Środki Trwałe

MFG/PRO eB2 Podręcznik użytkownika Tom 4B
Środki Trwałe
Wprowadzenie do modułu Środki Trwałe

Przygotowanie do użycia modułu Środki Trwałe
Tworzenie oraz zarządzanie modułem Środki Trwałe
Obsługa środków trwałych
Raporty środków trwałych
78-0559A
MFG/PRO eB2
Wrzesień 2002
Niniejsza dokumentacja zawiera informacje chronione przez prawa autorskie. Żadna część
tego dokumentu nie może być reprodukowana, tłumaczona ani modyfikowana bez uprzedniej
pisemnej zgody QAD Inc. Informacje zawarte w tym dokumencie mogą być zmieniane bez
uprzedzenia.
Firma QAD Inc. dostarcza ten materiał bez gwarancji jakości i nie udziela żadnych wyraźnych
ani dorozumianych gwarancji, wliczając także ale nie wyłącznie gwarancję wartości handlowej
i przydatności do określonego celu. Firma QAD Inc. nie ponosi odpowiedzialności za błędy
zawarte w tym materiale ani za uboczne i wynikowe straty (wliczając zysk utracony) w związku
z dostarczeniem, funkcjonowaniem lub użyciem tego materiału w oparciu o gwarancje,
umowę lub inną podstawę prawną.
MFG/PRO to zarejestrowany znak handlowy firmy QAD Inc. Logo QAD, QAD eQ, oraz QAD
to znaki handlowe firmy QAD Inc.
Oznaczenia używane przez inne firmy do wyróżniania ich produktów są często traktowane
jako znaki handlowe. W tym dokumencie nazwy produktów są pisane dużą literą lub w całości
dużymi literami. W celu uzyskania dalszych informacji dotyczących znaków handlowych oraz
rejestracji należy się skontaktować z odpowiednimi przedsiębiorstwami.
Prawo autorskie © 2002 QAD Inc.

78-0559A
QAD Inc.
6450 Via Real
Carpinteria, California 93013
Telefon (805) 684-6614
Faks (805) 684-1890
http://www.qad.com
Spis treści
Informacje o podręczniku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1
Pozostała dokumentacja systemu MFG/PRO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2
Pomoc ekranowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3
Serwis WWW QAD . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3
Konwencje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
Rozdział 1 Wprowadzenie do modułu Środki Trwałe . . . . . . . . . . . . 7

Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8
Przebieg działań w module Środki Trwałe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8
Ustawienia Parametrów Sterujących . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
Zasady biznesu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
Tworzenie i zarządzanie środkami trwałymi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
Obsługa Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
Raporty Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
Programy Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
Dane Podstawowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
Firmy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
Dzienniki księgowań . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
Konta księgowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
Nawigacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
Pola kontrolne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
Szczegółowe kody językowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
IV MFG/PRO eB2 Podręcznik użytkownika — Środki Trwałe
Rozdział 2 Przygotowanie do użycia modułu Środki Trwałe . . . . . 19

Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
Definiowanie Parametrów Kontroli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
Definiowanie Zasad Biznesu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
Definiowanie Metod . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
Definiowanie Kalendarzy Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
Definiowanie Ksiąg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
Definiowanie Lokalizacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31
Definiowanie Klas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32
Metody Amortyzacji oraz Konwencje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
Stosowanie metod amortyzacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
Stosowanie konwencji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
Tworzenie mierników . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
Rozdział 3 Tworzenie oraz zarządzanie modułem Środki Trwałe . 55

Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
Kartoteka Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
Nagłówek Kartoteki Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
Dane opcjonalne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60
Kartoteka Kont Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62
Wycofanie środka trwałego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64
Transfer środka trwałego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67
Komentarze do transakcji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70
Kartoteka Pól Użytkownika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71
Dane ubezpieczeniowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72
Księgi ewidencyjne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73
Korekty umorzeń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75
Szczegóły księgi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77
Zapytanie amortyzacyjne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78
Jednostki produkcji i plan amortyzacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
Kartoteka Składników ŚT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82
Podział . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84
Kartoteka Grup Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86
Transfery ŚT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89
Spis treści V
Likwidacje Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91

Używanie CIM do ładowania danych środków trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93
Używanie CIM z Kartoteką Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94
Używanie CIM z Kartoteką Grup Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . 96
Rozdział 4 Obsługa środków trwałych. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99

Tworzenie transakcji środków trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100
Transakcje KG w module Środki Trwałe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102
Unieważnienie księgowania transakcji KG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103
Usuwanie i archiwizowanie Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
Rozdział 5 Raporty środków trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107

Raport Obrotów w Okresie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Raport Korekt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Raport Kosztów Nabycia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109
Raport Wartości wg Klas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109
Raport Tabeli Umorzeń ŚT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110
Raport Środków wg Lokalizacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110
Indeks . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113
VI MFG/PRO eB2 Podręcznik użytkownika — Środki Trwałe
Informacje o podręczniku
Pozostała dokumentacja systemu MFG/PRO 2
Pomoc ekranowa 3
Serwis WWW QAD 3
Konwencje 4
2 MFG/PRO eB2 Podręcznik użytkownika — Środki Trwałe
Podręcznik ten obejmuje funkcje MFG/PRO modułu Środki Trwałe.
Pozostała dokumentacja systemu MFG/PRO

• Aby zapoznać się z nowymi opcjami i aktualizacjami
oprogramowania, należy sięgnąć po dokument Release Bulletin
(Biuletyn wersji).
• Instrukcje instalacji oprogramowania można znaleźć w podręczniku
instalacji dla używanego systemu.
• Informacje na temat konwersji znajdują się w Podręczniku konwersji.
• Instrukcje dotyczące poruszania się po interfejsie QAD Desktop i
korzystania z niego znajdują się w części Podręcznik użytkownika:
QAD Desktop.
• Instrukcje dotyczące poruszania się po środowiskach Windows i
znakowym systemu MFG/PRO znajdują się w Podręczniku
użytkownika Tom 1: Wprowadzenie.
• Informacje o posługiwaniu się systemem MFG/PRO zawarto w
podręcznikach User Guides (Podręczniki użytkownika).
• Szczegóły techniczne znajdują się w częściach Relacje między
tablicami oraz Definicje bazy danych.
• Informacje dotyczące korzystania z funkcji umożliwiających pracę
systemu MFG/PRO z aplikacjami zewnętrznymi znajdują się w
Podręczniku korzystania z interfejsu do aplikacji zewnętrznych.
Każda książka tego zestawu opisuje pojedynczy interfejs, na przykład
API Warehousing i Q/LinQ, narzędzia do tworzenia i używania
programów wymiany danych.
Uwaga: Aby bezpośrednio wyświetlać dokumenty w formacie PDF,
skorzystaj z części Dokumentacja na CD oraz Dodatkowa
dokumentacja na CD. CD-ROM zawiera również opis ładowania
dokumentów na serwer sieci Windows oraz sposób udostępniania ich
komputerom-klientom.
Informacje o podręczniku 3
Pomoc ekranowa
MFG/PRO ma rozbudowany system pomocy ekranowej. Pomoc jest
dostępna dla większości pól widocznych na ekranie i programów
aktualizujących bazę danych. Natomiast zapytania, przeglądy i raporty w
większości nie mają pomocy do programu.
Informacje o sposobach korzystania z systemu pomocy w różnych
środowiskach MFG/PRO można znaleźć w Podręczniku użytkownika Tom
1: Wprowadzenie oraz Podręcznik użytkownika: QAD Desktop.
Serwis WWW QAD

Serwis WWW QAD zawiera wiele informacji o firmie i jej produktach.
Serwis jest dostępny pod adresem:
http://www.qad.com
Użytkownicy MFG/PRO, posiadający konto na serwerze WWW firmy
QAD, mogą przeglądać lub pobierać dokumentację produktów pod
poniższym adresem:
http://support.qad.com/documentation/
Konto w serwisie można założyć klikając odsyłacz Accounts w górnej
części ekranu. Wymagany jest identyfikator klienta. Dostęp do niektórych
stron zależy od rodzaju umowy serwisowej zawartej z QAD.
Większość dokumentacji jest dostępna w dwóch formatach:
• PDF (Portable Document Format). Pliki PDF można pobrać z serwisu
do własnego komputera. Ich wyświetlanie umożliwia darmowa
aplikacja Adobe Acrobat Reader. Odsyłacz umożliwiający jego
pobranie jest dostępny w serwisie.
• HTML. Dokumentację w tym formacie można przeglądać przy
użyciu przeglądarki WWW. Zawiera ona narzędzia wyszukiwania,
umożliwiające łatwe odszukanie tematów.
Konwencje
System MFG/PRO można obsługiwać poprzez wiele interfejsów:
QAD Desktop (przeglądarka WWW), interfejs Windows (graficzny) oraz
interfejs znakowy. Aby ujednolicić przedstawianie systemu w
dokumentacji, użyto następujących konwencji:
• Obrazy ekranu MFG/PRO przedstawiają interfejs QAD Desktop.
Uwaga: Dotyczy to wszystkich podręczników oprócz tego, ponieważ
wiele programów modułu Środki Trwałe można używać tylko w sesji
telnetu z poziomu interfejsu QAD Desktop.
• Odniesienia do komend wprowadzanych z klawiatury są ogólne. Na
przykład polecenie Wykonaj odnosi się do:
• Strzałki w przód w interfejsie QAD Desktop
• Klawisza F2 w interfejsie Windows
• Klawisza F1 w interfejsie znakowym
W przypadku interfejsu Windows i znakowego, linia statusu w dolnej
części okna zawiera główne polecenia klawiaturowe odpowiednie dla
bieżącego interfejsu. W interfejsie QAD Desktop polecenia te są
dostępne w menu podręcznym.
Pełne informacje o poleceniach klawiaturowych wszystkich
interfejsów MFG/PRO znajdują się w odpowiednich częściach
Podręcznik użytkownika Tom 1: Wprowadzenie oraz Podręcznik
użytkownika: QAD Desktop.
Dokument ten korzysta z konwencji typograficznych opisanych w
poniższej tabeli.
Następujące
wyróżnienie: Oznacza:
czcionka o stałej Polecenie lub nazwa pliku.
szerokości
pochyła Nazwa zmiennej dla wartości wprowadzanej w poleceniu
czcionka o stałej systemu operacyjnego, na przykład katalog_CDROM.
szerokości
wcięty Długie polecenie wprowadzane jako jeden wiersz, pomimo że
wiersz poleceń wyświetlane jest w dwóch wierszach.
Uwaga Informuje czytelnika o wyjątkach lub specjalnych warunkach.
Informacje o podręczniku 5
Następujące
wyróżnienie: Oznacza:
Ważne Informuje czytelnika o najważniejszych informacjach.
Ostrzeżenie Używane w sytuacjach, gdy możliwe jest nadpisanie lub
uszkodzenie danych, jeśli nie przestrzega się podanych
instrukcji.
Rozdział 1
Wprowadzenie do
modułu Środki Trwałe
Rozdział ten omawia funkcje modułu Środki Trwałe.
Wstęp 8
Przebieg działań w module Środki Trwałe 8
Programy Środków Trwałych 10
Dane Podstawowe 11
Nawigacja 14
Pola kontrolne 16
Szczegółowe kody językowe 17

Wstęp
Środki trwałe to przedmioty materialne używane w działalności
gospodarczej do generowania przychodu. Środki trwałe przedstawiają
faktyczną inwestycję finansową w prowadzenie działalności0
gospodarczej. Koszty pozyskania, utrzymania, ubezpieczenia i wymiany
środków trwałych oraz wartość amortyzacji mogą mieć zasadniczy
wpływ na sprawozdania finansowe i zobowiązania podatkowe.
ÂSzczegóły Modułu Środki Trwałe używa się do konfiguracji, obsługi, transferu oraz
zawiera wycofywania środków trwałych firmy. Moduł Środki Trwałe jest
Podręcznik
użytkownika Tom zintegrowany z modułem Księga Główna.
4A: Finanse.
Amortyzacja jest często obliczana w inny sposób na potrzeby
wewnętrznej sprawozdawczości, a w inny dla celów podatkowych.
Używając modułu Środki Trwałe można tworzyć rejestry środków
trwałych określające sposób obliczania amortyzacji dla każdego rodzaju
sprawozdawczości. Amortyzacja jest wyliczana na podstawie równań lub
tablic. Konwencje w połączeniu z równaniami mogą być używane do
obliczania amortyzacji w pierwszym i ostatnim roku używania środka
trwałego oraz w roku zbycia środka.
Przebieg działań w module Środki Trwałe

Rysunek 1.1 przedstawia czynności przy definiowaniu i zarządzaniu
środkami trwałymi przedsiębiorstwa.
Rys. 1.1
Definiowanie
Środków Trwałych Definiowanie
Definiowanieparametrów.
parametrów.
Obsługa
Obsługaśrodków
środków trwałych.
trwałych.
Definiowanie
Definiowaniezasad
zasadbiznesu.
biznesu.
Raporty
Raportydotyczące
dotycząceśrodków
środków
trwałych.
trwałych.
Utworzenie
Utworzenieśrodków
środkówtrwałych
trwałychi i
zarządządzanie
zarządządzanienimi.
nimi.
Wprowadzenie do modułu Środki Trwałe 9
Ustawienia Parametrów Sterujących

Konfiguracja programu sterującego określa ogólno- systemowe Â “Definiowanie
parametry dla modułu Środki Trwałe. Należy określić: Parametrów
Kontroli” na
• czy identyfikatory środków trwałych będą generowane przez system, stronie 20
zawiera
czy przypisywane ręcznie, szczegóły.
• czy system ma dla transakcji dotyczących środków trwałych tworzyć
zbiorcze, czy szczegółowe zapisy w dzienniku.
Zasady biznesu
Definiowanie zasad biznesu pozwala określić potrzeby rachunkowe firmy Â “Definiowanie
oraz dostosować moduł Środki Trwałe, tak aby spełniał te potrzeby. Zasad Biznesu”
na stronie 21
Zasady biznesu określają wartości domyślne dla środków trwałych zawiera
wprowadzonych do systemu w Kartotece Środków Trwałych (32.3) oraz szczegóły.
w Kartotece Grup Środków Trwałych (32.7).
Tworzenie i zarządzanie środkami trwałymi

Środki trwałe można wprowadzać do systemu indywidualnie lub Â Rozdział 3,
paczkami. Po utworzeniu środków trwałych można realizować “Tworzenie oraz
zarządzanie
następujące zadania: modułem Środki
Trwałe” na
• Obsługa informacji o kontach księgowych środków trwałych. stronie 55
zawiera
• Wycofanie lub transfer środka trwałego. szczegóły.
• Wprowadzanie komentarza odnośnie środka trwałego.
• Obsługa pól użytkownika w celu ich dostosowania do potrzeb
użytkownika.
• Obsługa danych dotyczących ubezpieczenia.
• Korekty ksiąg ewidencyjnych.
• Korekty zaksięgowanej amortyzacji.
• Obsługa szczegółów księgowych.
• Obsługa informacji dla amortyzacji metodą jednostek produkcji.
• Obsługa informacji o składnikach środków trwałych.
• Podział środka trwałego na dwa odrębne środki trwałe.
• Wycofanie lub transfer grupy środków trwałych.
Obsługa Środków Trwałych

Â Rozdział 4, W Księdze Głównej (KG) można księgować pozycje nabycia, odpisów
“Obsługa amortyzacyjnych, transferu, wycofania środków trwałych lub korekt.
środków
trwałych” na Możliwa jest także korekta błędów Księgi Głównej poprzez tworzenie
stronie 99 transakcji odwrotnych w stosunku do oryginalnych zapisów KG.
zawiera
szczegóły.
Dodatkowo na koniec okresu/roku obrachunkowego można usunąć lub
zarchiwizować zapisy dotyczące wycofanych środków trwałych.
Raporty Środków Trwałych

Â Rozdział 5, Można używać stałych raportów o środkach trwałych, które zawierają
“Raporty informacje rachunkowe oraz zarządzania. Moduł Środki Trwałe zawiera
środków
trwałych” na następujące raporty:
stronie 107
zawiera • Raport Obrotów w Okresie,
szczegóły.
• Raport Korekt,
• Raport Kosztów Nabycia,
• Raport Wartości wg Klas,
• Raport Tabeli Umorzeń ŚT,
• Raport ŚT wg Lokalizacji.
Programy Środków Trwałych

Moduł Środki Trwałe składa się z wymienionych niżej programów.
Tabela 1.1
Programy Środków Numer menu Opis Program
Trwałych
32.1.1 Kartoteka Metod famtmt.p
32.1.2 Raport Metod famtrp.p
32.1.5 Kartoteka Kalendarza ŚT facalmt.p
32.1.6 Kartoteka Kalendarza ŚT facalrp.p
32.1.9 Kartoteka Ewidencji fabkmt.p
32.1.10 Przegląd Ewidencji fabr012.p
32.1.13 Kartoteka Lokalizacji falcmt.p
32.1.14 Raport Lokalizacji falcrp.p
32.1.17 Kartoteka Klas Środków Trwałych faclmt.p
Numer menu Opis Program

32.1.18 Raport Klas Środków Trwałych faclrp.p
32.3 Kartoteka Środków Trwałych fafamt.p
32.4 Przegląd Środków Trwałych fabr019.p
32.5.1 Raport Obrotów w Okresie, faparp.p
32.5.3 Raport Korekt, faajrp.p
32.5.5 Raport Kosztów Nabycia, faaqrp.p
32.5.7 Raport Wartości wg Klas, faderp.p
32.5.9 Raport Tabeli Umorzeń ŚT fadarp.p
32.5.11 Raport ŚT wg Lokalizacji faaorp.p
32.7 Kartoteka Grup ŚT fabchmt.p
32.8 Raport Grup ŚT fabchrp.p
32.11 Kartoteka Mierników ŚT famtrmt.p
32.12 Raport Mierników ŚT famtrrp.p
32.13 Księgowanie Transakcji ŚT fapsmt.p
32.14 Unieważnienie Księgowania Transakcji favdmt.p
Środków Trwałych
32.16 Transfer Środków Trwałych fatrmt.p
32.17 Raport Transferów Środków Trwałych fatrrp.p
32.19 Likwidacja Środka Trwałego fartmt.p
32.20 Raport Likwidacji Środka Trwałego fartrp.p
32.23 Usuń/Archiwizuj Zlikwidowane ŚT fartup.p
32.24 Parametry Środków Trwałych fafapm.p
32.25.2 Migracja Środków Trwałych facvmt.p
32.25.3 Raport Migracji Środków Trwałych facvrp.p
Dane Podstawowe
Moduł Środki Trwałe wymaga zdefiniowanych danych podstawowych w
innych modułach. Dane podstawowe obejmują:
• firmy,
• dzienniki księgowe KG,
• konta KG, subkonta, MPK i projekty.
Firmy
Firma jest niezależną finansowo jednostką, która przygotowuje
sprawozdanie finansowe. Określ firmy w Kartotece Kodów Firm
(25.3.1.1). Dla każdej lokalizacji środka trwałego należy określić firmę w
Kartotece Lokalizacji (32.1.13).
Za pomocą opcji Księgowanie Transakcji ŚT (32.13) tworzy się
niezaksięgowane transakcje dla poszczególnych firm.
Kartoteka Kodów Firm (25.3.1.1) jest również używana do określenia
rozliczeń międzyzakładowych uznań oraz obciążeń KG, subkont oraz
miejsc powstawania kosztów w celu śledzenia przeniesień środków
trwałych pomiędzy firmami. Każda firma może dysponować własnym
zestawem kont do rozliczenia międzyzakładowych. Przy konfigurowaniu
firmy, należy zdefiniować wszystkie konta do rozliczeń
międzyzakładowych.
Można określić domyślne konto do rozliczeń międzyzakładowych w
Parametrach Systemu/Konta (36.1). Konta domyślne są używane przez
Kartotekę Kodów Firm, aby uprościć konfigurację kont do rozliczeń
międzyzakładowych, kiedy baza danych obsługuje wiele firm.
Â Podręcznik Kont tych używa się tylko do przetwarzania informacji dla więcej niż
użytkownika, jednej firmy w bazie danych. Jeśli przetwarzana transakcja transferu
Tom 4A: Finanse
zawiera odbywa się pomiędzy dwoma firmami, system automatycznie tworzy
szczegóły wymagane zapisy rozliczeń międzyzakładowych.
dotyczące
określania kont
dla rozliczeń Na przykład środek trwały o wartości 2 400 PLN jest przekazywany z
międzyzakłado- firmy 1000 do firmy 2000. Dotychczasowe umorzenie wynosi 2 000
wych.
PLN. Dla firmy 1000 utworzone zostaną następujące transakcje KG:
• Konto Umorzenie, strona Winien, 2 000 PLN
• Konto Środki Trwałe, strona Ma 2 400 PLN
• Konto Międzyzakładowe Środki Trwałe, strona Winien 2 400 PLN
• Konto Międzyzakładowe Środki Trwałe, strona Ma 2 000 PLN
Dla firmy 2000 utworzono następujące transakcje Księgi Głównej:

