1. Ile wynosi wartość prostej cenowej elastyczności popytu w punkcie „a”?

a) -3
b) 2
c) -1/3
d) -2
e) -1/4
2. Gdy czas wolny traktowany jest jak dobro normalne, to w wyniku efektu substytucyjnego i
dochodowego wzrostu nominalnej stawki płacy:
a) czas pracy nie ulegnie zmianie, bo efekt substytucyjny jest spadkiem czasu pracy, a tak
samo silny efekt dochodowy jest spadkiem czasu wolnego,
b) zmiana czasu pracy jest nieokreślona, bo efekt substytucyjny jest wzrostem czasu pracy,
a efekt dochodowy jest wzrostem czasu wolnego
c) czas pracy nie ulegnie zmianie, bo efekt substytucyjny jest spadkiem czasu pracy, a tak
samo silny efekt dochodowy jest spadkiem czasu wolnego
d) czas pracy ulegnie zmniejszeniu, bo efekt substytucyjny jest spadkiem czasu pracy, a
efekt dochodowy jest wzrostem czasu wolnego
e) czas pracy wzrośnie, bo zarówno efekt substytucyjny, jak i dochodowy jest wzrostem
czasu pracy
3. Gdy maleje stopa procentowa, to:
a) maleje dochód realny debetora netto i maleje dochód realny kredytora netto
b) zmiana r nie oddziałuje na dochód realny podmiotów, lecz na relację cen CP oraz CF
c) wzrasta dochód realny debetora netto i maleje dochód realny kredytora netto
d) maleje dochód realny debetora netto i wzrasta dochód realny kredytora netto
e) wzrasta dochód realny debetora netto i wzrasta dochód realny kredytora netto
4. Aby utrzymać dochód realny na poziomie sprzed spadku ceny jednego z dóbr, należy
dokonać:
a) kompensującego zwiększenia dochodu nominalnego,
b) kompensującego obniżenia dochodu nominalnego,
5. O efekcie substytucyjnym spadku ceny dobra X mówimy, gdy:
a) relacja cen PX/PY wzrasta, a dochód realny (m/PX) nie zmienia się,
b) relacja cen (PX/PY) nie zmienia się, a dochód realny (m/PX) wzrasta,
c) relacja cen (PX/PY) maleje, a dochód realny (m/PX) nie zmienia się,
d) relacja cen (PX/PY) maleje, a dochód realny (m/PX) wzrasta,
e) relacja cen (PX/PY) nie zmienia się, a dochód realny (m/PX) maleje
6. W którym kierunku i z jaką siłą musi działać efekt substytucyjny i dochodowy zmiany ceny
jednego z dóbr, jeśli spadek ceny X prowadzi do spadku konsumpcji X?
 a) efekt substytucyjny w kierunku spadku konsumpcji, natomiast silniejszy efekt dochodowy
w kierunku jej wzrostu,
b) efekt substytucyjny w kierunku wzrostu konsumpcji, natomiast efekt dochodowy –
charakterystycznie dla dobra niższego rzędu,
c) efekt substytucyjny nie prowadzi do zmian konsumpcji, natomiast efekt dochodowy –
charakterystycznie dla dobra normalnego,
d) efekt substytucyjny w kierunku wzrostu konsumpcji, natomiast efekt dochodowy –
charakterystycznie dla dobra Giffena,
e) efekt substytucyjny w kierunku spadku konsumpcji, natomiast efekt dochodowy –
charakterystycznie dla dobra wyższego rzędu
7. Dobro X jest wyższego rzędu, gdy:
a) EmDX<1, a udział maleje, gdy wzrasta m niezależnie od relacji |MPC| i APC,
b) EmDX>1, a udział maleje, gdy wzrasta m, bo MPC<APC,
c) EmDX<1, a udział maleje, gdy wzrasta m, bo MPC>APC,
d) EmDX>1, a udział wzrasta, gdy wzrasta m, bo MPC>APC,
e) EmDX>1, a udział wzrasta, gdy wzrasta m niezależnie od relacji MPC i APC
8. Gdy w analizie indywidualnej podaży pracy czas wolny jest traktowany jak dobro normalne,
to odpowiednio efekt substytucyjny i dochodowy wzrostu nominalnej stawki płacy prowadzą
zawsze do:
a) spadku czasu pracy; spadku czasu pracy;
b) wzrostu czasu pracy; wzrostu czasu pracy;
c) wzrostu czasu pracy; kierunek zmiany czasu pracy nie jest jednoznaczny;
d) wzrostu czasu pracy; spadku czasu pracy;
e) spadku czasu pracy; wzrostu czasu pracy
9. Użyteczność krańcowa dobra X (MUx) jest równa 2, a dobra Y (MUy) 4. Cena dobra X (Px)
wynosi 3, a dobra Y (Py) jest również równa 3. Czy w takiej sytuacji zmieni się obecna
struktura koszyka tych dwóch dóbr?
a) tak, zarówno ilość X, jak i Y,
b) tak, ilość X wzrośnie, natomiast ilość Y zmaleje,
c) nie, ilości X i Y nie zmienią się,
d) tak, ilość Y wzrośnie, natomiast ilość X zmniejszy się,
e) tak, zarówno ilość X, jak i Y zmaleje
10. W przypadku kredytora netto efekt substytucyjny wzrostu nominalnej stopy procentowej
polega na:
a) obniżeniu CP oraz obniżeniu CF,
b) obniżeniu CP oraz wzroście CF,
c) wzroście CP oraz wzroście CF,
d) obniżeniu CP, a zmiana CF nie jest określona,
e) wzroście CP oraz obniżeniu CF
11. Gdy w analizie indywidualnej podaży pracy mówimy o dochodzie realnym, to mamy na myśli:
a) ilość czasu wolnego przy danym poziomie dochodu nominalnego,
b) ilość czasu wolnego poświęcona w celu otrzymania danego poziomu dochodu
nominalnego,
c) nakład pracy niezbędny do otrzymania danego poziomu dochodu nominalnego,
d) zarówno nakład pracy niezbędny do otrzymania danego poziomu dochodu nominalnego,
jak i ilość czasu wolnego poświęcona w celu jego otrzymania,
e) wielkość nominalnego dochodu utraconą w wyniku nie podjęcia pracy
12. Jaką wartość (w zł) ma (odpowiednio) dobro X oraz Y, jeśli krańcowa użyteczność X (MUx) jest
równa 2, a dobra Y (MUy): 6. Wiemy również, że cena dobra X (Px) wynosi 4 zł, podczas gdy
cena dobra Y (Py) jest równa 9 zł.
a) wartości dóbr są równe ich cenom,
b) 1 i 3,
c) 3 i 12,
d) 8 i 54,
e) 1 i 4
13. Gdy wraz ze wzrostem dochodu nominalnego (m) maleje udział wydatków na dobro X w
wydatkach na koszyk dóbr, to wiadomo, że:
a) EmDX<0, MPC<APC, a X jest niższego rzędu,
b) EmDX>1, MPC<APC, a X jest wyższego rzędu,
c) EmDX>1, MPC>APC, a X jest wyższego rzędu,
d) 0<EmDX<1, MPC<APC, a X jest podstawowy
e) 0<EmDX<1, MPC<APC, a X jest podstawowy oraz EmDX<0, MPC<APC, a X jest niższego
rzędu
