ตอนที่ 11 – สัญญา (1)

ร่ างกายของผมหนักขึ้นมาในทันใดในขณะที่ผมรู ้สึกว่าน้ า
กาลังเข้ามาในปอดของผม จากนั้นผมก็ถูกดูดเข้าไปที่
ไหนสักแห่ง ผมไม่ได้ถูกฉี กออกเป็ นชิ้นๆ เพราะผมตกลง
มาในช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบ อย่างไรก็ตาม ผมจะหมด
สติไปในตอนนี้ไม่ได้

ผมต้องตื่นตัวไว้ ผมต้องรอไปก่อนสักพัก
ผมต้องงอตัวและกลั้นหายใจไว้ สิ บวินาที ยีส่ ิ บวินาที
สามสิ บวินาที… ผมแทบจะไม่ได้หายใจเมื่อมือของผม
ฟาดเข้าใส่ กาแพงที่สมั ผัสได้ในความมืด

“อ-อัก๊ ”

ผมแทบจะไม่สามารถหายใจได้แม้หลังจากที่กระอักน้ า
ในแม่น้ าออกมาหลายครั้ง STA ระดับ 10 ของผมช่วยผม
จากการถูกสังหารโดยการกระแทกกับผิวน้ า แต่แผลน้อย
ใหญ่ทวั่ ร่ างกายของผมก็ยงั เจ็บปวดมาก

ผมควบคุมการหายใจเพื่อที่จะไม่ตกอยูใ่ นความตื่น
ตระหนกและเปิ ดสมาร์ทโฟนของผมขึ้นมา
ผมกังวลว่ามันอาจจะพังจากการตกลงมา แต่โชคของผมก็
ยังดีอยู่ ดีที่ผมใช้เงินก้อนโตซื้อสมาร์ทโฟนที่มีฟังก์ชนั่
กันน้ า

ปิ๊ ป

ไฟฉายเปิ ดขึ้นและพื้นที่รอบๆ ก็ปะทะเข้าสู่ สายตาของผม

มันมีกาแพงแข็งขนาดใหญ่ที่กาลังเคลื่อนไหวอยู่
กระเพาะอาหารของอิกทิโอซอรัสน่ารังเกียจกว่าที่ผมคิด

“บ้าเอ้ย”

สี หน้าท่าทางของยูจงฮยอคในขณะที่เขาปล่อยมือออก
โดยไม่ลงั เลและลงจากสะพานนั้นแจ่มชัดอยูใ่ นใจของผม
ผมคาดคิดถึงมัน แต่มนั ก็ยงั คงน่าตกตะลึงมากกว่าที่ผม
คิดไว้

…ถ้าผมต้องการเป็ นสหายของเขา ผมก็ตอ้ งรอดไปให้ได้

มันไม่ใช่วา่ ผมไม่เข้าใจ

สหาย น้ าหนักของคาๆ นี้ยงิ่ ใหญ่มากสาหรับยูจงฮยอค

เนื่องจากความล้มเหลวรอบแรกของเขาในการเสื่ อมถอย
ยูจงฮยอคจึงไม่เคยมี ‘สหาย’ ที่แท้จริ งเลย

มันเป็ นเรื่ องยากสาหรับมนุษย์ที่จะติดตามการเติบโตของ

ผูเ้ สื่ อมถอยได้ง่ายๆ ส่ งผลให้เขาแก้ไขทุกๆ อย่างเพียง
ลาพัง และถูกยกย่องว่าเป็ นวีรบุรุษและหมาป่ าเดียวดาย
สาหรับยูจงฮยอค ‘มนุษย์’ เป็ นได้แค่ลูกน้องหรื อไม่กศ็ ตั รู

ดังนั้นนี่จึงเป็ นการทดสอบ ถ้าผมต้องการจะมีตาแหน่ง

เท่าเทียมกับเขา ผมก็ตอ้ งแก้ไขปัญหานี้เพียงลาพัง

…อืม นี่คือตอนที่ผมมองมันจากมุมมองของยูจงฮยอค

“สหายแบบนาย… มันไอ้บา้ โรคจิตชัดๆ”

ผมตีเท้าเหมือนกับสุ นขั อย่างเต็มกลืนเพื่อลอยขึ้นไปยัง

แผงโฟมที่กาลังลอยอยูแ่ ละยกร่ างกายของผมขึ้นไปบน
นั้น ขอบคุณความอบอุ่นจากท้องของมันที่ทาให้ผมไม่
หนาว อย่างไรก็ตาม ปั ญหาก็คือต่อจากนี้
ผมหลับตาลงและเล่นข้อความที่ผมได้ยนิ

[คุณล้มเหลวในการเคลียร์สถานการณ์]

[การชาระจะเริ่ มต้นขึ้น]

[100 เหรี ยญถูกหักเป็ นค่าธรรมเนียมช่องทางการใช้งาน]

[กลุ่มดาว ‘นักโทษรัดเกล้าทองคา’ พยักหน้าให้กบั ถ้อยคา

อันน่าตื่นเต้นของคุณ]

[คุณได้รับการสนับสนุน 100 เหรี ยญ]

[กลุ่มดาว ‘ผูพ้ ิพากษาเปลวเพลิงปี ศาจ’ พยักหน้าให้กบั
ทางเลือกของคุณ]

[คุณได้รับการสนับสนุน 100 เหรี ยญ]

[กลุ่มดาว ‘นักเขียนลับ’ ผิดหวังกับคาพูดที่หยาบคายของ

คุณ]

มันมีขอ้ ความอยูห่ ลายอัน นอกจากนี้ ยังมีกลุ่มดาวที่

สนับสนุนผมด้วย บางทีมนั อาจจะเป็ นเพราะการสนทนา
ครั้งสุ ดท้ายระหว่างยูจงฮยอคกับผม
ผมรู ้สึกเซ็งเล็กน้อยในขณะที่ผมอ่านผ่านข้อความของ
กลุ่มดาวไปทีละอันและเก็บเหรี ยญ ถ้าผมเลือกหนึ่งใน
กลุ่มดาวเหล่านี้ไปในการเลือกผูส้ นับสนุนครั้งแรก มัน
อาจจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ข้ ึน

แต่มนั ก็ไม่มีความเสี ยใจในทางเลือกของผม

หลังจากเจอกับยูจงฮยอคตรงๆ ผมก็มนั่ ใจ

ซุนหงอคงอาจจะเป็ นผูส้ นับสนุนที่มีคุณภาพสู งที่สุดแต่

เขาก็อาจจะยังไม่เพียงพอ ผมจาเป็ นต้องมีมากกว่า
‘ผูส้ นับสนุน’ ถ้าผมต้องการจะเผชิญหน้ากับยูจงฮยอค

และผมก็ตอ้ งคว้ามันมาจากที่นี่
กาแพงกระเพาะหดและขยายจากภายใน ผูบ้ ญั ชาการแห่ง
ท้องทะเลดูเหมือนจะกาลังเคลื่อนไหวไปที่ไหนสักแห่ง
ผมเปิ ดสมาร์ทโฟนของผมขึ้นมาและคานวณเวลา

ตามหนทางเอาชีวติ รอด อิกทิโอซอรัสได้เริ่ มหลัง่ กรดใน

กระเพาะอาหารประมาณ 3 ชัว่ โมงหลังจากที่กินอาหาร
ไป

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ผมเหลือเวลาอีกไม่มากนัก

[ฮ่าฮ่า น่าเศร้าจริ งๆ ที่เรื่ องมันออกมาเป็ นแบบนี้ มัน

น่าสนใจจริ งๆ]
มันมีเสี ยงเอฟเฟคดังออกมาก่อนที่เสี ยงของโดเกบิจะดัง
ออกมา

“…โดเกบิ?”

[ใช่ ใช่แล้ว ดูเหมือนเจ้าจะไม่ตื่นตระหนกเลยนะ?]

[ฉันรู ้อยูแ่ ล้วว่าแกจะมา]

[หื ม ฟังดูเหมือนเจ้ากาลังรอข้าอยู?่ ]

“แน่นอน ฉันกาลังรออยู”่
แสงสว่างปรากฏขึ้นและโดเกบิกป็ รากฏตัว ผมไม่
สามารถบอกได้แน่ชดั จากสี หน้าท่าทางของมันเพียงลาพัง
แต่มนั ต้องสนใจแน่ๆ

ผมจงใจพูดอย่างใจเย็น ถ้าผมถูกกดดันอยูท่ ี่นี่ ผมคงจะไม่

สามารถทาอะไรได้

“นายกาลังจะมาเอาเหรี ยญไปจากฉันใช่ไหม?”

[…เหรี ยญ?]

“นายจะเอาเหรี ยญไปเพื่อแลกกับความล้มเหลวใน
สถานการณ์ของฉัน”
[หื ม ไม่ใช่ชีวติ ของเจ้าเหรอ?]

“ถ้ามันเป็ นชีวติ ของฉัน นายคงจะเขียนคาว่า ‘ตาย’ ไว้ใน

คอลัมน์ผลลัพธ์ความล้มเหลวของฉัน ไม่ใช่เครื่ องหมาย
คาถามสามอันแบบนั้น ไม่ใช่วา่ นี่หมายความว่ามันมี
ช่องว่างในการเจรจาต่อรองงั้นเหรอ?”

[…ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนใจจริ งๆ]

ในความเป็ นจริ ง มันยังมีช่องโหว่ในคาพูดของผมอยู่

ข้อความสถานการณ์คือ ‘ล้มเหลว: ???’ นี่หมายความถึง
การไม่ทราบผลของการล้มเหลว มันแค่เป็ นเพียง
สมมติฐานของผมที่วา่ มันคือการแลกเปลี่ยนเหรี ยญ
อย่างไรก็ตาม มันก็มีเหตุผลว่าทาไมผมถึงมัน่ ใจ
“ฉันพูดผิดงั้นเหรอ?”

มันเป็ นเพราะผมรู ้เกี่ยวกับสถานการณ์น้ ีแล้ว โดเกบิลงั เล

ไปพักหนึ่งก่อนที่จะพยักหน้า

[เจ้าพูดถูก สุ ดยอด เจ้าสามารถประเมินถึงจุดนี้ได้ดว้ ย

เงื่อนงาเช่นนั้น… ตามที่คาดไว้จากคนที่ได้รับความสนใจ
จากกลุ่มดาวหลายอัน]

น้ าเสี ยงของโดเกบิเต็มไปด้วยความชื่นชมอย่างจริ งใจ

[ดังที่เจ้ากล่าว เจ้าสามารถรอดไปได้ในสถานการณ์ยอ่ ย
ถ้าเจ้าจ่ายเหรี ยญ แม้วา่ เจ้าจะล้มเหลวก็ตาม]
“เท่าไหร่ ?”

