BELIEF NO. 26: KAMATAYAN AT PAGKABUHAY-
Ibig
MULI
Maraming tao ang nagtataka sa isang punto ng kanilang buhay tungkol sa
kamatayan, ang buhay pagkatapos nito, at kung saan sila magtatapos.
Bilang mga tao, alam natin na isang araw ay mamamatay tayo. Wala sa
mundong ito ang nabubuhay ng walang hanggan.
Ito ay isang bagay na hindi talaga natin gusto isipin. Maaari itong
pakiramdamang hindi kumportable na paksa. Pero andoon pa rin ang
tanong.
Ang magandang balita ay mayroon tayong maaasahang pinagmumulan na
nagsasabi sa atin kung paano harapin ang mahirap na itong paksa. Ang mga
Seventh-day Adventists ay sumusunod sa sinasabi ng Bibliya hinggil sa kung
ano ang nangyayari kapag tayo'y namamatay at pagkatapos nito.
Titingnan natin ng maayos ang:
1. Ano nga ba ang ibig sabihin ng kamatayan
2. Bakit may kamatayan
3. Ang malaking pagkakabuhay-muli sa Ikalawang Pagparito ni Jesus
4. Paano ito nagtataglay sa kabuuang kwento ng sangkatauhan
PANANAMPALATAYA 26: KAMATAYAN AT PAGKABUHAY-MULI
Ang sahod ng kasalanan ay kamatayan. Ngunit ang Diyos, na tanging may k
immortality, ay magbibigay ng walang-hanggang buhay sa Kanyang mga
tinubos. Hanggang sa araw na iyon, ang kamatayan ay isang hindi malayang
kalagayan para sa lahat ng tao. Kapag si Kristo, na siyang ating buhay, ay
nagpakita, ang mga muling binuhay na matuwid at ang buhay na matuwid ay
magiging luwalhati at aakyat upang salubungin ang kanilang Panginoon. Ang
ikalawang pagkabuhay-muli, ang pagkabuhay-muli ng hindi matuwid, ay
mangyayari isang libong taon mamaya. (Job 19:25-27; Ps. 146:3, 4; Eccl.
9:5, 6, 10; Dan. 12:2, 13; Isa. 25:8; John 5:28, 29; 11:11-14; Rom. 6:23; 6:16;
1 Cor. 15:51-54; Col. 3:4; 1 Thess. 4:13-17; 1 Tim. 6:15; Rev. 20:1-10.)
ANO ANG TUNAY NA NANGYAYARI KAPAG TAYO'Y
NAMAMATAY?
Sinasabi ng Bibliya na ang mga namatay ay walang kaalaman.
sabihin, hindi tayo may malay sa paglipas ng oras pagkatapos ng
kamatayan. Hindi natin alam ang nangyayari sa mundo.
Ang kamatayan ay parang malalim na pagtulog. Ang iyong katawan at
espiritu ay nagpapahinga habang ang hininga ng buhay—na
nagbibigay-buhay sa katawan at kaluluwa—is bumalik sa Diyos
hanggang sa muling pagkabuhay.
Kung ikaw ay nawalan ng minamahal sa buhay o nais malaman kung
ano ang nangyayari kapag namatay, ito ay isang tanong na bumibigat
sa isipan ng bawat isa sa atin.
"Sapagka't ang buhay ay nalalaman ng mga buhay, at sila'y
nagbibigay ng ganting-pala, nguni't ang mga patay saan ma'y hindi
nangakaalam, at wala silang kagantihan kahit pa ng kanilang alaala;
Ang kanilang pagibig, at ang kanilang pagtatanim, at ang kanilang
pagkakaita'y nangasa malilimutang lahat; at magpakailan man, sila'y
walang bahagi sa anomang ginagawa sa ilalim ng araw" (Eclesiastes
9:5,6, ESV).
"At ang alabok ay bumabalik sa lupa gaya nang una, at ang diwa ay
bumabalik sa Dios na nagbigay" (Eclesiastes 12:7, ESV).
Noong una, nilikha ng Diyos ang tao sa Hardin ng Eden mula sa
alabok ng lupa. Pagkatapos, nilanghap Niya ang hininga ng buhay sa
ilong ni Adan.
Sa sandaling iyon, naging buhay si Adan.
"At ang Panginoon Dios ay bumuo ng lalake sa alabok ng lupa, at
niluhod sa kanyang mga ilong ang hininga ng buhay; at ang lalake ay
naging may buhay na kaluluwa" (Genesis 2:7, ESV).