14. Gdy w analizie indywidualnej podaży pracy mówimy o efekcie dochodowym wzrostu
nominalnej stawki płacy, to mamy na myśli skutek:
a) wzrostu ilości czasu wolnego przy danym m lub wzrostu m przy danej ilości czasu
wolnego,
b) wzrostu nakładu płacy przy danym dochodzie nominalnym,
c) spadku ceny dochodu, a wzrostu ceny czasu wolnego,
d) wzrostu ceny dochodu, a spadku ceny czasu wolnego,
e) zmiany relatywnej ceny dochodu i czasu wolnego oraz zmiany dochodu realnego
15. Gdy w analizie indywidulanej podaży pracy mówimy o efekcie substytucyjnym wzrostu
nominalnej stawki płacy, to mamy na myśli skutek:
B – spadku ceny dochodu, a wzrostu ceny czasu wolnego
16. Gdy w analizie indywidulanej podaży pracy mówimy o efekcie substytucyjnym spadku
nominalnej stawki płacy, to mamy na myśli skutek:
A – wzrostu ceny dochodu, a spadku ceny czasu wolnego (przy traktowaniu czasu wolnego
jako dobra normalnego)
17. Gdy maleje stopa procentowa, to:
a) zwiększenie CP umożliwia teraz zwiększenie CF i jednocześnie otzymanie danego
poziomu CF wymaga słabszego obniżenia CP niż dotychczas,
b) zwiększenie konsumpcji bieżącej CP umożliwia teraz zwiększenie konsumpcji przyszłej CF,
c) otrzymanie danego poziomu CF wymaga silniejszego obniżenia CF niż dotychczas,
d) otrzymanie danego poziomu CF wymaga słabszego obniżenia CP niż dotychczas,
e) dane zmniejszenie CP daje słabszy wzrost CF niż dotychczas
18. W okresie t1 – w stosunku do t0 – nastąpił spadek ceny dobra X. Cenowy indeks Paaschego
jest miarą:
a) kompensującą zmiany dochodu pieniężnego, tj. spadku, który może mieć miejsce, aby
możliwe było nabycie koszyka o niższym poziomie dochodu realnego (z okresu t0) i
niższej cenie dobra X (z okresu t1)
b) kompensującą zmiany dochodu pieniężnego, tj. spadku, który może mieć miejsce, aby
możliwe było nabycie koszyka o niższym poziomie dochodu realnego (z okresu t1) i
niższej cenie dobra X (z okresu t1),
 c) ekwiwalentnej zmiany dochodu pieniężnego, tj. spadku, który może mieć miejsce, aby
możliwe było nabycie koszyka o niższym poziomie dochodu realnego (z okresu t1) i
niższej cenie dobra X (z okresu t0),
d) kompensującej zmiany dochodu pieniężnego, tj. wzrostu niezbędnego do nabycia
koszyka o wyższym poziomie dochodu realnego (z okresu t0), ale przy wyższej cenie X (z
okresu t1),
e) ekwiwalentnej zmiany dochodu pieniężnego tj. wzrostu niezbędnego do nabycia koszyka
o wyższym poziomie dochodu realnego (z okresu t1), ale przy wyższej cenie X (z okresu
t0)
19. O ekwiwalentnym spadku nominalnego dochodu powiemy, gdy w wyniku wzrostu ceny
dobra:
a) Relacja cen (PX/PY) zmaleje, a realny dochód wzrośnie
b) Relacja cen (PX/PY) wzrośnie, a realny dochód nie zmieni się
c) Relacja cen (PX/PY) nie zmieni się, a realny dochód wzrośnie
d) Relacja cen (PX/PY) nie zmieni się, a realny dochód zmaleje
e) Relacja cen (PX/PY) zmaleje, a realny dochód nie zmieni się
20. Gdy maleje nominalna stawka płacy, to:
a) wzrasta „cena dochodu”, a maleje „cena czasu wolnego”,
b) maleje „cena dochodu”, a zmiana „cena czasu wolnego” nie jest określona,
c) maleje „cena dochodu”, a wzrasta „cena czasu wolnego”,
d) maleje „cena dochodu”, i maleje „cena czasu wolnego”,
e) wzrasta „cena dochodu”, i wzrasta „cena czasu wolnego”,
21. Aby utrzymać dochód realny na poziomie sprzed spadku ceny jednego z dóbr, należy
dokonać:
a) ekwiwalentnego obniżenia dochodu nominalnego,
b) kompensującego zwiększenia dochodu nominalnego,
c) ekwiwalentnego obniżenia lub zwiększenia dochodu nominalnego,
d) ekwiwalentnego zwiększenia dochodu nominalnego,
e) kompensującego obniżenia dochodu nominalnego
22. Gdy mówimy o cenie konsumpcji przyszłej (CF), to mamy na myśli:
a) poziom przyszłej konsumpcji przy danym poziomie bieżącej konsumpcji oraz poziom
bieżącej konsumpcji przy danym poziomie przyszłej konsumpcji,
b) poziom bieżącej konsumpcji przy danym poziomie przyszłej konsumpcji,
c) dochód odsetkowy w okresie przyszłym, w który można byłoby otrzymać w wyniku
danego obniżenia bieżącej konsumpcji,
d) zmniejszenie bieżącej konsumpcji po to, by otrzymać dany wzrost przyszłej konsumpcji,
e) poziom przyszłej konsumpcji (CF) przy danym poziomie bieżącej konsumpcji (CP)
23. W przypadku kredytora netto wzrost nominalnej stopy procentowej spowoduje, że:
a) zmaleje CP, a zmiana CF nie jest określona,
b) zmiana CP oraz zmiana CF nie są określone,
c) zmaleje CF, a zmiana CP nie jest określona,
d) wzrośnie CP, a zmiana CF nie jest określona,
e) wzrośnie CF, a zmiana CP nie jest określona
24. Aby najpierw został wyznaczony efekt dochodowy spadku ceny dobra, to:
a) dochód nominalny musi zostać obniżony przy dotychczasowej relacji cen,
b) relacja cen musi zostać zmieniona przy niezmienionym dochodzie nominalnym,
c) dochód nominalny musi zostać obniżony przy nowej relacji cen,
d) dochód nominalny musi zostać zwiększony przy nowej relacji cen,
 e) dochód nominalny musi zostać zwiększony przy dotychczasowej relacji cen
25. Gdy w analizie indywidualnej podaży pracy mówimy o cenie czasu wolnego, to mamy na
myśli:
a) zarówno nakład pracy niezbędny do otrzymania danego poziomu dochodu nominalnego,
jak i ilość czasu wolnego poświęcona w celu jego otrzymania,
b) ilość czasu wolnego poświęcona w celu otrzymania danego poziomu dochodu
nominalnego,
c) nakład pracy niezbędny do otrzymania danego poziomu dochodu nominalnego,
d) wielkość nominalnego dochodu utraconą w wyniku nie podjęcia pracy,
e) ilość czasu wolnego przy danym poziomie dochodu nominalnego
26.

Ile wynosi wartość prostej cenowej elastyczności popytu w punkcie a?

