Po upadku Wielkich Moraw w X w. powstały następne państwa słowiańskie.

Państwo czeskie powstało na obszarach Słowian zachodnich. Jego głównym miastem była
Praga. W X w. państwo czeskie przyjęło chrześcijaństwo z Zachodu. Rządzili w nim
Przemyślidzi, dynastia wywodząca się od Przemysła.

Ruś Kijowska ze stolicą w Kijowie na obszarach Słowian wschodnich – powstała pod

rządami książąt ruskich Rurykowiczów. Dynastia ta wywodziła się od Ruryka, jednego z
Waregów, czyli Normanów ze Szwecji, którzy mieli duży wpływ na powstanie państwowości
słowiańskiej na tych terenach. Włodzimierz Wielki z dynastii Rurykowiczów w 988 r. przyjął
chrzest z Bizancjum.

Słowianie połabscy – plemiona żyjące między Odrą, Łabą i Bałtykiem. W IX i X w.

utworzyli związki plemienne Wieletów i Obodrzyców. Nie przyjęli chrześcijaństwa.

Państwo Polan – powstało w X w. z jednego z plemion Słowian zachodnich żyjących nad

Wartą. Głównym ośrodkiem było zbudowane w połowie X w. Gniezno. Polanie
podporządkowali sobie sąsiednie plemiona i zaczęli powiększać swoje terytorium. W
państwie Polan rządziła dynastia książąt, której założycielem był Piast (oracz). Nazwa Polanie
pochodzi od ornych pól, ponieważ plemię to zajmowało się głównie rolnictwem.

Węgrzy – niesłowiański lud, który w X w. porzucił koczowniczy tryb życia i osiadł w środku
ziem Słowian. Ich terytorium oddzieliło Słowian zachodnich od południowych.

Mieszko I został księciem Polan około 960 r. Według Galla Anonima, XII-wiecznego
kronikarza, prawdopodobnie był czwartym z kolei władcą z dynastii Piastów. Wtedy państwo
nie nazywało się Polską, tylko krajem lub państwem Mieszka, a on sam – księciem
słowiańskim.

Państwo Mieszka obejmowało terytoria dzisiejszej Wielkopolski, Mazowsza i Kujaw.

Wszelkie decyzje w Państwie podejmował Mieszko, czasami tylko zwracał się do wiecu o
radę. Drużyna – główna siła zbrojna w państwie, grupa wojowników Mieszka, wyszkolona w
sztuce wojennej i zależna od księcia. Natomiast w razie zagrożenia, np. obcym najazdem,
zwoływano w państwie pospolite ruszenie.

Podatki – płacone były w naturze, książę przeznaczał je na własne potrzeby i na utrzymanie

drużyny. Podatki pobierali urzędnicy księcia.

Za panowania Mieszka powstało wiele nowych grodów, wiele wcześniej istniejących zostało
rozbudowanych. Grody pełniły funkcje obronne, administracyjne i handlowe. Znajdowały się
w nich rezydencje Mieszka, przebywali w nich jego urzędnicy.

965 r. – Mieszko potrzebował wsparcia w walce z Wieletami, z tego powodu zawarł sojusz z
Czechami. Przypieczętowało go małżeństwo Mieszka z księżniczką czeską Dobrawą, która
przywiozła ze sobą do Gniezna grupę chrześcijańskich duchownych.

966 r. – Mieszko przyjął chrzest, a wraz z nim jego najbliższe otoczenie.

967 r. – Mieszko z pomocą Czechów pokonał Wieletów.