[5,100 เหรี ยญ จากนั้นข้าจะไว้ชีวติ เจ้า]

ผมมองดูเหรี ยญที่ผมมีอยูใ่ นตอนนี้

[เหรี ยญที่ครอบครอง: 5,100 เหรี ยญ]

ผมอดยิม้ ไม่ได้ ไอ้บา้ นี่กาลังกวนบาทาอยู่

“มากเกินไปแล้ว”
[ฮ่าฮ่า งั้นเจ้าก็อยากตายเหรอ? มันขึ้นอยูก่ บั ข้าว่าจะ
ยอมรับเหรี ยญหรื อไม่ ถ้าเจ้าไม่ทาอะไร งั้นข้าก็สามารถ
ยุติมนั ที่นี่ได้เลย]

“งั้นก็ฆ่าฉันซะ”

[…ฮะ?]

“ฆ่าฉัน”

[……]

“แกไม่สามารถฆ่าฉันได้สินะ?”
โดเกบิไม่ได้เคลื่อนไหว มันเป็ นธรรมดา ตอนนี้มนั
จะต้องสนุกกับผมมาก นอกจากนี้ มันคงไม่มาที่นี่เพื่อเจอ
ผมถ้ามันคิดที่จะฆ่าผม สาหรับมัน ผมต้องรอดไปจากที่นี่
หรื อไม่ผมก็ตอ้ งตายอย่างน่าสังเวช

[ฮ่าฮ่า เจ้าทาให้ขา้ โกรธจริ งๆ แล้ว ดูเหมือนว่า

ในตอนนี้…]

คิ้วที่เป็ นรู ปสี่ เหลี่ยมผืนผ้าของโดเกบิกระดิกด้วยความ

โกรธ ถึงเวลาที่ตอ้ งหยุดการยัว่ ยุและเข้าประเด็นได้แล้ว

“โดเกบิระดับต่า บีฮยอง หน้าที่ในการเฝ้าดูมนั เป็ นยังไง

บ้าง?”
ถ้ามีรอยแตกอยูบ่ นใบหน้า มันก็คงจะเป็ นแบบนี้ โดเดบิ
บีฮยองแสดงความสับสนออกมาเป็ นครั้งแรก

[จ-เจ้ารู ้ชื่อของข้าได้ยงั ไง?]

“แกไม่ค่อยสนุกกับการถ่ายทอดสดเมื่อเร็ วๆ นี้ใช่ไหม?
พวกกลุ่มดาวนี่ข้ ีเหนียวชะมัด”

[จ-เจ้าเป็ นใครกัน? มนุษย์จะ…]

เขาของบีฮยองสัน่ มันเป็ นธรรมดา มนุษย์ธรรมดาย่อมไม่

ทราบเกี่ยวกับระบบถ่ายทอดดวงดาว แต่ผมไม่ใช่มนุษย์
ธรรมดา
[กลุ่มดาวหลายแห่งสงสัยในการคงอยูข่ องคุณ]

[ดวงตาของกลุ่มดาวนักเขียนลับเปล่งประกายกับแผนการ
ของคุณ]

นับจากนี้เป็ นต้นไป มันไม่ใช่เรื่ องราวสาหรับกลุ่มดาว

แล้ว

ผมพูดกับบีฮยอง “เราจะคุยกันหลังจากแกปิ ดช่องแล้ว

เป็ นยังไง?”

บีฮยองกังวลและปิ ดช่อง

[ช่อง BI-7623 ถูกปิ ดแล้ว]

เมื่อกลุ่มดาวออกจากช่องไป บีฮยองก็เผยไต๋ ออกมา

[พูดมาได้เลย เจ้า มนุษย์ธรรมดาจะรู ้ถึงการถ่ายทอดสด

ของดวงดาวได้ยงั ไง?]

“สิ่ งนั้นไม่สาคัญ”

[ฮะ?]

“บีฮยอง เจ้าต้องการเป็ น ‘ราชาแห่งโดเกบิ’ ไหม?”

[ตอนนี้…]
“แกไม่อยากจะเป็ นนักถ่ายทอด (streamer) ที่ดีที่สุดใน
เครื อข่าย เหนือไปกว่าท็อกกัก๊ และกิลทัลงั้นเหรอ?”

ท่าทางของบีฮยองกาลังเปลี่ยนไป

“โดเกบิ บีฮยอง เซ็นสัญญากับฉัน แล้วฉันจะทาให้แก

เป็ นราชาแห่งโดเกบิ”
ตอนที่ 12 – สัญญา (2)

ระบบถ่ายทอดสดดวงดาว

ระบบถ่ายทอดสดดวงดาวถูกออกแบบมาเพื่อถ่ายทอด
เนื้อหาของมันไปทัว่ ทั้งจักรวาล

ผูต้ ิดตามจะเป็ นกลุ่มดาวที่อยูบ่ นจุดสุ ดยอดในจักรวาลอัน

ห่างไกล นักแสดงก็คือมนุษย์อย่างพวกผม และผูเ้ ล่าเรื่ อง
ที่เชื่อมต่อระหว่างทั้งสองฝ่ ายก็คือโดเกบิตรงหน้าผม
[ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! เจ้ามันบ้า! เจ้ามนุษย์บา้ ! ข้าน่าจะรู ้มนั
ตั้งแต่ที่เจ้าปฏิเสธการสนับสนุนจากกลุ่มดาวอื่นๆ แล้ว!]

บีฮยองหัวเราะอยูน่ านก่อนที่จะเปิ ดปากของมันอีกครั้ง

[ข้าไม่รู้วา่ เจ้ารู ้จกั การถ่ายทอดสดดวงดาวได้ยงั ไง แต่ขา้ ก็

ไม่สามารถยอมรับข้อเสนอนี้ได้ ข้าคือโดเกบิ ไม่ใช่กลุ่ม
ดาว ข้าไม่อาจเป็ นผูส้ นับสนุนของเจ้าได้]

“ดูเหมือนว่าแกจะเข้าใจผิด ฉันไม่เคยบอกให้แกเป็ น
ผูส้ นับสนุนของฉัน]

[ฮะ?]
“ฉันตะหนักได้ดีวา่ แกเป็ นแค่โดเกบิที่อ่อนแอ ฉันไม่
ต้องการพลังของแก ฉันต้องการช่องของแก”

[ช่องของข้า?]

“เนื่องจากแกดูจะไม่เข้าใจฉัน แกมีปัญหาเรื่ องแพชท์

ภาษาเกาหลีใช่ไหม?”

[ไม่ นี่มนั อะไรกัน?]

“ฉันจะอธิบายให้ฟังง่ายๆ นะ ฉันต้องการเซ็นสัญญา
เฉพาะตัวกับช่องของแก”
บีฮยองทาสี หน้าว่างเปล่าก่อนที่จะฟื้ นคืนจิตวิญญาณของ
มันอย่างเคร่ งเครี ยด

[เดี๋ยวนะ เจ้าต้องการที่จะทา ‘สัญญาผูถ้ ่ายทอด’ กับข้า

ในตอนนี้?]

“ใช่”

สัญญาถ่ายทอดสดเดิมทีเป็ นสัญญาระหว่างโดเกบิกบั
กลุ่มดาว

อวตารของกลุ่มดาวจะปรากฏขึ้นบนช่องทางเฉพาะและ
โดเกบิกจ็ ะได้รับเหรี ยญส่ วนหนึ่งที่อวตารของกลุ่มดาว
ได้รับเป็ นค่าคอมมิชชัน่
เดิมที คนที่เป็ นอวตารจะไม่สามารถแทรกแซงสัญญานี้
ได้ มันถูกเรี ยกว่าการสนับสนุน แต่อวตารที่ทาสัญญาก็ไม่
ต่างอะไรจากทาส

[ฮ่าฮ่าฮ่า แบบนี้นี่เอง]

บีฮยองหัวเราะโดยเอามือเล็กๆ ปิ ดไว้ บรรยากาศรอบๆ

กาลังเปลี่ยนไป

[ข้าไม่รู้วา่ เจ้ารู ้เรื่ องแบบนี้ได้ยงั ไง แต่มนุษย์กลับกล้าพูด

ถึงสัญญาถ่ายทอดงั้นเหรอ? และมันยังเป็ นการซื้อ
ขายจิ๊บจ๊อยที่ไม่มีผสู ้ นับสนุนด้วยงั้นเหรอ?]
น้ าเสี ยงเปลี่ยนไป และบรรยากาศรอบๆ ก็เต็มไปด้วยจิต
สังหาร อันที่จริ ง แม้จะเป็ นโดเกบิระดับต่ามันก็ยงั
แข็งแกร่ งเมื่อเทียบกับมนุษย์ แต่มนั ก็ไม่เพียงพอที่จะทา
ให้ผมถอย

“มันเป็ นการเซ็นสัญญาที่มีค่าเพราะฉันไม่มีผสู ้ นับสนุน”

[…อะไรนะ?]

“แกคิดว่าจุดประสงค์ที่กลุ่มดาวเข้ามาในช่องๆ หนึ่งคือ
อะไร?”
บีฮยองดูราวกับนักเรี ยนโง่ๆ ที่ถูกถามอย่างฉับพลัน นับ
จากนี้เป็ นต้นไป มันคือการบรรยายพิเศษสาหรับโดเกบิ
ระดับต่า

“แกไม่จาเป็ นต้องตื่นตระหนกขนาดนั้น แกรู ้ขอ้ มูลนี้อยู่

แล้ว แต่ลองทบทวนมันดูอีกครั้งเพื่อดูวา่ มันหมายความว่า
ยังไง”

บีฮยองติดกับผมและพยักหน้ากับตัวเอง

“สมาชิกของการถ่ายทอดสดดวงดาวสามารถแบ่ง
ออกเป็ นสองกลุ่มใหญ่ๆ กลุ่มที่หนึ่งคือ ‘ผูม้ องหาความ
สนุก’ ที่ตอ้ งการลดความเบื่อหน่ายของตนด้วยช่องทาง
พวกนี้ อีกกลุ่มก็คือ ‘ผูค้ น้ หาอวตาร’ ที่ตอ้ งการหาอวตาร
เพื่อทาสัญญากับพวกเขา ใช่ไหม?”