- (-2)

27. ekwiwalentnym wzroście nominalnego dochodu powiemy, gdy w wyniku spadku ceny dobra
X:- relacja cen (PX/PY) nie zmieni się, a realny dochód wzrośnie.
28. O ekwiwalentnym spadku nominalnego dochodu powiemy, gdy w wyniku wzrostu ceny
dobra X relacja cen (Px/Py) nie zmieni się, a realny dochód zmaleje.
29. W okresie t1 — w stosunku do t0 — nastąpił spadek ceny dobra X. Cenowy indeks Laspeyresa
jest miarą:
 kompensującej zmiany dochodu pieniężnego, tzn. spadku, który może mieć miejsce, aby
możliwe było nabycie koszyka o niższym poziomie dochodu realnego (z okresu t0) i
niższej cenie dobra X (z okresu t1)
30. Gdy nastąpi wzrost ceny dobra X, to dochód realny zmaleje. Aby utrzymać jego poziom
musimy kompensująco powiększyć dochód nominalny.
Cenowy indeks Laspeyresa jest wtedy miarą:
 kompensującej zmiany dochodu pieniężnego, tzn. wzrostu, który może mieć miejsce aby
możliwe było nabycie koszyka o wyższym poziomie dochodu realnego ( z okresu t0) i
wyższej cenie dobra X ( z okresu t1).
31. Gdy wraz ze wzrostem dochodu nominalnego (m) maleje udział wydatków na dobro X w
wydatkach na koszyk dóbr to wiadomo, że
 E_m^DX<1, MPC<APC, a X jest dobrem podstawowym
 MPC to zmiana popytu wynikająca ze zmiany dochodu,
 APC to udział wydatków na dane dobro w wydatkach całkowitych

Wersja III – wydatki na dobra, które charakteryzują się proporcjonalnym wzrostem

MPC
 E_m^DX = 1, MPC=APC, =1
APC
 Udział wydatków na dane dobro w wydatkach całkowitych nie ulega zmianie
(APC=const), wydatki rosną tak jak rośnie dochód (w takim samym tempie jak rosną
wydatki całkowite)

Wersja IV - dobra niższego rzędu

 E_m^DX<0 – ujemna dochodowa elastyczność popytu

 MPC<0 (ujemne nachylenie krzywej Engla)
 Wzrost dochodu powoduje spadek popytu i spadek wydatków na dane dobro, gdy
MPC<0 to udział wydatków na dane dobro spada bardzo silnie, gdy całkowite wydatki
spadają tym bardziej spada udział wydatków całkowitych w dochodzie

Wersja V – pozioma krzywa Engla

 E_m^DX=0 , MPC=0 – popyt sztywny, doskonale nieelastyczny

 Udział wydatków spada w miarę wzrostu dochodu
 Gdy te wydatki się nie zmieniają udział wydatków spada słabiej niż w przypadku dóbr
niższego rzędu, ale silnie niż w przypadku dóbr podstawowych
Wersja VI – pionowa krzywa Engla
 E_m^DX=\infty - popyt dochodowo doskonale elastyczny

Dochodowa elastyczność to podstawa ekonomicznej klasyfikacji dóbr:

 Wszystkie dobra wyższego rzędu są dobrami normalnymi

 Wszystkie dobra niższego rzędy są dobrami podstawowymi
 Prawie wszystkie dobra podstawowe są dobrami normalnymi
 Wybrane dobra podstawowe stają się dobrami niższego rzędu
32. Gdy w analizie indywidualnej podaży pracy czas wolny jest traktowany jak dobro niższego
rzędu, to (odpowiednio) efekt substytucyjny i dochodowy wzrostu nominalnej stawki płacy
prowadzą do:
 efekt substytucyjny: wzrost czasu pracy, spadek czasu wolnego
 efekt dochodowy: wzrost czasu pracy, spadek czasu wolnego (efekt dochodowy jest
silniejszy)
33. Gdy w analizie indywidualnej podaży pracy czas wolny jest traktowany jak dobro normalne,
to (odpowiednio) efekt substytucyjny i dochodowy wzrostu nominalnej stawki płacy
prowadzą do:
 efekt substytucyjny – wzrostu czasu pracy, spadek czasu wolnego
 efekt dochodowy – spadek czasu pracy, wzrost czasu wolnego (efekt substytucyjny jest
silniejszy)
34. Gdy czas wolny jest traktowany jak dobro niższego rzędu, to w wyniku efektu
substytucyjnego i dochodowego wzrostu nominalnej stawki płacy:
 Odp. czas pracy wzrośnie, bo zarówno efekt substytucyjny jak i dochodowy jest wzrostem
czasu pracy. Gdy czas wolny jest niższego rzędu, to efekty działają w tę samą stronę.
35. Gdy czas wolny jest traktowany jak dobro normalne, to (odpowiednio) efekt substytucyjny i
dochodowy wzrostu nominalnej stawki płacy prowadzą do:
 wzrostu czasu pracy; spadku czasu pracy (Ef. doch. dla dobra normalnego jest spadkiem
czasu pracy.)

Wariant I : Czas wolny jako dobro niższego rzędu dla wzrostu płac

 Wzrost czasu pracy; wzrost czasu pracy

 Jeśli czas wolny jest dobrem niższego rzędu, to w wyniku wzrostu stawki płacy człowiek
będzie chętniej rezygnował z czasu wolnego na rzecz poświęcania go na pracę.

Wariant II : Czas wolny jako dobro niższego rzędu efekt substytucyjny i dochodowy czasu
wolnego dla wzrostu płac

 spadek czasu wolnego; spadek czasu wolnego

 Wyjaśnienie takie same jak dla wariantu I

Wariant III : Czas wolny – dobro normalne oraz efekt sub. > efekt doch.- dla wzrostu płac

 Spadek czasu wolnego; wzrost czasu wolnego ( ale nie do poziomu sprzed zmiany )
 Efekt sub powoduje przesuniecie punktu równowagi w lewo, co sprawia, że ilośc czasu
pracy się zwiększa, a ilość czasu wolnego maleje. Efekt doch punktu równowagi w prawo,
co sprawia, że ilośc czasu pracy się zmniejsza, a ilość czasu wolnego rośnie.

Wariant IV : Czas wolny – dobro normalne oraz efekt sub. < efekt doch. - dla wzrostu płac

 Spadek czasu wolnego; wzrost czasu wolnego.

Wzrost czasu wolnego wywołany efektem doch jest większy od spadku czasu wolnego
wywołanego efektem substytucyjnym, co w ostatecznym rozrachunku prowadzi do
wzrostu czasu wolnego.

Wariant V : Czas wolny – dobro normalne, to efekt sub i efekt doch spadku nominalnej
stawki płacy prowadzą do:

 spadek czasu pracy; wzrost czasu pracy. Wyjaśnienie analogiczne jak Krawczyka tylko
odwrotne.

Wariant VI : : Czas wolny jako dobro niższego rzędu dla spadku płac:

 - spadek czasu pracy; spadek czasu pracy

Wariant VII : Czas wolny jako dobro niższego rzędu efekt substytucyjny i dochodowy czasu
wolnego dla spadku płac:

 - wzrost czasu wolnego; wzrost czasu wolnego.