• Konto Międzyzakładowe Środki Trwałe, strona Ma 2 400 PLN
• Konto Międzyzakładowe Środki Trwałe, strona Winien 2 000 PLN
• Konto Umorzenie, strona Ma, 2 000 PLN
• Konto Środki trwałe, strona Winien 2 400 PLN
Dzienniki księgowań
Dzienniki księgowań są używane do grupowania transakcji KG w taki
sposób, aby spełniały one wymagania dotyczące sprawozdawczości, lub
do organizowania raportów KG zgodnie z powszechnie stosowanymi
praktykami. Do definiowania dzienników służy Kartoteka Dzienników
Księgowych (25.8.1).
Dziennik księgowy podany w opcji Księgowanie Transakcji ŚT zostaje
użyty jako domyślny dla transakcji i dokumentów dotyczących środków
trwałych (typu ŚT). Wszystkie transakcje utworzone za pomocą opcji
Księgowanie Transakcji ŚT używają tego dziennika.
Jeśli nie zostanie podany domyślny dziennik dla środków trwałych,
używa się dziennika systemowego.
Konta księgowe
Moduł Środki Trwałe używa następujących danych o kontach
księgowych:
• Konta KG, określone w Kartotece Kodów Kont Księgowych
(25.3.13)
• Subkonta, określone w Kartotece Kodów Subkont (25.3.17)
• Miejsca powstawania kosztów, określone w Kartotece Kodów Miejsc
Powstawania Kosztów (25.3.20)
• Kody projektów, określone w Kartotece Kodów Projektów (25.3.11)
W Kartotece Kodów Firm (25.3.1.1) należy wprowadzić konta Księgi

Głównej dla rozliczeń międzyzakładowych uznania i obciążenia,
subkonta oraz miejsca powstawania kosztów do śledzenia przeniesień
środków trwałych między firmami.
Również dodatkowo, dla każdej lokalizacji, można podać kody subkont i
MPK w Kartotece Lokalizacji (32.1.13).
W Kartotece Klas ŚT (32.1.17) konfiguruje się domyślne konta Księgi

Głównej dla każdej klasy. Tabela 1.2 przedstawia typy kont księgowych,
które należy zdefiniować w Kartotece Kodów Kont Księgowych
(25.3.13).
Tabela 1.2
Typy kont środków Typy kont Wn/Ma Opis
trwałych
Konto aktywów (Konto Winien Rejestruje koszty pozyskania środków
środków trwałych), trwałych.
Umorzenie, Ma Rejestruje kwotę umorzenia księgowaną
narastająco od rozpoczęcia amortyzacji.
Amortyzacja okresowa, Winien Rejestruje kwotę amortyzacji w danym
okresie obrachunkowym.
Konto inwestycji, Ma Rejestruje koszty nabycia środków
trwałych.
Zysk z likwidacji ŚT, Ma Rejestruje zysk z likwidacji środka
trwałego.
Strata z likwidacji ŚT, Winien Rejestruje stratę z likwidacji środka
trwałego.
ŚT w zawieszeniu Winien Rejestruje wartość końcową
likwidowanego środka trwałego.
W Kartotece Środków Trwałych (32.3) można modyfikować dane

domyślnych kont dla każdego pojedynczego środka trwałego. Można tam
także dodawać kody kont projektów.
Nawigacja
Interfejs modułu Środki Trwałe zawiera przyciski używane do
modyfikowania informacji oraz udostępniające dodatkowe ekrany tego
programu. Przyciski te umieszczono u dołu ekranu. Znajdują się tam
przyciski standardowe i przyciski właściwe tylko dla tego programu.
Przyciski standardowe to:
• Aktualizuj: aktualizuje, zmienia lub poprawia zapis.
• Dodaj: dodaje nowy zapis.
• Szukaj: po wprowadzeniu identyfikatora przenosi bezpośrednio do
rekordu.
• Usuń: usuwa zapis.
• Koniec: powoduje powrót do poprzedniej funkcji.
W celu wybrania przycisku należy użyć klawiszy strzałek lub tabulatora.

Należy nacisnąć Enter lub Wykonaj, aby wykonać funkcję przypisaną do
przycisku.
Uwaga: W przypadku korzystania z interfejsu QAD Desktop niektóre Â Podręcznik
programy Środków Trwałych mogą być wyświetlane jako ekrany HTML. użytkownika:
QAD Desktop
W tych programach należy kliknąć prawym przyciskiem myszy aktywną zawiera więcej
ramkę i wybrać funkcję przycisku z menu kontekstowego. informacji.
W Kartotece Grup Środków Trwałych (32.7) należy wykonać następujące

kroki, aby uzyskać dostęp do funkcji przycisków:
1 Należy użyć klawiszy strzałek, aby użyć właściwego przycisku.
2 W środowisku znakowym należy nacisnąć Enter i wybrać przycisk.
3 Należy nacisnąć Wykonaj, aby wykonać funkcję przycisku.
Oprócz przycisków nawigacyjnych pasek stanu pokazuje odpowiednie
polecenia dla każdego programu.
Można wybrać przycisk nawigacyjny lub kombinację klawiszy do
wykonania tej samej funkcji. Można na przykład wybrać przycisk Delete
lub kombinację klawiszy odpowiednią dla polecenia Delete w interfejsie
użytkownika, żeby usunąć zapis.
Rysunek 1.2 pokazuje przykład przycisków nawigacyjnych i pasek stanu.
Rys. 1.2
Przyciski
nawigacyjne i
sekwencje klawiszy
Przyciski
Nawigacyjne
Pasek stanu
Pola kontrolne
Niektóre funkcje środków trwałych korzystają z kodów ogólnych, które
są określane w Kartotece Kodów Ogólnych (36.2.13). Zapewniają one
elastyczność przy organizowaniu i wdrażaniu funkcji, gdyż dzięki nim
można definiować wartości o nazwach rozpoznawanych w danym
środowisku gospodarczym.
Tabela 1.3 zawiera kody ogólne używane przez funkcje środków
trwałych. Za pomocą tej tabeli należy określić, które kody muszą być
zdefiniowane na potrzeby konkretnego wdrożenia.
Tabela 1.3
Kody ogólne w Kod Etykieta Gdzie użyto...
module Środki
Trwałe ad_county Okręg Kartoteka Lokalizacji
ad_state Województwo Kartoteka Lokalizacji
cd_type Typ Kartoteka Środków Trwałych
fa_code Kod sortowania Kartoteka Środków Trwałych
fa_disp_rsn Przyczyna likwidacji Kartoteka Środków Trwałych
Likwidacja Środka Trwałego
Szczegółowe kody językowe

Niektóre opcje środków trwałych pojawiają się na ekranie w postaci
kodów alfabetycznych lub słów. Wewnętrznie opcje te są opisywane
kodami numerycznymi. Mnemoniki i etykiety w języku angielskim mogą
być nieodpowiednie w innych językach. Raport Kartoteka Języków -
Dane (36.4.3), by móc zmieniać, dodawać lub usuwać symbole i etykiety.
Tabela 1.4 zawiera szczegółowe kody językowe używane przez funkcje
środków trwałych. Tabeli tej należy użyć, jeśli zajdzie potrzeba zmiany
etykiety.
Tabela 1.4
Zestaw Szczegółowe kody
danych Pole Kod Etykieta Gdzie użyto... językowe
famt_mstr famt_desc 1 Prostoliniowa Kartoteka Metod
2 Jednostki produkcji)
3 Degresywna
4 Sumaryczne umorzenie
roczne (Sum of the
Years’ Digits)
5 stałej stawki procentowej
6 Tabela
famt_mstr famt_conv 1 Pełny okres Kartoteka Metod
2 Pół okresu
3 Następny okres
4 Pełny kwartał
5 Pół kwartału
6 Pełny rok
7 Pół roku (Standard)
8 Pół roku (Wersja 1)
9 Pół roku (Wersja 2)
Zestaw
danych Pole Kod Etykieta Gdzie użyto...
facd_det facd_acctype 1 Konto Aktywów (Konto Kartoteka Klas
Środków Trwałych), Środków Trwałych
2 Umorzenie,
3 Amortyzacja okresowa,
4 Konto inwestycji,
5 Zysk z likwidacji ŚT,
6 Strata z likwidacji ŚT,
7 ŚT w zawieszeniu.
faadj_mstr faadj_type 1 Premia Kartoteka Środków
2 Podstawa Trwałych
3 Metoda
4 Okres
5 Zawieszenie
6 Przywrócenie umorzenia
90 Wycofanie
91 Jednostki produkcji
92 Podział
Rozdział 2
Przygotowanie do
użycia modułu Środki
Trwałe
W rozdziale tym szczegółowo opisano czynności konfiguracyjne, które
należy wykonać, aby korzystać z modułu Środki Trwałe.
Wstęp 20
Definiowanie Parametrów Kontroli 20
Definiowanie Zasad Biznesu 21
Metody Amortyzacji oraz Konwencje 35
Tworzenie mierników 51
Wstęp
Przed dodaniem środków trwałych do systemu należy zdefiniować:
• Rozliczenia międzyzakładowe
• Ustawienia opcji Parametry Środków Trwałych
• Zasady biznesu
• Mierniki dla amortyzacji metodą jednostek produkcji (opcjonalnie)
ÂSzczegóły Jeśli firma używała modułu Środki Trwałe w wersji MFG/PRO
zawiera wcześniejszej niż 9.0, należy przekonwertować dane środków trwałych
Podręcznik
konwersji przed zdefiniowaniem i użyciem nowego modułu Środki Trwałe.
MFG/PRO.
Definiowanie Parametrów Kontroli

W opcji Parametry Środków Trwałych (32.24) należy określić:
• czy identyfikatory środków trwałych będą generowane przez system,
czy przypisywane ręcznie,
• czy system tworzy zbiorcze lub szczegółowe wpisy dziennika dla
transakcji Księgi Głównej dotyczących środków trwałych.
Rys. 2.1
Parametry Środków
Trwałych (32.24)
ÂSzczegóły Auto numerowanie ŚT. Jeśli opcja ma wartość Tak, system przypisze
zawiera rozdział unikalny identyfikator środka trwałego, używając sekwencji
Zarządzanie
Zakresem Zarządzania Zakresem Numeracji (ZZN) dla środków trwałych
Numeracji (ZZN, wprowadzonych w Kartotece Środków Trwałych i Kartotece Grup
patrz:
Podręczniku Środków Trwałych. ZZN jest używane do generowania, sterowania i
użytkownika kontroli zakresów numeracji. Użytkownicy nie mogą określać tych
Tom 9: Funkcje
Systemowe. sekwencji ręcznie.
Kolejność ZZN. Jeśli opcja Auto numerowanie ŚT ma wartość Tak,
należy wprowadzić wcześniej ustaloną Ser num ZZN zdefiniowaną
dla Docelowego Zestawu Danych fa_id.
Przygotowanie do użycia modułu Środki Trwałe 21
Należy użyć Kartoteki Zakresów Numeracji (36.2.21.1) oraz

Kartoteki Numerów Kolejnych (36.2.21.5), aby określić
identyfikator Ser num ZZN. Sekwencja nie może mieć więcej niż 12
znaków.
Dziennik zbiorczy. Jeśli opcja ta ma wartość Tak, opcja Księgowanie
Transakcji ŚT (32.13) tworzy transakcje według kombinacji kont,
subkont, MPK i projektów.
Wdrażając moduł Środki Trwałe po raz pierwszy, należy rozważyć
możliwość utworzenia szczegółowych zapisów dzienników. Pozwoli
to kontrolować, czy każda transakcja jest przetwarzana z właściwymi
numerami kont i poprawić ewentualne błędy. Po upewnieniu się, że
zapisy są poprawne można przełączyć przetwarzanie na dzienniki
zbiorcze, które zajmują mniej miejsca i są łatwiejsze do obsługi w
KG.
Definiowanie Zasad Biznesu

Skonfigurowanie zasad biznesu pozwala zdefiniować potrzeby w zakresie
księgowości oraz dostosować moduł Środki Trwałe do indywidualnych
wymagań. Zasady biznesu określają wartości domyślne dla środków
trwałych wprowadzonych do systemu w Kartotece Środków Trwałych
(32.3), zmniejszając nakład pracy przy wprowadzaniu danych oraz
minimalizując ryzyko ewentualnych błędów.
Przed rozpoczęciem definiowania zasad biznesu dla przedsiębiorstwa
należy podjąć decyzję w kilku podstawowych kwestiach. Dotyczą one:
• lokalizacji środków trwałych w przedsiębiorstwie,
• tego, czy w przedsiębiorstwie używa się indywidualnych kalendarzy
dla ksiąg środków trwałych, czy też używany jest kalendarz KG,
• jakie i ile ksiąg środków trwałych należy zdefiniować w
przedsiębiorstwie,
• które z dostarczonych z systemem metod amortyzacji są używane
przez firmę,
• które metody amortyzacji będą używane do celów finansowych, a
które do celów podatkowych,
• jakie klasy są określane do grupowania podobnych środków
trwałych.
Rysunek 2.2 podsumowuje kroki wymagane do definiowania zasad

biznesu.
Rys. 2.2
Definiowanie zasad
biznesu Zdefiniowanie
Zdefiniowaniemetod
metodww
Kartotece
KartoteceMetod.
Metod.
Zdefiniowanie
Zdefiniowanielokalizacji
lokalizacjiww
Kartotece
KartoteceLokalizacji.
Lokalizacji.
Zdefiniowanie
Zdefiniowaniekalendarzy
kalendarzyww
Kartotece
KartoteceKalendarza
KalendarzaŚT.
ŚT.
Zdefiniowanie
Zdefiniowanieklas
klasww
Kartotece
KartoteceKlas.
Klas.
Zdefiniowanie
Zdefiniowanieksiąg
ksiągww
Kartotece
KartoteceEwidencji.
Ewidencji.
Opcjonalnie
Definiowanie Metod
Kartoteka metod (32.1.1) umożliwia zdefiniowanie metod amortyzacji,
które będą używane w przedsiębiorstwie. Amortyzacja polega na
rozpisaniu wartości środków trwałych na okresy w cyklu użytkowania
środka trwałego. Amortyzacja ma wpływ na sprawozdawczość
podatkową i finansową.
Aby można było skorzystać z jednej z metod standardowych, należy ją
skopiować i nadać jej nowy identyfikator. Następnie, skopiowaną metodę
można zaktualizować, zmodyfikować lub usunąć.
Aktywne metody amortyzacji są przypisane do środków trwałych w
Kartotece Środków Trwałych i mogą być przypisane, jako domyślne
metody dla klas w Kartotece Klas ŚT. Metody określają, w jaki sposób
wyliczana jest roczna amortyzacja dla danego środka trwałego. Metod
przypisanych do środków trwałych nie można modyfikować.
Istnieje kilka metod wyliczania amortyzacji. Można używać jednej
metody amortyzacji środków trwałych na potrzeby sprawozdawczości
podatkowej, a innej na potrzeby sprawozdawczości finansowej. Metody
amortyzacji używane dla celów podatkowych opierają się zazwyczaj na
typie środków trwałych oraz przepisach podatkowych obowiązujących na
dzień, kiedy środek trwały został wprowadzony do eksploatacji.
Natomiast metody amortyzacji stosowane dla potrzeb sprawozdawczości

finansowej lub zarządzania odzwierciedlają zazwyczaj powszechnie
przyjęte standardy i strategie rachunkowości.
Następujące metody amortyzacji są dostarczone z modułem Środki ÂDodatkowe
Trwałe: informacje
zawiera
“Stosowanie
1 Metoda liniowa metod
amortyzacji” na
2 Jednostki produkcji stronie 35.
3 Metoda degresywna
4 Sumaryczne umorzenia roczne
5 Liniowa procentowa
6 Tabela pomocnicza
Rys. 2.3
Kartoteka Metod
(32.1.1)
Metoda. Należy wprowadzić identyfikator kopiowanej metody

amortyzacji. Identyfikator ten jest ciągiem czterech znaków
alfanumerycznych i nie może zaczynać się od zera.
Metody, których identyfikator zaczyna się od zera są dostarczone z
systemem. Aby używać metody amortyzacji dostarczonej z
systemem, należy ją skopiować, a następnie aktywować.
Aktywne. Należy wpisać Tak, jeśli dana metoda amortyzacji jest

aktywna. Należy wprowadzić Nie, jeśli metoda nie jest aktywna.
Pole Aktywne ma zawsze wartość Nie dla metod amortyzacji
dostarczonych z systemem i nie można jej zmienić. Po skopiowaniu
metody, można zaznaczyć opcję Tak w polu Aktywne.
Uwaga: Jeśli wartość tego pola jest zmieniona z Tak na Nie i metoda jest
używana przez dowolne klasy, należy aktualizować te klasy, aby
korzystać z innej aktywnej metody przed ich kolejnym użyciem. W
przeciwnym razie podczas definiowania nowych środków trwałych w
ramach tej klasy zostanie wyświetlony komunikat o błędzie.
W celu zmodyfikowania skopiowanej metody należy użyć funkcji
Szczegóły Metody.
Rys. 2.4
Kartoteka Metod,
Szczegóły Metody
Konwencja. Konwencje określają wielkość amortyzacji w pierwszym

i w ostatnim okresie użytkowania środka trwałego. Należy wpisać
numer odpowiadający konwencji dla tej metody.
Â “Stosowanie 1: Pełny okres. W pierwszym okresie użytkowania środka
konwencji” na trwałego wyliczana jest amortyzacja dla pełnego okresu. W
stronie 42
zawiera więcej ostatnim okresie użytkowania środka trwałego amortyzacja nie
informacji. jest wyliczana. Amortyzację wylicza się tak, jak gdyby środek
trwały był oddany do użytkowania i wycofany z użytkowania
pierwszego dnia miesiąca.
2: W pierwszym i w ostatnim okresie użytkowania środka
trwałego wyliczana jest wartość amortyzacji dla połowy okresu.
3: Następny okres. Amortyzacja jak dla pełnego okresu

wyliczana jest dopiero począwszy od okresu następnego w
stosunku do okresu, w którym oddano środek trwały do
użytkowania. W ostatnim okresie użytkowania środka trwałego
wyliczana jest amortyzacja, jak dla pełnego okresu.
4: Pełny kwartał. W pierwszym kwartale użytkowania środka
trwałego wyliczana jest amortyzacja dla pełnego kwartału. W
ostatnim kwartale użytkowania środka trwałego amortyzacja nie
jest wyliczana.
Tabela 2.1 zawiera współczynniki używane do obliczania
amortyzacji dla kwartału pozyskania środka trwałego.
Tabela 2.1
Wskaźnik w Wskaźnik w Współczynniki
Kwartał roku roku amortyzacyjne dla
użytkowania pozyskania wycofania pełnego kwartału
1 100% 0%
2 75% 25%
3 50% 50%
4 25% 75%
5: Pół kwartału. W pierwszym i w ostatnim kwartale

użytkowania środka trwałego wyliczana jest wartość amortyzacji
dla połowy kwartału.
Tabela 2.2 wskazuje współczynniki używane do obliczania
amortyzacji dla kwartału pozyskania oraz wycofania środka
trwałego.
Tabela 2.2
Wskaźnik w Wskaźnik w Współczynniki
Kwartał roku roku amortyzacyjne dla
użytkowania pozyskania wycofania połowy kwartału
1 87,5% 12,5%
2 62,5% 37,5%
3 37,5% 62,5%
4 12,5% 87,5%
6: Niezależnie od okresu, w którym oddano środek trwały do

użytkowania, w pierwszym roku wyliczana jest amortyzacja dla
pełnego roku. W ostatnim roku użytkowania środka trwałego
amortyzacji nie wylicza się.
7: Pół roku (Standard). W pierwszym i w ostatnim roku
użytkowania środka trwałego wyliczana jest wartość amortyzacji
dla połowy roku.
8: Pół roku (Wersja 1). Jeśli środek trwały jest oddany do
użytkowania w pierwszej połowie roku, to w tym roku wyliczana
jest amortyzacja całoroczna. Jeśli środek trwały jest oddany do
użytkowania w drugiej połowie roku, to w tym roku nie wylicza
się amortyzacji. Jeśli środek trwały jest likwidowany w pierwszej
połowie roku, to w tym roku amortyzacji nie wylicza się. Jeśli
środek trwały jest likwidowany w drugiej połowie roku, to w tym
roku wyliczana jest amortyzacja całoroczna.
9: Pół roku (Wersja 2). Jeśli środek trwały jest oddany do
użytkowania w pierwszej połowie roku, to w tym roku wyliczana
jest amortyzacja całoroczna. Jeśli środek trwały jest oddany do
użytkowania w drugiej połowie roku, wyliczana jest amortyzacja
półroczna. Jeśli środek trwały jest likwidowany w pierwszej
połowie roku, to w tym roku amortyzacji nie wylicza się. Jeśli
środek trwały jest likwidowany w drugiej połowie roku, to w tym
roku wyliczana jest amortyzacja półroczna.
Tabela 2.3 wskazuje właściwe konwencje dla każdej metody amortyzacji.
Tabela 2.3
Poprawne Konwencje
kombinacje metod i
konwencji 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Metoda liniowa 9 9 9 9 9 9 9 9 9
Metody amortyzacji
Jednostki produkcji 9
Metoda degresywna 9 9 9 9 9 9 9 9 9
Sumaryczne umorzenia 9 9 9 9 9 9 9 9 9
roczne
Liniowa procentowa 9 9 9 9 9 9 9 9 9
Tabela pomocnicza
Przejdź/liniowe. Jeśli pole to ma wartość Tak, metodę degresywną