Pansinin na ang talatang ito ay nagsasabing si Adan ay naging may
buhay na kaluluwa nang ihinga ng Diyos ang hininga ng buhay sa
kanyang mga ilong. Ganito ito sa bersyon na King James:
"At nilikha ng Panginoong Dios ang tao ng alabok sa lupa, at niluhod
sa kanyang mga ilong ang hininga ng buhay; at ang tao ay naging
isang buhay na kaluluwa" (Genesis 2:7, KJV).
Ang kanyang hininga ang nagpabuhay sa kanya—naging isang buhay
na kaluluwa o nilalang. Kapag tayo ay namatay, humihinto tayo sa
paghinga at nagpapahinga. Sa Bibliya, wala itong sinasabi na ang
kaluluwa ay hiwalay sa katawan.
Ang kaluluwa ay isang buhay na nilalang (tingnan ang Genesis 2:7 sa
itaas). Ang kaluluwa ay ang kombinasyon ng katawan at ng hininga
ng buhay. Ang kaluluwa ay hindi maaaring umiral nang hiwalay sa
katawan o hininga.
"…ang katawan nga na wala ng diwa ay patay" (James 2:26, ESV).
"Habang nandyan ang aking hininga, at ang espiritu ng Diyos ay nasa
aking mga ilong" (Job 27:3, ESV).
Maaari nating makita ang ideyang ito sa pamamagitan ng pagsusuri
sa isang bombilya. Nang walang kuryente, walang ilaw ang isang
bombilya. Upang magkaruon ng ilaw, kailangan ang parehong
bombilya at kuryente. Katulad nito, ang katawan ay walang buhay
kung wala ang hininga ng Diyos. Ang iyong kaluluwa ay hindi isang
hiwalay na nilalang.
May ilang relihiyon o denominasyon na nagtuturo ng ibang mga ideya
tungkol sa nangyayari kapag tayo ay namatay. Halimbawa, may mga
naniniwala sa purgatoryo, reinkarnasyon, kahimmortalan ng kaluluwa,
buhay pagkatapos ng kamatayan, at iba pa.
Mahalaga na kapag tinitingnan ang iba't ibang ideya tungkol sa
kalagayan ng mga patay, itimbang ang bawat aral batay sa Bibliya.
"Kung hindi sila magsalita ayon sa salitang ito, ito'y sapagka't walang
liwanag sa kanila" (Isaias 8:20, NKJV).
Sinasabi ng Bibliya na ang kamatayan ay parang pagtulog at ang mga
patay ay walang kaalaman. Walang dahilan para mag-alala tungkol sa
yumaong mahal sa buhay. Sila ay nagpapahinga ng maayos sa
libingan. Hindi sila nanganganib. Hindi sila naghihirap sa ibang lugar.
Sila'y naghihintay lamang sa libingan hanggang sa bumalik si Jesus.
BAKIT TAYO NAMAMATAY?
Ayon sa Bibliya, ang sahod ng kasalanan ay kamatayan. Sa ibang
salita, ang kabayaran ng ating kasalanan ay kamatayan. Ang
kasalanan ay pumasok sa mundong ito sa Hardin ng Eden sa
mismong simula ng panahon.
"Sapagka't ang sahod ng kasalanan ay kamatayan, datapuwa't ang
kaloob na walang bayad ng Dios ay buhay na walang hanggan kay
Cristo Jesus na Panginoon natin" (Roma 6:23, ESV).
"Kaya't kung paanong sa pamamagitan ng isang tao ay pumasok ang
kasalanan sa sanglibutan, at ang kamatayan sa pamamagitan ng
kasalanan; at sa gayon ay nagkaruon ng kamatayan sa lahat ng mga
tao, sapagka't ang lahat ay nagkasala" (Roma 5:12, ESV).
Sinabi ng Diyos kay Adan at Eva na maaari nilang kainin ang bunga
ng lahat ng puno sa hardin maliban sa isa. Sinabi Niya na kung
kumain sila mula sa Puno ng Kaalaman ng Mabuti at Masama, sila ay
mamamatay.
"Datapuwa't sa Puno ng kaalaman ng mabuti at masama, ay hindi ka
dapat kumain: sapagka't sa araw na iyong kainin niyaon, ay tiyak na
mamamatay ka" (Genesis 2:17, ESV).
Sa kasamaang palad, mababasa natin sa Genesis 3 na kumain si Eva
mula sa Puno ng Kaalaman ng Mabuti at Masama at ibinahagi ang
bunga sa kanyang asawa na si Adan, na siyang sumunod at kumain
din.