Wariant VIII : Czas wolny – dobro normalne oraz efekt sub. > efekt doch.- dla spadku płac

 - wzrost czasu wolnego; spadek czasu wolnego ( ale nie do poziomu sprzed zmiany )

Wariant IX : Czas wolny – dobro normalne oraz efekt sub. < efekt doch. - dla spadku płac

 wzrost czasu wolnego; spadek czasu wolnego. Nastąpi spadek czasu wolnego poniżej
poziomu wyjściowego.
 36. Cena konsumpcji bieżącej (Cp), to mamy na myśli:
dochód odsetkowy w okresie przyszłym, który można byłoby otrzymać w wyniku danego
obniżenia bieżącej konsumpcji
Cena konsumpcji przyszłej – zwiększenie konsumpcji bieżącej przy danym obniżeniu
konsumpcji przyszłej, inaczej jest to rezygnacja z możliwego do uzyskania dodatkowego
dochodu odsetkowego
W momencie, gdy mówimy o zmianach cen nie możemy mówić o poziomie!
37. Rosnąca stopa procentowa oznacza, że/Wzrost stopy procentowej r/Gdy wzrasta stopa
procentowa r
1) rezygnacja z jednostki konsumpcji bieżącej da silniejszy wzrost konsumpcji przyszłej niż
dotychczas.
2) zwiększenie konsumpcji bieżącej o jednostkę będzie wymagać silniejszego niż
dotychczas obniżenia konsumpcji przyszłej.
3) otrzymanie danego wzrostu konsumpcji przyszłej (dochodu odsetkowego) wymaga
rezygnacji z mniejszej niż dotychczas liczby jednostek konsumpcji bieżącej./słabszego
obniżenia CP niż dotychczas
4) maleje dochód realny debetora netto i wzrasta dochód realny kredytora netto
38. Gdy spada stopa procentowa r, to:
1) Otrzymanie danego poziomu CF wymaga silniejszego obniżenia CP niż dotychczas.
2) Dane zmniejszenie CP daje słabszy wzrost CF niż dotychczas
3) otrzymanie danego poziomu CF wymaga silniejszego obniżenia CP niż dotychczas

Debetor netto preferuje konsumpcję bieżącą, którą zwiększa, którą zwiększa korzystając z części
przyszłego dochodu tym samym zmniejszając konsumpcję przyszłą. Wzrost stopy procentowej
sprawia, że relacja wymienna zmienia się na niekorzyść, ponieważ obniżenie konsumpcji przyszłej
będzie musiało być silniejsze. Debetor netto ma zatem dostępne gorsze niż dotychczas kombinacje
dóbr: przy danym poziomie konsumpcji bieżącej mniej konsumpcji przyszłym. Dochód realny
debetora netto niższy.

Kredytor netto preferuje konsumpcję przyszłą, którą zwiększa korzystając z części bieżącego
dochodu tym samym zmniejszając konsumpcję bieżącą. W przypadku debetora netto wzrost r
zmienia relację wymienną obu dóbr na jego korzyść. Dochód realny kredytora netto wzrasta

Wariant 1

W przypadku kredytora netto efekt substytucyjny wzrostu r polega na:

Obniżeniu CP oraz wzroście CF.

Wariant 2

W przypadku debetora netto efekt dochodowy wzrostu r polega na:

Obniżeniu CP oraz obniżeniu CF.

Wariant 3:

W przypadku kredytora netto efekt dochodowy wzrostu r polega na:

Wzroście CP oraz wzroście CF.

Wariant 4:

W przypadku debetora netto efekt substytucyjny wzrostu r polega na:

Obniżeniu CP oraz wzroście CF

39. Dobro X jest pierwszej potrzeby, gdy: (m to dochód nominalny, a udział to udział wydatków
na X w wydatkach na koszyk dóbr)
Odp. E_m^DX<1, a udział maleje, gdy wzrasta m niezależnie od relacji MPC i APC
40. Gdy w analizie indywidualnej podaży pracy mówimy o cenie nominalnego dochodu, to mamy
na myśli:
Odp. zarówno nakład pracy niezbędny do otrzymania danego poziomu dochodu
nominalnego, jak i ilość czasu wolnego poświęcona w celu jego otrzymania

1. Położenie i nachylenie krzywej obojętności jest określone przez:

• Preferencje konsumenta i poziom nominalnego dochodu
• Ceny obu dóbr
• Preferencje konsumenta, poziom nominalnego dochodu oraz ceny obu dóbr
• Preferencje konsumenta
• Poziom nominalnego dochodu oraz ceny obu dóbr
2. Ile wynosi krańcowa stopa substytucji dobra y dobrem x (MRSX/Y), jeśli wiadomo, że krańcowa
użyteczność x (MUX) wynosi 20, a krańcowa użyteczność y (MUY) wynosi 60?
•3
• -3
• -0,33
• 1,33
• 0,33
3. Jaką wartość (w zł) ma (odpowiednio) dobro X oraz Y, jeśli krańcowa użyteczność X (MUX) jest
równa 2, a dobra Y (MUY): 6. Wiemy również, że cena dobra X (PX) wynosi 4zł, podczas gdy dobra Y
(PY) jest równe 9zł.
• 8 i 54
•1i4
•1i3
• Wartości dóbr są równe ich cenom
• 3 i 12
4. MUX=2, MUY=4, PX=3, PY=3. Czy i jak zmieni się struktura koszyka dóbr?
• Tak, ilość X wzrośnie, natomiast ilość Y zmniejszy się
• Tak, ilość X zmniejszy się, natomiast ilość Y wzrośnie
• Tak, zarówno ilość X, jak i Y zmaleje
• Tak, zarówno ilość X, jak i Y wzrośnie
• Nie, ilość X i Y nie zmienią się
5. Czy i jak zmienią się ilości dobra X i Y w koszyku, gdy relacja ich użyteczności krańcowych
(MUX/MUY) jest większa od relacji cen obu dóbr (PX/PY):
• Tak, ilość X wzrośnie, natomiast ilość Y zmniejszy się
• Tak, ilość X zmniejszy się, natomiast ilość Y wzrośnie
• Tak, zarówno ilość X, jak i Y zmaleje
• Tak, zarówno ilość X, jak i Y wzrośnie
• Nie, ilość X i Y nie zmienią się
1. O efekcie substytucyjnym spadku ceny dobra X mówimy, gdy:
• Relacja cen (PX/PY) maleje, a dochód realny (m/PX) nie zmienia się
• Relacja cen (PX/PY) wzrasta, a dochód realny (m/PX) nie zmienia się
• Relacja cen (PX/PY) maleje, a dochód realny (m/PX) wzrasta
• Relacja cen (PX/PY) nie zmienia się, a dochód realny (m/PX) maleje
• Relacja cen (PX/PY) nie zmienia się, a dochód realny (m/PX) wzrasta
2. W którym kierunku i z jaką siłą musi działać efekt substytucyjny i dochodowy zmiany ceny
jednego z dóbr, jeśli spadek ceny X prowadzi do spadku konsumpcji X?
• Efekt substytucyjny w kierunku wzrostu konsumpcji, natomiast efekt dochodowy-
charakterystyczne dla dobra Giffena
• Efekt substytucyjny w kierunku spadku konsumpcji, natomiast efekt dochodowy- charakterystyczne
dla dobra wyższego rzędu
• Efekt substytucyjny w kierunku spadku konsumpcji, natomiast efekt dochodowy w kierunku jej
wzrostu
• Efekt substytucyjny w kierunku wzrostu konsumpcji, natomiast efekt dochodowy-
charakterystyczne dla dobra niższego rzędu
• Efekt substytucyjny nie prowadzi do zmian konsumpcji, natomiast efekt dochodowy-
charakterystyczne dla dobra normalnego
3. Aby najpierw został wyznaczony efekt dochodowy spadku ceny dobra, to:
• Dochód nominalny musi zostać obniżony przy dotychczasowej relacji cen
• Dochód nominalny musi zostać zwiększony przy dotychczasowej relacji cen
• Dochód nominalny musi zostać zwiększony przy nowej relacji cen
• Dochód nominalny musi zostać obniżony przy nowej relacji cen
• Relacja cen musi zostać zmieniona przy niezmienionym dochodzie nominalnym
4. O ekwiwalentnym spadku nominalnego dochodu powiemy, gdy w wyniku wzrostu ceny dobra:
• Relacja cen (PX/PY) zmaleje, a realny dochód wzrośnie
• Relacja cen (PX/PY) wzrośnie, a realny dochód nie zmieni się
• Relacja cen (PX/PY) nie zmieni się, a realny dochód wzrośnie
• Relacja cen (PX/PY) nie zmieni się, a realny dochód zmaleje
• Relacja cen (PX/PY) zmaleje, a realny dochód nie zmieni się
5. Aby utrzymać dochód realny na poziomie przed spadku ceny jednego z dóbr należy dokonać:
• Ekwiwalentnego zwiększenia dochodu nominalnego
• Kompensującego zwiększenia dochodu nominalnego
• Kompensującego obniżenia dochodu nominalnego
• Ekwiwalentnego obniżenia lub zwiększenia dochodu nominalnego
• Ekwiwalentnego obniżenia dochodu nominalnego