[ใช่ ใช่แล้ว]

“ด้วยเหตุน้ ีเอง แกก็ตอ้ งสนองต่อความพึงพอใจของหนึ่ง

ในสองกลุ่มนี้เพื่อกลายเป็ นช่องที่มีชื่อเสี ยงในการ
ถ่ายทอดสดดวงดาวให้ได้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ไม่มนั ดึงดูดผู ้
มองหาความสนุกก็จะดึงดูดผูค้ น้ หาอวตาร แกจะสามารถ
ดึงดูดพวกเขาไม่กลุ่มใดก็กลุ่มหนึ่ง”

[เจ้ามีขอ้ มูลเยอะพอดูเลยนะ แต่แล้วยังไง? สัญญานี้เกี่ยว

อะไรกับพวกกลุ่มดาวผูต้ ิดตาม?]
“ฉันไม่รู้วา่ ต้องใบ้ให้แกอีกแค่ไหน นี่เป็ นเหตุผลว่าทาไม
จานวนผูต้ ิดตามของแกถึงยังไม่เกินสามหลัก”

[…หุบปาก พูดมาเร็ วๆ!]

เมื่อเห็นบีฮยองผลักเขาเล็กๆ ของมันมาที่ผมอย่างน่ารัก
น่าชัง มันก็ยากที่จะเชื่อว่าโดเกบิได้ระเบิดหัวของคนมา
เมื่อไม่นานนี้ เอาล่ะ หยุดแกล้งเขาและใช้โอกาสต่อดีกว่า

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีช่องที่สามารถตอบสนองความพึง
พอใจของทั้งผูม้ องหาความสนุกและผูค้ น้ หาอวตารได้?”

[เจ้าพูดว่าอะไรนะ? เรื่ องนั้นมันเป็ นไปไม่ได้ แม้วา่ มันจะ

เป็ นไปได้ มันก็สกั พักเท่านั้น]
คาพูดของบีฮยองถูกต้องแล้ว

เหตุผลว่าทาไมมันถึงเป็ นไปไม่ได้ที่จะตอบสนองความ
พึงพอใจของกลุ่มดาวทั้งหมดก็เนื่องมาจากลักษณะของ
กลุ่ม ‘ผูค้ น้ หาอวตาร’

จุดประสงค์ของกลุ่มดาวเหล่านี้คือการ ‘ค้นหาอวตาร’
พวกเขาจะเปลี่ยนช่องในทันทีที่การเลือกผูส้ นับสนุน
สิ้ นสุ ดลง ด้วยเหตุน้ ีเอง กลุ่มผูค้ นหาอวตารจึงเป็ นแค่
ลูกค้าชัว่ คราวเท่านั้น แต่…

“นี่คือเรื่ องราวที่เกิดขึ้นเมื่อการเลือกผูส้ นับสนุนดาเนินไป

ตามปกติ”
[แล้ว?]

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีอวตารที่ไม่ได้ลงนามกกับกลุ่มดาว
ใดๆ และจะเกิดอะไรขึ้นถ้าอวตารนั้นแสดงความสามารถ
ที่เหนือกว่าอวตารอื่นๆ ที่มีผสู ้ นับสนุน?”

ตัวตนของอวตารที่แข็งแกร่ งจะดึงดูดสายตาของกลุ่มดาว
ถ้าอวตารนี้ไม่ได้เลือกผูส้ นับสนุนต่อไป กลุ่ม ‘ผูค้ น้ หา
อวตาร’ ก็จะติดตามต่อไปโดยไม่ออกไปจากช่อง

[ด-เดี๋ยวนะ! เจ้า นี่คือเหตุผลที่เจ้าไม่เลือกผูส้ นับสนุนงั้น

เหรอ…?]
“ใช่ ถูกต้อง”

[ฮ่าฮ่า… น่าสนใจ]

บีฮยองฉี กยิม้ ให้กบั ผม

[การกลายเป็ นอวตารที่แข็งแกร่ งที่สุดโดยไม่มี

ผูส้ นับสนุน… ถ้ามีเรื่ องแบบนี้ มันก็ยอ่ มไม่ใช่ความฝันที่
จะกลายเป็ นช่องถ่ายทอดสดดวงดาวที่ดีที่สุด แต่อวตาร
แบบนั้นคงไม่มีอยูจ่ ริ ง]

“แกคิดอย่างนั้นเหรอ?”
[…ข้ายอมรับว่าเจ้าไม่ธรรมดา เจ้าดึงดูดความสนใจของ
กลุ่มดาวได้หลายกลุ่มจากเริ่ มต้นและขอบคุณนะ ข้าเองก็
สนุก อย่างไรก็ตาม มันยังมีขีดจากัดสาหรับความหลงผิด
ของเจ้า เจ้าไม่สงั เกตเลยเหรอว่าหลังจากผ่านมามันเป็ น
ยังไง? มนุษย์ธรรมดาไม่เคยเอาชนะอวตารได้ นัน่ คือกฎ
แห่งโลกใบนี้]

“ฉันไม่รู้”

[เจ้าพลาดโอกาสไปแล้ว มองไปรอบๆ สิ นี่ไม่ใช่

สถานการณ์หลัก เจ้าล้มเหลวในสถานการณ์รอง และ
ในตอนนี้ชีวติ ของเจ้าก็อยูใ่ นความเสี่ ยง ไม่มีกลุ่มดาว
ไหนกาลังเฝ้ามองเจ้าอยู]่
“จริ งเหรอ?”

[……?]

“ในตอนนี้ กลุ่มดาวต้องวุน่ วายอยูแ่ น่ ใช่ไหม? ไม่ใช่วา่

ทุกคนกาลังโวยวายให้ช่องนี้เปิ ดขึ้นมาไวๆ งั้นเหรอ?”

บีฮยองเงียบ

“ไม่ใช่วา่ ทุกคนกาลังคลัง่ กับความสงสัยในตอนนี้ง้ นั

เหรอ? ไอ้บา้ นัน่ มันเป็ นใครกันที่เดินสวนทางกับผูเ้ สื่ อม
ถอย? เขาเป็ นผูเ้ ผยพระวจนะจริ งๆ งั้นหรื อ? เขาสามารถ
มองเห็นอนาคตได้หรื อไม่? ถ้าเขาสามารถมองเห็น
อนาคตได้ ทาไมเขาถึงถูกกินโดยอิกทิโอซอรัส?”
[ห-หยุด! เจ้ามัน…]

“จากนี้ไป ฉันจะแสดงมันออกมาเอง ดังนั้นหุบปากและ

ทาในสิ่ งที่ฉนั บอกแก แกไม่อยากเป็ นราชาแห่งโดเกบิง้ นั
เหรอ?”

สายตาของบีฮยองที่มีต่อผมกาลังเปลี่ยนไป ผมสามารถ
ได้ยนิ เสี ยงกลืนน้ าลายของมัน

บีฮยองกาลังกังวล ไม่วา่ ในกรณี ใดๆ มันก็ไม่มีอะไรจะ

เสี ยถ้ามันเชื่อผม งั้น? ม่านตาของบีฮยองขยับอย่างรวดเร็ ว
[งั้นมาจัดการกับการล้มเหลวในสถานการณ์ครั้งแรกก่อน
เอามาให้ขา้ 5,100 เหรี ยญ…]

“แกกาลังพูดอะไรหน่ะ? ฉันไม่ได้ลม้ เหลว”

[…เอ๋ ?]

“บางทีในตอนนี้ฉนั อาจจะเจอเงื่อนไขอะไรสักอย่าง…”

ผมบิดร่ างกายและลุกขึ้นจากที่นงั่ ร่ างกายอันหนาวเย็น

ของผมแน่นิ่ง บีฮยองยังคงมีสีหน้าโง่เง่าอยู่

“เปิ ดช่อง ฉันจะเริ่ มแล้ว”

[เริ่ ม เริ่ มอะไร…]

แล้วข้อความก็ดงั ขึ้นมาในอากาศ

[สถานการณ์ลบั มาถึงแล้ว!]

[สถานการณ์ลบั – สังหารผูบ้ ญั ชาการ]

หมวดหมู่: ลับ

ความยาก: A+
เงื่อนไขการเคลียร์: สังหาร ‘ผูบ้ ญั ชาการแห่งท้องทะเล’
อิกทิโอซอรัส และหลบหนีออกจากท้องของมัน

จากัดเวลา: 10 วัน

สิ่ งตอบแทน: 9,000 เหรี ยญ

ความล้มเหลว: ตาย

“ดูสิ ไม่ใช่วา่ ฉันบอกให้เตรี ยมตัวเหรอ?”

มีสถานการณ์อยูส่ ามประเภทในหนทางเอาชีวติ รอด
สถานการณ์หลักคือความคืบหน้าในเรื่ องราวหลัก
สถานการณ์ยอ่ ยต้องรับผิดชอบในเหตุการณ์เล็กๆ และ
สถานการณ์ลบั ซึ่งจะเปิ ดขึ้นเมื่อผ่านเงื่อนไขพิเศษ

[เป็ นไปได้ยงั ไง…?]

ริ มฝี ปากของบีฮยองสัน่ ด้วยความตกใจ

ไม่เหมือนกับสถานการณ์หลักและสถานการณ์ยอ่ ยที่อยู่
ในความดูแลของโดเกบิ สถานการณ์ลบั นั้นจะปรากฏขึ้น
โดยอัตโนมัติตามเงื่อนไขที่กาหนดไว้
“แกไม่รู้สินะ เจ้าโดเกบิระดับต่า”

[เจ้า… เป็ นไปได้ยงั ไง?]

“อย่างไรก็ตาม ถ้าฉันสามารถเคลียร์สถานการณ์น้ ีได้ ฉัน

ก็จะสามารถพิสูจน์ได้วา่ ฉันมีความสามารถพอสาหรับ
สัญญา จริ งไหม?”

