Biomagnetyzm to zjawisko, w którym organizmy żywe (np.
ludzie, zwierzęta) wytwarzają lub reagują
na pole magnetyczne. Pochodzenie słowa biomagnetyzm jest niejasne, ale wydaje się, że pojawiło się kilkaset lat temu i było powiązane z wyrażeniem „magnetyzm zwierzęcy”. Obecna definicja naukowa powstała w latach 70. XX wieku, kiedy coraz większa liczba badaczy zaczęła mierzyć pola magnetyczne wytwarzane przez ludzkie ciało. Pierwszego prawidłowego pomiaru dokonano w 1963 r., ale obszar badań zaczął się rozszerzać dopiero po opracowaniu techniki niskoszumowej w 1970 r. Jednym z najbardziej fascynujących przykładów jest zdolność niektórych gatunków ptaków do orientacji za pomocą pola magnetycznego Ziemi podczas migracji. Ptaki takie jak gołębie, żurawie czy kruki są zdolne do wykorzystania tej zdolności do precyzyjnego określenia swojego położenia geograficznego i odnalezienia drogi do miejsca docelowego, nawet na długich dystansach. Badania sugerują, że w ich mózgach istnieją specjalne komórki zwane komórkami granicznymi, które pomagają im wykorzystywać pole magnetyczne w celu nawigacji. Innym przykładem są niektóre gatunki ryb, które wykazują zdolność do detekcji pola magnetycznego Ziemi. Badania sugerują, że te ryby mogą wykorzystywać biomagnetyzm do nawigacji w swoim środowisku oraz do znajdowania partnerów do rozrodu. Istnieją hipotezy na temat biomagnetyzmu. Choć nie mamy takich jasnych dowodów jak w przypadku ptaków czy ryb, niektóre badania sugerują, że każdy narząd człowieka ma swój charakterystyczny, statystycznie wyznaczalny biomagnetyzm, którego przywrócenie, zmniejszenie lub zwiększenie w przypadku choroby może pomóc pacjentowi w powrocie do zdrowia. Dr. Goiz Durán rozpoczyna od podstaw teoretycznych, że brak równowagi w pH ludzkiego organizmu jest przyczyną większości chorób. Zaproponował więc ustawienie magnesu w punkcie nierównowagi i innego magnesu w punkcie o przeciwnej polaryzacji, aby osiągnąć tę równowagę poprzez tzw. "parę biomagnetyczną". W skrócie, biomagnetyzm koryguje alternację jonową i odzyskuje równowagę naszego organizmu. Aby zastosować ten rodzaj terapii, magnesy przykłada się do różnych obszarów ciała, tak jakby się je prześwietlało. Po rozpoznaniu narządów i tkanek, które są dotknięte chorobą, specjalista przykłada do tych punktów zestaw magnesów przez okres czasu, który waha się od 10 do 30 minut, w zależności od każdej osoby. Chociaż istnieje wiele kontrowersji dotyczących jej prawdziwej skuteczności, korzyści płynące z tej terapii są coraz mniej kwestionowane, a jej stosowanie towarzyszy innym terapiom w walce ze skomplikowanymi chorobami. Biomagnetyzm różni się od elektromagnetyzmu tym że Wytwarzanie biomagnetyzmu nie wymaga żadnego urządzenia technicznego ani elektrycznej modulacji siły pola. Powstaje w wyniku procesów biochemicznych zachodzących w organizmach żywych. Dlatego biomagnetyzm, podobnie jak bioelektryczność, jest jednym z najważniejszych zjawisk życiowych. Wnioski płynące z badań nad biomagnetyzmem mają potencjalne zastosowania w różnych dziedzinach, od ochrony środowiska przez zoologię aż po medycynę. Jednakże, mimo postępów w badaniach, wciąż pozostaje wiele niejasności dotyczących tego zjawiska, czyniąc je jednym z najbardziej intrygujących aspektów natury, który nadal czeka na pełne zrozumienie.