1. Utrzymanie dochodu realnego na stałym poziomie, tj. sprzed spadku ceny jednego z dóbr
oznacza:
• Słabszą zmianę ekwiwalentną dochodu pieniężnego wg definicji Hicksa niż Słuckiego
• Silniejszą zmianę kompensującą dochodu pieniężnego wg definicji Hicksa niż Słuckiego
• Zarówno w przypadku kompensującej jak i ekwiwalentnej zmiany dochodu pieniężnego są one tak
samo silnie niezależne od przyjętej definicji dochodu realnego
• Silniejszą zmianę kompensującą dochodu pieniężnego wg definicji Słuckiego niż Hicksa
• Słabszą zmianę ekwiwalentną dochodu pieniężnego wg definicji Słuckiego niż Hicksa
2. W okresie t1- w stosunku do t0- cena X uległa obniżeniu. CO obrazuje krzywa BH?:

• • Dochód realny Słuckiego z okresu t1 przy cenach okresu t0

• • Dochód realny Hicksa z okresu t0 przy cenach t1
• • Dochód realny Słuckiego z okresu t0 przy cenach z okresu t0
• • Dochód realny Słuckiego z okresu t0 przy cenach z okresu t1
• • Dochód realny Hicksa z okresu t1 przy cenach okresu t0
• 3. BA to dotychczasowe ograniczenie budżetowe, a BB- aktualne. Co obrazuje krzywa BH?
Ten sam wykres
• • Kompensujący wzrost oraz ekwiwalentny spadek dochodu nominalnego
• • Ekwiwalentne obniżenie dochodu nominalnego
• • Kompensujący wzrost dochodu nominalnego
• • Kompensujące obniżenie dochodu nominalnego
• • Ekwiwalentny wzrost dochodu nominalnego
4. W okresie t1- w stosunku do t0- nastąpił spadek ceny dobra X. Cenowy indeks Laspeyresa jest
miarą:
• Ekwiwalentnej zmiany dochodu pieniężnego, tzn. spadku, którym może mieć miejsce, aby możliwe
było nabycie koszka o niższym poziomie dochodu realnego (z okresu t1) i niższej cenie dobra X (z
okresu t0)
• Kompensującej zmiany dochodu pieniężnego, tzn. wzrostu niezbędnego do nabycia koszyka o
wyższym poziomie dochodu realnego (z okresu t0), ale przy wyższej cenie koszyka X (z okresu t1)
• Kompensującej zmiany dochodu pieniężnego, tzn. spadku, który może mieć miejsce, aby możliwe
było nabycie koszyka o niższym poziomie dochodu realnego (z okresu t1) i niższej cenie dobra X (z
okresu t1)
• Ekwiwalentnej zmiany dochodu pieniężnego, tzn. wzrostu niezbędnego do nabycia koszyka o
wyższym poziomie dochodu realnego (z okresu t0), ale przy wyższej cenie X (z okresu t0)
• Kompensującej zmiany dochodu pieniężnego, tzn. spadku, który może mieć miejsce, aby możliwe
było nabycie koszyka o niższym poziomie dochodu realnego (z okresu t0) i niższej cenie dobra X (z
okresu t1)
TEST 4:
1. Poniższe stwierdzenia dotyczą analizy alokacji konsumpcji w czasie. Które z nich nie jest
prawdziwe?
• Podmiot ma do dyspozycji dany bieżący dochód (m0) oraz spodziewany przyszły dochód (m1)
• R jest nagrodą za zrzeszenie się bieżącej konsumpcji, tj. odłożenie jej w czasie
• Na podstawie zmian stopy procentowej (r) podmiot podejmuje decyzję o tym, ile skonsumować w
bieżącym okresie (CP) z m0, a ile zaoszczędzić (S) po to, by skonsumować w przyszłym okresie (CF)
• CP jest traktowana jako dobro normalne, a CF jako dobro niższego rzędu
• Podmiot może odłożyć bieżącą konsumpcję (CP) na przyszły okres (t1) oraz przenieść przyszłą
konsumpcję (CF) na bieżący okres (t0)
2. O kredytorze netto mówimy w odniesieniu do podmiotu, w którego przypadku:
• CF>m1; i CP>m0
• CF<m1; a CP>m0
• M1>m0
• CF<m1; a CP<m0
• CF>m1; a CP<m0
3. Gdy w analizie alokacji konsumpcji w czasie mówimy o cenie konsumpcji bieżącej (CP), to mamy
na myśli:
• Dochód odsetkowy w okresie przyszłym, który można byłoby otrzymać w wyniku danego obniżenia
bieżącej konsumpcji
• Zmniejszenie bieżącej konsumpcji niezbędne po to, by otrzymać dany wzrost przyszłej konsumpcji
• Poziom przyszłej konsumpcji przy danym poziomie bieżącej konsumpcji oraz poziom bieżącej
konsumpcji przy danym poziomie przyszłej konsumpcji
• Poziom bieżącej konsumpcji przy danym poziomie przyszłej konsumpcji
• Poziom przyszłej konsumpcji przy danym poziomie bieżącej konsumpcji