"At nang makita ng babae na ang puno ay mabuti sa pagkain, at
kahayupan sa mga mata, at maipamukha sa isip na maaring
mapakinabangan, ay kinuha ng babae sa kanyang bunga, at kinain; at
ibinigay din naman sa kanyang asawa na kasama niya, at kinain
naman niya" (Genesis 3:6, ESV).
Dahil sa ating likas na makasalanan, lahat tayo ay haharap sa pisikal
na kamatayan isang araw. Ang mabuting balita ay hindi
kinakailangang maging wakas ang kamatayan. May pag-asa tayo
para sa kaligtasan at buhay na walang hanggan sa pamamagitan ni
Cristo Jesus.
ANG UNANG AT IKALAWANG MULING PAGKABUHAY
**UNANG MULING PAGKABUHAY**
Sa pagbabalik ni Jesus sa wakas ng panahon, ang lahat ng namatay
na sumampalataya kay Kristo ay muling mabubuhay sa katawan at
sasama sa Kanya sa Langit. Ito ang unang muling pagbangon.
Ito ang Magandang Balita! Ang mga sumasampalataya ay may pag-
asa ng buhay na walang hanggan dahil naglalagak sila ng kanilang
tiwala sa Panginoong Jesus.
"Sapagkat Siya mismo, mula sa langit, na may sigaw ng utos, sa tinig
ng isang arkanghel, at sa tunog ng trumpeta ng Diyos, ay darating. At
ang mga patay kay Cristo ay muling mabubuhay. Sa unang pag-angat
ng Kanyang mga hinirang. Kung magkagayon, tayo na mga buhay, na
naiwan, ay makakatuwang isang kasama sila sa mga alapaap, upang
salubungin ang Panginoon sa himpapawid. At gayon ay lagi tayong
sasama ng Panginoon" (1 Tesalonica 4:16,17, ESV).
Ang unang muling pagbangon ay magaganap kapag bumalik si Kristo.
Ang muling pagbangon na ito ay para sa mga tapat kay Kristo at
namatay. Ang mga muling nabuhay na ito ay makakasama ang lahat
ng tapat na mga Kristiyano na buhay pa. Kasama-sama silang
papunta sa Langit.
**IKALAWANG MULING PAGKABUHAY**
Ang ikalawang muling pagbangon ay magaganap pagkatapos ng
libong taon. Ito ay para sa mga hindi tapat kay Kristo. Ito ang mga
nawawala na hindi sumunod kay Kristo sa kanilang buhay dito sa
lupa.
"Ang iba pang mga patay ay hindi muling nabuhay hanggang ang
libong taon ay natapos. Ito ang unang muling pagbangon"
(Apocalipsis 20:5, ESV).
Sa kasamaang palad, ang mga ito ay hindi muling nabubuhay para sa
walang hanggang buhay, kundi haharap sa ikalawang kamatayan.
**ANO ANG IKALAWANG KAMATAYAN?**
Ang mga muling nabuhay sa ikalawang pagbangon ay haharap sa
paghuhukom. Mamamatay sila ng isang panghuli at pang-akalang
kamatayan na magtatagal magpakailanman.
"Kasunod nito, ang Kamatayan at ang Hades ay itinapon sa lawa ng
apoy. Ito ang ikalawang kamatayan, ang lawa ng apoy" (Apocalipsis
20:14, ESV).
Ang ikalawang kamatayan ay ang walang hanggang parusa ng
paghihiwalay mula sa Diyos. Maaaring mayroon kang larawan sa
iyong isipan ng walang hanggang parusa at paghihirap para sa mga
nawawala — isang walang hanggang impyerno kung saan ang apoy
ay umaapoy nang walang tigil para sa mga nawawala.
Ngunit ano ang sinasabi ng Bibliya? Ang mga namamatay na walang
pananampalataya kay Jesus ay haharap sa walang hanggang
paghihiwalay sa Diyos - hindi walang hanggang paghihirap.
Kung ang mga masasama ay pahirapan sa impyerno
magpakailanman, sila'y magiging mga kaluluwa na hindi mamamatay.
Ang Kasulatan ay nagsasabi na ang Diyos lamang ang may buhay na
walang hanggan, at ang mga taong pumili ng pagtubos sa
pamamagitan ni Jesus ang bibigyan ng walang hanggang buhay
(Juan 3:15-16; 17:3).
“… ang Hari ng mga hari at Panginoon ng mga panginoon, na tanging
may kalagayan na walang hanggan, na naninirahan sa di-maarok na
liwanag, na wala nang nakakakita o makakakita man” (1 Timoteo
6:15, 16, ESV).