zastępuje się metodą liniową, wtedy gdy amortyzacja wyliczana
metodą liniową jest większa niż amortyzacja wyliczana metodą
degresywną.
Współczynnik. Należy wprowadzić współczynnik stawki amortyzacji
w postaci procentowej. Procent ten jest używany do wyliczania
okresowej amortyzacji. Wskaźnik ma zastosowanie wyłącznie w
metodach degresywnej i stałej stawki procentowej.
Z początkiem każdego roku podatkowego współczynnik procentowy
w metodzie degresywnej jest używany w odniesieniu do wartości
księgowej netto środka trwałego.
Wartość końcowa. Pole to wskazuje, czy w metodzie amortyzacji
powinno się zredukować podstawę amortyzacji o przewidywaną
wartość końcową. Wartość końcowa to spodziewana wartość
księgowa środka trwałego na koniec okresu jego użytkowania.
Dni rzeczywiste. Jeśli pole to ma wartość Tak, do wyliczania kosztów
amortyzacji w okresie użytkowania środka trwałego używane są dni
według rzeczywistego kalendarza.
Po wyliczeniu kwoty amortyzacji rocznej jest ona dzielona
standardowo na 365 dni w celu wyliczenia dziennego kosztu
amortyzacji. Korekty amortyzacji dla każdego okresu są określane
jako liczba dni kalendarzowych w tym okresie przemnożona przez
wartość dziennych korekt amortyzacji.
Oczekiwany okres użytkowania. Należy wprowadzić spodziewany
okres użytkowania środka trwałego amortyzowanego daną metodą.
Spodziewany okres użytkowania jest używany do wyliczania kwoty
amortyzacji środka trwałego w tym okresie.
W metodzie tabeli użytkownika wpisanie wartości w to pole jest
wymagane. W pozostałych przypadkach wartość tego pola jest
stosowana jako domyślna długość okresu użytkowania dla metody w
Kartotece Klas ŚT i w Kartotece Środków Trwałych.
Aby utworzyć indywidualną tabelę amortyzacyjną, należy wybrać
funkcję Tabela.
Rys. 2.5
Kartoteka Metod,
Tabela
Użytkownika
Rok. Należy wpisać rok użytkowania środka trwałego. Na przykład w

pierwszym roku użytkowania środka trwałego należy wpisać 1.
Wartość w tym polu nie może być większa niż spodziewana długość
okresu użytkowania plus jeden rok.
Wskaźnik procentowy. Należy wprowadzić wskaźnik procentowy,
który będzie użyty do wyliczenia rocznej kwoty amortyzacji. Suma
procentów ze wszystkich kolumn dla poszczególnych okresów musi
wynosić 100%.
Definiowanie Kalendarzy Środków Trwałych

Kartoteka Kalendarza ŚT (32.1.5) umożliwia zdefiniowanie opcjonalnych
kalendarzy środków trwałych dla ksiąg ewidencyjnych. Program ten
służy do dodawania i usuwania kalendarzy środków trwałych. Za pomocą
funkcji Szukaj można bezpośrednio otworzyć kalendarz środka trwałego,
wpisując identyfikator kalendarza.
Można powiązać kalendarz środków trwałych z księgą nieaktualizującą
kont KG w Kartotece Ksiąg (32.1.9). Nie można jednak powiązać
kalendarza środków trwałych z księgami aktualizującymi konta KG.
Księgi aktualizujące konta KG automatycznie przestrzegają kalendarza
KG zdefiniowanego w Kartotece kalendarza KG (25.3.4)
Po przypisaniu środka trwałego do księgi używającej danego kalendarza
nie można go będzie modyfikować.
Rys. 2.6
Kartoteka
Kalendarza ŚT
(32.1.5)
Kalendarz. Należy wpisać identyfikator kalendarza nie dłuższy niż

osiem znaków.
Rok. Należy wpisać rok, który odpowiada danemu kalendarzowi
Należy wybrać funkcję Szczegóły, aby określić okresy kalendarzowe dla
środków trwałych oraz ich daty początkowe i końcowe.
Rys. 2.7
Kartoteka
Kalendarza ŚT,
Szczegóły
Kalendarza ŚT
Początek okresu. Należy wpisać datę początkową dla tego okresu.

Data domyślna to jeden dzień po dacie końca poprzedniego okresu.
Okresy nie mogą się na siebie nakładać.
Koniec okresu. Należy wpisać datę końcową dla tego okresu. Okresy
nie mogą się na siebie nakładać.
Definiowanie Ksiąg
Kartoteka Ksiąg (32.1.9) służy do definiowania ksiąg ewidencyjnych dla
środków trwałych. Program ten umożliwia dodanie, modyfikację i
usunięcie księgi środków trwałych. Wszystkie amortyzowane środki
trwałe muszą być przypisane do księgi ewidencyjnej aktualizującej konta
KG.
Dla każdej księgi należy określić:
• czy jest to księga aktualizująca konta KG,
• wszystkie zdefiniowane przez użytkownika kalendarze środków
trwałych powiązane z księgami dodatkowymi,
• unikalny porządek sortowania używany przy generowaniu raportów.
Amortyzowany środek trwały musi być przypisany do księgi

ewidencyjnej aktualizującej konta KG, aby transakcje związane ze
środkami trwałymi były rejestrowane w Księdze Głównej. Aby sprostać
różnym wymaganiom związanym z generowaniem raportów, często
potrzebnych jest kilka ksiąg ewidencyjnych. Środek trwały może być
amortyzowany poprzez nieograniczoną liczbę ksiąg dodatkowych,
jednakże tylko jedna księga ma wpływ na KG.
Rys. 2.8
Kartoteka
Ewidencji (32.1.9)
Księga. Należy wprowadzić jednoznaczny identyfikator księgi środka

trwałego. Informacja zdefiniowana w Kartotece Ksiąg ustanawia
wartość domyślną informacji księgi dla środków trwałych
zdefiniowanych w Kartotece Środków Trwałych.
Sortowanie. Należy wprowadzić porządek, w jakim system wyświetli

daną księgę w przeglądach, na raportach i na ekranach ksiąg w
Kartotece Środków Trwałych.
Księguj. Jeśli to pole ma wartość Tak, dana księga aktualizuje zapisy
Księgi Głównej. Program Księgowanie Transakcji ŚT (32.13) tworzy
niezaksięgowane transakcje na kontach umorzenia i kosztów
amortyzacji, na podstawie kwot wyliczonych dla danej księgi. Księgi
te zawsze używają kalendarza KG.
Kalendarz. Należy wpisać identyfikator kalendarza, który ma być Â “Definiowanie
powiązany z daną księgą dodatkową. Identyfikatory kalendarzy Kalendarzy
Środków
definiuje się w Kartotece Kalendarzy ŚT. Jeśli pole pozostanie puste, Trwałych” na
księga dodatkowa będzie korzystała z kalendarza KG. stronie 28
zawiera więcej
informacji.
Opis. Należy wprowadzić opis danej księgi środków trwałych o
maksymalnej długości 30 znaków. Opis ten jest wyświetlany w
różnych raportach i zapytaniach.
Definiowanie Lokalizacji
Kartoteka Lokalizacji ( 32.1.13) służy do definiowania, modyfikowania i
usuwania lokalizacji środków trwałych. Za pomocą funkcji Szukaj
można wyświetlić Przegląd Lokalizacji według identyfikatora lokalizacji.
Lokalizacje środków trwałych określają położenie i firmę dla potrzeb
księgowości, a także subkonta i miejsca powstawania kosztów dla
raportów amortyzacji.
Uwaga: W przeciwieństwie do identyfikatorów lokalizacji używanych w
innych miejscach systemu, identyfikatory lokalizacji środka-trwałego są
zazwyczaj używane do lokalizowania środka trwałego dla celów
podatkowych oraz w celu śledzenia środka trwałego. Dlatego nie ma
bezpośredniego związku pomiędzy lokalizacją środka trwałego a
lokalizacją magazynu. Nie można na przykład dokonać wydania zapasów
z lokalizacji środka trwałego.
Rys. 2.9
Kartoteka
Lokalizacji
(32.1.13)
Magazyn. Należy wprowadzić jednoznaczny identyfikator lokalizacji

środka trwałego.
Opis. Należy wprowadzić opis lokalizacji środka trwałego o
maksymalnej długości 32 znaków.
Firma. Należy wprowadzić predefiniowany kod firmy dla danej
lokalizacji.
Subkonto. Dodatkowo należy wpisać kod subkonta. Subkonto to
będzie subkontem domyślnym dla środków przypisanych w
Kartotece Środków Trwałych do danej lokalizacji.
Miejsce kosztów. Dodatkowo należy wprowadzić kod miejsca
powstawania kosztów. To MPK będzie MPK domyślnym dla
środków przypisanych w Kartotece Środków Trwałych do danej
lokalizacji.
Definiowanie Klas
Kartoteka Klas (32.1.17) pozwala definiować, modyfikować i usuwać
klasy środków trwałych. Program ten ponadto umożliwia zdefiniowanie
domyślnych ksiąg i kont KG. Środki należące do tej samej klasy na ogół
aktualizują te same konta KG dotyczące nakładów na środki trwałe,
umorzenia i kosztów amortyzacji.
Główne kryteria dla klasy to:

• podobieństwo poszczególnych elementów uzasadniające grupowanie,
• powiązanie pozycji z punktu widzenia księgowości, oddziaływanie
na te same konta KG; konta te są zdefiniowane jako konta domyślne
dla poszczególnych elementów klasy,
• korzystanie z tych samych ksiąg ewidencyjnych,
• taki sam okres użytkowania elementów przy wyliczaniu amortyzacji,
• stosowanie tej samej metody amortyzacji zarówno na potrzeby księgi,
jak i z punktu widzenia podatków.
Po zdefiniowaniu klas można dodawać do nich środki trwałe za pomocą
Kartoteki Środków Trwałych. Ustawienia zdefiniowane w Kartotece Klas
stają się domyślnymi ustawieniami dla księgi i konta środka trwałego.
W Kartotece Środków Trwałych domyślne konta są określane przez
klasę. Domyślna firma, subkonto i MPK określane są natomiast przez
lokalizację.
Rys. 2.10
Kartoteka Klas
(32.1.17)
Klasa. Należy wprowadzić jednoznaczny identyfikator klasy.
Opis. Należy wprowadzić opis identyfikatora klasy środków trwałych

o maksymalnej długości 43 znaków. Opis ten jest wyświetlany w
różnych raportach i zapytaniach.
Środki umarzane. Jeśli pole to ma wartość Tak, amortyzacja jest

obliczana dla danej klasy środków trwałych. Plany amortyzacji są
tworzone dla środków należących do tej klasy.
Aby określić domyślne księgi środków trwałych, należy użyć funkcji
Ewidencje.
Rys. 2.11
Kartoteka Klas,
Domyślne
ewidencje
Â “Definiowanie Księga. Należy wprowadzić zdefiniowany wcześniej identyfikator

Ksiąg” na księgi środków trwałych dla danej klasy. Identyfikator księgi należy
stronie 30
zawiera więcej zdefiniować w Kartotece Ksiąg (32.1.9). Wszystkie amortyzowane
informacji. środki trwałe muszą być przypisane do księgi ewidencyjnej
aktualizującej konta KG.
Â “Definiowanie Metoda. Należy wpisać zdefiniowany wcześniej identyfikator metody
Metod” na amortyzacji. Nie może on zaczynać się od zera. Metody amortyzacji
stronie 22
zawiera więcej definiuje się w Kartotece Metod. Określają one sposób wyliczania
informacji. amortyzacji w okresie użytkowania środka trwałego.
Okres. Należy wpisać długość przewidywanego okresu użytkowania
środka trwałego w latach. Liczba ta jest używana jako podstawa do
obliczania amortyzacji.
Funkcja Konta umożliwia określenie domyślnych kont Księgi Głównej.
Rys. 2.12
Kartoteka Klas,
Domyślne konta
klasy ŚT
Konto. Należy wprowadzić zdefiniowane wcześniej konto KG, które Â “Transakcje KG

ma być powiązane z danym typem konta środków trwałych. Konta w module Środki
Trwałe” na
KG można przypisać do następujących typów kont środków stronie 102
trwałych: zawiera więcej
informacji.
• Konto aktywów (Konto środków trwałych),
• Umorzenie,
• Amortyzacja okresowa,
• Konto inwestycji,
• Zysk z likwidacji ŚT,
• Strata z likwidacji ŚT,
• ŚT w zawieszeniu.
Metody Amortyzacji oraz Konwencje
Stosowanie metod amortyzacji

Amortyzacja to proces rozdzielania wartości środka trwałego na okres
jego użytkowania. Istnieje kilka metod wyliczania amortyzacji. Można
używać jednej metody amortyzacji środków trwałych na potrzeby
sprawozdawczości podatkowej, a innej na potrzeby sprawozdawczości
finansowej.
Metoda liniowa
Amortyzacja metodą liniową równomiernie rozdziela wartość środka

trwałego na okres jego użytkowania. Amortyzacja liniowa jest określona
następującym wzorem:
Odpis amortyzacyjny = Podstawa amortyzacji / Okres użytkowania
Podstawa amortyzacji = Wartość - Wartość końcowa
Przykład:
Firma kupuje samochód o wartości 20 000 PLN, którego wartość

końcowa wynosi 2 000 PLN, a okres użytkowania 5 lat.
Tabela 2.4 ilustruje plan amortyzacji metodą liniową.
Tabela 2.4
Plan amortyzacji Korekty
metodą liniową Rok Obliczenia amortyzacji
1 18 000 PLN / 5 3 600 PLN
2 18 000 PLN / 5 3 600 PLN
3 18 000 PLN / 5 3 600 PLN
4 18 000 PLN / 5 3 600 PLN
5 18 000 PLN / 5 3 600 PLN
Metoda degresywna
Amortyzacja metodą degresywną daje większe odpisy amortyzacyjne w

początkowych latach użytkowania środka trwałego i mniejsze odpisy w
latach końcowych.
Roczna amortyzacja jest obliczana przy użyciu stałej stawki procentowej
amortyzacji przemnożonej przez pozostałą księgową wartość netto w
każdym roku eksploatacji środka trwałego.
Amortyzację metodą degresywną wylicza się na podstawie następujących
wzorów:
Stawka amortyzacji = Wskaźnik procentowy / Okres użytkowania
Odpis amortyzacyjny = Stawka amortyzacji * Wartość Księgowa Netto
Co roku wartość księgowa netto jest wyliczana na podstawie wzoru:

Wartość księgowa netto = Wartość księgowa netto - Koszt amortyzacji
Przykład:
Firma kupuje samochód o wartości 20 000 PLN, którego okres

użytkowania wynosi 5 lat. Do obliczania amortyzacji samochodu firma
używa wskaźnika procentowego równego 150%. Roczna stawka
amortyzacji jest wyliczana jako iloraz wskaźnika i okresu użytkowania
samochodu:
150% / 5 lat = 30%
Tabela 2.5 ilustruje plan amortyzacji metodą degresywną.

Tabela 2.5
Wartość Plan amortyzacji
Księgowa Stawka Korekty metodą degresywną
Rok Netto amortyzacji Obliczenia amortyzacji
1 20 000 PLN 30% 20 000 PLN * 30% 6 000 PLN
2 14 000 PLN 30% 14 000 PLN * 30% 4 200 PLN
3 9 800 PLN 30% 9 800 PLN * 30% 2 940 PLN
4 6 860 PLN 30% 6 860 PLN * 30% 2 058 PLN
5 4 802 PLN 30% 4 802 PLN * 30% 1 441 PLN
W przypadku stosowania metody degresywnej, kwota 3 361 PLN (od 4

802 PLN do 1 441 PLN) nie jest amortyzowana. Jest ona używana do
wyliczenia zysku lub straty z likwidacji środka trwałego.
Przejście z metody degresywnej na liniową
Standardowa metoda degresywna nie może zamortyzować wartości

środka trwałego do zera. Można przejść od amortyzacji metodą
degresywną do amortyzacji metodą liniową, kiedy amortyzacja obliczana
metodą liniową jest większa niż amortyzacja obliczana metodą
degresywną. Ta metoda powoduje całkowitą amortyzację środka.
Po decyzji o przejściu na metodę liniową, system używa innej kalkulacji
niż dla standardowej metody liniowej.
Odpis amortyzacyjny = (Podstawa amortyzacji – Umorzenie kumulowane) /
Pozostały okres eksploatacji
System wykonuje to obliczenie co roku, aby porównać rezultaty

rzeczywiste z metodą degresywną. Jeśli metoda liniowa wykazuje wyższą
amortyzację roczną, następuje zmiana sposobu obliczeń.
Rys. 2.13
Opcja Przejdź /
liniowe w
Kartotece Metod
Przejdź do
opcji
metody
liniowej
Przykład

końcowa wynosi 2 000 PLN a okres użytkowania 5 lat. Do obliczania
amortyzacji samochodu firma używa wskaźnika procentowego równego
150%. Roczna stawka amortyzacji jest wyliczana jako iloraz wskaźnika i
okresu użytkowania samochodu:
150% / 5 lat = 30%
Tabela 2.6 ilustruje odpisy amortyzacyjne dla metody degresywnej oraz

metody liniowej.
Tabela 2.6
Plan amortyzacji Przejście z
przy połączeniu Amortyzacja Amortyzacja metody
metod degresywnej metodą metodą degresywnej Amortyzacja
i liniowej Rok degresywną liniową na liniową narastająco
1 5 400 PLN 3 600 PLN 5 400 PLN 5 400 PLN
2 3 780 PLN 3 150 PLN 3 780 PLN 9 180 PLN
3 2 646 PLN 2 940 PLN 2 940 PLN 12 120 PLN
4 N.D. 2 940 PLN 2 940 PLN 15 060 PLN
5 N.D. 2 940 PLN 2 940 PLN 18 000 PLN
W trzecim roku korekty amortyzacji w metodzie degresywnej są mniejsze

niż w metodzie liniowej. Dlatego w pozostałym okresie używana będzie
metoda liniowa.
Sumaryczne umorzenia roczne
Metoda sumarycznych umorzeń rocznych jest metodą amortyzacji

przyspieszonej, w której podstawa amortyzacji środka trwałego jest
mnożona przez malejący ułamek.
Amortyzacja roczna jest wyliczana jako iloczyn podstawy amortyzacji
środka trwałego i liczby ułamkowej. Każdy taki ułamek ma w
mianowniku sumę cyfr lat okresu użytkowania, a w liczniku lata
pozostałe do końca okresu użytkowania. Każdego roku licznik zmniejsza
się, podczas gdy mianownik pozostaje stały.
Wzór na amortyzację wg sumarycznych umorzeń rocznych okresu
użytkowania jest następujący:
Odpis amortyzacyjny = Podstawa amortyzacji * (Liczba lat do końca okresu
użytkowania / Suma cyfr lat okresu użytkowania)
Suma cyfr lat okresu użytkowania = 1 + 2 + n . . .
Przykład

końcowa wynosi 2 000 PLN a okres użytkowania 5 lat.
Podstawa amortyzacji = 20 000 PLN - 2 000 PLN = 18 000 PLN
Suma cyfr lat = 1 + 2 + 3 + 4 + 5 = 15
Tabela 2.7 ilustruje plan amortyzacji wg sumarycznych umorzeń

rocznych okresu użytkowania.
Tabela 2.7
Pozostałe Plan amortyzacji
lata Korekty metodą
Rok użytkowania Amortyzacja Obliczenia amortyzacji sumarycznych
umorzeń rocznych
1 5 5 / 15 18 000 PLN * (5 / 15) 6 000 PLN
2 4 4 / 15 18 000 PLN * (4 / 15) 4 800 PLN
3 3 3 / 15 18 000 PLN * (3 / 15) 3 600 PLN
4 2 2 / 15 18 000 PLN * (2 / 15) 2 400 PLN
5 1 1 / 15 18 000 PLN * (1 / 15) 1 200 PLN
Liniowa procentowa
W metodzie liniowej procentowej amortyzacja wyliczana jest w całym

okresie użytkowania środka trwałego jako iloczyn stałego wskaźnika
procentowego i podstawy amortyzacji, aż do chwili, kiedy suma odpisów
amortyzacyjnych przekroczy wartość podstawy amortyzacji. Wówczas
odpis amortyzacyjny w ostatnim roku użytkowania środka trwałego
zostaje skorygowany tak, aby suma amortyzacji była równa podstawie
amortyzacji.
Amortyzacja metodą liniową procentową jest wyliczana na podstawie
następującego wzoru:
Odpis amortyzacyjny = Podstawa amortyzacji * Stała stawka procentowa
Kiedy suma umorzenia jest większa niż kwota podstawowa, należy użyć
poniższego równania, aby obliczyć amortyzację za ostatni rok:
Odpis amortyzacyjny = Podstawa amortyzacji - Amortyzacja narastająco
Przykład

końcowa wynosi 2 000 PLN a okres użytkowania 5 lat. Roczna stała
stawka amortyzacji wynosi 23,6%.
Tabela 2.8 ilustruje plan amortyzacji wg metody liniowej procentowej.
Tabela 2.8
Plan amortyzacji Stawka Korekty Amortyzacja
metodą liniową Rok stała Obliczenia amortyzacji narastająco
procentową
1 23,6% 18 000 PLN * 23,6% 4 248 PLN 4 248 PLN
2 23,6% 18 000 PLN * 23,6% 4 248 PLN 8 496 PLN
3 23,6% 18 000 PLN * 23,6% 4 248 PLN 12 744 PLN
4 23,6% 18 000 PLN * 23,6% 4 248 PLN 16 992 PLN
5 18 000 PLN - 16 992 PLN 1 008 PLN 18 000 PLN
W piątym roku umorzenie kumulowane przekracza podstawę amortyzacji

