Termodynamika chemiczna- dział chemii fizycznej, stosujący zasady termodynamiki do badania reakcji chemicznych i procesów

fizykochemicznych.

układ– część przyrody, którą badamy.

otoczenie– pozostała część przyrody.

faza– część układu o wyraźnych granicach, na których występują makroskopowe nieciągłości własności fizycznych i chemicznych;
wewnątrz fazy makroskopowe własności mogą się zmieniać w sposób ciągły.

równowaga względem danego procesu – stan, w którym proces ten nie zachodzi ani też nie może zachodzić [KG].

Praca– przeniesienie energii w taki sposób, że może ona być użyta do podniesienia w otoczeniu ciężaru na pewną
wysokość [Ap]; i nie tylko.

Ciepło– przeniesienie energii następujące w wyniku istnienia różnicy temperatur układu i otoczenia [Ap].
Proces nieodwracalny i odwracalny - praca maksymalna

Układ wykonuje maksymalną pracę objętościową, gdy: ciśnienie zewnętrzne jest równe ciśnieniu panującemu w
układzie,

lub innymi słowami: znajduje się w stanie równowagi mechanicznej ze swym otoczeniem,

lub innymi słowami: zmienia się w sposób odwracalny.

Energia wewnętrzna U– całkowita energia układu – suma energii potencjalnej i kinetycznej makroskopowych części
układu, energii kinetycznej cząsteczek, energii potencjalnej oddziaływań międzycząsteczkowych i
wewnątrzcząsteczkowych.

Energia wewnętrzna jest funkcją stanu.

Funkcja stanu– wielkość fizyczna, której wartość zależy wyłącznie od stanu, w jakim układ aktualnie się znajduje, nie
zaś od drogi, po której do tego stanu doszedł.

Zerowa zasada termodynamiki

Jeśli układy A i B mogące ze sobą wymieniać ciepło są ze sobą w równowadze termicznej, i to samo jest prawdą dla
układów B i C, to układy A i C również są ze sobą w równowadze termicznej. Ciało w równowadze termodynamicznej
ma wszędzie tę samą temperaturę.

Pierwsza zasada termodynamiki

Energię wewnętrzną możemy zmienić przez wykonanie nad ciałem pracy lub przekazanie ciepła.
Co wynika z pierwszej zasady dynamiki?

 W układzie zamkniętym energia “nie ginie” i nie powstaje, może tylko zmieniać się z jednej postaci w drugą (pierwsza
zasada termodynamiki jest sformułowaniem zasady zachowania energii)
 Nie jest możliwe zbudowanie maszyny, która mogłaby pracować ciągle bez pobierania energii z zewnątrz (tzw.
perpetuum mobile)
 Praca i ciepło (cieplny przepływ energii) są równoważnymi sposobami przekazywania energii i są wyrażane w tych
samych jednostkach (1 dżul). Uwaga: układ sam nie posiada pracy i ciepła – to sposoby przekazywanie energii
 Energia układu zamkniętego, który nie wymienia ciepła i nie wykonuje pracy (ani nie jest nad nim wykonywana praca)
nie zmienia się.
Za stan standardowy substancji przyjmujemy czystą substancję pod ciśnieniem dokładnie równym l bar.

- Temperatura nie wchodzi w definicję stanu standardowego

- W tablicach wartości liczbowe przyjęto podawać dla temperatury 298,15 K (25 °C).

- Należy podawać stan fizyczny substancji;

Stan standardowy– rzeczywisty lub hipotetyczny stan termodynamiczny będący punktem odniesienia do obliczeń
właściwości substancji chemicznych w określonym ciśnieniu i stanie skupienia.

Entalpia tworzenia, twH substancji – entalpia reakcji, w której 1 mol danej substancji tworzy się z pierwiastków w ich
stanach podstawowych.
Stan podstawowy pierwiastka– najtrwalsza w panujących warunkach jego odmiana.

Standardowa entalpia reakcji rH- suma standardowych entalpii tworzenia produktów i substratów, w której każdy
wyraz jest pomnożony przez współczynnik stechiometryczny odpowiedniego reagenta (dodatni dla produktu, ujemny
dla substratu).

Prawo Hessa: Obliczenie standardowej entalpii jakiejkolwiek reakcji umożliwia prawo Hessa, które
brzmi: zmiana entalpii reakcji chemicznej nie zależy od drogi przemiany, a jedynie od efektów cieplnych
stanu początkowego i końcowego.
II zasada termodynamiki

Druga zasada termodynamiki określa kierunek, w którym mogą samorzutnie zachodzić procesy termodynamiczne. We
współczesnej termodynamice drugą zasadę termodynamiki formułuje się najczęściej jako prawo wzrostu entropii.

Entropia (S) jest funkcją stanu, która określa liczbę sposobów, na jakie może być zrealizowany dany stan
termodynamiczny układu w określonej temperaturze. Druga zasada termodynamiki odzwierciedla tendencję
dochodzenia układów fizycznych do stanów o największym prawdopodobieństwie termodynamicznym, czyli do
maksymalizacji entropii.

Procesy samorzutne:

1. Materia dąży do stanu nieuporządkowania.

2. Energia dąży do stanu nieuporządkowania (chaotycznego rozproszenia).

entropia– miara nieuporządkowania

Entropia absolutnai III zasada termodynamiki
W T= 0 zanikają wszystkie ruchy atomów, a więc nieporządek cieplny. W substancji krystalicznej nie ma
też nieporządku ułożenia. Zatem S(0) = 0.
Entropia każdej substancji tworzącej kryształ doskonały jest równa zeru w temperaturze T= 0.
Standardowa entalpia swobodna tworzenia związku – standardowa entalpia swobodna reakcji syntezy 1 mola tego
związku z pierwiastków w ich stanach podstawowych.
Podstawowe funkcje termodynamiczne: U, H, F, G(potencjały termodynamiczne) funkcje niezależnych parametrów
makroskopowych charakteryzujących układ, które jednoznacznie opisują stan układu. Z potencjału
termodynamicznego obliczyć można pozostałe parametry układu.