At kapag namatay ang mga nawawalang kaluluwa ng pangalawang
kamatayan, sila'y magiging wala na, parang abo sa lupa. Sila'y
wawasakin magpakailanman, hindi magtatagal na nangangasabog.
Ang apoy ay isang lahat ng inaagnas na apoy. At kapag ang lahat ng
kasamaan ay nawasak na, ang apoy ay mamamatay.
“Narito, sila'y parang dayami; ang apoy ang sumusunog sa kanila;
hindi nila maililigtas ang kanilang sarili mula sa kapangyarihan ng
alabok. Walang uling para sa pampainit ng sarili, wala niyang apoy
upang umupo sa harap!” (Isaias 47:14, ESV).
Nang mamatay si Jesus sa krus, naranasan niya ang nararanasan ng
pangalawang kamatayan - ang paghihiwalay mula sa harap ng Diyos
na mararanasan ng lahat ng masama kapag namatay sila sa
pangalawang kamatayan sa wakas ng libong taon.
Ito ay isang nakapipinsalang damdamin para kay Jesus at siya'y
sumigaw bago siya mamatay:
“At mga ganap ng ikasiyam na oras, sumigaw si Jesus ng malakas na
sinasabi, 'Eli, Eli, lema sabachthani?' na ang ibig sabihin, 'Diyos ko,
Diyos ko, bakit mo ako iniwan?'” (Mateo 27:46, ESV).
ANO ANG NANGYAYARI SA TAONG TAPAT SA DIYOS?
Pagkatapos ng pangwakas na kamatayan ng mga hindi tapat, bubuo
siya ng bagong lupa na malaya sa kasalanan at kamatayan. Ang mga
taong tapat sa Diyos ay mabubuhay ng malaya sa sakit at lungkot.
Makakaranas sila ng buhay na puno ng kasiyahan na walang
kasalanan. “Pagkatapos ay nakakita ako ng bagong langit at bagong
lupa, sapagkat ang unang langit at ang unang lupa ay naglaho na, at
ang dagat ay wala nang naroroon... at wala nang kamatayan, ni
pagluluksa, ni pag-iyak, ni sakit man; sapagka't ang mga bagay na
nakaraan ay naglaho na” (Pahayag 21:1-4, ESV).
PAANO TAYO NAGHAHANDA SA KAMATAYAN AT
PAGKABUHAY-MULI?
Kung nais mong maging bahagi ng unang pagkabuhay-muli,
kailangan mong maghanap ng ugnayan sa Diyos. Tanggapin si Jesus
bilang iyong Tagapagligtas ngayon.
"Sapagka't gayon na lamang ang pag-ibig ng Diyos sa sanglibutan,
kaya't ibinigay niya ang kanyang bugtong na Anak, upang ang
sinumang sa kanya'y sumampalataya ay hindi mawala, kundi
magkaruon ng buhay na walang hanggan" (Juan 3:16, ESV).
Maaari kang mabuhay ng may pananampalataya at maging bahagi ng
tapat na mga tao ng Diyos sa wakas ng panahon sa pamamagitan ng
panalangin at pag-aaral ng Bibliya!
"Sapagka't iniibig ng Panginoon ang kahatiran; hindi niya
pinapabayaan ang kanyang mga banal. Sila'y inaalalayan
magpakailanman, nguni't ang lahi ng masama'y itinatapon. Mananaig
ang matuwid, at tatahan sa lupain magpakailanman" (Awit 37:28, 29,
ESV).
Sa pamamagitan ng pagbabasa ng Salita ng Diyos, mas malalaman
mo siya. Habang iyong ini-aaral ang Bibliya at ipinapanalangin mo,
itatayo mo ang isang ugnayan sa kanya. Maaari mong tanggapin si
Jesus bilang iyong Tagapagligtas at sundan siya sa ilalim ng ilang
simpleng hakbang. Ito ay magiging pinakamahusay na desisyon na
iyong gagawin!
"Sapagkat, kung ihahayag mo ng iyong bibig na si Jesus ay
Panginoon at sasampalataya ka sa iyong puso na binuhay siya ng
Diyos sa mga patay, maliligtas ka" (Roma 10:9, ESV).
5 SIMPLENG HAKBANG PATUNGONG KALIGTASAN:
1. Manampalataya sa pangalan ni Jesus Christ.
2. Tanggapin na ikaw ay isang makasalanan na nangangailangan ng
Tagapagligtas.