środka trwałego. W piątym roku amortyzacja liczona narastająco
przekracza podstawę amortyzacji i korekty amortyzacji ten rok zostają
skorygowane.
Jednostki produkcji
W metodzie jednostek produkcji amortyzację wylicza się na podstawie

ilości wyrobów wytworzonych lub materiałów zużytych przez środek
trwały. W metodzie tej używa się następującego wzoru:
Amortyzacja na jednostkę produkcji = Podstawa amortyzacji / Suma
jednostek produkcji
Odpis amortyzacyjny = Liczba jednostek produkcji w okresie * Amortyzacja

na jednostkę produkcji
Przykład
Firma kupuje znakownicę o wartości 25 000 PLN, zakładana wartość

końcowa maszyny wynosi 2 000 PLN. W ciągu okresu użytkowania
maszyna wytworzy 150 000 jednostek. Amortyzacja na jednostkę
produkcji wynosi:
25 000 PLN - 2 000 PLN / 150 000 = 0,15 PLN na jednostkę
Tabela 2.9 ilustruje plan amortyzacji metodą jednostek produkcji w

okresie pięciu lat.
Tabela 2.9
Jednostki Plan amortyzacji
produkcji na Korekty metodą jednostek
Rok okres Obliczenia amortyzacji produkcji
1 30 000 30 000 * 0,15 PLN 4 500 PLN
2 25 000 25 000 * 0,15 PLN 3 750 PLN
3 20 000 20 000 * 0,15 PLN 3 000 PLN
4 40 000 40 000 * 0,15 PLN 6 000 PLN
5 30 000 30 000 * 0,15 PLN 4 500 PLN
Tabela pomocnicza
W celu wyliczenia amortyzacji zamiast standardowych metod można

użyć indywidualnych tabel użytkownika. Amortyzacja jest w nich
określona poprzez wskaźnik amortyzacji dla każdego okresu i dla
każdego roku w cyklu użytkowania środka trwałego. Wskaźniki
amortyzacji są zdefiniowane przez użytkownika, a ich suma na koniec
okresu użytkowania środka trwałego musi być równa 100%.
Wzory dla metody tabeli użytkownika są następujące:

Odpis amortyzacyjny = Podstawa amortyzacji * Wskaźnik amortyzacji
Przykład
Firma kupuje komputer o wartości 10 000 PLN, którego wartość

końcowa wynosi 2 000 PLN, a okres użytkowania 4 lata. Wskaźniki
amortyzacji w kolejnych latach użytkowania środka trwałego określono
następująco:
Tabela 2.10
Wskaźniki Rok Stawka amortyzacji
amortyzacji według
tabeli pomocniczej 1 7,0%
2 9,5%
3 27,0%
4 56,5%
Razem 100,0%
Tabela 2.11 ilustruje plan amortyzacji metodą tabeli pomocniczej.

Tabela 2.11
Plan amortyzacji Stawka Korekty
metodą tabeli Rok amortyzacji Obliczenia amortyzacji
pomocniczej
1 7,0% 8 000 PLN * 7,0% 560 PLN
2 9,5% 8 000 PLN * 9,5% 760 PLN
3 27,0% 8 000 PLN * 27,0% 2 160 PLN
4 56,5% 8 000 PLN * 56,5% 4 520 PLN
Stosowanie konwencji
Rzadko zdarza się, aby środki trwałe były nabywane w pierwszym dniu
roku i likwidowane w ostatnim dniu roku. Konwencje dotyczące środków
trwałych są używane do uśredniania amortyzacji w pierwszym i ostatnim
roku użytkowania środka trwałego.
Przykład: Firma kupuje komputer o wartości 3 600 PLN, którego okres
użytkowania wynosi 3 lata, a wartość końcowa zero. Komputer jest
amortyzowany metodą liniową.
W metodzie amortyzacji liniowej korekty amortyzacji w pierwszym roku

oraz odpisy okresowe wynoszą:
Amortyzacja roczna = 3 600 PLN / 3 lata = 1 200 PLN
Amortyzacja okresowa = 1 200 PLN / 12 = 100 PLN
Poniższy przykład ilustruje sposób działania każdej z konwencji.
Pełny okres
Komputer zostaje przekazany do użytkowania 14 marca 1999 i będzie

wycofany z użycia 13 października 2000.
Tabela 2.12 ilustruje amortyzację za każdy okres.
Tabela 2.12
Okres 1999 2000 Amortyzacja w
pełnym okresie
Styczeń 0 100 PLN
Luty 0 100 PLN
Marzec 100 PLN 100 PLN
Kwiecień 100 PLN 100 PLN
Maj 100 PLN 100 PLN
Czerwiec 100 PLN 100 PLN
Lipiec 100 PLN 100 PLN
Sierpień 100 PLN 100 PLN
Wrzesień 100 PLN 100 PLN
Październik 100 PLN 0
Listopad 100 PLN 0
Grudzień 100 PLN 0
Połowa okresu

Tabela 2.13
Amortyzacja w Okres 1999 2000
połowie okresu
Styczeń 0 100 PLN
Luty 0 100 PLN
Maj 100 PLN 100 PLN
Październik 100 PLN 50 PLN
Listopad 100 PLN 0
Grudzień 100 PLN 0
Następny okres

Tabela 2.14
Amortyzacja w Okres 1999 2000
następnym okresie
Styczeń 0 100 PLN
Luty 0 100 PLN
Marzec 0 100 PLN
Maj 100 PLN 100 PLN
Listopad 100 PLN 0
Grudzień 100 PLN 0
Pełny kwartał
(14 września) 1999 roku i będzie wycofany z użycia w czwartym

kwartale (13 listopada) 2000 roku.
Następujące współczynniki są używane do obliczenia amortyzacji przy
użyciu konwencji pełnego kwartału:
Tabela 2.15
Wskaźnik w Wskaźnik w Wskaźniki dla
Kwartał roku roku pełnego kwartału
użytkowania pozyskania wycofania
1 100% 0%
2 75% 25%
3 50% 50%
4 25% 75%
Wzory do obliczenia amortyzacji za pierwszy rok oraz amortyzacji za

okres są następujące:
Amortyzacja roczna = 1 200 PLN * 50% = 600 PLN
Amortyzacja za okres = 600 PLN / 4 = 150 PLN
Wzór na obliczenie amortyzacji przy wycofaniu środka:

Amortyzacja = 1 200 PLN * 75% = 900 PLN
Na dzień wycofania zamortyzowana kwota wynosi 1 100 PLN. Różnica

(1 100 PLN - 900 PLN) jest związana z wcześniejszym wycofaniem
środka trwałego. W efekcie, w okresie wycofania stosuje się koszty
amortyzacji w kwocie 100 PLN.
Tabela 2.16
pełnym kwartale
Styczeń 0 100 PLN
Luty 0 100 PLN
Marzec 0 100 PLN
Kwiecień 0 100 PLN
Maj 0 100 PLN
Czerwiec 0 100 PLN
Okres 1999 2000

Lipiec 0 100 PLN
Sierpień 0 100 PLN
Listopad 150 PLN -100 PLN
Grudzień 150 PLN 0
Pół kwartału
(14 września) 1999 roku i będzie wycofany z użycia w czwartym

kwartale (13 listopada) 2000 roku.
Współczynniki, które przedstawia Tabela 2.17 są używane do obliczania
amortyzacji przy użyciu konwencji połowy kwartału.
Tabela 2.17
Wskaźniki Wskaźnik w Wskaźnik w
amortyzacji dla Kwartał roku roku
połowy kwartału użytkowania pozyskania wycofania
1 87,5% 12,5%
2 62,5% 37,5%
3 37,5% 62,5%
4 12,5% 87,5%
Wzory obliczania amortyzacji za pierwszy rok oraz amortyzacji za okres

są następujące:
Amortyzacja roczna = 1 200 PLN * 37,5% = 450 PLN
Amortyzacja okresowa = 450 PLN / 4 = 112,50 PLN
Wzór obliczania amortyzacji przy wycofaniu środka:

Amortyzacja = 1 200 PLN * 87,5% = 1 050 PLN
Na dzień wycofania zamortyzowana kwota wynosi 1 100 PLN. Różnica

w wyliczeniach amortyzacji w wysokości 50 PLN (1 100 PLN - 1 050
PLN) jest związana z wcześniejszym wycofaniem środka trwałego.
Dlatego w okresie, w którym następuje wycofanie środka trwałego, konto
kosztów amortyzacji jest obciążane kwotą 50 PLN.
Tabela 2.18
połowie kwartału
Styczeń 0 100 PLN
Luty 0 100 PLN
Marzec 0 100 PLN
Kwiecień 0 100 PLN
Maj 0 100 PLN
Czerwiec 0 100 PLN
Lipiec 0 100 PLN
Sierpień 0 100 PLN
Wrzesień 112,50 PLN 100 PLN
Październik 112,50 PLN 100 PLN
Listopad 112,50 PLN -50 PLN
Grudzień 112,50 PLN 0
Pełny rok
Komputer zostaje przekazany do użytkowania 14 lipca 1999 i będzie

wycofany z użycia 13 listopada 2000.
W pierwszym roku użytkowania korekty amortyzacji rozkładają się na
sześć pozostałych okresów miesięcznych.
Na dzień wycofania zamortyzowana kwota wynosi 1 000 PLN. Korekty

amortyzacji muszą być zwrócone w okresie wycofania środka trwałego.
Dlatego w okresie, w którym następuje wycofanie środka trwałego, konto
kosztów amortyzacji jest obciążane kwotą 1 000 PLN.
Tabela 2.19
pełnym roku
Styczeń 0 100 PLN
Luty 0 100 PLN
Marzec 0 100 PLN
Kwiecień 0 100 PLN
Maj 0 100 PLN
Czerwiec 0 100 PLN
Okres 1999 2000

Październik 200 PLN -1000 PLN
Listopad 200 PLN 0
Grudzień 200 PLN 0
Pół roku

Korekty amortyzacji w pierwszym roku użytkowania oraz odpisy w
każdym z 10 okresów użytkowania wynoszą:
Amortyzacja roczna = 1 200 PLN / 2 = 600 PLN
Amortyzacja okresowa = 600 PLN / 10 = 60 PLN

Amortyzacja = 1 200 PLN / 2 = 600 PLN
600 PLN. Korekty amortyzacji muszą być zwrócone w okresie wycofania

środka trwałego. Dlatego w okresie, w którym następuje wycofanie
środka trwałego, konto kosztów amortyzacji jest obciążane kwotą 300
PLN (900 PLN - 600 PLN).
Tabela 2.20
Amortyzacja dla Okres 1999 2000
połowy roku
Styczeń 0 100 PLN
Luty 0 100 PLN
Maj 60 PLN 100 PLN
Okres 1999 2000

Listopad 60 PLN 0
Grudzień 60 PLN 0
Zmodyfikowana wersja półroczna 1

Odpisy amortyzacyjne w 10 okresach użytkowania wynoszą:
Ponieważ komputer jest wycofywany z użycia w drugiej połowie roku

naliczana jest amortyzacja w wysokości odpisu rocznego. Pozostała
kwota amortyzacji w tym roku jest naliczona w okresie wycofania.
Tabela 2.21
Okres 1999 2000 (wersja 1)
Styczeń 0 100 PLN
Luty 0 100 PLN
Maj 120 PLN 100 PLN
Listopad 120 PLN 0
Grudzień 120 PLN 0
Zmodyfikowana wersja półroczna 2

Odpisy amortyzacyjne w 10 okresach użytkowania wynoszą:

Amortyzacja = 1 200 PLN / 2 = 600 PLN
W momencie wycofania komputera, umorzono już 900 PLN i w roku

wycofania można amortyzować już tylko 600 PLN. Korekty amortyzacji
muszą być zwrócone w okresie wycofania środka trwałego. Dlatego w
okresie, w którym następuje wycofanie środka trwałego, konto kosztów
amortyzacji jest obciążane kwotą 300 PLN (900 PLN - 600 PLN).
Tabela 2.22
(wersja 2) Okres 1999 2000
Styczeń 0 100 PLN
Luty 0 100 PLN
Maj 120 PLN 100 PLN
Listopad 120 PLN 0
Grudzień 120 PLN 0
Tworzenie mierników
Kartoteka Mierników Użycia ŚT 32.11) pozwala tworzyć, modyfikować i
usuwać mierniki oraz wprowadzać ich odczyty. Za pomocą tego
programu można także przeglądać dowolne środki trwałe i księgi
środków trwałych używające tych mierników.
Mierniki są stosowane do oceny zużycia środka trwałego przy
amortyzacji metodą jednostek produkcji. W celu oceny zużycia środków
trwałych można powiązać mierniki ze środkami trwałymi lub z grupami
środków trwałych w Kartotece Środków Trwałych.
Na przykład dziurkarka kosztuje 5000 PLN a miernik rejestruje, że
maszyna wykonała w tym okresie 10 000 jednostek. Szacowana
wydajność dziurkarki wynosi 1 000 000 jednostek wyprodukowanych w
okresie użytkowania. Amortyzację okresową oblicza się następująco:
= (10 000 jednostek / 1 000 000 jednostek) * 5 000 PLN = 50 PLN
Rys. 2.14
Kartoteka
Mierników Użycia
ŚT (32.11)
Miara. Należy wpisać jednoznaczny, alfanumeryczny identyfikator

miernika.
Opis. Należy wprowadzić nie dłuższy niż 30 znaków opis danego
miernika środków trwałych.
Przerób. Należy wprowadzić liczbę, po przekroczeniu której miernik

powinien się wyzerować. Jeśli na przykład maksymalny odczyt
miernika wynosi 1 000, należy wpisać liczbę 1 000. Kiedy miernik
osiągnie wartość 1 001, zostanie wyzerowany i rozpocznie odliczanie
od zera.
Wartość początkowa. Należy wprowadzić początkową wartość
miernika. Domyślnie wynosi ona 0.
Data. Należy wprowadzić datę początkową ustawienia miernika.
Zeruj ustawienia. Należy wprowadzić wartość początkową dla

nowego miernika. Pole to może być użyte, kiedy trzeba zastąpić
miernik. Ustawienie zerowania przedstawia wówczas poprzedni
kończący odczyt miernika.
Data. Należy wprowadzić datę ustawienia zerowania. Data ta musi
być późniejsza niż data ustawienia początkowego.
Należy użyć funkcję Szczegóły, aby wprowadzić odczyty miernika.
Rys. 2.15
Kartoteka
Mierników ŚT,
Odczyty miernika
Akcja. Poniżej wymieniono czynności przypisywane przez system:

POCZĄTEK: Wyświetla początkową wartość licznika.
ODCZYT: Wyświetla odczyt miernika.
ZEROWANIA: Wyświetla liczbę zerowań miernika.
Data. Należy wprowadzić datę odczytu miernika. Data ta musi być
późniejsza niż data poprzedniego odczytu.
Wskazówka: Odczyt. Należy wpisać odczyt miernika.
Można usunąć
tylko ostatni odczyt Jednostki narastająco. Wyświetla całkowitą liczbę jednostek od
miernika.
momentu utworzenia licznika.
Należy użyć funkcji ŚrTrw, aby wyświetlić środki trwałe oraz księgi
używające miernika.
. Rys. 2.16
Kartoteka
Mierników ŚT,
Środki trwałe
miernika
Rozdział 3
Tworzenie oraz
zarządzanie modułem
Środki Trwałe
Rozdział ten opisuje tworzenie i zarządzanie środkami trwałymi.
Wprowadzenie 56
Kartoteka Środków Trwałych 56
Kartoteka Grup Środków Trwałych 86
Transfery ŚT 89
Likwidacje Środków Trwałych 91
Używanie CIM do ładowania danych środków trwałych 93

Wprowadzenie
Po zdefiniowaniu parametrów kontrolnych oraz zasad biznesu swojej
firmy, można dodać środki trwałe do systemu. Środki trwałe można
dodawać pojedynczo do Kartoteki Środków Trwałych (32.3) lub
stworzyć paczkę podobnych środków trwałych w Kartotece Grup
Środków Trwałych (32.7).
Po utworzeniu środków trwałych, można wykonywać wiele funkcji
używając Kartoteki Środków Trwałych. Firma nie musi używać
wszystkich tych funkcji, ponadto nie wszystkie te funkcje są wymagane
przy zarządzaniu środkami w Kartotece Środków Trwałych. Funkcje
obejmują:
• Obsługę kont środków trwałych
• Wycofanie lub transfer środka trwałego
• Wprowadzanie komentarzy dotyczących środka trwałego
• Obsługę pól użytkownika służąca dostosowaniu do wymagań
użytkownika
• Obsługę danych ubezpieczeniowych
• Korekty ksiąg ewidencyjnych
• Korekty zaksięgowanej amortyzacji
• Obsługę szczegółów ksiąg
• Obsługę informacji dla amortyzacji metodą jednostek produkcji
• Obsługę informacji o składnikach środków trwałych
• Dzielenie środka trwałego na dwa odrębne środki trwałe
W przypadku wycofywania lub przekazywania grupy środków trwałych,

można używać Transferów ŚT (32.16) i Wycofania Środków Trwałych
(32.19) do przetwarzania paczki środków trwałych.
Kartoteka Środków Trwałych

Kartoteka Środków Trwałych (32.3) służy do konfigurowania oraz
obsługi środków trwałych firmy. Przed wprowadzeniem środków
trwałych do Kartoteki Środków Trwałych, trzeba skonfigurować grupy w
następujących programach:
Tworzenie oraz zarządzanie modułem Środki Trwałe 57
• Parametry Środków Trwałych

