FloranteatLaura
OrihinalnaAkdani:FranciscoBaltazar
(II-Bethesda Batch 2012-2013)Isinulat
at Iniayos ni: Kevin Yee
Tagapagsalaysay:Sa isang madilim at mapanglaw
na gubat,kung saan‘ dina sisikat ani PebongbHari
ang mga damo at hayop, matatagpuan ang isang
binatang nanghihina at nakagapos sa Puno ng
Higera. Siya’y isang magiting na mandirigma sa
bayan nang Albanya, ngunitnangsiya’y dumating
ay agad na dinakip at ipinatapos sa labas ng
kaharian.Panaghoyngproblema’ynangingibabaw sa
kagubatan, mga suliranin sa pag-ibig ang
kanya’y lubos na dinaramdam. Dati’y siya’y
tinitingalaatginagalangsaAlbanyanghirang, ngayo’y
nagdurusa sa kaliluha’t kahirapan.
Florante:Saklolo!Saklolo!Ako’yinyongtulungan!
Kung sino man makarinig sa akin, ako’y naririto’t
nakakagapos! (Napagod)
Oh Panginoon, ako’y iyong patawarin sa lahat ng
kabiguangakingpasanin,sapag-ibignaipinagkait sa
akin. Oh, tadhana. Bakit ka ganyan sa akin?
Laurangakinginiibig,ba’tmoakoiniwan,sa
kamayniAdlofo’yika’ysumamo’tako’ynilisan.
KayAdolfongsakimsakapangyarihan,patiang
inosente’ykanyangidinamay.Pag-asa’ymistulang
ako’y nilisan, aking mga sigaw nang saklolo ay
walang katuturan. Oh kay pait ng aking buhay na
tila’y walang nagmamahal. Laura’t Albanyang
aking minamahal, ako sa inyo’y magpapaalam…
Tagapagsalaysay: Habang si Florante’y walang
pagodsapaglabasnangkanyanmgahinanaing,ay
may isang gererong nagngangalang Aladin ang sa
gubat din ay naglalakbay. Isang morong wari’y
naliligaw ng landas at naghahanap ng lugar nang
sa kanya’y giginhawa.
(naglalakadsiAladinsagubat)
Aladin:Ohkaylakinghirapnitongnakapasanakin.
Nag-iisang pag-ibig, sa akin ay ipinagkait.
Lubusanginagawnangakingamangtaksilat sakim.
(TumigilsiAladinsapaglalakad)(Narinigangmga
panaghoy ni Florante.) (nakinig)
Florante:OhLaura,Laurakongsinisinta.Ako’y
iyongpinagtaksila’tiniwan.Hahayaanmolangba
akong nakagapos dito sa kagubatan? Mag-isang
nagdurusa habang ika’y kay Adolfo’y
nagpapakasaya? Gusto man kita’y kalimutan
ngunit ang ngalan mo’y naka-ukit na sa aking
puso’t isipan. Alam kong hindi mo maataim ang
mahal mo sa kahinagpisan.
(NaawasiAladin)
Aladin: Napakapait naman ng kanyang tadhana,
kahabag-habagattilawalangpag-asa.Ika’ywag
mag-alala,sapagkatika’yakingtutulungan.Ika’y
dadamayan at gagabayan.
(NarinigangungolnangLeon)(Napalingonsi
Florante) (Nagsisigaw at Nagpupumiglas si
Florante)
Florante:Tulong!Saklolo!Tulong!Tulong!(Tuloy
tuloy ang pagsigaw.)
(LumapitangmgaLeonkayFlorante)(Narinigni
Aladain ang sigaw nang saklolo ni Florante)
Aladin:Angtunognayun…Kailangankonang
magmadali’t making sa kanyang mga sigaw.
Nawa’y‘dipahulianglahatsaakingpagdating.
(Nawala ang tinig ni Florante, nahimatay)
(LumapitangmgaLeonkayFlorante)(Lumabassi
Aladin sa masukal na damo’t nakita ang
nakagapos na binata.) (Nakita ang mga
mababangisna Leon)(BinatoniAladinnangbato
ang leon.)
Aladin:MgaHalimawnakaybangis,ako’yinyong
harapin. Wag saktan ang binatang walang
kalaban-laban,bagkusako’yinyongsagupainnang
buong lakas.
(Sumugod ang leon) (Pinaslang ni Aladin ang mga
leon)(KinalagansiFlorante)(NilapitansiFlorante)
Aladin:EstrangherongBinata,iyongmata’yimulat at
sa akin ay tumingin. Ika’y ligtas na sa panganib na
dumating.
(HindimagisingsiFlorante,binuhatniAladinat siya’y
inakay at dinala sa isang ligtas na lugar.)
(Sakabilangdakonama’ypapaslanginnanang mga
tauhan ni Konde Sileno si Haring Linceo nang…)
(Itinulak nang tauhan ni Sileno si Linceo sa
damuhan)(UmikotsiHaringLinceoattinignansi
Sileno na nasa likod nang tauhan.)
Haring Linceo: Sileno! Pa’nomo ito nagawa sa
amin?Iyongpinagtaksilanangtiwalanangmga
mamamayan nang Albanya!
Konde Sileno: Wala akong pakialam kung ano
maniyongsabihin,Linceo.Angmahalaga’ynasa
akin, ang trono’t kaharian nang Albanya!