3. Tumanggap ng parusa para sa kasalanan na kamatayan.
4. Humingi ng tawad sa Diyos at magsisi mula sa iyong kasalanan.
5. Tanggapin si Jesus bilang iyong personal na Tagapagligtas at
sundan siya.
Kapag tinanggap mo na si Jesus bilang iyong personal na
Tagapagligtas, mahalaga na mabuhay ng isang buhay gaya ng kay
Cristo bilang tugon sa ginawa ng Diyos para sa iyo. Nais nating
maging tulad ni Jesus—hindi bilang paraan ng kaligtasan kundi dahil
sa ating pag-ibig sa kanya.
Si Jesus ay ang ating halimbawa! Maari nating mabuhay ng may
pagkakapareho kay Cristo sa pamamagitan ng pagtupad sa mga
gabay na simulain na matatagpuan sa Bibliya. Narito ang ilan sa mga
simulain na iyon:
"Datapuwa't ang bunga ng Espiritu ay pag-ibig, katuwaan,
kapayapaan, pagtitiyaga, kabaitan, kabutihan, tapat na kahusayan,
kahinhinan, at sarili'y pagpipigil; laban sa mga bagay na ito'y walang
kautusan" (Galacia 5:23, ESV).
"Sa wakas, mga kapatid, anomang bagay na totoo, anomang bagay
na marangal, anomang bagay na matuwid, anomang bagay na
malinis, anomang bagay na kaibig-ibig, anomang bagay na may
kapurihan, kung mayroong anumang kahusayan, kung mayroong
anumang bagay na dapat purihin, isipin ninyo ang mga bagay na ito"
(Filipos 4:8, ESV).
"Ang bagong utos ay ibinibigay ko sa inyo, na kayo'y mangagibigan
sa isa't isa; kung paano kitang minahal ninyo, ay gayundin naman
mangagibigan kayo sa isa't isa" (Juan 13:34, ESV).
Ang mga Kristiyano ay dapat maging ilaw sa komunidad. Saanmang
dako kayo pumunta, dapat makita ng iba si Jesus sa inyo. Si Jesus ay
pag-ibig. Sundan natin ang kanyang halimbawa!
Ang isang kilalang tagapagtatag ng Iglesya ng Adventista ng
Sabadista ay minsang nagsabi,
"Hindi maaaring maging masungit, malungkot, o nababagot ang
Kristiyanong manlalakbay. Isa itong maling representasyon ng
Kristiyanong pananampalataya na maging mainitin, hindi
makatuwiran, o masungit sa espiritu. Mga kapatid ko at mga kapatid
ko, huwag na ninyong pagtaglayan ang gayong espiritu. Sundin ang
paalala ng apostol na magpaalabahan tayo sa pag-ibig at mabubuting
gawa.
Paano mo ito gagawin? Sa pamamagitan ng maingat, matiyaga, at
maayos na pag-uugali. Minsan-minsan, itigil mo pansamantala upang
suriin ang mga resulta ng gayong landas, upang alamin kung ito ang
pinakamatalinong daan na dapat tahakin. Makikita mo na ang maingat
na pag-aalaga sa mga pangangailangan ng isa't isa, mga mababait
na salita ng simpatiya, at mapanagot na tulong sa pagtulong sa iba sa
kanilang gawain, hindi lamang nagbibigay ng lakas sa kanila, kundi
pati na rin sa inyo dahil nagiging mga manggagawa kayo kasama ng
Diyos." - Ellen White, Manuscript Releases, Volume 7, p. 99
Ang tila malungkot na paksa na ito ay mahalaga sa mga Kristiyanong
Adventista dahil nagbibigay ito ng pag-asa sa mga taong nagdurusa.
Kung ikaw ay nawalan ng mahal sa buhay at nagtatanong kung sila
ay makakarating sa langit, o kung iniisip mo kung sila ay
kasalukuyang nagdurusa sa impyerno, ang pag-unawa sa
katotohanan tungkol sa kamatayan, ang kalagayan ng mga patay, at
ang pagkabuhay-muli ay nagbibigay sa iyo ng kapayapaan.
Kung ikaw man ay nagtataka kung ano ang mangyayari kapag tayo'y
namatay, nakakapanatag malaman na ang Diyos ay hindi mapanakit.
Hindi siya ang uri ng Diyos na magdurusa ng kanyang mga anak na
naligaw magpakailanman. Siya ay Diyos ng awa.

Mayroon din tayong pag-asa ng pagkabuhay-muli at ng isang araw ay

makakakita muli ng ating mga mahal sa buhay na namatay na nasa
kay Cristo, na muling mabubuhay sa buhay.