• Kartoteka Metod
• Kartoteka Kalendarza ŚrT (opcjonalnie)
• Kartoteka Ksiąg
• Kartoteka Lokalizacji
• Kartoteka Klas Środków Trwałych
• Kartoteka Mierników Użycia ŚT (opcjonalnie)
Można też używać funkcji z Menu Interfejsu CIM (36.15), aby ÂPatrz “Używanie
aktualizować środki trwałe w Kartotece Środków Trwałych. CIM do
ładowania
danych środków
trwałych” na
Nagłówek Kartoteki Środków Trwałych stronie 93.
Rysunek 3.1 ilustruje różne ekrany, do których dostęp dają przyciski

nawigacyjne.
Rys. 3.1
Nagłówek środka
Nagłówek
Nagłówekśrodka
środka trwałego
trwałego
trwałego
Opcja Księgi Szczegóły
Kartoteka
Kartoteka
Księgi
Księgi składników
składników
Wybór
Wybóropcji
opcji ewidencyjne
ewidencyjne środków
środków
trwałych
trwałych
Tego nagłówka używa się, aby wejść do modułu Środki Trwałe firmy. Â Rozdział 2,
Identyfikatory ŚrTrw są przypisywane automatycznie przez system, lub “Przygotowanie
do użycia modułu
ręcznie w oparciu o grupę Auto Numerowanie ŚT w Parametrach Środki Trwałe”
Środków Trwałych. zawiera więcej
informacji.
Po przydzieleniu identyfikatora do środka trwałego, należy dla każdego
środka trwałego wprowadzić następujące dane:
• Klasa
• Lokalizacja
• Data przyjęcia
• Wartość ŚrTrw
• Wartość końcowa
• Wartość odtworzenia
• Ilość składników środka trwałego
• Czy środek trwały jest amortyzowany
• Numer autoryzacji
Rys. 3.2
Kartoteka Środków
Trwałych (32.3),
Nagłówek
Środek trwały. Należy wprowadzić niepowtarzalny alfanumeryczny

identyfikator środka trwałego dla każdego środka trwałego jeśli opcja
Auto Numerowanie ŚT w Parametrach Środków Trwałych ma
wartość Nie. Identyfikatory środków trwałych nie mogą się
powtarzać.
Jeśli opcja Auto Numerowanie ŚT ma wartość Tak w Parametrach
Środków Trwałych, system automatycznie przypisuje identyfikator
środka trwałego używając uprzednio zdefiniowanej sekwencji
Zarządzania Zakresem Numeracji.
Opis. Należy wprowadzić do 50 znaków opisu danego środka
trwałego.
Klasa. Należy wprowadzić uprzednio zdefiniowany identyfikator Â “Definiowanie

klasy. Identyfikatory klasy określa się w Kartotece Klas ŚT (32.1.17). Klas” na
stronie 32
W przypadku zmiany klasy przed zaksięgowaniem środka trwałego, zawiera
dodatkowe
plan amortyzacji zostaje zaktualizowany z użyciem nowych wartości. informacje.
Ważne: W przypadku zmiany klasy po utworzeniu środka trwałego,

konta nie są automatycznie aktualizowane.
Magazyn. Należy wprowadzić poprzednio zdefiniowany Â “Definiowanie
identyfikator lokalizacji. Identyfikatory lokalizacji określa się w Lokalizacji” na
stronie 31
Kartotece Lokalizacji (32.1.13). Nie można aktualizować lokalizacji zawiera
środka, jeśli środek trwały został zaksięgowany w Księdze Głównej. dodatkowe
informacje.
Ważne: W przypadku zmiany lokalizacji po utworzeniu środka trwałego,
subkonta i miejsca powstawania kosztów nie są automatycznie
aktualizowane.
Początek eksploatacji . Należy wprowadzić datę rozpoczęcia
eksploatacji danego środka trwałego. Data ta jest używana jako
domyślna data przyjęcia dla każdej ewidencji środków oraz do
obliczania amortyzacji.
Data przyjęcia musi być zawarta w kalendarzu Księgi Głównej i
każdym kalendarzu środka trwałego powiązanym z domyślnymi
księgami. Nie można aktualizować daty przyjęcia, jeśli środek trwały
został zaksięgowany w Księdze Głównej.
Koszt. Należy wprowadzić kwotę zapłaconą w celu nabycia środka
trwałego. Wartość ta nie zawsze stanowi podstawę obliczenia
amortyzacji. Stanowi ona wartość domyślną dla wszystkich ewidencji
środków.
Nie można aktualizować wartości, jeśli środek trwały został
zaksięgowany w Księdze Głównej. Należy skorygować podstawę na
ekranie Korekty Amortyzacji.
Wartość końcowa. Ewentualnie można wprowadzić wartość końcową
dla tego środka trwałego. Wartość ta musi być niższa niż wartość
środka trwałego.
Wartość końcowa to szacowana wartość aktywa na koniec jego
okresu eksploatacji. Jest to uzasadniona kwota przewidywana do
uzyskania na otwartym rynku za środek trwały po zakończeniu jego
okresu użyteczności. Jeśli wartość końcowa zdefiniowana jest na

początku obliczeń amortyzacji, służy do redukowania podstawy
amortyzacji.
Kwota ta stanowi domyślną wartość końcową dla każdej ewidencji
środków, jeśli metoda amortyzacji posługuje się wartością końcową.
Nie można aktualizować wartości końcowej, jeśli środek trwały
został zaksięgowany w Księdze Głównej.
Odtworzeniowa. Należy wprowadzić wartość odtworzeniową dla
danego środka trwałego. Wartość ta nie jest używana do żadnych
obliczeń, ale może być używana do zarządzania. Wartość ta może być
na przykład używana do tworzenia budżetów dla środków trwałych
zastępowanych cyklicznie.
Komponenty. Należy wprowadzić liczbę pozycji, które należą do tego
identyfikatora środka trwałego.
Jeśli na przykład nabyty jest środek trwały, który składa się z 200
krzeseł, krzesła te mogą zostać zaklasyfikowane jako jeden środek
trwały. W tym przypadku, należy wybrać 200 jako wartość Składniki.
W przypadku aktualizacji liczby składników na ekranie Kartoteka
Składników ŚT, pole to zostaje automatycznie zaktualizowane.
Umarzanie ŚT. Jeśli opcja ta ma wartość Tak, jest to środek
umarzalny i musi być przypisany do księgi aktualizującej konta KG .
Numer zezwolenia. Dodatkowo można wprowadzić numer
autoryzacji dla tego środka trwałego. Pole to służy do celów
pomocniczych.
Dane opcjonalne
Wprowadzenie danych opcjonalnych możliwe jest poprzez wybranie
opcji dostępnych w nagłówku Kartoteki Środków Trwałych.
nawigacyjne.
Rys. 3.3
Ekran Opcje
Wybór
Wybóropcji
opcji
Konta Likwid Tran Komen Użyt Ubezp
Kartoteka kont Zmiana Komentarze Kartoteka Dane dotyczące

Zmiana Komentarze Kartoteka
środków Likwidacja lokalizacji do pól ubezpieczeń
Likwidacja lokalizacji do pól
trwałych ŚT transakcji uzytkownika
ŚT transakcji uzytkownika
Księgi
Księgi
Księgi
ewidencyjne
ewidencyjne
Funkcji tej używa się, aby obsługiwać opcjonalne dane dotyczące środka
trwałego, takie jak Kod grupowania, Data gwarancji, Magazynier.
Należy też określić dostawcę oraz powiązane zlecenie zakupu i numer
dokumentu przyjęcia.
Rys. 3.4
Kartoteka Środków
Trwałych, Opcja
Kod grupowania. Dodatkowo można wprowadzić Kod grupowania.

Kodu tego używa się do sortowania i grupowania podobnych
środków trwałych w jedną kategorię. Można ich także użyć do
wyznaczenia standardu opisywania środków trwałych.
Pole to wymaga zatwierdzenia przez kody zdefiniowane w Kartotece

Kodów Ogólnych w polu fa_code.
Kody sortowania mogą na przykład zawierać FC (Filing Cabinets -
Szafy na akta), FC2 (Filing Cabinets - Szafy na akta, 2 szuflada), FC4
(Filing Cabinets - Szafy na akta, 4 szuflady).
Data gwarancji. Ewentualnie można wprowadzić datę ważności dla
gwarancji środka trwałego.
Zespół. Należy wprowadzić identyfikator nadrzędnego środka
trwałego dla tego środka trwałego, jeśli jest on składnikiem innego
środka. Klawiatura jest na przykład składnikiem komputera,
nadrzędnego środka trwałego.
Dostawca. Ewentualnie można wprowadzić uprzednio
zdefiniowanego dostawcę tego środka trwałego. Określ dostawców w
Kartotece Dostawców (2.3.1).
Dokument PZ. Dodatkowo można wprowadzić numer dokumentu PZ
dla tego środka trwałego. Po przyjęciu środka trwałego można
utworzyć zapis przyjęcia do zweryfikowania z fakturą dostawcy, po
jej wprowadzeniu do modułu Zobowiązań.
Uwaga: Nie istnieje interfejs między modułem Zobowiązania a
modułem Środki Trwałe.
W przypadku wprowadzenia numeru dokumentu PZ, powiązany
numer zlecenia zakupu pojawi się domyślnie w polu Numer ZZ.
Numer ZZ. Opcjonalnie można wprowadzić numer zlecenia zakupu
dla tego środka trwałego. Domyślnie jest to numer ZZ powiązany z
dokumentem PZ.
Magazynier. Należy wprowadzić do ośmiu znaków opisujących
nazwę opiekuna środka trwałego. Opiekunowie to pracownicy
odpowiedzialni za śledzenie lokalizacji środków trwałych.
Kartoteka Kont Środków Trwałych

Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Konta na ekranie Opcji.
Funkcji tej używa się, aby zmieniać konta, subkonta oraz miejsca ÂPatrz Podręcznik
powstawania kosztów, które wynikają domyślnie z klasy oraz lokalizacji użytkownika,
Tom 4A: Finanse
środka trwałego. Można też dodać opcjonalny kod projektów. w celu
zapoznania się ze
Jeśli opcja Weryfikuj Konta KG ma wartość Tak w Parametrach Systemu/ szczegółami
dotyczącymi
Konta (36.1), konto, subkonto, miejsce powstawania kosztów oraz kont.
kombinacja projektów są weryfikowane.
Rys. 3.5
Kartoteka Środków
Trwałych, Konto
kosztu nabycia ŚT
Konto. Należy wprowadzić kod konta Księgi Głównej, pod którym

rejestrowane są transakcje dotyczące tej ewidencji środków. Należy
zdefiniować konta w Kartoteka Kodów Kont Księgowych. Konta
środków trwałych są pobierane domyślnie z Kartoteki Klas ŚT.
Subkonta. Ewentualnie można wprowadzić kod subkonta, pod
którym rejestrowane są transakcje dla tej ewidencji środków. Określ
subkonta w Kartotece Kodów Subkont (25.3.17). Subkonta środków
trwałych są tworzone domyślnie na podstawie informacji Kartoteki
Lokalizacji.
MPK. Opcjonalnie można wprowadzić kod miejsca powstawania
kosztów, pod którym rejestrowane są transakcje dotyczące tej
ewidencji środków trwałych. Należy zdefiniować miejsce
powstawania kosztów w Kartotece Kodów Miejsc Powstawania
Kosztów (25.3.20). Miejsca powstawania kosztów środków trwałych
są tworzone domyślnie na podstawie informacji Kartoteki
Lokalizacji.
Projekt. Dodatkowo można wprowadzić kod projektowy, pod którym

rejestrowane są transakcje dotyczące tej ewidencji środków trwałych.
Należy zdefiniować kody projektów w Kartotece Kodów Projektów
(25.3.11).
Wycofanie środka trwałego

Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Wycofaj na ekranie
Opcje.
Funkcji tej używa się, aby wycofać środek trwały. Funkcja wycofania
środka trwałego powoduje usunięcie wartości nabycia środka trwałego z
ksiąg oraz księgowanie wszelkich strat i zysków w Księdze Głównej.
Uwaga: Jeśli nie zaksięgowano jeszcze amortyzacji dla tego środka
trwałego, należy usunąć środek trwały zamiast wycofać go.
Po wycofaniu środka trwałego, system oblicza i wyświetla wartości dla
kwoty podstawy, umorzenia kumulowanego, kwoty netto oraz zysków/
strat przy likwidacji środków trwałych. Odpowiednie transakcje
wycofania w Księdze Głównej oraz transakcje odwrotne są tworzone, aby
unieważnić przyszłe okresy amortyzacji.
Zmiany te można zobaczyć na ekranie Zapytania Ewidencyjne poprzez
wybranie funkcji Audyt na ekranie Księgi Ewidencyjne. Aby tworzyć
niezaksięgowane transakcje używa się Księgowania Transakcji ŚT. Po
wykonaniu Księgowania Transakcji ŚT należy wykonać Księgowanie
Transakcji (25.13.7), aby zaktualizować Księgę Główną.
Rys. 3.6
Kartoteka Środków
Trwałych,
Wycofanie środka
Data wycofania. Należy wprowadzić datę zbycia środka trwałego.

Data zbycia to data, kiedy środek trwały jest wycofany z użycia i
następuje zrzeczenie się udziału we własności. Jeśli środek trwały jest
zawieszony na dzień zbycia, trzeba mu przywrócić poprzedni status
przed wycofaniem go.
Data musi być poprawna zgodnie z kalendarzem Księgi Głównej lub
kalendarzem środka trwałego powiązanym z księgą. Data musi się
także mieścić w otwartym okresie KG i być późniejsza niż data
przyjęcia.
Powód wycofania. Należy wprowadzić powód zbycia środka
trwałego. Pole to wymaga zatwierdzenia przez kody zdefiniowane w
Kartotece Kodów Ogólnych dla pola fa_disp_rsn.
Przyczyna wycofania to powód wycofania środka z użycia i
zrzeczenia się udziału we własności. Przykładowe przyczyny
wycofania to sprzedaż, kradzież, zniszczenie, darowizna,
uszkodzenie.
Cena sprzedaży. Należy wprowadzić kwotę uzyskaną w wyniku
zbycia środka. Kwota te jest opcjonalna i używa się jej do obliczania
zysku lub straty w wyniku likwidacji środka.
Etap. Jeśli opcja ta ma wartość Tak, jest to częściowe wycofanie i
rozdziela się istniejący środek na dwa osobne środki. Nowo
utworzony środek jest wycofany.
Jeśli nie jest to częściowe wycofanie a środek ma tylko jeden składnik,

należy wprowadzić albo procent od pierwotnej wartości w polu Procent,
albo wartość faktury w polu Kwota. Rysunek 3.7 ilustruje ten ekran.
Rys. 3.7
Kartoteka Środków
Trwałych,
Częściowe
wycofanie
Nowy Id Środka Trwałego. Należy wprowadzić niepowtarzalny

identyfikator środka dla składników, które są usuwane ze środka
trwałego. Jeśli opcja Auto numerowanie ŚT ma wartość Tak w
Parametrach Środków Trwałych, system automatycznie przypisuje
identyfikator środka używając predefiniowanej sekwencji określonej
w Kartotece Zakresów Numeracji (36.2.21.1).
Procent. Jeśli środek ma tylko jeden składnik, należy wprowadzić
procent od pierwotnej wartości środka, aby przypisać ją do nowego
środka. Można też wprowadzić wartość faktury w polu Kwota.
Kwota. Jeśli środek ma tylko jeden składnik, należy wprowadzić
podstawową wartość faktury, aby przypisać ją do nowego środka.
Można też wprowadzić procent od pierwotnej wartości w polu
Procent.
W przypadku częściowego wycofania oraz środka składającego się z
wielu składników, system wyświetla listę środków trwałych. Zgodnie z
ustawieniami domyślnymi wszystkie składniki są zaznaczone.
Rysunek 3.8 ilustruje ten ekran.
Rys. 3.8
Kartoteka Środków
Trwałych, Wybór
komponentu
Wybór. Pole to wskazuje, czy należy rozdzielać ten składnik. Aby

wybrać składniki, które mają być rozdzielone, należy nacisnąć
klawisz spacji lub Enter. Gwiazdka oznacza elementy wybrane.
Transfer środka trwałego

Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Transfer na ekranie
Opcje.
Funkcji tej używa się, aby przetransferować środek z jednej wcześniej
zdefiniowanej lokalizacji do drugiej. Środek jest przeniesiony po
wybraniu opcji Przesunięcie. Po wykonaniu Księgowania Transakcji ŚT
utworzone są odpowiednie niezaksięgowane transakcje.
Dla nowej lokalizacji tworzone jest domyślnie nowe subkonto i miejsce
powstawania kosztów. Kombinacja nowego miejsca powstawania
kosztów i subkonta jest weryfikowana, jeśli opcja Weryfikuj konta KG ma
wartość Tak w Parametrach Systemu/Konta (36.1). Nie można zakończyć
transferu jeśli kombinacja ta nie jest poprawna.
Rys. 3.9
Kartoteka Środków
Trwałych, Zmiana
lokalizacji ŚT
Nowa lokalizacja. Należy wprowadzić uprzednio zdefiniowaną

lokalizację dla przenoszonego środka trwałego. Lokalizacje są
definiowane w Kartotece Lokalizacji.
Firma, miejsce powstawania kosztów oraz subkonto powiązane z
nową lokalizacją są domyślnie tworzone dla przenoszonego środka
trwałego.
Nowe subkonto. Należy wprowadzić poprzednio zdefiniowane
subkotno.Subkonta są definiowane w Kartotece Kodów Kont
Księgowych (25.3.17). Domyślnym subkontem jest subkonto nowej
lokalizacji.
Nowe MPK. Należy wprowadzić uprzednio zdefiniowane miejsce
powstawania kosztów. Miejsca powstawania kosztów są definiowane
w Kartotece Miejsc Powstawania Kosztów (25.3.20). Według
ustawień domyślnych dla nowej lokalizacji jest miejsce powstawania
kosztów.
Częściowe wycofanie. Jeśli opcja ta ma wartość Tak, jest to
częściowe wycofanie i rozdziela się istniejący środek na dwa osobne
środki. Nowo utworzony środek jest przeniesiony.
Data transferu. Należy wprowadzić datę księgowania dla
przeniesienia. Data ta określa rok oraz okres transakcji KG.
Data transferu musi być poprawna zgodnie z kalendarzem KG i

kalendarzami środków trwałych powiązanymi z ewidencjami
środków. Data musi się także mieścić w otwartym okresie KG i być
późniejsza niż data przyjęcia.
Jeśli chodzi o częściowy transfer a środek ma tylko jeden składnik, należy
wprowadzić procent od pierwotnej wartości w polu Procent lub wartość
faktury w polu Kwota.
Rys. 3.10
Kartoteka Środków
Trwałych,
Częściowy transfer

trwałego. Jeśli opcja Auto numerowanie ŚT ma wartość Tak w
identyfikator środka używając predefiniowanej sekwencji określonej
w Kartotece Zakresów Numeracji (36.2.21.1).
procent od pierwotnej wartości środka, aby przypisać ją do nowego
Procent.
W przypadku częściowego transferu oraz środka składającego się z wielu
składników, system wyświetla listę środków trwałych. Zgodnie z
ustawieniami domyślnymi wszystkie składniki są zaznaczone.
Rys. 3.11
Kartoteka Środków
Trwałych, Wybór
komponentu
Wybór. Pole to wskazuje, czy należy rozdzielać ten składnik. Aby

wybrać składniki, które mają być rozdzielone, należy nacisnąć
klawisz spacji lub Enter. Gwiazdka oznacza elementy wybrane.
Komentarze do transakcji
Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Komentarze na ekranie
Opcje.
Funkcji tej używa się, aby wprowadzić komentarze dotyczące środka
trwałego. Komentarze te można drukować w postaci różnych raportów
dotyczących środków trwałych.
Rys. 3.12
Kartoteka Środków
Trwałych,
Komentarze do
transakcji
Referencja. Aby skopiować podstawowe komentarze, należy

wprowadzić kod referencji, który identyfikuje komentarz
podstawowy. Kody referencji identyfikują podstawowe komentarze,
zazwyczaj poprzez identyfikowanie tematu komentarza, za pomocą

symbolu indeksu lub adresu, którego dotyczy tekst komentarza. Aby
wprowadzić własny komentarz, należy zostawić to pole puste.
Typ. Należy wprowadzić kod typu dla tego komentarza. Kody typów
grupują podobne komentarze.
Kod typu może identyfikować źródło lub użycie komentarza. Pole
Typ może pozostać puste. To pole wymaga zatwierdzenia przez kody
zdefiniowane w Kartotece Kodów Ogólnych dla pola cd_type.
Język. Należy wprowadzić uprzednio zdefiniowany kod językowy
dla tego podstawowego komentarza. Kody językowe identyfikują
język tekstu komentarza. Kody językowe są definiowane w Kartotece
Kodów Językowych (36.4.1). Jeśli nie używa się wielu języków, pole
to zostawia się puste.
Strona. Należy wprowadzić numer strony dla tego podstawowego
komentarza. Dla każdego komentarze można zapisać wiele stron
tekstu. Każda strona jest identyfikowana przez numer strony, którego
używa się też, żeby uzyskać do niej dostęp.
Komentarze. Wprowadź komentarze. Dla każdego komentarza
dotyczącego transakcji można zapisać wiele stron tekstu. Stron są
identyfikowane przez numery stron, których używa się też, żeby
uzyskać do nich dostęp. Każdy numer strony komentarzy
dotyczących transakcji może być skopiowany z innego
podstawowego komentarza poprzez określenie istniejącej referencji
do komentarza podstawowego, typu, języka i strony. Tekst
komentarza dotyczącego transakcji można też wprowadzić ręcznie,
mając do dyspozycji 15 wierszy tekstu na stronę.
Kartoteka Pól Użytkownika

Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Użytkownik na ekranie
Opcje.
Funkcji tej używa się do obsługi i dostosowywania pól użytkownika.
Rys. 3.13
Kartoteka Środków
Trwałych, Obsługa
pól użytkownika
Dane ubezpieczeniowe
Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Ubezpieczenie na ekranie
Opcje.
Funkcji tej używa się, aby definiować informacje ubezpieczeniowe dla
środka trwałego, takie jak firma ubezpieczeniowa, numer polisy i wartość
ubezpieczenia dla danego środka trwałego. Dane ubezpieczeniowe służą
tylko do wglądu.
Rys. 3.14
Kartoteka Środków
Trwałych, Dane
dotyczące
ubezpieczeń
Przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe. Opcjonalnie można wprowadzić

nazwę firmy, która ubezpiecza dany środek trwały.
Nr ubezpieczenia. Opcjonalnie można wprowadzić numer polisy
ubezpieczeniowej dla danego środka trwałego.
Data ubezpieczenia. Opcjonalnie można wprowadzić datę
rozpoczęcia i końca okresu objętego ubezpieczeniem dla danego
środka trwałego. Data ta zależy od sposobu rejestrowania dat okresu
ubezpieczenia przez firmę.
Wartość ubezpieczenia. Opcjonalnie można wprowadzić wartość
ubezpieczenia lub wartość odtworzenia dla danego środka trwałego.
Księgi ewidencyjne
Użycie tej funkcji następuje poprzez wybranie opcji Księgi w nagłówku
Kartoteki Środków Trwałych.
nawigacyjne.
Rys. 3.15
Ekran Księgi
Księgi
Księgiewidencyjne
ewidencyjne Ewidencyjne
Koryguj Szczeg Kontr UJP
Niezaksięgowane Zaksięgowane
Korekty
Korekty
Księga
Księga Szczegóły
Szczegóły Jednostki
Jednostki
wartości,
wartości, Dane
Daneksięgi
księgi
ewidencyjna
ewidencyjna amortyzacji
amortyzacji produkcji
produkcji
umorz./amort.
umorz./amort.
Szczeg UJP Rzecz
Plan amortyzacji Szczegóły Plan amortyzacji