4. Gdy w analizie alokacji konsumpcji w czasie mówimy o dochodzie realnym, to mamy na myśli:
• Zmniejszenie bieżącej konsumpcji niezbędne po to, by otrzymać dany wzrost przyszłej konsumpcji
• Poziom przyszłej konsumpcji przy danym poziomie bieżącej konsumpcji oraz poziom bieżącej
konsumpcji przy danym poziomie przyszłej konsumpcji
• Dochód odsetkowy w okresie przyszłym, który można byłoby otrzymać w wyniku danego obniżenia
bieżącej konsumpcji
• Poziom bieżącej konsumpcji przy danym poziomie przyszłej konsumpcji
• Poziom przyszłej konsumpcji przy danym poziomie bieżącej konsumpcji
5. Gdy wzrasta stopa procentowa (r), to:
• Otrzymanie danego poziomu CF wymaga słabszego obniżenia CP niż dotychczas
• Otrzymanie danego poziomu CF wymaga silniejszego obniżenia CP niż dotychczas
• Dane zmniejszenie CP daje słabszy wzrost CF niż dotychczas
• Dane zmniejszenie CP daje silniejszy wzrost CF niż dotychczas oraz otrzymanie danego poziomu CF
wymaga słabszego obniżenia CP niż dotychczas
• Dane zmniejszenie CP daje silniejszy wzrost CF niż dotychczas

1. Gdy wzrasta r, to w odniesieniu do debetora netto:

• Dane zmniejszenie CP poniżej m0 daje słabszy wzrost CF niż dotychczas
• Dane zmniejszenie CF poniżej m1 daje słabszy wzrost CP niż dotychczas
• Dane zwiększenie CF powyżej m1 wymaga słabszego spadku CP niż dotychczas
• Dane zwiększenie CF powyżej m1 wymaga słabszego spadku CP niż dotychczas oraz dane
zwiększenie CP powyżej m0 wymaga słabszego obniżenia CF niż dotychczas
• Dane zwiększenie CP powyżej m0 wymaga słabszego obniżenia CF niż dotychczas
2. W przypadku debetora netto efekt substytucyjny wzrostu r polega na:
• Wzroście CP oraz obniżeniu CF
• Obniżeniu CP, a zmianie CF nie jest określona
• Obniżeniu CP oraz wzroście CF
• Wzroście CP oraz wzroście CF
• Obniżeniu CP oraz obniżeniu CF
3. W przypadku debetora netto efekt dochodowy wzrostu r polega na:
• Obniżeniu CP, a zmiana CF nie jest określona
• Wzroście CP oraz obniżeniu CF
• Obniżeniu CP oraz obniżeniu CF
• Wzroście CP oraz wzroście CF
• Obniżeniu CP oraz wzroście CF
4. W przypadku debetora netto wzrost r spowoduje, że:
• Zmiana CP oraz zmiana CF nie są określone
• Wzrośnie CP, a zmiana CF nie jest określona
• Zmaleje CP, a zmiana CF nie jest określona
• Zmaleje CF, a zmiana CP nie jest określona
• Wzrośnie CF, a zmiana CP nie jest określona

5. Jeśli krańcowe skłonności do konsumpcji i oszczędzania są takie same dla kredytorów netto oraz
debetorów netto, to w skali gospodarki efekt substytucyjny wzrostu r polega na tym, że:
• Wzrasta CP oraz maleje CF
• Nie zmienia się CP oraz CF
• Maleje CP oraz wzrasta CF
• Wzrasta CF, a zmiana CP nie jest określona
• Maleje CP, a zmiana CF nie jest określona

1. Jeśli całkowity produkt pracy (TPL) rośnie mniej niż proporcjonalnie w stosunku do nakładu
pracy (L), to mówimy, że działa prawo:
• Ujemnych przychodów z pracy
• Stałych przychodów z pracy
• Dodatnich przychodów z pracy
• Malejących przychodów z pracy
• Rosnących przychodów z pracy
2. Tabela zawiera informację o kształtowaniu się produktu krańcowego pracy (MPL). Ile wynosi
koszt (w zł) wytworzenia jednostki produktu, czyli koszt krańcowy (MC) dla 5. zatrudnionego, jeśli
nominalna stawka płacy (w) jest równa 10zł?
Wielkoś 1 2 3 4 5
ć
zatrudni
enia (L)
Produkt +10 +20 +40 +20 +10
krańcow
y pracy
(MPL)

• • +1
• • +2
• • +0,25
• • +0,5
• • +10
• 3. Dla produkcji 3,5mln szt. Przeciętny koszt stały (AFC) wynosi 18zł, podczas gdy przeciętny
koszt zmienny (AVC) jest równy 10zł. Dla produkcji równej 4,5 mln szt. AFC wynosi 14zł podczas gdy
AVC= 15zł. Przyjmij, że koszt przeciętny dotyczy 1mln szt. Ile wynosi (w zł) koszt krańcowy (MC) dla
produkcji równej 4,5mln szt.?
• • 130,5
• • 35
• • 98
• • 32,5
• • 28
• 4. Jeśli funkcja produktu charakteryzowałaby się najpierw rosnącym, a potem malejącym
produktem krańcowym, to wybrane funkcje kosztów miałyby następujące cechy:
• • Przeciętny koszt zmienny (AVC) początkowo wzrastały, a potem malał
• • Koszt krańcowy (MC) początkowo wzrastałby, a potem malał
• • Przeciętny koszt stały (AFC) wzrastałby
• • Koszt zmienny (VC) początkowo wzrastałby coraz wolniej, a potem coraz szybciej
• • Koszt całkowity (TC) początkowo malałby, a potem wzrastał

5. W tym przedziale zmienności produkcji, w którym koszt krańcowy jest wyższy od przeciętnego
kosztu całkowitego (ATC), przeciętny koszt całkowity:
• Maleje
• Maleje wolniej
• Maleje szybciej
• Nie zmienia się
• Wzrasta
TEST 7:
1. W myśl neoklasycznej teorii przedsiębiorstwa jego celem przedsiębiorstwa jest:
• Optymalizacja wyniku ekonomicznego
• Minimalizacja kosztu przeciętnego
• Minimalizacja kosztu całkowitego
• Maksymalizacja utargu przeciętnego
• Maksymalizacja zysku księgowego
2. Dla przedsiębiorstwa doskonale konkurencyjnego będącego w równowadze prawdziwe jest, że:
• MR>P
• MR=P
• MC=P=AR
• Utarg krańcowy (MR)<cena (P)
• Utarg krańcowy (MC)=P<utarg przeciętny (AR)
3. Jeśli przedsiębiorstwo doskonale konkurencyjne osiąga krótkookresową równowagę w punkcie
zamknięcia to oznacza to, że przy danym poziomie produkcji następuje zrównanie:
• Przeciętnego kosztu zmiennego (AVC) oraz przeciętnego kosztu stałego (AFC)
• MC oraz AFC
• MC oraz przeciętnego kosztu całkowitego (ATC)
• MC oraz AVC
• ATC oraz AVC
4. Krzywa podaży przedsiębiorstwa doskonale konkurencyjnego jest wyprowadzona z:
• Krzywej przeciętnego kosztu całkowitego
• Krzywej przeciętnego kosztu stałego
• Rynkowej krzywej podaży
• Krzywej przeciętnego kosztu zmiennego
• Krzywej kosztu krańcowego
5. Gałąź doskonale konkurencyjna jest w równowadze. Wszystkie przedsiębiorstwa mają takie
same funkcje kosztów. Zatem w każdym z przedsiębiorstw:
• Produkuje się przy najniższym przeciętnym koszcie całkowitym
• Koszt krańcowy jest większy od przeciętnego kosztu całkowitego
• Oczekuje się wejścia do gałęzi nowych przedsiębiorstw
• Nie osiąga się nawet zysku normalnego
• Osiągany jest zysk ekonomiczny

