Mitologia słowiańska jest pełna barwnych i fascynujących postaci, które

odzwierciedlają bogactwo wierzeń i tradycji dawnych Słowian. Oto kilka szczególnie

interesujących postaci, które pojawiają się w słowiańskim folklorze i mitach:

Baba Jaga - już wspomniana, tajemnicza starucha o magicznych mocach, mieszkająca w

domu na kurzych nogach. Jest postacią o wielowymiarowym charakterze, pełniącą
zarówno rolę przeszkody, jak i pomocnika dla bohaterów baśni.

Koszczaj Bezsmertny - znany również jako Koszczaj Nieśmiertelny, jest postacią

czarnoksiężnika o nadprzyrodzonych mocach, który nie może zostać zabity, ponieważ
jego dusza jest ukryta w oddalonym, trudno dostępnym miejscu.

Rusałki - duchy wodne, często przedstawiane jako młode kobiety, które mieszkańców
wsi mogą zwodzić swoim śpiewem lub ciągnąć do wodnych głębin. Są związane z wodami
i lasami.

Domowoj - dobry duch domowy, opiekun domostwa i jego mieszkańców. Uważano, że

Domowoj mieszka pod progiem lub w innych zakamarkach domu i chroni domowników przed
złem.

Leshy - duch lasu, opiekun zwierząt i roślinności leśnej. Leshy może zmieniać
rozmiar i kształt, często wprowadza w błąd lub chroni podróżujących przez las.

Swiatowid - choć często uznawany za boga, jego kult miał również elementy
mitologiczne. Swiatowid był uważany za boga wojny, płodności i obfitości, a jego
kult wiązał się z przepowiadaniem przyszłości.

Morana (Marzanna) - bogini zimy i śmierci, kojarzona z końcem cyklu wegetacyjnego i

nadejściem zimy. Praktyki związane z Morana często obejmowały rytuały przejścia i
odnowy.

Perun - najwyższy bóg słowiański, władca burzy, piorunów, wojny i sprawiedliwości,

często przedstawiany z bronią w ręku, walczący ze złem.

Weles (Veles) - bóg ziemski, opiekun bydła, handlu i magii, przedstawiany jako
przeciwnik Peruna, symbolizujący chaos i nieporządek.

Swarożyc - syn Swaroga, młody bóg ognia i kowalstwa, który jest również opiekunem
umiejętności i rzemiosła.

Złota Baba (Złota Kobieta) - tajemnicza postać, często opisywana jako posąg lub
bóstwo wykonane ze złota, której kult był rozpowszechniony wśród niektórych plemion
słowiańskich.

Zmij - smok lub wężowy duch, często przedstawiany jako przeciwnik bogów lub
bohaterów, związany z wodą, ogniem lub skarbami.

Te postaci odzwierciedlają bogactwo słowiańskiej wyobraźni i duchowości, oferując

wgląd w złożoność i różnorodność wierzeń przodków.

Baba Jaga jest jedną z najbardziej charakterystycznych i rozpoznawalnych postaci w

słowiańskiej mitologii i folklorze, choć technicznie nie jest uznawana za boginię.
Jest przedstawiana jako czarownica lub demoniczna kobieta mieszkająca głęboko w
lesie w domu stojącym na kurzych nogach. Baba Jaga jest znana z tego, że zarówno
pomaga, jak i przeszkadza tym, którzy trafiają na jej drogę, w zależności od jej
kaprysów lub ich zachowania.

Postać Baba Jaga często występuje w różnych słowiańskich opowieściach ludowych,

baśniach i legendach jako postać testująca bohaterów, stawiająca im zadania lub
będąca bezpośrednim zagrożeniem. Jej motywy są zmiennie i mogą zmieniać się od
opowieści do opowieści. W niektórych historiach Baba Jaga jest przedstawiana jako
strażniczka granicy między światem żywych a krainą zmarłych.

Cechy charakterystyczne dla opowieści o Babie Jadze to:

Dom na kurzych nogach: Jej dom często obraca się, by drzwiami nie stać przodem do
wchodzącego, a czasem może nawet poruszać się z miejsca na miejsce.
Lot na miotle: Podobnie jak czarownice w zachodnich opowieściach, Baba Jaga czasami
porusza się, latając na miotle.
Kocioł: Często przedstawiana jest gotująca magiczne mikstury lub zupy z niezwykłych
składników.
Mądrość i moc: Pomimo jej groźnego wyglądu i zachowania, Baba Jaga często posiada
głęboką wiedzę i moce magiczne, które mogą pomóc lub zaszkodzić innym.
Baba Jaga stanowi kluczowy element słowiańskiego dziedzictwa kulturowego,
symbolizując siły natury, magii oraz nieprzewidywalność ludzkiego losu.

Mitologia słowiańska jest bogata i zróżnicowana, z wieloma bóstwami

odzwierciedlającymi naturalne i społeczne aspekty życia dawnych Słowian. Oto
niektórzy z bogów, którzy odgrywają kluczowe role w słowiańskich wierzeniach:

Perun - główny bóg słowiański, panujący nad niebem, piorunami, wojną i

sprawiedliwością.
Swaróg - bóg nieba, ognia i kowalstwa, uważany za stwórcę wszechświata.
Dazhbog - jeden z bogów solarnych, bóg słońca i płodności, często łączony z
bogactwem i szczęściem.
Weles (lub Veles) - bóg ziemi, wód, lasów, magii, muzyki, bogactwa i bydła, a także
opiekun podziemia i świata zmarłych.
Mokosz - jedna z nielicznych słowiańskich bogiń, patronka kobiet, płodności, wody i
ziemi.
Stribog - bóg wiatru, powietrza i nieba, który według wierzeń posiadał potężną
siłę.
Jarowit (lub Yarilo) - bóg wiosny, płodności, wegetacji i cyklu życia i śmierci.
Lada - bogini miłości i piękna, choć jej kult i atrybuty nie są dokładnie znane.
Chors - bóg słońca i światła dziennego, niekiedy utożsamiany z lecznictwem.
Rod - praojciec, bóg stworzenia, rodziny, pokrewieństwa i losu.
Simargł - bóstwo często przedstawiane jako stworzenie z ciałem psa i skrzydłami
ptaka, związane z ogniem i magią.
Morana (lub Marzanna) - bogini zimy, śmierci i odrodzenia, często łączona z końcem
wegetacyjnego cyklu roku.
Warto pamiętać, że wiele z tych bóstw może mieć różne nazwy lub atrybuty, w
zależności od regionu i źródła. Słowiańska mitologia jest złożona i różnorodna, z
licznymi lokalnymi wariantami kultu poszczególnych bóstw.