Haring Linceo: Kung kapangyarihan lang naman
anggustomo,saiyonaangkorona!Wagmonang
idamay ang mga inosenteng mamamayan nang
Albanya.
KondeSileno:Kailangankonangreynongtapatsa
akin. Ang mga taong ‘di sa aki’y papanig,
mahahalintuladkayBriseongmapanalig,namatay
nang katawa’y hiwalay!
(HindialamniSileno,nakakalagnaniLinceoang
kanyang gapos sa kamay)
Haring Linceo: Mas malala ka pa sa halimaw
Sileno,patiangwalangsala’yiyongpinaslang!
Walanglugarangmgakatuladmoditomundong
ating ginagalawan!
Konde Sileno: Oo! Isa akong halimaw at maari
ngangwalaakongpuwangsamundongito,ngunit
ikaw ang unang mabubura sa daigdig na ito
sapagkat ako rin halimaw na kikitil sa iyong
hininga! Mga kawal, ang kanyang buhay ngayon
din ay kitilin!
(Tumalikod si Linceo) (Lumapit ang isang kawal)
(Sasaksakin si Linceo) (Napigil ni Linceo ang
espadaatsinipaangkawal)(kanyangkinuhaang
espada at hinarap si Sileno.)
HaringLinceo:Sileno!Hindikopapayagangna
ika’ymaghasiknanglagimsaakingkaharian.Ika’y
aking pipigilin hanggang sa aking huling hininga!
KondeSileno:OLinceonguugod-ugod,ba’tayaw mo
pang mamahinga’t matulog? Ako’y ‘di
magsasayangnangpawisupangika’ysagupain,
bagkus, mga alagad, siya’y paslangin!
(SumugodangmgakawalniSileno)(Sinagupani
Linceo) (Talo ang mga kawal)
Haring Linceo: Sileno! Wala ka nang pagtataguan
atpagtatakbuhan.Ika’ysumukona’thuminginang
tawad sa mga mamamayan nang Albanya!
KondeSileno:Masnanaisinkopangmalagutan
nang hininga, kaysa lumuhod sa mga hampas
lupang mamamayan nang aking kaharian!
Haring Linceo: Hindi mo kaharian ang Albanya!
Maaaringnasayoangtrono,ngunitkailanma’y‘di
mapapasaiyo ang katapatan nang mga
mamayanan nito!
KondeSileno:Tamanaangsatsat,kungangaking mga
kawal ay di ka malipol, ako na mismo ang tatapos sa
iyong buhay na kay saklap!
(Inilabasangsandata,sinagupasiLinceo.)(Sinalag ni
Linceo ang kanyang opensiba, Cross-Blades)
HaringLinceo:Mukhangsadyangika’ymatanda
naSileno,‘dimanakonahihirapansaiyongmga
pagsalakay.
KondeSileno:Tignannatinngayonkungsinoang
matanda’t uugod-ugod pagtapos kitang hatiin sa
sandaang piraso!
(Cross-BladeParry)
HaringLinceo:MagyeyelomunaangImpyerno bago
mangyari yan Sileno.
(Nagpatuloyangsagupaan)(TalonatAtras) (Pose!)
KondeSileno:MagpaalamkanaLinceosapagkat
ngayo’y tuluyan ka nang mamamahinga!
HaringLinceo:Orasnaparaiyongpagbayaranang
kataksilang iyong ginawa sa mga mamamayan
nang Albanya! Tanggapin mo ang hagupit nang
batas nang kaharian!
(Nagsagupa)(LumuhodsiLinceo)(Napadapasi
Sileno) (Napaluhod si Sileno)(Sugatangpaa ni
Sileno.)
KondeSileno:(Nanghihina)Ba’t‘dimopatapusin ang
aking buhay Linceo? Nabahag ba ang iyong buntot
na kanina lama’y nakalabas?
(HumarapsiLinceokaySileno)
Haring Linceo: Ang aking buntot ay ‘di nagkubli
bagkus ay nangibabaw ang hustisya sa aking
puso’tisipan. Wala sa akingmga kamay anghatol
kungika’ymabubuhayokikitilannanghininga.Sa
mamamayannangAlbanyaika’ynagkasala,kaya’t
sila rin ang huhusga sa iyong kapalaran.
(NilapitanniLinceosiSileno)(SinaksakniAdolfosi
Linceo sa likod.) (Tumumba si Linceo.)
KondeSileno:KahitkalianLinceo,isakanghangal
tulad ni Briseo. Karapat-dapat lang sa inyo na
magsamasakamatayan.Adolfoakinganak,ako’y
iyongtulungandito’takayinpapuntasakaharian.
Adolfo: Masusunod mahal na ama.
(InakaysiSilenoatnaglakadpapalayo.)
Haring Linceo: (Nanghihina) Ako ma’y tuluyan
nangmagpaalamsamundongibabaw,peroako’y
sigurado na kalian ma’y ‘di kayo magtatagumpay
sa masama niyong hangarin… Florante, kung
nasaan ka man ngayon, mahalin mo at
ipagtanggolsiLaurangakinghirang…Paalam…
(NawalannananghiningasiLinceo)(Umalisna sina
Adolfo.)
(Sakabilangdakonama’ynagisingnasiFlorante.)
Florante:Ama!HaringLinceo!Laura!Nasaan kayo?!