บีฮยองมองหน้าจอสถานการณ์ดว้ ยดวงตาอันมืดมน มัน

มองมาที่ผมด้วยดวงตาระมัดระวังและถาม

[สถานการณ์น้ ี ความยากคือ A+ เจ้าเชื่อจริ งๆ เหรอว่าเจ้า

สามารถเคลียร์มนั ได้?]
“ใช่”

มันมีคลื่นเล็กๆ เมื่อน้ าในแม่น้ าฮันปะทะเข้ากับผนังท้อง

ของอิกทิโอซอรัส บีฮยองเงียบไปสักพักก่อนที่จะเปิ ด
ปากของมัน

[…ได้ ถ้าเจ้าเคลียร์สถานการณ์น้ ีได้สาเร็ จ งั้นข้าจะ

ยอมรับสัญญา]

“ข้อกาหนดในสัญญาจะมีการต่อรองในภายหลังจากที่
สถานการณ์ถูกเคลียร์ ”

[จองหองซะจริ ง… งั้นข้าจะเปิ ดช่องอีกครั้ง ลองพยายาม

ดูละกัน]
“อ่า รอเดี๋ยว”

มันคงจะยากถ้ามันจากไปแล้ว ผมมีบางสิ่ งต้องตรวจสอบ

“แกมีบางสิ่ งที่ตอ้ งทา”

[…อะไรอีก?]

โทนเสี ยงเย้ยหยันของบีฮยองค่อนข้างน่าราคาญ

“แก้ไขข้อผิดพลาดของระบบให้ฉนั ด้วย”
[ระบบผิดพลาด?]

“หน้าต่างแอตทริ บิวต์ของฉันเปิ ดไม่ได้”

[ไม่มีทาง ระบบไม่มีทางผิดพลาด ระบบสถานการณ์น้ นั

สมบูรณ์แบบ]

“ดูเอาเองละกัน”

บีฮยองมองมาที่ผมด้วยดวงตาที่ประหลาดใจและเริ่ ม
พึมพาบางสิ่ ง

[โดเกบิ ‘บีฮยอง’ ได้ใช้ ‘การแทรกแซงระบบ’ กับคุณ]

การแทรกแซงระบบ

มันเป็ นสกิลแทรกแซงที่สมบูรณ์แบบซึ่งสามารถใช้ได้
โดยโดเกบิเพื่อให้มีสิทธิ์แทรกแซงสถานการณ์

ในความเป็ นจริ ง มันยังไม่ชดั เจนว่าเหตุผลที่ผมไม่

สามารถดูหน้าต่างแอตทริ บิวต์ได้น้ นั เป็ นเพราะความ
ผิดพลาดหรื อไม่ แต่อย่างน้อยโดเกบิกค็ งจะหาอะไรได้
บ้าง และถ้ามันไม่สามารถหาได้ นัน่ ก็ยงั เป็ นประโยชน์
สาหรับผม

[สกิลเฉพาะตัว ‘กาแพงที่สี่’ ถูกเปิ ดใช้งาน!]

ในช่วงเวลาต่อมา ประกายแสงก็ลอยขึ้นในอากาศและ
ปะทะกับบีฮยอง
ตอนที่ 13 – สัญญา (3)

แปลและปรับสานวน: Tae

เมื่อมองไปยังสถานการณ์ ผมก็สมั ผัสได้ถึงสิ่ งที่เกิดขึ้น

“อะไรกัน? มีอะไรผิดปกติง้ นั เหรอ?”

[นี่มนั เป็ นไปไม่ได้ จะมีกาแพงป้องกันการแทรกแซง

ระบบได้ยงั ไง…?]
ดูเหมือนว่ากาแพงที่สี่จะไม่ได้แค่ป้องกันสกิลของอวตาร
แต่ยงั ป้องกันการแทรกแซงของโดเกบิดว้ ย ถ้านี่เป็ นความ
จริ ง มันก็หมายความว่าจะไม่มีใครในหนทางเอาชีวติ รอด
ที่สามารถเห็นหน้าต่างแอตทริ บิวต์ของผมได้ รวมทั้งตัว
ผมเองด้วย

น่าสนใจมาก มันเป็ นเงื่อนไขที่สมบูรณ์แบบที่จะ

กลายเป็ นนักต้มตุ๋น

“ลืมมันไปซะ”

[ด-เดี๋ยวก่อน! ข้าทาได้ อ-เอ่อ จะเป็ นยังไงถ้าข้าทาแบบ

นี้?]
“แกทาไม่ได้หรอก”

[อ๊ากกก!]

บีฮยองกรี ดร้องราวกับโดนไฟฟ้าช็อต ขนสี ขาวปุกปุยบน

ผิวหนังของมันไหม้เป็ นสี ดา

[น-นี่! นี่!]

“ไม่เป็ นไร ถ้าแกทาไม่ได้กห็ ยุดเถอะ ไว้ฉนั ไปขอความ

ช่วยเหลือจากคนอื่นเอา”

[ไม่ได้! ข้าคือโดเกบิบีฮยอง ถ้าข้าไม่สามารถแก้ไขปัญหา

นี้ได้ เกียรติยศของโดเกบิ…”
ผมมองไปยังนาฬิกา มันเป็ นเวลาหนึ่งชัว่ โมงแล้ว
นับตั้งแต่ที่อิกทิโอซอรัสกิน มันไม่มีเวลาให้ชกั ช้าแบบนี้
แล้ว

“กระเป๋ าโดเกบิ”

บีฮยองหยุดการกระทาอันไร้ประโยชน์ของเขาในทันใด

[อะไรนะ?]

“เปิ ดกระเป๋ าโดเกบิ”

[…เจ้ารู ้ได้ยงั ไง?]

“แกกาลังจะเปิ ดมันหนิ?”

[เฉพาะอวตารที่มีผสู ้ นับสนุนเท่านั้นที่สามารถใช้กระเป๋ า
โดเกบิ…]

“จริ งอยูว่ า่ อวตารทุกคนที่ใช้กระเป๋ าโดเกบิจะต้องมี

ผูส้ นับสนุน แต่มนั ก็ไม่มีกฎที่หา้ มว่าอวตารที่ไม่มี
ผูส้ นับสนุนจะไม่สามารถใช้กระเป๋ าโดเกบิได้หนิ”

[…เดี๋ยวนะ]

บีฮยองดึงคู่มือออกมาและยืนยันมัน
[ณ จุดๆ นี้ ข้าไม่รู้วา่ ข้าหรื อเจ้ากันแน่ที่เป็ นโดเกบิ เจ้าเป็ น
โดเกบิรึเปล่าฮะ?]

บีฮยองที่กาลังยิม้ ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมา

[…ได้ ไม่มีปัญหาอะไรถ้าเจ้าจะใช้มนั อย่างไรก็ตาม

กระเป๋ าโดเกบิสามารถใช้ได้เฉพาะตอนที่ช่องกาลังเปิ ด
การถ่ายทอดสดอยูเ่ ท่านั้น ตกลงไหม?]

“ไม่เป็ นไร”

[ช่อง BI-7623 ถูกเปิ ด]

[กลุ่มดาวได้เข้ามาแล้ว]
จากนั้นก็มีกระแสไฟฟ้าปรากฏขึ้นมาในอากาศ หน้าจอ
โปร่ งใสโผล่ข้ ึนมาตรงหน้าของผม

[ยินดีตอ้ นรับสู่ ร้านค้าเหรี ยญ ‘กระเป๋ าโดเกบิ’]

กระเป๋ าโดเกบิ

มันเป็ นช่วงเวลาที่ ‘ร้านค้า’ ของโลกบัดซบนี่ได้เปิ ดขึ้น

***

มันมีอยูส่ องวิธีในการใช้เหรี ยญในหนทางเอาชีวติ รอด

หนึ่งคือการเพิ่มระดับของค่าสถานะอย่างเช่น STR หรื อ
STA ส่ วนอีกวิธีหนึ่งคือการใช้มนั เป็ นเงินตราที่สามารถ
ใช้ในร้านค้าต่างๆ รวมทั้งกระเป๋ าโดเกบิได้

[ซื้อเลย! แพ็คเริ่ มต้นสาหรับอวตารของคุณในราคา 2,500

เหรี ยญ!]

[พิเศษเฉพาะวันนี้เท่านั้น! แพ็คเกจเติบโต 300% เติบโต

เร็ วยิง่ กว่าคนอื่น!]

[คุณบังเอิญเลือกอวตารที่มีแอตทริ บิวต์แย่ๆ ใช่ไหม? ไม่

ต้องห่วง! ‘กล่องสุ่ มแอตทริ บิวต์’ ที่สามารถเปลี่ยนแอ
ตทริ บิวต์แบบสุ่ มวางจาหน่ายแล้ว!]
มันมีไอเท็มอยูม่ ากมายหลายชิ้น รวมทั้งแพ็คเกจต่างๆ
ด้วย โฆษณาทั้งหมดในกระเป๋ าโดเกบิมุ่งเป้ามายังกลุ่ม
ดาวที่กาลังปลุกปั้ นอวตาร มันเป็ นธรรมดา เนื่องจาก
ลูกค้าเดิมของกระเป๋ าโดเกบิกค็ ือกลุ่มดาว

ผมได้ปิดหน้าต่างโฆษณาที่เด้งขึ้นมาทีละอัน

แม้วา่ มันจะไม่มีสิ่งใดเทียบกับ ‘ภัยพิบตั ิ’ ที่เกิดขึ้น

หลังจากสถานการณ์หลักที่หา้ ได้ แต่ผบู ้ ญั ชาการแห่งท้อง
ทะเลอิกทิโอซอรัสก็ไม่ได้ต่างไปจากภัยพิบตั ิสาหรับ
อวตารในช่วงแรกๆ
ผมต้องการไอเท็มบางอย่างที่ขายอยูใ่ นกระเป๋ าโดเกบิเพื่อ
มาจัดการกับอิกทิโอซอรัส มาดูกนั …

ผมมองไปยังแค็ตตาล็อก ก่อนที่จะเหลือบมองไปยังบีฮ
ยอง

“เฮ้ พวกนี้คือไอเท็มที่ฉนั สามารถซื้อได้ในตอนนี้เหรอ?

มันมีฟังก์ชนั่ การค้นหาไหม?”

[ตอนนั้น… บัดซบ เดี๋ยวก่อน กลุ่มดาว ได้โปรด กรุ ณาใจ

เย็นลงก่อน]

นับตั้งแต่ตอนที่ช่องเปิ ด บีฮยองก็กาลังอธิบายซ้ าไปซ้ ามา

พร้อมด้วยเหงื่อที่ดูเหมือนกับการ์ตูนบนใบหน้าของเขา
[มันเป็ นแค่ขอ้ ผิดพลาดของเซิร์ฟเวอร์ที่ปิดการ
ออกอากาศไปสักพัก! ข้าไม่ได้ต้ งั ใจปิ ดมัน]

มันมีดวงดาวทั้งหมด 20 ดวงเหนือศีรษะของบีฮยอง
เนื่องจากพวกเขาออกช่องไปไม่มากนัก มันจึงดูเหมือนว่า
มีหลายกลุ่มดาวที่อยากจะดูวา่ เกิดอะไรขึ้นกับผม แน่นอน
ว่าไม่ใช่ทุกๆ กลุ่มดาวที่เป็ นมิตร

[กลุ่มดาวหลายกลุ่มกาลังตั้งคาถามกับความไม่เป็ นธรรม
ของการออกอากาศ!]

