino.