Bilbon, 2021ko urtarrilaren 20an

Jon Arrantzalea
Arrosa txikia

Arloa: Prosa
Kategoria: B (3 DBH)
Bilbon, 2021ko urtarrilaren 20an

Jon arrantzalea

Herri batean bizi zen arrantzale bat, nork Jon zuen izena. Atsegina eta
apala zen. Ezkonduta zegoen Marisolekin, emakume bat oso atsegina eta
ausarta. Txakur bat zeukaten, Txuri. Zuria eta jatorra. Goizero, Jon
joaten zen arrantzan Txurirekin. Ez zuen inoiz harrapatzen arrain asko eta
haundiak, bakarrik 4 edo 5 arrain oso txikiak. Haren kideek animoak
ematen zioten beti, eta hori aurrera joatea egiten zion.

Larunbata goiz batean, Marisol merkatura joan zen. Denda batean, ikusi
zuen bere senarraren lankideak. Agurtuko zituen, baina geratu zen
entzuten zutabe baten atzean.
-Joaten gara ikustera nola doan Jonen arrantza?- esan zuen batek.
-Inoiz ez du harrapatuko pieza on bat bere bizitzan!- esan zuen beste
batek.
-Bakarrik herriari humore pixka bat emateko balio du - esan zuen
besteak.
Denak barrez hasi ziren. Marisol haserretu zen. Dena kontatuko zion
Joneri, baina etxean ailegatu zenean, ez zuen ezer esan. Kezkatuta
zegoen. Ez zuen nahi Jonek triste ipintzea.
Bilbon, 2021ko urtarrilaren 20an

Egun eguzkitsu batean, Marisol erabaki zuen bere senarrarekin joan

arrantzatzera. Jon arrantzatzeko kanaberarekin zegoen eserita. Marisol
irakurtzen eta Txuri lo. Ba patean, Jon harrapatu zuen zerbait, baina oso
pisutsua zen. Marisoleri deitu zion laguntza eskatzen, eta biek batera,
arraina atera zuten. Arrain haundi bat zen, gorri eta urre kolorekoa.
Irribarre bat margoztu zen Jonen eta Marisolen aurpegietan. Lortu zuen.
Azkenean, frogatu egin al zuen gai zela arrantzatzeko. Pentsatzen hasi
ziren; zer egin ahal zuten, arrain hain arraro horrekin? Marisoleri bururatu
zitzaion prentsari erakutsi haren ehiza, horrela, munduko biologista asko
interesdunak izango ziren espezie honengan eta diru asko eskain
diezakete. Baita ere, haren kideak harritzeko.
Aurkikuntza herri osoan zehar hedatu zen, eta arrantzakideen belarrietara
iritsi zen. Inbidiak zorpetu egin zituen. Ez zuten inoiz pentsatu zerbait
harrapatuko zuela, eta okerrena, zerbait harrigarria. Kentzeko erabaki
zuten. Haiek izango zuten saria.

Gauean, Marisol eta Jonek joan ziren ezkutuan arraina eramatera

prentsara. Bat-batean, 4 Jonen kideak agertu ziren. Batek porra bat
zeraman.
-Aukera bat emango dizuegu, arraina ematen badagizue, bakean utziko
zaituztegu, bestela hemen odola egongo da.
Jonek ezin zuen sinetsi. Bere kideak, animatzen ziotenak, oraintze zeuden
mehatxatzen kalte egiteaz.
- Inoiz! -oihukatu zuen Marisolek.
Borroka hasi zen. Gizon batek Jon hartu zuen kamisetatik eta bultzatu
egin zion. Jonek horma batera jauzi zen. Bere burua kolpe bat hartu zuen
eta inkontziente geratu zen. Gizonak porrarekin joan zen jotzera, baina
Marisol gelditu zuen. Arraina eskinia batean utzi zuen. Gizon hori ez
zekien Marisolek Krav Maga zekiela. Marisol porra hartu zuen ezkerrarekin
eta aldi berean ukabilarekin jo zuen. Gero gehiago jo zuen eta egoera
aztertu zuen. Gizonaren lagunak harengana joan ziren, baina Marisolek
Bilbon, 2021ko urtarrilaren 20an

haiekin akabatu zuen. Distantzia hartu zuen eta ostikada bat heman zien.
Lurrean zeuden orain. Senarraren erreskatera joan zen.
-Ondo zaude?- galdetu zion Marisol, altxatzen zuen bitartean.
-Buff, buruko mina dut. -erantzun zuen Jonek.
-Esan nizuen apuntatu behar zenuela defentsa pertsonalera, tontolapiko.
Goazen haiek esnatu aurretik. Txuri!
Txuri agertu zen. Zaintzen egongo zen, gizonak altxatzen baziren, berak
atakatuko zuen.

20 minutu pasata, iritsi ziren Herriko Udalan. Alkatearen bulegora joan

ziren korrikan eta dena kontatu zioten. Arraina erakutsi eta alkatea oso
harrituta zegoen. Geratu zen isilean pentsatzen. Bat-batean, bere
telefonoa hartu zuen eta hau esan zuen: - Sonia Andrea, deitu oraintze
bertan prentsa, mesedez-.
Marisol eta Jon oihukatu eta dantzatu zuten pozaz.

Hurrengo egunak, milaka elkarrizketak eduki zituzten, eta biologo batek

erosi zieten arraina aztertzeko bere laborategian. Diru asko heman zieten.
Lehengoz, hirira joan ziren bizitzera. Marisol eraztun eta ordenagailu bat
erosi zuen, ere lan bat aurkitu zuen; albisteko idazlea. Txuri etxola bat
oparitu zioten lepoko arrosa batekin. Eta Jon; lan bat non ondo ordaintzen
zioten, baina arrantzan jarraitzen zuen asteburu guztietan. Jonen
lankideak 6 hilabete egon ziren kartzelan eta gero multa bat ordaindu
zuten. Ez zuen berriro bere arrantzako kideekin hitz egin, eta lagunik
gabe zegoen. Baina esaten dutenez: “Ezezagunik ez hartu lagunik”.

Arrosa txikia