Szczegóły
amortyzacji
amortyzacji
Funkcji tej używa się, aby przypisać lub zmienić księgi ewidencyjne dla
środka trwałego. Księgi są tworzone domyślnie na podstawie klasy
środka trwałego. Można zmienić domyślne księgi lub dodać inne księgi.
Jeśli środek trwały został zaksięgowany w KG, nie można modyfikować

ksiąg ewidencyjnych.
Rys. 3.16
Kartoteka Środków
Trwałych, Księgi
ewidencyjne
Â “Definiowanie Księga. Należy wprowadzić poprzednio zdefiniowany identyfikator

Ksiąg” na księgi. Księgi są definiowane w Kartotece Ksiąg. Środek trwały
stronie 30
zawiera więcej wymaga księgi aktualizującej konta KG do rejestrowania transakcji
informacji. środków trwałych w KG. Środek trwały można amortyzować w
nieograniczonej liczbie ksiąg nieaktualizujących kont KG.
Początek eksploatacji. Należy wprowadzić datę, od której zaczyna
się obliczanie amortyzacji. Data przyjęcia musi być poprawna
zgodnie z kalendarzem KG lub kalendarzem środka trwałego
powiązanym z księgą, jeśli jest to księga nieaktualizująca kont KG.
Â “Definiowanie Metoda. Należy wprowadzić identyfikator aktywnej metody
Metod” na amortyzacji. Metody są definiowane w Kartotece Metod Umarzania
stronie 22
zawiera dalsze ŚT. Identyfikator składa się z czterech znaków alfanumerycznych i
informacje. nie może się zaczynać od zera.
Okres. Należy wprowadzić spodziewany okres użytkowania środka
trwałego amortyzowanego daną metodą. Spodziewany okres
użytkowania jest używany do wyliczania kwoty amortyzacji środka
trwałego w tym okresie.
Koszt. Należy wprowadzić wartość nabycia. Wielkości tej używa się
do określania podstawy dla księgi. Wartość domyślna to wartość z
nagłówka Kartoteki Środków Trwałych.
Korekty umorzeń
Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Korekta na ekranie
Księgi Ewidencyjne.
Funkcja ta jest dostępna, jeśli środek trwały został zaksięgowany w KG.
Funkcji tej używa się, aby dodać korekty do planu amortyzacyjnego. Aby
tworzyć niezaksięgowane transakcje używa się Księgowania Transakcji
ŚT. Utrzymuje się zapis kontrolny, pokazujący historię czynności
amortyzacyjnych. Po wykonaniu Księgowania Transakcji ŚT należy
wykonać Księgowanie Transakcji (25.13.7), aby zaktualizować Księgę
Główną.
Rys. 3.17
Kartoteka Środków
Trwałych, Korekty
umorzenia
Typ. Należy wprowadzić typ korekty dla księgowanego środka

trwałego. Aby tworzyć transakcje korygujące używa się Księgowania
Transakcji ŚT. Utrzymuje się zapis kontrolny, pokazujący historię
czynności amortyzacyjnych.
Uwaga: Nie można cofnąć korekty dla środka trwałego, który został ÂSzczegóły
przekonwertowany z poprzedniego systemu środków stałych. zawiera
Podręcznik
Moduł Środki Trwałe obsługuje następujące typy korekt: konwersji
MFG/PRO .
• Podstawa: Koryguj podstawę. Pozwala zmienić wartość środka
trwałego po zaksięgowaniu amortyzacji. System używa nowej
podstawy do ponownego przeliczenia planu amortyzacji w
okresie eksploatacji środka trwałego. Następnie obliczana jest
różnica miedzy starym planem amortyzacyjnym i nowym planem
amortyzacyjnym. Wszelkie korekty okresów zaksięgowanych są

księgowane w pierwszym otwartym okresie. Nowa podstawa
musi być wyższa niż zaksięgowana amortyzacja i nie może być
wartością ujemną.
• Premia: Korekta premiowa. Funkcja ta pozwala rejestrować
dodatkową amortyzację dla danego środka trwałego. Korekta
premiowa jest na przykład używana, aby wskazać, że środek
trwały stał się przestarzały. Korekty premiowe są niemożliwe w
zaksięgowanych, zawieszonych i ostatnich okresach planu
amortyzacji. Wielkość premiowa nie może przekraczać
pozostałej sumy planu amortyzacji.
• Okres: Koryguj okres. Funkcja ta pozwala zmienić szacowany
okres eksploatacji środka trwałego po zaksięgowaniu
amortyzacji. System oblicza różnicę między starym planem
amortyzacji i nowym planem amortyzacji. Nowy plan
amortyzacyjny zaczyna się w pierwszym otwartym okresie.
• Metoda: Koryguj metodę. Funkcja ta pozwala zmienić metodę
amortyzacji po zaksięgowaniu amortyzacji. System oblicza
różnicę między starym planem amortyzacji i nowym planem
amortyzacji. Nowy plan amortyzacyjny zaczyna się w pierwszym
otwartym okresie.
• Przywrócone: Przywrócona amortyzacja. Funkcja ta pozwala
przywrócić środek trwały do użytku. Data przywrócenia musi być
późniejsza niż data zawieszenia.
• Zawieszone: Zawieszona amortyzacja. Funkcja ta pozwala
zawiesić eksploatację środka trwałego. Zawieszenie jest
niemożliwe, jeśli środek trwały jest już zawieszony lub
zaksięgowano początkowy okres.
Â “Definiowanie Metoda. W przypadku korygowani metody, należy wprowadzić
Metod” na identyfikator metody amortyzacji. Metody są definiowane w
stronie 22
zawiera więcej Kartotece Metod Umarzania ŚT. Identyfikator składa się z czterech
informacji. znaków alfanumerycznych i nie może się zaczynać od zera.
Okres. W przypadku korygowania okresu eksploatacji, należy
wprowadzić nowy szacowany okres eksploatacji dla środka trwałego.
Spodziewany okres użytkowania jest używany do wyliczania kwoty
amortyzacji środka trwałego w tym okresie.
Kwota korekty. Dla Amortyzacji premiowej, należy wprowadzić

wielkość premiową. Korekty premiowe są niemożliwe w
zaksięgowanych, zawieszonych i ostatnich okresach planu
amortyzacji. Wielkość premiowa nie może przekraczać pozostałej
sumy planu amortyzacji.
W przypadku opcji Koryguj podstawę, należy wprowadzić nową
wartość środka trwałego. Nowa wartość musi być wyższa niż
zaksięgowana amortyzacja i nie może być wartością ujemną.
Rok-ok. Należy wprowadzić rok oraz okres dla korekty. Format
wpisu jest następujący: XXXXYY, gdzie XXXX oznacza rok, a YY
okres.
Można modyfikować tylko to pole, jeśli typem korekty jest:
• Amortyzacja premiowa
• Zawieszona amortyzacja
• Przywrócona amortyzacja
Szczegóły księgi
Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Szczegóły na ekranie
Księgi Ewidencyjne.
Funkcji tej używa się, aby wyświetlać szczegóły księgi oraz dodatkowo
do rejestracji umorzenia początkowego.
Potrzeba rejestracji umorzenia początkowego może się pojawić w
przypadku konwersji z innego systemu środków trwałych. Należy
wprowadzić datę, od której nowy system środków trwałych zaczyna
obliczać amortyzację w polu Data przejęcia umorzenia. Należy
wprowadzić wielkość poprzednio umorzoną w polu Przejęte umorzenie
skumulowane. Jeśli przy końcu okresu eksploatacji środka trwałego
pojawi się różnica między sumą umorzenia a wartością rzeczywiście
umorzoną, jest ona dodawana do wielkości amortyzacji w ostatnim
okresie.
Rys. 3.18
Kartoteka Środków
Trwałych, Dane
księgi
Przejęte umorzenie skumulowane. Wprowadź wielkość umorzenia

pomiędzy datą przyjęcia i datą przejęcia umorzenia. Wielkość ta
może być aktualizowana tylko wtedy, gdy środek trwały nie został
zaksięgowany w KG.
Data przejęcia umorzenia. Wprowadź datę, kiedy zaczyna się
obliczanie przejętej amortyzacji. Data ta może być aktualizowana
tylko wtedy, gdy środek trwały nie został zaksięgowany w KG.
Zapytanie amortyzacyjne
Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Audyt na ekranie Księgi
Ewidencyjne.
Funkcji tej używa się, żeby wyświetlić pierwotny plan amortyzacyjny i
wszelkie korekty. Plan amortyzacyjny można wyświetlić w wersji
zwiniętej lub szczegółowej.
• Zwinięty plan wyświetla obliczoną wielkość amortyzacji.
• Plan szczegółowy wyświetla pierwotne obliczenie amortyzacji i
wszelkie korekty.
W przypadku stosowania metody amortyzacji jednostkami produkcji,
można wyświetlić też szacowaną, rzeczywistą i szacowaną kumulowaną
liczbę jednostek dla każdego okresu.
Rys. 3.19
Kartoteka Środków
Trwałych,
Zapytanie o
umorzenie
Użyj funkcji Szczegóły, aby wyświetlić szczegółowy plan amortyzacyjny.

Rys. 3.20
Kartoteka Środków
Trwałych,
Harmonogram
umorzeń
Funkcja UOP wyświetla informacje na temat jednostek produkcji (UOP)

Rys. 3.21
Kartoteka Środków
Trwałych, Audyt
UOP
Jednostki produkcji i plan amortyzacji

Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji UOP na ekranie Księgi
Ewidencyjne.
W przypadku stosowania amortyzacji metodą jednostek produkcji (UOP),
funkcji tej można używać do aktualizowania całkowitej oraz szacowanej
liczby jednostek produkcji. Śledzi się też rzeczywisty okres produkcji.
Rys. 3.22
Kartoteka Środków
Trwałych,
Jednostki produkcji
Okres efektywny. Wprowadź okres wejścia w życie, który ma być

użyty do skorygowania całkowitej oraz szacowanej liczby jednostek
produkcji. Format wpisu jest następujący: XXXXYY, gdzie XXXX
oznacza rok, a YY okres.
Miara. Wprowadź uprzednio zdefiniowany identyfikator miernika.
Mierniki są stosowane do oceny zużycia środka trwałego przy
amortyzacji metodą jednostek produkcji. W celu oceny zużycia
środków trwałych można powiązać mierniki ze środkami trwałymi
lub z grupami środków trwałych w Kartotece Środków Trwałych.
Razem. Wprowadź szacowaną całkowitą liczbę jednostek, które
środek trwały wytworzy według oczekiwań w czasie swojego okresu
eksploatacji.
Ważne: W razie modyfikowania tej liczby wszystkie niezaksięgowane
okresy są automatycznie korygowane.
Jednostki okresu. Wprowadź oczekiwaną liczbę jednostek, którą
według szacunków środek trwały ma wytworzyć w każdym okresie.
Wielkość ta musi być mniejsza niż całkowita suma jednostek.
Jednostka miary. Wprowadź jednostkę miary dla tego środka
trwałego, na przykład cal lub stopę.
Koszt. Wprowadź koszt poniesiony w celu nabycia tego środka
trwałego. Wielkość ta nie może być mniejsza niż już umorzona
wielkość dla tego środka trwałego.
Należy użyć funkcji Rzeczywiste, aby śledzić rzeczywistą produkcję w
okresie.
Rys. 3.23
Kartoteka Środków
Trwałych,
Harmonogram
umorzeń
Rok-ok. Należy wprowadzić rok oraz okres dla bieżącego okresu

produkcji.
Format wpisu jest następujący: XXXXYY, gdzie XXXX oznacza rok,
a YY okres.
Faktyczna produkcja w okresie. Wprowadź rzeczywistą liczbę
jednostek, które ten środek trwały wyprodukował w tym okresie.
Liczba ta musi być mniejsza niż liczba pozostałych jednostek dla
środka trwałego.
Kartoteka Składników ŚT
Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Szczegóły na nagłówku

nawigacyjne.
Rys. 3.24
Składniki
Ekran Kartoteka
Składniki Składników ŚT
środków
środkówtrwałych
trwałych
Podziel
Podział
Podział
Funkcja ta służy do obsługi numerów seryjnych, numerów

inwentaryzacyjnych oraz wartości dla każdego środka trwałego lub
składnika środka trwałego. Jeśli na przykład środek trwały ma oddzielne
składniki, można śledzić środek trwały i wszystkie jego składniki. Aby
zmodyfikować istniejący numer inwentaryzacyjny, należy go najpierw
usunąć, a następnie utworzyć nowy.
Kiedy tworzy się środek trwały, automatycznie tworzone są zapisy
składników środka trwałego w oparciu o grupę podaną w polu Składniki
na ekranie nagłówka Kartoteki Środków Trwałych.
Rys. 3.25
Kartoteka Środków
Trwałych,
Kartoteka
Składników
Środków Trwałych
Kwit. Wprowadź niepowtarzalny numer inwentaryzacyjny dla

składnika środka trwałego. Dostęp do tego pola jest możliwy tylko w
przypadku dodawania numeru inwentaryzacyjnego.
Opis. Należy wprowadzić do 20 znaków opisu składnika danego
środka trwałego.
Kwota. Wprowadź kwotę zapłaconą w celu nabycia składnika środka
trwałego. Kwota ta jest automatycznie obliczana przez dzielenie
wartości przez liczbę składników wpisaną na ekranie nagłówka
Kartoteki Środków Trwałych. W przypadku zmiany tej kwoty
całkowita kwota dla wszystkich składników środka trwałego musi
być równa wartości w polu Koszt w nagłówku Kartoteki Środków
Trwałych.
Numer seryjny. Dodatkowo można wprowadzić numer seryjny dla
środka trwałego. Numer ten jest niepowtarzalnym identyfikatorem
dla środka trwałego i nie musi być taki sam jak identyfikator środka
trwałego.
Podział
Funkcja ta jest dostępna poprzez wybranie opcji Podział na nagłówku
Funkcja ta służy do dzielenia środka trwałego na dwa odrębne środki
trwałe. Proces ten określa się mianem podziału. Podziału używa się, aby
podzielić środek trwały, który zawiera grupę pojedynczych elementów na
dwa odrębne środki trwałe. Podziału używa się też do częściowego
wycofania lub transferu środka.
Należy wprowadzić niepowtarzalny identyfikator środka dla składników,
które są usuwane ze środka trwałego. Jeśli opcja Auto numerowanie ŚT
ma wartość Tak w Parametrach Środków Trwałych, system
automatycznie przypisuje identyfikator środka trwałego używając
uprzednio zdefiniowanej sekwencji Zarządzania Zakresem Numeracji.
Nowy środek trwały zawiera oddzielne elementy oraz odpowiednią część
procentową pierwotnej wartości środka trwałego, wartości końcowej,
amortyzacji i korekt amortyzacyjnych. Pola Podziel z oraz Data podziału
na ekranie Opcja są zaktualizowane, aby pokazywały źródłowy środek
trwały oraz datę utworzenia.
Rys. 3.26
Kartoteka Środków
Trwałych, Podział

trwałego. Jeśli opcja Auto Numerowanie ŚT ma wartość Tak w
identyfikator środka trwałego używając uprzednio zdefiniowanej
sekwencji Zarządzania Zakresem Numeracji.
procent od pierwotnej wartości środka, aby przypisać go do nowego
Procent.
Jeśli środek trwały ma wiele składników, można je wybrać z listy.
Zgodnie z ustawieniami domyślnymi wszystkie składniki są zaznaczone.
Rys. 3.27
Kartoteka Środków
Trwałych, Wybór
składników
Wybór. Pole to wskazuje, czy należy podzielić ten składnik. Aby

wybrać składniki, które mają być podzielone, należy nacisnąć klawisz
spacji lub Enter. Gwiazdka oznacza elementy wybrane.
Kartoteka Grup Środków Trwałych

Raport Kartoteka Grup Środków Trwałych (32.7) służy do grupowania
podobnych środków trwałych w paczce i dodawanie ich do systemu jako
indywidualnych zapisów środków trwałych. Przetwarzanie wsadowe
pozwala grupować do 25 środków trwałych i dodawać je do systemu jako
indywidualne zapisy środków trwałych.
Uwaga: Paczki środków trwałych nie są podobne do ani powiązane z
paczkami używanymi w module finansowym.
Po utworzeniu środków trwałych można je pojedynczo modyfikować w
ÂPatrz strona 96 Aby umożliwić przetwarzanie CIM, Kartoteka Grup Środków Trwałych
nie używa standardowych przycisków, które można znaleźć w innych
funkcjach środków trwałych. Można użyć funkcji załadunku danych CIM
do ładowania danych dotyczących środków trwałych do systemu.
Rys. 3.28
Kartoteka Grup
Środków Trwałych
(32.7)
Paczka. Wprowadź niepowtarzalny identyfikator paczki lub naciśnij

przycisk Wykonaj, aby system przypisał identyfikator paczki.
Identyfikator paczki wygenerowany przez system ma format-
YYMMDDNN. YY to rok, MM to miesiąc, DD to rok a NN to
następny numer paczki dla tego dnia.
Kontrola paczki. Wprowadź wielkość kontrolną dla tej paczki.
Wielkość kontrolna to całkowita wartość dla wszystkich środków
trwałych w paczce. Wielkości kontrolnej używa się do określania
minimalnej i maksymalnej wielkości dopuszczalnej dla paczki.
Wybierz funkcję Środki trwałe, aby dodać środki trwałe do paczki.
Rys. 3.29
Kartoteka Grup
Środków Trwałych,
Środki Trwałe
Środki trwałe. Wprowadź niepowtarzalny identyfikator zawierający

do 12 znaków, identyfikujący środek trwały, który jest częścią paczki.
Jeśli opcja Auto numerowanie ŚT ma wartość Tak w Parametrach
środków trwałych, pola tego nie można aktualizować. Identyfikatory
środków trwałych są przydzielane automatycznie.
Opis ŚT. Należy wprowadzić do 30 znaków opisu środka trwałego.
Opis ten służy tylko do wglądu i wyświetla się na różnych raportach i
zapytaniach.
Klasa. Wprowadź uprzednio zdefiniowany identyfikator klasy.
Identyfikatory klas są definiowane w Kartotece Klas ŚT.
Klasa określa domyślne kody konta dla środka trwałego.
Magazyn. Wprowadź uprzednio zdefiniowany identyfikator

lokalizacji. Określ identyfikatory lokalizacji w Kartotece Lokalizacji.
Kody lokalizacji środków trwałych odnoszą się do księgowej
lokalizacji środka trwałego. Lokalizacja ta nie musi być fizyczną
lokalizacją środka trwałego.
Początek eksploatacji. Należy wprowadzić datę przyjęcia do
eksploatacji danego środka trwałego. Data przyjęcia to domyślna data
używana do obliczania amortyzacji.
Data ta musi się znajdować w otwartym okresie kalendarza KG a
także istnieć w kalendarzach środka trwałego powiązanych z
domyślnymi księgami w klasie.
Koszt. Należy wprowadzić kwotę zapłaconą w celu nabycia środka
trwałego.
Koszt ten służy do obliczania podstawowej wielkości dla każdej
domyślnej księgi utworzonej dla środka trwałego.
Wartość końcowa. Można wprowadzić dodatkową wartość końcową
dla tego środka trwałego.
Wartość końcowa to oczekiwana wartość aktywu pod koniec jego
okresu eksploatacji. Jest to uzasadniona kwota przewidywana do
uzyskania na wolnym rynku za środek trwały po zakończeniu jego
okresu użyteczności. Jeśli wartość końcowa jest określona na
początku obliczeń amortyzacji, to używa się jej do redukowania
podstawy amortyzacji.
Komponenty . Należy wprowadzić liczbę składników, które należą do
tego identyfikatora środka trwałego. W przypadku aktualizacji środka
trwałego, nowa wartość nie może być mniejsza niż pierwotnie
wprowadzona wartość.
Jeśli na przykład nabyty jest środek trwały, który składa się z 200
krzeseł, krzesła te mogą zostać zaklasyfikowane razem jako jeden
środek trwały. W tym przypadku, należy wybrać 200 jako wartość
opcji Komponenty.
Nie można wprowadzić grupy mniejszej niż 1.
Razem. W przypadku stosowania metody amortyzacji jednostkami