(NakitaniyasiAladin)
Florante:Sinoka’tanongpakaymosa’kin?
Aladin: Ako’y isang Moro’t ngalan ko’y Aladin.
Wag ka na mangamba sapagkat ika’y ligtas na sa
mga leong sayo’y pumapalibot. Alam kong ika’y
maymabigatnapasanin,wagkangmag-alalawala
akong masamang hangarin. Ano ang iyong ngala’t
sa’n ka nagmula?
Florante: Ang ngalan ko’y Florante, nagmula sa
KahariannangAlbanya.Ba’tmoakotinulungan?
‘Dimobaalintananatayo’ynagmulasa magkaaway
na panig?
Aladin:Ako’ytaga-Persia’tika’ytaga-Albanya.
Ako’y Isang Moro’t ika’y isang Kristiyano.
Magkaibamantayonangkaharian,ngunitwalang
pinipili ang pagtutulungan.
(Katahimikan*3seconds*)
Florante: Ako’y nagpapasalamat sa lahat ng
kabaitang iyong ipinamalas noong ako’y
nangagailangan. Balita sa Albanya’y ika’y tanyag
namandirigma.Ako’yisasaiyongmgatagahanga sa
larangan nang kahusayan sa pakikidigma.
Aladin: Balitang iya’y walang katotohanan,
malimit na may marinig na balitang tunay
sapagkatkundimandinagdaganaykulangnaman
ang balita.
(MalungkotangmukhaniFlorante)
Aladin: Akala ko ba’y ika’y panatag na, ngunit sa
aking nakikita’y may dinaramdam ka pa? Alam
kongmahirapsariwainangproblemasanakaraan,
ngunit maari ko ba itong malaman upang gumaan
ang iyong kalooban kaibigan?
Florante:Alamkongika’yaking
mapagkakatiwalaan,kaya’tsisimulankoang
kuwentonungako’yisinilangsaakingtahanan.
(Flashback)
Ang aking mga magulang ay sina Duke Briseo’t
PrinsesaFloresca.Ako’yipinanganaksakaharian
nang Albanya. Ayon sa aking mga magulang,
noong ako’y sanggol pa lamang, may isang
malaking ibon ang nagtangkang ako’y dakpin.
Tinawag nang aking ina si Menalipo upang ako’y
iligtas.Ako’ypinadalasaAtenassaedadnalabing- isa
upang doo’y hasain ang aking karununga’t galing.
Doon ko nakilala si Adolfong buhong sa
matematika, astrolohiya’t pilosopiya at ang aking
gurong is Antenor na busilak ang kalooban. Aking
nakilala din si Menandro na pamangkin ng
maestro na naging tapat kong kaibigan. Ayon sa
aking mga kapwa mag-aaral, si Adolfo raw ang
tinitingala nang lahat, ngunit nang ako’y
dumating,siya’ywaringnaiwansahuli’taking
naungusan.

(FlashbacksaPaaralan)
Antenor: Ngayo’y aking susubukin ang inyong
galing sa Astrolohiya’t Pilosopiya. Tuwing gabi’y
ating nasasaksihan ang kinang nang mga tala sa
kalangitan, ngunit sa pangigibabaw ni Pebong
Haring, ay mistulang naglalaho parang bula ang
mgabituin.Angtalasnangisipayinyongpairalin at
ang aking katanunga’y sagutin: Ba’t naglalaho ang
mga tala sa kalangitan tuwing bukang- liwayway?
(NagtaasnangkamaysiAdolfo.)(tumayosi Adolfo)
Antenor: Adolfo, supling ni Konde Silenong
matalino,ika’ymagsalita’tkami’ykumbinsihin.
Adolfo: Ang mga tala’y naglalaho tuwing pagsapit
nang umaga sapagkat kanila’y ipinapasa Pebong
Hari ang ilaw nito na kay liwanag. Sila’y muling
lumilitawsatuwingangarawaynamamahingana.
Ang mga bitui’y nagbibigay liwanag sa gabing
madilim.
Antenor: Magaling Adolfo, maaari ka nang
umupo.Meronpabangibangmakakasagotsa aking
tanong?
(nagtaasnangkamaysiFlorante)(tumayosi
Florante)
Antenor:Florante,anakniDukeBriseongpantas,
iyong kaalaman ay ibahagi sa aming lahat.
Florante: Maestro Antenor, aking gurong kay
galing, nais kong ibahagi ang aking ‘di pagsang-
ayonkayAdolfongmarunong.Saakingpananaw, ang
mga tala’y ‘di naglalaho bagkus ay nakatago
lamangsalikodnangPebongkayliwanag.Kayo’y
tumingalasaitaasatpansinin,angmgakumukuti-
kutitap na tala na wari mo’y mga hiyas sa
kalangitan. Tuwing kakagat ang dilim, sila’y muli
nating nakikita’t mapapansin sapagkat sila ang
nagbibigay liwanag sa ating paligid.
Antenor:(Pumalakpak)MagalingFlorante,isang
mahusay na sagot ang iyong ibinigay sa ating
pagsusulit, nararapat lang sayo ang titulong
pantas na tulad nang iyong ama.
(NagtitimpisiAdolfosagalit.) (Flashback
ulit.)
Siya’y tahimik kaya’t ‘di ko napansin ang poot sa
kanyang dibdib. Nang dumating ang isang dula-
dulaa’tkami’ynapilinagumanap,doo’ykanyang
inilibas ang kinikimkim na galit sa akin.
