ÖLÜLER KRALİÇESİ

Ölü ormanın içinde derinlerde saklı bir cadı ailesi yaşıyordu. Gri parke taşlı
malikaneleri, uzun kavrayan ellerine benzeyen kırılgan ve kıvrık dallara sahip
cansız ağaçlardan oluşan geniş bir manzaraya bakan en yüksek tepenin üzerinde
duruyordu.
Ormanın çevresinde, yaşayanların hatırlayamayacağı kadar uzun bir zaman
önce ölmüş olmalarına rağmen hâlâ güzelce korunmuş minik goncaların
tutunduğu gül çalılarından oluşan aşılmaz bir çalılık vardı. . Bu yer yaşayanların
ülkesi ile ölülerin ormanı arasındaki sınırdı ve ormanda yaşayan cadılar diğer
tarafta yaşayanlara zarar vermek için sınırı nadiren geçerlerdi.Karşılığında tek
bir şey isterlerdi; ölüleri.
Cadıların ormanı sadece cansız ağaçlarla dolu değildi. Ölülerin dinlendiği bir
yerdi - ya da komşu köylüler öyle istiyorlardı. Ormanı bir bakıcı olarak
düşünmeyi seçtiler,fakat kalplerinin derinliklerinde ölen sevdiklerinin sonsuz
dinlenme yeri olması gereken yerde çok az huzur verildiğini biliyorlardı.
Ancak şu anda hikayenin bu kısmıyla ilgilenmeyeceğiz. Şu anda hikâyemiz üç
kardeş cadı - Hazel, Gothel ve Primrose - ve anneleri Manea'ya, tüm çağların en
büyük ve en korkulan cadılarından biri olan ölülerin korkunç kraliçesine
odaklanıyor.
Manea her zaman kızlarının kendisi için bir hayal kırıklığı olduğunun
bilinmesine izin verir, üçü aynı gün doğmuş olsalar da birbirlerinin aynısı
olmadıklarını belirtirdi. Büyülü alemlerde özdeş cadı kızlarına sahip olmanın
büyük bir onur olduğu yaygın olarak kabul edilirdi. Ortalama bir cadıdan daha
fazla güce ve sihir yeteneğine sahip oldukları için tanrılar arasında çok tercih
edilirlerdi. Gothel ve kız kardeşleri tanım gereği üçüz olmalarına rağmen,
birbirlerinden daha farklı olamazlardı.
Gothel'le başlayalım, sadece birkaç saat farkla en küçük kardeşti. Kuzguni
saçlara, koyu renk yüz hatlarına ve iri, etkileyici gri gözlere sahipti. Saçları gür,
yabani ve asiydi; genellikle kız kardeşlerini ölü ormanda takip ettiği ve sınırları
içindeki mezarlıkların manzarasında koşuşturduğu için saçları küçük dal
parçaları veya kurumuş yapraklarla doluydu. Gothel, değerli kitaplarından
birinden başını kaldırıp çevresini fark edecek kadar uzun süre bakmayı
seçtiğinde, odadaki herkesin dikkatini çeken çok büyük bir kişiliğe
sahipti.Sonunda ölüler ormanında annesinin yerini almaya odaklanmıştı ve aynı
zamanda düşünceli, pragmatik bir genç kadındı. Bunlar onun için daha önemli
olan tek bir şeydi.
NEŞE CANBAZ K20190058