[กลุ่มดาวหลายกลุ่มมีขอ้ สงสัยเกี่ยวกับสิ ทธิพิเศษที่คุณ

ได้รับ!]
มันเป็ นสิ่ งที่คาดไม่ถึง ในขณะที่การออกอากาศปิ ดลง
สถานการณ์ลบั ก็เริ่ มต้นขึ้นและกระเป๋ าโดเกบิกถ็ ูกเปิ ด
ไม่น่าแปลกที่กลุ่มดาวจะประหลาดใจ

[ไม่นะ ไม่ยตุ ิธรรมงั้นเหรอ? ดูนี่สิ กลุ่มดาวทั้งหลาย ข้า

คือโดเกบิ ไม่ใช่วา่ ท่านก็รู้เหรอว่าข้าจะดับสู ญไปถ้าข้าทา
แบบนั้น? ไม่ใช่วา่ ท่านก็รู้เหรอว่าคาปฏิญาณของผูเ้ ล่า
เรื่ องนั้นไม่เคยผ่อนปรน?]

“แกช่วยฉันหน่อยได้ไหม?”

[…มีปุ่มค้นหาสิ นค้าอยูท่ ี่มุมขวาล่าง]

“ขอบคุณ”

ผมไม่สนใจบีฮยองและกดไอค่อนแว่นขยายที่มุมขวาล่าง
ของหน้าต่างแพ็คเกจ

[ฟังก์ชนั่ ค้นหาสิ นค้าถูกเปิ ดใช้งาน]

[การค้นหาสิ นค้าถูกจากัดไว้ที่ 5 ครั้งต่อวัน การค้นหา

เพิ่มเติมจะต้องเสี ยค่าใช้จ่าย 100 เหรี ยญต่อครั้ง]

ไม่วา่ กรณี ใดๆ มนุษย์และโดเกบิกเ็ หมือนกัน จานวนการ

ค้นหาฟรี ท้ งั หมดคือห้าครั้ง การค้นหาสองครั้งก็เพียง
พอที่จะซื้ อวัสดุที่ผมต้องการแล้ว ดังนั้นผมจึงมีการค้นหา
เหลืออยูอ่ ีกสามครั้ง
[กลุ่มดาวนักเขียนลับกาลังสงสัยเกี่ยวกับแผนการของ
คุณ]

ใช่ สงสัย ถ้าแกสงสัย งั้นก็ดูต่อไป

[กลุ่มดาว ‘มังกรอเวจีเปลวเพลิงทมิฬ’ กาลังมองการ

กระทาของคุณด้วยความโกรธเกรี้ ยว]

ผมอ้าปากพูดเพื่อใช้ฟังก์ชนั่ การค้นหา

“ค้นหาไอเท็ม ‘มังกรบรรพกาล'”

[มีผลการค้นหาอยู่ 3 รายการ]
มีหน้าต่างป๊ อปอัพเล็กๆ โผล่ข้ ึนมาในไม่ชา้

* หัวใจมังกรบรรพกาล – คงเหลือ: 0

* กระดูกมังกรบรรพกาล – คงเหลือ: 1

* เขามังกรบรรพกาล – คงเหลือ: 1

ผมเลือกหัวใจมังกรบรรพกาล

[ข้อมูลไอเท็ม]
ชื่อ: หัวใจมังกรบรรพกาล

ระดับ: SS

คาอธิบาย: หัวใจที่บรรจุพลังเวทมนตร์ของมังกรบรรพ
กาล ‘อิกนิตสั ’ ไว้ มันมีพลังเวทมนตร์ที่ใกล้เคียงกับ
อนันต์และจะได้รับแอตทริ บิวต์ ‘เพลิงอเวจี’ ถ้าหัวใจถูก
ปลูกถ่ายสาเร็ จ

ราคา: 1,500,000 เหรี ยญ

คงเหลือ: ขายหมดแล้ว
ตามที่คาดไว้ มันหมดแล้ว จากเหนือแค็ตตาล็อก บีฮยอน
ที่กาลังจัดการกับกลุ่มดาวต่างๆ ได้มองมาที่ผมด้วยปากที่
อ้ากว้าง

[บ้าไปแล้ว เจ้ารู ้ขอ้ มูลเกี่ยวกับมังกรบรรพกาลได้ยงั ไง?]

“ฉันแค่เรี ยกชื่อเท่ๆ ออกมา”

[…ดูเหมือนจะเป็ นเรื่ องโกหก]

ผมยักไหล่
ในหนทางเอาชีวติ รอดแบบดั้งเดิม เจ้าของหัวใจมังกร
บรรพกาลได้ถูกกาหนดไว้แล้ว ถ้าผมจาไม่ผดิ เจ้าของ
หัวใจในตอนนี้อยูท่ ี่อิตาลี

คนที่โชคดี พวกเขามีผสู ้ นับสนุนมือเติบ ผมเรี ยกชื่อ

สิ นค้าออกมาอีกสองครั้ง

[การค้นหาสิ นค้าที่เกี่ยวข้องเสร็ จสิ้ น]

* เนตรมหาอสู ร – คงเหลือ: 0

* พลังงานดาราบริ สุทธิ์ – คงเหลือ: 1

เนตรมหาอสู รถูกขายหมดแล้ว… มือของพวกกลุ่มดาวเร็ ว
มากจริ งๆ อืม ผมไม่สามารถซื้อมันได้อยูด่ ีเนื่องจากราคา
ของมันคือ 1 ล้านเหรี ยญ

ยังไงก็ตาม มันเป็ นเรื่ องดีที่จะมีผสู ้ นับสนุน ในตอนนี้

อวตารที่มีเนตรมหาอสู รคงจะเติบโตขึ้นและทาลาย
สถานการณ์เริ่ มต้นแล้ว

[เจ้าคืออะไรกันแน่? เจ้าใช้กลโกงแบบไหน? เจ้ารู ้จกั ไอ

เท็มที่สามารถพบได้แต่ในการค้นหาได้อย่างไร?]

“ฉันก็แค่พดู ชื่อที่น่าจะเป็ นไปได้”

จากสามไอเท็มที่ผมค้นหา มีแค่พลังงานดาราบริ สุทธิ์
เท่านั้นที่เหลืออยู่ นอกจากนี้ ราคาของมันยังแค่ 10,000
เหรี ยญ แต่ผมก็ยงั ซื้ อมันไม่ได้ ผมใส่ มนั ไว้ในรถเข็นก่อน

[อะไร เจ้ากาลังจะซื้ อมันเหรอ?]

“ไม่ใช่ตอนนี้ ฉันแค่ดูๆ ไว้ก่อน”

[เหอะ เสี ยเวลาจริ งๆ]

“ฉันกาลังจะไปซื้ อของอย่างอื่น ดังนั้นเอาไอเท็มที่ฉนั

เรี ยกออกมาให้หน่อย”
ผมเรี ยกชื่อไอเท็มออกมาอีกสองครั้ง หลังจากนั้นสักพัก
รายการไอเท็มก็โผล่ข้ ึนมาตรงหน้าของผม

* เสมหะม้าน้ าค้อน – คงเหลือ: 124

* หนามสุ กรศิลา – คงเหลือ: 17

ผมเปรี ยบเทียบมันกับลิสต์ในความทรงจาของผม อาหาร

ของอิกทิโอซอรัส ม้าน้ าค้อนและสุ กรศิลา วัฏจักรของ
สายพันธุ์ทะเล… ไม่ตอ้ งสงสัยเลย นี่คือคู่ผสมที่ดีที่สุด
เมื่อนามันมาใช้โจมตีอิกทีโอซอรัส

“เมือกสี่ หนามสี่ เป็ น 800 เหรี ยญใช่ไหม?”

[ใช่ แต่… เจ้าจะใช้ไอเท็มจิปาถะเหล่านี้ที่ไหน?]

“แกไม่จาเป็ นต้องรู ้”

[…ข้าไม่ได้อยากจะสอดนะแต่ทาไมเจ้าไม่ซ้ื อของอย่าง
อื่น? ยกตัวอย่างเคล็ดดาบโบเรี ยง เดิมทีมนั มีราคา 8,000
เหรี ยญ แต่ตอนนี้ขา้ จะขายมันให้ 4,000 เหรี ยญ การซื้อสิ่ ง
นี้จะไม่เป็ นประโยชน์ต่อการเคลียร์สถานการณ์มากกว่า
เหรอ?]

“ขอบคุณนะ แต่ฉนั จะซื้อแค่น้ ี”

บีฮยองไม่พอใจแต่กร็ ับเงินไป
[800 เหรี ยญถูกใช้จ่าย]

ในความมืด ผงที่เป็ นประกายได้มารวมตัวกันและหนามที่

ยืน่ ออกมา 4 อันกับกระเป๋ าเมือกสี ดา 4 อันได้ปรากฏขึ้น

[ข้าไม่สามารถคืนเงินได้แล้วถ้าเจ้ามานึกเสี ยใจในตอนนี้
เจ้าเข้าใจไหม?]