produkcji, należy wprowadzić oczekiwaną całkowitą liczbę
jednostek, które dany środek trwały wyprodukuje według szacunków
w okresie użytkowania gospodarczego.
Jednostka/okres. W przypadku stosowania metody amortyzacji
jednostkami produkcji, należy wprowadzić oczekiwaną liczbę
jednostek, które dany środek trwały wyprodukuje według szacunków
w każdym okresie.
UM (jednostka miary). W przypadku stosowania metody amortyzacji
jednostkami produkcji, należy wprowadzić jednostkę miary dla tego
środka trwałego; na przykład cal lub stopę.
Transfery ŚT
Raport Transfery ŚT (32.16) do transferowania licznych środków
trwałych z jednej uprzednio określonej lokalizacji do drugiej.
Kombinacja nowego miejsca powstawania kosztów i subkonta jest
weryfikowana, jeśli opcja Weryfikuj konta KG ma wartość Tak w
Parametrach Systemu/konta. Nie można zakończyć transferu, jeśli
kombinacja ta nie jest poprawna.
Rys. 3.30
Transfer Środków
Trwałych (32.16)
Środek trwały, Do. Wprowadź zakres identyfikatorów środków

trwałych, aby wybrać środki trwałe do transferu.
Klasa, Do. Wprowadź zakres identyfikatorów klasy, aby wybrać
środki trwałe do transferu.
Magazyn, Do. Wprowadź zakres identyfikatorów lokalizacji, aby

wybrać środki trwałe do transferu.
Początek eksploatacji, Do. Wprowadź pierwszą datę przyjęcia z
zakresu, aby wybrać środki trwałe do transferu.
Koszt środka trwałego, Do. Wprowadź zakres wartości środków, aby
wybrać środki trwałe do transferu.
Zmiana lokalizacji. Wprowadź datę wykonania transferu. Data ta musi
być zawarta w otwartym okresie KG.
Nie mogą istnieć inne transakcje transferu dla tych środków trwałych
dla tego samego okresu, co wprowadzona data.
Nowy magazyn. Wprowadź nową lokalizację dla środków trwałych.
Lokalizacja ta musi być określona w Kartotece Lokalizacji.
Nowe subkonto. Wprowadź nowe subkonto dla transferowanych
środków trwałych. Według ustawień domyślnych dla nowej
lokalizacji jest subkonto.
Nowe MPK. Wprowadź nowe miejsce powstawania kosztów dla
transferowanych środków trwałych. Według ustawień domyślnych
dla nowej lokalizacji jest miejsce powstawania kosztów.
Wskaż wszystko. Pole to wskazuje, czy środki trwałe spełniające
kryteria wyboru są automatycznie wybierane do transferu.
Tak: Wszystkie środki trwałe spełniające kryteria wyboru są wybrane
do transferu. Można modyfikować środki trwałe na ekranie Wybór
Środków Trwałych do Transferu.
Nie: Środki trwałe nie są wybierane automatycznie. Trzeba wybierać
ręcznie środki trwałe na ekranie Wybór Środków Trwałych do
Transferu.
Rys. 3.31
Kartoteka Środków
Trwałych, Wybór
środków trwałych
do transferu
Wybór. Pole to wskazuje, czy transferować ten składnik. Aby wybrać

składniki, które mają być transferowane, należy nacisnąć klawisz
Likwidacje Środków Trwałych

Opcja Likwidacje Środków Trwałych (32.19) służy do usuwania wielu
środków trwałych równocześnie.
Rys. 3.32
Likwidacje
Środków Trwałych
(32.19)
Środek trwały, Do. Wprowadź zakres identyfikatorów środków

trwałych, aby wybrać środki trwałe do wycofania.
Klasa, Do. Wprowadź zakres identyfikatorów klasy, aby wybrać
środki trwałe do wycofania.
Magazyn, Do. Wprowadź zakres identyfikatorów lokalizacji, aby
wybrać środki trwałe do wycofania.
Początek eksploatacji, Do. Wprowadź zakres dat przyjęcia, aby

wybrać środki trwałe do wycofania.
Koszt środka trwałego, Do. Wprowadź zakres kosztów pozyskania,
aby wybrać środki trwałe do wycofania.
Firma. Wprowadź firmę dla środków trwałych, które mają być
wybrane do wycofania. Wypełnienie tego pola jest obowiązkowe.
Domyślnie jest to firma główna bazy danych.
Data wycofania. Wprowadź datę wykonania wycofania. Wypełnienie
tego pola jest obowiązkowe. Data ta musi być zawarta w otwartym
okresie KG.
Powód wycofania. Należy wprowadzić powód zbycia środka
trwałego.
Pole to wymaga zatwierdzenia przez kody zdefiniowane w Kartotece
Kodów Ogólnych dla pola fa_disp_rsn.
Jest to powód wycofania środka trwałego z użycia i zrzeczenia się
udziału we własności. Przykładowe przyczyny wycofania to
sprzedaż, kradzież, zniszczenie, darowizna, uszkodzenie.
Cena sprzedaży. Należy wprowadzić kwotę uzyskaną w wyniku
zbycia środka. Pole to jest opcjonalne.
Do każdego wycofanego środka trwałego przypisuje się kwotę
zbycia. Kwota ta jest używana do obliczania zysku lub straty z tytułu
zbycia środka trwałego.
Wskaż wszystko. Pole to wskazuje, czy środki trwałe spełniające
kryteria wyboru są automatycznie wybierane do wycofania.
Tak: Wszystkie środki trwałe spełniające kryteria wyboru są wybrane
do wycofania. Można modyfikować środki trwałe na ekranie Wybór
Środków Trwałych do Wycofania.
Nie: Środki trwałe nie są wybierane automatycznie. Trzeba wybierać
ręcznie środki trwałe na ekranie Wybór Środków Trwałych do
Wycofania.
Rys. 3.33
Likwidacje
Środków Trwałych,
Wybór środków
trwałych do
likwidacji
Wybór. Pole to wskazuje, czy należy wycofać ten składnik. Aby

wybrać składniki, które mają być wycofane, należy nacisnąć klawisz
Używanie CIM do ładowania danych

środków trwałych
Funkcje w Menu interfejsu CIM (36.15) pozwalają transferować Â Podręcznik
poprawnie sformatowane dane z zewnętrznego pliku do bazy danych użytkownika,
Tom 9: Funkcje
MFG/PRO. Jest to szczególnie przydatne do początkowego zapełniania Systemowe
bazy danych lub gdy konieczna jest duża ilość zmian. zawiera
szczegółowe
informacje na
Można użyć dowolnego z dwu programów do ładowania danych środków temat CIM.
trwałych używając CIM:
• Kartoteki Środków Trwałych używa się do załadunku podstawowych
danych i specyficznych szczegółów, takich jak wcześniejsze
wielkości umorzenia, lub do zmieniania wartości domyślnych, takich
jak okres użyteczności gospodarczej środka trwałego i metoda
amortyzacji.
• Kartoteki Grup Środków Trwałych używa się do załadunku
podstawowych danych dla 25 zapisów środków trwałych
równocześnie. Zapisy te można potem modyfikować w razie potrzeby
w Kartotece Środków Trwałych.
Używanie CIM z Kartoteką Środków Trwałych

Przy ładowaniu danych CIM do Kartoteki Środków Trwałych, można
określać nazwy przycisków, które są używane przy ręcznym
wprowadzaniu danych. Następujący przykład ilustruje, jak dodać środek
trwały FA01 przez określenie przycisku Dodaj.
@@batchload fafamt.p
"add"
"FA01" "Asset Added through CIM" "FL01" "001"
04/24/00 1000
100
"end"
@@end
Rysunek 3.34 to przykład użycia pliku danych wejściowych CIM do

dodania środka trwałego i aktualizacji wielkości umorzenia oraz daty dla
wybranej księgi. Do przykładu dodane jest objaśnienie każdej linii.
Rys. 3.34
Plik danych 1 @@batchload fafamt.p
wejściowych CIM 2 "add"
dla kwoty 3 "FA02" "Asset Added through CIM" "FL01" "001"
umorzenia 4 04/28/00 1000
5 100 1000 1 Yes "Auth-No"
6 "books"
7 "find"
8 "PB"
9 "detail"
10 "update"
11 300 04/26/00
12 "end"
13 "end"
14 "end"
15 .
16 @@end
Tabela 3.1 objaśnia każdy element pliku danych wejściowych CIM.

Tabela 3.1
Elementy pliku Linia Objaśnienie
danych
wejściowych CIM 1 Wskazuje początek zbioru danych CIM
2 Wybierz przycisk Dodaj na nagłówku Kartoteki Środków Trwałych
3 “FA02”: pole ŚrTrw
“ŚrTrw dodane przez CIM”: pole Opis ŚrTrw
“FL01”: pole Klasa
“001”: pole Magazyn
Linia Objaśnienie
4 04/28/00: pole Data przyjęcia
1000: pole Koszt
5 100: pole Wart.końc
1000: pole Odtworzeniowa
1: pole Składniki
Tak: pole Umarzaj ŚT
“Numer autoryzacji”: pole Numer autoryzacji
6 Wybierz przycisk Księgi w nagłówku Kartoteki Środków Trwałych
7 Wybierz przycisk Szukaj w ramce Księgi ewidencyjne
8 Wprowadź nazwę szukanej księgi: PB
9 Wybierz przycisk Szczegóły w ramce Księgi Ewidencyjne
10 Wybierz przycisk Aktualizacja w ramce Szczegóły Księgi
11 300: pole Przejęte umorzenie skumulowane
4/26/00: pole Data przejęcia umorzenia
12 Wybierz przycisk Koniec ramce Szczegóły Księgi
13 Wybierz przycisk Koniec w ramce Księgi Ewidencyjne
14 Wybierz przycisk Koniec w nagłówku Kartoteka Środków Trwałych
15 Koniec
16 Wskazuje koniec pliku danych CIM
W Kartotece Lokalizacji (32.1.13) można zdefiniować subkonta i miejsca

powstawaniu kosztów dla wszystkich środków trwałych posiadających
referencje do lokalizacji. Ta kombinacji subkonta i miejsca powstawania
kosztów stanowi wartość domyślną dla wszystkich kont określonych
W niektórych przypadkach przedsiębiorstwo może mieć inne subkonta
lub miejsca powstawania kosztów powiązane z każdym kontem środków
trwałych. Wartości domyślne mogą być zmodyfikowane przy użyciu
skryptu ładowania CIM.
Można zdefiniować do siedmiu kont w ramce Konta Kartoteki Środków ÂPatrz “Kartoteka
Trwałych. Są one oznaczone numerami od 1 do 7: Kont Środków
Trwałych” na
1. Konto środka trwałego, stronie 62.
2. Umorzenie,
3. Amortyzacja okresowa,
4. Konto inwestycji,
5. Zysk z likwidacji ŚT,
6. Strata z likwidacji ŚT,
7. ŚT w zawieszeniu.
Rysunek 3.35 zawiera przykład użycia pliku danych wejściowych CIM
do aktualizacji pierwszych trzech kont KG istniejącego środka trwałego.
Ogólny format jest następujący:
• Wprowadź numer odpowiadający typowi konta (1-7).
• W następnym wierszu określ wyrażenie aktualizujące.
• W kolejnym wierszu wprowadź wartości kodów kont: konto,
subkonto, miejsce powstawania kosztów i projekt.
Rys. 3.35
Plik danych @@@batchload fafamt.p
wejściowych CIM "find"
do aktualizacji kont "asset1"
"options"
"accts"
"1"
"update"
"1800" "sub1" "cc-1" "pr1"
"2"
"update"
"1810" "sub2" "cc-2" "pr1"
"3"
"Update"
"1820" "sub3" "cc-3" "pr1"
"end"
"end"
"end"
@@end
Używanie CIM z Kartoteką Grup Środków Trwałych

W Kartotece Grup Środków Trwałych można używać funkcji ładowania
CIM do ładowania do systemu podstawowych danych środków trwałych
dla 25 środków trwałych równocześnie.
Należy używać numerów, które zawiera Tabela 3.2 jako odpowiedników
przycisków opcji w pliku danych wejściowych CIM.
Tabela 3.2
Ekran Zarządzanie Przycisk opcji Definicje
przycisków opcji
Ekran nagłówka Kartoteki Grup Środków 1 Aktualizuj
Trwałych 2 Dodaj
3 ŚrTrw
4 Utwórz
5 Cofnij
6 Szukaj
7 Usuń
8 Koniec
Ekran ŚrTrw 1 Aktualizuj
2 Dodaj
3 Usuń
4 Koniec
Rysunek 3.36 to przykład pliku danych wejściowych CIM dla Kartoteki

Grup Środków Trwałych.
Rys. 3.36
1 @@batchload fabchmt.p Plik danych
2 "2" wejściowych CIM
3 "30" "960"
4 "3"
5 "2"
6 "Asset 1" "first asset" "db01" "ca" "11/01/99" "430" "100" "1"
7 "100000" "1000" "ea"
8
9 "Asset 2" "second asset" "db01" "ca" "11/05/99" "530" "100" "1"
10 "100000" "1000" "ea"
11 "4"
12 "4"
13 "8"
14 .
15 @@end
Tabela 3.3 objaśnia każdy element pliku danych wejściowych CIM.

Tabela 3.3
Linia Objaśnienie Elementy pliku
danych
1 Wskazuje początek zbioru danych CIM wejściowych CIM
2 Dodaj przycisk opcji do nagłówka Kartoteki Grup Środków Trwałych
3 Dane wejściowe dla pól Paczka oraz Kontrola paczki
4 Przycisk opcji dla środków trwałych w nagłówku Kartoteki Grup Środków
Trwałych
Linia Objaśnienie
5 Dodaj przycisk opcji do ekranu Środki Trwałe
6 “ŚrTrw 1”: pole ŚrTrw
“pierwszy ŚrTrw”: pole Opis ŚrTrw
“db01”: pola Klasa
“ca”: pole Magazyn
“11/01/99”: pole Data przyjęcia
“430”: pole Koszt
“100”: pole Wart.końcowa
“1”: pole Składniki
“100000”: pole Jednostki razem
“1000”: pole Jednostki/okres
“ea”: pole JM
7 W przypadku stosowania amortyzacji metodą jednostek produkcji należy
wprowadzić informacje dla następujących trzech pól:
• “100000”: pole Jednostki razem
• “1000”: pole Jednostki/okres
• “ea”: pole JM
8 Po każdym środku trwałym w paczce, oprócz ostatniego, należy zostawić

pustą linię.
9 Objaśnienie jak w linii 6
10 Objaśnienie jak w linii 7
11 Przycisk opcji Koniec na ekranie Środków Trwałych
12 Utwórz przycisk opcji w nagłówku Kartoteki Grup Środków Trwałych
13 Przycisk opcji Koniec w nagłówku Kartoteki Grup Środków Trwałych
14 Koniec
15 Wskazuje koniec pliku danych CIM
Rozdział 4
Obsługa środków
trwałych
Rozdział ten poświęcony jest zagadnieniom związanym z obsługą
Tworzenie transakcji środków trwałych 100
Transakcje KG w module Środki Trwałe 102
Unieważnienie księgowania transakcji KG 103
Usuwanie i archiwizowanie Środków Trwałych 104

Tworzenie transakcji środków trwałych

Raport Księgowanie Transakcji ŚT (32.13) służy do tworzenia
niezaksięgowanych transakcji dotyczących środków trwałych danej
firmy. Transakcje tworzone są dla przyjęć środków trwałych, kosztów
amortyzacji, transferu, wycofania i korekt amortyzacji. Po użyciu opcji
Księgowanie Transakcji ŚT należy użyć opcji Księgowanie transakcji
(25.13.7), w celu aktualizacji Księgi Głównej.
Opcję Księgowanie Transakcji ŚT należy także uruchamiać na koniec
każdego okresu sprawozdawczego. Przed utworzeniem
niezaksięgowanych transakcji tworzony jest raport zapisu kontrolnego.
Jeśli jest to konieczne, należy dokonać korekt w Kartotece Środków
Trwałych i ponownie uruchomić opcję Księgowanie Transakcji ŚT dla
tego okresu.
Umorzenia oraz koszty amortyzacji księgi ewidencyjnej są używane do
aktualizacji konta, subkonta, miejsca powstawania kosztów i projektu
przypisanych do środka trwałego.
Opcja Księgowanie Transakcji ŚT tworzy niezaksięgowane transakcje dla
następujących kont środków trwałych:
• Środki trwałe,
• Umorzenie,
• Amortyzacja okresowa,
• Konto inwestycji,
• Zysk z likwidacji ŚT,
• Strata z likwidacji ŚT,
• ŚT w zawieszeniu.
ÂWięcej Jeśli transakcje są utworzone błędnie, należy użyć funkcji Unieważnianie
informacji transakcji ŚT (32.14), aby unieważnić wpisy.
zawiera
strona 103.
W celu aktualizacji zapisów KG dla transakcji środków trwałych należy
użyć opcji Księgowanie Transakcji (25.13.7) z typem transakcji FA.
Obsługa środków trwałych 101
Rys. 4.1
Księgowanie
Transakcji ŚT
(32.13)
Firma, Do. Należy podać zakres firm, dla których wybrane zostaną
środki trwałe do zaksięgowania.
Uwaga: Jeśli pole Firma jest puste i używa się dziennika księgowań,
należy najpierw utworzyć dziennik księgowań systemu dla pustej
firmy w Kartotece Domyślnego Dziennika. W przeciwnym razie
wyświetlony zostanie komunikat o błędzie i kontynuacja nie będzie
możliwa.
Środek trwały, Do. Należy podać zakres identyfikatorów środków
trwałych, które mają zostać wybrane do zaksięgowania.
Na dzień. Należy podać datę, z jaką transakcje środków trwałych
zostaną zaksięgowane w Księdze Głównej. Zapisy KG tworzone są
dla roku i okresu. Poprawność daty księgowania jest sprawdzana
względem otwartego okresu KG. Wartość domyślna to data
systemowa.
Dziennik. Należy wpisać kod zdefiniowanego wcześniej dziennika.
Dzienniki księgowań definiuje się w Kartotece Dzienników
Księgowych (25.8.1) oraz Kartotece Domyślnego Dziennika (25.8.4).
Dziennik ten staje się dziennikiem domyślnym dla transakcji i
dokumentów typu FA. Jeśli nie zostanie podany domyślny dziennik
dla typu FA, wówczas domyślnie używany jest dziennik systemowy.
Księgowanie transakcji. Pole to określa, czy transakcje są księgowane
w Księdze Głównej.
Jeśli pole ma wartość Tak, drukowany jest raport dziennika i
tworzone są niezaksięgowane transakcje. Podsumowanie wpisów
księgowych KG lub szczegółowe informacje według pola Dziennik
zbiorczy w Parametrach Środków Trwałych.
Jeśli pole ma wartość Nie, system generuje raport dziennika, ale
niezaksięgowane transakcje nie są tworzone.
Jeśli wystąpi błąd, tworzony jest raport o błędach z

problematycznymi dziennikami i nie zostają utworzone żadne
niezaksięgowane transakcje. Należy usunąć błędy i ponownie
uruchomić funkcję Księgowanie Transakcji ŚT.
Transakcje KG w module Środki Trwałe

Â “Konta Po wykonaniu Księgowania Transakcji ŚT dla każdej czynności
księgowe” na utworzone są następujące niezaksięgowane transakcje.
stronie 13
zawiera
szczegóły. Przy pozyskaniu środka trwałego tworzone są następujące operacje na
kontach:
• Kwota nabycia księgowana jest po stronie Winien konta Środki
trwałe.
• Kwota nabycia jest księgowana po stronie Ma dla Konta Inwestycji.
Przy księgowaniu amortyzacji dokonywane są następujące operacje na

kontach:
• Koszt amortyzacji księgowany jest po stronie Winien konta
Amortyzacja okresowa.
• Kwota umorzenia księgowana jest po stronie Ma konta Umorzenie.
Przy wycofywaniu środka trwałego tworzone są następujące operacje na

kontach:
• Kwota nabycia księgowana jest po stronie Ma konta Środki trwałe.
• Suma odpisów amortyzacyjnych jest księgowana po stronie Winien
konta Umorzenie.
• Kwota sprzedaży jest księgowana po stronie Winien konta ŚT w
zawieszeniu.
• Ewentualnym zyskiem ze sprzedaży obciążane jest konto Zysków z
likwidacji ŚT. W przypadku straty z likwidacji uznawane jest nią
konto Strata z likwidacji ŚT.
Przy przenoszeniu środka trwałego pomiędzy różnymi lokalizacjami w
obrębie tej samej firmy dokonywane są zmiany na poniższych kontach:
• Kwota pozyskania środka trwałego jest księgowana po stronie Ma
konta Środki trwałe dla starej lokalizacji i po stronie Winien konta
Środki trwałe dla nowej lokalizacji.
• Skumulowane umorzenie środków trwałych jest księgowane po

stronie Winien konta Umorzenie dla starej lokalizacji i po stronie Ma
konta Umorzenie dla nowej lokalizacji.
Przy transferowaniu środka trwałego pomiędzy różnymi firmami
dokonywane są zmiany na poniższych kontach:
• Stara firma jest obciążana, a nowa uznawana kwotą pozyskania
środka trwałego. Kwota nabycia środka trwałego obciąża również
konto Rozliczenia Międzyzakładowe Środków Trwałych (Winien)
dla starej firmy i jest uznawany na koncie Rozliczenia
Międzyzakładowe Środków Trwałych (Ma) dla nowej firmy.
• Skumulowane umorzenie środków trwałych jest księgowane po
stronie Winien konta Umorzenie dla starej firmy i po stronie Ma
konta Umorzenie dla nowej firmy. Skumulowane umorzenie środków
trwałych jest uznawane również na koncie Rozliczenia
Międzyzakładowe Środków Trwałych (Ma) dla starej firmy i obciąża
konto Rozliczenia Międzyzakładowe Środków Trwałych (Winien)
dla nowej firmy.
Unieważnienie księgowania transakcji KG

