στο φως που ξημερώνειιιι ντυμένη εγώ μ’ έναν καημό κι εσύ χρυσάφι σκόνηηη. ( Αν ήξερες τις νύχτες μου ποιο ρεύμα τις χτυπάει θα μ’ έπαιρνες στα χέρια σου σαν κάτι που σκορπάει.
Άσε με απόψε ναα σε βρωωω
στου πυρετού το ψέμααααα μονάχη εγώ σ’ ένα σταθμό κι εσύ μ’ αλκοόλ στο αίμα ( Αν ήξερες τις νύχτες μου Χ2 ποιο ρεύμα τις χτυπάει θα μ’ έπαιρνες στα χέρια σου σαν κάτι που σκορπάει.