“ฉันรู ้”

ผมพยักหน้าสั้นๆ และเริ่ มทางาน ผมถอดเสื้ อออก ผูกมัน

ไว้รอบๆ เอว และติดหนามลงในช่องว่าง ในขณะที่
กระเป๋ าถูกแขวนไว้ที่เอวของผม
หนามของสุ กรศิลาทื่อด้าน แต่มนั ก็คม ณ ตรงปลาย มันมี
ความยาวประมาณ 1 เมตร มันเป็ นขนาดที่เหมาะสมกับ
การเจาะบางสิ่ ง

[อืม… งั้นข้าไปล่ะ ข้าไม่สามารถอยูก่ บั เจ้าได้ มีเรื่ องสนุก

กาลังเกิดขึ้น ณ อีกที]

“อืม”

[ฮุฮุ งั้นก็ลาก่อน ข้าหวังว่าเรื่ องราวจะอวยพรเจ้านะ]

บีฮยองหายไปท่ามกลางแสงสว่างและพื้นที่รอบๆ ก็มืดลง
อีกครั้ง ผมสามารถใช้ไฟฉายบนสมาร์ทโฟนของผมได้
แต่ผมก็ตอ้ งการประหยัดแบตเตอรี่ ไว้ให้ได้มากที่สุด
ในความมืด หนามสุ กรศิลาเปล่งแสงสี ฟ้าออกมา มันเป็ น
แสงอ่อนๆ แต่ในเวลานี้มนั ก็เพียงพอแล้ว

ผมดึงหนามออกมาและเหวี่ยงมัน บางทีมนั อาจจะเป็ น

เพราะผมไม่ได้มีสกิลอย่างเช่นการฝึ กฝนอาวุธหรื ออวตาร
ของพวกทหาร ผมไม่ค่อยชินกับการถือหนามเท่าไหร่

[กลุ่มดาวบางกลุ่มเบื่อหน่าย]

กลุ่มดาวใจร้อนได้ออกจากช่องไป ผมไม่เห็น แต่บีฮยอง

อาจจะรู ้สึกหงุดหงิดอยูใ่ นตอนนี้

จากนั้นหนึ่งชัว่ โมงก็ผา่ นไป

ขวา, ซ้าย, ขึ้น และลง

ผมไม่ชอบมัน แต่ผมก็ไม่มีปัญหาในการจัดการกับหนาม
อีก พื้นผิวหยาบพอแล้ว และไม่ได้ดูเหมือนว่ามันจะลื่น
หลุดจากมือไปง่ายๆ อีก

มันถึงเวลาที่จะเริ่ มต้นแล้ว ผมใช้แรงที่พอเหมาะและแทง

เข้าใส่ ผนังอิกทิโอซอรัสเหนือตัวผม

ดึ๊ง!

มันเหมือนกับการจิ้มกาแพงยางที่ยดื หยุน่ ได้ในขณะที่

หนามเด้งออกมา ความแข็งแกร่ งของผมในตอนนี้ยงั ไม่
พอที่จะฉี กท้องของอิกทิโอซอรัส มันน่าจะเหมือนกันถ้า
ผมใช้สกิล

ครื น ครื น ครื น ครื น!

ในเวลานั้นเอง รู เล็กๆ ณ ด้านบนผนังท้องก็เปิ ดออก

พร้อมๆ กัน จากนั้นก็มีของเหลวที่น่าขยะแขยงเป็ นอย่าง
ยิง่ ไหลออกมา

“โฮก!”

หนึ่งในปี ศาจที่ลอยอยูก่ บั บางสิ่ งในท้องเริ่ มกรี ดร้อง

ออกมา
ซู่ ซู่ ซู่ ผิวหนังของปี ศาจเริ่ มลุกไหม้ การย่อยสลายของ
อิกทิโอซอรัสเริ่ มแล้ว น้ าย่อยของอิกทิโอซอรัสผสมเข้า
กับน้ าของแม่น้ าอย่างรวดเร็ วและหลอมละลายคอนกรี ต
และสิ่ งอื่นๆ ที่ลอยอยู่

ซู่ ซู่ ซู่ ซู่!

ไม่มีเวลาแล้ว มันเป็ นไปตามแผน

ผมกระโดดจากวัตถุที่กาลังลอยอยูแ่ ละคว้าจับตุ่มบนผนัง
กระเพาะ จากนั้นผมก็เริ่ มปี นขึ้นไปบนผนังราวกับผม
กาลังปี นหิ นผา

อึก อึก อึก

ปากทางของน้ าย่อยอยูเ่ หนือขึ้นไปทางขวา ผมยัดหนาม
เข้าไปในปากของผมและคว้ากระเป๋ าเมือก

เมือกของม้าน้ าค้อน ผมเทของเหลวสี น้ าเงินลึกลับใส่ มือ

และทาเมือกไปที่ปลายหนามอย่างระมัดระวัง

มันทั้งแม่นยาและระมัดระวัง ราวกับว่าผมกาลังทาครี ม
ไปยังบริ เวณที่จะโกน หากครี มโกนหนวดป้องกันผิวจาก
ใบมีดโกน เมือกก็ป้องกันหนามจากน้ าย่อย

ไป ผมเหวีย่ งหนามเข้าใส่ ที่ที่น้ าย่อยกาลังออกมา เหลี่ยม

มุมถูกต้อง และผมก็ใช้แรงเต็มพิกดั
แคว๊ก!

น้ าย่อยไหลลงมาจากหนามและย้อมผิว ณ ปลายแขนของ
ผม ผมรู ้สึกเจ็บปวดมากๆ แต่กไ็ ม่หยุด ถ้าผมล้มเหลวที่นี่
ทุกๆ อย่างก็จะจบสิ้ น

[สกิลเฉพาะตัว ‘กาแพงที่สี่’ บรรเทาความเจ็บบางส่ วน]

อึก อึก กึกกัก…

ไม่นานนัก หนามก็ขดั จุดปล่อยไว้

“หนึ่ง”
หลังจากถอนหายใจยาวออกมา ผมก็ดึงหนามอีกอัน
ออกมาจากเอว ผมทาเมือกของม้าน้ าค้อน และหาจุด
ปล่อยน้ าย่อยอีกอัน จากนั้นก็ปิดมันไว้

[กลุ่มดาวหลายๆ กลุ่มดาวชื่นชมในความใจเย็นของคุณ]

[กลุ่มดาวมอบการสนับสนุนให้คุณ 200 เหรี ยญ]

ผมใช้วธิ ีน้ ีเพื่อปิ ดจุดที่เปิ ดอยูท่ ้ งั สาม มันมีบางส่ วนที่

เหลืออยู่ แต่มนั ก็เปิ ดเพียงเล็กน้อยและไม่ได้ปล่อยน้ าย่อย
ออกมามากเท่าไร
มันมีหนามอันเดียวที่เหลืออยูต่ รงเสื้ อที่พนั แน่นอยู่
รอบตัวผม ทั้งหมดที่เหลืออยูค่ ือหนาม 1 อันและกระเป๋ า
เมือก 2 อัน

ผมใช้เมือกที่เหลืออยูท่ าผิวและเสื้ อผ้าของผม จากนั้นก็เท

ที่เหลืออยูล่ งไปในลาคอของผม

“อึก”

รสชาติคาวๆ บนลิ้นของผมน่าคลื่นไส้ แต่มนั ก็ยงั ดีกว่า

ตาย ความขมขื่นเทียบกันไม่ได้เลยกับภัยพิบตั ิที่จะเกิดขึ้น
นับจากนี้เป็ นต้นไป

ประมาณ 5 นาทีหลังจากนั้น ทัว่ ทั้งท้องก็เริ่ มสัน่

…มันเริ่ มแล้ว

กี๊ซซซซซซซ-!

อิกทิโอซอรัสกรี ดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด หลอด

เลือดบนผนังของกระเพาะกาลังบีบตัว หนามยืดขยายเข้า
ไปยังหลอดเลือดอย่างเห็นได้ชดั

หนามที่ถูกปักไว้เริ่ มขยายตัวอย่างรุ นแรง หนามของสุ กร

ศิลาเติบโตเพื่อตอบสนองกับของเหลวในร่ างกายของสาย
พันธุ์ทะเล

กึก กึก กึก กึก กึก กึก

หนามต้านทานต่อน้ าย่อยเนื่องจากเมือกที่ทาไว้ได้ดูดซับ
น้ าย่อยที่อยูร่ อบๆและเริ่ มหยัง่ รากลงไปในร่ างกายของ
อิกทิโอซอรัส

หนามของสุ กรศิลาจะไม่หยุดจนกว่าอิกทิโอซอรัสจะตาย
สนิท

กี๊ซซซซซซ!

ในขณะที่ผมเฝ้าดูของเหลวกาลังหมุนวนอยูใ่ ต้ฝ่าเท้า ผม
คว้าหนามไว้แน่น ผมทาทุกๆ อย่างที่สามารถทาได้ไป
แล้ว จากนี้เป็ นต้นไป มันคือการต่อสู ้ทางจิตใจ
ไม่ผมตาย มันก็ตอ้ งตาย มีแค่คนเดียวเท่านั้นที่จะรอดไป
ได้
ตอนที่ 14 – สัญญา (4)

ผมไม่รู้วา่ เวลาผ่านไปนานเท่าไร การหายใจของผมติดขัด

มากขึ้นเรื่ อยๆ และกล้ามเนื้อทุกมัดของผมก็หดเกร็ งจน
ผมแทบจะไม่สามารถขยับพวกมันได้เลย

[กลุ่มดาวหลายกลุ่มชื่นชมในเจตจานงแห่งการเอาชีวติ
รอดของคุณ!]

[กลุ่มดาวมอบการสนับสนุนให้คุณ 100 เหรี ยญ]

แต่ผมก็ยงั สู ้ ผมสู ้เพราะว่าผมเชื่อว่าผมสามารถยืนหยัดได้
แสงที่เปล่งประกายออกมาจากหนามในความมืดมิดช่วย
ยืนยันว่าผมยังมีชีวติ อยู่ หลังจากยืนยันได้ถึงอุณหภูมิที่
กาลังลดลงของผนังกระเพาะ ผมก็เชื่อว่ามันกาลังจะตาย
แล้ว

[กลุ่มดาว ‘ผูพ้ ิพากษาเปลวเพลิงปี ศาจ’ ชื่นชมในจิต

วิญญาณของคุณ]

[กลุ่มดาวมอบการสนับสนุนให้คุณ 100 เหรี ยญ]

เมื่อผมหิ ว ผมก็วางลิ้นไว้บนปลายหนาม
ของเหลวที่ไหลออกมาบรรจุไว้ซ่ ึงพลังชีวิตที่ดูดซับมา
จากอิกทิโอซอรัส เหตุผลที่ผมดื่มเมือกเข้าไปล่วงหน้าก็
เพื่อดูดซับสารอาหารเหล่านี้

[STA ของคุณเพิม่ ขึ้นเล็กน้อยเนื่องจากการดูดซับพลัง

ของอิกทิโอซอรัส]

มันไม่ได้มีผลต่อการเพิ่มขึ้นของค่าสถานะของผม
ในทันที แต่เมื่อถึงเวลาที่ผมหลบหนีไปจากอิกทิโอซอรัส
ได้ ผมคงจะได้รับ STA มาอย่างน้อยสองระดับ