1. Na tym odcinku linii popytu na dobro X, na którym popyt na produkt przedsiębiorstwa

posiadającego siłę monopolową jest nieelastyczny cenowo, spadek ceny dobra X doprowadzi do:
• Wzrostu utargu całkowitego, ale w coraz wolniejszym tempie, bo utarg krańcowy jest dodatni i
maleje
• Spadku utargu całkowitego, ale w coraz szybszym tempie, bo utarg krańcowy jest ujemny i jego
wartość bezwzględna wzrasta
• Wzrostu utargu całkowitego, ale w coraz szybszym tempie, bo utarg krańcowy jest dodatni i
wzrasta
• Spadku utargu całkowitego w stałym tempie, bo utarg krańcowy nie ulega zmianie
• Spadku utargu całkowitego, ale w coraz wolniejszym tempie, bo utarg krańcowy jest ujemny i jego
wartość bezwzględna maleje
2. Przedsiębiorstwo jest monopolistą pełnym na rynku wytwarzanego produktu. Wytwarza i
sprzedaje 2 tys. szt. Produktu X. Jego utarg całkowity (TRx) jest opisywany przez funkcję TRx(Q)= -
0,5Q^2+1005Q. Ile wynosi poziom ceny (Px), po której przedsiębiorstwo sprzedaje swój produkt?
• 15
• 995
• 2005
• 3005
•5
3. W tabeli została zawarta informacja o popycie oraz koszcie produkcji monopolisty pełnego. Ile
wynosi poziom produkcji, który to przedsiębiorstwo ustali?
•2
•4
•1
•5
•3
4. Jak postąpi firma dążąca do optymalizacji wyniku ekonomicznego, jeśli przy danym poziomie
produkcji cena rynkowa dobra kształtuje się powyżej poziomu kosztu krańcowego?
• Zmniejszy poziom produkcji w obu przypadkach
• Obniży poziom ceny w obu przypadkach
• Zwiększy poziom produkcji w przypadku konkurencji doskonałej i być może w przypadku
konkurencji niedoskonałej
• Zwiększy poziom produkcji zarówno w przypadku doskonałej konkurencji, jak i niedoskonałej
• Zwiększy poziom produkcji w przypadku konkurencji niedoskonałej i być może w przypadku
konkurencji doskonałej
5. Monopolizacja rynku doskonale konkurencyjnego spowoduje:
• Wzrost nadwyżki producenta, spadek nadwyżki konsumenta oraz wzrost sumy nadwyżek, bo
wzrasta cena i ilość równowagi rynku
• Spadek nadwyżki producenta, wzrost nadwyżki konsumenta oraz spadek sumy nadwyżek, bo
obniżeniu ulegają cena oraz ilość równowagi
• Wzrost nadwyżki producenta, spadek nadwyżki konsumenta oraz spadek sumy nadwyżek, bo cena
wzrasta, natomiast maleje ilość równowagi rynku
• Spadek nadwyżki producenta, wzrost nadwyżki konsumenta oraz wzrost sumy nadwyżek, bo maleje
cena, natomiast wzrasta ilość równowagi na rynku
• Relacja nadwyżek producenta i konsumenta nie ulega zmianie oraz maleje suma nadwyżek, bo cena
równowagi nie ulega zmianie, natomiast maleje ilość równowagi rynku.

TEST 9:
1. Wartość współczynnika A. Lernera (przy danej cenie) odzwierciedla wyższą siłę monopolową,
gdy:
• Wyższa jest różnica między ceną a kosztem krańcowym, bo niższa jest bezwzględna wartość
cenowej elastyczności popytu
• Wyższa jest różnica między ceną a kosztem krańcowym, bo wyższa jest bezwzględna wartość
cenowej elastyczności popytu
• Niższa jest różnica między ceną a kosztem krańcowym niezależnie od bezwzględnej wartości
cenowej elastyczności popytu
• Niższa jest różnica między ceną a kosztem krańcowym, bo wyższa jest bezwzględna wartość
cenowej elastyczności popytu
2. Jakie skutki- dla przedsiębiorstwa posiadającego siłę monopolową- będzie miało ustalenie ceny
regulowanej na poziomie P1 (na podstawie rysunku)?

• • zlikwiduje siłę monopolową, przedsiębiorstwo będzie miało stratę ekonomiczną, a na rynku

pojawi się niedobór
• • zmniejszy siłę monopolową, przedsiębiorstwo będzie miało stratę ekonomiczną, a rynek
pozostanie zrównoważony
• • zmniejszy siłę monopolową, przedsiębiorstwo będzie miało zysk normalny, a na rynku
pojawi się niedobór

• zmniejszy siłę monopolową, przedsiębiorstwo będzie miało zysk ekonomiczny, a rynek pozostanie
zrównoważony
• • zmniejszy siłę monopolową, przedsiębiorstwo będzie miało zysk ekonomiczny, a na rynku
pojawi się niedobór.
• 3. Które z poniższych stwierdzeń nie jest założeniem modelu A.A.Cournota?
• • Firmy funkcjonują niekooperatywnie
• • Rynek jest przejrzysty
• • Wytwarzany w gałęzi produkt jest jednorodny
• • Firmy podejmują decyzje dotyczące wielkości produkcji, a nie poziomu ceny
• • Firmy podejmują decyzje produkcyjne niejednocześnie
• 4. Czym może zostać wytłumaczony taki jak przedstawiony na powyższym rysunku obrót
krzywej reakcji firmy pierwszej (F1)?
• • Wzrostem kosztu krańcowego (przy każdym poziomie wielkości produkcji) F1
• • Wzrostem udziału w rynku produkcji F1
• • Spadkiem kosztu krańcowego (przy każdym poziomie wielkości produkcji) F1
• • Wzrostem popytu na produkty F1 i jednoczesnym spadkiem popytu na produkty F2
• • Spadkiem popytu na produkty obu firm
• 5. Dwa przedsiębiorstwa (duopol) funkcjonują niekooperatywnie, a decyzje dotyczące
poziomu cen sprzedawanego produktu (P1=5zł lub P2=7zł) podejmują jednocześnie. Macierz
wypłat (tu: zysków) jest przedstawiona poniżej. Wskaż poprawne stwierdzenie.