(Flashbackulit)
Antenor: Tayo ngayo’y magkakaroon ng
pagsasadulatungkolsatrahedyangdalawangapo ni
Odipo, tanghal si Florante bilang Polinise’t Adolfo
bilang Etyokles.
(Nagharapangdalawa’tmayhawaknasandata.)
Adolfo:IkawFlorantengmang-aagaw,sayo’y
kamatayan ang nararapat!
(Sasaksakin ni Adolfo si Florante.) (Tinulak ni
MenandrosiFlorante’tsinalagangsandatani
Adolfo.)
Menandro: Ikaw Adolfo, ano’ng nangyayari sa
iyo?Nasisiraankanabanangulo’ttototohanin mo
ang pagsasadulang ito? Hindi ako
makapaniwalang magagawa mo ito!
Antenor:Adolfo!Anongpumasoksaiyongisipat
pinagtangkahan mo ang buhay ni Floranteng
walangkalaban-laban.Dahilsaginawamo’yika’y
aking pinapapatalsik sa pamantasang ito’t
inuutusang bumalik sa bayan nang Albanya!
(Flashbackagain.)
Florante: Makalipas ang ilang araw ay
nakatanggapakonanglihammulasaAlbanyang
akingsinilangan.Ito’ypinadalaniDukeBriseong
akingamang minamahal. Dali-dali kongbinasa’t
inalam ang nilalaman.
(Flashbackagain.)
Florante:(Napaluha’tnalulungkotnanglubusan.)
Oh mahal kong ina, ba’t ako’y inyong iniwan?
Ngayo’y din ako’y magpapaalam at babalik sa
akinglupangsinilanganupangdamayanangaking
amang puno nang pighati’t kalungkutan.
(pumuntakayAntenor)
Florante:Mahalnaguro,atsainyonglahat,ako
po’ynagpapasalamatsainyongsuporta’ttulong sa
akin. Paalam at sana’y tayo’y magkita muli.
Antenor: Florante, lagi mong pakatandaan ang
bilin na ito: Ika’y wag palintlang taong nakangiti,
bagkus ika’y maging mapagmatyag at handa
sapagkat si Adolfo’y waring isang ahas na
makamandag na naghihintay nang tamang
panahonparalumusobatmanggulo.Iyongisama
angakingpamangkinnasiMenandro,upangika’y
gabayan at tulungan sa panahon nang kagipitan.
Florante:Maestrongakingginagalang,angiyong
payo’y aking lubusang pahahalagahan.
Menandrongkaibigan,halina’ttayo’yumalisna.
Muli, paalam sa inyong lahat.
(kakawaysiFlorante.)(Flashbackulit)
Florante:Nangmaratingkoangkaharianghirang,
aking niyakap ang amang mahal.
(Flashback)
DukeBriseo:Anak,huwagkangmawalanngpag-
asa’t tadhana’ ‘di basta-basta. Nandito kami’t
sususporta’t magiging gabay mo sa buhay.
(Flashbacknanaman)
Florante: Maya-maya’y may natanggap ako nang
liham mula sa bayan nang Krotona. Tangkang
pananakop ni Heneral Osmalik nang Persia’y
mangyayarisamakalawanangsusunodnabuwan.
Tanging Ako’y napili ni Linceong Hari nang
Albanya,namamunonanghukbomagtatanggolsa
bayan nang aking ina. Nang ako’y humarap sa
Haring Linceo, ako’y may naramdaman na
magkahalong kaba’t pag-ibig nang makita ang
anaknghari.Siya’yisangdalagangmayangking
baitatkagandahan,angkanyangmata’ywaring mga
tala sa kalangitan na animo’y kumikislap- kislap.
(Flashbacknanaman)
Florante:(Lumuhod)Mahalnahari,angngalan ko’y
Florante, anak ni Duke Briseong inyong
pantas.Akingnatanggapanginyonglihamukolsa aking
katungkulan.
Haring Linceo: Tumindig ka Floranteng magiting.
Ako si Haring Linceo, pinuno nang kaharian nang
Albanya.Naiskorinipakilalasaiyoangakinganak na si
Laura.
Florante:(tumayo.)(nilapitansiLaura)(Lumuhod at
hinalikan ang kamay ni Laura) Ika’y aking
ikinagagalak na makilala O, Laurang kay ganda.
Laura:Masayarinako’tnakilalakita.Sanatayo’y
magkakilala pa upang malaman ang isa’t isa at
maging magkaibigan o higit pa.
Haring Linceo: (kay Florante) Ika’y aking hinirang
na mamuno nang aking hukbong magtatanggol sa
bayan nang Krotona. Si Heneral Osmalik ang
namumuno sa kabaling partido. Siya’y isang
dalubhasasapakikipag-sagupaansamgadigmaan.
Ang tanging nakapapantay sa kanyang galing sa
pakikidigmaaysiAladinnakanyangkababayan.Sa
iyongmgakamayakingipapatawangkinabukasan
nang bayan ng Krotona.
(flashbackagain.)
Florante:Aming‘dinamalayannaangamingmga
puso’y magkasingkahulugan, hanggang kami’y
naging magkasintahan at lubos na nagmahalan.
Ngunit panaho’y sadyang ka’y bilis at ako’y
kailangan umalis upang makidigma at ipaglaban
ang bayan nang aking mahal.
