Automobili Lamborghini S.p.A. (wym.

lamborˈɡiːni[1]) – włoski producent supersamochodów,

SUV-ów i samochodów terenowych z siedzibą w Sant’Agata Bolognese działający od 1963 roku.
Należy do niemieckiego koncernu Volkswagen Group.
Produkcję ciągników rolniczych tej marki prowadzi obecnie inne przedsiębiorstwo – Lamborghini
Trattori, będące częścią grupy SDF S.p.A. (do 2015: SAME Deutz-Fahr S.p.A.). W czasie, gdy
prezesem firmy był jeszcze Ferrucio Lamborghini, produkcja obu typów pojazdów była
prowadzona przez wspólnie aż do roku 1971, gdy wydzieloną część zajmującą się ciągnikami
sprzedano firmie SAME, która stworzyła później powyższą grupę. Pod szyldem Lamborgini
ciągniki produkowano od 1947 r., a samochody – od 1963 r.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Mówi się, że powstanie samochodów Lamborghini wynikło z dyskusji pomiędzy miłośnikiem
wozów sportowych Ferruccim Lamborghinim (1916–1993) a Enzo Ferrarim. Lamborghini, który
wówczas z powodzeniem produkował wyłącznie traktory, był niezadowolony ze swego
samochodu Ferrari i zaproponował Enzo Ferrariemu wprowadzenie zmian konstrukcyjnych. Ten
oburzony uwagami „jakiegoś traktorzysty” zakwestionował kompetencje Lamborghiniego. Wobec
tego Lamborghini postanowił udowodnić mu kto jest lepszy i już po roku zademonstrował swój
legendarny 12-cylindrowy model Lamborghini 350 GTV, wyraźnie przewyższający samochody
marki Ferrari. W 1964 roku powstało 350 GT. Bezpośrednim i prawie nieuniknionym
odgałęzieniem 350 GT był 400 GT. Jego silnik został powiększony do czterolitrowego modelu i
zawierał pierwszą skrzynię biegów zaprojektowaną przez Lamborghini. Bazując początkowo na
dwumiejscowym nadwoziu, które później przerobiono na 400 GT 2 + 2 z dwoma okazjonalnymi
siedzeniami za dwoma zwykłymi, 400 GT osiągnęło ogólną produkcję 273 sztuk[2].
W 1966 pojawił się model Miura, dzięki któremu firma zyskała sławę na całym świecie. Mimo że
samochód ten jest narowisty i trudny w prowadzeniu, to jego miłośnikom w niczym to nie
przeszkadza.
W 1971 na salonie samochodowym w Genewie pokazano prototyp Countach, zaprojektowany
przez Marcello Gandiniego z firmy Bertone. W 1974 rozpoczęła się seryjna produkcja. Ostro
cięte, niskie nadwozie z unoszonymi do góry drzwiami i wlotami powietrza nadało mu
niepowtarzalny charakter. Model ten, produkowany 15 lat pozwolił firmie i jej kolejnym
właścicielom przetrwać ciężkie czasy.
Ferruccio Lamborghini sprzedał dział zajmujący się produkcją aut sportowych już w 1972.
Kolejnymi właścicielami byli Georges-Henri Rossetti i René Leimer, następnie zarządzający firmą
Patrick Mimran, który w 1987 sprzedał udziały amerykańskiemu koncernowi Chrysler
Corporation. 7 lat współpracy minęło głównie pod znakiem nietypowego prototypu Chrysler-
Lamborghini Portofino[3], by następnie w 1994 ponownie odsprzedać udziały innej firmie
- indonezyjskiemu Megatech. W 1998 Automobili Lamborghini S.p.A po raz ostatni, jak do tej
pory, zmieniło właściciela, którym zostało niemieckie Audi
W 1982 Lamborghini przedstawiło prototyp surowego samochodu terenowego oznaczony
jako LM001. W 1986, po dokonaniu szeregu modyfikacji, wszedł do produkcji seryjnej
jako LM002. Dzięki swojemu wyglądowi do dziś pozostaje jednym z najbardziej oryginalnych
samochodów terenowych wszech czasów. Następcą modelu Countach w 1990 zostało Diablo i
produkowany był przez ponad dziesięć lat. Z kolei jego następca, model Murciélago, pojawił się
dopiero w 2001. Małe modele Lamborghini były produkowane z dużymi przerwami. Po
modelu Urraco trzeba było czekać trzy lata na kolejny „mały” model, Jalpa, który produkowano do
1989. W 1995 przedstawiono prototyp Cala z silnikiem V10 3.9 L o mocy 400 KM. Do seryjnej
produkcji jednak nie doszło. Dopiero model Gallardo w 2003 godnie zastąpił poprzednie modele.