มันคงจะไม่ได้ผลในระดับสู ง แต่นี่เป็ นหนึ่งในทริ คที่ผม

สามารถใช้เพือ่ เพิ่ม STA ของผมโดยไม่ตอ้ งใช้เหรี ยญ
…อันที่จริ งนี่ไม่ใช่ความฝัน

นี่คือทั้งหมดที่ผมสามารถทาได้ ผมเป็ นแค่นกั อ่าน

ธรรมดาๆ ผมไม่ได้เป็ นตัวเอก มันรู ้สึกราวกับว่าผมคงจะ
ตื่นขึ้นมาพร้อมเสี ยงกรี ดร้องบนเตียงในเวลาใดก็ได้ แต่
มันก็ไม่มีปาฏิหาริ ยเ์ ช่นนั้นเกิดขึ้นไม่วา่ ผมจะกะพริ บตา
มากแค่ไหน

…แม่คงจะสบายดี เธอไม่เป็ นอะไร นี่ไม่ใช่ใครอื่น มันคือ

‘แม่’

ผมหลับไปเมื่อตอนที่ของเหลวบนพื้นระบายออกไปและ
ตื่นขึ้นมาทุกๆ ครั้งที่น้ าเย็นๆ ในแม่น้ าไหลเข้าปากของ
ผม
ในที่สุด การย่อยอาหารของอิกทิโอซอรัสก็หยุดลง ความ
อบอุ่นของอวัยวะภายในลดลงในทันใดและเยือ่ บุ
กระเพาะอาหารที่ยดื หยุน่ ก็ค่อยๆ แข็งตัว ดังนั้นผมจึง
สามารถมัน่ ใจได้

มันตายแล้ว

[…เจ้ายอดเยีย่ มจริ งๆ]

แสงสว่างเปล่งประกายขึ้นมาในความมืด ร่ างสลัวๆ ของ

บีฮยองลอยอยูใ่ นอากาศ
[การใช้หนามสุ กรศิลาเช่นนี้ ข้าไม่เคยคิดมาก่อนเลย กลุ่ม
ดาวทั้งหลาย ไม่ใช่วา่ มันก็เหมือนกันหรอกเหรอ?]

บีฮยองมองไปยังหนามของสุ กรศิลาที่กาลังเปล่งแสง
จางๆ ออกมา

[สุ กรศิลาส่ วนใหญ่แล้วจะอาศัยอยูบ่ นชายฝั่งทะเลเป็ น

หลักและกินสัตว์ทะเลเล็กๆ พวกมันแทรกหนามเข้าไปยัง
ผิวของเหยือ่ แต่ขา้ ไม่คิดเลยว่ามันจะใช้ในการเสี ยบ
ทางเดินน้ าย่อยได้…]

ดวงตาที่กาลังเปล่งประกายของบีฮยองไม่ได้กาลังมองมา
ที่ผม คาพูดก็ไม่ได้อธิบายให้ผมด้วยเช่นกัน
[กลุ่มดาวหลายกลุ่มกาลังยิม้ ราวกับว่าพวกเขารู ้แล้ว]

[กลุ่มดาวมอบการสนับสนุนให้คุณ 100 เหรี ยญ]

[กลุ่มดาวหลายกลุ่มเพิง่ เข้าใจการตัดสิ นของคุณ]

[กลุ่มดาวบ่นว่าคุณควรจะบอกพวกเขาโดยการพูดกับ
ตัวเองนับจากนี้เป็ นต้นไป]

ผมไม่สนใจข้อความจากกลุ่มดาวและดื่มของเหลวที่
ควบแน่นคาสุ ดท้ายเข้าไป

[STA ของคุณเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเนื่องจากการดูดซับพลัง
ของอิกทิโอซอรัส]
[ระดับ STA ของคุณเพิม่ ขึ้น!]

[STA LV.11 -> STA LV.12]

ฉันบรรลุเป้าหมายตามที่ต้ งั ใจไว้ บีฮยองลงมาหาผมและ

มองมายังแขนที่ถูกเผาไหม้ของผม

[นอกจากนี้ เมือกพวกนั้น… ข้าไม่รู้เลยว่าเมือกของม้าน้ า

ค้อนจะมีความสามารถมากขนาดนี้]

เดิมที ผิวของผมควรที่จะถูกหลอมละลายจากน้ าย่อยของ

อิกทิโอซอรัส ผมเปิ ดปากเพื่อหยุดเรื่ องไร้สาระของบีฮ
ยอง
“เมือกของม้าน้ าค้อนต้านทานต่อน้ าย่อยได้ พวกมัน
วิวฒั นาการในลักษณะเช่นนี้หลังจากถูกกินโดยอิกทิโอ
ซอรัสอยูบ่ ่อยๆ

[กลุ่มดาวหลายกลุ่มชื่นชมในความรู ้ของคุณ]

จากนั้นบีฮยองก็มองมาที่ผมด้วยท่าทางซับซ้อน

[ขอโทษนะ ข้าควรจะเป็ นคนอธิบาย…]

“ฉันอธิบายเพราะแกไม่รู้ เอาล่ะ การอธิบายจบรึ ยงั ?”

[…อืม]
“งั้นก็เอารางวัลมาให้ฉนั ”

[ไอ้หน้าด้าน]

บีฮยองบ่น ในเวลาเดียวกันนั้น ข้อความรางวัลก็ปรากฏ

ขึ้นตรงหน้าของผม

[สถานการณ์ลบั สิ้ นสุ ดลงแล้ว]

[คุณได้รับ 9,000 เหรี ยญเป็ นรางวัล]

[คุณเป็ นคนแรกที่ล่าสายพันธุ์ระดับ 7 ได้สาเร็ จ]

[คุณได้รับ 1,000 เหรี ยญเป็ นรางวัลความสาเร็ จ]

9,000 เหรี ยญบวกกับ 1,000 เหรี ยญที่ได้มาเพิม่ มันเป็ น

เหรี ยญก้อนโตเลยทีเดียว

[เหรี ยญที่ครอบครอง: 14,800 เหรี ยญ]

ถ้าผมรวมการสนับสนุน 500 เหรี ยญจากการถ่ายทอดการ

เอาชีวติ รอดของผม ยอดรวมทั้งหมดก็จะเป็ น 10,500
เหรี ยญ มันเกินกว่าเป้าหมายของผม

[ฮ่าฮ่า กลุ่มดาวทั้งหลาย พวกท่านเห็นไหม? รี บมาดู

โฆษณาก่อนที่จะตรงไปยังสถานการณ์ต่อไป!]
ผมได้ยนิ เสี ยงโฆษณาลางๆ

แพ็คเกจเปิ ดสถานการณ์ใหม่ 8,800 เหรี ยญ…

เมื่อสายตาของกลุ่มดาวหายไป บีฮยองก็เริ่ มพูดกับผมด้วย

ท่าทางที่เป็ นมิตร

[เห้อ… มันเป็ นการเอาชีวิตรอดที่เยีย่ มยอดจริ งๆ การ

ตอบสนองจากกลุ่มดาวน่าทึ่งมาก]

“เวลาผ่านไปเท่าไรแล้ว?”
[สี่ วนั ข้าใจจดใจจ่ออยูต่ ลอดเวลาที่เฝ้ามอง เจ้าไม่รู้เวลา
เลยเหรอ?]

“สมาร์ทโฟนของฉันดับไปแล้ว”

มันใช้เวลามากกว่าที่ผมคิด เป้าหมายเดิมของผมคือ 2
วัน… อืม ยูจงฮยอคใช้เวลา 4 วันในรอบที่สี่เพื่อจัดการกับ
มัน ดังนั้นความเร็ วนี้จึงไม่ได้ชา้ เลย

อย่างไรก็ตาม ผมทามันได้

ความรู ้สึกอันน่ารื่ นรมย์ของการบรรลุเป้าหมายปกคลุม

ไปทัว่ ทั้งร่ างกายของผม และทาให้ผมมัน่ ใจ ผมเป็ นแค่
คนธรรมดาที่มีทกั ษะธรรมดาๆ แต่แม้กระนั้น นี่กไ็ ม่ได้
หมายความว่าผมจะทาได้แค่อะไรธรรมดาๆ

“…ตลกจัง”

มันแปลก นิยายที่ไม่เคยมีประโยชน์อะไรมาเป็ นเวลา 28

ปี ในตอนนี้ได้ทาให้ผมเป็ นคนพิเศษ

[โอ้ เจ้ากาลังพูดกับตัวเองแล้วเหรอ?]

“…”
[มันไม่ดีหรอ? สาหรับอวตาร การพูดกับตัวเองเป็ นเรื่ อง
สาคัญ แน่นอนว่ามีกลุ่มดาวที่ไม่ชอบมันเหมือนกัน แต่
โดยปกติ…]

“หุบปากและเปิ ดกระเป๋ าโดเกบิ”

[ทาไม? เจ้ากาลังจะซื้ ออะไร?]

“ฉันไม่ได้จะซื้ อ แต่จะขาย”

[บัดซบ ข้าต้องตัดโฆษณาสั้นๆ กลุ่มดาวทั้งหลาย รอ

สักครู่ ข้าจะปรับระดับเสี ยง]
ในขณะที่บีฮยองเปิ ดกระเป๋ าโดเกบิ ผมก็มองไปยังหนาม
ที่ฝังอยูใ่ นผนัง

ผนังด้านบนแข็งตัวขึ้นและรอยแยกลึกได้ก่อตัวขึ้นรอบๆ
หนาม ในตอนนี้ผมสามารถฝ่ าผนังด้านบนไปด้วยพลัง
ของผมได้แล้ว

ผมทาลายผนังไปทีละนิดด้วยหนามที่เหลืออยู่ ไม่นาน
หลังจากนั้น ผมก็พบเข้ากับแกนกลางของอิกทิโอซอรัสที่
กาลังเปล่งแสงสี น้ าเงินออกมา

[แกนกลางของอิกทิโอซอรัส]
มันเป็ นแกนกลางที่พบได้ในมอนสเตอร์ระดับ 7 หรื อสู ง
กว่า ผมสามารถเพิ่มระดับพลังเวทมนตร์ของผมได้โดย
ไม่ตอ้ งใช้เหรี ยญถ้าผมกินพวกมันเข้าไป มันมีคุณภาพดี
เพราะมันคืออิกทิโอซอรัสระดับผูบ้ ญั ชาการ

ผมตัดเนื้อรอบๆ แกนกลางออกด้วยความระมัดระวังใน
ขณะที่บีฮยองมองมาที่ผมด้วยท่าทางตะลึงงัน

“ฉันจะขายมัน”

[เจ้าเอาจริ ง…]

“แน่นอน ฉันไม่ได้หมายความว่าจะขายมันให้กบั แก ฉัน

จะส่ งมันลงการประมูลโดเกบิ”
บีฮยองยอมรับว่ามันเหนื่อยกับการพยายามถามอะไรจาก
ผม

[เห้อ… เอาตามเจ้าว่า เจ้าต้องการราคาเท่าไร?]