(Flashback)
Haring Linceo: Ngayo’y araw ng
pakikipagdigmaan,ikawFlorante’y
makikipagsagupasamgaMorongmababagsiksa
labanan. Ito’y iyong laban para sa bayan at sa
iyong pagmamahalan!
(PinuntahanniFlorantesiLaura)
Laura:O,Florante,ika’ymag-ingatsapakikipag-
sagupasalabanan.Mangakokanaika’ybabalik
nang buhay.
Florante: Laura, ika’y aking babalikan, pangako
yan.Tataluninkogaanomangkagalingangmga
kaaway upang ika’y muling masilayan.
Laura:Paalam,Florante…
(Flashback)
Florante:Amingnaratingangbayannang Krotona’t
sinalubong nang mga morong
mandirigma. Sila’y aming sinagupa, tunog nang
bakal na nagkikiskisan ang nangibabaw. Mga
mandirigmang nakikipagpalitan nang hampas at
salag,mgapananggangkaytibaynapumipigilsa
mgasandatangkaytalim.Sagitnananglabanan,
aking nakita ang pinuno nang hukbong Persya.
Heneral Osmalik ang ngalan, mata’y sa akin
nakamasid.
(Flashback)
Heneral Osmalik: Heneral Florante, pinuno nang
hukbong Krotona. Ika’y magsisisi na ako’y iyong
sinalungat.Akingsandatangkaytalim,angsiyang
tatarak sa iyong pusong kay hina!
(SinagupasiFlorante)(SinalagniFlorante)
(Bakbakan!) (Cross-Blade Parry)
Florante:HeneralOsmaliknangmgaMorong
taga-Persya, ika’y aking bibigyan nang
pagkakataonparasumuko’tumatras.Kungika’y
magpapatuloy, wala na akong ibang ibig kundi
ika’ypigilanattapusin!
HeneralOsmalik:Ilangtaongako’ynakipagbuno,
tagumpay ang laging natatamo. Ika’y langgam
ako’y leon. Hindi ako susuko hanggang sa ika’y
aking madurog!
(Parrybreak)(Talonatatras)
Florante:Kungyanangiyongkagustuhan,ikaw
ngayo’y humanda’t tanggapin ang iyong
katapusan!
(Alaalala/Flashback)
Florante: Halos limang oras kami’y nagbuno,
walangmaygustongsumuko.Isangnalingat,talim
nang sandata’y sa aki’y tatapos. Nang si Osmalik
ay nahapo, aking sandata’y iniko’t itinarak sa
Morong bantog at tinapos ang kanyang
pananakop.
(BaliksaFlashback/Digmaan)
HeneralOsmalik:KatapusanmonaKristyanong
Mahina’t Walang katuturan!
Florante:(Parry/Ilag)HagupitnangKrotona’y iyong
madarama, katapusang mapait ay mapapasayo na!
(TaposanghininganiOsmalik)
MorongMandirigma:Pinuno’ynataraknang
Katolikongmandirigma,tayo’ymalulupigpagang
labananaynagpatuloy.Tayo’yumatrashanggang
may pagkakataon pa!
(UmatrasangmgaMoro)
Menandro: Umatras na ang mga Morong
mananakop!Tagumpayangatingpagtatanggol!
Tagumpay! Mabuhay si Florante! (Mabuhay!)
Mabuhay ang Albanya! (Mabuhay!)
(Flashback)
Florante: Ako’y nagbalik sa kaharian nang
Albanya.Lahataynagsaya’tnagalaksatagumpay
naming natamo. Sa gitna nang handaan, aking
hinanap si Laurang mahal. Siya’y kinamusta’t
niyakap nang mahigpit.
(Flashback)
Florante:OhLaurangakinginiibig,ako’ynagbalik
mula sa digmaang kay pait. Krotona’y aming
naibalik at kapayapaan ay muling nananumbalik.
Laura:Mabuti’yika’ynasamabutingkalagayan, ako’y
nag-alala sa iyo’t lagi kang pinagdarasal.
Ngunitngayo’yika’ynasaakingpiling,maluwagna ang
aking kalooba’t nabunutan nang tinik.
(Flashback)
Florante:Ako’ynamalagisapilingniLaurang
sinisinta,takotsapuso’ynawala’tnapalitannang
ligaya’t pagmamahalan. Ngunit dahil sa aking
katungkula’ykailangankonglumisa’tsiLaura’y
muling iwanan.
(Flashback)
Florante: Laurang aking iniibig, panandalian
lamangangakingpaglisan.Katuladrinnangaking
pagpuntasaKrotonangakingpinagtanggol,ako’y
babalik muli at tayo’y magkakapiling ulit.
Laura: Ako’y sa iyo nagtitiwala, ang iyong
pagbabalikayakingpananabikanglubusan.
(Flashback)
Florante:Akingsinagupamgaturkong
mandirigma.PinamumunuanniMiramolingtuso’t
sakim. Nang siya’y aking magapi, mga turko’y
tumalilis at tumakbo upang kanilang buhay ‘di
maglaho waring isang dahong naaabo. Nang
kami’ynagpahingasasiyudadnangEtolya,ako’y
nakatanggapnangsulatmulasaHaringLinceong
maginoo.
(Flashback)
Florante: Ayon sa kalatas nang haring maginoo,
kailangankongbumaliksakahariannangmag-isa.