Opcja Unieważnienie Księgowania Transakcji Środków Trwałych
(32.14) służy do korekty błędów w niezaksięgowanych odpisach
amortyzacyjnych, wartościach środków, transferach, wycofaniach i
korektach. Dla oryginalnych wpisów utworzonych za pomocą opcji
Księgowanie Transakcji ŚT generowane są odwrotne transakcje środków
trwałych. Należy wykonać Księgowanie Transakcji (25.13.7), aby
aktualizować KG.
Transakcje środków trwałych mogą być unieważnione, o ile okres Księgi
Głównej, z którego pochodzi transakcja pozostaje otwarty. Nie można
unieważniać wpisów dla okresów poprzedzających ostatni zaksięgowany
okres, chyba że najpierw się go unieważni. Do ponownego zaksięgowania
unieważnionych okresów należy użyć funkcji Księgowanie Transakcji
ŚT.
Niezaksięgowane transakcje środków trwałych są tworzone dla
unieważnionych operacji, które mają wpływ na księgi aktualizujące konta
KG. W przypadku unieważnienia korekt amortyzacji transakcja środków
trwałych odwraca księgowania dla umorzenia i kosztów amortyzacji.
Rys. 4.2
Unieważnianie
Księgowania
Transakcji ŚT
(32.14)
Firma, Do. Należy podać zakres firm, dla których wybrane zostaną
transakcje KG do unieważnienia.
Środek trwały, Do. Należy podać zakres identyfikatorów środków
trwałych, które mają zostać wybrane do unieważnienia.
Na dzień. Należy podać datę księgowania KG dla unieważnianej
transakcji. Jest to data z jaką transakcja zostanie zaksięgowana w KG.
Wartością domyślną jest data systemowa.
Dziennik. Należy wpisać kod zdefiniowanego wcześniej dziennika.
Dzienniki księgowań definiuje się w Kartotece Dzienników
Księgowych (25.8.1) oraz Kartotece Domyślnego Dziennika (25.8.4).
Dziennik ten staje się dziennikiem domyślnym dla transakcji i
dokumentów typu FA. Jeśli nie zostanie podany domyślny dziennik
dla typu FA, wówczas domyślnie używany jest dziennik systemowy.
Unieważnione transakcje. Pole to określa, czy transakcje KG mają
zostać unieważnione.
Tak: Transakcje środków trwałych zostają unieważnione i drukowany
jest zapis kontrolny.
Nie: System generuje raport dziennika, a transakcje środków
trwałych nie zostają unieważnione.
Usuwanie i archiwizowanie Środków

Trwałych
Opcja Usuń/Archiwizuj Zlikwidowane ŚT (32.23) pozwala usunąć i
zarchiwizować wycofane środki trwałe.
MFG/PRO nie usuwa automatycznie informacji historycznych na koniec

okresu lub roku. Regularne lub sporadyczne, zależnie od potrzeb,
usuwanie tych informacji to zadanie użytkownika. Większość firm
zachowuje informacje historyczne przez co najmniej rok lub dłużej,
zależnie od dostępnej przestrzeni dyskowej.
Zwykle funkcja Usuń/Archiwizuj jest uruchamiana dwa razy. Najpierw
uruchamia się ją z wartością Nie dla opcji Usuń, aby przejrzeć raport.
Następnie uruchamia się ją, nadając opcji Usuń wartość Tak.
Rys. 4.3
Usuń/Archiwizuj
zlikwidowane ŚT
(32.23)
Data wycofania, Do. Należy wpisać zakres dat wycofania, aby

wybrać środki trwałe do usunięcia lub archiwizacji.
Powód wycofania, Do. Należy podać zakres przyczyn wycofania, aby
wybrać wycofane środki trwałe do usunięcia lub archiwizacji.
ŚrTrw, Do. Należy podać zakres identyfikatorów wycofanych
środków trwałych, które mają zostać wybrane do usunięcia lub
archiwizacji.
Klasa, Do. Należy podać zakres identyfikatorów klas, aby wybrać
wycofane środki trwałe do usunięcia lub archiwizacji.
Magazyn, Do. Należy podać zakres identyfikatorów lokalizacji, aby
wybrać wycofane środki trwałe do usunięcia lub archiwizacji.
Usuń. Pole to decyduje, czy wybrane zapisy mają być usunięte bez
wygenerowania raportu.
Tak: Wybrane zapisy zostają usunięte z bazy danych.
Jeśli opcja Archiwizuj ma wartość Tak, wybrane rekordy są
kopiowane to pliku ASCII przed ich usunięciem. Jeśli potrzebne
będzie ponowne załadowanie danych, należy użyć opcji
Przeładowanie Pliku Archiwalnego.
Nie: Wybrane zapisy nie są usuwane. Generowany jest raport

zawierający wybrane zapisy.
Archiwizuj. To pole określa, czy wybrane zapisy mają zostać
zarchiwizowane.
Tak: Wybrane zapisy zostają skopiowane do pliku ASCII. System
nadaje temu plikowi nazwę w następującym formacie:
faRRMMDD.hst, gdzie RRMMDD to data utworzenia pliku. Jeśli
taki plik nie istnieje, to zostaje utworzony. Jeśli istnieje, zostaje
zmodyfikowany.
Nie: Wybrane zapisy nie są kopiowane do pliku ASCII.
Należy zanotować nazwę pliku i opis jego zawartości, ponieważ
wewnątrz pliku nie ma tych informacji. W razie potrzeby ponownego
załadowania konkretnych danych, trzeba znać poprawną nazwę pliku.
Rozdział 5
Raporty środków
trwałych
Raport Obrotów w Okresie 108
Raport Korekt 108
Raport Kosztów Nabycia 109
Raport Wartości wg Klas 109
Raport Tabeli Umorzeń ŚT 110
Raport Środków wg Lokalizacji 110

Raport Obrotów w Okresie

Raport Obrotów w Okresie (32.5.1) umożliwia przegląd czynności
dotyczących środków trwałych w danym okresie według firm. Raport
pokazuje wartość środka trwałego na początku okresu, wartość nabycia
środka trwałego, transfery, korekty i likwidacje. Kryteria wyboru
pozwalają ograniczyć ilość wyświetlanych informacji.
Rys. 5.1
Raport Obrotów w
Okresie (32.5.1)
Drukuj tylko sumy. Podsumowanie lub szczegółowy raport czynności

Tak: Raport wyświetla podsumowania dla każdej czynności
dotyczącej środków trwałych.
Nie: Raport wyświetla każdą czynność dotyczącą środków trwałych
indywidualnie.
Raport Korekt
Raport Korekt Umorzenia (32.5.3) pokazuje środki trwałe, dla których
dokonano korekt. W raporcie wyświetlane są typy korekt i odpowiednie
kwoty korekt. Kryteria wyboru pozwalają ograniczyć ilość
wyświetlanych informacji.
Rys. 5.2
Raport Korekt
Umorzenia (32.5.3)
Raporty środków trwałych 109
Raport Kosztów Nabycia

Raport Kosztów Nabycia (32.5.5) służy do przeglądania środków
trwałych pozyskanych w danym okresie. Raport zawiera wyłącznie
informacje z dzienników księgowych. Kryteria wyboru pozwalają
ograniczyć ilość wyświetlanych informacji.
Rys. 5.3
Raport Kosztów
Nabycia (32.5.5)
Raport Wartości wg Klas

Raport Wartości wg Klas (32.5.7) wyświetla wartości brutto, umorzenie i
koszty amortyzacji w danym okresie według firm. Kryteria wyboru
pozwalają ograniczyć ilość wyświetlanych informacji.
Rys. 5.4
Raport Wartości wg
Klas (32.5.7)
Drukuj tylko sumy. Podsumowanie lub szczegółowy raport odpisów

amortyzacyjnych
Tak: Raport wyświetla podsumowania wszystkich wartości.
Nie: Raport wyświetla wartości dla każdego środka trwałego
indywidualnie.
Raport Tabeli Umorzeń ŚT

Raport Tabeli Umorzeń ŚT (32.5.9) do wyświetlenia odpisów
amortyzacyjnych w okresie gospodarczego wykorzystania środka
trwałego. Raport pokazuje pierwotny plan kosztów amortyzacji i
dokonane korekty. Kryteria wyboru pozwalają ograniczyć ilość
Rys. 5.5
Raport Tabeli
Umorzeń ŚT
(32.5.9)
Zbiorczo. Podsumowanie lub szczegółowy raport odpisów

amortyzacyjnych w okresie gospodarczego wykorzystania środka
trwałego.
Tak: Raport wyświetla podsumowania wszystkich kosztów
amortyzacji w okresie użytkowania.
Nie: Raport wyświetla amortyzację w okresie użytkowania dla
każdego środka trwałego.
Raport Środków wg Lokalizacji

Raport Środków wg Lokalizacji (32.5.11) pokazuje wszystkie środki
trwałe w przedsiębiorstwie. Można go oglądać w formie zbiorczej lub
szczegółowej. Kryteria wyboru pozwalają ograniczyć ilość
W przypadku wprowadzenia w polu Na dzień daty późniejszej niż ostatni
okres amortyzacji to obliczanie umorzenia kumulowanego opiera się na
ostatnim okresie rocznym amortyzacji.
Uwaga: Jeśli wybrana metoda amortyzacji dla środka trwałego to
amortyzacja metodą jednostek produkcji i dla daty w polu Na dzień nie
ma żadnych rzeczywistych jednostek okresu, to umorzenie kumulowane
jest obliczane przez przemnożenie jednostek kumulowanych przez koszt
Raporty środków trwałych 111
jednostkowy. Jeśli dla daty w polu Na dzień istnieją rzeczywiste jednostki

okresu, to umorzenie kumulowane jest określone na podstawie
szczegółowego zapisu księgowej amortyzacji środka trwałego, który
zawiera rzeczywiste jednostki okresu.
Rys. 5.6
Raport ŚT wg
Lokalizacji
(32.5.11)
Rok/Okres, Do. Należy podać zakres okresów w celu wybrania

środków trwałych do raportu. Format wpisu jest następujący:
XXXXYY, gdzie XXXX oznacza rok, a YY okres.
Jeśli do raportowania używa się księgi aktualizującej konta KG,
system używa kalendarza KG do uzyskania raportu wyjściowego dla
określonego zakresu roku i okresu. Jeśli używa się księgi
nieaktualizującej kont KG, system używa powiązanego kalendarza
środka trwałego. Jeśli nie jest on dostępny, używa się kalendarza KG,
tak jak przy raporcie wyjściowym z księgą aktualizującą konta KG.
Kalkulacja na. Należy wpisać datę efektywną dla raportu. Wartością
domyślną jest data bieżąca. Format wpisu jest następujący:
XXXXYY, gdzie XXXX oznacza rok, a YY okres.
Drukuj tylko sumy. Podsumowanie lub szczegółowy raport środków
trwałych firmy. Wypełnienie tego pola jest obowiązkowe.
Tak: Wyświetlany jest zbiorczy raport dla firmowych środków
trwałych.
Nie: Raport drukuje szczegóły dla każdego indywidualnego środka
trwałego.
Indeks
Numerics liniowa procentowa 40

32.1.1 22 przejście z metody degresywnej na liniową 37
32.1.5 28 sumaryczne umorzenia roczne 39
32.1.9 30 tabela pomocnicza 41
32.1.13 31 mierniki 51
32.1.17 32 archiwizacja środków trwałych 104
32.3 56 archiwizacja/usuwanie
32.5.1 108 środki trwałe 104
32.5.3 108
32.5.5 109 D
32.5.7 109 dane ubezpieczeniowe
32.5.9 110 środki trwałe 72
32.5.11 110 degresywna
32.7 86 przejście na liniową, metody amortyzacji 37
32.11 51 degresywna, metoda amortyzacji 36
32.13 100 Domyślne konta klasy ŚT 35
32.14 103
32.16 89 E
32.19 91 ekrany HTML
32.23 104 wybieranie funkcji przycisków 14
32.24 20
I
A interfejs CIM
amortyzacja środki trwałe 93, 96
konwencje 24 przykład 97
następny okres 25 interfejs użytkownika 14
pełny kwartał 25
pełny okres 24 J
pół kwartału 25 jednostki produkcji, metoda amortyzacji 41
pół roku 26
pół roku, wersja 1 modyfikowana 26 K
pół roku, wersja 2 modyfikowana 26 kalendarze
korekta 75 środki trwałe 28
księgi 30 Kartoteka Ewidencji 30
metody 22 Kartoteka Grup Środków Trwałych 86
degresywna 36 Kartoteka Języków - Dane 17
jednostki produkcji 41 Kartoteka Kalendarza ŚT 28
liniowa 36 Kartoteka Klas 32
konta klas 35 O
Kartoteka Kodów Firm 12 środki trwałe
Kartoteka Lokalizacji 31 amortyzacja
Kartoteka Metod 22 konwencje 24
Kartoteka Mierników Użycia ŚT 51 korekta 75
Kartoteka Środków Trwałych 56 księgi 73
ładowanie danych CIM do 94 metody 22
ramki mierniki 51
audyt jednostek produkcji (UOP) 79 częściowe wycofania 66
dane ubezpieczeniowe 72 częściowy transfer 69
jednostki produkcji (UOP) 80 dane ubezpieczeniowe 72
kartoteka kont środków trwałych 62 definiowanie
kartoteka pól użytkownika 71 kalendarzy 28
kartoteka składników środków trwałych 82 klasy 32
komentarze do transakcji 70 ksiąg 30
korekta amortyzacyjna 75 lokalizacje 31
księgi ewidencyjne 73 dzielenie 84
nagłówek 57 komentarze do transakcji 70
plan amortyzacyjny 79 konfiguracja 19–53
podział 84 dane podstawowe 11
szczegół księgi 77 metody amortyzacji 22
transfer 67 mierniki 51
wycofać 64 program sterujący 20
zapytanie amortyzacyjne 78 rozliczenia międzyzakładowe 12
klasy zasady biznesu ??–50
środki trwałe 32 konfiguracja zasady biznesu 21–??
kody ogólne, środki trwałe 16 liczne składniki 82
konta pola kontrolne 16
środki trwałe 14, 35 przebieg działań 8
rozliczenia międzyzakładowe 12 przegląd 8
konwencje. Patrz amortyzacja szczegółowe kody językowe 17
konwencje transakcje 102
Księga Główna (KG) transferowanie 67, 89
środki trwałe 102 tworzenie 55–89
księgi typy kont 14
środki trwałe 30 usuwanie ŚT 104
Księgowanie Transakcji ŚT 100 usuwanie/archiwizacja 104
wycofanie 64
L ŚT
liniowa metoda amortyzacji 36 Patrz środki trwałe
liniowa procentowa, metoda amortyzacji 40
lokalizacje P
środek trwały 31 paczka
środki trwałe 31 środki trwałe 86
Parametry Środków Trwałych 20
M Pełny rok. 26
metody, amortyzacji 22 Pół okresu. 24
mierniki program sterujący
środki trwałe 51 Środki Trwałe 20
przyciski w interfejsie użytkownika 14
N
nawigacja interfejsu użytkownika 14
Indeks 115
R U
Raport Korekt, 108 Unieważnienie Księgowania Transakcji Środków
Raport Kosztów Nabycia, 109 Trwałych 103
Raport Obrotów w Okresie, 108 UOP. Patrz metoda amortyzacji jednostkami produkcji
Raport Środków wg Lokalizacji. 110 (UOP).
Raport Tabeli Umorzeń ŚT 110 Usuń/Archiwizuj Zlikwidowane ŚT 104
Raport Wartości wg Klas, 109 usuwanie/archiwizacja
Rozliczenia międzyzakładowe 12 środki trwałe 104
S W
sumaryczne umorzenia roczne, metoda amortyzacji 39 wartość końcowa
środek trwały 59
T wycofanie środków trwałych 64
tabela pomocnicza, metoda amortyzacji 41
transakcje Z
Księga Główna Zarządzanie Zakresem Numeracji (ZZN)
środki trwałe 102 środki trwałe 20
transferowanie środków trwałych 67, 89
Transfery ŚT 89

Środki Trwałe

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Środki Trwałe

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

MFG/PRO eB2 Podręcznik użytkownika Tom 4B

Wprowadzenie do modułu Środki Trwałe

Prawo autorskie © 2002 QAD Inc.

Rozdział 1 Wprowadzenie do modułu Środki Trwałe . . . . . . . . . . . . 7

Rozdział 2 Przygotowanie do użycia modułu Środki Trwałe . . . . . 19

Rozdział 3 Tworzenie oraz zarządzanie modułem Środki Trwałe . 55

Likwidacje Środków Trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91

Rozdział 4 Obsługa środków trwałych. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99

Rozdział 5 Raporty środków trwałych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107

Serwis WWW QAD 3

Podręcznik ten obejmuje funkcje MFG/PRO modułu Środki Trwałe.

Pozostała dokumentacja systemu MFG/PRO

Serwis WWW QAD

Przebieg działań w module Środki Trwałe 8

Programy Środków Trwałych 10

Szczegółowe kody językowe 17

Przebieg działań w module Środki Trwałe

Ustawienia Parametrów Sterujących

Tworzenie i zarządzanie środkami trwałymi

Obsługa Środków Trwałych

Raporty Środków Trwałych

Programy Środków Trwałych

Numer menu Opis Program

Dla firmy 2000 utworzono następujące transakcje Księgi Głównej:

• Konto Środki trwałe, strona Winien 2 400 PLN

W Kartotece Kodów Firm (25.3.1.1) należy wprowadzić konta Księgi

W Kartotece Klas ŚT (32.1.17) konfiguruje się domyślne konta Księgi

W Kartotece Środków Trwałych (32.3) można modyfikować dane

W celu wybrania przycisku należy użyć klawiszy strzałek lub tabulatora.

W Kartotece Grup Środków Trwałych (32.7) należy wykonać następujące

Szczegółowe kody językowe

Definiowanie Parametrów Kontroli 20

Definiowanie Zasad Biznesu 21

Metody Amortyzacji oraz Konwencje 35

Definiowanie Parametrów Kontroli

Należy użyć Kartoteki Zakresów Numeracji (36.2.21.1) oraz

Definiowanie Zasad Biznesu

Rysunek 2.2 podsumowuje kroki wymagane do definiowania zasad

Natomiast metody amortyzacji stosowane dla potrzeb sprawozdawczości

Metoda. Należy wprowadzić identyfikator kopiowanej metody

Aktywne. Należy wpisać Tak, jeśli dana metoda amortyzacji jest

Konwencja. Konwencje określają wielkość amortyzacji w pierwszym

3: Następny okres. Amortyzacja jak dla pełnego okresu

5: Pół kwartału. W pierwszym i w ostatnim kwartale

6: Niezależnie od okresu, w którym oddano środek trwały do

Przejdź/liniowe. Jeśli pole to ma wartość Tak, metodę degresywną

Rok. Należy wpisać rok użytkowania środka trwałego. Na przykład w

Definiowanie Kalendarzy Środków Trwałych

Kalendarz. Należy wpisać identyfikator kalendarza nie dłuższy niż

Początek okresu. Należy wpisać datę początkową dla tego okresu.

Amortyzowany środek trwały musi być przypisany do księgi

Księga. Należy wprowadzić jednoznaczny identyfikator księgi środka

Sortowanie. Należy wprowadzić porządek, w jakim system wyświetli

Magazyn. Należy wprowadzić jednoznaczny identyfikator lokalizacji

Główne kryteria dla klasy to:

Klasa. Należy wprowadzić jednoznaczny identyfikator klasy.

Opis. Należy wprowadzić opis identyfikatora klasy środków trwałych

Środki umarzane. Jeśli pole to ma wartość Tak, amortyzacja jest

Â “Definiowanie Księga. Należy wprowadzić zdefiniowany wcześniej identyfikator

Konto. Należy wprowadzić zdefiniowane wcześniej konto KG, które Â “Transakcje KG

Metody Amortyzacji oraz Konwencje

Stosowanie metod amortyzacji

Amortyzacja metodą liniową równomiernie rozdziela wartość środka

Podstawa amortyzacji = Wartość - Wartość końcowa