“ฉันไม่ได้ขายมันเป็ นเหรี ยญ ฉันจะขายมันโดยการ

แลกเปลี่ยน”

[บัดซบ เจ้ารู ้ทุกอย่างเลยเหรอ]

บีฮยองคร่ าครวญในขณะที่อพั โหลดไอเท็มขึ้นไปยังการ

ประมูลโดเกบิ ความปรารถนาของเขาง่ายมาก ชายคนนี้
อาจจะดูดีกว่าที่เขาคิด
“ถ้ามีคนต้องการซื้ อมัน ไอเท็มที่แลกเปลี่ยนจะต้องเป็ น
‘ศรัทธาแตกสลาย'”

[ศรัทธาแตกสลาย? มีคนที่มีมนั … ในกรณี น้ นั มันจะถูก

ลงทะเบียนไว้]

“ใช่ และฉันจะซื้ อสิ่ งนี้…”

ผมมองไปยังพลังงานดาราบริ สุทธิ์ในตระกร้าสิ นค้า อันที่

จริ งยังไม่มีใครซื้ อมันเลย กลุ่มดาวส่ วนใหญ่ยงั ไม่ตระ
หนึกถึงคุณค่าของไอเท็มที่ใช้เหรี ยญซื้อ ไอเท็มที่มีราคา
แพงในกระเป๋ าโดเกบิไม่ได้ดีเสมอไป
[รอเดี๋ยว ข้าขอคุยกับเจ้าสักครู่ ได้ไหม?]

เมื่อบีฮยองพูดออกมา เสี ยงของโฆษณาก็ถูกเพิม่ ขึ้นอีก

ครั้ง

[กลุ่มดาวหลายกลุ่มกาลังบ่นกับโฆษณาที่ยาวนาน]

เมื่อผมเห็นว่ามีโฆษณาปรากฏขึ้นอีกครั้ง ผมก็พอมี
เงื่อนงาของสิ่ งที่บีฮยองกาลังจะพูด

“สัญญางั้นเหรอ?”
โฆษณาเป็ นวิธีเดียวที่จะซ่อนหูตาของกลุ่มดาวโดยไม่มี
การปิ ดการออกอากาศ นับจากนี้เป็ นต้องไป มันไม่ใช่
เรื่ องของพวกกลุ่มดาวอีก

[ใช่ ข้าไม่แน่ใจ แต่ขา้ ก็มนั่ ใจขึ้นหลังจากสถานการณ์น้ ี

อืม… มาลองดูกนั สักตั้ง ข้าสามารถช่วยเจ้าได้นิดหน่อย]

“นี่จะเป็ นการละเมิดคาสัญญาของถ่ายทอดสดไหม?”

[อ่า แน่นอน ข้าไม่สามารถช่วยเจ้าได้จริ งๆ ข้าบอกได้แค่

นั้น เจ้าจะเซ็นสัญญาหรื อไม่?]

“เงื่อนไขคืออะไร?”
[ลองดูสิ]

โดเกบิดึงเอาสัญญาที่เตรี ยมไว้ออกมา

ผมอ่านสัญญาที่ปรากฏขึ้นซึ่ งเป็ นหน้าต่างโปร่ งใสใน

อากาศ

—–

[ข้อตกลงสัญญาถ่ายทอดสด]

คิมทกจา (ผูท้ าสัญญา) จะเซ็นสัญญากับบีฮยอง (ผูร้ ับ

สัญญา) จนกระทัง่ สถานการณ์ท้ งั หมดเสร็ จสมบูรณ์หรื อ
เขาตาย
—–

“…ฉันคือผูท้ าสัญญางั้นเหรอ?”

[ฮ่าฮ่า ไม่ใช่วา่ มนุษย์ชอบแบบนี้เหรอ? มันไม่ได้

หมายความถึงอะไรทั้งนั้น อ่านต่อ]

—–

อวตารคิมทกจาจะไม่เลือกผูส้ นับสนุนจนกระทัง่
สถานการณ์ท้ งั หมดจบลงหรื อเขาตาย

—–
มันเป็ นไปตามคาดเช่นกัน

—–

อวตารคิมทกจาสามารถถ่ายทอดได้บนช่องของโดเกบิบีฮ
ยองเท่านั้น

อวตารคิมทกจาและโดเกบิบีฮยองจะแบ่งรายรับจาก
สัญญาถ่ายทอดสด และอัตรานี้จะถูกกาหนดโดยการ
หารื อร่ วมกัน

····
คิมทกจาและโดเกบิบีฮยองจะถูกทาลายตามกฎแห่งการ
ถ่ายทอดสดดวงดาวถ้าพวกเขาผิดสัญญานี้

—–

ผมอ่านสัญญาอย่างละเอียดไปจนถึงบรรทัดสุ ดท้าย ผม
คิดว่ามันอาจจะเล่นลูกไม้อะไร แต่ผมก็ไม่เห็นในส่ วนนั้น

ยกเว้นสิ่ งหนึ่ง

“มีส่วนที่สาคัญที่สุด”

[เจ้าหมายความว่ายังไง? เจ้าก็แค่พดู ออกมาถ้าเจ้าเห็นด้วย

สัญญาการถ่ายทอดสดคือสัตย์ดวงวิญญาณ…]
“ฉันกาลังพูดถึงอัตราการจ่ายเงิน”

[อ-อ่า ฮ่าฮ่า ใช่]

ราวกับว่าไอ้บา้ นี่ไม่รู้

นี่เป็ นส่ วนที่สาคัญที่สุด

[5:5 เป็ นยังไง? อันที่จริ ง ข้าจะจัดการกับค่าธรรมเนียม

ช่องของข้าให้ อ่า เจ้ารู ้วธิ ีการคานวณไหม? ข้าจะแบ่งการ
สนับสนุนในอนาคตให้กบั เจ้าอย่างแม่นยาในอัตรานี้
ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเจ้าได้รับ 100 เหรี ยญ เจ้าก็จะได้ไป 50
เหรี ยญ และข้าก็จะได้ไป 50 เหรี ยญ]
สัญญาถ่ายทอดสดทั้งหมดก็เป็ นเช่นนี้ กลุ่มดาวต่างก็มี
อวตารปรากฏอยูใ่ นช่องของโดเกบิ และการสนับสนุนที่
ได้รับจากกลุ่มดาวอื่นๆ ก็จะถูกหารเป็ นเปอร์เซ็นต์ นี่เป็ น
เรื่ องปกติ

“แกกาลังจะทาให้ฉนั เป็ นตัวดึงดูดไม่ใช่เหรอ? ฉันรับ

ไม่ได้”

[อะไรนะ? ต-แต่นี่คืออัตราพื้นฐานของวงการ…]

“แต่ฉนั เป็ นอวตารที่ไม่มีผสู ้ นับสนุน เมื่อการสนับสนุน

มายังอวตารที่ไม่มีผสู ้ นับสนุน กลุ่มดาวก็ตอ้ งจ่าย
ค่าธรรมเนียมให้กบั โดเกบิเป็ นจานวนมาก แกยังไม่
ขอบคุณฉันอีกเหรอ?”

ขากรรไกรของบีฮยองตกลงอย่างช้าๆ แต่มนั ก็ไม่ถึงจุดที่

ทาให้เกิดการแสดงออกเช่นนั้น

“10:0 แกจะได้รับแค่ค่าคอมมิชชัน่ เท่านั้น ฉันจะไม่

จ่ายเงินให้แกสักแดงเดียว”

[อะไรนะ? นี่มนั เกินไปแล้ว… สัก 7:3 เป็ นไง?]

อัตราส่ วนเปลี่ยนไปอย่างมาก แต่ผมก็ไม่ยอมรับ

“10:0”
[ไร้สาระสิ้ นดี มันเป็ นอัตราที่เกินไปแล้ว…]

“งั้นก็ไม่ตอ้ งยอมรับ ฉันก็แค่จะไปที่ช่องอื่น ‘กิลดาล’

น่าจะกาลังไปได้สวย ฉันควรจะไปถามเขา”

[ …8:2 ข้าไม่อาจอ่อนข้อให้ได้อีกแล้ว]

“10:0”

[…..]

ท่าทางของบีฮยองเริ่ มกลายเป็ นการคุกคาม เขามองมายัง

ศีรษะของผมราวกับว่ามันจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ แต่
ผมรู ้ มันจะไม่มีทางทิ้งสัญญานี้ไป การดารงอยูข่ องผมคือ
โอกาสสุ ดท้ายของมัน

“การโฆษณากาลังจะจบลง นายคงไม่อยากเห็นพวกกลุ่ม
ดาวบ่นนะ?”

ในที่สุด บีฮยองก็ยอมแพ้

[บัดซบ ข้าเข้าใจแล้ว งั้นเจ้าจะเซ็นสัญญาไหม?]

เขายอมจานนง่ายกว่าที่ผมคิด ในความเป็ นจริ ง ผมจะยอม

แพ้ที่ 9:1
…บางทีมนั อาจจะได้เหรี ยญมากกว่าที่ผมคิดไว้ มันน่าน่า
สะอิดสะเอียนอยูน่ ิดหน่อย

“ใช่แล้ว มีอีกเรื่ อง”

[อะไร? อะไรอีก?]

“แกต้องจ่ายมัดจามาให้ฉนั เอามาให้ฉนั 5,000 เหรี ยญ”

ท่าทางของบีฮยองตึงเครี ยด

[เจ้านี่มนั …]
ผมหัวเราะ ในตอนนี้ผมจะทาให้ไอ้โดเกบิบดั ซบนี่รู้ซะที
ว่าใครเป็ นนายใครเป็ นบ่าว

[สัญญาถ่ายทอดสดได้ขอ้ สรุ ป]

[ท่านได้รับ 5,000 เหรี ยญเป็ นค่ามัดจา]

การโฆษณาจบลงและกลุ่มดาวก็กลับมา ผมตบไหล่ของ
โดเกบิและกล่าวออกมา

“ออกไปจากที่นี่กนั เถอะ”

ในตอนนี้มนั คือการเริ่ มต้นที่แท้จริ งแล้ว