Sayo Menandro, aking iiwan ang pamamahala sa
digmaang nagaganap. Ngayon din ako’y lilisan at
tutungo sa Albanyang hirang.
(Flashback)
Florante:Ako’yagadnalumisanupangtumugon sa
tawag nang hari. Nang ako’y dumating kahariang
nais, isang patibong pala ang para sa aki’y
nakahain…
(Flashback)(PinalibutansiFlorantenangmga kawal
ni Adolfo.)
Florante: Anong kaliluhan ito Adolfong sakim!
AnongginawamosakahariangAlbanya,anong
ginawa mo kay Laurang aking iniirog!
Adolfo: Ika’y manahimik Floranteng walang
kalaban-laban! Ika’y wala nang magagawa
sapagkatangkaharianaynasaamingmgapalad na.
Ilang taong ako’y nagtiis, poot at galit aking
kinikimkim.Lahatnangsaaki’yiyonginagaw,pati
pag-ibig ni Laurang marikit ay iyong inagaw!
Florante: Ika’y aking ‘di inagawan, bagkus ikaw
angmaysala’tika’ynawalan.Kungika’y‘dinaging
sakim at taksil, marahil ikaw ngayo’y isang
tagumpay tulad ko. At kailanma’y ‘di naging sayo
si Laurang aking irog!
Adolfo:Anomangiyongsabihin,ika’yakingbihag pa
rin. Dugo ni Linceo’t Briseo’y kapwa dumanak sa
aking mga kamay. Aking sandata ang siyang
tumapos sa agos nang kanilang buhay. Iyong
kamataya’ymasmasaklapkaysasakanilang
kapalaran. Mga kawal, siya’y igapos sa Higerang
punosakagubatanathayaanmasakmalnangmga
Leong kay bangis at lupit!
Florante:Sa ngalannangHaringLinceo’tDuke
Briseo,ako’ynangangakongika’ymagbabayad
nang lubusan sa pagsusukab na iyong ginawa!
Adolfo:Ako’ymaghihintaysaiyongpaghihiganti, yun
ay kung ika’y makawala sa mga leong mababangis!
(Binitbit si Florante patungo sa Kagubatan) (Balik
sarealidadnangpag-uusapniFloranteatAladin.)
Florante: Iyo’y nangyari sa’kin nung sandali’y
aking danasing pagkabigong kay pait. Ngayo’y ‘di
koalamangakinggagawin,tadhananasiguroang
bahalang lumapit sa akin.
Aladin:Iyongmgakuwento’y hindinaiibasaakin,
masakitmansabihinngunitamakopaangnaging
pasakit sa akin…
(FlashbacknamanniAladin/Narration)
Aladin:Ngalannangakingama’ySultanAli-Adab,
pinuno nang Persyang bayan nang mga Moro.
Kanyangnakukuhalahatnangkanyangnais,kahit
anong paraan ay kanyang gagawin. Si Flerida’y
aking iniirog, sinisinta mula pa nung ina kaming
nagkita. Siya’y aking sandaling nilisan upang
tumungo’t makipaglaban sa Krotonang iyong
pinagtanggol. Nang marinig ang balitang
bumagsak na ang kaharian nang Albanya’y agad
akong bumalik sa bayang nilisan. Ngunit
pagkaratingako’yagaddinakip,akingulo’y hinihingi
nang aking amang walang habag.
(Flashback)
Aladin:Ama,anongakingkasalana’takingulo’y iyong
hinihingi? Ako’y naglingkod nang tapat, sayo’y ini-
alay lahat!
Sultan Ali-Adab: Ika’y marahil tapat na
naglingkod,ngunithangga’tmaydugong
dumadaloysaiyongpuso’tkalamna’t,ika’y‘di
malilimutan ni Fleridang aking iniibig.
Aladin: Pa’no mo nagawa ito sa akin ama! Si
Flerida nalang ang siyang sa aki’y nagpapaligaya,
ba’tpatisiya’yiyonginangkinparasaiyongsarili!
Sultan Ali-Adab: Tama na ang iyong
pagdadalamhatisapagkatiya’y‘dikaililigtas,
siya’ydalhinnasapiitanatdoo’ykanyangbuhay
kitilin!
(TumakbosiFleridapapuntakaySultanAli-Adab)
Flerida: Mahal na Sultan, si Aladin ay pakawalan!
Aking ibibigay lahat, pati ang aking puso’t
pagmamahal.Wagmolangsiyangsaktanatako’y
mapapasayo nang lubusan…
Aladin: Fleridang aking irog! Wag mo ito gawin!
Hayaanmongakingbuhaykitilin,angmahalaga’y ika’y
ligtas at masaya.
Flerida: (tumingin kay Aladin) Ako’y iyong
patawarinAladin,ngunitaking‘dimakakayana ika’y
makitang malamig na’t wala nang buhay.
SultanAli-Adab:Akinghatolaynagbago,siAladin ay
hayaang mabuhay, ngunit siya’y ipatapon sa
malayong kagubatan upang siya’y ‘di na
makasagapal pa sa aking landas at hangaril.
Aladin:Flerida!Waaaag!