• • Strategią dominującą każdego z przedsiębiorstw jest ustalenie ceny na poziomie P2;

ukształtuje się wówczas optimum Pareto
• • Każde z przedsiębiorstw ma inną strategię dominującą; ukształtuje się wówczas równowaga
Nasha będąca optimum Pareto
• • Strategią dominującą każdego z przedsiębiorstw jest ustalenie ceny na poziomie P1;
ukształtuje się wówczas równowaga Nasha
• • Strategią dominującą każdego z przedsiębiorstw jest ustalenie ceny na poziomie P2;
ukształtuje się wówczas równowaga Nasha

• Strategią dominującą każdego z przedsiębiorstw jest ustalenie ceny na poziomie P1: ukształtuje się
wówczas optimum Pareto

TEST 10:
1. Poniższe stwierdzenia dotyczą analizy indywidualnej podaży pracy. Które z nich nie jest
prawdziwe?
• Maksimum czasu pracy jest określone przez minimum czasu wolnego
• Podmiot dysponujący danym czasem przeznacza go na pracę lub na czas wolny
• Zmniejszenie czasu wolnego prowadzi do wzrostu nominalnego dochodu (m) w stałym tempie
• Czas pracy oraz czas wolny są traktowane jako dobra normalne
• Gdy czas wolny jest maksymalny, to nominalny dochód jest większy od 0.
2. Gdy mówimy o cenie nominalnego dochodu (m), to mamy na myśli:
• Ilość czasu wolnego przy danym poziomie dochodu nominalnego
• Nakład pracy niezbędny do otrzymania danego poziomu dochodu nominalnego ORAZ ilość czasu
wolnego poświęcona w celu otrzymania danego poziomu dochodu nominalnego
• Nakład pracy niezbędny do otrzymania danego poziomu dochodu nominalnego
• Wielkość nominalnego dochodu utraconą w wyniku nie podjęcia pracy
• Ilość czasu wolnego poświęcona w celu otrzymania danego poziomu dochodu nominalnego
3. Gdy wzrasta nominalna stawka płacy (w), to:
• Wzrasta „cena dochodu”, a maleje „cena czasu wolnego”
• Wzrasta „cena dochodu” i wzrasta „cena czasu wolnego”
• Maleje „cena dochodu” i maleje „cena czasu wolnego” LUB maleje „cena dochodu” i wzrasta „cena
czasu wolnego”, bo zmiana „ceny czasu wolnego” jest wtedy nieokreślona
• Maleje „cena dochodu” i wzrasta „cena czasu wolnego”
• Maleje „cena dochodu” i maleje „cena czasu wolnego”
4. Gdy mówimy o efekcie substytucyjnym wzrostu nominalnej stawki płacy, to mamy na myśli
skutek:
• Zmiany relatywnej ceny dochodu i czasu wolnego oraz zmiany dochodu realnego
• Wzrostu nakładu pracy przy danym m
• Wzrostu ceny dochodu, a spadku ceny czasu wolnego
• Wzrostu ilości czasu wolnego przy danym m, lub wzrostu m przy danej ilości czasu wolnego
• Spadku ceny dochodu, a wzrostu ceny czasu wolnego
5. Gdy mówimy o efekcie dochodowym wzrostu nominalnej stawki płacy, to mamy na myśli
skutek:
• Zmiany relatywnej ceny dochodu i czasu wolnego oraz zmiany dochodu realnego
• Wzrostu nakładu pracy przy danym m
• Wzrostu ilości czasu wolnego przy danym m LUB wzrostu m przy danej ilości czasu wolnego
• Spadku ceny dochodu, a wzrostu czasu wolnego
• Wzrostu ceny dochodu, a spadku ceny czasu wolnego

1. Gdy czas wolny jest traktowany jak dobro niższego rzędu, to (odpowiednio) efekt substytucyjny i
dochodowy wzrostu w prowadzą do:
• Wzrostu czasu pracy; wzrostu czasu pracy
• Spadku czasu pracy; spadku czasu pracy
• Wzrostu czasu pracy; kierunek zmiany czasu pracy nie jest jednoznaczny
• Wzrostu czasu pracy; spadku czasu pracy
• Spadku czasu pracy; wzrostu czasu pracy
2. Gdy czas wolny traktowany jest jak dobro normalne, to w wyniku efektu substytucyjnego i
dochodowego wzrostu w:
• Czas pracy nie ulegnie zmianie, bo efekt substytucyjny jest wzrostem czasu pracy, a tak samo silny
efekt dochodowy jest wzrostem czasu wolnego
• Czas pracy wzrośnie, bo efekt substytucyjny jest wzrostem czasu pracy, a efekt dochodowy jest
spadkiem czasu wolnego
• Czas pracy wzrośnie, bo efekt substytucyjny jest wzrostem czasu pracy, a słabszy efekt dochodowy
jest wzrostem czasu wolnego
• Czas pracy wzrośnie, bo efekt substytucyjny jest wzrostem czasu pracy, a słabszy efekt dochodowy
jest wzrostem czasu wolnego LUB czas pracy nie ulegnie zmianie, bo efekt substytucyjny jest
wzrostem czasu pracy, a tak samo silny efekt dochodowy jest wzrostem czasu wolnego LUB czas
pracy ulegnie zmniejszeniu, bo efekt substytucyjny jest wzrostem czasu pracy, a silniejszy efekt
dochodowy jest wzrostem czasu wolnego
• Czas pracy ulegnie zmniejszeniu, bo efekt substytucyjny jest wzrostem czasu pracy, a silniejszy efekt
dochodowy jest wzrostem czasu wolnego
3. Indywidualna podaż pracy odzwierciedla jednokierunkową zależność między w a czasem pracy,
gdy:
• Czas wolny jest niższego rzędu, a relatywna siła efektu substytucyjnego i dochodowego nie ma
znaczenia LUB czas wolny jest normlany, a efekt substytucyjny jest silniejszy od dochodowego
• Czas wolny jest normalny, a efekt substytucyjny jest silniejszy od dochodowego
• Czas wolny jest niższego rzędu, a relatywna siła efektu substytucyjnego i dochodowego nie ma
znaczenia
• Niezależnie od charakteru czasu wolnego, a efekt substytucyjny jest słabszy od dochodowego
• Czas wolny jest normalny, a efekt substytucyjny jest słabszy od dochodowego
4. Czy wzrost w prowadzi do zmniejszenia wielkości indywidualnej podaży pracy?
• Tak, gdy czas wolny ma charakter dobra normalnego
• Tak, gdy czas wolny ma charakter dobra Giffena
• Tak, gdy czas wolny ma charakter dobra niższego rzędu ORAZ tak, gdy czas wolny ma charakter
dobra Giffena
• Tak, gdy czas wolny ma charakter dobra niższego rzędu
• Nie, bo czas wolny ma charakter dobra normalnego
5. Co można powiedzieć o dochodowym efekcie zmiany stawki płacy nominalnej, przy jej poziomie
równym temu, który nazywa się progiem aspiracji?
• Działa w tym samym kierunku co efekt substytucyjny i może być od niego słabszy, silniejszy lub
mieć taką samą siłę
• Działa w kierunku przeciwnym do substytucyjnego i jest od niego silniejszy
• • Działa w kierunku przeciwnym do substytucyjnego i jest od niego słabszy
• • Działa w kierunku przeciwnym do substytucyjnego i ma taką samą siłę
• • Działa w tym samym kierunku co efekt substytucyjny i może być od niego słabszy, silniejszy
lub mieć taką samą siłę LUB działa w kierunku przeciwnym do substytucyjnego i jest od niego słabszy

41.