(SiAladinaykinaladkadpapuntasakagubatan)
(Pagtatapos nang Flashback ni Aladin)
Aladin:IniligtasniFleridangsintaangakingbuhay,
ngunit ang kapalit nama’y kanyang kaligayaha’t
kalayaan…
Florante: Ang ating pagkasawi’y sadyang
magkatulad,kaya’t‘dinakapagtatakangtayo’y
pinagtagpoditosakagupatangwaringkulungan nang
mga kapus-palad.
Aladin:Dahilsatadhanangkaylupit,tayorito’y
maghintay at magisip-isip kung paano nating
maaayos ang waring isang bangungot nang
kasalukuyan.
(SaKabilangdako,sakahariannangAlbanay)
Laura:(Nakatinginsakalayuan)Oh,Florante,ika’y
nasaanna?Sanaiyongnatanggapangakingliham na
siyang naglalaman nang kasalukuyang
katayuannangatingkaharianghirang… (Flashback)
(SiLauraaynakatagosalikodnangpader.Habang is
Adolfo’y kausap ang isang kawal na
magpapadalanangpekenglihammulakayHaring
Linceo papunta kay Florante.)
Adolfo:Ika’ymagmadali’tito’yibigaykay
FlorantengheneralnasaEtolya’ynaghihintay.
Siguruhingsiya’ytutugonsalihambagoumalisat sa
aki’y bumalik.
Kawal:Masusunodiyongkamahalan.(bow)(Alis)
Laura: (Pinuntahan ang isang kaibigan.) Aking
tapatnatagapag-lingkod,ika’yakinginaatasanna
itong sulat ay kay Floranteng giliw ibigay. Ika’y
magmadali bago mahuli’t makarating ang huwad
na sulat nang aking ama. Makasigurong ‘di ka
mapipigilan ni Adolfong sukab sa iyong
paglalakbay.
Kawal:Masusunodpoiyongkamahalan.(bow)
(Alis)
(End of Flashback)
Laura:Oh,Florante…
(Adolfo sa likod)
Adolfo: Laurang aking hirang, ika’y andito pala’t
naghihintay kay Floranteng wala nang pag-asa
pang makaligtas sa kanyang mapait na kapalaran.
Ngunitika’ywagmag-alalasapagkatako’ynaririto
upang ika’y alagaan at mahalin nang higit pa sa
kanyanasiyang‘dimonamulimakakapiling. (Lalapitan
si Laura) (Tangkang yayakapin)
Laura: (Hinawi ang kamay ni Adolfo) Ako’y iyong
bitawan!Masnanaisinkopangmamataykasama si
Florante kaysa sa sayo’y magpakasal at
kalimutanangiyongginawasaakingamanghari!
Adolfo: Wala ka nang magagawa Laura! Ako ang
nandito,hindisiFlorante!Walanaakongibapang ibig
kundi ang mapasaakin ang iyong pag-ibig na
kaytamis.Aanhinkopaangkayamana’t
kapangyarihankungika’ywalasaakingpiling?
Laura: Ikaw na sukab ang siyang nagpasya nang
iyong landas na tatahakin. Iyong pinaslang mga
taongwalangsala’tinankinangkahariangsaaking
ama ang nararapat! Kaya’t ika’y wag na umasa
pang ika’y aking mamahalin, bagkus ako nala’y
iyongpatayinupangsiFlorante’yakingmuling
makapiling!
Adolfo:Isakanghangalsapag-ibigLaura!Ikaw ma’y
tumatanggi ngayon, ngunit ako’y
nakakasigurado,ika’ymapapasaakinnangbuo’t
lubusan…
(UmalissiAdolfo)(Kinausapangkanyangkawal)
Adolfo:Alamniyonaanginyonggagawin…
(UmalissiAdolfo)(Dinakipnangmgakawalsi Laura)
Laura: Saan niyo ako dadalhin mga kawal na
walang katapan?! Ako’y wag niyong hawakan
bagkusako’yibaba!Hindiakosasamasainyo! Tulong!
Tulong!
(BinitbitnangmgakawalsiLaura)
(KinaMenandro,angmensaheniLaura)
Kawal:Isapanglihamangdumatingparakay
Floranteng kay galing!
Menandro:SiFlorante’ywaladito,dipa’tsa palasyo’y
pinatawag?
Kawal:Walaponglihammulapalasyoangkay
Florante’y napadala…
Menandro:Saaki’yibigayanglihamatating
malalaman ang katotohana.
(Iniabotangliham,binasaniMenandro)
Menandro: Hindi ito maara… (Humarap sa mga
kawal) Mga Kawal nang Albanya! Ang kaharia’y
sinakopninaKondeSileno’tKondeAdolfo!Tayo na’t
sila’y puntahan at iligtas an gating bayang hirang
mula sa kamay nangmga ahasna sukab!
(Sugooooooooood!)
(Pumuntasagubat)(Itinulaksamaypuno)
(Lumabas si Adolfo mula sa mga puno)
Adolfo: Ika’y wala nang tatakasan pa Laura,
sapagkatngayonggabi’yika’ymapapasaakinnang
lubusang! (Sumugod si Adolfo)
Laura:Adolfo!Wag!Ika’ymaawa,saklolo!(Sigaw nang
sigaw!)
(Sakabilangdakonanggubat,aynaglalakadsi Flerida
na mula sa bayan nang Persya.)
Flerida: (Napalingon sa pinanggagalingan nang
tili’t sigaw.) Isang dalaga ang nangangailangan
nangakingtulong!(DrawsBow)Ako’ykailangan
nang magmadali’t baka ako’y mahuli! (takbo!!!)
(BalikkayAdolfo’tLaura)
Laura:MaawakaAdolfo,wag,wag(nanghihina)
(WhistlenangArrow..Whzzzzz)(SapulsiAdolfo)
(Lugmok si Adolfo)
Laura:(TuminginkayFleridanakungsaannang
galing ang pana) Maraming salamat dalagang
manlalakbay. Kung ‘di dahil sayo’y malamang
ako’y wala nang puri’t buhay.
Flerida: Dalagang ka’y rikit, wala kang dapat sa
akin ipasalamat sapagkat karapat-dapat lang sa
mgataongwalanggalangangkamatayangwalang
harang.
Laura: Ano ang iyong ngalang dalagang mahusay?
Ba’tiyongbinabagtasangkagubatansagitnanang
dilim? Aking ngala’y Laura, mula sa bayan nang
Albanya.Akingama’ysiHaringLinceongkaybait,
aking irog nama’y si Floranteng kay galing.
Flerida:Akonama’ysiFlerida,mulasabayannang
Persya. Ako’y narito sapagkat ang tadhana’y
sadyang malupit. Aking sinisinta, si Alading kay
tapang. Kanyang amang si Sultan Ali-Adab, siya’y
pinagbantaang ipapapaslang. Kaya’t aking inialay
ang sarili sa Sultan, upang aking irog, maligtas sa
kamatayan. Ipinatapon si Aladin, dito sa
kagubatan. Nang umagang ako’y ipapakasal sa
Sultan, ako’y nagbihis gerero’t tumalili sa kanya.
Nakihalosamgamandirigma’tnakatakaspapunta
ditosakagubatan,kaya’tngayo’yako’ynaglilibot, baka
sakaling mahagip si Alading aking mithi. Yun
angdahilangkungba’takingnarinig,iyongsigaw nang
saklolo’t ika’y aking naligtas.
Laura: Ako nama’y dito’y pinadala upang
pagsamantalahan ni Adolfong kay sama. Ngunit
ditorinsakagubatanmatatagpuanangakingirog nasi
Florante.. (Echo..)
(KinaAladinatFlorante..)
Florante: Iyong narinig ba ang tinig, nang isang
dalagangnakikipag-usap?Doonsamaykabilang
dako nang puno’y parang may anino animo’y
dalawang tao?
Aladin:Halika’tatingtignanupangating malaman…
(Tinignannilaanglikodnangpuno,nakitasina
Flerida’t Laura)
Florante:Laurangakingsinta!Ito’yisanghimala!
Laura: Floranteng aking irog! Akala ko’y ika’y
napataynanangmgaleongkaybangis.(yakap)
Aladin:Fleridanglubusangmahal,kaytagalkitang
hinanap ngayo’y ika’y aking nakita!
Flerida:O,Aladingakinggiliw,‘dikonamuling makaya
pang ika’y mawala sa aking piling…
(MayNarinigsiAladin…)
Aladin: Mga kaibigan, ako’y may naririnig na
tunognangmgayapakmulasakagupatan.Ito’y
papalapit sa atin. (Labas sandata)
(LumabasangtropaniMenandro)
Florante:Menandrongakingtapatnakaibigan!
Ako’ynagpapasalamatnakami’yinyongnakita! Pano
niyo kami natunto dito sa puso nang kagubatan?
Menandro:AmingpinalayaangAlbanyasakamay ni
Konde Sileno’t pumunta dito upang dakipin si
Adolfo.Kaya’tnangkayo’yakingmakita’tanong
laking tuwa ang aking nadama.
Laura: Maraming salamat Menadro’t
makapagpapahinganaangakingamangharisa
kalangitan.
Menandro:Florante’tLaura,ngayongwalanaang
ating mga pinuno sa Albanya, nais kong inyong
malaman na kayo na ang mamumuno dito…
(Humarap sa mga kawal) Mabuhay si Haring
Florante! (Mabuhay!) Mabuhay si Reyna Laura!
(Mabuhay!) Mabuhay ang Albanya! (Mabuhay!)
(Sama-samangnaglakadpabaliknangkaharian.)
(Sinalubong nang masigabong palakpakan)
Tagapagsalaysay: Sina Florante’t Laura’y ikinasal
at namuno sa kaharian nang Albanya. Sina Aladin
at Flerida nama’y nagpabinyag upang making
ganap na Kristyano. Nang mamatay si Sultan Ali-
adab,sinaAladinatFleridaangnamunosaPersya na
kaharian nang mga Moro. At dyan nagtatapos ang
pagkuwento nina Florante at Laura..
(Orihinal na ngalan: Pinagdaanang Buhay
ninaFloranteatLaurasaKahariangAlbanya:Kinuh
a sa madlang "cuadro histórico" o pinturang
nagsasabi sa mga nangyayari nang unang
panahon sa Imperyo ng Gresya, at tinula ng
isang matuwain sa bersong Tagalog)
Epilogue:
(SamaypunonangHigera)
Laura:(NakapatongangulosabalikatniFlorante,
nakatingin sa araw) Aking buong akala’y ‘di na
magtatapos yaring bangungot nating dalawa…
Florante:Ngunitako’ynariritona,waringisang
patunay na kahit gaano katagal ang dilim, ang
Haring Araw ay sisikat pa rin…
-TheEnd-